NIEUWE B
iet land zonder werkloozen
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No. 148 TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO.
DINSDAG 15 DECEMBER mi
40e Jaargang
lllilgivi: Firm I. N. (HM. - Redacteur I. H. KEIZER. - M IwMm*
Uit deis_ Omtrek
FEMiLLEYQül
Strijdende Zielen
U\(.K0IJkER (III II til
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG.
Abonnmentsprljs:
Per 3 maanden ƒ1.15.
ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent.
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
Plaatselijk
Hieaws
- «ROEK OP LANGENE.IJK.
De Directeur van het Post- Telegraaf- en Telei
foonkantoor te Eiroek op Langend ijk maakt be-
JieTwi dat het kantoor te Broek op Langondijk en
de hulpkantoren tê Noordscharwoude, Oudkar
spel, ':,int Pancras en Zuidscharwoude op den
en len 2den Kerstdag geopend zijn als op Zon
dagen.
Op den 2en Kersdag zal een brieven- en pak-
ketpostbestclling worden uitgevoerd.
Voor niet-busrechtlnouders bestaat alleen op
den lcn Kerstdag gelegenheid voor afhalen van
correspondentie op den daarvoor op Zonda g vast-
gestelden tijd.
WEG ALKMAAR—DEN HELPER.
Van verschillende zijden zijn bij den Bond van
Bedrijfsautohouders in Nederland, klachten in
gekomen over den hinder, dien het verkeer ovel
den weg Alkmaar—Den Helder onder Schoorl-
dam steeds ondervindt door de aanwezigheid op
den weg van karren met steenen bij de steenfa
briek aldaar. Verder komt het meermalen voor,
dat de weg gebruikt wordt voor het beladen van
karren en auto's met van dè fabriek afkomstige
steenen, waardoor andere voertuigen niet kunnen
doorrijden.
De B. B. N. verzocht daarom het gemeente
bestuur van Schoorl medewerking te willen ver-
'leenen teneinde te verkrijgen, dat het beladen van
wagons en auto's met steenen op het fabriekster
rein geschiedt en de weg wordt vrijgehouden voor
het doorgaand verkeer.
(Vervolg en slot.)
z. Brief avn het Hoofdbestuur van „Hore-
caf' betreffende de te verleenen bemiddeling ten
aanzien van vorderingen op Fransche en Engel-
sche reisbureaux.
Verzocht te willen berichten of de K. v. K.
bereid is voor de in dit district hotels, die zulks
verzoeken, den bijstand der Nederlandsche Ka
mers van Koophandel te Parijs en Londen te vra
gen ten aanzien van vorderingen op resp. Fran
sche en Fiiigelsche reisbureaux.
De voorzitter stelt voor, deze zaak' nader ter
hand te nemen, zoodra dit noodig mocht blijken.
Aldus wordt besloten.
Afschrift van een request door den Bond van
Groothandelaren in het Pharmaceutische bedrijf
te Amsterdam, gezonden aan de Tweede Kamer
der Sfaten-Generaal, alsmede een rapport terzake
van de K. v. K. te Dordrecht. Daar onze Ka
mer in hare vergadering dato 7 October 1.1. be
sloot zich in deze aangelegenheid te onthouden
van advies, tselt het Biureau voor ook deze uit-
19) i
tie bam barst.
Die opening de? terechtzitting was weer op
tien uur vastgesteld, maar reeds een uur voor
dien maakte een onafzienbare memschenmenigte
queue voor het gerechtsgebouw. Al werd men dan
niet in de zaal toegelaten, dan kon men toch al
licht probeeren, door middel van de in- en uit
gaande berichtgevers of door de dienaren der wet,
die voor een paar sigaren hun zwijgzaamheid
gaarne prijs gaven, te weten te komen, wat zich
daarbinnen afspeelde. Geheel Berlijn verkeerde
immers in de grootste spanning, er werd maar
over een onderwerp van gedachten gewisseld, ja,
zelfs in de scholen oefende de heerschende span
ning onder onderwijzers en leerlingen een nadee-
ligen invloed uit op bet onderwijs.
Zou Hartwig nu een volledige bebemtenis af
leggen? 'Misschien zelfs een bekentenis van meer
moorden dan hem ten laste waren gelegd Of zou
het pen onverwachte verrassing worden, zou wel
licht blijken, dat met Hartwig de moordenaar
was, maar een ander, dien hij wilde redden? De
dolzinnigste geruchten deden de ronde. Hartwig
zou in zijïi cel zelfmoord hebben gepleegd? Neen
ihij leefde, maar zou "tot razernij zijn vervallen'.
Plotseling ging het van mond, tot mond: Dte rijks
kanselier komt om de zitting bij te wonen en.
den moordenaar direct na het uitspreken van
het vonnis te begenadigen.
Fraaie limousines en taxi's, waarin de geluk
kige bezitters van toegangskaarten reden voor.
Dn steeds kwamen er meer autoriteiten, wien
men den toegang niet kon weigeren, zoodat ach
ter de tallooze zitplaatsen nog een inderhaast
geïmproviseerde staantribune door 'tientallen
voerige bescheiden, die aan het secretariaat ter
inzage liggen, voor kennisgeving aan te nemen.
iWordt voor kennisgeving aangenomen.
Benoeming commissie tot onderzoek der ge
loof sorieven van de personen, genoemd in punt
3w. (krachtens art. 43v sub. 2 van het reglement
op de K. v. K., bestaande uit een der ondervoor
zitters, tevens voorzitter de commissie, en twee
leden uit elke afdeeling der,Kamer en den secre
taris.
Als zoodanig worden benoemd de hoeren Kol-
ster, Volkering, Grondsma, Ringers en Hoog
land.
Allen verklaren hunne benoeming te aanvaar
den.
Verslag van den voorzitter der Ziuiderzeecom-
missie, den heer G. Nobel, omtrent de gehouden
vergadering ter bespreking van 'de vraag of het.
al of niet wenschelijk is de afsluiting van de
Zuiderzee voort te zetten en o'f het aanleggen
van een spoorbaan over den afsluitdijk bespoe
digd moet worden.
Ddor afwezigheid van den heer Nobel wordt
dt punt aangehouden.
Nagekomen stukken:
Adres van den Blond van BedrijfsautohouderS
in Nederland inzake het wetsontwerp tot heffing
van een tijdelijk invoerrecht op benzine. Het
ontwerp is inmiddels in de Tweede Kamer aan
genomen. r
Worodt voor kennisgeving aangenomen.
'Schrijven van een ingeschreven handelszaak: 'te
Alkmaar, de medewerking der Kamer verzoeken
de, teneinde te gerakèn tot lagere tarieven voor
de door de Ned. Spoorwegen Berekende rangeer -
kosten voor het brengen van wagons op de lijn
aan de Handelskade.
Rondvraag.
De heer Kuiper brengt de huidige malaise nog
eens ter sprake en noemt deze ©en economische
oorlog, icipr. stelt, voor, de traditie getrouw,
„van Alkmaar de Victorie", een rondschrijven te
richten aan de K.'s v. K. ten lande om eene ver
gadering te beleggen met afgevaardigden dezer
Kamers, desnoods te houden te Alkmaar, ter be-
sjjreking van middelen te beramen om eenstem
migheid te verkrijgen om althans de malaise te
beperken.
De voorz. antwoordt hierop, dat dit een zeer
moeilijke taa kis, daar eene dergelijke vergade
ring eene groote politieke zal zijn, waarvoor spr.
terugdeinst. Die reden is hierin gelegen, dat de
gedachten der K's nl. zoo tegenstrijdig zijn en
het niet mogelijk is hierin overeenstemming te
brengen en noemt het practisch onuitvoerbaar
werk.
De secretaris merkt op, dat het verslag van
de in deze vergadering genoemde bijeenkomst
te 'Eindhoven, aan de leden in extenso zal war
den 'toegezonden, waardoor de heer Kuiper geheel
ojp (de hoogte wordt gesteld van 'de vereeniging
der diverse Kamers van "Koophandel.
Haar aanleiding van punt h der uitgegane
■stukken, nl. het eervol ontslag, verleend aan
mej. A. C|. J. v. Wjlligen, als ambtenares der Ka.-
mer, deelt de voorzitter mede, dat deze vacature
niet meer vervuld zal wor;den met het oog op
nieuwsgierigen werd ingenomen. Zwaar gedeco
reerde generaals, bekende politici, beroemdö
schrijvers, zij allen stonden zij aan zij. Op het
allerlaatste oogenblik, klokke tien, werd inder
daad medegedeeld, dat de rijkskanselier in gezel
schap Van- den president van den Rijksdag in aan
tocht was. Voor ae beide heeren werden stoelen
dicht naast de beklaagdenbank geschoven.
Nu traden de rechters de zaal binnen, ver
zamelden zich de jaryleden en werd ook de
beklaagde binnengeleid. Allen zagen bleek, waren
zichtbaar nerveus en opgewonden. Hartwig niet
minder dan de president, de officier en zijn ver
dediger. Zelfs de eendensnavel beefde over het
geheelel ichaam van opwinding en liet geen oog
van den rijkskanselier af. "Wat een eer, wat een
belangrijke dag voor de stamtafel!
Op hetzelfde oogenblik, dat de president de
zitting voor geopend verklaarde, sprong Joachim
von Bengern naar voren. De president verleende
hem het woord.
Joachim von Dangern stond daar star en onbe
weeglijk, de oogen half gesloten en begon met
luide, maar eentonige stem, welke den indruk
vestigde dat hetgeen hij had mede te doelen al
van heer geringe be teekenis was:
Ik heb gisteren gezegd, dat ik nog een be
langrijk onderzoek had in te stellen. Dit onder
zoek heeft inderdaad een gunstig resultaat op
geleverd en ik kan slechts betreuren dat ik de
bewijzen, waarover ik nu beschik, niet eerder in
handen heb gekregen, omdat ik daardoor meneer
de president u, zoowel als de heeren rechters en
juryleden het geheele prooes had kunnen 'bespa
ren.
Geweldige consternatie in de zaal, de president
klopt op de tafel en verzoekt de aanwezigen zich
van alle op- of aanmerkingen te onthouden.
Dia,Ti vervolgt von Btengern;
IMenecr de president zal mij wel willen' ver
oorloven, ietwat uitvoerig te zijn en 'in groote
trekken het resultaat van mijn onderzoek, dat
mij ©enige maanden lang onder ernstige bedenkm-
de bezuiniging, die ook in de K. v. K, gaarne
wordt doorgevoerd.
Hierna brengt de heer Kolster als voorzitter
der oommissie van onderzoek' der geloofsbrie
ven van de her- en nieuwbenoemde leden der
Kamer verslag uit en deelt melde, dat alle stuk
ken i;n orde zijn bevonden en stelt voor alle
leden toe te laten.
Hiertoe wordt besloten.
De voorzitter dankt den heer Kolster voor
deze mededeeling en de oommissie voor haar
onderzoek en gaat over tot sluiting der openbare
vergadering.
Wat in Rusland onbegrijpelijk is.
^Mqskou, Dleoember 1931.
El- bestaat geen werkloosheid in Rusland.
Diaarmee willen wij niet zeggep, dat het leven
hier beter is dan in de landen, waar de fabrieken
gesloten zijn of slechts drie |dagen in de week
werken. Neen, de Russische arbeider heeft het
in vele opzichten nog altijd slechter dan de
Wpst-.Europecsche. Hij kan eenigermate zijn hon
ger stillen, doch hij gaat slechter gekleed en
vooral; de woningtoestanden zijn ellendig. Hij
heeft slechts één ding voor lie arbeiders in West-
Europa en Amerika; hij kent piet de zorg, dat
hij vandaag of morgen werkloos kan worden. Hij
wordt ook niet onder zijn werk ontmoedigd door
den aanblik van groote scharen werkloozen, die
hem benijden en bereid zijn, voor een lager loon
zijn plaats aan weeftoestel of draaibank in te
nemen. Wanneer een Russische arbeider dan ook
leest, dat er in Diuitsehland een millioen jonge
werkloozen zijn, krachtige menschen in den bloei
an hun leven, die niet weten, wat zij met hun
tij den hun werkkracht moeten beginnen, dan
begrijpt hij .n'iet, wat dat eigenlijk wil zeggen.
Hij vergeet trouwens snel, en kan zich thans
niet meer voorstellen, dat nauwelijks drie jaar
geleden er ook in Rusland werkloosheid was.
Hoe is er aan die werkloosheid een einde gemaakt
en zelfs naar het op het oogenblik schijnt, voor
goed een einde gekomen?
Dit moet ongetwijfeld worden toegeschreven
aan het met een aan wanhoop grenzende energie
uitgevoerde vijfjarenplan. Bij de uitvoering hier
van worden fouten gemaakt en misrekeningen;
vooral met de productie van den landbouw heeft
men zich vergist, want door de wereldcrisis kan
het buitenland niet. zooveel ruwe grondstoffen!
van Rusland afnemen, als verwacht werd en
daardoor kon Rusland niet zooveel buitenland-
sche industrieproducten invoeren als het eigen
lijk noodig had. (Met dat al is het vijfjaarplan
de redding van Rusland geweest; het heeft de
bevolking gedwongen tot inspanning. Het is dan
ook geheel verkeerd, dit plan als essentieel com
munistisch te beschouwen. Het heeft bet com
munisme. slechts tot leus, wat in Sovjet-Rus
land ook wel vanzelf spreekt. Die groote verdien
ste van het plan is, dat het de arbeiders dwingt
gen en voortdurenden twijfel in beslag heeft ge
nomen, te reeapituleeren. Voor alles zou ik ech
ter den nadruk willen leggen, dat wij allen he
laas van het begin af aan van onjuiste verdenkin
gen zijn uitgegaan. Die politie, de rechtercom-
mssaris, het openbaar ministerie en nu de edel
achtbare heeren president en rechters hebben de
overtuiging gehad en hebben die vermoedelijk
nog, Üat er vijf vrouwen verdwenen zijn, die door
'n misdadiger zijn vermoord. Dht is echter niet
zoo. In werktelijkheid gaat het niet om vijf
meisjes, maar altijd om een en 'hetzelfde en dit-
eene meisje is heelemaal niet vermoord, werd niet
vermoord, doch leeft en bevindt zich op het
oogenblik op den corrijdor, waar z'ij zoo lang
wacht tot zij zal worden verhoord.
Het tumult, dat na deze woorden los barstte,
was onbeschrijfelijk. De rechters, de juryleden, de
toehoorders, sprongen op, een oorverdoovend la
waai van schreeuwende menschen een schan
daal! die vent is gek' geworden! gooi 'm er uit
en de president moest als een waanzinnige op
de tafel kloppen alvorens de orde althans eeni
germate was hersteld. En nu richtten zich aller
blikken op Hartwig, die daar ietwat hulpeloos
zat, de armen over de borst gekruist, vuurrood
in het gezicht en verlegen lachend.
Dc president: Hoewel ik de opwinding van alle
aanwezigen ten volle kan begrijpen, moet ik
toch om 'de grootste stilte verzoeken, daar ik
anders genoodzaakt zou zijn, de zaal te laten
ontruimen. 1
Die officier hield het niet langer uit. Ook hij
had behoefte zijn hart te luchten en met lachen
de stem zeide hij(Meneer de commissaris, ik be
hoef u er toch wel niet aap te herinneren, dat u
her geheel onder eede staat.
Neen, dat behoeft u zekér niet, meneer de
officier.
(Stille vroolijkheid onder het auditorium.
Von D'engern vervolgde:
Ik zou er 'thans op willen wijzen, dat ik,
van het oogenblk af, waarop de politie mij met
tot een ongehoorde krachtsinspanning, waardoor
de bevolking als geheel een werk volbrengt,
waarvan zij de vruchten thans nog. niet plukken
kan. D|e resultaten liggen n.l. ook thans nog in
de verre toekomst en dit zal misschien nog
zeer lang het geval blijven.
Na de vernietiging van het particuliere kapi
taal en van een groot deel der ontwikkeling en
geestkracht, die het volk als geheel bezat in
zijn beter gesitueerde leden, werd men door den
nood gedwongen tot een wederopbouw en wij
moeten toegeven, dat er durf zit in het plan,
om dezen opbouw te verrichten zonder hulp van
huitenlandsch kapitaal, al moest men dan ook
de hulp van buitenlandsche technici inroepen,
me Sovjet-regeering ging uit van de gedachte,
dat een land met een vruchtbaren bodem, met
weiden, bosschen, erts en steenkool onder alle om
standigheden in staat moet zijn, zijn inwoners
te voeden en werk te verschaffen. In den grond
der zaak is het Russische vijfjaarplan niets an
ders dan een terugkeer tot den ouden toestand,
waarbij gerekend werd met producten in natura.
neze economische samenleving werd alleen op
de grootst mogelijke schaal opgezet met gebruik
making van alle vindingen der moderne techniek
en van een binnenlandsch muntwezen, waardoor
het ruilverkeer mogelijk werd gemaakt. Het plan
werd zoo groot opgezet, dat men alle beschik
bare arbeidskrachten er voor noodig had. Het
communistische element treedt bij dit alles in
twee dingen slechts op den voorgrond, de ar-
beidsdWang en de afschaffing van het erfrecht.
Dat verhindert echter niet, dat de levensom
standigheden der verschillende personen sterk'
uiteenloopen en dat dit in de eerstkomende ja
ren nog meer het. geval zal zijn. Tpchf is het niet
twijfelachtig, of in het uitgestrekte Russische
rijjk; fmoet hei. mogelijk zijn om enkele tropi
sche producten 'uitgezonderd alles voort te
brengen om te voldoen aan alle behoeften der
inwoners, zelfs wanneer deze behoeften nog be
langrijk zouden toenemen. Turkestan kan ka
toen produceeren en op de Zuidelijke hellingen
van den Kaukasus zou men thee kunnen planten;
dit is volstrekt niet onmogelijk, want de En-
gelschen hebben hetzelfde gedaan in het Hima-
laya-gebied. Het zal echter nog zeer lang du
ren, voordat het groote land voorzien is van een
goed verkéersnet, waardoor al die producten ge
bracht kunnen worden naar de plaatsen, waar zij
verwerkt en vervolgens naar die, waar zij ver
bruikt moeten worden. Het zal tientallen jaren
duren, voordat dit grootsche werk volbracht is
en de Sovjet-unie kan zich niet altijd afzijdig
houden van het internationale economische ver
keer: zij' moet ruwe grondstoffen uitvoeren en
daardoor industrieele producten, vooral machines,
in te kunnen voeren. D|e uitvoer wordt belem
merd door de wereldcrisis en wanneer daardoor
geen machines genoeg kunnen worden ingevoerd
om het productieproces voort te zetten, kan ook
de Sovjet-Unie nog wel eens in de onaangename
positie 'komen, dat er werkloosheid gaat heer-
sehen. Ongetwijfeld zal deze kwestie uitvoerig
worden besproken bij de beraadslaging over het
vijf jaarplan, waaraan begonnen zal worden na de
voltooiing van het eerste. Het ontwerp hier
voor zal 30 "Januari 1932 door de partijconferen-
te besproken worden.
het onderzoek in deze zaak belastte, door ern
stige bezwaren geplaagd werd. Permitteert u,
dat ik eve nin de geschiedenis terug ga. Vijf
Berlijnsehe kamerverhuursters deden aangifte van
vermissing van haar zijf huursters. De namen
van deze vijf zijn van een belachelijke alle-
idaagschaieid. Namen, welke in Berlijn bij hon
derden en in 't kleinste Düitsche stadje nog bij
het dozijn vooïkomen. Goejd, toeval of een sys
teem van den moordenaar om zich zijn slachtof
fers onder de alledaagsche namen te zoeken.
[Wij "lieten ons door de hospita's een beschrijving
geven van de verdwenen meisjes.' Er kwam niet
veel door aa nhet licht. Bruin, zwart, roodachtig,
lorgnet maar geen bijzondere kénteekenen.
Tevergeefs wachtte ik op het verlossende woord,
op een tastbare bijzonderheid, geheel, kreupel,
en opvallenden neus. een merkwaardig gevorm-
den mond. Welke grootte, wat voor 'n figuur?
vroegen we ongeduldig. Wieer kleurlooze ant
woorden. Slank, middelmatig, juffrouw Cohen
zelfs ietwat gezet. Alles tenslotte een kwestie
van aanzien en daarom zeer veranderlijk. Maar
middelmatig. Dit woord werd gebruikt door elk
van de vijf hospita's; zij allen waren het er,
nadat wij: daar steeds weer op *waren teruggeko
men, over eens, dat haar huurster niet bijzonder
klein, maar van middelmatige lengte was.
Dat gaf me te denken, deed eerst eenigen nog
niet eens den drempel van het bewustzijn be-
reikenden twijfel in mij opkomen, öp een van de
(daaropvolgende dagen liet ik pp een vrij druk
punt van de stad menschen aan mij voorbij' gaan.
Ik deelde telkens vijf van de zich langs miji heen
spoedende vrouwen in éen groep in ën kwam tot
het volgende resultaat: honderd groepen trokken
aan mijn oog voorbij en niet éen enkele maal
kwam het voor, dat ©en geheelë groep uit middel
matig groote vrouwen bestond. Van de vijf was
•er ten minste altijd ééjn groot .of een klein.
