Met Miek op stap
Reehtzaken
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Een dag op Zee.
Het vertrek.
De zon staat brandend meedoogenloos op het
deinende water. De trawler, bruin van roest,
maar sterk van boorden, ligt stampend als een
driftig paard op dezelfde plaats.
„Nieuwe taèriéns!
^Nieuwe taèriéns!
Bij eiken uithaal van dit refrein rukken zij
het zware, logge net een paa rdecimeters verder
naar binnen, De schippe rrukt en de stuurman
rukt, de matrozen en "de jongens dan zet
Jco, de stuurman, het eindelooze lied weer in.
'n Galmende solo, die weg-klinkt over'het water,
'n vers zonder einde en zonder begin, dat ver-
tee tvan Véél liefde en veel misere en dat tel
kens weer verrassend onderbroken wordt door
het daverend refrein:
„Nieuwe taèriéns!
„Nieuwe taèriéns!
Job ,de stuurman, zwijgt dan. Het heeft geen
zin ,dit refrein mee te bulderen. Hij is solist
en staat boven het koor. Ein weer wordt het net
wat verder binnengehaald. Totdat het lied be
gint, zonder einde, zonder begin...
"Wij, gasten aan boord van dien ëchevening-
schen trawler, kijken belangstellend toe. Daar
voor zijn we gasten. We vinden het interessant.
Het bleeke vrouwtje, dat den dag zoo moedig
beegon en nu sinds 'n paar uren, stilletjes zit
weggedoken ergens op het dek in een grooten
stoel, zo uhet zeker eenig vinden. En och, waar
om ook niet? Want wat zijn wij hier anders dan
vreemdelingen? Op Hollandsch terrein, tusschen
Hollandsche menschen. We schelen niet veel met
de bebrilde en gekodakte Amerikanen die den.
Haag „doen" en zich vergapen aan de Gevangen
poort. Lood om oud ijzer...
We willen alles weten en we krijgen op alles
een afdoend antwoord. En als we straks een
tweede keer weer zullen gaan, 'dan stappen we
aan boor dmet wereldwijze gezichten: óns hoef
je niks meer te vertellen. En... we doen aan alles
mee, het duurt niet lang of de meneer, die ik
Mengelberg doopte, staat ook te trekken en te
zingen, alsof hij nooit in zijn leven iets anders
gedaan heeft en— de ,3cheveningers grinniken.
En welk een triomf om in den stuurstoel te
staan en het schip te regeeren. Het is grappig,
het doet er niets toe en waarheen we varen. We
stoomen een beetje doelloos rond en sleepen het
net achter ons en toch kijk nou even naar die
houding ,én dat gelaat! Hij staat aan het sturrad
!en hij tuurt den horizon af alsof er elk' mo
ment een vloedgolf in zicht zou komen. Met
een bruusk gebaar wordt het rad wat omgewor
pen alsof het niet anders kon, alsof zijn hand
bestierd werd door het lot.
Ik lig in een dekstoel en heb er zóó 'n plezier
in. Maaar... zijn we zoo niet allemaal? Het dilet
tantisme in den mensch schijnt een onuitroei
bare eigenschap. Er zijn in Nederland 2200 di-
lettanten-tooneelvereenigingen. Dat is geen toe
val meer.
En daarom, laten wij voor één dag visscher
spelen. Kwaad doen we er niet mee en als de
echte visschers ons uitlachen, dan doen ze het
toch achter onzen rug. Daar hebben ze zoo hun
reden voor.
Het begon., ja, waar begon het eigenlijk? Het
begon met de lachende, verbrande kop van den
stevigen reeder, die mij toeriep dat we wat later
zouden uitvaren en dus zette ik mij gelaten op
een kist aan den wal met een stekende zonne
schijn op m'n hoofd, en de geuren van den
vschafslag in m'n neus. U zult mij moeten toege
ven dat zulks een ongelukkig begin is. Het was
te warm en te welriekend om er den moed in te
blijven houden. Em het fleschje verkoelend vocht,
dat ik kocht van een langs de haven slenterende^
venter, was lauw en smakeloos en maakte de zaak
maar erger.
Langzamerhand verzamelden zich lotgenooten,
die óók meegingen en'één braaf burger was er
die zich tot mij wendde en mij op aangenaam
causeerende wijze trachtte te onderhouden. Ik
houd niet van causeeren en zeker niet als de
zon brandt en de viseh riekt.. Hij gaf den moéd
niet. op en zeide dat het altijd interessant was
dingen te ondervinden, waar men iets van leer en
kan.
Hetgeen ik geslagen, beaamde. Meneer, die me
neer was ik, was zeker nog nooit mee geweest
met een trawler?
Meneer gaf ook dit zwijgend toe. Meneer trof
het wel met zulk weertje. Em een beminnelijke
glimlach speelde over zijn braaf gelaat.
Meneer kon deze opmerking niet ontkennen,
voegde er alleen aan toe: ,,'n beetje te warm!"
Hetgeen meneer nooit had mogen zeggen, want
een weerkundige verhandeling was het jammer
lijk gevolg, maar tja, 'n mensch heeft op een
loomen zomermorgen wel 's ontactvolle momen
ten. 1
Em zoo slingerden en hingen wij daar rond,
totdat onze trawler ove rzou steken. Voorloopig
laadde z ijpuf uit. De oude Scheveninger met
het als uit hout gesneden gezidnt, het wandelend
Toorop-model wet 'n al te 20e eeuwsch siga
retje in z'n mond, vertelde mij' zulks alsof het
de gewoonste zaak ter wereld was. Wat doet
men dan als burger? Men praat mee., waarom
?niet? Puf is en blijft puf, ook al weet jij niet
mat het is.
Miek (de trawler) werd van puf ontdaan. Het
klinkt als de een of andere zonderlinge, geheim
zinnige code.. Men zo uer belangrijke staats
geheimen achter kunnen zoeken, zoo onnoozel
klinkt het. En tóch, ik bid u, onthoud deze
combinatie, dit wonderlijke verband van Miek en
Puf. Het vormt een voornaam bestanddeel van
dit relaas.
Men had mij verteld, 's avonds tusschen 8 en
7 looepn we weer binnen. Een duister voorgevoel
besloc pmij, om met de dichters te spreken, en
ik besloot deze belofte te toetsen aan de zeevaart
kundige kennis van het Toorop-model.
De ouwe Scheveninger trok hanepootjes van
plezier in de hoeken om zijn oogen:
,,'tBestaet nie!"
Ik "ben geen zeevaartkundige, ik ben maar
ben maar een journalistje van den drogen wal,
en daarom valt het te vergeven dat wonderlijke
visioenen mij bevingen, wanneer dan Loopen wij
no gwel binnen? Niet voor niets bestond er een
vliegende Hollander. En waarom zou,,
,,'tZal wel tien uure worre. Mee den vloed
Het klonk als een vaderlijke geruststelling.
'Toen stak Miek over. Plechtig, langzaam,
voorzichtig. Miek was uitgepuft. Ik niet,. En
zoo log en onhandelbaar als Miek er op het
eerste gezicht uitzag, toch drong zij glijdend
en glad tusschen een paar vriendinnen door en
meerde
Wij gingen aan boord. De hééle horde. De be
manning keek ons monsterend aan. Het was
eerst wat onwennig. Zoo'n trawler is een maat
schappij op zichzelf. Daar ben je maar niet ineens
thuis. Er heersdat op zoo'n schuit een aparte
sfeer. Een hecht verband moet bestaan tusschen
die mannen en jongens, die weken en weken
alleen op elkaar zijn aangewezen. En deze inti
miteit wil niet verbroken zijn. Wat maar goed
is ook.
Het gevoel bevangt je dat je hier op een an
ders grondgebied vertoeft. Al ben je dan ook
gast. En waarachtig de eerste oogenblik-
ken voel je je behagelijker op een soiree van den'
gezant van Bolivia. of een andere afgelegenheid.
Maar je bent er, en straks worden de touwen
losgegooid ik zeg lekker niks van „de trog
wordt losgesmeten"en dan vaar je opgè-
sl ten met elkaar en op elkaar aangewezen.
De laatste bevelen werden gegeven, er wordt
een en ander op etens en drankgebied aan boord
gebracht en met 'n tikkie fantasie maar
dat hebben wij niet volgens burgemeester De
Vlugt kun je je inbeelden dat dit een afscheid
wordt voor langen tijd, dat we reizen naar stre
ken waar de poolvos je kippevel bezorgt en
waar de walrus z'n snor aflikt ik weet al
leen niet of zoo'n beest 'h tong heeft enfin,
doet er niet toe. En waarom zou ik me dat niet
inbeelden, zóóveel boeiender. Je denkt aan dit
en aan dat, en je neuriet zoo'n paar regels van:
„No utabé dan U weet wel, en de vrouwen
we hebben vrouwen aan boord. krijgen
tranen in d'r oogen en de mannen slikken wat
weg .maar erg helder zie je alles toch niet meer.
Het jonge vrouwtje is er, aan den wal, dat van
haar man afscheid neemt, 'n kind op den arm,
en het vriendinnetje van een 'der matrozen, m$t,
een behuild gezichtje onder 'n bloemperk van
'n hoed., en 'n paar toffe jongens doen hun
vriend uitgeleide en schreeuwen leuke, geestige
gezegden, waar niemand om lacht.
U ziet, 'n beetje verbeelding doet 'n heele-
boel en heusch, het spijt me, dezen indruk te
moeten verstoren met nuchtere opmerkingen, het
zou maar één dag duren, we deden het voor ons
plezier ,en aan den wal stonden alleen wat S'che-
veningers, die er immers altijd staan als eeni
schuit afvaart. Dat kunnen we niet laten. Dat
zit hen in 't bloed.
En aldus voer de uitgepufte Miek weg.
(Wordt vervolgd).
Hierop letten!
Poeders en tabletten zijn alléén echt, als
de verpakking voorzien is van den naam
Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal
op, want dit alleen garandeert U de echtheid.
VOOR, DEN KANTONRECHTER.
Strafzitting van Vrijdag 17 Aug.
Men kon er n>g maar steeds niet genoeg
van krijgen.
De aanrijdingszaak tegen den heer assistent
zuivelbereider N. J. W„ H. uit Schermerhom,
dreigt een overigens weinig beroemd feuilleton,
met vele vervolgen te worden. Immers werd
weer gehoord de leerling-chauffeur Timmerman,
de onder auspiciën van den als zoodanig gediclo-
meerden lieer Eorst, den vrachtauto van de firma
Holzmuller had bestuurd en wiens verklaringen
niets afweek van die andere, devorige week ge
hoorde getuigen. Deze getuige schreef de schuld
toe aan den verdachte, die verzuimde tijdig sig
nalen te geven en te hard reed, om vroeg genoeg
te kunnen remmen. De heer H- daarentegen bleef
bij zijn ontkentenis en ontwikkelde zijn bezwaren
tegen de afgelegde getuigenverklaringen door de
voorlezing van een goed gestyleerd opstel. Ge
durende den loop van het opstel kwam echter
nog naar voren, dat een zekeren heer Nobel, voor
heen landbouwleeraar te Schagen, als passagier
in de cabine van de melkauto had vertoefd en!
kreeg de kantonrechter een onweerstaanbaar ver
langen ook dezen heer alsnog als getuige te
)hooren. Derhalve werd besloten de zaak opnieuw
)aan te houden voor onbepaalden tijd, teneinde
dezen heer op te sporen en te dagvaarden.
De kantonrechter zal nu den teerling werpen.
Ten tweedon male werd in tegenwoordigheid
van belanghebbenden en meer onschuldige toe
hoorders af gefilmd het weinig beduidende ver-
keersincident, dat op 21 Juni had plaats gegre
pen op den hoek Koorstraat en Langestraat, te
Alkmaar, op welk punt „trots elegante alarm-
gebaren van verkeersagenten, vluchtheuvels, ver-
keersteekens .gemeenteverordeningen en motor
en rijwielreglementen, nog steeds menige ver-
keersfouten geconstateerd kunnen worden. Het
betrof hier echter meer een conflict van een;
automobilist, den koopman C. K. uit Noordschar-
woude met den heer A. Wijnberg, een der politie
mannen, die voornamelijk met de verkeersregeling
te dezer stede is belast. Deze heer had den auto
bestuurder gecalanceerd ter zake het zonder een
rchtingaanwijzing aan te geven, inrijden van de
Koor3traat en de Langestraat, terwijl de heer
K. daarentegen beweerde, dat hij direct had ge
stopt, terwijl hij zich met zijn rijtuig nog bevond
n de Koorstraat, toen hij bemerkte dat zijn
automatische richtingaanwijzer weigerde, op last
van agent Wijnberg was hij toen de Langestraat
ingereden en daar had Wijnberg hem bekeurd.
Zijn 22-jarige echtgenoote, mevrouw Margaretha
Anthonia Oudshoorn, bevestigde thans volledig
die verklaring van haar echtgenoot. Deze ver
klaringen werden echter pertinent weersproken
door den heer Wijnberg, die beslist bleef vol
houden dat verdachte, die geen richting aangaf,
eerst had gestopt, toen hij den hoek was gepas
seerd en voorts trachtte aan te toonen het onge
rijmde in die toelichting. De heer ambtenaar
stelde den verbalisant dan ook in een uitvoerig
requisitoir in 't gelijk' en vorderde f 8 boete of 8
dagen, doch de kantonrechter wejnsdnte zich nog
eens terdege te beraden en bepaalde de uitspraak
op 21 Aug. a-s.
De 27-jarige fotograaf Gerrit M., bij wiens
wiegje vermoedelijk eenmaal in plaats van het
aandoenlijke „slaap kindje slaap" het meer ge
spierde .JDeutschland, Deutschland über alles"
werd gezongen, doch die thans het rustige Heer
Hugowaard tot wohnort heeft gekozen, stond
de vorige week terecht als verdacht op 29 Juni
met den door hem bestuurden auto op het rij
wielpad te hebben gereden. De heer M- protes
teerde echter met levendigheid en kracht tegen
deze grondelooze beschuldiging en beweerde over
prima getuigen a decharge te kunnen beschikken
om zijn verweer te kunnen bevestigen. Besloten
werd alzoo om een der verbalisanten te hooren,
terwijl ook de verdachte met zijn keurcorps voor
het front zou kunnen opmarcheeren. Het ver
dere onderzoek had heden dan plaats en was
dcor het openbaar ministerie opgeroepen briga
dier Tjalsma, voorts verscheen de heer M. met
twee dames. Zijn aanminnige landgenoote frau-
lein Maria Binseveld, thans gevestigd in het
dorpje Klein gelegen aan den duinenrand en
voorts zekere mej. Antje Paus uit Heerhugo-
waard als getuigen a decharge. Brigadier Tals-
ma verklaarde dat hij en zijn collega Visser had
den opgemerkt, dat de heer M. geruimen tijd het
rijwielpad had bereden, 'n overtreding die zeer
dikwerf werd begaan. De heer M- daarentegen
beweerde niet mnider beslist, dat hij geen oogen-
blik het rijwielpad buiten noodzaak als rijweg
had gebezigd. Integendeel hij inad aan zijn reis-
genoote, fraulein Binseveld gezegd, dat hij zijn
best zou doen om onberispelijk te rijden, omdat
hij in de verte twee veldwachters, vermoedelijk
belast met de controle op de papieren van auto
bestuurders opmerkte.
Mej. Binseveld onderschreef die verklaring en
deelde voorts mede, niet te hebben opgemerkt,
dat op het rijwielpad werd gereden.
Vervolgens kwam mej. P- aan het woord en
deze dame verklaarde, dat zij op haar rijwiel
geruimen tijd had gereden achter de auto van
verdachte en zij niet eenmaal had waargenomen,
dat het rijwielpad werd bereden.
Daar ook brigadier Talsma onverstoord bij zijn
lezing bleef volharden, lie pde zaak opnieuw vast
en bleef er niet anders over dan wederom aan
houding te gelasten, teneinde te hooren den Lieer
H. Visser, die echter momenteel in IJmuiden is
gedetacheerd, zoodat de zaak voor onbepaalden
tijd werd uitgesteld.
Naast elkander rijdende wielrijders zijn de
doornen in het oog des kantonrechters.
De 24-jarige heer Johannes L. te Castricum
chauffeur op een der autobussen, die een ge
regelde verbinding onderhouden tusschen Cas-
tricum-binnen en Ciastricum aan Zee, had op
28 Juni 'n bar drukken Zondag, op den rijweg
onder Bakkum 'n wielrijder aangereden, met ge
volg dat diens rijwiel werd beschadigd en de
berijder, die naast een vriend reed, met dezen
ïnetgezel tegen den grond tuimelde en een be-
I langrijke schade bekwam aan zijn fiets en aan
zijn Zondagsehen pantalon. De chauffeur stond
I thans terecht ter zake bovengenoemde aanrij-
ding, die plaatts had gegrepen in een wegbocht
j en het gevolg was een onvoldoend naar links
j uitwijken, De beschadigde fietser, de 19-jarige
chemigraaf (met welk geleerd woord een cliché-
maker schijnt te worden bedoeld). G. A. Frede-
iriks en zijn vriend, de 18-jarige timmerman'
j -Abram Kemp, beiden uit Wormerveer, eom-
>pareerden als getuigen in het nadeel van den
chauffeur en beweerden, dat deze chauffeur door
zijn harde rijden, gering uitwijkein en te laat
geeven signaal de schuld was van de aanrijding
1 en daarop gevolgde schade van fiets en panta
lon van den chemigraaf.
De kantonrechter deelde de noodige yermanin-
gen uit aan de getuigen met betrekking tot
de verderfelijke gewoonte om op drukke ver
keerswegen niet achter maar naast elkander te
fietsen en veroordeelde ten slotte den chauffeur,
die zijnerzijds de bal der schuld terugkaatste
op den wielrijder tot f10 boete of 10 dagen.
H.oe de schade aan fiets en pantalon terecht
moet komen, moét de papa maar met den deur
waarder uitmaken.
Meneer Max moest maar in zijn Heimath
blijven.
Een keurig gekleed heer, met een onmisken
baar gedistingeerd uiterlijk, die we oorspronke
lijk bekeken voor een notaris, die misschien per
ongeluk een rashond had overreden, bleek ec!n-
ter te zijn een reizend snel-photograaf uit Rot
terdam, de heer Max P. en stond deze kunste
naar terecht ter zake de strenge verordening der
gemeente Eigmond aan Zee, die het uit winst
bejag verrichten van photograptiische opnamen
en het te koop aanbieden der afdrukken zonder
vergunning van de autoriteiten onverbiddellijk
verbiedt. De heer P- was op '1 Augustus met dit
doel naar Bgmond aan Zee getrokken, doch hoe
snel hij ook kon kieken, de gemeenteveldwachter
ten Eiruggencate, plakte hem nog sneller op den
bon en werd hij voor den kantonrechter ge-
requireerd.
De gedaagde snelphotograaf beweerde even
wel, dat de veldwachter onmogelijk had kun
nen constateeren, dat h ijeenige opname had ge
daan, waaro pde kantonrechter, lichtelijk ver
stoord, opmerkte dat op grond van dit verweer,
de verbalisant zou worden gedagvaard en me
neer P. voor deze snertzaak dan nog maar eens
terug moest komen. Het staat hem natuurlijk
geheel vrij, zijn nieuwe behandeling niet met
zijn tegenwoordigheid op te luisteren. Eerlijk
gezegd, gelooven we dat de besparing aan reis
kosten, het bedrag der geldboete wel zal kun
nen dekken.
Tijdsverschil leidt tot begripsverwarring.
Als de heer Ten Bruggencate, gem. veldwach
ter va nEgmond aan Zee op 24 Aug. op stap
gaat naa rhet Alkmaarsche kantongerecht om
nadere toelichting te geven in de zaak van den
Rotterdamschen snelphotograaf, zal hij tevens
twee dikke bromvliegen in één klap kunnen
slaan, omdat ook de zaak tegen den autobuschauf
feur van den heer Koper, Nicolaas A. van Eig-
mond-binnen, die een bekeuring bekwam omdat
'hij onlangs 5 minuten te laat van zijn standplaats
vertrok, werd aangehouden ten einde den ver
balisant te hooren. De heer A- toch beweerde,
dat h ijop den juisten tijd van een der dorps
klokken, er zijn twee stuks, die 5 minuten met
elkande rverschillen, was vertrokken en eerst
werd geverbaliseerd, toen hij pl.m. 100 M. had
gereden, en stopte teneinde eenige passagiers
op te nemen.
In afwachting van al deze veelbelovende na
dere toelichtingen zullen we voor ditmaal het
borde j,.uitverkocht" maar voor de glazen han-
ELT.Sl 2—Alkmaarsche Bjays 2.
Deze eerste vriendschappelijke wedstrijd van
de B.-reserves tegen de dito der nieuw opgerich
te Alkmaarsche club, werd gespeeld op een mooi
veld begunstigd door heel goed voetbalweer en
kenmerkte zich door een sportief spel.
De boys beginnen tegen wind, doch blijken
goede, plannen te hebben. Steeds zijn ze iets
vlugger dan de Doetjes. Door goed samenspel
weten zij een 20 voorsprong te veroveren. Bh
dat geruimen tijd niet gespeeld heeft, blijkt nog
wat onwennig, tenminste hun ouden vorm zagen
wij ze dezen middag nog niet ontplooien. Toch
weten zij uit twee doorbraken evenzooveel maal
met goede schoten van links- en rechtsbinnen:
gelijk te maken. Voor de rust brengen de Alk-
maarders den stand nog op 32 in hun voordeel.
Na de rust is het spel niet zoo productief
meer als er voor. De D'--keeper krijgt wel veel
werk, doch dit gaat hem naar behooren af.
De béide vleugelspelers van D'. zien echter geen
kans om de ballen behoorlijk voor te zetten.
Jammerlijk wordt door hen geknoeid. In deze
periode weet Dl. dan ook maar eenmaal te doel
punten uit een goed doorgespeelde bal, die de
midvoor onhoudbaar inzet. Doch ook de Boys
weten trots het indvoordeel slechts eenmaal Liet
net te vinden. Zoo kwam het einde met een 43
overwinning voor de nieuwe club. En wij kun
nen zeker zeggen een verdiende zege, want wer
kelijk, de sterkste heeft gewonnen.
^Scheidsrechter v. d. Hoven leidde als steeds
tot ieders genoegen.
l—w T- a i.
Het eerste ging zwaar gehandicapt naar Wie-
ringen. Een viertal invallers moesten het elftal
completéeren.
Naar wij van spelers vernamen was er evenwel
toch goed gespeeld. Een gelijk spel 33 was
het resultaat. We willen hopen, dat de laatst
gespeelde wedstrijden voor het eerste elftal in
weerwil van de minder gunstige uitslagen, toch
tot fvrucht mogen hebben, 'dat a.s. Zondag tegen
meer gelijkwaardige tegenstanders een eervol re
sultaat zal worden verkregen. Wij behoeven dan
ook niet bang te zijn of ze zullen, daar ze dan
voltallig zijn, wel flink van zich afbijten.
In de Vrijdag j.l. gehouden ledenvergadering
werd in de bestuursvacatures voorzien door de
benoeming van de heeren D. Man en K- Kboy.
Tevens werd besloten de entree voor a.s. Zondag
voor alle 5 te houden wedstrijden vast te stel
len op slechts f 0.35, belasting inbegrepen. (Do
nateurs vrij). Dit in verband met de tijdsom
standigheden, opdat een ieder in de gelegenheid
is, deze serie-wedstrijden met de kermis te be
zoeken.
'F
