BERVOETS
euriq
nietwaar!
Binnenlanefsch Overzicht
Uif den Omtrek
VOOR
ETS GOEDS NAAR
Brief uit het Buitenland
Binnenland.
Dr. J. Th. de Visser overleden. Geen ver
laging der spoorvrachttarieven. Hitler's
stormtroepen ontbonden.
Tijdens het samenstellen va n ons overzicht van
Donderdag jl. hadden nog enkele belangrijke gebeur
tenissen plaats, welke een memoratie in deze ru
briek behoeven.
Een droef feit was het plotseling verscheiden op
Donderdag van Staatsraad dr. de Visser Wel was
hij in de laatste weken bedlegerig geweest en had
hij zelfs een kleine operatie ondergaan, maar van
bezorgdheid was geen sprake geweest. In zijn slaap
is deze verdienstelijke staatsburger heengegaan op
74-jarigen leeftijd. De volksvertegenwoordiging was
er eveneens ten zeerste door verrast, en in de Twee
de Kamer werden dan ook gevoelvolle woorden aan
zijn nagedachteins gewijd.
De overledene was een groote nationale figuur
Hij had zich enorme verdiensten verzameld als ka
merlid, vertegenwoordigende de C. H. partij Zijn
werk als minister van Onderwijs is mede zeer ge
waardeerd en in 1925 heeft hij in moeilijke omstan
digheden zijn land als kabinetsformateur gediend
De allergrootste verdienste van den ontslapene was
zijn absolute onkreukbaarheid. Vriend en tegenstan
der waren gewoon om zich aan zijn oordeel te on
derwerpen, omdat men wist, dat dit oordeel door
geen enkele nevengedachte kon zijn beïnvloed
Talrijke malen werd aan dr. de Visser een uitspraak
in een eerezaak verzocht.
Zulke absoluut onkreukbaar figuur kunnen we
moeilijk missen in dezen tijd en misschien helaas
ook niet vervangen.
Een verrassing van geheel anderen aard bracht
het rapport van de commissie de Vries, omtrent het
gehouden ondezoek terzake de huidige goederenta-
rieven der spoorwegen, in het bijzonder van die,
welke van invloed zijn op den uitvoer van land
en tuinbouwproducten. De commissie geeft een reu-
zepluim voor de tarievenpolitiek der spoorwegen.
Zij acht die politiek zeer juist en meent, dat onze
spoorwegtarieven tegevnover die in het buitenland
niet hoog mogen worden genoemd. De tarieven
voor producten van land- en tuinbouw acht ze
naar een alleszins bevredigend plan geregeld.
Men kan zl ch slechts afvragen, hoe men bij
zoo'n idealen toestand ooit tot het instellen dezer
commissie door het departement van Waterstaat
is gekomen. Het rapport is in elk geval teleurstel
lend voor allen, die met den export, in het bij
zonder van land- en tuinbouwproducten hebben uit
te staan. Het zal nu wel weer alles bij het oude
blijven.
De Duitsche regeering bracht een verrassing door
na afloop van de presidentsverkiezingen en met het
uitzicht op de Pruisische Landdagverkiezingen de
Nationaal Socialistische partij in het hart te tref
fen door een verbod van haar Storm- en Estafette
afdeelingen. Men kan er van op aan, dat een en an
der nog tot veel incidenten aanleiding zal geven.
De Brunswijksche regeering bv. blijkt al weinig
geneigd o mhet ontbindingsdecreet, een noodver
ordening, uit te voeren. Mogelijk wil de Rijksregee-
ring de partij van Hitier verzwakken tegen de Prui
sische verkiezingen, mogelijk gelooft ze ook in ernst
aan putch-plannen en wil ze deze verhinderen. In
ieder geval hebben we weinig vertrouwen in de doel
matigheid van het besluit. De Nazi's sieren zich. blij
kens een proclamatie van Hitier nu met het aureool
van het maretlaarschap, wat sterk op het senti
ment van de massa werkt.
De semi-militaire formaties, van welke partij ook,
had men nimmer mogen dulden. Het is nu onjuist
om de stormtroepen van Hitier te ontbinden, terwijl
men die van Sthlhelm en van andere politieke groe
pen laat voortbestan. Een partij welke momenteel
ruim een derde deel van het volk achter zich heeft,
moet men ontzien. Met haar praten, althans zulks
te pogen is beter, dan tegen ze te vechten.
Zoo althans bezien wij het geval. Het kabinet Bru
nlng heeft inmiddels reeds meer krachttoeren ver
toond, waarvoor men oorspronkelijk zijn hart vast
hield, terwijl de uitkomsten toch bevredigend wa
ren. Laten we dus maar weer hopen, dat het ook
nu goed afloopt.
DE TOESTAND IN DE GEMEENTE KOEDIJK
De minister wil leenen mits de prijs
van den electrischen stroom verhoogd gaat
worden.
In de gehouden vergadering van den raad der
gemeente Koedijk deelde de voorzitter mede, dat de
gemeente er niet in geslaagd was bij de banken
een leening van 17000 gulden te sluiten voor de 30
procent tuinderscredieten, welke de gemeente moet
verschaffen, alvorens de 70 procent door het Rijk
verstrekt worden.
B. en W. hadden zich tot den minister gewend
die bereid was 10.000 gulden te leenen tegen 5 pro
cent, onder voorwaarde, dat ter dekking de prijs
van den electrischen stroom voor 1 icht op 35 cent
per K.W.U. wordt gebracht, en voor kracht op 12
cent en aan het Rijk het recht wordt verleend om
als de gemeente met de betaling ingebreke blijft
de uitkeering uit de gemeentefondsbelasting in
te houden.
De raad was algemeen van oordeel, dat de houding
der regeering scherp gelaakt moest worden. Aan
gezien de aardappelen reeds gepoot zijn en de bou
wers geen week meer op kunstmest kunnen wach-
ten omdat er dan niets meer van het gewas te
recht komt werd besloten aan de eischen van
de regeering te voldoen en den minister telegrafisch
te verzoeken, het bedrag van 10.000 gulden tot 17
duizend gulden te verhoogen opdat de minister van
binnenlandsche zaken de 39.800 gulden, welke ge
reed liggen voor de credleten van het rijk aan
de tuinders, kan overmaken.
Verzoek aan de Vereeniging van Nederland-
sche gemeenten.
B. en w. werden voorts gemachtigd om te trachten
(Ihgezonlden mededeeling.)
Dèt is Bervoets-kleeding, goed
verzorgd, uitmuntend van pas
vorm en alles uit de nieuwste
voorjaars-stoffen vervaardigd.
Van kwaliteits - kleeding als
deze hebt U langer plezier
en toch betaalt U er niet
meer voor, want Bervoets is
absoluut de goedkoopste.
Ziet onze étalages.
Het koolseizoen is thans spoedig voorbij. Er komt
over eenige maanden weer een nieuw en het is in
het waarachtig belang van Langendijk te hopen
dat aan het verzoek van „Koophandel" tot nadere
bespreking door de tuindersbesturen gevolg zal ge
geven worden.
Hoogachtend,
RENS SLOT EN BONNET.
een kasgeldleening van 17000 gulden aan te gaan om
zoo spoedig mogelijk de tuinders te kunnen hel
pen. Voorts werd aan het college opgedragen om
de afdeeling Noordholland van de Vereeniging van
Nederlandsche gemeenten te verzoeken, een spoed
vergadering te beleggen, om maatregelen te bera
men, hoe bij de regeering te bereiken, dat de plat
telandsgemeenten door de regeering beter behan-
deld worden.
De nood in tuindersgezinnen.
De heer W. Visser becijferde, dat 183 tuindersge- j
zinnen he vorig jaar 175.000 voor hun producten
hadden ontvangen. Hiervan hadden zij betaald 103 j
duizend verzekerd arbeidsloon, en 45.000 aan kunst- I
mest, zoodat voor deze gezinnen bleef een bedrag
van 25.000 waarvan de grond- en ploderlasten nog j
moesten worden betaald. i
De nood in deze gezinnen is dan ook zoo groot
dat in vele daarvan het geld ontbreekt om brood te
koopen.
9e. Verlaging der vrachttarieven ten einde in
dezen vorm den Nederlandschen tuin- en landbouw
een verkapt subsidie te doen toekomen moet men
als een ondoeltreffende, onbillijke en economische
bedenkelijke maatregel worden verworpen. Er be
staat geen enkele reden om, wanneer ondersteuning
van land- en tuinbouw gerechtvaardigd mocht wor
den geacht, dezen steun niet rechtstreeks, maar
langs den omweg eener vrachtverlaging te bieden.
Als bijlage zijn aan het verslag een 16-tal gra-
phieken toegevoegd.
INGEZONDEN
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
DE GOEDERENTARIEVEN DER
SPOORWEGEN.
De Spoorwegen dienen te sterven naar vol
ledige dekking hunner kosten uit de op
brengst van het vervoer. Op dit oogen-
blik geen aanleiding tot algemeene herzie
ning, ook niet als ssteun aan den tuinbouw.
Verschenen is het verslag van de bij beschikking
van den minister van waterstaat van 13 Januari
1931 ingestelde commissie van onderzoek betreffende
de tegenwoordige goederentarieven der Nederland
sche Spoorwegen, in het bijzonder omtrent die voor
den uitvoer van land- en tuinbouwproducten (com
missie prof. mr. de Vries.)
DE CONCLUSIES.
Op de twee in haar oorspronkelijke opdrdacht aan
de commissie gestelde vragen luidt kort samengevat
het antwoord aldus:
le. Zoowel het algemeen belang als economische
beginseelen eischen, dat de spoorwegen worden ge
leid als een openbare onderneming, zoodat zij der
halve hebben te sterven naar een volledige dekking
hunner kosten uit de opbrengsten van het vervoera.
2e. De regels der prijsvorming moeten bij de be
paling van de vrachttarieven als leiddraad genomen
worden. Op grond van het feit, dat de algemeene
kosten bij een spoorwegbedrijf in sterke mate het
overwicht hebben, moet dit leiden tot een stelsel
van differentieele tarieven, hetgeen wil zeggen, dat
het beginsel der vervoerwaarde de voornaamste be-
palingsgrond moet zijn bij het opstellen van vracht
tarieven, hoewel daarnaast ook aan Verschillende
factoren, welke de hoogte der kosten bepalen, in
vloed moet worden toegekend.
3e. De Nederlandsche Spoorwegen worden te
recht met het sub le genoemde beginsel geleid, l
4e. Het goederentarief der Nederlandsche Spoor
wegen van 1926 is als een systematisch opgqzette
en goed doordachte toepassing van het sub 2e. ge
noemde beginsel te beschouwen.
5e. Er bestaat op het oogenbük nog geen aan
leiding om tot een algemeene herziening van friet
goederentarief over te gaan.
6e. Aan de tarieven voor (den uitvoer van tuin
bouwproducten en aardappelen is in het goederen-
tarief van 1926 een alleszins bevredigende en gun
stige plaats ingeruimd.
7e. Verlaging van deze tarieven is ook in ver
gelijking met die van andere naar Duitschland ex-
porteerende landen niet gerechtvaardigd, daar noch
gebleken is, dat de Nederlandsche producten door
die van andere landen van de Duitsche imarkten i
zouden jworden verdreven, doch dat er hoogere
vrachtkosten op de Nederlandsche producten zouden
drukken. Intengendeel verkeeren de Nederlandsche
producten in dit opzi cht in de overgroote meerder
heid der gevallen in een gunstiger positie dan die
der overige landen.
8e Van een verlaging der vrachttarieven is voor
al in de huidige omstandigheden geen vermeerde
ring van den Nederlandschen uitvoer te verwachten.
In het courantenverslagstaat te lezen:
„Wat de bonnen betreft, het is toch wel ver
„gezocht als men in een jaar als dit nog meent
„gelegenheid te moeten hebben om uit de hand
„te koopen. Erwordt tegen geprotesteerd, dat
„een handelaar het heeft aangedurfd om het
„In de krant zoo voor te stellen, alsof de el
lendige toestand voor een deel aan de af-
„schaffing van de bonnen is te wijten."
Zooals het daar staat, wordt wel een zeer ver
keerde indruk teweeg gebracht, en zeer onjuist weer
gegeven, wat geschreven is. Niet de ellendige toe
stand wordt door het straffe veilingsysteem teweeg
gebracht. De crisis Is er in al haar omvang, maar
de ellendige toestand had minder kunnen zijn de
afzet der stapelproducten regelmatiger en beter
en daardoor zeer waarschijnlijk een totaal grootere
opbrengst der koolvoorraden.
Wat heeft Noordholland steeds zijn voorsprong
gegeven op het buitenland? De kwaliteit zijner pro
ducten, de goede sorteering en ook zeer zeker de
wetenschap der buitenlandsche importeurs, dat zij
hier steeds een ruime markt vonden, d.w.z. indien
zij bestelden, ook ropmpt verladen werd. Juist in
ellendige tijden moet men alle zeilen bijzetten, om
geen vleugje verloren te laten gaan. Het is dan ook
een verblijdend teeken, dat in de vergadering van
den Vierbond stemmen van leiders zijn opgegaan,
die inzagen, dat het gevolgde systeem niet het
ware was.
Indien gij bestuurders, door beperking van aan
voer uw prijzen wilt verbeteren, had dan bij den
aanvang een gedeelte der oogst vernietigd. Bij
groote voorraden is niet doorslaggevend hetgeen
verkocht wordt, maar de groote hangende voorraden
die ieder oogenblik gepresenteerd kunnen worden.
Van alle groote stapelproducten rubber, suiker, enz.
worden de prijzen voor een groot deel gedrukt door
den voorraad, ook al wordt die niet gepresenteerd.
Langedijk is afhankelijk van de wereldmarakt,
Langedijk is geen dictator, die kan voorschrijven
aan het buitenland wat het wenscht. Integendeel,
tuinders en handelaren hebben meer dan ooit zich
in de toekomst te voegen naar de wenschen van
hun afnemers, wil men een groot gedeelte van den
afzet niet verliezen. Door eigen productie in het
buitenland, zal de concurrentie van Langedijk met
het buitenland steeds moeilijker worden, steeds feller
worden. Wat geschreven is, was niet de meening
van één handelaar, maar van vrijwel den geheelen
handel en een goed deel der tuinderrs. Het is niet
geschreven o meen waarheid te verdraaien, en om
te misleiden, maar om eerlijk voor een overtuiging
uit te komen. Laten de voorstanders van „geen
bonnen" feiten geven en noemen, die aantoonen,
dat inderdaad heht systeem van na 1 Januari,
best en gelukkig heeft gewerkt, de handel heeft met
feiten aangetoond, dat het niet zoo is.
Door afshaffing der bonnen hebt gij een Veilig
heidsklep weggenomen, en vergeten een andere er
voor in de plaats te stellen. Het gaat hier niet per
sé om bonnen, maar zoolang er niet een ander, of
beter systeem is bedacht, is "het foutief, het'over
boord te gooien.
Gij tuinderrsbesturen hebt een groote verantwoor
delijkheid op u geladen, door zonder diepgaand
overleg met den handel, eenzijdig een besluit te ne
men, dat sterk op den afzet de producte ingreep.
Gij hebt op den Langendijk een vereeniging van den
Handel, die steeds bereid is gevonden met u in over
leg te treden en gezamenlijk voor deproblemen,
welke aan den Langendijk zich voordoen, een oplos
sing te vinden. Bij een belangrijk besluit als afschaf
fing der bonnen bleek het bestaan dezer vereeni
ging u onbekend.
INDRUKKEN VAN DE MALAISE IN AMERIKA.
TOCH NOG EEN GUNSTIGE HANDELSBALANS.
Het is in Amerika malaise, wat de klok slaat.
Nauwelijks is men in New York aangekomen, of
men hoort en leest er overal van. Ook de stad New
York moet er volgens de artikelen in de dagbladen
slecht voor staan. Aan de zorgellooze en roekelooze
finantieele politiek dezer wereldstad is door de ma-
laise plotseling een einde gemaakt. Tot nu heeft
men de zaken nog in het rechte spoor kunnen hou-
den, doch de deskundigen verklaren openlijk, dat
I er spoedig wat gedaan moet worden. En de moei-
I lijkheid is, dat werkelijk afdoende maatregelen niet
I zoo gemakkelijk te vinden zijn. In het verleden heeft
I men zonde de minets aarzeling de eene schuld op
I de andere gestapeld, totdat de netto schuldenlast
der stad 2000 millioen dollar bedroeg. Er is de stad
New York een leening van 200 millioen dollar toe
gestaan waarvan de helft dadelijk werd bijeenge
bracht door een aantal banken, doch dit bedrag
is nog ni et eens voldoende om de meste drin
gende betalingen te verrichten. Bezuiniging is een
onderwerp, waar opvallend weinig over gesproken
word.t Zooveel te meer heeft men het over ver
hooging van de inkomsten der stad. Er wordt bv.
voorgesteld om het tarief van de waterleiding te
verhoogen of het tarief van de veerponten. Daarbij
gaat het telkens om enkele millioenen, een groot
bedrag op zichzelf, doch weinig in vergelijking met
de totale schuldenlast. Het weder invoeren van de
tollen bij de bruggen, die reeds 20 jaar geleden wa
ren afgeschaft, zal bv. naar schatting 4—6 millioen
per jaar opbrengen.
Er zijn nog andere berichten, die er duidelijk op
wijzen, hoe moeilijk de toestand is. Van de banken
die genoodzaakt waren hun betalingen te staken,
komen er volgens een juist gepubliceerde mededee
ling van den schatkist-inspecteur 336 in aanmer
king om te worden gesteund door de Reconstruction
Finance Corporation, welke tot dat doel door de
regeering der Unie is opgericht. De deposito's bij
deze banken beloopen in totaal 279 millioen dollar,
terwijl zij 23 millioen dollar bezitten in contant
geld en de waarde van hun overige bezittingen
geschat worden op 114 millioen. Door ongeveer 43
millioen aan deze banken te leenen, zou men hen
in staat kunnen stellen, 66 millioen aan bevroren
credieten los te maken.
Door een enkel bericht wordt de toestand ge-
teekend. De finantieele moeilijkheden van New York
zijn ouder dan de wereldmalaise, want onlangs
moesten de eigenaars van huizen, die vier jaar
geleden onteigend waren, om een nieuwen onder-
grondschen spoorbaan de kunnen aanleggen, een
protest indienen, omdat zij nog steeds niet het hun
toekomende geld hadden ontvangen. En dat terwijl
hun huizen reeds in Juni 1928 werden afgebroken.
Een ander typisch bericht is, dat voor den staat
New York een wetsvoorstel is ingediend, om geen
nummerbewijzen af te geven voor auto's, die vijf
of meer jaren oud zijn, tenzij een dergelijke auto
deskundig is onderzocht en ook wat het uiterlijk
betreft in goede conditie verkeert. Dit is na
tuurlijk een zeer rekbaar begrip en de opzet is dui
delijk: de oude auto's moeten verdwijnen, en het
publiek moet gedwongen worden tot koopen. Met
de velen, die daartoe eenvoudig niet instaat zijn,
en door het gemis van hun oude voertuig, vooral in
een auoland als Amerika, ernstig gedupeerd worden,
houdt men geen rekening.
Zooals bekend bestaat er in Amerika geen werk
lozensteun, geen armenzorg vanwege de overheid.
Alles hangt af va nhet particulier initiatief. Een
zeer sympathiek plan is uitgevoerd door de New
Yorksche kleedingindustrie. In een der grootste klee
dingmagazijnen hebben de verschillende firma's
kleeren voor mannen, vrouwen en kinderen bijeen
gebracht tot een gezamenlijk gewicht van drie
ton: Verder hebben zij eenige leden van hun per
soneel fagestaan om bij de uitdeeling behulpzaam
te zijn. De kleeren zijn alle nieuw en deels van de
beste kwaliteit. Zij worden afgestaan om de winkels
en magazijnen geheel ter bechikking te hebben
voor de modellen van het nieuwe seizoen en men
zou het dus kunnen vergelijken met een gratis
uitverkoop. Het mooie ervan is, dan men het voor
de bedeelden zoo weinig mogelijk kwetsend maakt.
Zij worden door het winkelpersoneel behandeld pre
cies alsof zij iets kwamen koopen. Zij krijgen klee
ren, die hen passen en overeenkomen met hun per
soonlijken smaak en behoeften. De gekochte klee
ren worden op de-gewone wijze in doozen verpakt,
zoodat aan niets te zien is, dat zij gratis verstrekt
zijn. Er zal geen controle worden uitgeoefend op
het gebruik, dat van de kleeren gemaakt wordt,
misbruiken als onderhands verkoopen van de klee
ren zullen trouwens na deze uitdeeling op groote
schaal wel niet zoo licht voorkomen.
De steun van de groote zaken alleen is echter niet
genoeg. Men heeft ook leine bijdragen noodig, die
door hun groot aantal nog een belangrijke som
kunnen vertegenwoordigen. De inzameling vandeze
bijdragen is op een echt Amerikaansche wijze ge
organiseerd. In elke uhizenblok wonen enkele vrij
willigers van het wervingsleger en deze bepalen zich
bij hun actiet tot de bewoners va nhun eigen blok.
Alle bewoners daarvan worden persoonlijk bezocht
op de hoogte gesteld van de werkzaamheden en ver
zocht om een kleine bijdrage, zoo mogelijk een vaste
wekélijksche bijdrage, hoe klein ook. De bijdragen
zullen in de eerste plaats gebruikt worden om hulp
te verleeenen aan de arme inwoners van dezelfde
stadswijk. Eerst daarna kunnen de wijken onderling
van elkaar leenen. Het kan wel niet anders, of vol
gens dit systeem krijgt men meer geld binnen dan
op eenige andere wijze.
Na al het bovenstaande zal het den lezer ongetwij
feld verwonderen, dat Amerika nog in Januari 1932
een voordeelige handelsbalans had. De uitvoer be
droeg 14.7 millioen dollar meer dan de invoer. De
beied cijfers bedroegen resp. 149.2 en 135.2 millioen
tegen 249.0 en 183.1 millioen in Januari 1931. Een
ander merkwaardig feit was, dat voor het eerst
sinds November 1928 de handeslbalans ten opziche
van Rusland ongunstig was. Er werd voor 1.2 mil
lioen dollar ingevoerd, terwijl de export naar de So
vjet-Unie slechts 0.7 millioen bedroeg. Sedert De
cember 1928 is men er steeds in geslaagd den uit
voer hooger te houden dan den invoer, doch met
het oudejaar verdwenen voor Amerika de leveran
ties van machines, die men in Rusland noodig had
voor de verwezenlijking van het vijfjarenplan.
(Nadruk verboden.)
