Crisis en kein Ende telkfoon intercommunaal to. it. I Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier No 47 DINSDAG 26 APRIL 1932 41 e I l «ito: Hum 1.1. m totem i. H. KEIZEH. Jmeel Noordscfurwomlt. Weekagenda Actie tot instandhouding i;» r«r.ini' NIEUWE DEZE COURANT VERSCHIJNT DINSDAG DONDERDAG en ZATERDAG. Abonnmentspr ij s per 3 maanden f 1.15. ((KRUI ADVERTENTIEN: Van 15 regels 75 cent; elke regel meer 15 cent. GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE. 26 April: Tooneeluitvoering „Jong Leven" in de tooneelzaal van den heer Corn. Vis te Oud karspel. 1 Mei. - 1 Meifeest van S.D.A.P. en N.V.V. in „Concordia" te Noordscharwoude. Aan vang half acht. 5 Mei. -- Hemelvaartsdag, Bal bij Bouwstra te S.int Pancras. Aanvang 5 uur. 'k Kan me indenken in de gedachtengang van. dkn inzender-abonnée, in de „Nieuwe Lange- dijker Courant", blijkbaar een tuinbouwer, dio zich tot zijn collega's richt in een! ingezonden s+uk, dat vrij een „cri de coeur" een harte- kreet uit den nood geboren, mag) heetent We zitten in de put en zieni geen uitkomst.. De moeilijkheden worden al grooter, het weer standsvermogen, finantieel (indien pog aanwe zig) zoowel als moreel steeds minder. Het vleug je nu aan de veilingen, speciaal voor het artikel gele kool, kan geen verruiming van ook; maar cenige beteekenis bréngen. Hoogstens dat een enkele gelukkige kan zeggen, straks op het eind „do eindrekening van mijn kooloverhouden is dank zij het kleine meevallertje op het eind iets minder ongunstig uitgevallen, dan ik vreesde.' Meer niet. En wat de ontvangen steun aangaat, och daar over zijn we het allen met elkaar roerend eens. Ik zeg het den heer Valstar ter Jaarvergadering van het Centraal Bureau volmondig na: Noord- Holland is van ,den geheelen Nederlandschen tuin bouw het zwaarst getroffen en de steun is in tweeërlei opzicht onvoldoende te noemen. De toe gestane som is veel te gering en daarbij kwam de schriele hulp nog te laat bovendien. Op sommige plaatsen ,denk aan Koedijk en Warmenhuizen, heeft het groote moeite gekost eer de gemeente in staat was tot uitbetaling over te gaan. .En waar uitbetaald is, bleek in tal van gevallen de ,steun ten eenenmale onvoldoen de om ook maar in de meest nijpende behoeften te voorzien. Zeker is er verschil, wie nog eenige draagkracht had en zulke zijn er gelukkig nog heel wat wordt nu in staat gesteld mest stoffen te betalen, polder- en hoogheemraadschap lasten te voldoen. Hoe talloos zijn zij, die zelfs deze noodzakelij ke uitgaven, ook pa het ontvangen van het ere- diet, niet kunnen voldoen. Om nu van huur- en hypotheekschulden nog te zwijgen. Somber is de toestand, wie eenigszins in fines ses hiermede bekend is, is o zooi, licht tot pes simisme geneigd, temeer daar er zoo goed als geen lichtpunten aan. den economischen orizon te ontdekken zijn. Ben ik het dus met dien inzenden volmaakt cer.s, als hij van onvoldoenden steun gewaagt, ik verschil met hem als hij in somberheid meent, dat de regeering ,zelf oorzaak is van den jammer lijken toestand, waarin we ons bevinden. Die bewering is onmogelijk vol te houden; waar de crisis een internationaal karakter vertoont, en talrijke factoren tot haar ontstaan en voortdu- j ren hebben medegewerkt, getuigt het van. een groote oppervlakkigheid, de Nederlandsche re geering als zondebok voor te stellen. Voor de crisis in al haar scherpte hier in ons land op trad, woedde zij reeds hevig in Amerika en iets later in Duitschlnad. In ons land werd; de ak kerbouw 't .eerst erdoor aangetast, daarna kwam de tuinbouw aan de beurt, terwijl ook thans de veehouderij en de bedrijfspluimveehouders door de crisis worden getroffen. Ook is- de vaak gehoorde meening, als zou de kapitalistische productiewijze tot jdez© wereld ontwrichtende toestanden moeten leiden een stel- 'U1g, dir nog altijd op bewijs wacht. Men diene hierbij wel in het oog te houden, dat feilbare n ensehen op het voortbrengingssysteem invloed "itoefenen. En wélke manier men ook zou uit denken, men heeft altijd met onze beperkte) en heilbare menschelijke vermogens te doen. Zoo bol me bv. dat een socialistisch schrijver van internationalen naam erkend heeft, dat ook een socialistische maatschappij van crisis niet ver- schoonu* zal blijven. ^og onmogelijker lijkt mij de uitspraak van oen abonnc-inzender, die gewaagde van kapitaJ diverse organisaties hebben weten te vinden en l'stische dictatuur, als de veroorzaker der we- als hei er on aan Immt UM troMrAn n->» veroorzaker der we reldellende. Indieji dit juist ware, zou die kapi- talistische dictatuur gelijk zijn aan de wolvin, die zich zelf zogen.de, zichzelf meteen verteert. En dat dan willens en wetens. Wereldconcerns als Philips, de Koninklijke, Amsterdamsche H.V.A. zouden op schier onher stelbaar verlies en eigen ondergang bedacht moe ten zijn. Toch te dwaas om los te loopen. Niemand is in staat, ook maar bij benadering aan te geven hoe het verder zal gaan en hoe de oplossing van het groote crisiskwaad zich zal voltrekken. Vele crisissen heeft de maatschappij al door slaan, geweldige veranderingen, zijn vaak haar gevolgen geweest. Doch eenmaal treedt weer een evenwichtstoe si and in. F.r komt geen einde aan de menschelijke be hoeften, de eetlust blijft, dus moet voor voeding gezorgd. Zonder kleeding gaat het niet, dus moet in die behoefte worden voorzien. Geboren wor den en sterven, beiden stellen eischen. En zoolang er leven is, zoolang zal er moeten worden voort gebracht. Al is het waarschijnlijk te achten, dat cle bevrediging onzer behoeften voortaan op heel wat bescheidener wijze dan in de dagen van voorspoed zal geschieden. Passief of actief? hei er op aan komt, een, lijd trekken. Dan de akkerbouw heeft het exempel gegeven i. ér wel wat te bereiken. Waarmede ik zeggen wil, dat de diverse, or ganisaties elkander dienen op te zoeken, elkaar dc hand te reiken en zoo samen een eenheid moe ten vormen. Laat men zich voor onze menschen-in-tdruk nu eenparig stellen achter Provinciale Commis sie en Vierbond, ter verkrijging van den toeslag van f 100 per opgelegde, geïnventariseerde wag gon kool op 1 December jl. Een goede steun in den rug zouzulks voor onze menschen beteekenen, van grooter waarde dan de ten deele reeds betaalde credieten. Een tweede middel dient verder overwogen, en zoo mogelijk straks te worden voorgestaan door al onze tuinbouwers. Wat tot dusver, is voorgestaan en nog slechts ten deele verkregen credieten heeft, betrek king op het oogstjaar 1931 en tot leniging van de groote onheilen, dat jaar ondervonden. Het ziet ,er niet naar uit, dat de Noordholland- schc tuinbouw het in 1932 zonder hulp en steun van overheidswege kan stellen. Hoe zal dat moeten geschieden? Laten we dat eens in een volgend artikel aan de orde stellen. A. 'f. Is de steun, tot heden door het B,ijk aan onze tuinbouwbedrijven verleend, ten eenenmale on voldoende gebleken, en is het bedrijfsleven er al weinig door gebaat thans wil men andere midde len aanwenden. De aan den Langendijk en omgeving gevestigde afdeelingen van den Chr. Boeren- en Tuinders'! bond, hcoben zich met het hieronder volgend re' quets tot steunverkrijging gewend tot Z. Exc. den Minister van Binnenlandsche Zaken en Landbouw. Aan alle tuinbouworganisaties in den omtrek is een afschrift toegezonden, met het dringend verzoek, aan dit pogen adhaesie te willen betui gen. Het is een pogen, het bedrijf een deugdelijken steun te geven, op soortgelijke wijze als aan den akkerbouw is gegeven. Althans wat de hoofd gedachte betreft, een door de regeering gega- randeerden prijs van een hofdproduct. Er zijn er al heel wat, bij wie de grens van fjpr T||inhnilU/hpflriiuOn het uithouden en .doorzetten is overschreden. De IUMlUUUflIJCUIIJlüll zulken voelen zich geslagen geheel op. Ze zien geen uitkomst meer. Talrijke vorderingen moeten nog worden voldaan en er is geen fonds. Er moet worden geleefd en geworsteld om de nieuwe oogst te halen en men weet niet, hoe dat kan en moet. Indien men eens een enquette instelde naar den toestand op tal van plaatsen, men zou. verbeis- terende resultaten krijgen. In tal van gezinnen, is nood, groote nood. Is het wonder, dat dan bij velen de moed ont breekt? Dat men zonder, eenig blij gevoel en zonder arbeidslust weer ,naar den akker gaat en telkens weer, bij eiken arbeid zich afvraagt, wat zal het resultaat zijn? Moet al mijn arbeid weer verlies brengen? Er is veel moedeloosheid, er wordt meer ge zucht en geleden als wel openbaar komt. Als onze plattelandsbevolking begint te klagen, dan is er reeds nood. f Ondanks dit alles, hoe verstaanbaar ook, mag in passiviteit niet worden berust. ,We hebben als nuchtere zakelijke menschen de werkelijkheid on der de oogen te zien en ons af te vragen, wat er gedaan kan worden en door ons zelf en door de landsregeering, om ons bedrijfsscheepje, dat rot zinken neigt, nog ,te redden. In mijn artikeltje „DuitschlandNederland' gaf ik reeds enkele verweermiddelen aan de hand die zoo noodig door heel ons nationaal bedrijfs- 1 leven dienen te worden gehanteerd. j Excellentie, Het gaat om ons bestaan, dat voelen; we nu i allen wel. j Namens de afdeelingen van den Qhristelijken En hoewel wij m ons gewest daar in persoon Boeren- en Tuindersbond te: niet zooveel invloed op uit kunnen oefenen, daar j kunnen we toch in de tui'nbouwvereeniging of j vakorganisatie op deze dingen wijzen. Het blijkt nu helder als de dag, dat de belangen van onzen I land- en tuinbouw .met die van handel en indusi trio in de groote lijn parallel loopen. Is dit een middel, dat op den duur verandeming in onze precaire positie kan brengen, hiermede 'kan niet worden volstaan. Ei' moet ook in den directen, aanwezigen nood zoo mogelijk worden voorzien. En een middel, dat eenigszins hiertoe kan bijdragen, zie ik den (ceslag op de in het nu bijna afgeloopen seizoen geveilde kool. Nog altijd is deze aanvraag, door den Vierbond ingediend en nog onlangs door de Provinciale Commissie met nadruk en kracht bepleit, in on derzoek. 1 Ik kan mij maar moeilijk anders voorstellen, dal dergelijke steunmaatregelen 'aan onzen bodem cultuur om met dr. Colijn te spreken de iegetring uit de keel moeten worden getrokken. Nu wordt er wel getrokken, de beide voornoem de organisaties werken als tractoren, edoch, mij bekruip 1 de gedachte wel eens, of de splitsingen in de organisaties, die inzonderheid den laatsten tiici zich hebben voorgedaan, aan de totaal trek kracht geen afbreuk doen. Wil men zich als vak bond afzonderlijk gaan organiseeren, nu, we leven om het uitzicht voor onze zoo fel getroffen streek eenigszins .te verbeteren. Temeer meenen wij grond te mogen! hebben voor deze hoop en verwachting, daar het volstrekt niet zeker is, dat de hulp die wij vragen, iets aan de schatkist kosten zal. Wij meenen *ns voor verdere uiteenzetting omtrent den toestand in onze streek te kunnen; onthouden, daar deze Uwe Exc. wel bekend zal zijn. Wij zouden dan dringend bij Uwe Exc. willen vragen om een steunregeling voor 'de kool; het product dat pl.m. 60 procent van dei productie onzer bedrijven in deze streek omvat. Zou de kool voldoende gesteund worden dan is er hoop dat wij onze bèdrijven sleepende kun nen houden. Wij geven eerbiedig de volgende regeling in overweging. De koolteelt kunnen wij verdeelen in twee tijdperken van oogsten en wel vanaf 15 Juli tot 1 December en vanaf 1 December tot' 1 Mei In den tijd van half Juli tot December wordt van het land geoogst, aan de veilingen gebracht en verhandeld een niet bewaarbare koolteelt. In den tijd van 1' December tot Mei is de kool een stapelproduct, hetwelk in die vijf maanden een belangrijke, werkverschaffing vertegenwoor digt, voor de groentevoorziening in den winter tijd in belangrijke behoeften voorziet en met geleidelijken afzet economisch een zeer groote beteekenis heeft. Evenals in den distributietijd kan dit stapel product volgens het stelsel van toen worden ver deeld en via de veilingen, worden verhandeld, en getransporteerd. Waar in dien tijd deze groenten hebbeni ge diend voor de voorziening van onze bevolking en tot stijving van 's lands inkomsten, daar zou een dergelijke regeling nu kunnen dienen tot behoud van deze streek en ook tot steun van een toch ook voor ons land historisch gebleken bron van nationale welvaart. Wij willen Uwe Exc. daarom voorstellen «en minimum-garantieprijs voor onze kool als volgt: Voorden tijd van 15 Juli tot 1 December voor roode en gele kool een prijs van drie cent per ki logram, met de bepaling dat de kool niet zwaar der zou mogen afgeleverd worden als op bij liggende schaal is aangegeven om ophoopen en minderwaardigheid te voorkomen. Voor vroege witte, (geen zuurkool-witte) een doorsneeprijs van anderhalve cent per kilogram verwerkt als op bijliggende schaal is aangegeven. oor witte kool zuurkool-witte) 1 cent per kilogram. Gedurende den tijd van 1 December tot 1 Mei voor roode en gele kool vier cent' per kilogram en voor Deensche witte kool drie cent per kilogr. r, Bij deze minimum-garantieprijzen zou de grooD Broek op Langendijk, April 32.A lak vall onze bedrijven dermate gesteund zijn Aan Z. Exc. den Minister van Binnen landsche Zaken en Landbouw, 's-Gravtenhaga. Broek op Langendijk en O., gevestigd te Broek op Langendijk; St. Pancr asen O., gevestigd te St. Pancras. Noordscharwoude en O., gevestigd te Noord scharwoude. Dirkshorn en O., gevestigd te Diirkshorn. komen wij tot Uwe Excellentie met het eer biedig en dringend verzoek onze bedrijven in de ze streek door een steunregeling te willen helpen. Beeds drie jaren voeren wij hier een bijna wan- hopigen strijd om het bestaan. Tot het alleruiterste hebben wij gewacht eer wij om hulp van de Begeering gingen roepen. Betrekkelijk kort geleden hebben wij ons pas tot Uwe Excellentie gewend, omdat wij gaarne zoo lang mogelijk ons zeiven hielpen. Die credieten welke wij tot -dusver ontvingen zijn zelfs voor het verleden een onvoldoende hulp In ieder geval kan daar voor 1932* niet verder mee worden voortgegaan en kan alleen steun ons helpen. Die steun is naar onze meening het) best te verleenen op de wijze welke wij bescheidenlij'k Uwe Excellentie nader in overweging geven. De bereidwilligheid welke Uwe Excellent ie heeft getoond ten aanzien van de hulp) aan de akkerbouwbedrijven en de hulp die, als wij wel zijn ingelicht, verleend zal worden aan de onder scheiden soorten veehoudersbedrijven, schenkt dat onze bedrijfsmogelijkheid eenigszins her steld aou worden. Deze regeling zou geheel geadministreerd kun nen worden aan de betaalkantoren der veilingen die in de distributietijd hebben getoond gelden te kunnen inhouden ten bate van het Bijk. Ook nu zullen zij in staat zijn uit te keeren aan de Tuinders, mits de overheid hen opdracht geeft om den noodlijdenden Tuinbouw te voorzien van datgene wat noodzakelijk is om die bron van nationale welvaart t» redden voor ondergang. Komen de prijzen boven den gestelden mini mum-garantieprijs hetzij door verbetering der economische toestanden of doordat de tSaten on derling een andere politiek gaan, voeren, dan be hoeft het de schatkist niets te kosten en bestaat er tevens de mogelijkheid dat de tuinders in de zen wijden omtrek hun achterstand weer kunnen inhalen, de oude schulden welke zij in deze drie slechte jaren gemaakt hebben, kunnen aflossen, en de bedrijven weer op gezonde basis! kunnen arbeiden. Hetwelk doende, enz. Namens de Afd. voornoemd ,ran den B.» T. B. (w.g.) JAN BALDER Jbz., Voorz. te Br. op Langendijk. i w.g.) Corns. Timmerman, Secretaris te Broek op Langendijk. w.g.) JAN WAGENAAB Cz. te Sint gelukkig in een vrij land. Echter neme men een ons de hoop, dat u ook voor onze verlangens vr.mbeeld aan de akkerbouwers, die elkaar in de niet doof zult blijven, maar zult» willen helpen w.g.) A. SCHUUR te Koedijk. w.g.) JB. JONG te Noordscharwoude. w.g.) O. GUTTER te Noordscharwoude. (w.g.) L. S. BREUGEL te Groenveld gem. Sint Maarten. (w.g.) G. J. JONKER te Krabbendam.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1932 | | pagina 1