Til ID - Zalrtg 14 Hi Mr 1931
Feiten en Cijfers over School
en Onderwijs
na den Wereldoorlog
Strijdende Zielen
v.
Die richtingsverschillen.
Wahneer er een boekdeel op deze tafel wordt
gelegd vol van wetenswaardigheden, rijk van in
houd, gelijk de Statistiek vad (net Gewoon en
Uitgebreid lager Onderwijs, welke het Centraal
Bureau voor de Statistiek te 'sGravenhage tiet
licht deed zien, kunnen wij de bestudeering van
dat werk op tweeërlei wijze aanpakken. Wij kun
nen als onderwerpen aan de leiding, welke dat
boek zelf geeft in regelmatig voortschrijden ons
oj> de hoogte laten stellen van een sdiat van ge
gevens eerst omtrent de historie van liet lager
onderwijs ,dan omtrent de scholen, haar aantal,
de grootte, de inrichting van Inaar onderwijs,
de schoolgebouwen en de terreinen, waarover zij
beschikken, vervolgens omtrent de leerlingen,
daarna over de leerkrachten, enz. Wij kunnen
ook een andere methode volgen en ons zelf een
bepaalde vraag voor oogën stellen om daarna
na te gaan, welk licht de statistiek daarop werpt
Ditmaal willen wij den laatstbedoelden gedrags
lijn volgen en eens zien wat de statistiek ons
heeft mede te deel en aangaahde de verschillen,
in richting, welke zich op het gebied van het
lager onderwijs openbaren.
Wij beginnen dan maar met het voornaamste:
de relatieve sterkte der onderscheidene richtin
gen. Wij raken daarmede tevens een punt waar
op in deze nieuwe publicatie een belangrijke ver
betering in vergelijking met vroeger valt te
oonstateeren. In de oude statistiek vond men
slechts hoeveel scholeh er van iedere richting
wareh, thans hebben wij" dit cijfer ook voor de
leerlingen. Hier heeft men de veikioudingseijfers
Gem. aantal' iGem. aantal
leerlingen per leeriingen per
■ttichtihgen. school onderwijzer.
Gew. Uitgebr. Gew. Uitgebr-
L.O. L.O. L.O. L.O.
Openbaar 136 97 31 20
Prot. Christ. 163 65 34 19
Rpomsch-Kath. 196 60 36 17 5
Op. bijz. scholen 132 49 23 16
Tot. bijz. scholdn 179 61 35 18
Alle scholen tezamen 159 75 33 19
Tot slot nog een ander punt, waarop de scho
len der onderscheidene richtingen een verschillend
aspect vertoonen: de numerieke verhouding van
het aantal onderwijzers en het aantal onderwij
zeressen, dat in de scholen werkzaam is. Van
de 100 volle leerkrachten behooren er op Open
bare scholen 41 tot het vrouwelijk geslacht, op
ProtestUutsch Christelijke scholen 36, op Boomsch
Katholieke scholen 57 en op 'z.g. neutrale bijzon
dere scholen 58 Het hoogste aantal ligt dus bij
de Boomsch Katholieke, het laagste bij de Pro-
testautsch-Christelijke scholen. H.
Richtingen.
Scholen.
Leerlingen.
Gew. Uitgebr. Gew. Uitgebr.
L.O. L.O. L.O. L.O.
in procenten.
Openbaar 46 34 39 45
Prot. Christelijk 24 28 25 25
Boomsch Kath. '2!8 33 35 27
Overige bijz. scholeh 2 5 13
Totaal bijz. scholeh 54 66 61 55
Wanneer wij nu eens verder nagaan o-p welke
wijze zich het richtinjgsonderscbeid der scholen
in deze statistiek openbaart dan stuiten wij op
net punt der eoëducatie. B|iji de Openbare en
Proiestantsch-CChristelijke scholen komen scho
len, die uitsluitend bestemd zijn voor jongens
of uitsluitehd voor meisjes weinig voor. Relatief
nog het meest vindt men daar de splitsing naar
de geslachten bij de scholen voor uitgebreid la
ger onderwijs. Bij de Rbomsch-Katholieke scho
len is de splitsing naar de sexe overwegend. Togh
is nog 26 pet. van de Roolttsch-Katholieke scho
len voor g. 1. o. en 19 pet. van de R.K. u.l.o,. J
scholen gemengd.
In ons vorig artikel hebben wij reeds bespro
ken hoe er ook in de grootte der scholen ver
schillen tusschen de richtingen bestaan. Wij zijn
daarover thans dus kort. In het volgend staatje
vindt men de gemiddelde schoolgrootte voor elke
richting aangegeven.
FEUILLETON
6)
De daarop volgende dagen bracht Krause bij ver
schillende bekende huwelijksmakelaars door. Mevr.
Buchholz en mevrouw Schulz, meneer Dattelbaum,
en mevrouw Pfefferminz, Groen en Blaum en hoe
ze allen heeten mogen, werden door hem als huwe
lijks candidaat bezocht. Hij stelde zich steeds voor
als ingenieur en vertelde ook steeds hetzelfde ver
haaltje. Hij had in den trein een heer leeren ken
nen, wiens naam hij zich helaas niet meer kon
herinneren. Deze heer zou zich juist door bemid
deling van mevrouw hebben verloofd en wel met
een alleraardigst meisje, dat niet alleen wat geld
bezat, maar tevens het voorrecht had zonder fami
lieleden of vrienden in de wereld te staan. Hij zou
op dezelfde wijze zijn geluk willen beproeven en
stelde zich daarom met mevrouw in verbinding.
Op deze wijze en in breedloopige gesprekken kwam
Krause dan bijna altijd de namen te weten van de
gelukkigen die door den makelaar „te zamen waren
gebracht"; hij kreeg persoonsbeschrijvingen van
tal van menschen, maar al zijn pogingen bleven
vruchtenoos. Er was onder de meisjes geen enkele,
dat een van de vermisten kon zijn geweest en onder
de huwelijkscandidaten bevond zich ook niemand
dien men voor den moordenaar zou kunnen houden.
Ka acht dagen was Krause ervan overtuigd,
dat hij pp deze wijze (nooit adnter de' waarheid zou
komen en ten slotte kwam het Inem ook hoogst on
waarschijnlijk voor, dat de blauwbaard zoo on
voorzichtig zo uzijh geweest zidn door praat
grage huwelijksmakelaars in de kaart te laten
kijken. Ein zoo besloot hij zijn geluk te beproe
ven bij de tweede en laatste mogelijkheid. Reeds
de eerste stap zou hem daarbij tot ©ep succes bren-
gdn, dat hij niet haid durven verwachten.
HET CONFLICT TUSSCHEN JAPAN EN CHINA.
IETS OVER HET WERK VAN DEN VOLKENBOND
(Een bijzondere correspondentie.)
Het conflict tusschen Japan en China is reeds
de vijfde critieke kwestie waar de Volkenbond sinds
zijn ontstaan tegenover geplaatst werd om zijn
beginselen van wereldvrede en arbitrage voor in
ternationale geschillen in praktijk te brengen. Het
resultaat van de thans hangende kwestie is nog
niet te overzien, doch in alle voorafgaande gevallen
werd een oorlog voorkomen. Deze gevallen zijn wel
licht nooit in dit verband bij elkaar genoemd.
DE WILNA-KWESTIE
De eerste kwestie van dezen aard werd in Septem
ber 1920 aan den Volkenbond voorgelegd. De stad
Wilna was door de geallieerden aan Litauen toege
wezen, doch werd door den Poolschen generaal Ze-
ligowsky bezet. Wel werd/leze door zijn eigen regee
ring gedesavoueerd, zelfs als een oproerling geken
merkt, doch dezelfde Poolsche regeering verklaarde
Wilna te annexeeren. In Januari 1923 trachtte Li
tauen een soort schadevergoeding te krijgen door
Memel te bezetten en de Fransche troepen, welke
daar namens de geallieerde mogendheden gelegerd
waren, te verdrijven. Deze toestand bestaat nog
steeds. Polen houdt Wilnab ezet en Litauen Memel.
In naam staan beide landen op voet van oorlog met
elkaar, och er wordt niet gevochten. Toch is er ook
geen definitieve beslissing genomen, vandaar de
Wilna-kwestie en de Memel-kwestie algemeen be
schouwd worden als gevallen, waarin de Volkenbond
niet aan zijn bestemming heeft beantwoord.
DE GRIEKSCH-ITALIAANSCHE CRISIS.
Deze crisis is misschien beter bekend als het Kor-
foe-incident. Een Italiaansch lid van de internatio
nale commissie, welke in Augustus 1923 bezig was
met het vaststellen der grenzen tusschen Grieken
land en Albanië, werd op Grieksch grondgebied
vermoord. Mussolini zond Griekenland dadelijk een
ultimatum om binnen de 24 uur een schadevergoe
ding van 50 millioen lire te betalen. Toen Grie
kenland hieraan niet voldeed, werd het Grieksche
eiland Korfoe door de Italiaansche vloot gebombar
deerd, waarbij 20 kinderen werden gedood.
De zaak kwam voor den Volkenbond en voor de
diplomatenconf eren tie en hier gold blijkbaar het
recht van den sterkste. Griekenland moest de 50
millioen lire betalen en de Italianen verlieten Kor
foe op 27 September 1923 zonder het minste verwijt
dat zij met oorlogsdaden begonnen waren alvorens
zich tot den Volkenbond te hebben gericht.
„Idylle aan, de HaveUl
De Berliner G eneralanzeiger was het blad voor
de huwelijksadvertenties. De jongeling, die ziele-
verwa'ntschap noodig Inad, de ervaren man met
behoefte aan kapitaal, de eenzame maagd, de
weduwe, de vader, die anders zijn dochter niet
aan den man kan brengen zij allen plachten hun
wenschen toe te vertrouwen en vele duizenden,
huwelijkeh waren wellio'nt elders gesloten, maar
ih den Generalanzeiger voorbereid.
Vroeg in den morgen, toen nog slechts weinig
menschen de loketten van bet blad onveilig maak
ten, begaf Krause zich naar bet bureau. Zijn
werk werd vergemakkelijkt doordat aan elk lo
ket slechts bepaalde soorten advertenties werden
aangenomen. Hier kon men personeel zoeken,
daar zijn meubilair ten verkoop aanbieden en
loket nummer vijf was voor trouwlustigen gere
serveerd. Krause toonde de bejaarde, met een
hoornen bril gewapende dame die bier voor Amor
speelde, zijn politiepenning en verzocht baar om
een kort onderhoud, in korte bewoordingen zette
hij uiteen waarom bet hier ging, om haar ten
slotte de gepreciseerde vraag te stellen:
De man dien ik zoek moet in den loop van
de maand Juni, misschien nog iets eerder, zijn
advertenties hebben opgegeven. Deze advertenties
zullen waarschijnlijk zeer aanlokkelijk zij'n ge
weest, daar 't hem om zooveel mogelijk antwoor-
deb te doen was. Hij moet dan ook hoopen brie-
veb hebben gekregen. B|ovendien was deze man
blond, droeg een lorgnet en maakte een zeer
gioieden indruk. Meer weet ik niet en al het an
dere hangt van uw goed geheugen af.
Juffrouw Lieblei'n geraakte in vuur en vlam,
balde de vuisten en haar oogen schitterden van
boosaardigheid.
Zoo'm schoft, zob'n beest van een kerel!
O, als ik er iets aan zo lik urm en doen' om hem
op het schavot te helpen zo uik bepaald geluk-
DE GRIEKSCH-BULGAARSCHE KWESTIE.
Het feit, dat de Volkenbond erin geslaagd is in
October 1925 een dreigenden oorlog tusschen Bul
garije en Griekenland te voorkomen, is echter een
positief succes en een bewijs, dat langzamerhand
de invloed van den Volkenbond toeneemt. Legers
van de beide landen waren aan de grens met el-
Kaar m botsig gekomen, er waren dooden gevallen
k?rieusche leger had zlch °P Bulgaarsch
grondgebied begeven en orders ontvangen om op
Z4 October des morgens om half negen het offen-
?«T beginnen- Bulgarije wendde zich onmiddel
lijk tot den Volkenbond en Briand, die toen voor-
van den Volkenbondsraad, telegrafeerde
i „o k g aan de beide regeeringen en herin-
vnnrh i aa.? de »ernstige gevolgen" welke het
voor hun land zou hebben, indien zij een oorlog
kpnhnïïrfV0? uï eerst hun Schillen aan den Vol-
te hebben voorgelegd. Dit had tengevolge,
«ft r,n, thene,,het bevel kwam om het offensief
i k weliswaar slechts voor twee en een
VolLnhnrïH enkeje verdere telegrammen van den
-m den grond der zaak hielden zij
CrrïLü'timatn11'n~ waarin werd geëischt, dat alle
°P het eigen grondgebied moesten worden
teruggetrokken. In allerijl werden Fransche, Engel-
lJh?^en Itallaansche attaché's naar het bedreigde
d g£zon'd®n> °m te controleeren, of aan dezen
"s„cb °ok werd voldaan. Dit gebied werd later be
zocht door een commissie van onderzoek, welke
daarvoor door den Volkenbondsraad was benoemd
en een bevredigende regeling heeft getroffen. Zonder
deze inmenging van den Volkenbond was er ongetwij
f^d ®er} o°r og uitgebarsten, die wellicht andere
landen in het conflict zou hebben meegesleept
EEN CONFLICT IN ZUID-AMERIKA.
- D(rCTbe,r 1928 had de Volkenbond weer een
te boeken, toen er schermutselingen plaats
vonden op de plaats, waar Z. O. Bolivia en N Para-
gaaLaan elkaar grenzen. Belde landen troffen voor-
Hp„u^gin,-Tu0r.de mobilisatie en beweerden, dat
de vijandelijkheden van den ander waren uitge
gaan. Argentinië bood aan, bemiddelend op te ter-
den. Bolivia weigerde dit echter en trok zich zelfs
terug van de Pan-Amerikaansche arbitrage-confe
rentie, welke toen juist te Washington werd ge
houden. Op 10 December was Briand als president
van den in tusschen te Lugano bijeengekomen Vol
kenbondsraad, begonnen met het zenden van drin
gende telegrammen aan beide regeeringen, waarop
17 December Paraguay en 18 December Bolivia de
bemiddeling van de Pan-Amerikaansche conferentie
aanvaardden. Dit was dus weer een succes voor den
volKenbond. t
Behaive deze vier ernstige geschillen waarbij nu
als het vijfde conflict in Mantsjoerije is gekomen
heeft de Volkenbond nog tal van andere geschillen
geregeld, waarbij wel geen direct oorlogsgevaar
dreigde, doch op den duur een basis zou worden
gelegd voor een toekomstigen oorlog. Zoo was er
een geschil tusschen Finland en Zweden over de
Aaland- eilanden In de Botnische golf. Het recht I
van Finland op deze eilanden werd erkend, dank zij
den Volkenbond, doch tevens werd de noodige ga-
rantie gegeven voor de bescherming van de Zweed-
sche bewoners der eilanden, die uit militair oogpunt
tot neutraal terrein werden verklaard. Bekend is
ook de vaststelling der grenzen van Irak (de zg
Mosoelkwestie) door bemiddeling van den Volken
bond. I
(Nadruk verboden.)
INGEZONDEN
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie).
Nogmaals: „Het Witte Kruis' en
„Het Wit-Gele Kruis''.
't Wordt (nu toch wel fraai?
Ziet 'het Witte Kruisbestuur hu werkelijk geen
ahdere mogelijkheden meer om zijn bedenkelijke
houding te rechtvaardigen, dan het artikeltje
van Donderdag. 12 October? Djan ziet het er
vcor dat bestuur heusch droevig uit, en voelt het
blijkbaar zelf wel, hoe buitengewoon zwak het
staat. Nog altijd kan men er zeker van zijh, dat
wie zijn toevlucht neemt tot leugens en scheid
voorden .een hopelooze zaak heeft te verdedigen
Ik kan me voorstellen, dat het W|. Kr.-bestuur
zich aan het artikeltje van den heer Groen vast
klampt, zooals een drenkeling naar een stroohalm
grijpt, ma,ar dan ook met hetzelfde resultaat-.
De zin, die door het bestuur met vette letters
is weergegeven, zou inderdaad aanleiding kun
nen geven tot onduidelijkheid, maar dan toch
alleen voor dengene, die de voorgeschiedenis niet
kig zijn.
Zij drukte een potlood .tegen haar spitse kin
ein dacht ingespannen na.
M'h hemel! Nu herinner ik me een blonden
heer met een lorgnet, die maar neen die
k'an het niet zijn. Die zag er zoo lief en goedig
"it eh toch hij heeft een heelen stapel aiit-
woorden. gekregen en ik herinner me nog goed
hoe hij lachend de brieven in zijn actetasch stop-
I te en tegen me zei: Gelooft u niet juffrouw,
i dat ik me nu wel een dozijn goede echtgenoote'n
kan uitzoeken?
j Krause luisterde aandachtig toe. G.oed, en
weet- "og hoe de tekst van de advertentie
1 was r
Juffrouw Lieblein schudde het hoofd.
Neen, dat niet, maar het motto, waaronder
moest worden gereflecteerd, is me destijds wel
opgevallen. Als ik het hier voor me had, zou ik
het direct onder honderd anderen weten te vinden
Ongeduldig klopten menschen tegen het loket
raampje juffrouw Liebleih verzocht een 'der an
dere dames haar plaats zoolahg in te nemen,
bracht Krause haar achteren in de Administratie
eh begon de nummers der „Generalanzeiger" van-
ai midden Mei door te zoeken. Na ruim' een uur,
zij waren juist tot het Zondagsblad van 2 Juni
gekomen, legde Krause, die over haar schouder
heen meezocht, zijn vinger op een annonce en
zei droog en gedecideerd: ^Dht zal ze zijn!"
Dte advertentie luidde:
Academisch gevormd heer, 32 jaar oud, inne
mende verschijning, welgesteld, die zidn in de
omgeving van Berlijn een villa wenscht te koo-
pein, zoekt een levensgezellin. Slechts dames uit
den beteren stand, die voor een naar huiselijkheid 1
verlangend man een lieve, trouwe echtgenoot" j
willen zijn, komen in aanmerking. Benig kapi- I
taal gewenscht. Brieven onder motto „Idylle aan j
de Havel" aan bet bureau van de Generalan-
kent. Eh haar aanleiding van dien zin, komen
dan de leugen en het scheldwoord: „Wij vinden
het dan ook van het W.-G. Kr., wiens voorzitter
zelfs geen lid van de Wijkverpleging is, een
grootc brutaliteit om ons een zuster op te drin
gen als door hen bedoeld."
Nu eerst de leugen. Laat het Witte Kruisbe
stuur eens bewijzen, '(zooals het W.-G. Kruis al
zijn beweringen met bewijzen heeft gestaafd)
dat door het W.-G. Kruis een R.K. zuster is
opgedrongen. Diat 'kan het niet, want dan zou
het de onwaaiheid moeten aantoonen van de vol
gende feiten:
I 1. Op 31 Maart is de voo-rz. van het Witte
i Kru's in kennis gesteld van het feit, dat de BK'.
zel|f (eén wijkverpleging gingen beginnen mét
eeln eigen wijkverpleegster.
2. Op 28 April is dit door dieh voorz. zelf
ter sprake gebracht ih de bestuursvergadering
van het Witte Kruis.
Maar waar blijft dah het Witte Kruis met zijn
bewering, dat hun een R.K. zuster, en dan nog
wel o, gruwel gekleed ih kloostercostuum!.!
zou zijh opgedrongen
E!n ma geen uitvluchten a.u.b. en geen on
waarachtigheid, zooals in het antwoord aan den.
Raad van Zuid-Scharwohde werd gebruikt, maar
komt met feiten en bewijzen. Em pas, akfu daar-
mee komt, moogt u spreken van een brutaliteit,
i E]och ku'nt u dat niet bewijzen, dan is het toch
wel eon gruwelijke brutaliteit, zoo'n beschuldi-
ging te durven uiten!
Waarom heeft het W;. Kr.-bestuur nog nooit
het ingezonden stuk van het Wit-Gele Kruis
aangevallen? Waarom niet met bewijzen aange
toond, dat de feiten en conclusies, daarin vervat,
onjuist, zijn? Om de eenvoudige reden, dat het
dat (niet kan! Zelf heeft het toegegeven (zie het
art. van 7 Nov.) dat het niet wilde medewerken,
wijl het^de BK. er niet in wilde steunen^ een
eigen zuster te hebben. Wat moet er dan eigen
lijk nog gepraat worden?
Daar staat in het stukje van het Wl. Kr. ook
een persoonlijkheidje aan mijn adres, wat mij
een glimlach heeft ontlokt. „Menschen, hoort
u het, de voorzitter van het Wit-Gele Kruis is
'met eens lid van de Wijkverpleging. Wel, wél,
wel, zco'h voorzitter toch!" 'tls inderdaad waar,
maar ik vraag mij; af, wat dat jnufeigenlijk met de
zaak te maken heeft. Ik houd geen kippen ook;
dat heeft er het zoo veel mee te maken. Maar
wordt het misschien alleen aangegrepen, om
laUgs de eigenlijke zaak heen te kunnen praten,
om de kwestie op een zijspoor te lokken. Ik zou
op die „beschuldiging" kunnen antwoorden: „Mij
ne heeren, ik ben nu ruim twee jaar hier woon
achtig, eu er is mij nog nooit gevraagd van 'uw
vereeniging lid te wcmlen, wat geen bewijs is
van uw bijzondere activiteit!"
Ik zou ook anders kunnen doen. Wanneer ik
bij de leden van Witte Kruis en Wijkverpleging
de verhouding naga tusschen totaal aantal leden
eu het aantal BK:., dan kom ik tot de volgen
de cijfers:
leden RjR. ini o/0
Witte Kruis 1861 373 20o/0
Wijkverpleging- 1192 1 79 löo/o
Zegt u dat niets BJijkt daar niet uit, dat uw
wijkverpleging minder in trek is bij de R.K. dan
het gebruik vah uw materialen enz.
Mijne heeren, als ik ooit spijt gehad heb, geen
lid te zijh van uw vereeniging, dan is het nu, dat
wil ik u wel zeggeh, wan't ik zou behoord! heb
ben tot degenen, die .u iin de eerstvolgende ver
gadering rekenschap zullen vragen van uw hou
ding ,en zich niet tevreden zullen stellen met
nietszeggende, langs de zaak heenglijdende
praatjes.
Ik tart u evénwel nogmaals, de feiten aan
te tasten, zooals het bestuur van het Wjt-G-ele
Kruis die heeft bekehd gemaakt. Diat kunt u
"niet, en vandaar, dat u uw toevlucht neemt tot
leugen en scheldwoord.
tls inderdaad waar; een kat, die in 't nauw
zit, doet rare sprongen.
B|. J. WILMINK.
zeiger. i
Jawél, riep juffrouw Lieblein opgewonden,
dat is de annonce. Idylle aan de Havel, zoo
luidde het motto. Ziet u, dat „idylle aan de Ha
vel heeft nogal indruk op me gemaakt en ik
dacht zoo bij me zelf, dat aan de zijde van zoo'n
'netten, blonden heer een meisje toch wel haar
geluk zou -kunnen vinden. Ik werd zelfs destijds
Juffrouw Lieblei'n zweeg plotseling beschaamd
en Krause liet uit zijn koele grijze oogen een
blik vol medelijdén over de magere, hoekerige
gestalte van 'de bejaarde vrouw glijden.
tepoedig was tnu de copie der annonce met hulp
va'n den chef der administratie gevonden. Te
leurgesteld hield Krause het besmeurde en g'é-
kreukte velletje papier, dat met de schrijfmachine
beschreven was, in de hand.
Veel verder ben ik nu eigenlijk nog niet
gekomen. Maar we hebben tenminste den draad
te pakken. E|n iets zou ik althans kunnen pro-
beeren. Juffrouw Lieblein, ik zal nu den tekst
van een advertentie opmakten, die u wel morgen
wilt laten plaatsen. Veel zal het niet helpen; wat
ik doe, is eigenlijk naïef, maar men "kan niet
weten. Zoo nu en dan begaan zelfs de geraffi-
- oeerdste misdadigers nog wel eens de grootste
I fouten. j
I Juffrouw Lieblein beloofde strikte geheimhou-
I dng van alles, wat in verband met deze geschie-
j de-nis zou kunnen gebeuren en in het eerstvol
gende ochtendblad van de Generalanzeiger ver
scheen de volgende, door Krause opgegeven an-
monc eonder het opschriftje„Idylle aan de
Havel", 1
Heb op advertentie op bovenstaand motto, pp
2 Juni geplaatst, geantwoord, maar mijn brief
is niet afgehaald. Verzoek daarom, wijl ik mij
zei fvoor de geschikte persoon houdt, brief on-
de rmot-to „Gretchéu", postkantoor Dprotheen-
straat, af te halen.
