Hike Breijer's
Buitenland
Nieuwstijdingen
Speciaal Corsetten - Magazijn
De Vrouw en de Mode
fing, zal men zeggen, en dat wil ik ook erkennen,
maar houdt er rekening mede dat de kleinere wer
ken naar verhouding meer arbeiders vragen dan de
grootere, want bij de laatste komt steeds meer
de machine voor, zie naar de Zuiderzeewerkers.
Wat het verkeer te water aangaat, dit wordt in
Westfriesland steeds minder, althans te sluiswach
ters van de Zes Wielen en die te Rustenburg kla
gen over steeds mindere ontvangst van schutgelden,
want zelfs de beurtveeren uit verschillende plaat
sen moeten plaats maken voor de vrachtauto: Ik
meen dat aan de veiling te Broek op Langendijk
steeds meer wordt vervoerd per as naar de omlig
gende, en ook naar de verder afliggende plaatsen.
Op de weekmarkten te Schagen en Alkmaar kan
men hetzelfde waarnemen, er gaan van daar wa
gens naar Utrecht, Zuid-Holland en wellicht nog
verder.
Men zal mij wellicht vragen, meent u, dat het ver
voer per as goedkooper althans niet duurder is, dan
per vaartuig? Ik zal een van de laatsten zijn die
dat beweert, maar dan moeten er de materialen of
de producten voor aanwezig zijn. Laat mij als voor
beeld de steenen voor woningbouw nemen. Het is
in Westfriesland al een flink gebouw, waar bv.
40.000 steenen aan worden verbruikt, welke zich la
ten regelen in drie soorten minstens, zoodat van
iedere soort enkele duizenden noodig zijn. Geen am
bachtman zal er aan denken om voor zoo'n hoeveel
heid naar de steenfabriek te gaan om die daar aan
te koopen, omdat hem dit geen voordeel geeft.
Een enkele maal zal het voorkomen, dat grooter
partijen noodig zijn voor bestrating van wegen,
maar de voordeelen daaruit verkregen, kunnen de
rentabiliteit voor de kanalen niet goed maken. Dan
wil ik nog een punt aanroeren wat mijns inziens
overweging verdient. Vanaf den Omval tot Kolhorn
volgt men zooveel mogelijk de bestaande vaorten,
zoodat de meeste dorpen niet direct aan de kanalen
uitkomen. Het gevolg zal zijn, dat overlading nood
zakelijk is om in de dorpen de materialen enz. op
te slaan. Hierdoor vervalt al weer een gedeelte van
de gemaakte winst.
Wil men verruiming voor de vaart, laat men dan
de vaarten in het westelijk deel van Westfriesland
verbeteren, dan kan men met betrekkelijk weinig
kosten een vaargelegenheid maken, aanpassende
aan de behoeften van dit gedeelte onzer provincie.
Waar de belastingen op de landerijen al flink zijn
opgedreven, zal het voor vele eigenaars een aange
name tijding zijn, wanneer die voor dezen opzet
niet worden verhoogd,. In mijn verbeelding hoor ik
enkelen al zeggen: maar de boeren moeten dit niet
alleen betalen; neen, maar het overgroote deel zal
toch direct of indirect op de landerijen worden ver
haald.
Als bewijs hiervoor meen ik het volgende onder de
aandacht te mogen brengen. In het ontwerp Reg
lement voor Uitwaterende Sluizen van Kennemerland
en Westfriesland is onder meer vastgelegd, dat de
aanslagen voor de landen van Westfriesland, die
alsdan onder genoemd Heenmraadschap worden op
genomen, zullen worden geregeld naar de aanslagen
van de laatste 15 jaren, met uitschakeling van de 3
hoogste en de 2 laagste aanslagen in die jaren, en
het gemiddeldevan de resteerende 10 jaren.
Mijns inziens is dit een onbillijke regeling, ten
eerste omdat in genoemd tijdvak zeer dure jaren
zijn voorgekomen en ten tweede, omdat men dan te
allen tijde zal moeten betalen voor onderhoud enz.
van werktuigen, besturen, ambtenaren enz., welke
door de gemeenlegging zijn vervallen, of aan kant
worden gezet.
Ik heb gemeend er goed mede te doen, het boven
staande onder de aandacht te brengen van een
groot deel van het publiek, dat van deze aangelegen
heid weinig te weten komt. W.
(Ongecorrigeerd).
der aangesloten Tuinbouwyereeongingen, er wel
mochten btimen, en dat er na Zaterdag, voordat
er Maandag vergadering zou wezen, er vlug een
ingezonden stuk geplaatst werd, door de waarn.
secretaris vati de Provinciale Commissie om deze
te weeren.
En van critiek gesproken. Op de vergadering van
de Provinciale Commissie nu, was er een die een cri
tisch geluid liet hooren, deze werd zeer vermanend
toegesproken. Liever hadden zij dezen persoon ook
maar buiten de deur gezet, maar dat ging zeker niet.
En nu het Theemiddagje! Was het anders? Wat
hebben jullie nu klaar gemaakt? Hebben jullie ge
handeld naar den geest van de tuinders, die toch
al lang genoeg in de put zitten, en om toch eindelijk
al is het dan onder dwang maar eens bij elkaar zijn
gekomen? En hoeveel van jullie weten den werkelij-
ken nood, wel diegene die een standje kreeg, maar de
anderen?
En dacht gij nu werkelijk, dat ik de eenige was,
die niet tevreden is over de leiding der Prov. Comm.
Lees dan het verslag maar van „de Toekomst" van
Zuidscharwoude, waar vriend Jb. Kramer het zoo
duidelijk zegt, dat de Prov. Comm. het vertrouwen
heeft verspeeld, en ik zeg met zoovelen hier en uit
den imtrek, „dit is voor den Tuinbouw de grootste
beleediging, ooit aangedaan." Gij weet niet wat er
onder de tuinders leeft.
Nu de politiek, waar gij ook aan doet, meent gij
dat deze er buiten blijft? Mijn waarde' heer, deze
staat er midden in, en straks zal het wel uitkomen,,
dat de oppositie de Prov. Comm. al ver vooruit is.
Straks zal ook in de Tweede Kamer ons protest
weerklinken, dat de organisatie wel bij elkaar is
geweest, maar de tuinders niet heeft gehoord, maar
wij zullen zorgen dat de tuinders wel gehoord wor
den, al is het dan ook niet door de Prov. Comm.
Ook voor u heb ik zorg, dat gij niet begrijpt in wat
voor tijd der geschiedenis wij leven. Gij moet echter
zelf weten wat gij doet. Wilt gij met de heeren van
de Prov. Comm. één lijn trekken, gaat uw gang,
meen echter niet dat de tuinders zoo maar met zich
laten sollen.
Zeker, wij zijn wrevelig, maar niet zonder grond,
want zijn de besturen nu baas, of zijn zij ons dienst
baar, of zijn wij de dienstbaren.
Als wij meenen dat die besturen ons met een
kluitje in het riet sturen, dan wordt het tijd voor
hen om te gaan, of anders moeten zij maar afwach
ten.
Dit staat voor mij vast, dat als er een referendum
gehouden werd voor afkeuring dat meer dan 80 pro
cent dit zou teekenen.
U, Mijnheer de Redacteur mijn hartelijken dank,
Die kraaien pikken, koe het ook sluit,
Nimmer mekaars aogem uit.
Mijnheer de Redacteur,
Gaarne "had ik nog eens een plaatsje in uw
blad, om den heer Kpstelijk van antwoord te
dienen, bij voorbaat mijn dank.
De heer Kostelijk begint vaag en selhijnt de
bedoeling niet goed te willen begrijpen, enfin,
ook weet bij blijkbaar niet vee.l van de vergade
ring van 21 September.
De bedoeling van „de .Wjest" was een massa-
vergadering en de leiding werd opgedragen aan
de Prov. Commissie, mits zij handelde zooals
de motie-Zeeman aangaf, (waar ook ondergetee-
kemde zijn naam onder gezet had). Dit werd
echter van de hand gewezen.
Nu wat de pers betreft, de meeding was toch
en dat zult gij met mij eens wezen, dat ieder
Tuinder mocht komen, dus behoefden wij ons
voordien niet druk te maken. Ook werd dit
nog eens ten overvloede bevestigd door den se
cretaris van de L. G. O. op haar laatste bestuurs
vergadering. Tevens weet u net zoo goed als
ik, dat vorig jaar 2 Oct. de leden der Besturen
Robert verzocht werd omgaand aan het adres van
Staverman, telegraaf restante Amsterdam, terug te
seinen, of alles in orde was. Dit was op zichzelf
natuurlijk een groote domheid, welke alleen ver
klaard kan worden door het feit, dat de afzender
in Amsterdam vreesde zich niet tijdig in veiligheid
te kunnen stellen. Welnu, Robert voldeed natuurlijk
aan dat verzoek. Toen zij ongeveer een uur, nadat
ik als de bejaarde heer Fedorra, van de interna
tionale vereeniging tot bescherming van jonge mies-
jes en vrouwen afscheid van haar had genomen,
het hotel verliet stond er een mannetje klaar om
haar te volgen. Ze begaf zich zooals ik verwacht
had, allereerst naar het telegraafkantoor, waar zij
een telegram verzond aan het opgegeven adres in
Amsterdam. De rechercheur was zoo vrij kennis
te nemen van den inhoud, van dit telegram, doch
waar het niet anders bevatte dan de woorde „Alles
in orde, Verwacht nader bericht te Berlijn" bestond
tegen de verzending onzerzijds geen bezwaar. On
middellijk daarop vertrok zij naar Berlijn, waar aan
het station Friedrichstrasse alweer een mannetje
gereed stond om na te gaan of zij inderdaad aan
het in het telegram opgegeven dares Kurfursten-
strasse 12, haar intrek nam. Ook hierin ble|ek
zij echter precies overeenkomstig de door den man
in Amsterdam gegeven aanwijzingen te handelen,
Inmiddels had ik me echter reeds telegrafisch met
het hoofdbureau te Amsterdam in verbinding ge
steld. Daar had men niets anders te doen dan een
oogje te houden op het loket in het postkantoor,
waar als telegraaf-restante verzonden stukken in
ontvangst kunnen worden genomen, en daarbij meer
in het bijzonder te letten op den man, die zich
onder naam Staverman zoüaandienen. Het spreekt
van zelf dat hierbij de noodig voorzichtigheid be
tracht werd. Een onzer rechercheurs werd door den
directeur van het telegraafkantoor in de gelegen
heid gesteld een plaatsje aan de andere zijde van
het loket in te nemen en inderdaad vervoegde zich
daar Zaterdagmorgen, toen jij nog rustig op een
oor lag, iemand, die het voor Staverman bestemde
telegram in ontvangst nam. Men bleek hierbij
althans in zooverre wat voorzichtiger te zijn ge-
JB. DE VRIES Jr.,
Sint Pancras, 22 October 1931.
Mijnheer de Redacteur.
In verband met het raadsverslag van Zuidschar
woude en de daar in voorkomende subsidieaanvrage
door de R.K. Gymnastiekvereniging „D.V.V."
wordt er o.m. in den raad door wethouder du Burck
gezegd, afwijzend te moeten beschikken, omdat
Gymnastiekverenigingen hoofdzakelijk voor pleizier
zijn.
Mijnheer du Burck, het spijt ons dat u dit als
wethouder uitgesproken heeft.
Kan een gemeente geen subsidie verleenen, dat
is tot daar aan toe. Maar nu u gaat rondbazuinen,
dat onze werkzaamheden alleen voor plezier en als
een soort pretje worden beschouwd, kunnen wij toch
niet nalaten hieronder even te laten volgen, wat wij
onder Het doei Gymnastiek verstaan,
Mijnheer du Burck, hpt doel onzer verenigingen is:
Het bevorderen van den lichamelijken welstand,
hetgeen de volgende eigenschappean inhoudt:
a. een goede gezondheid.
b. een behoorlijke lichaamsvorm en houding.
c. de gewenschte lichaamskracht en -vaardigheid
Gaarne geven wij den heer du Burck de gelegenheid
enkele repetities te komen bezoeken, om dan een
oordeel te kunnen vellen over hetgeen wat tegen
woordig een Gymnastiekvereniging doet en is.
Echter moest dit voor u, als oud-onderwijzer niet
noodig zijn, doch u heeft gezien het gezegde in de
Raadsvergadering te Zuidscharwoude, blijken gege
ven dat u practisch niet bekend zijt met het nut
der Gymnastiek, die in de verenigingen wordt ge
geven onder deskundige leiding.
U. Mijnheer de Redacteur dankend voor de ver
leende plaatsruimte, teekenen wij,
„HERCULES."
„D.V.V."
Binnenland
Bevordering van het gebruik.
Nederlanilsehe steenkool.
Bij gelegenheid van de interpellatie van den
heer Van den Tempel in de Tweede Kamer over
den economischen toestand Leeft de minister van
Bjinnenlandsche Zaken en L. een mededeeling
gedaan ever verstrekte propaganda voor het ge
worden dat men een gewone Amsterdamsche straat
jongen deze boodschap ha diaten verrichten. De
jongen werd echter nagegaan en deze begaf zich
naar het Centraal Station, waar hij in de tweede
klas wachtkamer het telegram overhandigde aan
„Han Adams" interrumpeerde Wils, in strijd mqt
de afspraak.
„Uitstekend gecombineerd" lachte Sanders. „Maar
daarmee," vervolgde hij, nu weer ernstig, „stond
slechts zijn medeplichtigheid aan de misdaad vast.
De vraag door wien de moord gepleegd was, bleef
nog te beantwoorden over en al rees dan ook on
middellijk het vermoeden, dat Adams de dader
was, zekerheid daaromtrent hadden wij nog geens
zins. Zaterdamorgen werd ik telefonisch van een
en ander in kennis gesteld, In overleg met den hoofd
commissaris werd besloten Adams voorloopig streng
te bewaken en op elk telegram, dat hij eventueel
naar Brelijn zou zenden, beslag te leggen. Overbodig
bleek vooral deze maatreegel niet, want reeds Maan
dagmorgen werd Josephine Marie Portellen telegra
fisch apdracht gegeven zich zoo spoedig mogelijk
naar Brussel te vertrekken, daar aan een opgegeven
adres haar intrek te nemen en het geld op naam
van een zekeren heer Jambeau te deponeeren bij de
Nationale Bank. Je begrijpt, dat dit telegram nooit
zijn bestemming bereikte. Ik had nl. intusschen een
ander plannetje uitgfewerkt. Zondagmiddag onmid
dellijk na onze aankomst te Amsterdam stelde ik me
in verbinding met je collega Kriese van het „Dag
blad" die me zeer welwillend een introductiekaart
voor het bal masqué verstrekte, waarmee ik een
kennisje, een zekere juffrouw van Buren, een dienst
meende te kunnen bewijzen. In plaats van hette-
legram van Adams ging er nu Maandagmorgen een
draadbericht van ons naar Berlijn en wel van den
volgenden inhoud:
„Kom Woensdagavond in Biedermayer costuum
op het jaarlijksche bal masqué van de Nederland-
sche Reisvereeniging. Hotel Esplanade, den Haag.
Hier kamer ten name van Ada van Buren gere
serveerd. Herkenningsteeken camelia. Ik kom per
soonlijk en geef nadere instructie. Introductie ten
bruik van in ons land gewonnen brandstof.
Omtrent deze zaak verneemt het „Hdbld."
bet volgende:
De vorige week heeft genoemde Minister met
drie van zijn ambtgenooten gelijk reeds is
vermeld een bespreking gehouden met de
jieiders van. de. Sitaats- en particuliere mijnen
over de moeilijkheden, welke onze steenkolen-
nijverheid ondervindt.
Als een der middelen, welke wellicht verbe
tering kunnen brengen, werd genoemd een groo
ter gebruik van Nederlandsche kolen. Minister
Ruys de Beerenbrouck heeft toen aanstonds toe
gezegd, aan deze zaak zijn volle aandacht te
zullen schenken. Naast tiet nuttige werk, dat de
Rijkscommissie werkverruiming ojp dit terrein
verricht, zal getracht worden door grootere acti
viteit, waaraan de Minister zijn bijzondere aan
dacht, zal sdaenk'en, de overheiidsinstellingeiv
waaronder b.v. electrische oentrales en deTgelijké
te bewegen in deze crisistijden aan het Nederland
sche product de voorkeur te geven.
Ten- einde een Y0°-r^duren<l contact te hebben
tusschen l.iet departement van Ednnenlajndsche Za-
kein en Landbouw en de kolenmijnen, hebben
eenige heeren de opdradit gekregen aan deze zaak
geregeld en gemeenschappelijk Inun aandacht te
schenken. Het zijn de heeren N. J. Veen, adj.-
drecteur van het Verkoopbureau van de Staats
mijnen, ir. G. F. Hpuben, ingenieur van de Rijks
commissie-werkverruiming, Meyer de Vries, Bijks
inspecteur voor de werkverschaffing in algemee-
hen dienst en voor zaken van Staatsrechterlijke^
aard en mr. Dl. G. 'W|. Spitzen, chef van de
afd. binnenlandsch bestuur aan het departement,
Correspondentie over deze aangelegenheid moet
gezonden worden aan den minister van Binnen-
landsche Zaken en Landbouw.
gave van den heer Dullaert verbrand. Die heer
D, is voor f13000 op beurspolis verzekerd.
(Handelsblad).
Ernstig auto-ongeluk.
Minister gewond.
In den afgeloopen nacht kwam te Weenen een
bondsauto in botsing met 'een taxi. Beide werden
omgeworpen en vernield.
In de bondsauto bevonden zich de minister
vpln landbouw dr. Dpllfuss, de Voorzitter der
recohstruetiecommissie der Crediianstalt, oud-mi-
hister dr. Gurtier en de voormalige staats-seere-
taris afg. Stockier.
De drie heeren werden op straat geslingerd,:
dr. Dolifuss liep door de glassplinters ernstige
kwetsuren aan gezicht en handen op, hij moest
eveUals Stockier hevig bloedend naar het zieken
huis worden overgebracht. Gurtier kwam er met
lichtere wonden af.
Die chauffeur vah de taxi werd zwaar en, een
xdame, die in dezen wagen zat, levensgevaarlijk
gewond. 1 „.Handelsblad",
Orkaan boven Madeira.
Het N. T. A. meldt uit Lissabon, dat het
eiland Madeira door een hevigen orkaan en ge
paaid gaande met groote overstroomingen ge
teisterd is. Twee vissohersbooten worden vermist
eh men vreesde dat hun uit 15 koppen bestaande
bemahning verdronken is.
Brand in den nacht.
Vier vrouwen van het dak gered. Een porte
feuille met kostbaren inhoud verdwenen.
Omstreeks 3 uur gisternacht is door onbekende
oorzaak brand uitgebroken in het manufacturen-
maeazijh van Dullaert aan den Lange Hilleweg.
Die" winkel ,de daarachter gelegen opkamer en
een benedenkamer, benevens de boven den winkel
gelegen etage zijn geheel uitgebrand. D;e brand
werd ontdekt door een bakkersknecht, die naar
zijh werk ging. Deze man woonde bij zijn patroon
op de 2e étage boveU den manufacturenwinkel,
zag rook uit den winkel komen en waarschuwde
zijn patroon, die o pzijn beurt weer Duillaert
wiekte. Be brand woedde intusschen fel door.
'Met plafond van den winkel brandde door en het
vuur deelde zich aan de eerste etage, waar de fa
milie Duillaert woo.nt, mede. In verband met
het gevaar voor uitbreiding werden de omwo
nende families gewaarschuwd, die zich intijds
in veiligheid wisten te stellen, behalve mevrouw
Hooggeboren en haar drie dochters, die door den
verstikkenden rook niet meer langs de trap naar
berieden kond-en komen. Zij zijn naar den zolder
gevlucht en van daar naar het dak geklommen,
waar brandweerlieden haar met een ladder gered
hebben. De belendende perceelen hebben aanzien
lijke waterschade opgeloopdn. De heer Dullaert
had in zijn winkel een jas hangen, waarin een
portefeuille met f3000. Deze jas is volgens op-
Mient 17 Alkmaar Tel. §26
Vertrouwd adres voor:
goedpassende
Buikbanden
Elastieken Kousen
Rechthouders en Rechthouder-
Corsetien
«a w
ZAL DE MOF ZICH HANDHAVEN.
Dezen winter zullen wij herhaaldelijk kleine by
het costuum passende mofjes geëtaleerd zien. Ze
staan ontegenzeggelijk aardig en jeugdig, doch zul
len zij ditmaal een meer blijvend succes hebben dan
verleden winter? Wij vreezen van niet. De moderne
vrouw heeft te veel in haar handen (taschje, para-
pluie, dikwijls nog pakjes) om er nog een mof bij
te kunnen velen. Er zouden heel wat mofjes vergeten
worden in trams en autobussen en het zelf bestu
ren van een auto is met een mof al heelemaal on
mogelijk. Neen, dan hebben wij nog meer vertrou
wen in de mode der Wijde bontmouwen, waarin de
handen worden samengevouwen. Voorloopig ziet
men dit slechts bij avondmantels doen, doch het is
tenminste een minder onpraktisch idee.
name van Ada van Buren gaat heden per brief af."
We verzonden dien dag de invitatie in een blanco
enveloppe, voorzien van een getypt adres naar Ber
lijn, daarmede een val opstellend, die ook om een
andere reden, welke ik je straks zal verklaren, nood
zakelijk was.
Het kwam qr n uslechts op aan de entecedenten
van Han Adams eens wat nader te onderzoeken en
na te gaan of zijn aanwezigheid op het kantoor
van de bank inderdaad samenviel methettijdstip
waarop Leuvensteyn in den trein werd vermoord.
Ik deed daarbij in de eerste plaats een ontdek
king die in dit stadium van het onderzoek wel
iswaar lang niet zooveel van beteekenis was als
zij eenige dagen eerder voor ons zou hebben ge
had maar die er toch toe beij droeg wat meer licht
in de zaak te brengen.
Op het bureau van de Bevolking vond ik nl. A-
dams als volgt in de registers vermeld: Johan Ro
bert Adams, geboren 18 Juni 1898 te Lochem."
Wils liet een zacht gefluit hooren. „Wanneer we
dat geweten hadden op het moment, waarop ik
dien vreemden bezoeker in het perceel aan de 2e
Oosterparkstraat signaleerde, zou onze reis naar
Dusseldorf waarschijnlijk wel niet noodig geweest
zijn," zeide hij.
„Dat ben ik toch niet geheel met je eens Miel"
antwoordde Sanders, die den reporter ook deze op
merking gaarne bleek te vergeven. „Ik betwijfel
nl. of de overeenkomst tusschen een van Adams'
voornamen en Robert's achternaam toen denzelfden
indruk op me zou hebben gemaakt als nu het geval
was. Vergeet niet, dat ik me nu dien naam speciaal
liet voorleggen met het doel deze eens wat nauw
keuriger te bekijken. Er loopen waarschijnlijk dui
zenden menschen in ons landje rond, die den voor
naam Robert dragen en daarbij kwam dan nog, dat
wij voor enkele dagen niet de minster verdenking
jegens hem koesterden. Nu deed ik iets, waartoe ik
toen misschien in het geheel geen aanleiding zou
hebben gevonden. Ik stelde me telefonisch met Lo
chem in verbinding en verzocht den ambtenaar van
den Burgerlijken Stand eens even voor mij te willen
zien of daar- op 18 Juni 1898 inderdaad een Johan
PARIJSCHE modenieuwtjes.
Chantal is een der ijverigste voorstandsters van
de iets kortere avondjaponnen, die slechts tot de
enkels reiken. Zij toont veel zwart fluweelen prin
sesmodellen, die aan den zoom wijd uitloopen, en
van een ruche voorzien zijn.
De meeste modehuizen nemen de oudewetsche stijl
voo avondjaponnen van jonge meisjes en mee „mo-
dene" lijnen, voo de oudeen, doch Bruère keert den
regel om entoont ouderwetsere japonnen van zwarte
Robert Adams voor de eerste maal het levenslicht
aanschouwde Zooals ik verwacht had, luidde het
antwoord ontkennend, maar toen ik daarop naar de
geboorte van Adam Johan Robert informeerde, had
ik meer succes. Deze jongeman bleek de tweede zoon
te zijn van Louis Gerard Robert, van beroep land
arbeider en fakomstig uit Mechelen en diens echt-
genoote wier meisjesnaam me helaas ontschoten is.
De familie had eenige jaren in Lochem gewoond
en was ongeveer een jara na de geboorte van den
tweeden zoon naar Leeuwarden vertrokken. Het in-
tersseerde me natuurlijk te weten hoe Han Adams
erin geslaagd was zijn naam om te draaien, zoo,
dat deze thans zelfs officieel wefd erkend en ook
daar kwam ik vrij spoedig achter. Zooals je weet,
was mij reeds eerder vanuit Leeuwarden medege
deeld dat de familie Robert vandaar naar Burger-
steinfurt in Duitschland was vertrokken. Tijndes
mijn verblijf in Dusseldorf heb ik de gelegenheid
te baat genomen eens te informeeren hoe het deze
familie daar verder verging. Mijn voorstel om nog
een dag in Dusseldorf te blijven was dus niet uit
sluitend een gevolg van een plotseling opgekomen
behoefte aan amusement. Miel" liet hij er glimla
chend op volgen. „Ik hoop dat je me deze misslag
niet al te zwaar zult aanrekenen."
Wils maakte slechts een afwerende beweging,
terwijl Sanders veïvolgde:
„Reeds Zaterdagavond je weet dat ik toen, ter
wijl we aan tafel zaten eevn werd weggeroepen
kreeg ik bericht. Robert, in dit geval dus de vader,
van de pseudo-verpleegster, was jarenlang in Burg-
steinfurt als landarbeider op een groote boerderij
werkzaam geweest en had zich daar in 1910 als
Duitsch onderdaan laten naturaliseeren. Je begrijpt
van welke beteekenis dit bericht alleen reeds voor
i me was. De dochter van dezen Robert was dus ook
I Duitsche en zij bevond zich nu in haar eigen land.
Van uitlevering zou derhalve geen sprake kunnen
zijn. Vandaar dat ik op het denkbeeld kwam haar
uit eigen beweging naar ons land te laten terug-
keeren."
