Bij Ruwe Handen Purol fe contante betaling en de Winkeliers van den Langendijk (VERVOLG). Een terugblik van een 150 jaar, doet ons zien, dat om de ongeveer 50 jaar inzinkingen en weder oplevingen van 't welvaartspeil voorkwamen In 1780 b.v. was 't. uitermate slecht. De boeren en bouwers buitengewoon arm. Het land zoo goed als geen geld waard, 't Heeft mee in de hand gewerkt dat Napoleon zoo met vreugde werd begroet. Hij zou de heil-aanbrenger zijn en men danste om den vrijheidsboom. Inderdaad voer de hij uitnemende dingen in. doch men zag hem in 1813 eveneens met vreugde vertrekken. Eenige jaren van betrekkelijke welvaart braken aan doch 50 jaar later zat men weer in de put. Het was toen dus 1830. Weer kwam er opleving, totdat in 1880 opnieuw alle welvaart scheen te zijn verdwenen Ter illustratie kan dienen hoe waardeloos het land was in de jaren 1830, dat in Gelderland een stuk land werd verkocht tegen f 1.— en toen de man betalen moest bij den notaris hij geen gulden bezat en ook z'n familie hem niet had kunnen helpen. De historie zegt dan ook dat stukken land met namen als de Vogel, de Ketel, de Vork enz in ide jaren ook hier voor zulke onbeduidenden dingen zijn verkocht geworden. Men had het voor de lasten nog te duur. Van 1880—1930 (onze 50 jaren dus) hebben velen van ons, een goed stuk, zoo niet alles van meege maakt. Jaren van buitengewoone hoogconjunctuur liggen er tusschen, ook dagen van vreeselijke her innering en nu zitten we weer in de put. Weer zou het adrem zijn. M. H. de Voorzitter, zoo iemand de vraag stelde, maar waren de menschen vroeger dan nog niet' armer dan nu? En 'k antwoord heel beslist, ja zeker! Men leefde echter in die jaren over 't algemeen veel eenvoudiger, terwijl de bedrijfsonkosten veel en veel lager waren, zoodat met f 6.00 werd gedaan waar nu f 15.— voor noodig is. Doch dit maakt het groote verschil niet uit. Het grootste verschil is, dat vroeger de toestanden nooit zoo verward zijn geweest dan tegenwoordig. De malaise bepaalde zich meer bij een of meer landstreken. Nu hebben we echter te doen met een wereld-crisis of eigenlijk met een catastrophe. Een crisis toch kenmerkt zich steeds in een be trekkelijk korte hevigheid van er op of er onder, denk aan lijders aan longontsteking en is dan ook van korten duur, nu echter ziet niemand eenig perspectief, nergens lichtopening een onontwar- Ik heb het U daar zoo straks uiteen gezet. Voor heen kon men er vrij vast op aan dat na een paar minder goede jaren een opvolgende alles weer goed maakte, doch wie ziet er nu eenig licht? Ik hoop van harte dat ik mij met vele anderen vergis doch ik vrees zéér en zie de toekomst donker in en wat meer zegt, ook onze vooraanstaande economen zeg gen dit Eenige kijk dat deze nieuwe armen U over eenigen tijd, zeg na afloop van 't seizoen kunnen betalen is er weinig, tenzij men U bij uitzondering wil behan delen. Zoo zij namelijk alléén U betalen en mis schien nog enkele kleinere posten meer, doch wie heeft daar recht op? De landeigenaars, voorzoover het verhuurders be treft, willen ook wel wat vangen, veroordeeld als zij reeds zijn om van dat land, grondlasten, polder- lasten en Hoogheemraadlasten te betalen. Zij zou den dus, om rechtvaardig te blijven bij betalingen, dit ponds-ponds gewijze moeten doen. Dan komt ge echter ook in 't gedrang want uw leverancier kan daar geen genoegen mee nemen. Die wil lOO.pct. vangen en de concurreerendste staat daar juist het sterkst op. Nu staat ge alléén voor een zéér moeilijk geval Om menschen die jaren klant van U waren en steeds betaalden nu te weigeren zonder geld, kunt ge feitelijk niet aan beginnen en 'k ben blij als uw inborst zoo warm voor deze menschen klopt. En toch moet het of ge raakt met elkander in jde goot. Echter wat ge alléén niet kunt op straffe van U in de toekomst onmogelijk te maken moet enblok geschieden. Ook in dezen moet het verstand op den troon en het gevoel noodgedwongen onderdrukt. En nu kunt ge dienst hebben van uw vereeniging. Dit is alleszins het orgaan om in dezen solidair zich te verbinden tot het besluit: Van af deze of dien da tum, geen crediet meer. Voert ge me tegen dat is toch wel zéér hard tegenover deze menschen, dan geef ik U dit voet stoots toe! In tweegesprek met één uwer winkeliers zéér on langs gevoerd, zei ook deze mij hetzelfde en maakte de volgende vergelijking. Hij zei: stel dat op een gegeven moment een fa brikant of grossier, waar wij jaren zaken mee ge- tere ontmoeting volgt op de andere, want de schuld- laten,eischers laten hem natuurlijk niet met rust. Zijn eenigste toevlucht is, schuüevink spelen en vail.beio£ten< het b« kleine gedeelten afbetalen dan bij deze dan bij geene' om ze nog zoo veel doenlijk zoet te houden, terwijl als grootste ramp daar op den duur nog over heen komt bij een voortdurende leege portemonnaie, de eene rem- bourszendmg na den ander. Ik herhaal, deze zaken- menschen zijn zéér te beklagen en hoewel ik dezen toestand gelukkig zelf nooit heb behoeven door te maken, kan ik er toch bij benadering wel in komen hoe moeilijk dit leven is. Denk niet, dat ik het baantje van fabrieksarbeider te zijn in 't algemeen Uit het verslag van den penningmeester bleek dat er in kas was f 1039 06. op 1 Jjanuar,11931:. De ontvangsten hebben bedragen f 1290.93 en do uitgaven f 1256.29. batig saldo f34.64, ge voegd bij het kassaldo wordt een bezit op 1 Ja nuari 1932 van f 1073.70. Er hebben zich 10 operatiegevallen voorgedaan met 162 en 14 ge vallen met /171 ligdagen, tezamen 333. 3 maal is gebruik gemaakt van den ziekenauto, en 20 maal van een gewone auto. Bij monde van den heer A. Glas Pz. werd me- zoo aantrekkelijk vindt, toch zou ik dit liever zijn degedeeld, de boeken en bescheiden 111 orde te rinn zaken te moeten doen. Het moge hebben bevonden. Weshalve werd geadviseerd tot ajs regei geen breed bestaan geven, de arbeid -J' 1 - niet altijd even aanlokkelijk, zij hebben op tijd ge- finan leiinnnr Hov-, iij. J daan, kunnen dan rustig hun krantje gaan lezen s avonds eveneens rustig het hoofd ter neder leggen En dan is er voor hem, eveneens als voor de niéuwe armen, bij werkeloosheid, ziekte, tegenslag in 't be- drijf, velerlei hulp, doch waar kan de winkelier-ne- ringdoende zich heen wenden? Voor hem geen enkel adres. De winkelier kan zoolang hij winkelier is, met in aanmerking komen voor werkeloozensteun, want hij is immers niet werkeloos. Diakonie, arm- voogchj en crisiscomité verwachten hem evenmin. Hij heeft toch een huis met levensmiddelen, veeleer ^ffw,acb' men iets van hem. Zoo hebben meerdere plaatselijke crisis-comité's het (natuurlijk uit on kunde of niet doordenken) voor steunverleening de zoo veelzins gebruikelijken weg gevolgd om ook weer een extra beroep te doen op de winkeliers alsof zij niet reeds zelfs mee gedupeerden waren Zij zullen bij bezinning dit nu zelf aanvoelen en kas Ios staat van de vereeniging goedkeuring der rekening met dank voor het ac curate beheer. Als lid der oommissie van toezicht voor het jaar 1932 werd benoemd de heer J. Slot en als reserve toegevoegd de heer W:. de Groot. Uit het verslag van den secretaris bleek, dat het ledental bedraagt 708 betalende en 149 r.ietbetalende leden. 4 gewone- en 1 buitengewo ne bestuursvergadering met 1 ledenvergadering zijn gehouden. Verder gewaagt het verslag over dé voorberei dende werkzaamheden, verricht ten opzichte der nieuw op te richten onderlinge operatiekas der federatie van ziekenhuisverpleging. De heer Smak vraagt of de opgerichte operatic- voorzoover op Langendijk ook dit euvel voorkwam het nu goed willen maken door deze actie te steu nen met hun woord van begrijpen en adhaesie- betoon. En stel hier nu tegenover de evenmin be nijdbare positie der nieuwe armen. Zij toch hebben evenwel dit voordeel boven U dat zij wel van pas geneomde lichamen hulp kunnen krijgen, terwijl er opnieuw rentelooze credieten kunnen worden aangevraagd om hun bedrijf gaande te houden. Men versta mij hier goed! 'k Houd hier geen lofrede op den gunstige positie dezer menschen, integendeel 'k ben van hun moeilijkheden ten volle overtuigd. Echter dit hebben zij bij U voor dat voor hen in velerlei vorm hulp is te bekomen, terwijl die voor U niet bestaat! Zij moeten alléén de zware stap doen om zich als behoeftigen bloot te geven en hun hand op te houden bij één of meer der genoemde lichamen. Wat dit beteekend voor deze menschen, ben ik mij goed bewust. Echter in dezen geldt: arm te zijn is geen schande (zoo eigen schuld er althans niet de oorzaak van is) alléén lastig, heel lastig zelfs. Voor de besten onder hen, is deze gang dubbel moei daan hebben en prompt betaald, tegen ons zei: nu ®n ook met het lot dezer menschen dub- kunt U voortaan alléén contant bij mij koopen. Zou begaan. Ge kunt ze haast geen crediet weigeren ons dat niet hard vallen en onmenschelijk lijken'5 en toch ge moet het °P straffe dat ge anders straks - Zeker zei ik, doch de partijen staan heel anders vermoedelijk beiden in de goot terecht komt En dan oaar kluwen van draden die tot in het hopelooze in tegenover elkander, 'k Heb hem dit kortelijk en glJ de meest gedupeerd, zooals ik u daar straks elkander zijn geloopen. En één der aanwijbare oor- naar ik meen hem toch overtuigend aangetoond. v aangetoond. Dan moeten zij noodgedwongen zaken van dit al is de vreeselijke wereldoorlog van Laat het mij nu even uitvoeriger doen. Want niet gang toc.h maken, doch, zou het dan niet heel 19141918 geweest. alléén dat de partijen geheel anders tegenover el- wat^verstandiger ^en beter voor beide partijen zijn. De viceuse cirkel heeft gedraaid, als daar in kander staan, de verhoudingen zijn ook anders. Laat mij met dit laatste beginnen. In 't eerste geval een soliede betaler tegenover een grossier of fabrikant die zijn crediet intrekt. Dat hij dit doet tegenover een minder goede betaler zal ieder logisch vinden. Alléén wanneer hem de toekomst nog eenig perspectief biedt voor betaling, volgorde als randschrift op te lezen staat: armoede, vrede, welvaart rijkdom, hoogmoed, oorlog! Hebt ge 't goed gevolgd vergadering? Laat het mij, M. de Voorzitter, nog éénmaal voor stellen. Door armoede-vrede, door vrede-welvaart, door welvaart-rij dom, door rijkdom-hoogmoed, door hoogmoed-oorlog. Ik zou het uit mij zelf wat anders zeggen, omdat er feitelijk tusschen rijkdom en oorlog heel wat meer stations liggen, doch de ten- denz dezer voorstelling is stellig door ieder te aan vaarden. Hoe gevaarlijk rijkdom dus wel niet is, hé? Hebt ge ze gezien, vergadering, in de oorlogsjaren, in ons bevoorrechte landje om 't toch maar te wor den en dan liefst zoo spoedig mogelijk? Handelaars in zuurkool, die ook in dekens enz. gingen doen, plus een leger van nieuwe handelaars, die te samen een kettingladder vormden, waarop de artikelen werden ingeladen om bij elke stijging van kooper te veranderen met achterlating van eenigen, tientallen, honderd of duizendtallen van z.g.n. winstguldens, die in de zakken der voorlaatste bezitter werden overgeheveld? En wat is er van overgebleven? Minder dan niets vergadering. De moeite waard om goed op te letten. Gestolen geld gedijd niet, zegt een goed oud spreek woord, en 'k voeg er aan toe, zie hier het bewijs. Geld kan ook tot een vloek zijn, zooals hier bleek. Alléén goed verkregen en goed aangewend is 't tot een zegen. Ook zij die in de na-oorlogsjaren nog vol ondernemingsgeest zeten en met f 1000.steeds f 10.000 koops hadden, zitten nu geducht in de pi- nairie. En nu is er weer de periode van Armoede. Heerlijk zoudt ge bijna zeggen, want immers naar den stand der viceuse cirkel is 't dan vrede. En dan toch maar heel wat liever armoede met vrede, dan rijkdom met 'oorlog. Koning Salomo zegt in z'n spreukenboek, vol wijsheid en leering: Beter is een droge bete met rust er bij dan een huis vol ge slachte beesten met twist. Op één oorlog na, ver buiten onze grenzen ge voerd om het bezitsrecht van het groote landgebied Mandsjoerije is er vrede, zij het een gewapende Ja, in dezen zin, gelukkig ja, zeggen we. Overig een wereld vol strijd. De slechte eigenschappen der mensch schijnen op het Economisch terrein actie ver te zijn dan ooit. Nijd, afgunst, hebzucht, enz. enz. onder de leer: Ben ik mijns broedershoeder, raakt niet uitgedacht om elkander 't leven te bemoeilijken. Een tarieven- oorlog heeft zich ontketend als nooit te voren en ons tot voor korten tijd zoo goed als vrijhandels landje wordt tusschen de buffers der ons omrin gende landen zoo goed als platgedrukt. En de uit komst? Mijnheer de Voorzitter?. Een wereld met nieuwe armen, bij overvloed van producten, waarvoor tegen eenigszins loonenden prijs geen afzet is te vinden, 't Ligt niet op mijn weg hier op deze vergadering, dat geen land- of tuinb. vergadering is, tegen te fulmineeren, doch constateer alléén het feit en dat vooral samenge trokken op het als gevolg naar voren komen van nieuwe armen. Menschen die zoo goed als nooit geen crediet noodig hebben gehad, beginnen nu boekklanten te worden. En hier zijn vele uiterst soliede, degelijke menschen onder. In de vóór oorlogsjaren heb ik heel wat van deze menschen wintercrediet verleend en had dan voorj aars eenige vorderingen loopen vanaf f40— tot pl.m. f 150. en hoewel één of twee op elkander volgend slechte jaren wel eens roet in 't eten gooide, zoodat er dan wel eens wat bleef overstaan, moet ik tot eer van al die menschen zeggen, bij hen nooit geen cent te kort te zijn gekomen. Bij niet voldoening voor 1 Mei, na volle afloop van 't seizoen dus, voerde ik den regel in, alsdan 5 pet. verhooging toe te passen, om gedekt te zijn tegen renteverlies. Ook tegenover de nu gebeurde, voor het zoover is. Dat de mees ten hunner, nadat zij in kennis zijn geestld met de zen stand der zaken er uit eigen beweging toe zullen overgaan is zeer twijfelachtig. Immers ge hebt hier hoofdzakelijk te doen met menschen, die er een do sis eergevoel op na houden. Nu is dit een prijzens waardige eigenschap. Menschen, die hun eergevoel dit perspectief bij de nieuwe armen ontbreekt. Gij hebt ook in dezen te doen met klassen die altijd betaald hebben, doch nu beginnen te borgen op vermoedelijk langen termijn, zonder uitzicht op betaling. En het noodwendig gevolg voor U van dezen toestand is dat ge door uw bedrijfskapitaal heenraakt (stel dat ge het hebt) daardoor ook op meerder crediet raakt aangewezen, terwijl ge te genover U vindt leveranciers die in stee van dat te willen, ook beginnen te knijpen. Zij toch ver- keeren in 't zelfde geval als U. Zij moeten ook op tijd betalen en moeten daarom op tijd ontvangen. De concurreerendste fabrikant of grossier waar men toch eigenlijk moet zijn, talmt hier in den regel niet lang mee. Zoo één kwitantie bij hem onbetaald terug komt, nemen zij informatie en indien blijkt dat het slapjes is, is 't met verdere levering op cre diet gedaan. Alléén op tijd betalen geeft U waar borg voor een soliede en concurreerende bediening en ge zult goed doen hier steeds terdege rekening' mee te houden. Toen mijn vader en moeder uit de zaak gingen en mij op 19 jarigen leeftijd met een oudere zuster achter lieten, zei vader bij afscheid tegen me: Nu jongen, dat is gemakkelijk beginnen voor je. Door mij heb je maar te bestellen en 't komt. Zeker zei ik, dit is een groot voordeel Vader, dach zal dit toch vrij stellig een kwestie van enkele weken zijn. Bin nen dien termijn zal al hetgeen ik besteld en ont vangen heb, door mij betaald moeten zijn of het loopt stellig fout. Daar moest mijn bejaarde Vader, zijn jonge opvolger wel gelijk In geven. Sta mij toe nog iets uit te lichten uit het twee gesprek met mijn vader, gesproken bij zijn afscheid. Er zit wellicht nog iets in, ook dienstig voor dezen tijd. Hij wenschte mij toe dat ik even voorspoedig zaken zou mogen doen, als hij die gedaan had. 'k Zei toen, ja vader, dat hoop ik ook, doch zoo ik niet zooveel weet over te leggen als U, wilt U er dan rekening mee houden dat dat ge daar zelf dan mee schuld aan hebt? Vader zag mij aan of hij zeggen wilde. Wat zou die snotaap van een jongen nu weer voor critiek hebben aan te voeren, 'k Was toen blijkbaar al niet vrij van critischen aanleg en 'k geloof zelfs er heden ten dage nog niet over heen te zijn. Alléén naar ik hoop, vermoedelijk wat meer bezonken. Hoe bedoel je dat, vroeg Vader natuurlijk! Wel zei ik, moeder is begonnen met als délicatesse eens per week half pond spek voor 15 cent te koo pen of een half pondje paling (klingtouwtjes na tuurlijk) voor gelijken prijs en daarmede, basta! Mij echter hebt ge de smaak van koelapjes bijge bracht en zij smaken mij zóó perfect dat ik dit gaarne zal blijven volhouden. Deze meerdere luxe (want daar bestond het natuurlijk niet alléén in) zal uiteraard mijn oversparen in den weg staan. Vader moest opnieuw de vlag strijken voor zijn jonge zoon, maar hij deed het met een lach op zijn gelaat. Ik heb de opgaande tijd mee gemaakt en 't is dus best losgeloopen, doch nu we de neergaande hebben, zelfs in de put zitten, zou, nu voor velen niet geboden zijn van de koelapjes naar de spek- periode terug te keeren. Ieder blijft toch geroepen tot betalen en zoo dat alléén in den uitersten weg van bezuiniging kan tot stand komen, zal men dit; hebben toe te passen met eere, genoemde oude leer meesters, Mra Vis, liet ons reeds op School de wijze spreuk van één onzer oude Volksdichters uitschrij ven: „Zet de tering naar de nering, anders krijgt Het moet een gezonde dosis blijven, dat wil zeggen: ook bij hen moet het verstand op den troon en dan moeten zij er toe komen, toch feitelijk geen schul den te willen maken, waarvoor al heel weinig uit zicht op betalingsvermogen voor aanwezig is. Mijn vrees is echter, dat zoo ge zelf den knoop niet door hakt, het sukkelen zal blijven en zoo ge tot den daad overgaat wel omschreven en toegelicht in uw Week blad en naar ik hoop ook in de Langedijker Courant zal ieder verstandig mensch waartoe ik ook de nieu we armen reken, moeten zeggen: Ja, zij kunnen ook niet anders. Zoo raken zij ook naar den kelder en dan zijn wij toch op de andere hulpgelegenheden aangewezen. Dan is het toch beter nu te gaan, hoe zwaar het ons ook valt. Voorkomen is beter dan genezen, gt Dit sta u bij uw besluit goed voor oogen, vergade ring en Mijnheer de Voorzitter, ik hoop dan ook dat uwe vereeniging en haar betrokken leden in het bijzonder mede uit welbegrepen eigenbelang de bakens zullen gaan verzetten, voor het getij ge heel verloopt. Als ik goed zie is het meer dan noodig tijd. Ik vrees zelfs, dat er reeds te veel getij ver liep. Echter beter ten halve gekeerd dan ten heele gedwaald. Hoe het zij, ik meen u het gevaar te hebben aan gewezen, het middel te hebben getoond en nu legt het aan u hoe ge er mee wilt handelen. Ik hoop dat u in ieder geval van mij wilt aannemen, dat deze handeling mijnerzijds is voortgekomen uit de begeerte uw aller belang in dezen te hebben willen voorstaan en bevorderen. Ik eindig met u dringend aan te bevelen, in dezen in gesloten gelederen, zij aan zij te gaan staan met het devies op uw vaandel „Op voor contante betaling." En dan: „geeft acht, uitgerukt, marsch.! Ik dank U mijnheer de Voorzitter nogmaals voor de geboden gelegenheid en U vergadering voor uw wel willende aandacht. Ik heb gesproken! Deze met klem uitgesproken rede, werd ge volgd door een geanimeerde gedachtenwisseling waarbij het vraagstuk van verschillende kanten werd besproken en belicht. De heer Hart had dan ook een welverdiend woord van dank en waardeering voor zijn be moeiingen in ontvangst te nemen. Voorzitter antwoordt bevestigend en memo reert dat alleen medewerking wordt- verleend, zonder onkosten voor de vereeniging. De con trole berust wel bij het bestuur, welke den heer A. Schoon heeft aangesteld om de zaak vanj de O. O. K. te behartigen. De heer W. de Groot vraagt of personen welke IS jaar worden, geleidelijk moeten betalen, daar hij in de meening verkeert, dat het 15 cent per p< rsoon was. Voorzitter zegt, dat kinderen tot 18 jaar vrij zijn van betaling der contributie, met dien ver stande dat er voor de eerste twee moet, worden betaald. Bij de gehouden bestuursverkiezing werd de heer K. Slot herkozen. Het volgende punt der agenda bevatte een voorstel van het bestuur om de vergoeding wel ke per geval wordt uitgekeerd te berekenen per 52 weken. Voorzitter zegt, dat het nu een ongelijke ver deeling was, daar het kon voorkomen, dat ie mand tweemaal achtereen het maximum aantal ligdagen kon doormaken, wanneer deze in de laatste weken van het jaar werd opgenomen het welk dan zoo oyer zou gaan in het nieuwe jaar, terwijl nu de bedoeling van het voorstel is' 1 maal per 52 weken, dus niet per boekjaar, maar persoonlijk. De heer P. J. de Boer vraagt naar aanleiding daarvan hoe het voorstel opgevat moet worden, wat aangaat de woorden per geval. Hierover zou een misverstand kunnen ontstaan, dat. iemand, welke in het ziekenhuis wordt opgenomen en binnen het maximum aantal gestelde dagen te rug komt, geen recht zou hebben wanneer hem weer iets overkwam in de genoemde 52 weken en opgenomen moest worden, omdat er staat per geval. De voorzitter merkt op, dat de bedoeling is dat men recht heeft op het maximum aantal lig dagen, ongeacht, de hoeveelheid der gevallen. Ligt men langer dan het maximum.aantal' dagen, dan komen deze voor eigen rekening. Verder werd opgemerkt dat een patiënt na den eersten dag in het ziekenhuis van het laat ste geval weer een wachttijd van 52 weken moet dicormaken, wil hij weer in aanmerking komen voor verpleging. Ha nog eenige discussie over het verstrekken van tweemaal het aantal maxximum dagen, wan neer iemand meer dan eenmaal in de 52! weken ter verpleging moet worden opgenomen, hetwelk niet werd ondersteund, daar zulks een groote onbillijkheid zou zijn tegenover de leden werd tenslotte bet voorstel van het bestuur zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Voorgesteld werd verder het aantal ligdagen wederom te bepalen op 30 dagen voor operatie- gevallen en 14 dagen voor alle overige gevallen. Dte heer Vreeken zou in verband met de tijds omstandigheden de contributie willen verlagen met 5 cent. Voorzitter ontraadt zulks ten zeerste, temeer daar de contributie al laag is gesteld en. gezien de uitkomsten over het afgeloopen jaar zou'het met de finantien den verkeerden kant uitgaan. De heer Smak zou gaarne zien dat geprobeerd werd de onkosten der, ligdagen verminderd te krgen.ij Zal aan het bestuur der federatie opgedragen worden. Niemand meer het woord verlangende, werd overeenkomstig het voorstel de rligdagen aldus Plaatselijk Nieuws Als afgevaardigde naar de bondsvergadering werd benoemd de heer W. de Groot. Die rondvraag niets van belang opleverende, sluit voorzitter met woorden van dank de ver gadering, hopende dat 1932 een goed jaar moge zijn voor de vereeniging. vluggere of contante betalers was dit rechtvaardig, de nering de tering. En gij zelf er bij m'n vriend!" anders zouden zij met recht aanspraak hebben kun- 'k Beveel ze gaarne, al mijn vrienden, bekenden en npn rupifpn nn 5 not kortinc onb6k6nden t6r nakoming aan. nen maken op 5 p g. want loopt het fout met de betalingen, dan is de BROEK OF LANGENDIJK. Vergadering van de vereeniging voor Zieken huisverpleging op Donderdag 28 Januari 1932, des avonds half acht, in het lokaal van den heer Vijzel aar. Voorzitter Giltjes opent de vergadering met een welkom en hoopt dat ,de besprekingen een NOORDSCHARWOUDE. Op initiateif van enkele dames is Maandag opge richt een Christelijke Vrouwenclub, welke zich ten doel stelt, het vervaardigien van kleeren, algemeene ontwkkeling, enz. Het bestuur is samengesteld uit de dames: Mevr. Dragt-Berger, Presidente, Mevr. Doch, en hier komt de groote maar! De tijden zijn zoo'n stuk anders geworden. de neringdoende wel zéér te beklagen. De eene bit- aangenaam en zakelijk karakter mogen drag'en Slot-Gootjes, Secretaresse, Mevr. Ootjers-Kostelijk, tot heil der vereeniging. PennAgm.esse, Mevr. Schuil-Linthout, Alg. Adjunct. Do notulen worden onveranderd vastgesteld en De vereeniging is opgericht met aanvankelijk 20 geteekend. leden en zal om de 14 dagen bijeenkomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1932 | | pagina 3