Pluimveeteelt
onze Lezeressen
Sproeten komen vroeg in het
voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol Bij alle Drogisten.
DE OUDSTE BOOM TER WERELD,
De oudste boom ter wereld staat bij het Mexi-
I cansche dorp Santa Marta de Tula. Zijn leef
tijd wordt geschat op 6000 jaar! De takken zijn
nog krachtig en frisch. Reeds Ferdinand Cortez, de
veroveraar van Mexico, maakte er in zijn geschrif-
i ten melding van, terwijl in 1803 Alexander von
Humboldt hem eveneens beschreef en zich over
i zijn omtrek van 36 M. verbaasde.
lucht, maar ook de eigenaardige reactfe te voor
schijn roept.
VOORDEELIG VOEREN.
Door een langdurige voorlichting zijn we in ons
land met de pluimveeteelt gekomen tot betere fok-
methoden, doelmatiger huisvesting en rationeele
voedering. Vooral dat laatste heeft veel moeite ge
kost. De boeren waren sinds jaer en eeuwe gewoon
om de kippen haar eigen kostje te laten opschar
relen; 's avonds kregen ze wat mais en de eitjes,
nu ja, daar bemoeide de boer zich niet mee. De
eieren waren voor de boering, de opbrengst was
haar „eiergeld". Eindelijk is de boer het gaan mer
ken, dat anderen met hun kippetjes méér wisten
te winnen dan hij; hij ging zich voor de zaak in
teresseeren en ondervond, dat hij inderdaad, als hij
de nieuw-modische methoden toepaste, zich be
langrijke voordeelen bezorgde. Zoo werd de pluim
veeteelt het voornaamste nevenbedrijf van den
landbouw.
Dat de boer tenslotte moderne hoenderstallen
heeft aangeschat, de broedeieren of kuikens van
goede fokkerijen liet kaomen en dat hij zijn bees
ten meelvoer is gaan verstrekken, zegt ons duidelijk
dat de nieuwe methoden goed en voordeelig waren.
Als de boer dat voordeel, om het zoo eens te zeggen
niet met zijn klomp kan voelen, dan prakkezeert
hij niet over verandering. Met den kunstmest was
het eenzelfde geval. De boer stond er aanvankelijk
ongeloovig, spottend tegenover, maar naarmate hij
de voordeelen van kunstmest op de proefvelden kon
zien, aanvaardde hij de nieuwe profijten, welke de
wetenschap hem bood.
Jammer dat een boer zich door tijdelijken tegen
slag weer zoo gauw uit het veld laat slaan. H- be-
jok nu niet, dat een kip een goed meelvoer
behoeft om een behoorlijke productie te kunnen
geven, maar hij redeneert: de eieren brengen veel
te weinig op, dus moet ik mijn voordeel niet in wat
meer eieren zoeken, maar in een vermindering van
mijn kosten. Op het oogenblik meelvoer te verstrek
ken aan de kippen, zoo denkt hij, dat is goed geld
naar kwaad geld gooien. Niet alleen uit hetgeen we
zoo hier en daar lazen, weten we het, dat de meeste
boeren weer tot de aartsvaderlijke voedermethode
van het pluimvee zijn teruggekeerd, maar dat bleek
ons ook uit persoonlijke ondervinding, opgedaan in
vele gesprekken met landbouwers. Ze laten de bees
ten weer naar hartelust scharrelen, wat altijd goed
is geweest, maar stellen naast hetgeen de dieren
zelf weten te vinden, nog slechts goedkoope mais
ter beschikking. Natuurlijk ziet de boer het verschil
in opbrengst wel, maar hij redeneert: bij de eiren,
daar moet toch geld bij. Dat is op zich zelf waar,
maar men mag niet vergeten, dat de toeslag per ei
des te aanzienlijker zal worden, naarmate de pro
ductie minder is. Bezuiniging op het voer brengt
veel minder voordeel, dan de teruggang in productie
de nboer kost. We zullen dat verduidelijken met een
persoonlijke orïdervinding, welke we dezer dagen op
deden. Om een der huisgenooten een plezier te doen
kochten we van een gebuur 4 eenden, heelmaal geen
bijzondere dieren, een gekruist stelletje. Bij den
gebuur liepen ze vrij in een wei, maar een hok voor
den nacht hadden ze niet en het voeder bestond
uitsluitend uit mais. Meer was ook niet noodig, ver
zekerde onze gebuur, want de eieren brengen toch
te weinig op en de eendjes waren best content met
de mais. De productie dieren was: soms 1, soms
geen ei per dag, een enkelen keer 2 eieren en één
keer, zoo verzekerde onze gebuur met nadruk, had
hij op één dag 3 eieren geraapt. We timmerden i
een nachtverblijf je af in den stal, gaven den een
den buiten een loopje van circa 6 M2., omdat we
momenteel niet meer grond te missen hadden en
plaatsten er een teil met water in. Maar: ze kregen
van den eersten dag af, behalve haar mais in den
namiddag, een behoorlijke portie meelvoer in den
ochtend. In de eerste week legden, als gevolg van de
overplaatsing, 3 eieren totaal. Op den achtsten dag
begon het echter anders: 2 eieren. Daags er na: 3,
toen vier, nog eens vier, dan weer 3, maar nooit
minder. We rapen regelmatig 4, 5 a 6 dagen ach
tereen 4 eieren, dan één dag 3. Onze gebuur ge
loofde er niets van, tot we hem meesleepten naar
den stal, waar het eierlijstje hing, naast het een
den-nachtverblijf. Toen moest hij toch wel aan
nemen, dat we niet dag-in en dag-uit ons zelve
door die notities zouden bedotten. We rapen van
die 4 eenden nu gemiddeld 2 eieren per dag méér
dan onze gebuur dat deed en we hebben het hem
voorgerekend, dat ons voer aan die 4 eenden nog
geen 2 cent per dag méér kost, dan hij besteedde.
Voor nog geen 2 cent hebben we 2 eieren méér.
Al zouden we op onze eendjes dus niet kunnen ver
dienen, er gaat toch minder geld bij dan wanneer
we ze onverstandiglijk „voordeelig" zouden voede
ren.
Wees niet bekrompen, boeren-kippenhouders! Re
ken het met een potlood in de hands eens na, wat
een rationeele voedermethode u per dag méér kost
dan een eenzijdige maisvoedering en reken óók uit,
welke het verschil in opbrengst is! Het meelvoer
is bovendien niet duur meer. De fabrikanten voeren
op het moment in den strijd om het bestaan een
bijna doodelijke concurrentie met elkaar.
EEN MEER MET DRIEëRLEI SOORT WATER.
Ten Noorden van Bergen in Noorrwegen vindt
men bij het plaatsje Mo, de Mo-Fjord, die uit
loopt in een klein meertje. In het meertje vloeit
een bergstroom, die het zoetwater brengt; door den
vloed komt er zout zeewater in, dat er bij eb weer
ten deele uitgespoeld wordt en dan vindt men in
het meertje nog een tamelijke hoeveelheid zwavel
houdend water. Lang heeft men er naar gezocht,
hoe het water er in kwam, totdat men eindelijk de
oplossing daarvan heeft gevonden. Het door de
beek aangevoerde zoetwater drijft boven, terwijl het
door den vloed aangevoerde zoutwater, omdat het
soortelijk gewicht zwaarder is, op den bodem blijft.
In het zoute water leven vele bacterieën, die weer
de afval uit de zoetwaterregione, waar visschen
en andere dieren leven, omzetten in zwavelhoudende
stoffen, die op hun beurt weer zwavelwaterstof
doen ontstaan, dat niet alleen de eigenaardige
OEFENING BAART KUNST; BEGIN DUS VROEG.
De~~waarheid van bovenstaande regel staat als
een paal boven water. Vele beroemde mannen en
vrouwen hebben zich in hun jeugd reeds geoefend
in datgene, waarin ze later een groote rol zouden
spelen, waartoe zij zich aangetrokken gevoelden.
Door enkele voorbeelden is het bovenstaande ge
makkelijk toe te lichten. De bekende Engelsche
natuurkundige James Watt construeerde op 24-ja-
rigen leeftijd zijn eerste stoommachine, nadat hij
zich in zijn jeugd jarenlang daarop toegelegd had;
ja men vertelt van hem, dat het als jongen van
10 jaar reeds begon, toen hij aan tafel zittend, de
deksel van de theestoof door den stoom zag optil
len. Edison bracht reeds op 14-jarigen leeftijd ver
beteringen aan aan een telegrafietoestel. Maar
vooral schilders en beeldhouwers zijn reeds vroeg
begonnen. We weten van Giotti, dat hij a,ls herders
knaap zijn schapen op steenen teekende, waardoor
de aandacht op hem viel. Eveneens was het Michel
Angelo, die op zeer jeugdigen leeftijd teekende en
boetseerde. Albrecht Dürer maakte op 13-jarigen
leeftijd zijn eigen portret. Om in ons land te blij
ven, weet ik, dat Toorop en Prikker als jongens
heel goed teekenden en zoo bestaat er b.v. een etsje
van Charlie Toorop, dat zij op 7-jarigen leeftijd
gemaakt heeft en een goed beeld geeft van haren
vader.
ONZE KEUKEN. t
WAT ETEN WE DEZE WEEK?
ZONDAG.
Eierragout in schelpen kalfsoesters— doperw
ten aardappelen aamndelpudding met vruch
tensaus of biscuits.
MAANDAG.
Varkenslapjes gedroogde appeltjes aardappe
len rijst met boter en suiker.
WOENSDAG.
Spinazie met eieren aardappelen gebraden
boter wentelteefjes.
DONDERDAG.
Runder ribstuk raapstelen aardappelen —gries
meelpudding met pruimen
VRIJDAG I.
Schelvisch met aardappelen peterseliesaus
worteltjes bessensapvla met rozijnen.
VRIJDAG II.
Roereieren wortelen met groene erwten aard
appelpuree bessensapvla met rozijnen.
ZATERDAG.
Koud vleesch roode kool aardappelen kar
nemelk met havermout.
Amandelpudding met vruchtensaus.
200 gram amandelen, driekwartliter melk, kwart
liter room, 150 gram suiker, 10 blaadjes witte gela
tine, een flesch vruchtensaus.
De amandelen worden in heet water gebroeid,
waarna de huidjes gemakkelijk verwijderd kunnen
worden. De gepelde amndelen worden met de drie
kwart liter melk op een lage pit gezet en gedu
rende een half uur getrokken, niet gekookt. De ge
latine zetten wij zoolang in water te weeken.
Heeft de melk lang genoeg getrokken, met de
amandelen, dan worden de amandelen uitgeschept
en fijngehakt, de melk aan de kook gebracht, de
suiker erdoorheen geroerd evenals de gehakte aman
delen en als de pan van het vuur is ook de goed uit
geknepen gelatine. De massa moet nu afkoelen,
doch wij vergeten niet er va ntijd tot tijd 'n te
roeren, om te voorkomen, dat de gelatine en aman
delen zakken. Begint de pudding drillerig te wor-
deij, dan wordt de inmiddels stijf geklopte room er
bij gevoegd en de massa in een omgespoelden vorm
overgebracht om geheel en al stijf te worden. De
pudding kan met vruchtensaus opgediend worden
maar ook met zachte biscuits.
Even wil ik er nog aan herinneren, dat gelatine-
pudding zeker 6 tot 8 uur noodig heeft, om geheel
en al stijf te worden dus dat men het beste doet
deze, vooral des zomers, daags van te voren klaar
te maken.
De groentesoep hebben wij bereid van alle mo
gelijke voorjaarsgroenten, die we konden krijgen
en selderij, kervel, peterselie en prei, hebben deze
goed gewasschen en fijngehakt en daarna opgezet
meta water en zout en voor elke kwart liter een
maggi bouillon blokje gerekend.
Gekruide rijst.
De winteraardappelen beginnen over het algemeen
genomen slecht te worden en wij zullen dus goed
doen deze te vervangen door rijst, macaroni of,
zooals onze Duitsche buren dit meestal doen .door
noedelen of splëtzle. Is men eenmaal aan den smaak
die toch neutraal is, gewend, dan vindt men het
niet alleen smakelijk maar zeker ook voedzaam.
Rijst en macaroni of spaghetti zijn in verhouding
zeker goedkooper dan aardappelen, waarvan op
het oogenblik veel afvalt. Ook hebben genoemde
meelspijzen dit voor, dat zij, na even doorgekookt
te hebben in hooikist of couranten weggezet kun
nen worden en pas te voorschijn worden gehaald
als men aan tafel gaat. Niet alleen bespaart men
gas, maar ook tijd, die anders voor het schillen
van aaradppelen noodig is. Een uitkomst dus ook
voor drukke dagen, vooral nu de schoonmaak nog
niet achter den rug is.
Bij deze gerechten is het ook niet noodig vleesch te
gebruiken, hierbij smaken kruidenommelet, roereie
ren en nog op andere manieren bereide eieren
uitstekend.
Hel goedkoop komt ook Rijst met lever (rund
of varkenslever) waarvoor we rekenen:
500 gram rijst, 1 ui, 100 gram boter, 500 gram
lever, zout.
De rijst wordt op de gewone wijze gaargekookt.
eW rekenen in de hooikist of in couranten, dat
we tweemaal zooveel water als rijst noodig heb
ben. We brengen het water met wat zout aan de
kook en voegen er de goed gewasschen rijst bij.
waarna we alles nog 5 minuten op een lage pit (met
de deksel op de pan) laten staan en in de hooikist
overbrengen.
De uit wordt in de boter gaar gesmoord en de le
ver, die slechts weinig gezouten is, wordt erbij
gevoegd en (vooral niet hard) bruin gebraden, daar
na aan kleine stukjes gehakt.
Even voordat de rijst opegdiend wordt, halen
wij deze uit de hooikistpan en werken de lever en
uien erdoorheen,zoodat weeen smakelijke niet te
vaste massa krijgen.
Spatzle.
250 gram bloem, ruim 1 dl. melk, zout, 2 eieren,
50 gram boter.
Het meel wordt meta de eieren vermengd, daarna
wordt de melk erbij gevoegd en zoolang geklopt,
totdat c-en gelijk, stevig beslag is gemaakt, dat
niet uitvloeit, doch ook weer niet te bast mag zijn.
We orengen een pan met water en zout aan de
kook en leggen het beslag bv. op de onderzijde
van de broodplank die wij een weinig schuin boven
de pan houden en snijden nu van dit beslag
telkens dunne smalle reepjes, die wij in het kokende
water iaten glijden. Na een paar minuten komen de
spatzle weer boven drijven en worden met een
frituuriepel of schuimspaan uitgeschept en op een
warme schaal (die bv. op een pan heet water staat)
ovei gebracht.
We gaan zoo verder totdat al ons deeg verwerkt
is, maar doen niet teveel reepjes, deeg teg^ijk in
het kokende water. Als de spatz e klaar zijn, wordt
EG g:am boter lichtbruin gemaakt en er overheen
gegoten evenals wat geraspte beschuit.
Men kan er sla bij geven en ook wel gedroogde
EEN DRAMA IN DE LUCHT.
Het was tijdens den jongsten rondvlucht van d#
Nederlandsche luchtvloot,^ dat het gesprek van een
aantal gasten in de Roode Leeuw te Zaanhuizen
over het vliegen ging. Vliegen was een koud kunstje
tegenwoordig, zoo heette het, gevaar was er vol
strekt niet meer aan verbonden en ieder mensch.
die zich zelf respecteerde, moest de sensatie van
den luchtdoop hebben beloofd.
Jij al gevloegen, Jansen? voo vroeg een der
gasten.
Ik heb met vliegen méér meegemaakt, dan
jullie tesamen nog ooit beleven zult zei Jansen
met afgrijzen. Ene mij krijgen ze nooit meer de
lucht.
Na zoo'n inleiding kwam Jansen er natuurlijk
niet meer van af om zijn avontuur in kleuren en
geuren te vertellen. Hij liet zich niet lang veizoe-
ken.
Het was in het vorig jaar zomer, zoo begon
hij. Ik was met vacantie in Parijs, bezocht er ook
het vliegveld La Bourget en net als nu kwam onder
de leden van het gezelschap het gesprek op het
maken van rondvluchten. Ze waren allemaal al eens
in de lucht geweest, ik nog niet. En ik had er
geen zin in ook. Ik werd geplaagd en op niet on
duidelijke wijze werd me mijn gemis aan durf ver
weten. Enfin, jullie begrijpt, ik liet het er niet bij
zitten. Vóór we het vliegveld verlieten, had ik een
ticket gekocht voor een rondvlucht op den vol
genden morgen. Voor dien dag was er geen gele
genheid meer en, eerlijk gezegd, ik was daar vol
strekt niet rouwig om. Ik was me nooit van bang
heid bewust geweest, maar op vliegen had ik het nu
eenmaal niet begrepen. Als je in een ruitig zit, kan
het paard op hol slaan; een trein kan ontsporen,
maar in al zulke gevallen kun je tenslotte nog iets
doen om je te redden. Maar wat rest je, als daar
boven in de lucht de piloot een toeval krijgt of een
beroerte? Ja. lach nu niet, zoo'n kerel is toch óók
maar een msch! Enfin, aan zulke mogelijkheden
dacht ik, toen ik 's avondsMaar laat ik kort
zijn
Den volgenden morgen stapte ik met heel het
gezelschap het vliegveld op; een machine stond
reeds klaar. Enkele dames en heeren zag ik in de
kajuit kruipen; de piloot wierp het restje van zijn
sigaret weg en ikhield mijn pas een beetje in,
hopende voor dezen tocht te laat te komen. Mijn
gezelschap echter zette me tot spoed aan, ik draafde
met ingehouden pas op het toestel toe en natuur
lijk was ik nog juist op tijdNóg hoor ik den
slag achter me van de kajuistdeur; We taxieden
over den grondenfin, jullie hebt dat allemaal
meegemaakt; Op enorme hoogte waagde ik het er
eindelijk op om naar beneden te zien om te genie
ten van den aanblik van bosch en veld, en van
rivieren, welke als lintenJe kent dat alles óók,
nietwaar, uit' eigen waarneming en de mooie be
schrijvingen in de kranten. Ik kneep mijn oogen
weer aanstonds dicht. Ineens hoorde ik een stem..
Duizend meter! hoorde ik gillen. Ik keek op,
het was de piloot, die met een vreeselijken grijns
naar ons omzag en ons de hoogte der machine had
toegeroepen.
Maar je kunt in een vliegtuig de stem van
een piloot toch niet verstaan.
Dat dacht ik óók! Maar ik hoorde de stem en
ik zagzijn lach van waanzin. Ik kneep in de
leuning van mijn stoel en wij, passagiers, we ke
ken elkaar allen aan, ik angstig, de anderen met
een vragende uitdrukking. De stommelingen, ze
begrepen nog niet, dat de piloot krankzinnig was
geworden.
Deux kilomètres; schreeuwde de kerel ons
weer toe. Twee duizend meter! Ik greep naar alles
wat ik vast kon houden, want de machine werd
bijna loodrecht omhoog getrokken. Nu begonnen
ook de andere passagiers te gillen. Een paar dames
tuimelden van haar zitplaatsen en rolden omlaag,
naar de staart van de machine
Trois kilomètres! Wéér klonk die waanzin-
roep. Meteen liet de kerel zijn handles los. Hij stond
appelen. Pruimen abrikozen en;. Ook smaakt een
zoete tamatensaus hier heel goed bij. Deze mankt
men van driekwart liter water, 1 klein busje puree.
60 gram bloem, 50 gram boter, 60 gram suiker, 2
theelepels kaneel.
Boter en bloem verwarmen, tomatenpuree erbij
voegen, suiker en kaneel en tenslotte het water
onder voortdurend roeren erbij schnkn, waarna de
saus nog 10 minuten moet doorkoken en warm
worden opgediend.
Vragen deze rubriek betreffende worden gaarne be
antwoord door de redactrice „Onze Keuken" Hof-
zichtlaan 4, den Haag.
(Nadruk verboden.)
GEZELLIGHEID IN HUIS.
Opbouwend werken der huisvrouw.
In deze sombere-tijden zijn het de vrouwen, die
er toe bij kunnen dragen de omgeving wat zonniger
te maken.
Een eerste vereischte is ee n goede gelijkmatige
stemming.
Nu is niets moeilijker dan dit, dat weten wij wel,
maaf toch is niets onaangenamer voor onze om
geving da n wanneer wij alles even zwaar opnemen
en altijd maar klagen. Komen we er iets mee
vooruit? Neen, integendeel. Niet alleen het humeur
der huisvrouw is veel waard, maar ook haar gave
om het huis gezellig te maken, Hiertoe kunnen
tal van kleinigheden meewerken, wij zouden haast
zeggen alles, wat niet slechts in de eerste plaats
op practische doeleinden is ingericht.
Hoe goed doet het niet aan, als wij enkele mooie din
gen die inderdaad niet de pretentie van kostbaar
te zijn behoeven te hebben in onze omgeving
hebben, een mooie aardeewerk vaas of een glazen
schaal, die door hun harmonischen vorm en kleur
hetoog boeien Wie wordt niet aangenaam ver
rast door een bos mooie slanke tulpen of andere
voorjaarsbloemen, waardoor wij het nieuwe leven in
huis brengen? Bloemen en planten, ze brengen
zoo'n sfeer van gezelligheid met zich mede.
Een tafel, gedekt met een vroolijk gekleurd aar
dewerk servies, een paar bloemen in het midden,
vallen de binnenkomenden dadelijk op. Er gaat
iets uit van al deze kleine dingen en geven een
sfeer van gezelligheid die de zorgende hand van 'n
vrouw zonder veel kosten kan brengen.
Wanneer een vrouw tegen de moeite opziet, door
eigen initiatief, door kleine opofferingen het leven
van anderen mooier te maken, dan moet zij begin
nen zichzelf voorbij te zien.
Men moet slechts de oogen openhouden en alle
zinnen gspannen dan gevoelt men zelf, hoe mén in
eigen omgeving een gezellige sfeer ka nscheppen.
De vrouw, die in allerlei kleine dingen om zich
heen het goede en mooie weet te zien en te waar-
deeren, die vrouw is ook in staat het leven in haar
omgeving mooier te maken.
HUISHOUDELIJKE WENKEN.
Nieuwe aardappelen.
Hoewel het nog niet zoover is dat wij reeds over
het gebruik hiervan denken, willen wij hier bij
voorbaat al een wenk geven, hoe te voorkomen
is dat zij zoo waterig smaken.
De aardappelen worden geschrapt, vlug gewas
schen en in een vergiet goed uitgelekt. De aard
appelen moeten nu gaar gestoomd worden, waartoe
wij de vergiet met aardappelen in een breede pan
hangen en hier zóóveel water in doen, dat dit de
aardappelen niet raakt. Een weinig zout wordt over
de aardappelen gestrooid; pan en vergiet worden
afgesloten met een deksel, waarover een meermalen
opgevouwen keukendoek komt, opdat alle stoom ip
de pan blijft en de aardappelen gaan stoomen. Zij
worden, op deze wijze bereid, kruimelig en smaken
goed.
SCHOONMAKEN VAN SPORTSCHOENEN.
Bij tennissen, zeilen, roeien, gymnastiek en andere
sport zijn speciale, voor deze doeleinden gemaakte
schoenen, veelal met gummizolen onmisbaar.
Heel veel worden witte schoenen gekozen en deze
moeten regelmatig schoon gemaakt worden, willen
zij geen te groote tegenstelling vormen met de lichte
sportkleeding.
Heel goed kan men dit doen, door de schoenen af
te wrijven met een brei van magnesia en een weinig
benzine, maar ongevaarlijk is deze behandeling niet
en zij moet ook absoluut buitenshuis plaats vinden.
Men kan in den handel, ook speciale steenen
koopen voor het reinigen van deze schoenen. Deze
hebben echter het nadeel, dat de witte krijtachtige
massa gauw loslaat en overal strepen en vlekken
geeft.
Een ander heel eenvoudig middel is, om de
schoenen eerst goed schoon te borstelen, ze daarne
in warm zeepwater te leggen, met lauw sodawater
naspoelene n in de schaduw laten drogen, nadat
men de schoenen eerst stevig met papier of andere
lappen heeft opgevuld, opdat zij in den vorm blij
ven, door te snel drogen in de zon zou de bovenstof
licht krimpen. Zijn de schoenen droog, dan worden
ze met gips of fijn krijt bestrooid, dat voor het
aantrekken met een zachten borstel wordt afge
veegd.
op van zijn plaats enals maar lachende en
grijnzende kwam hij de kajuit binnen geklauterd.
Meteen duikelde het toestel. Wat onder was, kwam
boven en omgekeerd. Passagiers en piloot, ze rol
den allen door en over elkaar, zelf was ik óók
van mijn zetel afgegleden. Toen ik opkeek, zag ik
den waanzinnig lachenden bestuurder naast me
liggen. Met één vuistslag sloeg ik hem bewusteloos.
De adem werd me schier benomen, zóó duize
lingwekkend was de vaart naar omlaag. Ik behield
al mijn tegenwoordiggheid van geest echter en
kroop naar den stuurstoel. Ik greep een willekeurige
handle ende machine begon te stijgeren. Ik
greep een andere handle en het vliegtuig duikelde
nu óók om de vleugels. Ik greep nóg een handle en
we daalden, vielen sneller, met steeds toenemende
vaart! Ik zag den grond op ons afkomen, nog één
secondeik kneep mijn oogen dichtnog
één moment
Ik was wakker!In mijn bed, hotel La Bonne
Espérance, RueduNord,
Ze hebben me uitgelachen, als ik nooit uitgela
chen ben. Ik heb niet gevlogen. Mijn vrouw heefc
gebruik gemaakt van mijn ticket en het was zóó
heerlijk geweest, zei ze, dat ze met den piloot wel
eeuwig door het leven had willen varen.
