NIEUWE S
Kefl
Basseinrijst
2 halve eenden
KEG*8 KOFFIE
Hike Breijer's
Vakkundige bediening
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
Speciaal Corsetten - Magazijn
f PAK
(ter waarde van 18 cents)
Geldig tof en mei Woensdag 30 September 1931
Brief van Krelis
No, 111 telhfoon INTERCOMMUNAAL no. a ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1931 40e Jaargang
III It HI
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG.
Abon nmen tsprij s
per 3 maanden 1.15.
firma I. H. KEIZER. - Redacteur I. H. KEIZER. -
Bureel Noordscharwoude.
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
Uit de Pers
DE CRISIS IN DE CRISIS.
Zestig zelfmoorden per week.
Ook een recept.
Uit „De Standaard."
De woorden: crisis en malaise zijn niet van de
lucht.
Ieder spreekt er over dikwijls het luidst zij, die
er het minst van weten, of ook, er het minst door
geplaagd worden.
In de financieele wereld een crisis, die zeer diep
doordringt en velen van uit de hoogte in de laagte
doet tuimelen.
In de politieke wereld een crisis, die oude, hechte
bolwerken in puin doet storten en er bouwwerk van
modernen revolutiebouw voor in de plaats stelt.
Het parlementaire stelsel kraakt in zijn binten.
Op economisch en sociaal gebied een crisis even
fel als wreed.
De eene paradox na de andere doet ons versteld
staan.
Ontstellend groote productiecen krachten in de
wereld, met geweldige hulpbronnen, en toch el
lende en armoede.
Ongekende productie, ter bevrediging van steeds
stijgende behoeften, en toch gedwongen werk
loosheid bij millioenen.
Honger, ellende, werkloosheid in een rijke wereld!
Staan wij bij al deze ontroerende en ontstellende
dingen bij de symptomen van het bankroet onzer
zoo hoog-geroemde cultuur?
Bij de verschijnselen van den zelfmoord der be
schaafde wereld? Hier te zien en op te merken, hier
trachten te verstaan, is beter dan profeteeren.
Maar dit staat wel vast, dat dit najaar en deze
winter voor ons werelddeel en voor Europa niet
alleen! een periode zal beteekenen van wee.
Van het gaan door diepe en donkere diepten.
Van.ja, wie weet, wat de komende maan
den te zien zullen geven.
Crisis en malaise, het zijn de slagwoorden. Maar
hun realiteit is waarlijk veel grooter en sterker dan
de massa ziet en denkt.
En nog spreken wij van een crisis in de crisis.
Dat is voor ons de geestelijke en zedelijke fut
loosheid der groote massa in deze benauwden en
benauwenden tijd.
De vrees om te leven.
En tegelijk de geringe eerbied voor het leven, zoo
wel van zichzelf als van den ander.
In Duitschland kent men thans 60 zelfmoorden
per dag.
Reken maar niet uit, hoeveel dat per jaar is.
Maar tracht u er iets van in te denken, welk
een sfeer bij de 60 zelfmoorden per dag hoort.
In Weenen alleen, de hoofdstad van Oostenrijk,
is het aantal zelfmoorden per dag vijf.
Dat alles is nog maar één zijde van de crisis in
de crisis.
Want bij alle crisis en malaise vreten daar heel
diep in het maatschappelijk leven door de verlam
mende en de ontbindende krachten.
Wat in het verborgen geschiedt, is van veel grooter
beteekenis dan van wat men ziet en hoort.
Ook uit het dal van deze crisis en deze malaise
komt de menschheid niet, gelijk zij er in ging.
Maar komt zij er beter uit?
Dat is de groote vraag.
En die vraag krijgt juist iets angstigs, als men
let op de crisis in de crisis.
Op die slapheid en futloosheid.
Op die vrees voor het leven aan de eene en op
dat spelen met het leven aan de andere zijde.
Het doet daarom zoo pijnlijk aan in dezen tijd
in een blad, dat er zich op verheft, dat het 't orgaan
is der „bewuste" arbeiders, deze raad te lezen: „ver
geet de somberheid van deze wereld in dezen tijd
van malaise, crisis en strijd en ga naar een andere
wereld, de bioscoopwereld. Wees wat ieder er is, en
doe wat een ieder er doet, een blij en gelukkig
mensch, dat lacht en zorgeloos is."
Dat is ook een recept tegen de crisis en de malaise.
Het is even laf als onvoldoende.
Het doet een oogenblik vergeten, maar dat is dan
ook al.
Doch reëele waarde heeft het niets.
En de crisi in de crisis wordt er juist door ver
ergerd.
De slapheid en futloosheid neemt er door toe.
Even goed als de vrees voor het leven en de spot
met het leven.
't Is alles even triest.
zal dit wel met eenige belemmeringen gaan, de
Gedeputeerde Staten niet alleen feitelijk de
rissen van sommige gemeenteambtenaren bepalen,
maaf ook zelf nog voor de door de Hoogmogende
Heeren bepaalde bedragen een flinke toelage geven
uit Rijks kas; is het wel recht, dat dezen nu van
offeren worden vrijgesteld? En bovendien, een kor
ting van pl.m. 10 pCt. in de hooge regionen weegt
op tegen tal van kortingen op de vaak al lage trac-
tementen?
'k Hoor tal van stemmen: ,,'t Valt ons mee; als
we er zoo nog maar afkomen; dan hebben we reden
tot groote dankbaarheid; waar de groote massa
lijdt onder de druk zou 't schande zijn te murmu-
reeren, al ontbreekt er aan de aegeling zeker wel
wat.
Tusschen dat alles door klinkt de stem van be-
nijder: „'t is lang niet genoeg; alle salarissen en alle
tractementen moeten tot de vooroorlogsche norm
terug; 30 a 40 pCt. korting moest worden toege
past; die menschen verdienen veel te veel.
Laten we niet hopen, dat het in de toekomst
noodig zal zijn; want dan zal er nog eerst een
zee van ellende moeten komen over ons geheeie
volk. Dat verhoede God!
Opmerkelijk vinden we, dat de Pers over het
algemeen (we zonderen hier b.v. ook het Handels
blad uit) met de salarisvermindering zooals ze door
de Regeering wordt voorgesteld, niet ingenomen is:
de lagere ambtenaren heet het, moeten 'houden,
wat ze genieten!
Mient 17 Alkmaar Ie!. 526
Vertrouwd adres voor:
goedpassend®
Buikbands
Elastieksn Kousen
Bechthoudsrs en Rechthouder-
Corsetten
Buitenland
SALARISVERMINDERING.
V. 'V
Voor velen een tegenvaller; de ambtenaren, die
het geldt, hadden 't gaarne anders gewild; wie zal
het ze euvel duiden? 't Is geen kleinigheid; voor
gehuwden, met een inkomen van f2000 per jaar,
bedraagt zij f50; 't zal bij de meesten wel niet
onoverkomelijk zijn, maar 't is een aderlating
en die kan wel eens noodig zijn, maar ze is niet
aangenaam. Men mag die billijken, men vraagt
er niet om!
En natuurlijk: nu komen alleriei bemerkingen,
'k Hoor ongehuwde ambtenaren, die voor hun
arme ouders zorgen: „waarom is de aftrek voor
ons grooter dan voor de getrouwden?"
'k Hoor veel belanghebbenden: „waarom moeten
wij, die in gemeenschapsdienst zijn nu dit offer
brengen, en waarom zijn gemeenteambtenaren, die
toch ook in gemeenschapsdienst zijn, daarvan vrij?"
'k Hoor meerderen: Het Rijk staat toe, dat, al
WEER EEN OCEAANVLUCHT MISLUKT?
Geen bericht omtrent Rody en Johannsen.
Het heeft er allen schijn van, dat de Oceaan we
derom slachtoffers heeft gemaakt, want van de
Duitsche vliegers, die eergisteren te Lissabon zijn
gestart om den groóten sprong te maken, heeft men
niets meer vernomen. Men hoopt noe, dat de vlie
gers een noodlanding hebben kunnen maken, daar
hun brandstof reeds opgebruikt moet zijn, Zij had
den namelijk voor 48 uur vliegen benzine aan boord
die dus gistermorgen om 4.30 verbrupikt was.
Nu echter niet het minste bericht is ontvangen
dat de vliegers het vasteland hebben bereikt, begint
men ongerust te worden over het lot van Johann
sen en Rody.
Met talrijke vliegtuigen wordt intusschen de kust
nog steeds afgezocht. De gezagvoeders van schepen
hebben opdracht ontvangen te laten uitzien naar de
vermiste vliegers. Maar alle nasporingen zijn tot
nu toe vruchteloos gebleven.
Be Michelin-trein.
Bij de proeven, die de bekende Michelinbanden-
fabriek reeds geruimen tijd. neemt met spoorweg
wagens op luchtbanden heeft de proeftrein 'net
GRATIS1
'MèkaÉ__r.
wanneet1 II koopt
(uitgezonderd Sumatra Koffie van 24 ets. per half pond)
A-vanVAIKEMBURG'S
LEVERTR
7-LEEUWARDEN-
KEG's KOFFIE
in prijzen van
70, 60, 55, 50, 37 30, en 24 cent per halfpondspak
Bij alle Winkeliers verkrijgbaar
eigen record gebroken door den afstand van het
traject Sitarooult-Coltainville bij Parijs af te
leggen met een snelheid van bijna 124 K.M- per
Nieuwstijdingen
Weer ee® staking van CjouranOtenbezorgers.
Er is eenstaking uitgebroken onder de bezor
gers van de „Avondpost" te Den Haag. E|en
aantal loopers weigerde de oouranten te bezor
gen. Daarop heeft de directie besloten ook de
werkwilligen hun wijk niet ip te zenden teneinde
molestatie te voorkomen en de bladen per poSt
te verzenden.
Het conflict is uitgebroken tengevolge van het
niet-inwilligen van verschillende eischen, niette
genstaande de directie reeds aan eenige eischen
was tegemoetgekomen.
De tijd waarin wij leven is een tijd van zorg en
druk. En niemand ontkomt aan deze wereldcrisis.
Rijks- en Gemeenteambtenaren en gepensionneer-
den trekken er zich wellicht minder van aan, maar
het zal toch de vraag zijn of zij buiten schot zullen
blijven. Men is reeds begonnen met de rijksambte
naren vijf procent op hun traktement te beknib
belen en men kan niet weten, wat deze crisis nog
zal uitwerken. Eén troost is er, maar een schrale,
dat 't altijd zoo geweest is. Zeven vette jaren
werden in den regel door zeven magere gevolgd en
gerekend van onze tijdrekening af, dan zijn er
thans van de zeven magere jaren twee verstreken
en zijn wij er nog vijf te wachten. Geen blij voor
uitzicht. De troonrede gaf lapmiddelen aan en de
millioenenrede voorspelde weinig goeds. De minister
rekent er drie jaar voor om uit de ellende te komen,
maar ik denk, dat hij 't zoo zachtjes heeft aan
gelegd om destegemakkelijker den termijn te kun
nen verlengen. Over 't algemeen ziet men 't niet
zoo rooskleurig in en de winter Is op handen.
Bredero heeft in 1614 de „Lof van de Armoede"
bezongen, een bewijs dus, dat rijkdom en armoede
ook toen hand aan hand gingen. Hij zong dan o.m.
het volgende lied:
D'Armoede gheeft steets goeden raadt,
D'Armoede is een seeck're staat,
D'Armoede is onbesorght en veylich,
D'Armoede is nucht'ren en nut
D'Armoede oock veel quaats beschut,
D'Armoede maeck de Menschen heylich.
En dan volgen er nog 36 versen, die den lof van
de armoede berijmen. Maar ,,'t kan verkeeren",
zet hij onder zijn dichterlijke ontboezeming. Ik wou
maar zeggen, dat met dit al de slechte tijd niet is
weggedicht. En daarom is 't zoo treurig, dat alles
wordt verpolitiekt en de gemeenschapszin verbro
ken. Zouden onze vernieuwde Raden en Dage-