Uit den Omtrek
OnsCourantenverhaai
nog een land waar meer groenten naar toe gaan
dan voor dien tijd. Als reclame niet anders uitwerkt
dan het krijgen van een medailles, is het dan maar
niet beter dat de L. G. C. dit geld in kas houdt. Be
roerder en akeliger kan het thans niet gaan.
De heer C. Spaan zegt, dat men niet moet ver
geten de groote verwildering en de hooge tolmuren
In Zwitserland heeft men veel succes gehad door
stijging van uitvoer daarheen. Het nut van reclame
valt niet weg te cijferen.
Door den heer C. Slot wopdt voorgesteld geen
geld uit te geven voor reclame met het oog op de
beroeringen in Europa, en de Prov. Commissie heft
geen hooger percentage voor haar lichaam.
De heer C. Spaan wijst op de tegenstelling met
de boeren die zeggen, dat men het percentage voor
reclame moet opvoeren.
De heer A. Slot vraagt of de heer C. Slot kan
zeggen wat iedere bouwer voor de reclame betaalt.
Bij een omzet van f4000 betaalt hij niet meer dan
f2.—.
De heer C. Slot. De Zee bestaaat uit droppels en
duinen uit korrels zand. Vele kleinen maken ook een
groot bedrag.
De heer A. Glas. Wanneer wij f 10.000.— geven
dan geeft de Prov. f 10.000.—Doen wij niets, dan
ook de Prov. niet. Daar wil de heer Glas tegen waar
schuwen.
De heer S. Wagenaar kan er niet in meegaan,
daar zulks goed voorbereid moet worden. Dat is de
grief van mij.
Het voorstel van den heer C. Slot wordt onder
steund.
Het eerste gedeelte van het voorstel van den heer
C. Slot wordt door hem Ingetrokken.
De Secretaris zegt, dat door de L. G. C. altijd aan
de alg. vergadering wordt gevraagd een bedrag voor
reclame. Men kan daar dan voor of tegen stemmen
De heer C. Slot wacht in verband met deze mede-
deeling de desbetreffende aanvrage af.
De voorzitter doet mededeeling dat de regeermg
van plan is; de uitvoer van pootaardappelen aan
de Landbouwuitvoerwet te verbinden en deze niet te
laten uitvoeren zonder certificaat. Spreker wil dan
voor de aardappelen een overgangsmaatregel zien
gemaakt. Zonder goedgekeurde aardappelen van een
jaar te voeren komt men voor uitvoer niet in aan-
merkinig.
Varia.
Gevraagd wordt of het niet mogelijk is, niet ge
kochte kool door middel van de reclame kas zelf
weg te sturen.
Voorzitter zegt dat hier zeer veel moeilijkheden
aan zijn verbonden, en komt men in conflict in de
Steden met hen, die met den verkoop hun brood
verdienen. Spr. meent dat door de vele maatregelen
van de regeering het geheele distributiestelsel in de
war is. Ieder zal dan de armoede weer op zijn plaats
van vroeger terug voeren.
Door den heer W. Slot wordt voorgesteld aan het
bestuur van de L. G. C. het verzoek te doen om al
leen die voorstellen, het veilingsbelang betreffende
op de agenda te plaatsen.
Door den heer Kaas wordt gevraagd of de con-
tingenteeringswet ook op de tuinbouwartikelen van
toepossing zijn.
De Voorzitter antwoordt dat deze wet is gemaakt
tot steun van land- en tuinbouw en industrie. De
heer Valstar heeft in de Commissie van uitvoering
voor den tuinbouw zitting.
De heer Madderom vraagt hoe het kan wanneer
bloemkool niet geveild wordt voor U. C. B. toch ver
laten werd als zoodanig, daar er, toen we aan het
spoor kwamen 2/3 werd uitgeschoten om ze goed te
maken voor U. C. B. Waar blijft de soepele toepas
sing zooals het verleden jaar ter vergadering is
besloten, terwijl de koopman er voordeel bij heeft
behaald.
Voorzitter zegt dat dat wanneer niets op het
bordje staat het in de praktijk ,woor U. C. B. ver
kocht wordt.
Hierna volgt sluiting onder dank voor de aan
gename besprekingen, die vrij van alle persoonlijk
heden waren, en van opbouwenden aard zijn ge-
KOEDIJK
Vrijdagavond werd door de Coöperatieve Aan- en
Verkoopvereeniging „Koedijk" te Koedijk de alge-
meenen jaarvergadering gehouden in het lokaal
van den heer De Weerdt, onder leiding van den heer
P. Zwetsman.
De voorzitter opent de vergadering en heet de
aanwezigen hartelijk welkom, waarna door den se
cretaris, den heer G. Slotemaker, de notulen der
vorige vergadering, n.l. van 1 Februari '31 worden
gelezen en vastgesteld.
Mededeelingen.
De voorzitter doet mededeeling dat door hem en
de Secretaris de vergadering van 't Centr. Bureau
te Rotterdam is bezocht en dat de omzet van dit
lichaam een achteruitgang van 40 pet of 22000 ton
aangift, en dat de onkosten door het Centr. Bureau
gemaakt 1 pet van de omzet bedroeg, hetgeen dus
zeer gering is. Hierna wordt door den Voorzitter
mededeeling gedaan van het verslag van E. N. C. K.
en tevens dat men op het bestelbiljet steenkolen
kan bestellen en deze in Juli betaald moeten worden.
Rekening.
De rekening wordt vervolgens in behandeling ge
nomen en goedgekeurd. Ontvangsten f 40.748.Uit
gaven f40.200.13, dus een winst van f547.87; wordt
met algemeene stemmen goedgevonden om op de
reserve te plaatsen.
Jaarverslag.
Het jaarverslag wordt door den Secretaris voor
gelezen en deelt mede dat het bestuur geen verande
ring heeft ondergaan en dat de vereeniging 152
leden telt en geeft dan een overzicht van de in 1931
verhandelde hulpmest n.l:
Kalizout 88.950 kg; Chili 52.702 kg; Superphor-
hpaat 140.945 kg; Ammoniak 25.550 kg; Kalkammon-
salpeter 2800 kg; Ureum 1500 kg; Kalksalpeter
116100 kg; Patentkali 26.978 kg; Kalkstikstof 6500
kg; Thomasmeel 15300 kg; Pota Bordulaise 1100 kg;
Kopersulfaat 372 kg; Kalkmergel 10200 kg; Kool
kragen 3500 stuks; Manden 1107 stuks; Turf strooi
sel 485 baal; Erwtenruiters 80 stuks; Anthraciet
63387 Kg.
De omzet bij verleden jaar bedraagt ongeveer
2000 kg. minder, hetgeen dus gunstig is te noemen.
De voorzitter dankt hierop de secretaris voor zijn
keurig jaarverslag.
Bestuursverkiezing.
Aftredend de heer P. Zwetsman, wordt met groote
meerderheid van stemmen herkozen evenals het
aftredend plaatsvervangend bestuur, de heeren D. de
Waal; Jb. Brouwer en Jb. Boldewijn, worden met
meerderheid van stemmen herkozen.
Over het vaststellen van de salarissen en pre
sentiegelden der bestuursleden, deze blijven onver
anderd als het vorige jaar.
Over het voorstel van bestuur, kunstmest niet
over het pakhuis tegen lageren prijs te verkoopen,
a contant, ofschoon deze verlaging klein is, wordt
het na stemming aangenomen.
De credietverleening aan de leden wordt algeheel
goedgevonden met 20 pet te verlagen.
Over de beoordeeling van credietwaardigheid der
leden aan het bestuur, merkt de heer op dat men
een post van de winst uittrekken moet voor kwade
posten, waarop de voorzitter antwoordt dat niet
gedaan moet worden, daar anders sommigen kun
nen denken dat er een post is uitgetrokken het dus
niet noodig is de schuld te betalen.
Spreker zegt dat de ervaring leert dat als men in
staat is te betalen, men dit doet.
De heer Prins merkt op, dat er niet veel zijn die
credietwaardigheid bezitten en de heer Jb. Otto
zegt dat het bestuur dekking zoekt en vindt dit ook
goed.
Rondvraag.
Door den heer S. Meerboom wordt mededeeling
gedaan dat Pota absoluut waardeloos is, ofschoon
er hier toch waren die resultaat hadden en zegt
dat men beter kopersulfaat gebruiken kan. Spr.
vraagt, of men hier geen filmavond organiseeren
kan, de films zijn gratis verkrijgbaar.
Voorzitter zegt, als er belangstelling voor is, maar
vindt boekjes even nuttig.
Dezelfde anthraciet als het vorige jaar zal ver
kocht worden.
De heer Mulder vraagt of de aardappelakkers niet
wat vlugger besproeit kunnen worden, waarop Lam-
merschaag zegt, dat er motorsproeimachines zijn,
maar deze kan men alleen in een schuit vervoeren
zoodat niet bereikbare akkers dus niet besproeid
kunnen worden.
De voorzitter deelt hierna nog mede dat nog een
partij slakkenmeel aanwezig is en dat men deze
graag kwijt was en sluit hierna de vergadering en
dankt de aanwezigen voor hunne medewerking.
't Was wat moois", bromde hij. „Je schijnt me niet
te vertrouwen". Muriel kwam bij hem, nam zijn
hoofd tusschen haar handen en keek hem lang in de
oogen. j
„Jou wel, John", zei ze zacht, „maar haar niet". I
„Och kom; wees niet zoo mal. Je wéét toch wel,
hoe dol veel 'k van je hou!" i
„Zeker, John. Maar luister nu eens. 'k Ben bang
voor die vrouw. Armoe kan 'k dragen, dat weet Je,
maar datEn we hebben nog 'n kans. Vandaag
ben 'k naar de bibliotheek geweest. Morgen neemt
't bestuur 'n beslissing, zei de secretaris en m'n kans
staat niet slecht." i
„Dat hebben we al meer meegemaakt, vrouwtje;
mijn kansen zijn op niets uitgeloopen enkort en
bondig, we hebben zoo goed als niets meer".
„Als 't nu dan toch eens meevalt, John. Veel is
't niet, maar we kunnen ermee rondkomen en dan 1
kan je op je gemak rondkijken."
Een tijdlang zwegen belden. John Rich zag, in j
zijn verbeelding, weer de hel verlichte hotelzaal,
hoorde 't vroolijk gegons van stemmen. Hij voelde
weer 't langzaam ontdooien van z'n verkleumde le-
dematen, de lichte beneveling door den wijn. En
Connie sprak met hem als vanouds, bracht hem
weer onder haar betoovering, tot hij willoosi
Hij sprong op, liep 'n paar maal de kamer op en
neer en bleef voor Muriel, die peinzend in 't vuur
bleef staren, staan.
„Hoor eens, vrouwtje", zei hij; 'k geloof niet, dat
we juist nu zouden moeten boffennu 'k m'n
prachtkans vergooi. Ik ga niet naar Lyons, 'k Ben
bang voor de toekomst, maarook voor dat an-
dere!" j
Muriel stond op, legde 't hoofd aan zijn borst. I
„We hebben al veel samen doorgemaakt, John en
eens moet er toch 'n keer komen. Ik durf 't aan, i
alleen met jou." i
INGEZONDEN
Geachte [Redactie,
Gaarne zou ik gastvrijheid willen vragen voor
het volgende kleine stukje in uw blad. Bij voor
baat mijn dank.
"Wij hebben voor verschillende proefnemingen
gladiolen noodig van de soort Sunrise. Wie moe
ten daarvoor echter hebben zieke knollen. Hoe
zieker hoe beter. Nu is het op het oogenblik niet
zoo bijster moeilijk, zieke gladiolen te vinden. Zij,
die zieke knollen van Sunrise in hun bezit heb
ben en daarvan een deel voor onze proeven wil
len afstaan, verzoek ik beleefd, die mij toet te
zenden of me even te berichten, opdat ik ze
haal.
Be ambtenaar bij den Plantenziekten-
kundigen Bjienst,
VAN HERWIJNEN.
Sint Pancras.
VRIJE KEUS.
Door J. MORTON.
't Was wel feestelijk, in die warme, helder ver
lichte eetzaal van 't Londensche hotel. Binnen en
kele minuten was John Rich geneel bijgekomen van
ae stijineia in ae beenen, die tegen nem opgekro
pen was in de modderige straten, waar sneeuw- en
nageiouien onbarmnartig doorneen zwiepten. Dien
morgen had nij connie Mitcneli gesproken; voor
't eerst na 'n jaar of drie. Ze had niet op 't ver
leden gezinspeeld en hij had de geiegenneid te baat
genomen om naar uit te noodigen met hem te gaan
uineeren, ais zij van de repetitie kwam en hij z'n
zaken had gedaan. Tegen vijf uur zou hij op haar in
de eetzaal wachten. i
Z'n laatste stuk van waarde had hij, 'n kwartier
na deze aispraak, te gelde gemaakt, 't Horloge had
'n paar pond opgebraent; met 't geld, dat nij nog
op zaK had, voldoende om er zich doorneen te slaan.
Ze nad er zien DhjKbaar bij neergelegd, dat hij haar
indertijd had laten schieten, jaioersch, omdat ze
te intiem was met z'n collega's Kort daarna was ze
opgenomen in 't gezeiscnap van Londen's grootsten
regisseur, Lyons, ze had er al spoedig alles te zeg
gen ,noor haar invloed op den grooten man. Rich
kon oeze kans, om na maandenlange weerkloosneid
weer aan den slag te komen, niet laten voorbijgaan.
Tien minuten over tijd kwam Connie de eetzaal
binnen en zy namen 'n tafeltje, 'n beetje achteraf
Zij was gerijpt tot 'n volledge schoonheid, 'n vrouw,
die wist, oat de mannen machteloos stonden onder
haar bekoring. Tegen Rich deed zij dien middag
heel gewoon; als tegen 'n goeden ouden vriend. Ze
vertelde van haar eigen omgeving, de triumten die
ze op de planken vierde. Jammer, dat hij zoo'n pech
had gehad. Er liepen heel wat mindere kraenten
rond, de tot nu toe geregeld aan den slag waren
gebleven. Had hij nog nooit eens geprobeerd 'n en
gagement bij Lyons te krijgen? Er was wel geen
vacature, maar 'n man als hij
„ais je me 'n hanoje neipt", zei hij, hun wijngla
zen opnieuw inschenkend.
„Waarorm niet, Jonme?" Haar glimlach riep in
hem herinneringen wakker, die hij dacht, dat lang
vergeten en begraven waren, 'n Masker voor haar
geneimste gedachten en 't onfeibare wapen, waar
mee ze zijn argwaan herhaaldelijk had weten te
onderdrukken.
„Weet je wat, John", hernam ze. „Je brengt me
straks naar de „tube". Ik moet er even over naden
ken. 't Zal wel gaan, maar niet gemakkelijk. Laten
we nu niet over zaken spreken; 't dessert eischt 'n
beetje lichtere conversatie. Die wijn is goed; ik beft
er heelemaal van opgeknapt, 'k Zat straks even te
piekeren over vroeger enhoe 't had kunnen
loopen." I
Toen hij haar, 'n kwartier later, hielp bij 't aan
trekken van haar bontmantel, kon hij de verleiding
niet weerstaan, 'n kus te drukken op haar schouder
Heel even rilde zij; maar ze keek hem glimlachend
aan.
Moe, maar opgewekt, kwam hij thuis en vertelde 1
z'n vrouw van zijn ontmoeting i
„Kijk maar niet zoo bedrukt, Murriel", zei hij, toen
hij haar alles had medegedeeldhoe hij z'n
horloge had opgeofferd, maar niet voor niets, want
't kwam m orde bij Lyons; dat Connie over niets 1
van vroeger had gesproken en dat hij niets meer
voor haar voelde. Daar kon ze gerust op zijn, be- I
zwoer hij z'n vrouw. Hij zou wel oppassen, want hij
wist hoe gevaarlijk ze was. Maar de misère, 't han- 1
gen en wurgen, was nu gedaannog juist op 't 1
nippertje.
Geërgerd over haar stilzwijgen, keek hij haar aan,
ging bij den haard zitten en sloot de oogen, of hij
wilde gaan slapen.
