RU ROL
Rechtzaken
VERBORGEN GELUK
VOOR DExN KANTONRECHTER.
Straf zitting van Vrijdag 26 .Juni.
Die kantonrechter heeft het allerlaatste woord.
Tien derde male werd heden de .aandacht ge
wijd aan de zaak tegen den vrachtrijder-chauf
feur R. K uit Edam, die op 1 Mei op den
rijweg onder dchermerhorn een chauffeerende da
me, mevrouw de Jong uit Heemstede zou hebben
bemoeilijkt, door te veel links te houden, waar
door de inzittenden in de door mevrouw de Jongh
bestuurde fiat, de bestuurster en haar echtge
noot 'n oogenblik vreesden vain den weg te wor
den gereden. De chauffeur werd bij verstek ver
oordeeld tot f 40 boete of 40 dagen. Hij kwam
tegen dit krasse vonnis in verzet, met mr. H. H
Riepma uit Edam als verdediger. Alstoen werd
de zaak uitgesteld, teneinde brigadier Talsma
als getuige te hooren. Deze rijkspolitiebeambte
legde fhans een verklaring af, die niet iti het
nadeel van den opposant geacht kon worden.
De brigadier prees den heer B. als een kalm en
voorzichtig rijder. Niettemin liet de ambtenaar
zich niet uit het hoofd praten^ dat Bi. ditmaal
buiten zijn kladboekje was gegaan en werd ge
persisteerd bij het genomen requisitoir. In een
keurig betoog trachtte daarop mr. Hiepema aan
te toonen dat zijn cliënt vrijuit ging en werd
na re- en dupliek de uitspraak bepaald op 10
Juli a.s.
Snel als de kievit, maar minder onschadelijk
voor het verkeer, of: dat raggen op de
drnkke stadswegen moet maar eens
een einde nemen.
Met een meer dan behoorlijk vaartje kwam
op 20 April te Alkmaar, terwijl de onooglijke
Laat werd omgetooverd in een eerste klas Bou
levard, de 18-jarige glas- of loodzetter Jan K.
op zijn rijwiel aandaveren uit het Payglop, om
met donderend geweld over het aangelegde plan
kier te racen, waaröip hij in aanrijding kwam
met een in de Ridderstraat fietsend meisje, de
15-jarige Willy Ooms, wier rijwiel door de caram
bole een schade van f 3 bekwam. Die heer Kj.
stond heden terecht en hield er een eenvoudig
verdedigingssj'steem op na, door alles te ont
kennen wat hem was ten laste gelegd. Hij had
niet snel of niet links gereden, wel echter het
meisje, zoodat zij zelf de schuld droeg van het
ongeval. De kantonrechter bleek zich echter met
de meening van zijn patiënt niet te kunnen ver
eenigen en legde den haastig gebakerden glas- en
loodzetter om zijn snelheidsmanie wat te tem
peren, f 16 boete of 16 dagen op.
Een chauffeur die 7000 kilogram over den
weg sleept. Blerg je.
De 42-jarige vrachtauto-chauffeur Jan O.,
'n reuzige snaak, wiens formidabele derde basstem
ongetwijfeld 'n aanwinst zou zijd voor het Don-
kozakkenkoor, had op 21 Mei nabij het Bruggetje
bij St. Pancras en Hoornschenweg onder Oudorp,
aan den heer J. Slootemaker uit Haarlem, die
met zijn luxe auto, als komende van rechts, den
voorrang had, deze primeur niet toegekend, zoo
dat deze heer, wilde hij door het geweldige
vrachtvehikel, 'n tractor, waaraan een met zand
beladen aanhangwagen, niet verpletterd worden,
verplicht was te stoppen. Ondanks deze voor
zorgsmaatregel had toch een aanrijding plaats
en werd tegen den zwaarbelasten chauffeur pro
cesverbaal opgemaakt wegens overtreding van
artikel 5 der motor- en rijwielwet en werd hij
veroordeeld tot f20 boete of 20 dagen.
Afgescheiden van den persoon van dezen ver
dachte kwam in deze zaak ter sprake den over
last en het gevaar dat door de onverschillige
bestuurders van dergelijke onbehoorlijk groote
vrachtauto's op den verkeersweg wordt veroor
zaakt.
Het ware wel wenschelijk dat paal en perk
werd gesteld op het in gebruik brengen van
dergelijke vervoermiddelen en de chauffeurs, die
zich onhebbelijk gedragen, werden onschadelijk
gemaakt door broodroof, die het intrekken van
hun rijbewijs onvermijdelijk met zich mede
brengt.
FEUILLETON
De bloemen zijn de inleiding, de onmisbare
voorrede geweest van Wilfried, om alzoo tot een
meer bepaald doel te geraken. Wilfried doet ge
lijk de auteurs, die, geen vertrouwen in het pu
bliek hebbende en niet zonder reden! zich op
voorhand verontschuldigen over het zwakke en
het onvolmaakte hunner veTzen, ën de schuld
der uitgaaf op den aandrang hunner vrienden
of de welwillendheid van het publiek werepn.
Dat zijn de eeuwige zondebokken der rijmers
en zelf bewonderaars
Doch dat laatste komt hier bij Wilfried niet te
pas, en dewijl hij, bij zijn publiek, in beter geur
staat dan de heeren dichters bij het hunne, is
de aanbeveling eigenlijk onnoodig.
Na de inleiding heeft de jongen over het geld
gesproken, dat oom hem gelaten heeft. Wat daar
mee aangevangen? Nu, dat is een groote vraag.
In finantieele operatiën is Betsj' niet thuis, ge
lijk in de operatiën van het hart.. Ook in het
eerste is het hart zonder twijfel afwezig. Een
metalliek is voor haar de meest onbegrepene
sphynx. Maar belachelijk, hoogst belachelijk
vindt zij het ontwerp van Wilfried, om "de twee
duizend francs in een zakje te naaien, en dit
als een heiligdom op het hart te dragen.
Neen, Betsy heeft hem gezegd: geld kweekt
geld, en wacht, dezen middag zal zij het raad
sel weten op te lossen. Haar vader kent immers
de geldzaken, doch nooit zou zij hem durven zeg
gen, dat er in de kamer naast hem een som
geld verborgen is. Och, vergeef het haar, maar
ze heeft geen vertrouwen in haar vader.
Mijnheer Richard is thuis gekomen. Wat
spreekt zijn dochter gedurig van geld? Ezels heb
ben geld: mannen van talent, zooals Richard
hebben het niet. De wereld is onrechtvaardig,
slecht, vervloekt slecht. Hij, Richard, een man
die gansch zijn leven gewerkt, met talent ge
werkt heeft, 'bezit niets, kan zelfs zijn brood
niet verdienen, en anderen kunnen zich borst
rokken van banknoten maken.
Och, Richard is als het kind, dat zich bezeert
aan den tafelpoot en daarna den poot slaat om
De hoek bij de sluiswaehterswoning bij de z.g.
Zeswiclen bij Huiswaard een zeer gevaar
lijk verkeerspunt.
De 24-jarige groentenhandelaar en motorrijder
S. J. H- uit Noordscharwoude, die op 19 Mei
met flinke vaart op zijn zware motor vanaf het
bekende en voor behoorlijk verkeer veel te smalle
bruggetje bij de Zeswielen in de richting 3t.
Pancras den bekenden gevaarlijken hoek bij de
sluiswachterswoning kwam aantuffen, reed met
volle vaart in op een auto, bestuurd door den
ongetwijfeld kunstigen heer J. Bakker, daar hij
is handelaar in kunstmest te S.t. Pancras. De
botsing was uitteraard hevig en de grootste
schade aan de zijde van den motorrijder, die
bloedend en half bewusteloos aan den weg lag
en door hulpvaardige handen werd binnen ge
dragen in de woning van den sluiswachter, Corn.
Stam, die pas is benoemd en met zijn onvolledige
telefoongidsen maar onverdroten moest werken
om geneeskundige en politioneele hulp i'n te roe
pen. D© motorrijder was duchtig toegetakeld en
werd in het ziekenhuis gedeponeerd om weer
tot herstel te worden gebracht. Thans was hij
in zooverre weer gerestaureerd, dat hij; zijn be-
drij fweer kon uitoefenen, terwijl hij tevens werd
opgeroepen om te verschijnen voor den kanton
rechter, wegens links en roekeloos rijden, zoo
dat men niet kon zeggen, dat hem iets onaan
genaams geschonken werd. D|e verdachte echter
ontkende thans links gerede(n te hebben. Inte
gendeel was het den heer Bakker geweest, die
deze verkeerszonde zou hebben begaan. Öok sprak
hij pertinent, tegen, in de sluiswachterswoning,
toen h ijweer bij zijn positieven kwam, gezegd
te hebben, dat hij zelf de schuld was van de
aanrijding. De ambtenaar echter meende uit de
verklaring van stwee getuigen, de heer Bakker
en zekeren A. Dekker, die geheel buiten de zaak
stond, te kunnen distilleeren, dat verdachte roe
keloos en in strijd met de verkeersregelen had
geredeji en vorderde f40 boete of 40 dagen,
3 maanden ontzegging rijbevoegdheid etn toe
wijzing der door den heer Bakker ingediende^
eiseh tot schadevergoeding ten bedrage van
f47.90. De kantonrechter evenwel nam in aan
merking het reeds door den motorrijder onder
vonden leed en schade en bepaalde zich tot het
opleggen van alléén flö boete of 15 dagen,
benevens toewijzing der civiele vordering van:
den heer Bakker.
Die amateur jurist aan het woord.
Het bewonderenswaardig geduld van den heer
N. D., een te Alkmaar in oudheidkundige krin
gen zeer bekende persoonlijkheid, welke heer
moest terecht staan ter zake een onbeduidende
overtreding, werd eindelijk beloond en werd hij
uitgenoodigd in kwaliteit van verdachte zijn op
wachting te maken voor den E.A. heer kanton
rechter. D|eze zaak zat dan zoo;
De heer D., die in den morgen van 9 Mei er
al heel vroeg met zijn auto op uit moest, mis
schien wel ter opsporing van de origineels pruim
tabaksdoos van Toetankamen, had uit een oog-
ptuir van efficiency, zijn luxe wagen reeds rij-
vaardig des avonds voor de deur zijner woning
geplaatst, wat aan de attentie van een survéil-
lecrend agent van politie niet was ontsnapt.
Deze dienstijveraar kwam zoo nu en dan eens
neuzen, of deze geheimzinnige auto nrg altijd
al seen monument uit den tijd van Alkmaarsch
ontzet voor de deur genesteld stond en bleef
tenslotte niet in gebreke procesverbaal op te
maken
De heer ambtenaar achtte den delinquent straf
baar en vorderde f 5 boete of dagen, doch de
heer D., stevig gedocumenteerd, hield een voor
treffelijk juridisch betoog, waarbij hij conclu
deerde, dat h ijop grond van de onvolledige
desbetreffende politieverordening van Alkmaar
niet kon _gestraft worden. 'Na een geanimeerd
en fèerrjj k debat tusschen comparant en amb
tenaar, geraakte de kantonrechter zoo onder den
indruk, dat hij zij nuitspraak bepaalde op
Juli a.s.
Wat hij in de zee niet ko nvinden» zocht hij
in 't zand.
De 44-jarige visscher Willem Z,. uit Elgmond
aan Zee, momenteel logé in het huis van bewa-
hem te bestraffen voor zijne stoutheid; hij is
als de man die voor den spiegel een leelijk gezicht
trekt en daarna den spiegel wil verbrijzelen, om
dat hij het aangezicht zoo leelijk weergeeft,
maar spiegel noch tafelpoot hebben schuld, zoo
min als de wereld jegens u, ongelukkige Richard.
Waarom komt Betsy al weer op dat geld te
rug? Richard houdt zich voor wel dwaas, op
dat alles te antwoorden en op zijn beurt te spre
ken van metallieken, Russen, Sardiniërs, lee
ningen en loten van allen aard. Domheid. Maar
zoo slim heeft Betsy niet gepolst, of de nog
slimmere vader heeft zeer logische gevolgtrek
kingen gemaakt.
Van het bezoek des ooms, tot het onrustig
gaan en komen van Wilfried overstappende, ver
der tot het geheimzinnig gefluister met Btetsy,
en de wonderlijke vragen van deze, 'is mijnheer
Richard tot de slotsom gekomen:
,J)ie domkop heeft geld."
Zou de gewezen kantoorbediende nu een
vriendschapsband met hem sluiten? Zou de buur
man zich nU in een slang veranderen, en vleiend
en kruipend worden? Neen, dat niet. Er is soms
nog hoogmoed in dien man, en gisteren, na het
ontvangen zilverstuk van mijnheer Georges is
deze zelfs een oogenblik met kracht ontwaakt.
Zon hij hem door Betsy geld doen te leen vra
gen? Ja, dat is wel...
Maar Betsy weigert, al dreigt de vader dan
nog zoo brutaal. N|i lis hij uiterlijk kalmer,
maar innerlijk wordt hij doojr den demon ge
plaagd. Onrustig klimt hij de trap op en daalt
dezen af. Langer dan gewoonlijk blijft hij thuis
en gaat hij uit, dan keert hij kort nadien terug.
Zooeven heeft het meisje hem, als gejaagd, voor
de kamerdeur van den buurman zien stil staan,
de kruk zien vast nemen en daarna weer beslui
teloos zien loslaten.
Betsv waakt, minder over den schat van Wil
fried, dan over de eer haars vaders.
De avond is gevallen. Het meisje staat ter
zijde van den lessenaar in Wilfried's kamer.
Haar rechterhand rust bevend op het slot. Indien
haar vader komen mocht, zou zij' hem bidden,
hem smeeken geen daad te begaan, die een eeu
wige, een onuitwischbare vlek op Jlen naam der
Richard's werpen zou.
Betsy's vermoeden wordt waarheid. Nu hoort
ring, wat hem finantieel niet deert, daar er op
zee toch geen cent verdiend wordt, is reeds
geruimen tijd ingedeeld in de familie der wer-
'kelooze zandkrabben e*i zocht o.p 12 Mei wat
afleiding door in de Schoorlsche duinen meeu
weneieren te gaan zoeken. Ook deze onderne
ming mislukte jammerlijk, daar hij ter nauwer-
nood 2 onnoozele eieren te pakkein had, toen
hij reeds tweemaal op den bon werd geplakt, en
wel wegens overtreding der vogelwet die het
zoeken van zeevogel eieren verbiedt en ter zake
overtreding artikel 461 wetb. v. strafrecht" het
loopen over verboden grond, onder minzaam ge
leide van een rijksveldwachter verscheén Wil
lem, 'n gemoedelijk type, "thans voor den kanton
rechter, en werd door dezen magistraat welwil
lend veroordeeld tot tweemaal f 5 boete of 2
maal 5 dagen, zoodat Willem's gedwongen va
cantia nog eenigen tijd verlengd kan worden.
I)|e 3iinpIontunnel maakt veel minder
reclame.
Die veelbesproken immitatietunnel bij den Ber-
gerweg te Alkmaar, allesprimitiefst stukje bouw
kunst is oorzaak van veelvuldige strafzaakjes.
Ook deze week prijkten weer verschillende tun
nelovertredingen op het verlanglijstje van den
heer ambtenaar. Zoo scheen een heel gezelschap
dag-toeristen uit Roog aan ie Zaan op den
tweeden Pinksterdag op dit kardinale punt i'n
de val geloopen te zijn. Althans verscheen heden
de 22-jarige fabrieksarbeider Dirk M., die op
bewusten dag door de motorpolitie was achter
haald nadat hij onder den tunnel had gefietst,
wat door een verkeersagent was geconstateerd.
Als vreemdeling in Jeruzalem werd hij echter
door den kantonrechter coulant behaJndeld en
tot f 5 boete veroordeeld. De Koog aan de Zaner
gedelegeerde betaalde tevens een gelijk bedrag
voor zijn broeder, bij dezelfde gelegenheid ge
snapt.
Ook de werkelooze heer B: M. te Alkmaar zou
op 1 5 Juni het verboden tunnelgebied hebben'
befietst, doch deze beschuldigde was zoo vrij1
om te ontkennen en weid de verdere behandeling
uitgesteld tot de zitting van 24 Juli, teneinde
den verbalisant Teitsma gelegenheid te geven
zijn ambtelijk licht te ontsteken.
Handremmen-misère.
De handremmen van twee- en meerwielige mo
torrijtuigen staan bij con'troleerende verkeerspo
litie al in een buitengewoon slecht blaadje en.
er gaat bijna geen dag om of er worden slacht
offers gemaakt en verschijnen wekelijks de de
linquenten die in een „gemis van twee onafhan
kelijk van elkander werkende remmen-strafpro
ces''" zijn gewikkeld, voor den kantonrechtersstoel.
Deze week was het in de eerste plaats de heer
Corn. Z., reiziger te Alkmaar, wiens motorrijwiel
remmen te Heerhugowaard in den Middelweg
aan een ongunstig uitgevallen proef werden on
derworpen en ondanks zijln duidelijk uitgespro
ken minachting voor de onmisbaarheid vain een
handrem, werd veroordeeld tot f 7 boete of 7
dagen. Voorts was daar nog de heer Corn. H.,
'n 24-jarige bakker uit Anna Paulowna, wélke
heer een noodlottige ure was gaan rijden in een
overjarig huurfordje en te Heiloo verraderlijk
werd overvallen door de verkeerspolitie, waar
van ditmaal of de duivel de kaarten had ge
schud, ook de ambtenaar van het Openb. Ministe
rie deel uitmaakte. Ein de arme bakker mocht
nu al eeq. warm pleidooi houden voor de reti-
reermachine in de oude ford, die alle remmen
i nrémkracht overtrof, het baatte hem absoluut
niets, daar ook hij tot f7 boete of 7 dagen werd
veroordeeld.
Ieder moet op zijn eigen terrein blijven.
De monteur Jan Z. te Alkmaar had het effect
van een door hem herstelden auto gecontroleerd
op den Hoornschen weg onder Oudorp, doch was
in het vuur van zijn vakijver ongemerkt terecht
gekomen op het rijwielpad, wat blijkens een tegen
hem opgemaakt procesverbaal met de treurige
gevolgen van dien, niet onopgemerkt was ge
bleven. Hij bezocht dan ook heden de staande
receptie van den kantonrechter en werd tot f 5
boete of 7 dagen veroordeeld.
ze een zacht geritsel aan de deur, langzaam
wordt ze geopend en een zwart hoofd, daarna
eene zwarte, gebogene gestalte, verschijnt en
schuift zacht binnen en komt recht op den lesse
naar aan Etenig gerucht op de hoogere verdie
ping doet de gestalte stil staan en luisteren, en
eindelijk op 'de teenen naderen.
Juist steekt men in het huis daar tegenover
licht, een heldere straal valt door het venster
op den lessenaar, en op het oogenblik dat de oude
man de hand op het meubel legt, raakt hij de
koude, bevende hand zijner dochter aan, en zij
zelve rijst voor hem op, bleek als een doode,
bleek alsof zijn overleden vrouw andermaal uit
het graf is opgestaan.
„Wilt gij dan een dief worden," zegt het meisje
met. een diep ontroerde stem.
D e vader deinst achteruit.
Dief, dief! dat woord heeft ook zoo vreeselijk
geklonken. Diat verwijt heeft plotseling in zijne
ziel de eer van het verledene opgewekt, 't Is
als een bliksemstraal door zijnen geest gedrongen
en 't heeft dezen verlicht. Een dier snelle en on
begrepene omwentelingen heeft in Richard's ziel
plaats. Dief, dief .'klinkt hem in de ooren en
achteruit bonzende, vliegt h'ij' in zijn kamer
terug. Hij wil door elk ander betrapt worden,
maar niet door zijn eigen kind.
Nu zit hij voor de tafel, het hoofd in de twee
handen geleund. Niets hoort men in de kleine
kamer ,danhet snikken van Betsy, die in een
hoek gezeten weent. Het licht van het lampke
op tafel, werpt een droeven schijn op het nu
onaangeroerd naaiwerk het eenige bestaan der
ongelukkige familie en dat gezicht plaagt den
ouden man zoo gedurig, dat h ij het hoofd om
wendt. Naast de lamp staan de bloemen, en ook
die plagen hem: het is alsof zij hem een ander
misdrijf verwijten.
„'Mijnheer Richard!" zegt er een vreemde stem,
in de geopende deur.
Die gewezen kantoorbediende rijst op en mijn
heer Georges Dlelmare staat voor hem. D'e drift
maakt zich nu weer eensklaps van Richard mees
ter, en zonder een woord te spreken, grijpt hij
de bloemen en slaat ze den nieuw binnengekomene
in het gezicht.
„Ziedaar mijn antwoord," buldert hij. „Ik heb
u begrepen, mijnheer; gij hebt met een stuk
geld den toegang in mijn huis willen koopen.
Die dokter geeft wel receptjes, maar geen
vergunningen.
Brigadier TTalsma uit Schermerhorn trof op
15 Juni den aldaar wonenden koopman Jan Cj. 3,t,
aan, zittende op zijn hondenkar, in volle bewe
ging ,voo rwelke zitplaats hij geen vergunning
kon toonen, zoodat hem het gebruikelijke ^blauw
tje" werd uitgereikt. Heden terecht staande, over
legde de hondenrijder een medisch attest van
Dir. Heringa uit Siompetoren, vermoedelijk in
houdende deugdelijke redenen, 'waarom de pa
tiënt het loopen achter zijn hondenkar schadelijk
was. Hem werd echter geadviseerd met het brief
je zich te vervoegen b ijden burgemeester, die
alleen vergunning kon vefleenen en verdachte
voorts veroordeeld tot f 2 boete of 2 dagen.
De splinterziener in anders oog zag niet den
balk in eigen gezichtsorganen.
Die. heer Jacob Pr. 'n 23-jarig Noordzeevisseher
u.it, Egmond aan Zee zonder metier, misschien wel
afgekomen op den aangenamem reuk van het
comité voor maatschappelijk hulpbetoon, thans in
Alkmaar woonachtig, had zich als invité' voor
den kantonrechter twee strafbare feiten te ver-
wwijten en wel in de eerste plaats, dat hij op 12
Mei meeuweneieren had gezocht als compensatie
voor de hem onthouden scholletjes en schelvisch
jacht en in de tweede maar meer belangrijke
plaats dat h ijop Tweeden Pinksterdag en Eg.
mond lan Zeeër glorierijksten kermisdag in dron
kenschap de orde had verstoord, ongewenschte
en min of meer ruwe attenties had betoond aan
een juffrouw en voorts de politie uitgedaagd
had tot vechten.
Die, heer P., die toch niet veel omhanden had,
was persoonlijk verschenen, welwillend gaf hij
toe het feit van de meeuweneieren, maar dat hij
op tweeden Pinksterdag een vrouw zou hebben
gemolesteerd, ontkende hij. en schreef hij zulks
toe aan de fantasie van de rijksveldwachters
Mine en Bergsma, welke politiemannen heel wat
meer hadden gedronken van diverse verfrisschin-
gen dan hij, die het niet verder dan tot 10 a 12
glazen bier had gebracht. Natuurlijk werd den
vrijmoedigen verdachte aangeraden, wat meer
voorzichtiger te zijn met zijn beschuldigingen
en "hem tenslotte opgelegd f 4 boete of 4 dagen
voor de meeuweneitjes en f 8 boete of 8 dagen
voor de ordeverstoring.
•Op 25 Mei bevond zich de electricien 'Q. E. R
uit Amsterdam, voorheen te Biergen woonachtig, j
in de duinen van de Bouwmaatschappij te Bergen
aan Zee, welke duinen door de bekende bordjes
verboden toegang art. 461 w. v -str. voor het
publiek zijn afgesloten. Als geboren Bergenaar
meende hij echter wel toestemming te hebben
deze duinen te mogen bewandelen, doch de jacht
opziener Rosing, die bemerkte dat zich in het
gezelschap ook bevond een jonge dame met een
los loopenden hond, was zoo vrij' de privileges
van den geboren Bergenaar straal te negeeren en
maakte procesverbaal op, ook het door den heer
B„ die heden terecht stond wegens loopen op
verboden terrein, op den kantonrechter als in
woner van Bergen gedane beroep kon niet belet
ten, dat hij tot f 3 boete of 3 dagen werd ver
oordeeld.
Uit den Omtrek
OUDE NIEDORP.
Het ligt in het voornemen van den Burgemeester
om op Dinsdag 30 Juni (heden avond) te 8 ure (wet
telijke tijd) ten Raadhuize eene raadsvergadering te
beleggen.
WARMENHUIZEN.
Naar wij vernemen heeft Ds. Zillinger Molenaar,
Pred. bij de N. H. Gemeente alhier, het beroep naar
Blijham (Gr.) aangenomen.
Doos 30 60.Tube 8Oct. Bij Apoth.en Drogisten.
Ik ken u en de uwen. Uw vijffrancstuk kan ik
u niet in het aangezicht werpen, maar wél uwe
bloemen."
„Mijnheer..." roept mijnheer Georges."'
„Ga heen, ga heen, of ik breng u een onge
luk toe!"
Betsy is opgestaan, verschrikkelijk is de uit
drukking van het gelaat en de houding van den
driftigen vader. Georges is bleek en ontzet
lafaards zijn het allen, de trappen als het
ware afgerold, zoo jaagt die oude man hem
vrees aan. Hij heeft alles begrepen, die vader
is niet blind, gelijk zoovele anderen. Nu over
dit avontuur van dezen avond zal hij niet roe
men. Misschien wel, onbeschaamdheid is dik
wijls een deugd bij die soort van menschen.
D|at alles is zoo snel gebeurd, dat B|etsy er
geen woord van begrijpt. Hayar vader is ook niet
in een stemming om haar een regelmatige uit
legging te geven; hij raast en buldert als een
bezetene, en zijne vuist bonst op de deur en
tafel. Bevend raapt Betsy de bloemen, die over
den vloer verspreid liggen, op.
Eindelijk bedaart de vader.
„Van wie-," zegt hij, „komen die bloemen!"
„Van Wilfried," antwoordt de dochter altijd
snikkend.
„Nu, ik dacht dat ze van dien windbuil wa
ren'" zegt de oude man, eenigszins kalmer, ter;
wij] Jpet meisje de plaats in den hoek, dien zij
zooeven verlaten heeft, terug neemt.
Gedwee, zooals Betsy hem sedert lang niet
meer gezien heeft, nadert haar de oude man. Hij
legt zijn hand op haar schouder en blijft- een
oogenblik besluiteloos staan, dan zét hij zich
op de knie neer, legt den arm om haar middel
en laat zijn hoofd op haar hoofd zakken. Richard
weent, hij erkent dat hij een ellendeling is, dat
hij 'het ongeluk en de armoede in het huis heeft
gebracht en gisteren heeft hij aan dien ramP'
zalige maar neen! dat moet zijn dochter niet
weten. Hij dacht dat de bloemen door hem ge'
zonden waren ,en de eer zijner dochter blijft hem
toch altoos dierbaar, 'tls om haar bestwil, dat
hij zóó handelde. Voortaan wil hij niet meer
drinken, hij wil eerlijk man, goed vader, recht
zinnig Christen worden en Betsy hoort dat
alles aan, doch kan geen woord uitbrengen-
