Emmu t
Kameroverzicht
jNieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
41© Jaargang
Weekagenda
No 27 imnmuLM. DONDERDAG 10 MAART 1032
NIEUWE 1
LANGEDUKER COURANT
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG. -
Abonnmentsprij s
oer 3 maanden 1.15.
IliUm: Fiimi H. KIM. Redacteur I. H. KEIZER.
Bireel Msdiamdi.
AD VERTENTIEN
Van 1—5 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent.
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE
13 Maart: N.m. 7.30 uur Hotel Concordia. Uitvoering
Zangvereeniging „Crescendo".
II 27 Maart: N.m. 7.30 uur Hotel de Brederode, Oud
karspel. Operetteclub „Caecilia", Kinder
operette.
28 Maart: N.m. 7.30 uur Tooneelzaal J. de Bakker,
Noordscharwoude, Gymnastiekvereen. „Hercu
les en Hygiéa",'Gymnastiekuitvoerlng.
4 16 Maart: 2 uur, Café Marktzlcht te Broek op Lan
gendijk. Ledenvergadering afd. Langendijk en
Omstreken der Alg. Vereen, voor Bloembol-
'M' lencultuur.
24 Maart: 7.30 uur Hotel „Concordia" 14e Algem.
Vergadering Bond van Begrafenisvereenigin-
gen.
I 22 Maart: 1.30 uur Café „Halfweg" Heerhugowaard
Algem. Vergadering Langedijker Groentencen-
trale.
Nog vrij onverwacht is op Maandag jl. een
machtig figuur van zeer groote beteekenis voor
de na-oorlogsche wereld-evolutie uit het leven
^■gescheiden: Briand, de Fransche staatsman, die
gestreefd hoeft naar verzoening tusschen de ge-
K wezen vijanden en naar een hlijvonden wereld-
m vrede.
I Ofschoon van jongsaf zeer actief in de politiek,
H heeft Briand zich zijn algemeen verbreide repu-
H tatie eerst na den oorlog verworven.
I Als student was hij geenszins een voorbeeld
van ingetogenheid. Hij, die met zijn vrienden den
eertijds zoo beruchten „Chat noir' 'stichlre, vatte
M het leven volstrekt niet als een tragedie op. Als
H jeugdig jurist had hij al gauw zich zelf te verde
el digen omtrent een onbezonnen daad, die geens-
zins met het openbare leven in verband stond en
waarvoor hij eenige maanden in het prison moest
boeten. Ware. het. misschien beter om de jeugd
ig fout van dezen grooten staatsman hier te ver-
zwijgen? Och, iemand met zoo'n staat van dienst
wordt een zoo oude zonde niet meer aangerekend.
Bic kennis ervan doet ons Briand's voorheen zoo
ongebonden en onbeheerseht temperament beter
H begrijpen. Alsmede zijn neiging tot radicale ver-
voeringen. In Frankrijk beoordeelt men trouwens
H zulke „faux pas" uit de jeugdjaren anders en wa't
I luchtiger niet altijd juister dan hier.
In de eerste jaren, dat hij zijn rechtspraktijk
M uitoefende, 'heeft Briand hard en veel moeten
gr werken, want hij werd niet door familiekapitaal
gesteund. Hij stamde uit een eenvoudige, vrome
koningsgezinde Bretonsche familie en zijn vader
was een klein herbergier. Noch vroomheid, in
den zin van godsdienstige gezindheid, noch de
s royalistische ideëen van zijn familie werden door
den jongen advocaat gedeeld. Deze verklaarde
|i zich al heel gauw voor het socialisme en hij pro-
I pageerde zijn theorieën met ijver onder het vis-
I schersvolk van Nantes.
Na eenige jaren keerde Briand naar Parijs,
I waaar hij gestudeerd had, terug. Hij wierp z'ich
I geheel in de politieke arena en zijn meesleepende
I oratorische talenten bezorgden hem een grooten
aanhang. Scherp propageerde hij zijn radicale
inzichten in populaire bladen, als de „Lanterne"
en de „Petit Republique." In 1902 kwam hij voor
St. Eltienne in de Kamer, waar hij aanstonds als
woordvoerder der toenmaals stakende mijnwer
kers optrad.
Op 44.jarigen leeftijd werd Briand voor het
eerst minister, in 1908 dus,toen hem in het ka
binet Sarriën de portefeuille van onderwijs werd
toebedeeld. Langzamerhand vervreemdde hij nu
van het socialisme, omdat zooveel wat hij in ide-
alistsich streven had gewenscht, voor de eischen
Ij der praktijk terzijde gesteld moest worden. Men
I verweet Briand draaierij. Inderdaad heeft hij zich
I steeds verder van de socialistische en radicale
beweging afgekeerd, maar men moet van hem
I aannemen, dat zijn ontwikkelingsgang er eene
van overtuiging was, -gesproten uit rijpende in
zichten. Hij was als een Treub bij ons, die eens
verklaarde, dat de mensch, die op zijn 20e jaar
geen democraat is, geen hart bezit, en wie op
zijn 40e jaar nog democraat is, geen verstand
heeft. Een uitspraak, die we overigens volkomen
voor Treub's rekening laten. We hebben slechts
een vergelijking voor Briand's politieke frontver
andering- willen zoeken, een verandering, die zich
overigens veel minder tegengesteld voltrok als
bij Treub.
Ook ten opzichte van de Katholieke kerk in
Frankrijk hebben Briand's inzichten zich gewij
zigd. Streed hij eens met andere radicalen als
Combes en Viviani, voor een zoo ver mogelijk
doorgevoerde scheiding van kerk en staat, enkele
jaren geleden verdedigde hij tegenover vroegere
medestanders de handhaving van diplomatieke
betrekkingen bij het Vaticaan.
Briand zou vergeten worden als een Combes en
Viviani, als hij zich na den oorlog geen andera
en groote verdiensten had verworven^ op het ter
rein van de internationale politiek en meer spe
ciaal dat van den wereldvrede. Hij is altijd een
man van veel sentiment geweest en toen de doo-
deji rond Verdun bij tienduizenden vielen, heeft
hij geleden en geweend, maar ook de krachtig
vonden om te zeggen: dat nooit meer.
'Om dat doel te bereiken heeft hij veel gearbeid
Ei- zijn meer politici geweest, die in de na-
oorlogsche jaren voor den wereldvrede werkten.
Denken we bv. aan een Stresemann. Maar dezer
taak was gemakkelijker, omdat ze, als geslage-
nen in den strijd, mede een eigen volksbelang be
hartigden, als ze voor vredesgedkchten ijverden,
waarvan immers een verlichting van opgelegde
lasten het gevolg moest zijn.
Maar Briand moest zijn eigen volk, dat zich
de overwinning en de macht trotsch bewust was
winnen voor internationale samenwerking, waar
voor offers moesten worden gebracht^ voordeelen
prijs gegeven, die met het bloed van1 millioenen
landszonen waren gekocht. Dat was een Tita
nenarbeid. Ein toch slaagde hij voor een groot
deelen door 'zijn oratorische talenten, maar voor
al door zijn tact, welke hem voor onderhandelinl-
gen met eigen en vreemd volk zoo uiterst geschikt
maakte.
Wie heden Briand zegt, denkt aan Vrede.
En als eens de geschiodboeken van den Vol-
kenbond en van de Véreenigde Staten van Euro
pa worden opgesteld, dan zal men op elke blad-
zijde den naam terugvinden van hem, die als de
ontwerper van die Biurchten des Vredes kan wor-
den. beschouwd, en zich tevens niet te groot acjit-
te om steen voor steen voor den"*bouw te helpen
aandragen.
Werkverschaffingsallerlei. Communis
ten en Sociaal-democraten hebben weer
ruzie over Rusland.
Er is deze week weer hevig geïnterpelleerd. De
lieer Hiemstra (S. II. A. P.) heeft over werkver
schaffing geïnterpelleerd. Zijn betoog kwam op
het volgende neer. Wierkverschaffingsloonen van
f9,— tot fll,per week, die soms betaald wor
den, zijn te gering, gezien den aard van bet werk.
dat er verricht moet worden. Iedere werkloozé
heeft er, volgens dezen afgevaardigde, recht op,
dat hem zooveel loon gegeven wordt, dat hij zijn
gezin redelijk kan onderhouden. Er dient een
oommissie te komen, die-aan de hand van steek
proeven nieuwe loonnorrnen vaststelt. De regee-
geering mag geen invloed uitoefenen op de loo-
nen in de gemeentelijke werkverschaffingen. Be
perking der tewerkstelling omdat er geen objec
ten genoeg zijn. is niet noodig. Er kan nog werk
genoeg gevonden worden, alleen in Overijsel nog
voor 12 millioen. Gemeenten, die een steunrege
ling naast de werkverschaffing willen 'instellen
moeten daarin niet verhinderd worden. Het Rijk
moet zelfs bereid zijn daarbij te helpen. B|e in-
terpellant protesteerde er voorts tegen, dat de
geering een raadsbesluit van Amsterdam vernie
tigde om aan particulieren 20 pet. subsidie te
geven, wanneer zij door werklooze schilders werk
de hij, dat de werkloozenkassen meerderen steun
liet verrichten in den winter. Tenslotte verlang-
zouden ontvangen, opdat zij niet de reserves be
hoefden. aan te spreken en nochtans de uitkeering
zes weken langer zouden kunnen voortzetten. De
bouwvakarbeiders moeten beschouwd worden als
crisiswerkloozen. De interpellatie werd besloten
met de gebruikelijke rij vragen. Bij het begin van
zijn rede had de heer Hiemstra voor een milde
bestraffing gepleit van de gearresteerde stakers,
die door menschen, die zelf achter de schermen
blijven, waren opgeruid.
Ln zijn antwoord vroeg minister Verschuur
of ook de heer Hiemstra, door overdreven voor
stellingen op te hangen van het lot der werkloo-
zen, niet meehielp om een verkeerde stemming
onder de ie werkgestelden te scheppen. De loo-
nen vans f9,— tot fll,— zijn groote uitzonde
ringen en daarnaar mag het algemeene beleid niet
worden beoordeeld, Hij verklaarde dat de regee
ring bereid is steeds zoodanige, loonen uit te kee-
ren° dat een redelijk bestaan mogelijk is. Men kan
echter verschillend denken over een redelijken
bestaan. Intrekking van beperkende bepalingen
voor tewerkstelling heeft zijn schaduwzijde.
Eenige beperking is ook noodig omdat er niet
zooveel werk is als men noodig kan hebben. Er
dient met de economische verantwoordelijkheid,
rekening te worden gehouden. Sommige gemeenten
hebben een rem noodig. De Ainsterdamsche toe
slag op het schildersloon heeft de Kroon vernie
tigd omdat de gemeente niet behoeft te zorgen
voor het handhaven zvan etra hooge loonen. In
die hooge loonen vindt de regeeri.g ook aanlei-
lciding om de bouwvakwerkloosheid niet als cri
sis'vrschijnsel te beschouwen. Voor etrasubsidie
aan deze kassen voelt de minister niet veel, zoo
lang er looi-.m van 50 tot 60 gulden per week
worden betaald. De bouwnijverheid -sal bevor
derd worden door het verstrekken van «edic
ten voor woningbouw aan gemeenten en particu-
lieren. Vooral arbeiderswoningen komen voor
j steun in aanmerking. Die minister besloot zijn
I redevoering met de weinig optimistische mede-
deeling, dat in ons land van Overheidswege per
Jaal' 150 millioen aan werkloozensteun en even
eens 150 millioen aan armenzorg wordt besteed.
Z-ullen wij moeten zvoortgaan met onze in ver
gelijking met het buitenland buitengewone zorg
voor behoeftigen of zullen wij evenals Ejngeland
en Duitschland naar beneden moeten?
De heer Hiemstra was natuurlijk door het
antwoord van den minister niet voldaan. Het
eenige wat zijn goedkeuring kon wegdragen was
de belofte inzake credieten voor het bouwbedrijf.
C|e heer Hiemstra diende daarop twee moties in.
In de eene werd gevraagd zoodanige loonen uit
te betalen dat redelijk gezinsonderhoud mogelijk
is, in de tweede motie werd steun gevraagd voor
de werkloosheidskassen, opdat zij geen gevaar
loopen hun reserves te moeten verbruiken.
Hierna ontspon zich een uitvoerig debat, waar
bij nogmaals vijf sociaal democraten het woord
voerden en de eischen van den heer Hiemstra on
derstreepten. Over de loonen der bauwvakarbei-
ders werden thans andere cijfers genoemd. Da
heeren van der Hoeven S.D.A.P. verklaarde, dat
de loonen der bouwvakarbeiders in Amsterdam
niet meer dan gemiddeld 42.50 per week bedra
gen als ze werk hebben, terwijl Üe heer Amelink
a.r. zelfs cijfers van 17 tot 24 gulden per week
heeerschende loonen noemde.
De heer de Visser heeft bij deze interpellatie
weer eens aanleiding gevonden om de soc.d
mocraten er van langs te geven, die in het open
baar getuigen tegen loonsverlaging te zijn, maar
als het puntje bij het paaltje komt, zich er ge
dwee bij neerleggen en er zelfs toe meewerken.
Do heer de Visser vond dat de eigenlijke opruiers
bij de werkverschaffing in de regeering zaten en
om minister Verschuur te genezen zou hij die
wel eens een paar jaar bij de werkverschaffing
"-plaatsen, zoodra hij-baas was.
De ze uiting van den communist was aanlei
ding voor den voorzitter om te zeggen, dat de
heere de Visser zich niet'in toekomstdroomen ver
meien moest.
Later heeft de heer de;Visser het nogmaals aan
den stok gekregen met een sociaal democraat, die
hei. waagde het dorado Rusland te becritiseeren.
Het werd zelfs een fiksche ruzie, waarbij de
voorzittershamer herhaaldelijk moest te pas ko
men. Bje minister voor de tweede maal aan het
woord komend, merkte op, dat er bij de werk
verschaffingen nog geenszins een wanhoopsstem
rning heerschte. Omtrent de straf, die de heer de
Visser op hem wilde toepassen, achtte hij deze
wel wat zwaar, omdat spr. gevraagd heeft hoe
veel werkloozen er in Rusland zijn. „Heelemaal
geen" antwoordde de heer de Visser. „Wij bij de
werkverschaffing ook geen"' zei de minister toen
Tenslotte beloofde de minister al het moge
lijke te zullen doen om den toestand der werk
loozen te verlichten, voor zoover economisch toe-
laaatbanr en verantwoordelijk. Een van de mo
ties van den heer Hiemstra sneuvelde, terwijl een
motie van den heer Joekes V.D. behelzende, dat
de bouwvakarbeiders onder de crisiswerkloosheid-
regeling moeten komen, werd aangenomen.
Plaatselijk Nieuws
Oudkarspel.
Dinsdagavond hield de afdeeling van den Bond
voor staatspensiomneering hare algemeene leden
vergadering ten huize van den heer K. de Hart.
De opkomst was niet groot. De voorz., de hr.
C)hr. Olthoff opende de vergadering met een
woord van welkom er zijn spijt over uitende dat
zoo weinig leden zijn opgekomen. Spr. dacht dat
dit kwam door het goede vertrouwen der leden
in het bestuur. In het bijzonder werd wethouder
B-akker welkom geheeten. Spr. hoopte dat de be
sprekingen in het belajng der ouden van dagen
mogen zijn. Vervolgens werden de notulen der
vorige vergadering door den secretaris, den heer
•in. Bruin voorgelezen en onder dankzegging aan
den samensteller goedgekeurd en vastgesteld.
Aan het Jaarverslag ontleenen wij het volgende
Er zijn zes bestuurs- en 1 ledenvergaderingen
gehouden met 1 propaganda-feestavond bij J.
de Bakker te Noordscharwoude, met medewerking
van de tooneelvereen. „Falkland" van Heiloo,
met „De Twee wapens" welke avond door te
gering bezoek met een nadeelig saldo sloot. Het
ledental is eenigszins ackteruit gegaan. Het
verslag sloot met den wensch, dat het jaar 1932
gunstiger mag zijn. Voorzitter sloot zich geheel
bij het Jaarverslag aan. Men zou zoo denken, door
deze malaise zal de Langedijk rijp zijn voor aan
sluiting, doch men moet de menschen er aan de
ooren bijhalen. Het is nu toch de tijd om lid te
worden. Het Jaarverslag werd onder dankzeg
ging vastgesteld. Aan het finantieel verslag
van den penningmeester den heer Jb. Mosc ont-
leeenen we, dat de uitgaven 409.94 en de ont
vangsten 382.22 hebben bedragen, zoodat er 'n
nadeelig saldo van 27.72 was. De kasnazieners
de heeren P. Rezelman en P. Visser adviseerden
tot goedkeuring der rekening, daar alles in orde
waas bevonden. Het nadeelig saldo bedraagt
door het beginsaldo van 48.18 totaal 75.90. Den
penningmeester werd een woord van dank ge
bracht voor zijn accuraat beheer. De aftredende
bestuursleden de heeren Jn. Bruin en L. de Wit
werden met bijna algemeene stemmen herkozen.
Als afgevaardigden naar de Federatievergade-
ring werden de heeren J. Bruin en H. Bakker
herbenoemd. De heer E. Slooves vroeg bij de
rondvraag of de afdracht aan het hoofdbestuur
niet wat kon worden verminderd, waarop voorz.
antwoordde dat dit niet ging, omdat dan niet ie
dere Rechthebbende een courant kon krijgen.
Do heer W. Zweed drong erop aan, dat de ver
gaderingen beter op tijd zouden worden begon
nen, waarmede rekening zal worden gehouden.
De heer K. de Hart zou gaarne hebben, dat er
weer eeens een paar andere afgevaardigden naar
de federatievergadering gingen, opdat deze eenn
indruk kunnen krijgen hoe het daar toegaat. De
voorzitter zeide, dat alle leden toegang hadden,
dus was er geen bezwaar dat ze heengaan. Ver
der gaf de heer de Hart in overweging, in verband
met den slechten finantieelen toestand, om eens
Baan Pool of een ander te engageeren voor een
propaganda-avond. Voorzitter zegde toe, hier re
kening mede te zullen houden. Spr. wees op
het groote succes der B-ondsfilm in Friesland,
waar steeds volle zalen zijn, terwijl hier in Nd.
Holland meestal de kosten niet gedekt worden.
Niets meer aan de orde zijnde sloot voorz. de
vergadering met een woord van dank voor de
aangename besprekingen en met den wensch, dat
1932 een gunstiger jaar mag zijn.
Zuidscharwoudf.
Wij vernemen dat bij den alhier wonenden se
cretaris van den Noordhollandschen Zangersb.
bericht is ingekomen, dat weer vijf nieuwe ver-
eenigingen zich als lid hebben opgegeven, en die
hoogstwaarschijnlijk nog aan het dit jaar te IJmui
den te houden zangconcours zullen deelnemen.
Noo ï'dschai'wo ude.
In de allereerste plaats willen wij onze belang
stellende lezers en lezeressen wijzen op de in dit
nr. voorkomende advertentie, waarin door de
zangvereeniging „Crescendo" haar optreden op
Zondag 13 Maart wordt aangekondigd.
Wanneer wij den naam „Crescendo" noemen,
mag het zeker overbodig heeten daaraan een op
wekking te verbinden om toch vooral haar op
treden te gaan bijwonen. De vereeniging heeft
toch alreeds jaren haar naam gevestigd, en men
weet ook dat de vereeniging op het terrein van
den zang zeer, zeer veel presteert.
Voor dezen avond heeft de zang zich echter
verzekerd van de medewerking van de Van Dijk's
origineele Volendammers de wijd en zijd be
kende en geprezen harmonica-virtuozen.
Reeds meermalen is men hier in de gelegenheid
geweest, te genieten van de muziek van deze ac-
eondeon-kunstenaars. En ook nu zal deze me
dewerking niet nalaten velen naar „Concordia"1
te doen optrekken, om een avond van dubbel mu
ziekgenot te smaken.
Nogmaals, men verzuime dezen avond niet.
Z,uidseharwoude.
Door de afdeelingen N.V., J.G.O.Bi, en A.N.G.OB
aan den Langendijk wordt 19 Maart herdacht
dat 35 jaar geleden de geheelonthouders-bewe
ging haar intrede heeft gedaan. Veel is in die 35
jaar veranderd, en het vereenigingsleven in het
algemeen heeft een groote vlucht genomen. De
ontstellende vraagstukken, welke momenteel een
oplossing vragen, kunnen bij velen de gedachte
doen ontstaan dat de strijd tegen alcohol in ver
gelijking met andere vraagstukken niet zoozeer
de volle aandacht vraagt. Op den herdenkings
avond zal getracht worden den noodzakelijken
strijd tegen den alcohol te belichten. Vooral in
dezen crisistijd verdient het alcoholvraagstuk al
geheele belangstelling, gezien o.a. de vele auto
ongelukken en de ontzettende kapitalen welke
voor alcohol worden uitgegeven met al de zeer
ernstige gevolgen van dien.
Men verwacht blijkbaar een groot aantal be
zoekers, waarom na afloop een gratis autobus
rijdt naar Alkmaar en Oudkarspel.
Buitenlandsch
Overzicht
Een groot vredesvriend is heengegaan.
Ondanks wapenstilstand rukken de
Japansche troepen op.
De wereld telt weinig werkelijke vredes vrien
den. Dat merken we maar al te duidelijk bij de
ontwapeningsconferentie te Geneve, waar men in
het belang van den wereldvrede nog slechts zeer
weinig heeft bereikt, het zelfs rustig moest aan
zien, dat er in het Oosten een oorlog wordt ge
voerd, zonder een officiéele oorlogsverklaring,
dit alles om de bepalingen van den Volkenbond
te ontduiken. De Volkenbond kan nu alleen maar
tusschenbeiden komen in het „conflict." Tot
eenig gunstig resultaat heeft dit echter nog geen
aanleiding gegeven.
