Voor Verstrooiing en Verpoozing
logement aan de Grootestraat. D'e verstandhou
ding tusschen de beide mantoen liet niets te wen-
sehen, maar de grondwerker bedronk zich van
tijd tot tijd en was dan min of meer ontoereken
baar. Ook thans verkeerde hij in een dergelijke
periode, zoodat verondersteld wordt, dat hij de
men het beste gebruik maken van Nitrophoska, rihet St. Gamsius-zieloenhuis overgebradnt, doch
de volledige messtof. Men voorziet hiermee het
gewas van de noodige stikstof in een gewensch-
ten vorm, terwijl men den bodem tegelijk met
fosforzuur en kali op peil houdt. Men gebruikt
dan van deze meststof per Are 6 Kg. waarvan
men de helft geeft direct na den pluk, de rest
in het vroege voorjaar.
"Wij hebben dezen zomer twee bemestings-
proefveldjes gehad op aardbeien en wél op de
soorten Madamme Ie Fèbre en Jucunds. Deze
aardbeien liggen voor het derde jaar. De proef-
Yeldjes bestonden ieder uit drie veldjes van 1
Are. Van deze drie veldjes werd een zonder be
mesting gelaten, het tweede 'kreeg alleen fos
forzuur etn kali, in den vorm van superfosfaat
en patentkali, en wel zooveel van ieder als in
6 Kg. Nitrophoska aanwezig is, het derde veldje
■kreeg 6 Kg. Nitrophoska.
De opbrengst was als volgt: Madame le Fèbre,
èpereeel 1, onbemest 26.4 Kg., perceel 2 bemest
met fosforzuur en kali, 36 Kg., perceel -3, be
mest met 6 Kg. Nitrophoska 65 Kg
Een donkere schaduw bewoog zich over den grond
waar zij stonden en zonder verder een woord te
bleek bij aankomst reeds te zijn overleden zeggen, was vrouw veldmuis verdwenen. Hoewel
Uit heronderzoek bleek, dat de dader, die can vrouw Vink zich eerst niet kon begrijpen, waarom
gepensionneerd Indisch militair is, geruimen tijd de veldmuis zoo onbeleefd tegen haar was, en zoo
met zijn slachtoffer heeft samengewoond in een maar zonder ,een. w°ord te zeggen was verdwe
nen, duurde het niet lang of zij ontdekte de oor
zaak. Een groote raaf zat aan den rand van het
bosch op een tak. Hij wist toch zoo zeker, dat een
oogenblik te voren nog een muis had gezien en nu
was deze ineens verdwenen! Hat viel hem geweldig
tegen, want hij had juist zoo op lekker muizenont-
bijt gerekend.
.Buurvrouw Vink, hebt u zooeven niet een muis
onbemest 36 Kg., bemest met fosforzuur en kali,
47 Kg., bemest met Nitrophoska, 81 Kg.
De helft van het forforzaur en de kali en de
helft van de Nitrophoska zijn gegeven in Juli
van het vorige jaar, de andere he|Et in Maart-
van dit jaar. Deze veldjes hebben ifii weer voor
de noogst 1932 de helft van het fosforzuur en
de kali, en 'de helft van de Nitrophoska getnad,.
Nog zij opgemerkt, dat Üe stand van de veld
jes zonder Nitrophoska gedurende den geheelen
zomer véél..minder was dan die met deze mest
stof bemest. Dp Veldjes met Nitrophoska bemest
zaten gedurende, den geheelen pluktijd mooi in
het blad, hadden weinig last van onkruid, ter
wijl de anderen veel last daarvan hadden.
Buiten ia nd
PO OTAARLAPPEJLrEX PORT.
D|e Italiaansche règeering zal naar alle waar-
schijnlijkneid invoervergunningen verstrekken
voor pootaardappelen tot een quantum van '20.000
daad in een vlaag van verstandsverbijstering gezien?" vroeg hij'heel vleiend vóór vrouw Vink
heeft gepleegd. Reeds eenige malen is hij wegens zich uit de voeten kon maken. „Of weet U misschien
1 1 ook, of hier ergens een muizennest is? Ik houd
zooveel van kleine muizenkindertjes!" Bij het laatste
smakte hij echter zeer verdacht met zijn tong.
Vrouw Vink had gelukkig haar tegenwoordigheid
van geest weer herkregen en zeide: „Een muis? Neen,
maar een kikvorsch heb ik wel gezien; die sprong
zooeven voorbij en ging naar den vijver!ZU
had inwendig groote pret, toen zij zag, dat de
raaf zicch teleurgesteld met langzame schreden ver
wijderde en voorzichtig vloog zij nu, voordat zij naar
haar nest terugging, eerst een eindje in tegenover
gestelde richting; om de raaf zoodoende op een
bij ondervinding,
gezelschap waren
ontoerekenbaarheid in een 'inrichting verpleegd,
maar men heeft nimmer vermoed, dat hij een
gevaarlijk krankzinnige was.
Het lijk van het'slachtoffer is in beslag ge
nomen.
Onder een vrachtauto.
Donderdagmiddag is te Gulpen de heer Haan
uit de gemeente iWïttem door een Duitscho -
Ba opbrengt van de Juetmda w: pereed 1 w^hfauto^.mgerrfen ny» gewond. Be SStSS^^tSgStS ILSS'w.?en
toestand van den -man is hopeloos.
OVERBOORD GEVALLEN EN VERDRONKEN.
Gistermorgen te drie uur is bij het binnenloopen
in de haven van Schokland van de M.K. 87 de 47-
jarige L. Romkes overboord gevallen en verdronken.
Het lijk, yaarnaar men vischt, was hedenmorgen
nog niet gevonden.
KIND OVERREDEN.
Donderdag is het vierjarig zoontje van den heer
Van der Boom in den Nieuwen Nonnendaalschenweg
te Nijmegen door een met een paard bespannen
orgel ovrreden. Zwaar gewond werd het knaapje
niet het St. Canisius Ziekenhuis vervoerd, waar het
aan de gevolgen is overleden.
MOTORFIETS BEKNELD.
Eén doode, één zwaar gewonde.
Gisternacht is op den Binnenweg te Rotterdam ter
waarop ^^e^ peT^rnen ^te^^im^he^^iree^autcrs bloedzuigers, die aan den rand van het water te
S ZttJÏÏ SÏ* *ZL2P°£ vinden waren. De eenden snaterden er weer lustig
voor kleine vogelkindertjes.
Hoewel de vijver heel helder en doorschijnend
was, kon de raaf er geen spoor van een kikvorsch in
ontdekken. Eenige watervliegen zoemden pm hem
heen en een rups strekte zich met welbehagen in de
zon uit. Wat heeft echter een ravenmaag aan zoo'n
kleine rups? Die is hoogstens een klein voorproefje
een bonbonnetje, maar geen stevig ontbijt. Verdrie
tig hapte hij de rups maar vast op en nam van
I louter ergernis nog de helft van het blad mee naar
binnen, waarop de rups had liggen rusten.
„Eet smakelijk!" piepte vergenoegd de veldmuis,
die zicch in een der openingen vah den grond had
1 verstopt en dit verbeterde de booze bui van den
raaf nu juist niet.
Drie eenden waren in den vijver bezig met een
bad te nemen en doken, onder vroolijk gesnaten,
maar steeds onder water, terwijl de druppels rechts
en links om hen heen spatten. Van tijd tot tijd
hielden zij de kop een poosje onder water om van
den bodem het een of andere lekkere hapje te
halen Ze kwaakten er in hun vroolijkheid maar
op los.
De raaf had het spel der eenden een poosje gade-
geslapen en begreep toen, dat hij zich dien morgen
moest tevreden stellen met wat groene blaadjes en
bekneld geraakt. Een der bereiders is gedood
ander is zwaar gewond.
(„N. Rott. Crt.)
"ALi§ GANDHI OP REIS GAAT.
Volgens de .Daily Express' heeft Gandhi voor
z'ijn overtocht naar Engeland tegen 15 Aug. een
plaats derde klasse besproken.
Er worden maatregelen besproken om twee
geiten mee 'te nemen, ten einde de noodige gei
tenmelk te bekomen, wélke het hoofdvoedsel van
Gandhi uitmaakt.
Overigens zal zijn bagage slechts uit enkele
lendendoeken en een groot aantal boeken en pa
pieren bestaan.
Verscheidene Emgelsche vakvereenigingen Iheb-
ben Gandhi u.itgenoodigd, lezingen te houden
over zijn denkbeelden en plannen.
NACHTWAKER OVERREDEN.
Op de spoorbaan van Den Haag naar Rotterdam
lustig
op los bespatten den ontstemden, raaf geducht, wat
er niet toe bijdroeg om zijn booze bui te verdrijven.
„Gespuis, dat jullie bent!" mompelde hij bij zichzelf
en vloog weer naar den kant van het boscch. Van
daag had hij geen geluk.
Op een kleinen afstand van het bosch waar de
raaf woonde, was een boerderij en het was juist
Donderdagavond ruim elf uur ter hoogte van de j *aos ,ef" en net was juist
Binckhorstlaan een 51-jarige nachtwaker bij de ®te.ustijd voor de kippen. Het meisje kwam naar
spoorwegen, wonende in de Carpentierstraat door ft1"** JÏ!
een naar Rotterdam rijdende electrischen trein aan
gereden. De man bleef met een groote wonde aan
het achterhoofd liggen. Een te hulp geroepen dokter
kon slechts den dood constateeren. De G. G D. heeft
het stoffelijk overschot naar het Gem. Ziekenhuis
overgebracht.
Vijftigduizend wcrklaczen meer in Engeland.
Het cijfer loopt naar de 2i/2 milliocn.
Het aantal werkloozen bedroeg op 27 Juli
2.713.350, of 52.617 méér dan de vorige week en
701.883 meer dan in hetzelfde tijdvak van "het
vorig jaar. (H.bld.)
Nieuwstijdingen
VERBLINDEND LICHT.
Wielrijder zwaar gewond.
Donderdagavond tegen elf uur reed een auto, ko-'
mende uit de richting Haarlem op den Haarlemmer
weg dicht bij Sloterdijk. Een andere auto kwam van
den anderen kant. Door het scherpe licht van den
laatsten wagen werd de bestuurder van de auto
die uit Haarlem kwam, verblind. Hij zag niet, dat er
een wielrijder voor hem reed en reed op dien fietser
in. De wielrijder, iemand uit Haarlemmermeer, kwam
onder de auto. Hij brak een paar ribben en linker
arm en -been. Hij is naar het Tesselschadezieken-
huis vervoerd.
DiRAMA TE NIJMEGEN.
Een grondwerker steekt in dronkenschap een
koopman overhoop.
Gistermiddag omstreeks 12 uur heeft zich op
de Groote Markt te Nijmegen een drama afge
speeld.
De ongeveer vijftigjarige groenten- en fruit
koopman R. H. Leunk zat o pdat tijdstip achter
zijn fruitwagen, toen hij werd overvallen door
een' 40-jarigen grondwerker. Deze verkeerde on
der* den invloed van sterken drank en had een
geoend pscheermes in de hand. Hij bradnt den
kóópman daarmede een ernstige wonde aan den
hals toe waardoor de slagader doorgesneden
werd. Hevig bloedend stortte het slachtoffer ter
aarde. Dte politie arresteerde den grondwerker,
die een wezenloozen indruk maakte. Hij riep
steeds. ,,Tpch ben ik geen moordenaar", en liet
DE TOESTAND VAN MGR. NOLENS.
Lijdende aan een ernstige nierziekte.
Het R. K. blad „Ons Noorden" meldt, dat de
ziekte van mgr. Nolens een ernstige nierziekte is.
Mgr. Nolens schijnt de kiemen van de ziekte reeds
lang bij zich gehad te hebben en gevoeld. Voor
hij enkele maanden geleden naar Genève ging,
openbaarde zich de ziekte in ernstige mate en hun,
die hem in die dagen ontmoetten, viel het op, dat
hij niet de oude was. In Genève moest hij zijn taak
aan anderen overlaten en ging hij op medisch ad
vies naar Nederland terug. Daar heeft hij nog een
enkele maal een wandeling gemaakt en tot midden
in den winter langs de zee gewandeld, totdat de
voortwoekerende kwaal hem op het ziekbed wierp,
waar hij nu reeds een maand onder de behandeling
der doktoren is, die nu officieel mededeellng heb
ben gedaan, dat zijn toestand ernstig is.
UIT DE MIJNINDUSTRIE.
De „Laura" morgen gesloten.
In verband met den minder gunstigen toestand
van de Limburgsche mijnindustrie wordt morgen
op de mijn „Laura" te Eygelshoven weer niet ge-
werkt. Op de „Juliana", de andere mijn van ge-
zich gewillig wegleiden. D|e koopman werd naar noemde Mij, wordt wel gewerkt.
DE ZWARTE ROOVER.
Een Dierenverhaaltje.
Voor het Zonnetje nog goed en wel besloten had
haar eerste stralen op den boschrand te doen schij
nen, schrok vrouw Vink, die dien afgeloopen nacht
zoo heerlijk in haar nestje had geslapen, wakker!
Zij had iets hooren piepen en keek dan ook met
haar slaperige oogjes verward om zich heen. Wéér
hoorde zij piepen, ditmaal heel hard en plotseling
voelde zij, dat een van de door haar bewaakte eitjes
zich geheel eigenmachtig omdraaide en een oogen
blik later lag er iets warms en vochtigs naast haar,
iets met een geel snaveltje, dat zich vanaf het
eerste oogenblik wijd opensperde. Het piepen hield
van nu af aan niet op en ook de andere eieren ver
toonden pogingen om zich binnen korten tijd in
kleine vinken te veranderen.
Vlug werd vader Vink nu van zijn uitkijk naar
het nest geroepen en nu moest hij aan het werk
gaan om vier hongerige magen te stillen. De kleine
Vinkjes hadden meer dan gewonen eetlust!
Op het weiland trof moeder Vink de veldmuis
aan en verheugde zich er reeds over een praatje met
haar te kunnen maken over hare familie en over
haar huiselijke zargen. Het muisje had dien mor
gen echter niet heel veel tijd; anders kon zij zoo
gezellig oploopen met vrouw Vink en nu stelde
zij nergens belang in, zelfs niet in het weer en,
tegen haar gewoonte in, had zij dien morgen buiten
gewoon druk.
„Vermeerdering van mijn gezin!" zei ze tegen
vrouw Vink, „ik heb het heel druk en moet zien,
dat ik een paar van die heerlijke, sappige peentjes
uitgraaf!"
kippen, die haar reeds kenden, begonnen allen een
luid: „Tok, tok-tok-tok!" aan te heffen. De kloek
met haar kuikens kregen wat extra voer op eenigen
afstand van de andere kippen, opdat zij er niet met
elkander om zouden gaan vechten.
De kleine kuikentjes propten zich zóó vol, dat zij
bijna niet meer konden loopen, zoodat het net dikke,
gele bolletjes op pootjes leken. t
De raaf had het kakelen der kippen gehoord,
vloog naderbij en vond een schuilplaats op het
dak, vanwaar hij de kippen en kuikens kon gade
slaan. Het water liep hem in den mond, toen hij
die kleine kuikentjes zag en hij kon nauwelijk
wachten, totdat het meisje weer weg was. Toen
plotseling als een pijl uit een boog vloog hij naar
beneden, sloeg zijn klauwen in een van die aardige
kuikentjes en verdween ermede naar het woud,
waar hij het arme diertje, dat niet dicht genoeg bij
Zijn moeder gebleven was, opat. Nu geraakte hij
weer in zijn humeur na zoo'n feestmaal!
De boer was ecchter door het hevige gekakel van
de kippen naar buiten geloopen en begreep, dat er
onraad was. Hij kon nog juist zien, dat de raaf met
het kuiken wegvloog, doch voordat hij naar huis
was geloopen en zijn buks had gehaald, was de
roover verdwenen. „Pas jij maar op, leelijke kuiken
dief; ik krijg je wel!" sprak de boer bij zich zelf. En
den heelen middag bleef hij opletten, of hij den
roover niet zag.
De raaf was echter heel slim en bleef dien dag
verder weg, want hij had de glimmende loop van
den buks van den boer in de zon zien schitteren. De
volgende morgen toen de raaf wakker werd
dacht hij met genoegen aan zijn feestmaal van den
vorlgen dag en daar hij het niets kwaads vermoe
dende kuiken zoo gemakkelijk had verschalkt, was
hij van plan nog eens te trachten zoo'n malsch
boutje te pakken te krijgen.
Hij vloog tot op eenigen afstand van de boerderij
en om de aandacht niet op zich te vestigen, liep hij
het laatste deel, totdat hij in de buurt van het
kippenhok was.
Het meisje kwam, evenals gisteren, de kippen hun
voer brengen. Eerst keek zij haar alle kanten of zij
de raaf niet zag en daar er slechts een paar mus-
schen heen en weer vlogen, opende zij de deuren
van het hoenderhok en strooide het voedsel om zich
heen. Ook de kloek met haar kuiken kreeg haar
extra deel.
De kippen-moeder, die gisteren een van haar kui
kentjes had zien wegrooven, liep bezorgd om haar
kinderen heen en hield een waakzaam oog op hen.
Kuikentjes zijn echter dikwijls heel erg eigenwijze
diertjes.
Daarom liepen er toch een paar van de moeder
weg. Eensklaps schoot de raaf op een van de dier
tjes af en eer de moederkip het kon voorkomen,
sloeg hij zijn klauwen om het diertje en voerde
het mee naar het bosch. Dat was te veel voor den
boer! Hij besloot nèt zoo lang te wachten, totdat
de roover weer terugkeerde; hij kende de raven.,
als zij zoo lekker gesmuld hadden, werden zij steeds
brutaler en kwamen dan weer terug. En jawel hoor
de boer had zich niet vergist, toen hij bij zichzelf
redeneerde, dat de raaf 's middags zou terugkomen.
Inderdaad tegen het middag-etensuurtje
kwam de vraatzuchtige raaf weer voorzichtig aan
sluipen. Maar nu hij twee maal zonder moeite een
kuiken had geroofd, was het niet meer zóó vreeselijk
voorzichtig.
Op het erf stond een regenton; daar ging hij
achter zitten en bespiedde zijn prooi. Het zonnetje
scheen heerlijk en moeder Kloek en de kuikentjes
namen een fijn zonnebad in het warme zand. De
raaf zag dit en wilde nu een gunstige gelegenheid
afwachten om zich een nieuwe maaltijd te verschaf
fen. Hij had nu echter buiten den waard gerekend.
De musschenfamilie, die onder de dakpannen der
boerderij haar nest had, zag van daaruit de raaf
acchter de regenton zitten en begon op een vreese-
lijke manier te tjilpen. Zij hadden de roofpartijen
van de vorige dagen gezien en waren erg boos ge-
„Neen maar, dan ga ik mee naar je huis, als je
het goedvindt, vrouw Muis!" Ze wachtte niet op
antwoord, maar volgde de veldmuis tot haar huisje
en ging met haar naar binnen. In de eerste oogen-
blikken was zij wel wat veranderd, want eerlijk
M,H6«gdDotgr^P hu! dui ^oedertro^ niet van vrouw- weest" op den brutalen raaf ^Zij""gingen^nu^onop
Muis toen zij die kleine, naakte, wriemelende houdelijk heen en weer vliegen over het erf en om
hoopjes zag, die nog niet eens konden zien en niets
deden, dan jammerlijk piepen. Ze zweeg wijselijk
maar dacht bij zich zelve: „Smaken verschillen'"
In ieder geval was ze nu dubbel blij met haar kleine
schreeuwers.
de plek, waar de hen met haar kuikens
wilden zij haar waarschuwen. De hen verstond Se
musschentaal echter niet en begreep niets van al dat
lawaai om haar heen. Rustig stak zij de kop onder
haar veeren voor een middagdutje!
De kuikentjes, die heelemaal niet slaperig waren,
benutten deze gelegenheid om eens op verken
ning uit, te gaan. Een kuikentje liep weg en kwam
vlak bij de regenton, waar de raaf begeerig stond te
wachten, gereed op zijn klauwen in zijn prooi te
slaan. Toen viel er eensklaps tweemaal achter el
kander een schot. Het kuikentje tolde hevig ver-
scchrikt over den grond en viel op den rug, krab
belde weer op -en verborg zich ijlings onder de vleu
gels van moeder, die wakker was geworden en ang
stig om zich heen keek.
Het schot had de raaf getroffen en deze lag nu
dood naast de regenton. In zijn begeerigheid had hij
heelemaal niet meer aan den boer gedacht, die
reeds den geheelen dag op hem had liggen wachten.
De kippen waren erg blij en de musschen hadden
het druk om de blijde boodschap aan de andere
vogels over te brengen. Spoedig wist dan ook de
geheele omgeving het nieuws.
De veldmuis liep vergenoegd om haar nest heen;
de vinken durfden wederom wiegeliedjes voor hun
kroost te zingen; de spreeuw keek zijn vrouwtje heel
gelukkig aan en haalde diep adem voor een bijzon
der mooien triller. Zoo was het geheele vogelvolkje
gelukkig en blij dat de slimme, zwarte roover verdwe
nen was en zij weer in vrede met hun kinderen
konden leven.
(Nadruk verboden).
EEN EENVOUDIGE METHODE OM WATER TE
DISTILLEEREN.
Bij vele proefnemingen en ook bij verschillende
apothekersrecepten wordt gedistilleerd water ge
bruikt. Dit kan men zelf heel eenvoudig maken.
Bevestig over de tuit van een ketel, zooaïS de tee-
kening aangeeft, door middel van een touwtje aan
het hengsel, een omgekeerd kopje en zet hieronder
zoodanig een bakje of een tweede kopje neer, dat
de druppels die uit het omgekeerde kopje lekken
hierin komen te vallen. Zet dan de ketel op het
vuur. De stoom, die ontstaat, doordat het water
gaat koken, druppelt nu als „gedistilleerd water" in
het lekbakje, dat men natuurlijk van te voren (in
kokend water) moet hebben schoongemaakt, anders
heeft het distilleeren (zuiveren) geen nut!
(Nadruk verboden).
WAAR ZIJN DE KINDEREN?
In het Donkerbergsche bosch woont een stokoude
vrouw, die omdat zij zoo leelijk is als een
„heks" wordt beschouwd. En natuurlijk hebben de
kinderen weer niets beters te doen, dan de oude te
kwellen, te plagen, uit te schelden en te treiteren.
Vooral wordt zij, om den vorm van haar huisje,
dat gebouwd is in den vorm van een groote laars,
bespot. En de arme oude vrouw, die heelemaal geen
„heks" is, loop maar zuchtend achter de kinderen
aan en ergert zdch iederen dag, dat zij zoo slecht kan
loopen en de rekels niet eens te pakken krijgt. Deze
weten echter steeds te ontkomen en verstoppen zich
dan in de omgeving. Op onze teekening hebben zich
ook een aantal kinderen verstopt; het zijn er niet
minder dan zeven! Zien jullie ze soms?
(Nadruk verboden).
MENEER OEHOE EN PIETJE KOPPIEKRAUW.
Pietje Koppiekrauw moet eind-examen doen. Hij
heeft zijn mooiste jasje aangetrokken, met die pa-
relmoer-knoopen en een broek met een bies.
Ook meester Oehoe heeft zijn deftigste zwarte
jas aangetrokken, 'zijn mooiste witte vest en zijn
kleurigste spikkel-dasje. Achter zijn oor heef hij
zijn gouden potloodje gestoken. Maar Pietje Koppie
krauw heeft examenkoorts; en niet zoo'n heel klein
beetje ook! Hij kan maar niet het vraagstuk oplos
sen, dat meester Oehoe op het bord heeft geschre
ven. Kunnen jullie het misschien. De teekening, die
op het bord staat, moet in één lijn worden getrokken,
zonder dat men een streep tweemaal trekt. Maar pe
potlood mag niet van het papier worden getild,
voordat de heele figuur is afgeteekend! Probeer het
eens en fluister het dan die arme Koppiekrauw in
zijn oor, want hij staat te bibberen van angst, dat
hij zal blijven zitten.
(Nadruk verboden)
DAT IS GEEN GRAP!
Hier zien jullie dezelfde lijn in drie verschillende
diktes. Een heele dikke, ,een middelsoort en een
dunne streep. Natuurlijk kan men de lijn nog veel
dunner teekenen, als men een héél fijne pen neemt;
men kan de lijn dat wil zeggen „theoretisch"
wel honderdmaal, wel duizendmaal, ja zelfs wel
millioenmaal zoo dun teekenen als op onze afbeel-
