Stemmingsbeeld uh Groentenland
van de Week
De vierde men
In dit nummer van ons blad zullen onze lezers
waaarschijnlijk wel een uitvoerig verslag vinden
van de gehouden crisisvergadering, door de Provin
ciale Commissie uit de Tuinbouwveilingen in Noord-
Holland te Alkmaar op 13 October jJ. belegd.
Zeer scherp is de toestand in het tuinbouwbedrijf
belicht door de publiceering van de veiling-omzet
cijfers. Die cijfers spreken inderdaad een ontstel
lende taal; zóó erg had ik me die niet voorgesteld.
Dat ze zeer laag zouden zijn, verwachtte ieder, doch
dit laag record zal wel niemand hebben verwacht.
Tegenover 1928 een daling van bijna 50 pet., terwijl
de kosten nagenoeg onveranderd zijn gebleven.
Dit droeve feit kan niet anders dan op ieder een
diepen indruk maken. En naar we verwachten en
zeer hopen, inzonderheid op onze landsregeering
die te hulp geroepen zal worden.
Zeer sterk is naar voren gebracht de beteekenis,
die de tuinbouw in onze economie heeft èn door den
Voorzitter der vergadering door een hoogstaand
schrijven van den Rijkstuinbouwleeraar, ir. Haze-
loop te Alkmaar, die tot zijn leedwezen verhin
derd was de vergadering bij te wonen.
Het heeft zijn nut er eens op te wijzen, dat de
uitvoer van tuinbouwproducten van buitengewone
beteekenis is met 't oog op onze handelsbalans.
Die uitvoer becijferde ir. Hazeloop op rond 145
millioen per jaar zonder nog de uitvoer van vroege
aardappelen mee te rekenen, welk artikel in onze
statistiek onder de verzamelnaam aardappelen is
ondergebracht.
Verder verdienen duizenden in den tuinbouw het
zij direct of indirect in normale jaren hun bróbd.
Deze voorname tak van volksbestaan kan en mag
in deze abnormalen crisistijd niet doodbloeden en
dat gevaar is er. Hier moet worden ingegrepen en
men kan er zeker van zijn, dat met groote ernst
en vastberadenheid het voorgestelde doel zal wor
den nagestreefd.
Er worden ettelijke millioenen besteed voor be
scherming van ons volksbestaan. Geldt het onze
groote haven, dan deinst men voor geen offer terug.
We zien enorme bedragen besteed voor wegen ver
betering, en 't is gelukkig te achten, dat deze werken
kunnen worden uitgevoerd.
Als we dit alles zien, dan vat onwillekeurig bij
ieder de gedachte post: voor dit zoo groote belang
moet er toch ook geld disponibel wezen.
Tegenover de bedragen, die met name in Duitsch-
land ter bevordering van den tuinbouw zijn be
steed, valt de hier gevorderde som in het niet.
i Terecht heeft men o.i. afgezien van een lange rij
wenschen, om die de regeering voor te leggen.
I Concentratie op enkele punten was gewenscht.
I Nu de georganiseerde tuinbouw zich heeft uitge
sproken en de twee hoofdpunten naar voren heeft
gebracht, onthoude men zich van critiek. Dat heeft
geen zin, schept verwarring en is nadeelig voor het
tuinbouwbelang.
Vanzelfsprekend zullen verschillende personen
liever iets anders hebben voorgesteld. Men moest
tot een keuze komen en nu die heeft plaat gehad,
geve men zich gewonnen en sta eendrachtig achter
zijn organisatie.
Zoo verhoogt men de kans op succes.
De toestand is wel bijzonder slecht. Wie tegen
woordig een veilingsdag meemaakt, loopt gevaar
mistroostig en pessimistisch de toekomst tegemoet
te zien.
Witte kool ten deele onverkoopbaar, de andere
koolsoorten zoo goed als waardeloos. Bloemkool
gaat voor spotprijzen weg bij tienduizenden worden
ze in de Streek weggegooid.
Wat 'n miserabele, intreurige toestand.
Waar moet dat heen? vraagt men zich af. 't Heeft
er alles van, of de welvaartsbronnen zijn verloopen,
ja toegestopt.
Toch kan ik me de toekomst niet hopeloos voor
stellen. Hoe zorgvolle tijden we ook doorworstelen,
toch mogen we blijven hopen.
Ja, ik heb zelfs een sterke hoop en koestert de
verwachting op een komende kentering. En die ver
wachting baseer ik dan op het in alle landen door
brekend besef van internationale saamhorigheid.
Men heeft gepoogd, land na land, zich terug te
trekken op eigen terrein. In de hoop zoo de moei
lijkheden te boven te komen. En dat is totaal mis
lukt, overal, in Amerika, Duitschland en ook Frank
rijk ondervindt reeds dat het onm'ogelij onafhan
kelijk van andere volkeren welvarend kan blijven.
Het systeem van kunstmatige isolatie heeft ge
faald. Leest slechts de uitspraken van de toonaan
gevende persoonlijkheden. En dat geeft hoop op
verandering, op een verlaten van den weg, die op
verarming van allen uitloopt.
Nu is het de taak van onze regeering, den tuin
bouw door de moeilijke periode heen te helpen.
Laat ons hopen, dat het groote belang worde inge
zien, dat op spel staat.
Revue
13 OCTOBER
Nogmaals zij 't gezegd: terwijl het politieke
steekspel pp het HaagscCie Binnenhof in den
middag van 13 October zal beginnen, voor den
Sieinaat met de interpellatie-Die Savornin Loh-
man over de kwestie van het nieuwe Belgisch
Nederlandscne tractaat, voor de Tweede Kamer
met interpellation en belangrijke wetsontwerpen-
als praeludium van de groote winter-discussie
over het Hijksbudget 1932 c.a-, bestaat er alle
aanleiding, om, gelijk 'D;a Cpsta deed in 1848,
te vragen: „"Wachter, wat is er van den naclit'"
Die vraag te poneeren met zekere ongerustheid-
Allerlei crisis-geruchten duiken op. Er is zeer
groote ontstemming over de Begeerings-maatre-
gelen getroffen in verband met de steeds ern-
stger wordende malaise, zoowel op landbouwge
bied als bij verschillehjde takken van industrie.
Zich o.m- openbarend in faillissementen en aan
vragen tot surceanoe van betaling, ook door
Banken en handelsondernemingen, welke tot voor j
zeer kort geleden „zoo safe als de Bank" werden
geacht. De ontevredenheid manifesteert zich in
zeer sterke mate in de katholieke gelederen. I
[Tegen de voorgenomen korting op de salarissen j
der Bjjksambtenareh wordt de oppositie al-scher
per. In adressen, aan de Tweede Kamer gericht,
hebben de Centrale van vereenigingen van per
soneel in 'sKjj'k's dienst en de R.K- Centrale; j
FEUILLETON
Wils trachtte overeind te krabbelen, maar de
chloroform bleek nog niet geheel te zijn uitgewerkt
en een gevoel van duizeligheid noodzaakte hem
weer te gaan zitten Rechercheur Evertsen was er
beter aan toe. Hij maakte zooveel diepe kniebuigin
gen en zwaaide zoo vervaarlijk met zijn armen, dat
het leek, alsof hij zich oefende voor een of andere
turndemonstratie.
„Ziezoo", zei hij eindelijk, zich tot Sanders wen
dend en dezen de hand reikend, „nu ben ik weer
geheel tot uw dienst. Rechercheur Evertsen uit
Arnhem".
Ook de inspecteur maakte zich nu bekend, maar
voegde er lachend aan toe, dat de ander hem, door
zich te laten opsluiten, voorloopig den laatsten
dienst had bewezen. „Overigens hebt u het aan uzelf
te danken, dat we u weer zoo spoedig konden be
vrijden", zoo besloot hij, „want als we uw briefje in
hotel Zweibrtickenhof niet hadden ontvangen, zou
den we waarschijnlijk nu nog niet»van het bestaan
van het perceel Alte Jakobstrasse 13 op de hoogte
zijn geweest".
Het was eindelijk de hoofdinspecteur, die er de
heeren op wees, dat er in Düsseldorf comfortabeler
inrichtingen te vinden waren om het onderhoud
voort te zetten dan een leeg vertrek van een nu
onbewoond huis in een beruchte wijk.
Wils voelde zich nu in zooverre hersteld, dat hij,
gesteund door Sanders, althans in staat was de
beide trappen van het perceel af te strompelen.
Buiten wachtte een politieauto, welke de drie Hol
landers in snelle vaart naar Hotel Eden bracht. Hier
namen zij voorloopig afscheid van den hoofdinspec
teur, die toezegde hun er onmiddellijk van in kennis
te zullen stellen, wanneer met het verhoor van de
arrestanten zou worden begonnen."
Een kwartier later had Sanders een lang tele
foongesprek met het hoofdbureau van politie te
Amsterdam, terwijl Wils en Evertsen in een ver
kwikkende slaap vergetelheid trachtten te vinden
van de, in het pand aan de Alte Jakobstrasse door
gestane emoties.
Toen Wils den volgenden ochtend op een uur, dat
hem onder normale omstandigheden reeds aan de
lunch zou hebben herinnerd, de ontbijtzaal binnen
trad, vond hij hier slechts één tafeltje bezet en wel
door inspecteur Sanders, die hem vanachter het
ochtendblad der „Düsseldorfer Nachrichten" een
vain Burgerlijk O verheids-personeel van tiun mis-
hoegen over de voorgenomen salariskorting doen
blijken. Op het crisis-congres vafia de S'.D'.A-P.
en het N.V.V. zijn conclusiën aangenomen, Re-
geeringsmaatregelen vragend t.o- van de werk-
loozenzorg, terwijl de soc.-democratische fractie
een voorstel aankondigde, strekkend om 25 pet.
op de Pefensie-uitgaven te bezuinigen.
Tegen het ontwerp-M i n is ter mr. Terpstra tot
wijziging van de Lager Onderwijswet 1920 open
baart zich mede een stijgende oppositie.
Voer het in Augustus-'29 opgetreden kabinet
Buys de Bieerembrouck, zich nog altijd extra
parlementair noemend, breken dus nogmaals
getuigd -zeer moeilijke uren aan. Voorspeld
wordt, dat een crisis met rasschen tred nadert,
Zelfs heeft een der bladen reeds verzekerd, dat
Minister De Geer welhaast zal aftreden, en door
Oolijn worden opgevolgd als minister van Finan
ciën. D;it gerucht is „uit de beste bron" zoo
pertinent mogelijk tegengesproken. Welke tegen
spraak geen twijfel overlaat. Maar evenmin be
duidt, dat het gevaar voor een kabinets-crisis'
die wellicht nog zou ontstaan vóór tiet groot-
politiek debat van November a.s., niet bestaat!
Voordat het eind van October bereikt is, zal men
zekerheid 'nebben in deze. Vast staat, dat 't van
het zittend Kabinet tegenover de kritiek welke
het nu vanuit tiet,Parlement zal hebben te ver
duren, een „buigen of barsten" beteekent!
De minister van Justitie heeft gevormd een
Commissie voor Georganiseerd Overleg voor .de
politieambteharen in Rijksdienst. Mr. Sluis, pro
cureur-generaal te Leeuwarden, is er voorzitter
frissche morgen wenschte".
„Wel, hoe is 't, Miel? Weer geheel de oude?" En
zonder antwoord af te wachten, liet hij er op vol
gen: „Tjonge, kerel, je ziet er heel wat beter uit
dan gisteravond, toen ik je daar zoo broederlijk met
Evertsen op één matras in dat ongezellige kamertje
vond. Het spijt me werkelijk, dat je door mijn schuld
in die impase geraakt bent. ïk had je in Zwei
brückenhof niet alleen moeten laten ja, goed
beschouwd, had ik zelfs heel wat verstandiger ge
daan de uitnoodiging om me naar Düsseldorf te
vergezellen vóór me te houden, maar je inquisitive
geest kennende
Deed je nog verstandiger en liet je me zelfs
in het onzekere waar de reis heen zou gaan", inter
rumpeerde de reporter lachend. „Beste kerel, spaar
me je excuses. Ik heb een flinke les gehad en daar
voor moet ik jou eigenlijk dankbaar zijn. In het
vervolg hoop ik me tijdig te herinneren, dat vooral
bij expedities als deze voorzichtigheid nog steeds de
moeder van de porceleinkast is. Maar vertel me nu
eerst eens even jouw wedervaren gedurende mijn
verblijf in die vroolijke keuken aan de Alte Jakob-
Sanders voldeed aan dit verzoek en terwijl de
reporter zich te goed deed aan een welvoorzien ont
bijt, dat inmiddels was geserveerd, gaf hij een uit
voerig relaas van zijn avonturen in de beide hotels,
de ontmoeting met Josephine Marie Portelle, alias
zuster Robert" en den inval in het perceel, waar
de zes handlangers van de laatste konden worden
gearresteerd. Hij vond daarbij ook gelegenheid voor
een verklaring van het plotselinge verdwijnen, van
Evertsen. Het bleek, dat deze den vorigen ochtend
de verdachte was gevolgd, waarbij hij weer in de
Alte Jakobstrasse terecht was gekomen. De ver
pleegster was hier weer 't huis binnengegaan, doch
terwijl hij in een schuin tegenover het pond liggend
slop je op haar terugkomst had gewacht, was hij
daar plotseling overvallen door een drietal mannen
die hem een in chloroform gedrenkte zakdoek onder
de neus hielden, waarna hij het bewustzijn had ver
loren. De verpleegster moest dus op de een of ander
manier ontdekt hebben, dat zij gevolgd werd en
daarop waren onmiddellijk maatregelen getroffen.
Het vermoeden lag voor de hand, dat zij daarop
onmiddellijk naar hotel Zweibrückenhof was terug
gekeerd om te onderzoeken, of zich daar wellicht
nog meer achtervolgers bevonden. Daar moest zij
Wils in gezelschap hebben gezien en toen deze laat
ste vertrok, werd een der handlangers achter hem
aangestuurd. Zijn gang naar het hoofdbureau be
wees, dat men hier eveneens met een vijand te doefi
had en hierna werd met bekwamen spoed het plan
tot ontvoering van den reporter in elkaar gezet.
Dat de man, die zich voor rechercheur Degenhardt
uitgaf, aanvankelijk niet wist, dat Sanders tot de
politie behoorde, bewees het feit, dat hij het woord
vanMinister Deckers zal een dergelijke Com
missie vormen voor de ambtenaren bij Defensie.
Uit de B'ijks-cuisine kwam verder o.m. een
ontwerp tot continuatie van den Rijkssteun voor
de bictehcultuur voor de campagne-I932.
Den 12en October had in tiet Vredespaleis in
tegenwoordigheid van den Prins der Nederlanden
de installatie plaats van het Internationale
Eeregerechtëtiof van Journalisten. Waarvan dit
jaar mr. Lader, de oud-voorzitter van het Per
manente Hof van Internationale Justitie, hét
praesidium zal voeren.
Het bioscoop-co<nflict te Groningen zal wel
dra tot het verleden betiooren. Waarschijnlijk
worden den löen a.s. de bioscopen te Groningen
ha de zoo langdurige stagnatie heropend.
Dte Neder! ahldsche Bakkers bond vierde zijh
gouden ubileum. Het nieuwe Bóndsgebouw in
de Amsterdamsche Voh'delstraat is bij deze ge
legenheid ingewijd,
Etr is ee nnieuwe partij opgericht! Zij 'neet;
de Nederlahidsche Coöperatieve Staatspartij, wil
o.m propageeren: uitsluiting van effecten-han
del uit het economische leven. Noemt zich: eene
geestelijke strdbeweging.
Een nieuwe plattelandscultuur is in wording.
Te Arnhem werd, in verband hiermee, een con
gres gehouden van den Blond van Boerinnen en,
andere plattelandsvrouwen.
Sommigen noemen deze „teekénen des tijds",
aanduidingen, dat verkiezingen voor de Tweede
Kamer veel dichterbij zijn dan de afstand, welke
ons van Juni-'33 scheidt, zou doen gelooven.
Ik toeken nog aan dat op de bijeenkomst van
de Plattelanderspartij het Tweede Kamerlid
B-raat verklaard heeft, terug te zijn gekomen op
zijn aanvankelijk getroffen plan om zich „uit
het politieke leven terug te trekken."
Personalia: De oud-Gouv.-Generaal jhr. De
Graeff is i n éPatria teruggekeerd. Het katholieke
Tweede Kamerlid mr. Vah Wijnbergen is te
Utrecht door aanrijding van motorfiets ernstig-
gewpnd, zijn toestand is niet gevaarlijk, maar
voorloopig moet de heer Van Wijnbergen rust
houden. D|e heer Aug. Sitraeten, voorzitter van
het Bestuur van het Amsterdamsche conserva
torium is ter gelegenheid der opening van het
nieuwe gebouw in de Roekstraat te Amsterdam,,
benoemd tot officier in de Orde van Oranje-
Nassau. Mr. G. Vissering is tot veler leedwe
zen ,om gezondheidsredenen als President van
de Nederlandsche Bank afgetreden. H.M. heeft
den gevierden financier de hooge onderscheiding
toegekend van Grootkruis in de Orde van den
Nederlandschen Leeuw. Mr- L. J. A. Trip, oud
directeur vah de Java-Bank, is zijn opvolger.
In de vacature wijlen Treub is geworden voor
zitter van den Ondernemersraad van Suriname:
G. J- W. Putman Cramer, thans le secretaris,
öhze begaafde en populaire tooneelspeler Louis
de Vries vierde onider blijken van warme sym
pathieën zijn zestigsten verjaardag.
Uit de jongste criminalia valt allereerst mel
ding te maken van het afsdnuwelijke gebeurde
te Wateringen, waar twee kinderen, respectieve
lijk 6 eh [7' jaar oud, werden afgeslacht. De mon
sterachtige daad schij'nt bedreven 'te zijn door de
rampzalige moeder in plotseling opgekomen vlaag
vau waanzin.
Dte kassier van de coöperatieve Boerenleenbank1
te Ooslerzee is geschorst, ohder verdenking van
vele duizehden guldens te hebben verduisterd,
waardoor tal van kleine spaadrers gedupeerd zijn.
In het Haarlemsche stadhuis zijn gelden ge
stolen Een politie-agent, verdacht van den dief
stal is in arrest gesteld.
Met betrekking tot den Haagschen postzak
diefstal zijn twee verdachten ijn het Huis van
Bewaring opgesloten. Eten van beiden beeft be-
„collega" gebruikte. Hij zag dus in den inspecteur
een collega van Wils, terwijl deze laatste juist ge
meend had, dat de man in hem eveneens een lid
der politie vermoedde.
„En daarmee, Miel", zoo besloot Sanders zijn ver
lag, „is mijn taak hier geëindigd, zoodat we gevoe
gelijk vandaag nog naar Amsterdam zouden kunnen
vertrekken. Aangezien echter mijn tegenwoordig
heid daar op dit oogenblik evenmin vereischt wordt,
zou ik je willen voorstellen vandaag, Düsseldorf
eens uit den gezichtshoofd van den belangstellen
den toerist te bekijken en ons vertrek op morgen
te pepalen".
Wils wierp zijn metgezel een verbaasden blik
toe. Het kop koffie, dat hij juist naar den mond
wilde brengen, weer neerzettend, antwoordde hij:
„Hoewel ik met je laatste voorstel volkomen
accoord kan gaan, vraag ik me toch niet zonder
eenige verbazing af, wat jou plotseling de rust heeft
geschonken, die noodig is om een man van jouw
temperament er toe te kunnen bewegen ineens alle
gedachten aan een zaak, die m.i. juist nu je volle
belangstelling eischt, opzij te zetten en je verblijf
hier als een onspanning te beschouwen.
Sanders lachte.
„Beste jongen, ik zei je toch al, dat mijn taak
hier afgeloopen is. Met die zes menschen, wier
kaartavond we gisteren zoo wredelijk hebben ver
stoord zullen m'n collega's hier het wel klaar spe
len en wat onze brave verpleegster betreft, dis is
immers naar Berlijn vertrokken!"
„Alles goed en wel, maar weet je dan, wie de
dader is? Zoo ja, dan wil je misschien wel zoo goed
zijn mij van dat geheim wanneer het althans
nog een geheim is deelgenoot te maken, zoo niet,
dan zul je me zeer verplichten door me te vertel
len, wat je verdere plannen zijn".
De laatste woorden waren er bij den reporter
eenigszins heftig uitgekomen en Sanders voelde
zeer wel, dat zijn raadselachtige houding den ander
min of meer prikkelde. Zijn stem klonk dan ook
ernstig, toen hij na een korte pauze, gedurende
welke Wils nerveus met zijn vingertoppen op den
tafel trommelde, antwoordde:
Die laatste vraag is zoo positief gesteld. Miel,
dat ik geen kans zie daar op een diplomatieke
manier om heen te draaien. Het spijt me, meer dan
ik zeggen kan, dat ik op dit oogenblik niet in staat
ben je volledig opheldering te geven, temeer, omdat
je het tenslotte zelf geweest bent, die m'n belang
stelling heeft weten op te wekken voor een zaak
zooals ik die in m'n practijk nog niet heb meege
maakt. Wanneer ik je dan ook nu verzoek mij geen
verdere vragen meer in verband met deze affaire
te willen stellen, dan weet ik, dat ik meer van je
eisch dan je redelijkerwijze van mij had mogen
verwachten. En toch kan ik op het oogenblik niet
anders handelen. Wanneer dat je kan troosten, wil
Eend. Van de f 19.000, die geroofd werden, is
nog een bedrag van f 10.000 zoek-
Te Simpelveld (L.) is de directeur vah eens
'kort geledeh gefailleerde Haagsche 'nand-els-ven-
inoo'tschap gearresteerd, onider verdenking van
fraude te hebben gepleegd. - j
In de hoofdstad is een advocaat-procureur in
arrest gebracht in verband met eene aan den dag
gekomen zwendelarij, waarvan eene dame te Lim-
mën het sladntoffer zou zijn. Men heeft hier
wederom te doen met een der muizen, welke
allicht „een lang staartje" zuleln blijken te 'neb
ben.
Te Amsterdam is voor de zooveelste maal oen
werkplaats van valsche munters ontdekt, ,,Ds
tijden zijn er voor", zou oude Mozes van Fritz
Reuter zeggen.
Voor de als steeds ontelbare verkeers-onge-
vallen verwijs ik ook nu naar de bladen.
Evenals voor de jongste euveldaden van het
roode haantje gepleegd. Dat men 'bij 't uitbren
gen van vonnissen over verkéers-ongelukken, be
rokkend door roekeloos snel rijden van automobi
listen en motorfietsers de „straffe hand" vëel
meer dan vroeger gaat gebruiken is een gelukkig
verschijnsel.
Op Jan Publiek, wandelaars, rust zeker en stel
lig den plicht om in deze mee te werken. Maar
de onbesuisde, cynische „kilometer-vreters" van
allerlei slag dienen ten leste te begrijpen dat
aa inhun doldrieste „racerij" een eind moet ko
men. Etn wie onder hen Inardleersch blijkten, moe
ten dan maar met veel scha en schande wijzer
worden
Uit den Omtrek
H EER HUGO WA ARiBl
'Cjursus veekeknis.
Toen eenige weken geleden op de vergadering
der afdeeling Hollandsche Maatschappij van
Landbouw, de gedachte naar voren werd gebrad.it
weder een cursus te organiseeren, vond de idee
daarvoor veekennis te nemen in den heer P.
Blauw Sr. een warm voorstander en werd aldus
besloten.
De samenkomst op Woensdagavond in het
kleine zaaltje van Rus, wees uit, dat de oproep
aan verschillende jongelui niet vergeefs was ge
weest, en dus was het niet te verwonderen, dat
de heer de Jong in zijn openingswoord er aller
eerst zijn blijdschap over uitsprak dat zoovelen
tegenwoordig waren.
Den heer Riempt, veearts te N. Niedorp, die
wederom bereidwillig de leiding op zich had
genomen, heette spr. van Inarte welkom-
Den jongelui wees hij op (net groote succes
va'n den vorigen leergang en drukte hen op 'net
hart, dat een dergelijke uitslag sledits bereikt
kan worden als men met 100 procent aandacht
de lesse'n volgt.
Wel achtte 'nij het tijdsbestek voor den land
bouw ongunstig, doch als een verblijdend teeken
stelde hij (daartegenover, dat bij zoovelen weder
om dein wil was gebleken om wat meer kennis te
verzamelen, en aldus beter toegerust de omstan
digheden in (net- oog te kunnen zien.
Hierna gaf hij tiet woord aan den heer Rempt;
die zeer zakelijk mededeelde, idat acht theoretische
lessen zouden worden gehouden en daarna vier
practische.
Bij onderling overleg werd de Dinsdagavond
daarvoor uitgekozen van 79 uur. Cursusgeld
f 3.—.
Toen dit vastgesteld was, nam zonder tijdver
lies de eerste les een aanvang en kwamen de leer
lingen te weten dat ieder beest een kop had niet
alleen, doch ook dat in dit lichaamsdeel de her
sens zaten, enz. enz.
ik je wel zeggen, dat de zaak nog niet geheel
opgelost. Daaraan verbind ik dan gaarne de toezeg
ging, dat ik je tijdig zal waarschuwen, wanneer de
slotapotheose verwacht kan worden, zoodat je er in
ieder geval van verzekerd kunt zijn tot het laatste
moment in deze geruchtmakende affaire als oog
getuige te zullen optreden".
Wils, die aandachtig naar de woorden van zijn
metgezel had geluisterd, staarde nu, in gedachten
verzonken, naar buiten. Hij was eerlijk genoeg om te
erkennen, dat slechts eigenbelang, of althans het
belang van het blad, dat hij vertegenwoordigde, oor
zaak was geweest, dat hij Sanders op het spoor van
de(n) dader(s) had gebracht en daarbij zijn mede
werking had aangeboden, doch dat nam niet weg,
dat deze onverwachte verandering in de houding
van den inspecteur, die hem, nu de oplossing nabij
was, eenvoudig uitschakelde, een groote teleurstel
ling beteekende. Intusschen had hij echter lang ge
noeg met de politie samengewerkt om te weten,
dat zich bij het opsporen van misdaden gevallen
voordoen, waarin openbaarmaking gelijk zou staan
met het opzettelijk doen mislukken van de betref
fende onderneming en deze overweging was het dan
ook, welke hem tenslotte tot een besluit deed ko
men, dat ook Sanders volkomen moest bevredigen.
Met een impulsief gebaar stak hij den inspecteur
de hand toe en terwijl hij zijn teleurstelling, die hij
nog steeds niet geheel had weten te overwinnen,
achter een wat wrange glimlach trachtte te verber
gen, zei hij
„Accoord! Ik zie in, dat je op het oogenblik niet
anders kunt handelen en ik zal me er dus bij moeten
neerleggen. Je laatste toezegging stelt me volkomen
gerust omtrent de afloop van de zaak en ik twijfel
er dan ook niet aan, of je zult je ter gelegener tijd
herinneren, wat mij in deze toekomt".
Sanders nam de hem geboden hand en drukte
die vast in de zijne.
„Sans rancune dus, Miel?"
„Sans rancune!"
Ik ben blij, dat je het zoo opneemt, beste kerel-
Geloof me, dat het me vanmorgen even dwars
heeft gezeten, toen het bleek, dat ik dit van je zou
moeten eischen."
„Daaraan twijfel ik geen moment", antwoordde
Wils, lachend. „Op gevaar af echter, dat je me op
nieuw aan je eisch zult herinneren, zou ik je toch
nog één vraag willen doen. Mocht je niet in staat
zijn die te beantwoorden, dan heb je niets anders
te doen dan te zwijgen, of, zoo je dat prefereert, je
schouders op te halen, wat praktisch op hetzelfde
neerkomt'.
„En dat is?"
„Heeft het verhoor van dat illustre gezelschap
uit de Alte Jakobstrasse nog wat opgeleverd?"
De inspecteur slaakte een zucht van verlichting.
