Til H - ZaHg 2 i 1931
Buitenlandsche
Brieven
Een bedriegelijk masker
«3 NACHT? RONE DE HALLEN VAN
PARIJS.
Levensmiddelenhandel op straat.
Baisse: baisse! baisse!"
Twijfel niet langer.
Eij deze prijzen moet u koopen.
Doe uw keus, uw keus!
Baisse, baisse, baisse".
Zijn wij op een beurs Op een publieke verkoo-
ping? Neen, we zijn eenvoudig in een van de
levendige hoekjes van Parijs, maar ver af van
het. eigenlijke elegante centrum, aan de buiten
boulevards, waar zich de menschen verdringen
om de reusachtige levensmiddelenzaken van Fe
lix Potin of Couté of Damey, waar de verkoopers
achter geheele bergen groenten of wallen con
serven hun moeilijk en stormachtig beroep uit
oefenen.
Dergelijk soort kleine warenhuizen voor alles
wat eet- en drinkbaar is, die op zekeren dag
door een genialen kop in Parijs zij'n gesticht en
sindsdien in alle deelen van de stad een straat
hoek met hun kleuren en geuren levendig ma
ken, kent men in Holland niet. Vanaf een zure
bom tot, champagne, van aardappelen tot oesters
kan men in deze warenhuizen koopen. Men treft
er letterlijk alles, wat in de maag van den mensch
eventueel zou kunnen plaats vinden.
En daar wij in Parijs zijn, speelt het meeste
zich op straat af. Werkelijk typisch hoe Zuidelijk
voor onze begrippen deze stad is.
Niet alleen de romantische nauwe straatjes
en verschillende stadsgedeelten, die een grotes
ke 'tegenstelling zijn van de pronkerige ruim
teverspilling van het officieele Parijs, neen, deze
tot op de verkeersstraat uitgestalde eetwaren,
potten, pannen, bezems, tapijten, kleederen, eet
waren, ja zelfs complete meubelinrichtingen noo-
digen uit het tenminste te bevoelen en te betas
ten. W ant men woidt niet eens daarbij gestoord.
Ergens in een hoekje zit met scherpen blik de
verkooper ,die zich eerst beweegt op een wenk
van deA klant, die even rustig in de versche sla
woelt als elke tomaat en elk bosje uit den hoop
mag trekken.
Em met een gelukzaligheid woelen zij allen,
mannen, vrouwen, kinderen, voor zij uit de ho
pen het begeerde hebben opgezocht, want zij
zijn allen, of het nu fabrieksarbeidsters, atelier
meisjes, beambten of kooplui zijn, allen genieters.
Eiten en drinken zijn voor hen de beste dingen
des levens en daar mag niet aan getornd worden,
dat moet blijven. En omdat de handelaars dat
weten, daarom maken zij het ook diegenen ge
makkelijk een uitgebreid maal te kunnen genie
ten, die geen tijd hebben het zelf te bereiden.
In kleine winkeltjes kan men gekookte ver
sche groenten 'krijgen, gekookte of in olie ge
bakken aardappelen, die men nog slechts op te
warmen heeft en met een stukje boter toebe
reiden. In lie zoogenaamde charcuterieën, fijne
vleeschwarenwinkels zou men ze kunnen noemen,
waar men varkensvleesch, ham en alle soorten
worst en vooral een eindelooze keuze vleesch-
pasteitjes verkoopt, hangen eiken morgen versch
de bloed- en leverworst, men koopt ze warm
en klaar gekookt, evenals de landslakken.
Ja, met het vleesch is dat een typische geschie
denis, want daar bijna alle zaken Zondags tot
twaalf of 1 uur open zijn, zijn de slagers Maan-
FEUILLETON
Speel toch een geregeld stuk," bracht de
gastvrouw in het midden.
"Karei voldeed aan dit verlangen, maar hield,
al spelende, den blik' onafgewend op Eibba geves
tigd. De kapitein was haar genaderd.
,,Gij houdt alzoo eene hereeniging van ge
scheiden echtgenooten voor eene volstrekt on
mogelijke zaak?" vroeg hij in het Etngelsch en
zette zich naast Ebba's borduurraam neder.
,,Ik houd het voor iets onzinnigs," antwoord
de zij, ,,want hoop en vertrouwen op een besten
dig geluk in de toekomst zijn wel voor immer
verdwenen. Op welken grond toch zullen zulke
echtgenooten het verwoeste gebouw van hun ge
luk weder opbouwen?"
,,Op den grond der liefde, Wanneer deze nog
in hun hart bestaat."
Lief de zonder vertrouwen is iets zeer wis
selvalligs. En ook, hoe wiwlt gij liefde terug
vinden in harten, die juist uit gebrek aan lieide
eenmaal van elkaar zijn gescheiden
,,Ebba, uwe woorden zijn wreed!
„Neen, Tom, ze zijn slechts waar,' antwoord
de Ebba, terwijl zij met kalmen, ernstigen blik
naar hem opzag.
„Luister naar mij en gij zult ze terugnemen,
hernam Stuart weder. „Hebt gij niet ingezien
dat mijn gevoel voor u steeds zijne diepe en ei-
lige warmte heeft blijven behouden, en dat ik u
voortdurend heb liefgehad, hoewel een dwaze
hartstocht voor een tijd die stem overvleugelde.
Begrijpt gij niet dat geheel mijn toekomstig ge
luk 'gevestigd is op het voorrecht u weder mijne
gade te mogen noemen?"
dags gesloten en is Frankrijk gedwongen des
Maandags varkensvleesch te eten, dat men in do
ccharcuterieën kan koopen, die geopend zijn.
Daarentegen zijn deze winkels op Woensdag
gesloten.
Wanneer 's avonds om negen uur de meeste
winkels sluiten dan wordt het een oogenblik zeer
stil. Een paar verwelkte slablaadjes liggen treu
rig op straat, die voor enkele uren er "zoo bontge
kleurd uitzagen met de krans van groenten en
fruitmanden.
Dan ziet men in de volkswijken nog eenigen
tijd de Fransche burgers napraten aan de groote
poort van hun kazernewoningen of wel hangend
uit het raam.
Maar als hij naar bed is gegaan, Ide brave bur
german reeds lang den slaap des rechtvaardigen
slaapt, dan begint in de straten van het oude
centrum van Parijs een eigenaardig leven! Plot
seling zullen eenige nachtelijke boemelaars door
de hoofdstraten van de elegante stad tegen drie
uur 's nachts een kleine spoortrein zien prut
telen en stampen. Van alle kanten der stad ko
men zij aan, de belachelijk voorwereldlijke spoor-
treintjes. Zij rollen over de rails van de eleetri-
sche trams, zij stooten zoo nu en dan een heesche
schreeuw uit en schommelen verder. Zij vervoe
ren geweldige ladingen groenten, fruit, aardap
pelen en slaperige menschen. Maar zij zullen niet
lang meer slapen, want een laatste heesche kreet
van het kleine loeomotiefje zal ze wakker ma
ken. Zij zijn aangekomen. Waar? In den buik
van Parijs.... want zoo noemt het volk de Pa-
rijsche hallen, die vreemd midden tusschen het
elegante zakenkwartier en het grootsehe Louvre
het voormalig slot en tegenwoordige museum
liggen.
En rondom dezen buik van Parijs, rond de
straten zal nu een dol mierengewriemel begin
nen, dat tot zonsopgang aanhoudt. Tegelijker
tijd met net spoortreintje zijn van alle kanten
de karren en vrachtauto's van Ide handelaars!
uit alle plaatsen uit den omtrek van Parijs aan-'
gekomen. Nu staan ze op rijen van honderden in
de straten rond de Hallen waar overdag in don
derende vaart het snelverkeer snort, Maar nu
kan er nauwelijks een taxi door. Bijna spook
achtig werkt de nachtelijke arbeid van deze
vele menschen. Hier en daar een roep, gehinnik
van paarden, het piepen van wielen, maar toch
krijgt men den indruk van een geruischlooze
snelheid.
Als kabouters zijn zij aan het werk het reus
voor den nieuwen dag te voorzien. Allerlei, niets
dan afladen en spoedig is in den wijden omtrek
g&sn stukje trottoir, geen stukje straat meer vrij.
Hier strekt zich groot als een landstreek bijna
de zone uit der wortelen. Daar is de geheele
straat met sla bedekt, ginds een met sinaasappe
len, geheele bosselien van bananen, wallen uit
kool, aardappelen-gebergten en daartussc.hen be
weegt het nijvere volk. Voor twee uur nog had
men al deze arbeiders der hallen in de hoeken
van het groote, hooge gebouw of achter de ta
feltjes van de kleine bistro's en herbergen in
diepen slaap verzonken kunnen aanschouwen: in
afwachting van de levensmiddelentreinen. Nu,
hoe meer het werk voortschrijdt, hoe leeger de
wagons worden, hoe dichter de straten bedekt
zijn, en hoe heller de bleeke schijn van demi
morgen aan den hemel wordt, des te levendiger
wordt het in de vele lokalen rondom. Muziek
is er weliswaar niet, de slaap van hen, die den
nacht voor te slapen hebben, moet geëerbiedigd
worden. Maar 'daarom gaat het in de Chien Fu-
nant, bij Père Francois en in de vele andere ge
legenheden niet minder lustig toe. Die koffiema
chines dampen, uit de keuken komen verlok
kende ciensgeuren en aan 'de marmeren tafeltjes
„Ik weet slechts ééne zaak, en deze is, idat
gij mij eenmaal het hart hebt vaneen gereten,
mijne liefde vertrapt, mijne tranen gevoelloos
aangezien en mijne beden veradht hebt."
De oogen van den ritmeester volgden voort
durend den wisselenden blik op het gelaat der
sprekenden.
„Ach, Ebba, zoo ge mij liefhadt, gij zoudt zoo
niet spréken. Zoo er liefde woonde in uw hart,
gij zoudt het verledens niet meer gedenken."
„I.aat ons dit gesprek staken, Tom, en spreek
niet langer van liefde tegen mij, in wier boezem
gij zelf dat gevoel onverbilddellijk smoordet.
Vrienden mogen wij altijd blijven, maar echtge
nooten kunnen wij nimmer meer worden. Dien
man, dien ik liefheb, moet ik tevens kunnen
vertrouwen."
,,En toch is er voor mij geen andere keus,
dan de hoop te kunnen voeden u weder mijne
gade te zullen noemen, of verre heen te vluch
ten van hier, van u."
,,Zoo ga dan, Tom, en voed geene hoop."
Js dit uw laatste woord?" vroeg Stuart op
staande.
Ja, maar reken er op dat gij in 't vervolg
gelijk voor dezen steeds in mij eene oprechte,
toegenegen vriendin zult vimden," sprak Ebba
op zachten maar stelligen toon.
Stuart zweeg en verliet haar in opgewonden
stemming.
De ritmeester sloeg een slotaccoord aan, ver
liet de piano en kwam weldra de plaats van
Stuart innemen aan Ebba's zijde.
Gij zijt van avond schrikkelijk ijverig," 'dus
begon het gesprek, dat hij nu sedert verscheiden
maanden letterlijk vermeden had.
Uwe woorden schijnen te beduiden dat ik dit
niét altijd ben," antwoordde Ebba glimlachend.
Dat weet ik inderdaad niet. Ik heb daarop
zeker nooit zoo gelet als juist heden."
langs de wanden zitten zij, aan het buffet' scha
ren zij zich, mannen in blauwe kielen en grove
flanellen hemden, roode dassen om den hals en
een kleurige doek om het middel gebonden, vrou
wen met geruite schorten. Zij lachen, de mannen
vegen zich hel schuim van de hangende snor,
de vrouwen strijken met de hand over het be-
zweete voorhoofd, zij eten, zij drinken, zij zijn
laspaoA Avnaiu qnui sfurej uua nrenqoi eSrpqcye
opgewekt, want het zit er voor hen weer op.
Maar het tweede gedeelte van het feest begint.
Na een korte pauze in den strijd begint de
stormaanval der kleinhandelaars.
De randen der wolken aan den ochtendhemel
verven zich langzaam goud. Spoedig zal de zon
schuin over de grauwe idaken van de groote stad
opgaan. Door alle straten rollen nu vele kleine
wagentjes, handkarren, 'bakfietsen en auto's van
de grootere firma's. Nu komen ook de slagers
en leveren halve runderen en varkens- af. Op de
trottoirs echter staan de aanvoerders van groen
ten, dikwijls in typische Fransche boerenkleeder-
dracht. De kleinhandelaars, en ook de eigenaars
van de tallooze restaurants die Parijs rijk is,
bieden hier op een zak erwten, daar om tien kis
ten sla, om een berg bloemkool of een mand spi
nazie. Onvermoeid staan zij, die zich in de bis
tro's van hun nachtelijken zwareïi arbeid hebben
opgeknapt, achter hun waren. En wordt gehan
deld ,een beetje gescholden en ook' een beetje ge
lachen en als in de woningen de vroegste vroege
opstaanders de gordijnen openschuiven, zijn de
kleine en groote groentenhandelaars reeds lang
weer in hun winkels en de lieden van het land
gaan met hun eitroëntjes en moede paarden te
rug naar de tuinen, die het grootsteedsche dorp
Parijs in leven houden.
De Ambtenaar van den Rijksvoorlichtingsdienst,
de heer Fred. H. Hoek, zal zitdag houden tot het
geven van adviezen en voorlichting aan schoen
makers en schoenwinkeliers en wel te ALKMAAR op
VRIJDAG 8 Mei a.s. van 11—13.30 uur in een der
lokalen van de Kamer van Koophandel te Alkmaar,
Oude Gracht 182.
Hoewel niet strikt noodig verdient het aanbeveling
den heer Hoek, Mozartlaan 5, Utrecht, vooraf te
berichten, over welk onderwerp men hem wenscht
te spreken.
Wij verwachten, dat velen van deze gelegenheid
gebruik zullen maken.
De Directeur van het Rijksproefstation en Voor-
lichtingsdient t s.b. d. Lederindustrie te Waalwijk.
H. v. d. Waerden.
Uit dan Omtrek
OUDE NIEDORP.
W. O. L. POLDER.
Vergadering van het bestuur van den W. O. L.
Polder ten lokale van J. Brouwer te 't Veld.
De rekening over het dienstjaar 1930 werd door
den penningmeester aangeboden en overeenkomstig
hare samenstelling voorloopig vastgesteld op de
volgende bedragen. Gemeenschappelijke rekening.
Ontvangsten op f 287.89. Uitgaven f 11653.21. Nadee-
lig slot f 11365.32.
Westerkampen. Ontvangsten f 6298.24. Uitgaven
f5494.20. Batig slot f804.04. Oosterkampen. Ont
vangsten f4573.79. Uitgaven f3585.04. Batig slot
f988.75. Leijen. Ontvangsten f7848.96. Uitgaven
f6344.85. Batig slot f 1504.11.
De Dijkenschouw werd bepaald op Dinsdag 12
Mei a.s.
Een verzoek vanwege de R. K. Kiesvereeniging
„Eendracht maakt macht" te Oude Niedorp, om
medewerking ter bevordering dat de aan te leggen
primairen weg in deze gemeente niet achter het
dorp Zijdewind zal worden gelegd doch den be-
staanden weg zal volgen, werd door den voorzitter
verdedigd en op grond, dat men algemeen over
tuigd was dat ook hiervoor de polderbelangen op
het spel staan werd besloten om binnenkort eene
gecombineerde vergadering uit te schrijven van be
sturen der Gemeente en Banne Oude Niedorp, den
W. O. L. Polder en belanghebbenden.
Een vanwege Gedeputeerde Staten toegezonden
„Eu waarom heden meer dan voorheen?"
„Omdat het mij hinderde."
„Dat ik' ijverig ben? Dat begrijp ik niet."
„En toch is het zoo gemakkelijk te begrijpen.
Ik Benijd uw borduurraam de oplettendheid die
gij het schenkt."
Ebba bloosde vluchtig en antwoordde schert
send: „Wilt gij mij een compliment maken?"
„Neen, ik wil alleen om uwe oplettendheid
verzoeken. Laat uw borduursel een oogenblik
rusten en praat met mij."
„Zeer gaarne, maar sta toe dat ik daarbij
mijn werk voortzet, 'twelk mij volstrekt niet
verhindert met u te praten. W'at zal ons onder
werp zijn?"
„Al wat gij wilt. Kijk, nu heeft iStuart zich
naast mama neergezet. Max en M.arie zijn ook1
goed op dreef om elkaar te leeren kennen. Laat
ons hun voorbeeld volgen."
„Gaarne, zoo dat mogelijk' is."
„Voor alles heb ik vergiffenis te vragen voor
eene dwaling en te bekennen dat ik overwonnen:
ben," sprak de ritmeester met een hartelijken,
openhartigen blik op Ebba.
„Het eene volgt uit het andere," antwoordde
zij vroolijk. „Gij bekent dus dat gij ons geslacht
hebt miskend?"
„O neen, volstrekt niet."
„Hoe, mijnheer? Dat was niet ridderlijk. Eierst
legt gij de wapenen af, en daarna grijpt gij ze
terstond weder op om den strijd opnieuw te be
ginnen."
„Gij vergist u, Ebba. De vijandelijkheden zijn
'thans gesloten."
„Hoe dat
„U heb ik miskend, niet uw geslacht. Gij
hebt mij geleerd dat er vrouwen zijn, deugdzaam,
gevoelig en in staat tot de grootste en oprechtste
toewijding. Moge ook de meerderheid onder een
verleidelijk uiterlijk een koud en valsch hart
ontwerp Bestuur reglement wegens de voorgenomen
opheffing van het Heemraadschap der Niedorper-
kogge Strijkmolens, ontmoette nogal bezwaren, spe
ciaal wat betrof de daarin opgenomen wijziging om
het meervoudig stemrecht te doen vervangen door
enkelvoudig stemrecht, omdat naarmate het grond
bezit toeneemt in den regel het belang bij de goede
behartiging der waterschapszaken eveneens grooter
wordt. In overeenstemming met de voorschriften zal
het ontwerp ter inzage worden gelegd en heeft ieder
ingeland het recht tegen den inhoud zijne bezwaren
in te dienen.
ENGELENBURG—ST. MAARTEN.
Donderdag vergaderde de tuinbouwvereeniging
„De Noord-West" ten huize van den heer K. Visser
alhier.
Aanwezig met bestuur 21 leden.
Voorzitter opende de vergadering met een woord
van welkom aan leden en pers en wijst er op dat
ook thans de vergadering weer matig bezocht is.
Dit zal te wijten zijn aan den laten tijd in het
voorjaar, zoodat de vergaderzin wat luwt maar,
gezien de belangrijke agenda der te houden cen
trale vergadering had voorzitter meer belangstel
ling verwacht.
Hierna worden de keurig weergegeven notulen der
vorige vergadering voorgelezen en onder dank goed
gekeurd. Voorzitter deelt mede dat door enkele
bestuursleden de laatste cursusles der 2-jarige cursus
is bijgewoond en dat door hen den indruk is gekre
gen dat deze een leerzame geweest is en de cur
sisten hun voordeel er mee kunnen bewerkstelligen.
Voorzitter zegt, dat voor een komende cursus
door liefhebbers nu reeds aangifte tot deelname kan
worden gedaan bij .den secretaris der vereeniging en
hij hoopt dat een voldoende aantal van deze gele
genheid gebruik zal maken daar de tijd van heden
eischt dat de jonge lui met alles goed op de hoogte
zijn.
Bij de behandeling „financieel verslag" der Cen
trale Vereeniging werd gevraagd hoe het mogelijk
was dat onder ontvangsten o.a. stond extra kosten
tomaten f 33.30.
Daor voorzitter nog andere dit konden beant
woorden zal dit ter Centrale vergadering worden
gevraagd. Bij de uitgave werd opgemerkt dat het
salaris veilingleider te hoog stond en dat te veel
geld aan gloeilampen was uitgegeven, opmerker
meende dat het er veel op geleek dat men ze maar
stuk smeet.
Bij post landhuur deelde voorzitter mede dat aan
de huurder f43 restitutie was gegeven zoodat hier
voor ontvangen was f 100.
Bij behandeling der agenda voor de Algemeene
Vergadering kon de vergadering met de punten 1—6
mede gaan, punt 7 zal door den afgevaardigden
nader besproken en onder den algemeenen aandacht
worden gebracht. Punt 8 ging men met het prae-
advies mee. Punt 9 bracht de tongen in beweging
daar dit de centen betrof en dit voorstel vermin
dering van het percentage der betaalmeester betrof
terwijl het prae-advies juist 1/10 pCt. verhóoging
voorstelde.
Voorzitter las een staatje der verdienste van den
betaalmeester over de jaren 1921—'30 voor, hetwelk
een gemiddeld inkomen aangaf van f 2598.09, terwijl
dit het laatste jaar gemiddeld f 1755.95, bedroeg.
Na langdurige discussie werd aan den afgevaar
digde echter bindend mandaat gegeven en moeten
zij zoowel tegen verlaging als verhooging stemmen
om zoodoende den toestand te laten zoo zij is.
Bij punt 10 ging men weer met het prae-advies
van het bestuur mede.
Als afgevaardigden werden gekozen de heeren C.
Kos, Jb. Strooper, P. Blom, P. Zomerdijk, J. Zitt,
J. Stoop, C. Meijles, K. Kalf en C. v. d. Stoop terwijl
als afgevaardigden zullen fungeeren de heeren D.
Stoop, P. Jonker en A. Kossen.
Hierna werd de heer V. v. d. Stoop verzocht om
Maandag a.s., des n.m. ten 7 ure mede de rekening
der Centrale Vereeniging te willen nazien welke
functie de heeren allen aanvaarden.
Bij de rondvraag was het de heer D. Stoop die
vooi stelde om bij bespreking salarissen dat de be
trokken personen zich gedurende die bespreking
verwijderde. Dit zal niet in bespreking worden ge
bracht daar de courant het wel, volgens bestuurs-
meening, aan de betrokken personen zal overbren
gen en zij dan kunnen handelen aar eigen willekeur.
De heer J. Zutt zag gaarne dat de bepalingen,
evenals te Noordscharwoude, gemaakt werd dat
niemand de veiling mocht verlaten met een kloet
op den rug maar dat deze in de veiling moesten
blijven bij de schuiten. Een en ander ter voorkoming
van diefstal. Hem werd medegedeeld dat dit geen
afdoend middel was daar er ook te Noordschar
woude, ondanks deze bepaling, evengoed kloeten
worden vermist.
Op de randvraag zal het echter in behandeling
worden gebracht.
De heer C. Vis vraagt waarom de Algemeene Ver
gadering niet in het veilingskoffiehuis wordt ge
houden.
Voorzitter zegt dat dit met goedvinden van den
heer Wit gaat daar deze in zijn lokaliteit te kort
ruimte heeft om al de afgevaardigden te plaatsen.
Hierna niets meer aan de orde zijnde sluit voor
zitter in dank voor de aangename bespreking en
voor het groote geduld, dezen avond betoond, de
vergadering.
verbergen, zoo hebben wij toch daardoor geen
recht, om harentwil ook die vrouwen te belee-
digen en te bestrijden, die, als gij en Marie, rijk
begaafd zijn met edele en verhevene eigenschap
pen der ziel. Vergeef mij mijne vroegere uit
vallen. Ze hadden hunnen grond in eene zeer
bittere ondervinding, die ik nu echter vergeten;
heb. Eigen leed maakt ons zeer .dikwijls on
rechtvaardig jegens anderen."
„Terwijl het ons veeleer zachtmoedig en toe
vend behoorde te maken," antwoordde Ebba.
„Maar heb dank voor uwe verklaring, dat ge
loof aan het goede weder in uwe ziel herleefd.
Het heeft zoo iets pijnlijks wanneer men iema'nd,
wien men genegen is, slechts ziet gelooven aan
het bestaan van het booze."
„En nu, Ebba, zijn wij nu vrienden?" vroeg
Karei, zich over haar borduurraam heenbuigend.
„Zeker, oprechte en ware vrienden," antwoord
de Ebba met zoeten glimlach,
„Geef mij de hand daarop."
„Van harte gaarne."
En Ebba reikte hem hare hand.
Negen en twintigste hoofdstuk.
Eenige dage nlater vertrok kapitein Stuart
naar de hoofdstad.
Op zekeren avond, kort voor kerstmis, terwijl
de vrouw van den overste met de huishoudster
en de verdere vrouwelijke dienstboden druk in
de weer waren met al de toebereidselen tot dat
feest, zat Ebba in een klein zijvertrek, ijverig
voordwerkende aan een kerstgeschenk voor den
overste.
Ook Marie had met een gelijk doel zich afge
zonderd. Max lag op de sofa in het salon en
speelde met Edvard.
