op Donderdag 27 Aug.
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
40e Jaargang
Uitga?e: Firma 1. H. KEIZER. Bidiotwr 1. H. KEIZEB. Bartel Hoordscharwonde.
Buitenlandsehe
Brieven
FEUILLETON
De kierde mam
Ui! den Omtrek
Harmonie „Excelsior"
CONCERT
Aanvang 7 uur (O.T)
NO. 100 TELBFOON INTERCOMMUNAAL NO. KL DINSDAG 25 AUGUSTUS 1931
nieuwe a a
uifiiiukM mum
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG. -
AbonnmentsprlJ s
por 3 maanden f 1.15.
AD VERTENTIEN
Van 1—5 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
PAN-TURANISME.
Ontwakend Turksch bewustzijn.
(Van onzen correspondent).
CONSTANTINOPELAugustus '31.
Toen de thans gestorven von der Goltz, die den
titel Pasja droeg, den Turken den raad gaf hun
Europeesche positie te verlaten en hun macht in
Klein Azië te concentreeren, had men niet kunnen
denken, dat de politieke en militaire reorganisatie
van het Turkendom, die na de ongeluksslagen van
den wereldoorlog noodzakelijk werd; tot zulk een
ingrijpende verandering van de nationaal Turksche
gedachte zou leiden. De Turken, van wie men ge
zegd heeft, dat zij in Europa steeds als op een leger
plaats kampeerden, hadden in dit kampetent geen
tijd en rust zich met hun geschiedenis bezig te hou
den. Eeerst sinds zij zich in Klein Azië veilig gevoe
len, sedert zij Angora als hoofdplaats hebben ge
kozen en sinds Stamboel een groote provinciestad
met een handelshaven is geworden, zoeken de Tur
ken aansluiting aan het verre verleden. Zij zijn zich
bewust geworden, dat zij met de Turksche "olkeren
van Midden Azië, met alle Turaniers nauw verwant
zijn, dat de rasverwantschap nauwer is dan de
godsdienstige verwantschap, die hen tot nu toe aan
de Islamitische volkeren verbond.
Inplaats van den Pan-Islam, die bij den wereld
oorlog bij den oproep tot den Djihat, den heiligen
oorlog, volkomen mislukt is, is het Pan-Turanisme
in de plaats gekomen. Voor dit Pan-Turanisme is
En ver Pasja gevallen toen hij in zijn vertwijfelden
strijd tegen het Sovjetleger de poging deed zich
door de Turken tot Emir van Turkestan te laten
proclameeren.
Dit pan-Turanisme is het ook, dat Kemal Pasje
ertoe drijft zijn Turken van den naar universaliteit
strevenden Islam af te wenden. Deze universaliteit
wordt het sterkste gedragen door de Arabieren, even
als de Roomsch Katholieke kerk hoofdzakelijk door
de Latijnsche, resp. onder Latijnschen invloed
staande volkeren gedragen wordt. Kemal bestrijdt
hoofdzakelijk het Arabieren dom. Al zijn reformatie
maatregelen zijn er op gericht de Turken ook uiter
lijk van de Arabieren te scheiden. Vandaar ook dat
de vrouwen den sluier afleggen, de hoed inplaats
van de fez komt, Latijnsch inplaats van Arabisch
schrift wordt gebruikt. Een innerlijke afscheiding
voltrekt zich door het in het leven roepen van een
hurgerlijk-menschelijk recht inplaats van het uit
den Koran afkomstige Goddelijke recht. Overigens
onderscheidt de Turk zich wat graag van den Ara
bier, omdat hij dien als „verrader" niet lijden mag.
Zeer merkwaardige ontdekkingen, waaraan de
Europeesche wetenschap nog niet toe is, beweert de
Turksche wetenschap te hebben gedaan. Het is de
nationalistische wetenschap, die er een bijna kin
derlijk genoegen in vindt, alles wat Klein-Azië aan
cultuur ook reeds in de oudste tijden heeft voort
gebracht, op Turanische wortelen terug te brengen.
Daar in de taal der oeroude Sumeriers, de voor
gangers van de Accadiers (Babyloniers) in Mesopo-
tamie zonder twijfel Turanische'elementen aanwezig
(EEN GEVAL UIT DE PRACTIJK VAN INSPEC
TEUR SANDERS, LID DER CENTRALE
RECHERCHE).
Door UDO VAN EWOUD.
Politienieuws.
Emiel Wils, de eerste stadsreporter van „De Mer-
cuur" klopte licht op de deur, welke toegang gaf
tot het vertrek van den dienstdoenden inspecteur
van politie en trad dan, zonder antwoord af te
wachten, binnen.
,,'n Avond!"
Inspecteur Sanders keek even op van het rapport
dat blijkbaar al zijn aandacht in beslag nam.
„Hallo, Miel! Nog zoo laat op pad?"
De verslaggegever gaf op deze laatste vraag niet
direct antwoord. Schijnbaar zonder acht te slaan
op den inspecteur die zich reeds weer in zijn rapport
verdiept had, klopte hij het water van zijn door
natte regenjas, liep daarna naar den radiator der
centrale verwarming, trok een stoel bij en vlijde
zich vergenoegd tegen de koesterende warmtebron.
Eenige minuten bleef het stil. Inspecteur Sanders
las het rapport teneinde, zette er daarna zijn hand-
teekening onder en zei, het papier zorgvuldig af
vloeiend
„Hondenweer, wat?"
„Miserabel", gromde de late bezoeker, naar voren
wippend, zoodat de stoel weer in zijn normalen
stand kwam te staan en den politieman z'n sigaret-
tenétui voorhoudend, vervolgde hij:
,,'k Heb van acht uur af bij een vergadering van
metaalbewerkers gezeten in de hoop tenslotte nog
iets anders te zullen hooren dan dat voortdurend
kelamenteer over het nut van organiseeren en sa
menwerking, maar er zat nog geen vijf regels, be
hoorlijke copie in. 't Is toeg eigenlijk droevig, dat
een paar lezers je kunnen dwingen om je koste-
zijn, zou men de Turaniers graag tot de eigenlijke
cultuurdragers van Klein-Azië maken. Inderdaad
heeft reeds een professor Homerus, tenminste wat
zijn afstamming betreft, bij de Turksche stam inge
lijfd.
De groote Mongoolsche keizers Dsjengis Khan en
Timoer Leng worden door de Turksche jeugd als
Turken beschouwd. Het groote epos van de verove
ring der wereld door de Mongolen heeft in den
Franschman Leon Cahun zijn Europeesche vertolker
gevonden. Deze schrijver heeft de overgeleverde ge
schiedenis, die men in Europa kende van de Mon
goolsche horden, danig veranderd. Het ging hier niet
om barbaarsche, door aantal en ruwheid alles over
weldigende horden, maar om betrekkelijk kleine,
doch uitstekend gediciplineerde legers, die door hun
krijgskunde en goede bewapening voor hun tegen
standers gevaarlijk waren. Dit militair eerherstel
der Mongolen heeft er geweldig veel toe bijgedragen
het Pan-Turanisme in het tegenwoordige Turkije
te schragen. Hierbij speelt het absoluut geen rol, dat
de bloedverwantschap tusschen de Mongolen en de
Osmaansche Turken zeer in twijfel moet worden
getrokken. De buitenlandsehe politiek van het Pan-
Turanisme met betrekking tot de Unie der Sovjet
republieken is van dien aard, dat de Sovjets in de
beste verstandhouding met Turkije leven en de Tu
ranische volkeren een betrekkelijk groote vrijheid
toestaan in hun zelfbestuur. Deze behandeling is
ook het beste middel om een streven naar absolute
onafhankelijkheid los van de Unie der Sovjetrepu
blieken in den kiem te smoren.
(Nadruk verboden).
gebracht, toen de eerste passagiert verschenen.
Weldra was men nu reisvaardig, de motor werd aan-
gezet en onder gejuich voer men nu naar de be-
stemmingsplaats.
Hier werd de muziek van de kleine Kapel aan
de kop opgesteld en marcheerde men naar Schoorl.
Met spel en wedstrijd werden de kinderen hier nu
beziggehouden, en gezorgd voor maag-munitie.
De terugreis werd weer in vroolijke stemming
aanvaard en volbracht, dankbaar en voldaan.
Het bestuur van „Nieuw Leven" kan met genoe
gen terugzien op dit amusement, wat in dezen ma
laise tijd zeer welkom is.
Vermelden wij ten slotte dat schipper Oud wel
willend zijn voertuig beschikbaar stelde, wat na
tuurlijk door bestuur en leden ten zeerste gewaar
deerd werd.
Pfiaaiselijk Nieuws
OUDKARSPEL.
Onze tooneelvereeniging „Jong Leven", regie H.
Slikker, welke de meeste kermissen reeds heeft be
zocht met ,,'n Partijtje Poker" en steeds met zeer
veel succes, waar de verschillende schitterende re-
centie's in de diverse couranten dan ook getuige
van zijn, heeft weer een uitnoodiging ontvangen
van Mejuffr. Wed. Jb. Jonker te Kolhorn, om met
de a.s. kermis aldaar, n.l. Dinsdag 22 September een
uitvoering te geven met bovengenoemd stuk.
We twijfelen niet, of ook daar zal het publiek van
spel en de pittige inhoud weer volop genieten.
ZUIDSCHARWOUDE.
Het weer was Zaterdag nu juist niet van dien
aard om Zondag een mooie dag te verwachten. Zij,
die dan uitgaansplannen voor den Zondag in voor
bereiding hadden, waren dan ook in verwachting
van mooi zomerweer niet heel erg optimistisch ge
stemd.
Het bestuur van de Coöperatie „Nieuw Leven"
alhier vleidde zich in den slaapovergang van Zater
dag op Zondag dan ook met gemengde gevoelens in
Morpheus armen. En zie, de dageraad van Zondag
22 Aug. kondigde een hoopvolle dag aan: de zon
wierp hare stralen over de aarde en de enkele
donkere wolk werd weggedacht. Bij het ontwaken
werd men dus al blij gestemd. Dit weer was nu juist
wat het coöperatiebestuur gewenscht had, want men
zou met pl.m. 120 kinderen van de leden een motor
boot-uitstapje maken naar Schoorldam. Reeds was
het coöperatiebrood, limonade, koek enz. aan boord
lijken avond op een dergelijke wijze door te bren
gen. Heb jij ooit wat van permanente samenwer
king bij vakorganisaties kunnen ontdekken? Als
dat inderdaad mogelijk was, zouden ze toch ook
wel allen in één vereeniging kunnen gaan? Maar
nee, de menschen willen persé in afzonderlijke groe
pen georganiseerd zijn, omdat ze nu eenmaal allen
verschillende belanggetjes hebben om dan tenslotte
te trachten of ze het, als de nood aan den man
komt, ook met elkaar eens kunnen worden
„En als dat dan niet lukt, verwijten ze ilkaar nog
een gebrek aan collegialiteit, vulde de inspecteur het
betoog van zijn bezoeker aan. Ja, beste jongen, je
kunt er beter met de politie op uittrekken, wat?"
„Dat is ook al weer in lang niet gebeurd", gromde
de reporter, zijn vorige positie tegen d;n radiator
weer innemend en terwijl hij de rookwolkjes van
zijn sigaret naoogde, informeerde hij onverschillig:
„Is hier nog nieuws?"
De inspecteur lachte geheimzinnig, ;oen hij, op
het eerste woord sterk den klemtoon leggend, ant
woordde:
„Hier niet".
„Hier niet, waar dan wel?" vroeg Wils, plotseling
hevig geïnteresseerd.
„In Rotterdam!"
„Daar zal Hobbema ons dan wel oier inlichten."
Laat die vriend ook eens wat te doen hebben. Zoo'n
joppie als hij heeft niet iedereen!"
„Het is mogelijk, dat die er nog niets van weet,"
hernam inspecteur Sanders. „En bovendien heb ik
zoo'n flauw idéé, dat jij je er mei de eerste de
beste taxi heen laat brengen, als ik je vertel wat
er gebeurd is. Een geval, Miel" ve-volgde hij nu,
een en al ernst, „zooals we in ons land in lang niet
gekend hebben.
„Wat dan?" Wils scheen den inspecteur „het
geval" van het gezicht te willen leen.
„Een moord!"
„In Rotterdam?" z
„Nee, niet in Rotterdam, maar h den trein, die
vanavond 7.10 van hier daarheei is vertrokken.
We hebben zoo juist een telefoontje gekregen. Na
tuurlijk nog weinig bijzonderheden. Alleen het feit,
dat de moord in dien trein heeft plaats gehad en
dat het slachtoffer een Amsterdimmer is en nog
wel een Amsterdammer, die ook jcfi goed bekend is."
„Wie dan?"
„Leuvensteyn, één van de bei(e directeuren der
„Hollandsche Hypotheek- en Voorschotbank!"
KOEDIJK.
Zaterdagavond had de vrachtrijder J. Dekker, van
den wachtdienst WarmenhuizenAlkmaar het on
geluk, dat een der achterwielen van zijn auto liep.
Het vrachtgoed moest in een andere auto worden
overgeladen. Persoonlijke ongelukken kwamen niet
voor.
KOEDIJK.
Naar aanleiding van het ingezonden stuk „het
kaartrondje" en ter bespreking van den toestand
in het tuinbouwbedrijf, zal door de tuinbouwver-
eeniging „de West" alhier een algemeene vergade
ring worden uitgeschreven.
HUGOWAARD.
25-jarig jubilé gemeente-opzichter A. Groot.
Iedereen in Hugowaard kent Aris Groot. Iedereen
weet, dat hij gemeente-opzichter, secretaris-pen
ningmeester der woningbouwvereniging „Hugo-
waard's Belang", en commandant der brandweer Is.
Maar niet iedereen weet, dat het den 20 Aug. j.l.
25 jaargeleden was, dat de heer Groot benoemd
werd tot gemeente-opzichter. Toch is deze dag voor
den jubilaris niet onopgemerkt voorbijgegaan. De
tallooze bloemen in het gezellige interieur hadden
u kunnen zeggen, dat er dien dag wat anders, dan
anders aan de hand was.
Van de onderlinge goede verstandhouding in het
corps gemeente-ambtenaren getuigde de hem door
den burgemeester, namens het personeel aangeboden
tinnen bloemenvaas met inscriptie, een cadeau dat
volgens den overhandiger eigenlijk meer voor de
vrouw bestemd was, daar van gemeentewege iets te
wachten was wat meer persoonlijk den jubilaris
aanging.
In den loop van den avond werd hem dit cadeau,
bestaande uit een rooktafeltje, eveneens door den
burgemeester in gezelschap der beide wethouders
aangeboden. Laten we hopen dat de heer Groot,
trots zijn 65 jaren, nog altijd een sterk liefhebber
van rooken, nog lange jaren aan dit geschenk ge
noegen en plezier mag beleven.
Wat den heer Groot persooonlijk aangaat, kan
worden medegedeeld, dat hij den 6en Juni 1866
in Hensbroek geboren is, in Maart 1892 zich in Hugo
waard vestigde in de timmerzaak door hem van
„Ben je gek
De journalist sprong plotseling van zijn stoel op.
„Leuvensteyn? De baas van Han Adams?"
„Dezelfde", antwoordde de inspecteur kalm. „Zoo
als ik zei, is hij met den trein van 7.10 om tot
dusver onopgehelderde redenen van hier naar Rot
terdam vertrokken. We hebben getracht te weten
te komen door iemand naar de bank te sturen,
maar Van Doorn, Leuvensteyn's compagnon, zooals
je weet, is al twee dagen op reis en de procuratie
houder Han Adams, die ons misschien ook zou
kunnen inlichten, was er, volgens den concierge
van 8 uur af geweest, maar tegen negen uur weer
vertrokken. De man zelf kon ons natuurlijk geen
inlichtingen geven. Wij hebben nu iemand naar
Adams' huis gestuurd, zoodat je, als je nog even ge
duld hebt, misschien iets meer te weten kunt ko
men. Mij is alleen nog bekend, dat volgens den
conducteur bij het vertrek van den trein vier per
sonen in de coupé van Leuvensteyn hebben gezeten,
n.l. hij zelf, een dame, volgens opgave van den
conducteur een verpleegster en nog twee heeren.
Wij zullen echter wel gauw nadere berichten ont
vangen".
Wils keek nadenkend voor zich uit en het was
tenslotte de inspecteur, die de stilte verbrak met de
wat overbodige opmerking.
„Een merkwaardige zaak, Miel".
Mag ze gepubliceerd worden?" vroeg deze, een
notitieboek te voorschijn halend.
„Er is mij geen geheimhouding opgelegd en in
Rotterdam zal het waarschijnlijk reeds bekend zijn.
Bovendien zal de tot dusver natuurlijk nog onbe
kende dader er allicht van overtuigd zijn, dat de
politie de zaak in handen heeft."
„Is 'g een roofmoord?"
„Zeer waarschijnlijk wel. Leuvensteyn bleek al
thans niets meer van waarde in zijn bezit te heb
ben. Voor zoover kon worden vastgesteld, is hem de
inhoud van zijn portemonnaie, portefeuille en acte-
tasch ontstolen. Eenige waardelooze papieren
'n paar brieven waaruit men z'n identiteit kon
vaststellen en wat aanteekeningen zijn nog in
z'n portefeuille gevonden. Overigens zal natuurlijk
zijn familie moeten uitmaken, wat nog meer ver
mist wordt. Misschien hebben ze op de krant wel
nadere bijzonderheden uit Rotterdam ontvangen.
„Ik mag wel even van de telefoon gebruik maken,
hè? vroeg Wils, en nog eer de inspecteur een beves
tigend antwoord had kunnen geven, was hij reeds
Noordscharwoude.
Dir. P. PRANGER.
den heer Schuit overgenomen. Gaan we na dat
toen het Wijknummer B 12 was en dit met de
laatste volkstelling B 67 is geworden, dan zien we
tevens dat de betrekking van gemeente-opzichter
geen sinecure is geweest, want is er juist in dit
stuk van onze gemeente zeer sterk aangebouwd, op
andere gedeelten zijn ook talrijke nieuwe woningen
en andere gebouwen verrezen. Zoo werden b.v. in het
jaar 1929, dat in deze een recordjaar was, door den
heer Groot 116 bouwaanvragen behandeld.
Ondertusschen werd door hem zijn zaak, die een
tijd van grooten bloei gekend had, in 1921 overge
daan aan den heer Kalf en vestigde de heer Groot
zich in de bekende witte woning aan den. Z.O.-zijde
van den Middenweg, thans nog door hem bewoond.
Aangestipt kan nog worden dat hij bij vertrek van
den heer Swart in 1915 secretaris der woningbouw
vereniging „Hugowaard's Belang" werd en dat na
het ontslagnemen van den heer Beerse als pen
ningmeester dier vereeniging in 1927 hem tevens
deze functie werd opgedragen.
Door en in al deze dingen werd de heer Groot
wat hij thans is, een graag geziene dorpsfiguur,
die door zijn optreden en karakter van iedereen
respect en eerbied weet af te dwingen, meer een
man van de daad nog dan van het woord.
Laten wij nogmaals den wensch uiten dat zijn
gezondheid hem nog lange jaren doet blijven, die
hij thans is, voor de jongeren „mijnheer Groot"
voor de ouderen nog altijd Aris Groot.
HUGOWAARD.
Autotocht Ouden van Dagen.
„We hebben wel eens mooier weer gehad," merkte
een der bestuursleden Woensdagavond op, toen om
ongeveer half 9 de file auto's het verzamelpunt bij
café Rus weer bereikte, nadat Bergen, Castricum,
Velzen, Bloemendaal en Haarlem bezocht waren.
Toch ging het nogal, daar het weer zich in zooverre
gunstig had getoo nd.adt grootste buien vielen,
terwijl men onderweg was.
Maar om volkomen te slagen heeft men op zulke
dagen nu eenmaal zonneschijn noodig. Laten we
dus onze hoop op de toekomst stellen en eindigen
met den wensch: Een volgend jaar nog eens over
doen en dan met mooier weer.
aan het toestel, dat op een schrijftafel stond.
Hallo, Hermansja, met Wils, Heb
ben jullie al bericht van Hobbema over een moord
op bankier "Leuvensteyn?Ja, ik ben op het
hoofdbureau, 't Is hier zooeven pas bekend ge
wordenVanavond, tusschen zeven en negen
in den trein naar Rotterdam. Ik weet ook maar en
kele bijzonderheden, die we in ieder geval in het
ochtendblad kunnen hebbennee ik hoor direct
misschien nog meer. Ik maak er dan even een
stukje van, dat ik door deze of gene zal laten bren
gen. Reken er dus op, dat je wat krijgt en zeg even
tegen van Leeuwen, dat ik nog vanavond naar Rot
terdam ben gegaan en ze de eerste dagen dus niet
op me moeten rekenenja, ik zal Hobbema wel
inlichtenmerci, Adieu!"
„Nog niets bekend?" vroeg inspecteur Sanders.
„Geen letter", antwoordde Wils, de telefoon op
den haak leggend.
„Wil je er zelf heen?"
„Vanavond nog! Ik wacht nog even tot Adams
hier geweest is, zoodat ik weet waarom Leuvensteyn
naar Rotterdam is gegaan, en zal dan trachten
een auto te krijgen. Je weet, Wil, dat ik me voor
dergelijke zaken altijd bijzonder interesseer, 't Zou
niet voor de eerste maal zijn, als ik bij het onder
zoek de politie de behulpzame hand bood en voor
de krant is het natuurlijk schitterende copie."
„Ik heb je al eens meer gezegd waarde heer," ant
woordde de inspecteur, den ander lachend op den
schouder kloppend, „dat jij je roeping bent mis-
gelcopen. Er mag in jullie vak dan nog zooveel
gelegenheid zijn om je speurzin te ontwikkelen, dt
recherche is en blijft toch maar de beste leer
school."
Wils kreeg geen gelegenheid om deze bewering te
bestrijden of te bevestigen, want op hetzelfde
oogenblik werd er op de deur geklopt en kondigde
een brigadier den heer Adams aan.
„Laat meneer binnenkomen" beval de inspecteur.
De procuratiehouder stormde het vertrek binnen
en zonder den journalist te bemerken, ijlde hij op
den inspecteur, die hem reeds tegemoet kwam, toe.
„Sanders't is toch niet waarLeu
vensteyn doodvermoord? Maar hoe is dat dan
in 's hemelsnaam mogelijkwie heeft hem ver
moord en waaromm'n hemel, was hij maar
niet gegaan".
De politieman trachtte den opgewonden man wat
te kalmeeren.
