Bij Ruwe Handen Purol
fe contante betaling en de
Winkeliers van den Langendijk
(VERVOLG).
Een terugblik van een 150 jaar, doet ons zien, dat
om de ongeveer 50 jaar inzinkingen en weder
oplevingen van 't welvaartspeil voorkwamen
In 1780 b.v. was 't. uitermate slecht.
De boeren en bouwers buitengewoon arm. Het
land zoo goed als geen geld waard, 't Heeft mee in
de hand gewerkt dat Napoleon zoo met vreugde
werd begroet. Hij zou de heil-aanbrenger zijn en
men danste om den vrijheidsboom. Inderdaad voer
de hij uitnemende dingen in. doch men zag hem
in 1813 eveneens met vreugde vertrekken. Eenige
jaren van betrekkelijke welvaart braken aan doch
50 jaar later zat men weer in de put. Het was toen
dus 1830. Weer kwam er opleving, totdat in 1880
opnieuw alle welvaart scheen te zijn verdwenen
Ter illustratie kan dienen hoe waardeloos het
land was in de jaren 1830, dat in Gelderland een
stuk land werd verkocht tegen f 1.— en toen de
man betalen moest bij den notaris hij geen gulden
bezat en ook z'n familie hem niet had kunnen
helpen. De historie zegt dan ook dat stukken land
met namen als de Vogel, de Ketel, de Vork enz in
ide jaren ook hier voor zulke onbeduidenden dingen
zijn verkocht geworden. Men had het voor de lasten
nog te duur.
Van 1880—1930 (onze 50 jaren dus) hebben velen
van ons, een goed stuk, zoo niet alles van meege
maakt. Jaren van buitengewoone hoogconjunctuur
liggen er tusschen, ook dagen van vreeselijke her
innering en nu zitten we weer in de put. Weer zou
het adrem zijn.
M. H. de Voorzitter, zoo iemand de vraag stelde,
maar waren de menschen vroeger dan nog niet'
armer dan nu? En 'k antwoord heel beslist, ja
zeker!
Men leefde echter in die jaren over 't algemeen
veel eenvoudiger, terwijl de bedrijfsonkosten veel
en veel lager waren, zoodat met f 6.00 werd gedaan
waar nu f 15.— voor noodig is. Doch dit maakt het
groote verschil niet uit. Het grootste verschil is,
dat vroeger de toestanden nooit zoo verward zijn
geweest dan tegenwoordig. De malaise bepaalde zich
meer bij een of meer landstreken. Nu hebben we
echter te doen met een wereld-crisis of eigenlijk
met een catastrophe.
Een crisis toch kenmerkt zich steeds in een be
trekkelijk korte hevigheid van er op of er onder,
denk aan lijders aan longontsteking en is dan ook
van korten duur, nu echter ziet niemand eenig
perspectief, nergens lichtopening een onontwar-
Ik heb het U daar zoo straks uiteen gezet. Voor
heen kon men er vrij vast op aan dat na een paar
minder goede jaren een opvolgende alles weer goed
maakte, doch wie ziet er nu eenig licht? Ik hoop
van harte dat ik mij met vele anderen vergis doch
ik vrees zéér en zie de toekomst donker in en wat
meer zegt, ook onze vooraanstaande economen zeg
gen dit
Eenige kijk dat deze nieuwe armen U over eenigen
tijd, zeg na afloop van 't seizoen kunnen betalen is
er weinig, tenzij men U bij uitzondering wil behan
delen. Zoo zij namelijk alléén U betalen en mis
schien nog enkele kleinere posten meer, doch wie
heeft daar recht op?
De landeigenaars, voorzoover het verhuurders be
treft, willen ook wel wat vangen, veroordeeld als zij
reeds zijn om van dat land, grondlasten, polder-
lasten en Hoogheemraadlasten te betalen. Zij zou
den dus, om rechtvaardig te blijven bij betalingen,
dit ponds-ponds gewijze moeten doen.
Dan komt ge echter ook in 't gedrang want uw
leverancier kan daar geen genoegen mee nemen. Die
wil lOO.pct. vangen en de concurreerendste staat
daar juist het sterkst op.
Nu staat ge alléén voor een zéér moeilijk geval
Om menschen die jaren klant van U waren en
steeds betaalden nu te weigeren zonder geld, kunt
ge feitelijk niet aan beginnen en 'k ben blij als
uw inborst zoo warm voor deze menschen klopt.
En toch moet het of ge raakt met elkander in jde
goot.
Echter wat ge alléén niet kunt op straffe van U
in de toekomst onmogelijk te maken moet enblok
geschieden. Ook in dezen moet het verstand op den
troon en het gevoel noodgedwongen onderdrukt. En
nu kunt ge dienst hebben van uw vereeniging. Dit
is alleszins het orgaan om in dezen solidair zich te
verbinden tot het besluit: Van af deze of dien da
tum, geen crediet meer.
Voert ge me tegen dat is toch wel zéér hard
tegenover deze menschen, dan geef ik U dit voet
stoots toe!
In tweegesprek met één uwer winkeliers zéér on
langs gevoerd, zei ook deze mij hetzelfde en maakte
de volgende vergelijking.
Hij zei: stel dat op een gegeven moment een fa
brikant of grossier, waar wij jaren zaken mee ge-
tere ontmoeting volgt op de andere, want de schuld-
laten,eischers laten hem natuurlijk niet met
rust. Zijn eenigste toevlucht is, schuüevink spelen en
vail.beio£ten< het b« kleine gedeelten
afbetalen dan bij deze dan bij geene' om ze nog
zoo veel doenlijk zoet te houden, terwijl als grootste
ramp daar op den duur nog over heen komt bij
een voortdurende leege portemonnaie, de eene rem-
bourszendmg na den ander. Ik herhaal, deze zaken-
menschen zijn zéér te beklagen en hoewel ik dezen
toestand gelukkig zelf nooit heb behoeven door te
maken, kan ik er toch bij benadering wel in komen
hoe moeilijk dit leven is. Denk niet, dat ik het
baantje van fabrieksarbeider te zijn in 't algemeen
Uit het verslag van den penningmeester bleek
dat er in kas was f 1039 06. op 1 Jjanuar,11931:.
De ontvangsten hebben bedragen f 1290.93 en
do uitgaven f 1256.29. batig saldo f34.64, ge
voegd bij het kassaldo wordt een bezit op 1 Ja
nuari 1932 van f 1073.70. Er hebben zich 10
operatiegevallen voorgedaan met 162 en 14 ge
vallen met /171 ligdagen, tezamen 333. 3 maal
is gebruik gemaakt van den ziekenauto, en 20
maal van een gewone auto.
Bij monde van den heer A. Glas Pz. werd me-
zoo aantrekkelijk vindt, toch zou ik dit liever zijn degedeeld, de boeken en bescheiden 111 orde te
rinn zaken te moeten doen. Het moge hebben bevonden. Weshalve werd geadviseerd tot
ajs regei geen breed bestaan geven, de arbeid -J' 1 -
niet altijd even aanlokkelijk, zij hebben op tijd ge-
finan leiinnnr Hov-, iij. J
daan, kunnen dan rustig hun krantje gaan lezen
s avonds eveneens rustig het hoofd ter neder leggen
En dan is er voor hem, eveneens als voor de niéuwe
armen, bij werkeloosheid, ziekte, tegenslag in 't be-
drijf, velerlei hulp, doch waar kan de winkelier-ne-
ringdoende zich heen wenden? Voor hem geen enkel
adres. De winkelier kan zoolang hij winkelier is,
met in aanmerking komen voor werkeloozensteun,
want hij is immers niet werkeloos. Diakonie, arm-
voogchj en crisiscomité verwachten hem evenmin.
Hij heeft toch een huis met levensmiddelen, veeleer
^ffw,acb' men iets van hem. Zoo hebben meerdere
plaatselijke crisis-comité's het (natuurlijk uit on
kunde of niet doordenken) voor steunverleening
de zoo veelzins gebruikelijken weg gevolgd om ook
weer een extra beroep te doen op de winkeliers
alsof zij niet reeds zelfs mee gedupeerden waren
Zij zullen bij bezinning dit nu zelf aanvoelen en kas Ios staat van de vereeniging
goedkeuring der rekening met dank voor het ac
curate beheer.
Als lid der oommissie van toezicht voor het
jaar 1932 werd benoemd de heer J. Slot en als
reserve toegevoegd de heer W:. de Groot.
Uit het verslag van den secretaris bleek, dat
het ledental bedraagt 708 betalende en 149
r.ietbetalende leden. 4 gewone- en 1 buitengewo
ne bestuursvergadering met 1 ledenvergadering
zijn gehouden.
Verder gewaagt het verslag over dé voorberei
dende werkzaamheden, verricht ten opzichte der
nieuw op te richten onderlinge operatiekas der
federatie van ziekenhuisverpleging.
De heer Smak vraagt of de opgerichte operatic-
voorzoover op Langendijk ook dit euvel voorkwam
het nu goed willen maken door deze actie te steu
nen met hun woord van begrijpen en adhaesie-
betoon. En stel hier nu tegenover de evenmin be
nijdbare positie der nieuwe armen. Zij toch hebben
evenwel dit voordeel boven U dat zij wel van pas
geneomde lichamen hulp kunnen krijgen, terwijl
er opnieuw rentelooze credieten kunnen worden
aangevraagd om hun bedrijf gaande te houden.
Men versta mij hier goed! 'k Houd hier geen lofrede
op den gunstige positie dezer menschen, integendeel
'k ben van hun moeilijkheden ten volle overtuigd.
Echter dit hebben zij bij U voor dat voor hen in
velerlei vorm hulp is te bekomen, terwijl die voor
U niet bestaat!
Zij moeten alléén de zware stap doen om zich
als behoeftigen bloot te geven en hun hand op te
houden bij één of meer der genoemde lichamen. Wat
dit beteekend voor deze menschen, ben ik mij goed
bewust. Echter in dezen geldt: arm te zijn is geen
schande (zoo eigen schuld er althans niet de oorzaak
van is) alléén lastig, heel lastig zelfs.
Voor de besten onder hen, is deze gang dubbel moei
daan hebben en prompt betaald, tegen ons zei: nu ®n ook met het lot dezer menschen dub-
kunt U voortaan alléén contant bij mij koopen. Zou begaan. Ge kunt ze haast geen crediet weigeren
ons dat niet hard vallen en onmenschelijk lijken'5 en toch ge moet het °P straffe dat ge anders straks
- Zeker zei ik, doch de partijen staan heel anders vermoedelijk beiden in de goot terecht komt En dan
oaar kluwen van draden die tot in het hopelooze in tegenover elkander, 'k Heb hem dit kortelijk en glJ de meest gedupeerd, zooals ik u daar straks
elkander zijn geloopen. En één der aanwijbare oor- naar ik meen hem toch overtuigend aangetoond. v aangetoond. Dan moeten zij noodgedwongen
zaken van dit al is de vreeselijke wereldoorlog van Laat het mij nu even uitvoeriger doen. Want niet gang toc.h maken, doch, zou het dan niet heel
19141918 geweest. alléén dat de partijen geheel anders tegenover el- wat^verstandiger ^en beter voor beide partijen zijn.
De viceuse cirkel heeft gedraaid, als daar in kander staan, de verhoudingen zijn ook anders.
Laat mij met dit laatste beginnen.
In 't eerste geval een soliede betaler tegenover
een grossier of fabrikant die zijn crediet intrekt.
Dat hij dit doet tegenover een minder goede betaler
zal ieder logisch vinden. Alléén wanneer hem de
toekomst nog eenig perspectief biedt voor betaling,
volgorde als randschrift op te lezen staat: armoede,
vrede, welvaart rijkdom, hoogmoed, oorlog! Hebt
ge 't goed gevolgd vergadering?
Laat het mij, M. de Voorzitter, nog éénmaal voor
stellen. Door armoede-vrede, door vrede-welvaart,
door welvaart-rij dom, door rijkdom-hoogmoed, door
hoogmoed-oorlog. Ik zou het uit mij zelf wat anders
zeggen, omdat er feitelijk tusschen rijkdom en
oorlog heel wat meer stations liggen, doch de ten-
denz dezer voorstelling is stellig door ieder te aan
vaarden.
Hoe gevaarlijk rijkdom dus wel niet is, hé?
Hebt ge ze gezien, vergadering, in de oorlogsjaren,
in ons bevoorrechte landje om 't toch maar te wor
den en dan liefst zoo spoedig mogelijk?
Handelaars in zuurkool, die ook in dekens enz.
gingen doen, plus een leger van nieuwe handelaars,
die te samen een kettingladder vormden, waarop
de artikelen werden ingeladen om bij elke stijging
van kooper te veranderen met achterlating van
eenigen, tientallen, honderd of duizendtallen van
z.g.n. winstguldens, die in de zakken der voorlaatste
bezitter werden overgeheveld?
En wat is er van overgebleven? Minder dan niets
vergadering. De moeite waard om goed op te letten.
Gestolen geld gedijd niet, zegt een goed oud spreek
woord, en 'k voeg er aan toe, zie hier het bewijs.
Geld kan ook tot een vloek zijn, zooals hier bleek.
Alléén goed verkregen en goed aangewend is 't tot
een zegen. Ook zij die in de na-oorlogsjaren nog vol
ondernemingsgeest zeten en met f 1000.steeds
f 10.000 koops hadden, zitten nu geducht in de pi-
nairie. En nu is er weer de periode van Armoede.
Heerlijk zoudt ge bijna zeggen, want immers naar
den stand der viceuse cirkel is 't dan vrede. En dan
toch maar heel wat liever armoede met vrede, dan
rijkdom met 'oorlog. Koning Salomo zegt in z'n
spreukenboek, vol wijsheid en leering: Beter is een
droge bete met rust er bij dan een huis vol ge
slachte beesten met twist.
Op één oorlog na, ver buiten onze grenzen ge
voerd om het bezitsrecht van het groote landgebied
Mandsjoerije is er vrede, zij het een gewapende
Ja, in dezen zin, gelukkig ja, zeggen we. Overig een
wereld vol strijd. De slechte eigenschappen der
mensch schijnen op het Economisch terrein actie
ver te zijn dan ooit.
Nijd, afgunst, hebzucht, enz. enz. onder de leer:
Ben ik mijns broedershoeder, raakt niet uitgedacht
om elkander 't leven te bemoeilijken. Een tarieven-
oorlog heeft zich ontketend als nooit te voren en
ons tot voor korten tijd zoo goed als vrijhandels
landje wordt tusschen de buffers der ons omrin
gende landen zoo goed als platgedrukt. En de uit
komst? Mijnheer de Voorzitter?.
Een wereld met nieuwe armen, bij overvloed van
producten, waarvoor tegen eenigszins loonenden
prijs geen afzet is te vinden, 't Ligt niet op mijn
weg hier op deze vergadering, dat geen land- of
tuinb. vergadering is, tegen te fulmineeren, doch
constateer alléén het feit en dat vooral samenge
trokken op het als gevolg naar voren komen van
nieuwe armen. Menschen die zoo goed als nooit
geen crediet noodig hebben gehad, beginnen nu
boekklanten te worden. En hier zijn vele uiterst
soliede, degelijke menschen onder. In de vóór
oorlogsjaren heb ik heel wat van deze menschen
wintercrediet verleend en had dan voorj aars eenige
vorderingen loopen vanaf f40— tot pl.m. f 150.
en hoewel één of twee op elkander volgend slechte
jaren wel eens roet in 't eten gooide, zoodat er dan
wel eens wat bleef overstaan, moet ik tot eer van
al die menschen zeggen, bij hen nooit geen cent te
kort te zijn gekomen. Bij niet voldoening voor 1 Mei,
na volle afloop van 't seizoen dus, voerde ik den
regel in, alsdan 5 pet. verhooging toe te passen, om
gedekt te zijn tegen renteverlies. Ook tegenover de
nu gebeurde, voor het zoover is. Dat de mees
ten hunner, nadat zij in kennis zijn geestld met de
zen stand der zaken er uit eigen beweging toe zullen
overgaan is zeer twijfelachtig. Immers ge hebt hier
hoofdzakelijk te doen met menschen, die er een do
sis eergevoel op na houden. Nu is dit een prijzens
waardige eigenschap. Menschen, die hun eergevoel
dit perspectief bij de nieuwe armen ontbreekt. Gij
hebt ook in dezen te doen met klassen die altijd
betaald hebben, doch nu beginnen te borgen op
vermoedelijk langen termijn, zonder uitzicht op
betaling. En het noodwendig gevolg voor U van
dezen toestand is dat ge door uw bedrijfskapitaal
heenraakt (stel dat ge het hebt) daardoor ook op
meerder crediet raakt aangewezen, terwijl ge te
genover U vindt leveranciers die in stee van dat
te willen, ook beginnen te knijpen. Zij toch ver-
keeren in 't zelfde geval als U. Zij moeten ook op
tijd betalen en moeten daarom op tijd ontvangen.
De concurreerendste fabrikant of grossier waar men
toch eigenlijk moet zijn, talmt hier in den regel niet
lang mee. Zoo één kwitantie bij hem onbetaald
terug komt, nemen zij informatie en indien blijkt
dat het slapjes is, is 't met verdere levering op cre
diet gedaan. Alléén op tijd betalen geeft U waar
borg voor een soliede en concurreerende bediening
en ge zult goed doen hier steeds terdege rekening'
mee te houden.
Toen mijn vader en moeder uit de zaak gingen
en mij op 19 jarigen leeftijd met een oudere zuster
achter lieten, zei vader bij afscheid tegen me: Nu
jongen, dat is gemakkelijk beginnen voor je. Door
mij heb je maar te bestellen en 't komt. Zeker zei
ik, dit is een groot voordeel Vader, dach zal dit toch
vrij stellig een kwestie van enkele weken zijn. Bin
nen dien termijn zal al hetgeen ik besteld en ont
vangen heb, door mij betaald moeten zijn of het
loopt stellig fout. Daar moest mijn bejaarde Vader,
zijn jonge opvolger wel gelijk In geven.
Sta mij toe nog iets uit te lichten uit het twee
gesprek met mijn vader, gesproken bij zijn afscheid.
Er zit wellicht nog iets in, ook dienstig voor dezen
tijd. Hij wenschte mij toe dat ik even voorspoedig
zaken zou mogen doen, als hij die gedaan had. 'k Zei
toen, ja vader, dat hoop ik ook, doch zoo ik niet
zooveel weet over te leggen als U, wilt U er dan
rekening mee houden dat dat ge daar zelf dan mee
schuld aan hebt? Vader zag mij aan of hij zeggen
wilde. Wat zou die snotaap van een jongen nu
weer voor critiek hebben aan te voeren, 'k Was toen
blijkbaar al niet vrij van critischen aanleg en 'k
geloof zelfs er heden ten dage nog niet over heen
te zijn. Alléén naar ik hoop, vermoedelijk wat meer
bezonken. Hoe bedoel je dat, vroeg Vader natuurlijk!
Wel zei ik, moeder is begonnen met als délicatesse
eens per week half pond spek voor 15 cent te koo
pen of een half pondje paling (klingtouwtjes na
tuurlijk) voor gelijken prijs en daarmede, basta!
Mij echter hebt ge de smaak van koelapjes bijge
bracht en zij smaken mij zóó perfect dat ik dit
gaarne zal blijven volhouden. Deze meerdere luxe
(want daar bestond het natuurlijk niet alléén in)
zal uiteraard mijn oversparen in den weg staan.
Vader moest opnieuw de vlag strijken voor zijn
jonge zoon, maar hij deed het met een lach op zijn
gelaat. Ik heb de opgaande tijd mee gemaakt en 't
is dus best losgeloopen, doch nu we de neergaande
hebben, zelfs in de put zitten, zou, nu voor velen
niet geboden zijn van de koelapjes naar de spek-
periode terug te keeren. Ieder blijft toch geroepen
tot betalen en zoo dat alléén in den uitersten weg
van bezuiniging kan tot stand komen, zal men dit;
hebben toe te passen met eere, genoemde oude leer
meesters, Mra Vis, liet ons reeds op School de wijze
spreuk van één onzer oude Volksdichters uitschrij
ven: „Zet de tering naar de nering, anders krijgt
Het moet een gezonde dosis blijven, dat wil zeggen:
ook bij hen moet het verstand op den troon en dan
moeten zij er toe komen, toch feitelijk geen schul
den te willen maken, waarvoor al heel weinig uit
zicht op betalingsvermogen voor aanwezig is. Mijn
vrees is echter, dat zoo ge zelf den knoop niet door
hakt, het sukkelen zal blijven en zoo ge tot den daad
overgaat wel omschreven en toegelicht in uw Week
blad en naar ik hoop ook in de Langedijker Courant
zal ieder verstandig mensch waartoe ik ook de nieu
we armen reken, moeten zeggen: Ja, zij kunnen ook
niet anders.
Zoo raken zij ook naar den kelder en dan zijn wij
toch op de andere hulpgelegenheden aangewezen.
Dan is het toch beter nu te gaan, hoe zwaar het
ons ook valt.
Voorkomen is beter dan genezen, gt
Dit sta u bij uw besluit goed voor oogen, vergade
ring en Mijnheer de Voorzitter, ik hoop dan ook
dat uwe vereeniging en haar betrokken leden in
het bijzonder mede uit welbegrepen eigenbelang de
bakens zullen gaan verzetten, voor het getij ge
heel verloopt. Als ik goed zie is het meer dan noodig
tijd. Ik vrees zelfs, dat er reeds te veel getij ver
liep. Echter beter ten halve gekeerd dan ten heele
gedwaald.
Hoe het zij, ik meen u het gevaar te hebben aan
gewezen, het middel te hebben getoond en nu legt
het aan u hoe ge er mee wilt handelen. Ik hoop
dat u in ieder geval van mij wilt aannemen, dat
deze handeling mijnerzijds is voortgekomen uit de
begeerte uw aller belang in dezen te hebben willen
voorstaan en bevorderen.
Ik eindig met u dringend aan te bevelen, in dezen
in gesloten gelederen, zij aan zij te gaan staan
met het devies op uw vaandel „Op voor contante
betaling." En dan: „geeft acht, uitgerukt, marsch.!
Ik dank U mijnheer de Voorzitter nogmaals voor de
geboden gelegenheid en U vergadering voor uw wel
willende aandacht.
Ik heb gesproken!
Deze met klem uitgesproken rede, werd ge
volgd door een geanimeerde gedachtenwisseling
waarbij het vraagstuk van verschillende kanten
werd besproken en belicht.
De heer Hart had dan ook een welverdiend
woord van dank en waardeering voor zijn be
moeiingen in ontvangst te nemen.
Voorzitter antwoordt bevestigend en memo
reert dat alleen medewerking wordt- verleend,
zonder onkosten voor de vereeniging. De con
trole berust wel bij het bestuur, welke den heer
A. Schoon heeft aangesteld om de zaak vanj de
O. O. K. te behartigen.
De heer W. de Groot vraagt of personen welke
IS jaar worden, geleidelijk moeten betalen, daar
hij in de meening verkeert, dat het 15 cent per
p< rsoon was.
Voorzitter zegt, dat kinderen tot 18 jaar vrij
zijn van betaling der contributie, met dien ver
stande dat er voor de eerste twee moet, worden
betaald.
Bij de gehouden bestuursverkiezing werd de
heer K. Slot herkozen.
Het volgende punt der agenda bevatte een
voorstel van het bestuur om de vergoeding wel
ke per geval wordt uitgekeerd te berekenen per
52 weken.
Voorzitter zegt, dat het nu een ongelijke ver
deeling was, daar het kon voorkomen, dat ie
mand tweemaal achtereen het maximum aantal
ligdagen kon doormaken, wanneer deze in de
laatste weken van het jaar werd opgenomen het
welk dan zoo oyer zou gaan in het nieuwe jaar,
terwijl nu de bedoeling van het voorstel is' 1
maal per 52 weken, dus niet per boekjaar, maar
persoonlijk.
De heer P. J. de Boer vraagt naar aanleiding
daarvan hoe het voorstel opgevat moet worden,
wat aangaat de woorden per geval. Hierover zou
een misverstand kunnen ontstaan, dat. iemand,
welke in het ziekenhuis wordt opgenomen en
binnen het maximum aantal gestelde dagen te
rug komt, geen recht zou hebben wanneer hem
weer iets overkwam in de genoemde 52 weken
en opgenomen moest worden, omdat er staat per
geval.
De voorzitter merkt op, dat de bedoeling is
dat men recht heeft op het maximum aantal lig
dagen, ongeacht, de hoeveelheid der gevallen.
Ligt men langer dan het maximum.aantal' dagen,
dan komen deze voor eigen rekening.
Verder werd opgemerkt dat een patiënt na
den eersten dag in het ziekenhuis van het laat
ste geval weer een wachttijd van 52 weken moet
dicormaken, wil hij weer in aanmerking komen
voor verpleging.
Ha nog eenige discussie over het verstrekken
van tweemaal het aantal maxximum dagen, wan
neer iemand meer dan eenmaal in de 52! weken
ter verpleging moet worden opgenomen, hetwelk
niet werd ondersteund, daar zulks een groote
onbillijkheid zou zijn tegenover de leden werd
tenslotte bet voorstel van het bestuur zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Voorgesteld werd verder het aantal ligdagen
wederom te bepalen op 30 dagen voor operatie-
gevallen en 14 dagen voor alle overige gevallen.
Dte heer Vreeken zou in verband met de tijds
omstandigheden de contributie willen verlagen
met 5 cent.
Voorzitter ontraadt zulks ten zeerste, temeer
daar de contributie al laag is gesteld en. gezien
de uitkomsten over het afgeloopen jaar zou'het
met de finantien den verkeerden kant uitgaan.
De heer Smak zou gaarne zien dat geprobeerd
werd de onkosten der, ligdagen verminderd te
krgen.ij
Zal aan het bestuur der federatie opgedragen
worden.
Niemand meer het woord verlangende, werd
overeenkomstig het voorstel de rligdagen aldus
Plaatselijk
Nieuws
Als afgevaardigde naar de bondsvergadering
werd benoemd de heer W. de Groot.
Die rondvraag niets van belang opleverende,
sluit voorzitter met woorden van dank de ver
gadering, hopende dat 1932 een goed jaar moge
zijn voor de vereeniging.
vluggere of contante betalers was dit rechtvaardig, de nering de tering. En gij zelf er bij m'n vriend!"
anders zouden zij met recht aanspraak hebben kun- 'k Beveel ze gaarne, al mijn vrienden, bekenden en
npn rupifpn nn 5 not kortinc onb6k6nden t6r nakoming aan.
nen maken op 5 p g. want loopt het fout met de betalingen, dan is de
BROEK OF LANGENDIJK.
Vergadering van de vereeniging voor Zieken
huisverpleging op Donderdag 28 Januari 1932,
des avonds half acht, in het lokaal van den heer
Vijzel aar.
Voorzitter Giltjes opent de vergadering met
een welkom en hoopt dat ,de besprekingen een
NOORDSCHARWOUDE.
Op initiateif van enkele dames is Maandag opge
richt een Christelijke Vrouwenclub, welke zich ten
doel stelt, het vervaardigien van kleeren, algemeene
ontwkkeling, enz. Het bestuur is samengesteld uit
de dames: Mevr. Dragt-Berger, Presidente, Mevr.
Doch, en hier komt de groote maar!
De tijden zijn zoo'n stuk anders geworden.
de neringdoende wel zéér te beklagen. De eene bit-
aangenaam en zakelijk karakter mogen drag'en Slot-Gootjes, Secretaresse, Mevr. Ootjers-Kostelijk,
tot heil der vereeniging. PennAgm.esse, Mevr. Schuil-Linthout, Alg. Adjunct.
Do notulen worden onveranderd vastgesteld en De vereeniging is opgericht met aanvankelijk 20
geteekend. leden en zal om de 14 dagen bijeenkomen.