Buitenlandsch
Overzicht
Ons Gourantenverhaal
Het fiasco van de ontwapeningsconferen
tie. Het Bijks gerechtshof wijst Prui
sen's eisch af. De ministerwisseling
in Italië. P.e moordenaar van presi
dent Eoumer staat terecht. Uit Nrd.
en Zuid Amerika. i
Op de ontwapeningsconferentie had de wereld
haar hoop gevestigd en altijd is beweerd, als die
conferentie mislukte, |dan zou het gedaan zijn
met 'de wereld en daarom kon ze niet misluk
ken. Thans echter is de conferentie toch verdaagd
voorloopig tot Januari van het volgend jaar
zonder 'dat er iets' is bereikt. Zelfs over maar
enkele punten, welke verboden inhielden voor
Ide meest afschuwelijke middelen tot oorlogvoe
ring, kon geen eenstemmigheid worden verkregen
welke toch voor een practisch resultaat worden
vereischt. Rusland en Dmitschland hebben ten
slotte zelfs geweigerd om aan de stemmingen
deel te nemen. De Bussen, omdat de voorgestelde
resolutie hun niet ver genoeg ging, de Duit-
schers omdathet recht van gelijkberechtigheid
(op bewapening) niet was erkend. D|e Duitsche
vertegenwoordiger hield een opzienbarende rede.
Duitschland had meegewerkt aan de conferentie,
verwachtende dat haar gelijkberechtigdheid op
bewapening zou worden erkend, dan wel, dat re
sultaten zouden worden bereikt welke voor an
dere staten ontwapening tot op het peil van
Duitschland inhielden. Nu het een noch het an
der was gebeurd, weigerde Duitschland verdere
medewerking aan de ontwapeningsconferentie.
Thans hoopt men maar weer, dat in de resteeren-
de maanden van dit jaar door particuliere onder
handelingen betere resultaten voor een. voortge
zette conferentie in het volgende jaax worden
voorbereid.
Opmerkelijk in dat verband is een opzienbaren
de verklaring van den bekenden Amerikaanschen
senator Borah, die zijn invloed, dankt, aan zijn
wip-positie in den 3«naat der Ver. Staten. Bof-
rah blijkt plots bekeerd tot voorstander van de
schuldenschrapping, mits gepaard met een ac-
coord over de ontwapening en over valutakwes
ties. De openbare meening in de Ver. Staten is
nog niet voor de idee va.n schuldenschrapping
gewonnen, maar nu zelfs senator Borah ze heeft
aanvaard, is de verandering, welke zich in de pu
blieke opinie aan het voltrekken,' is, merkbaar
geworden en dat geeft vertrouwen voor de toe
komst. Ons dunkt, alleen Amerika kan, met de
Europeesche schuldbekentenissen in de hand, iets
terzake ontwapening bereiken. In dat ver
band betwijfelen we, of het wel gelukkig moet
heeten, dat Duitschland, blijkens een bericht van
Maandag, tot het EngelsenFransche vertrou-
wènspact is toegetreden. Als diepere beteekenis
van dat pact wordt het streven aangezien om
in de schuldenkwestie tegenover Amerika een
Europeesch front te vormen. Ons dunkt dat
Duitschland er meer belang bij zou hebben om
met Amerika langs den weg der schuldenregeling
iets voor de ontwapening te bereiken. 'Tenzij de
D'uitschers nog meer gelijkberechtigdheid in de
bewapening zouden begeeren, dan gelijke ontwa
pening.
Gisteren Maandag heeft het Rijksgerechtshof
te Leipzig uitspraak gedaan in het Pruisische
bestuursconflict. Beslist werd, dat niet' voldaan
kon worden aan het verzoek der afgezette Prui
sische regeering om een voorloopige beslissing te
geven. D.w.z. dat de toestand blijft, als door von
Papen geschapen, en dat degenen, die het er niet
mee eens zijn, een langdurige en daarom onprac-
tische procedure kunnen beginnen.
Mussolini heeft aan vijf van zijn bekwaamste
ministers waaronder Grandi, minister van Bui-
tenlandsche zaken, hun congé gegeven, wat voor
al in dezen bijzonderen tijd van internationale
conferenties onverklaarbaar wordt geheeten. -
Men zoekt er van alles achter, maar niemand
weet een aannemelijk klinkende verklaring te vin
den. Mussolini zelf heet de zaak niets bijzonders.
Het gebeurde past nu eenmaal, zegt hij, in het
fascistische rouleersysteem. Grandi wordt am
bassadeur in Londen.
Gorgoelof, de moordenaar van president Dou-
mer, is Maandag voor zijn rechters getreden.
Het vonnis kan nauwelijks twijfelachtig zijn.
Toch is het, zooal niet onbekend, dan toch nog
steeds onbegrijpelijk, wat dien man in ernst tot
zijn gruwelijke daad heeft gevoerd.
De geest van revolutie blijft over Zuid Ame
rika, waren. De opstanden in Brazilië en Peru
zijn nog niet gesmoord. In Cihili werd een
complot ontdekt om oud-president Ibanez weer
aan het bewind te brengen. In Panama zijn 80
communistische samenzweerders gearresteerd
Alle buitenlandsche communisten zullen uit het
land worden gezet. Die binnenlandsche commu
nisten worden met strenge straffen bedreigd.
De legers van Bolivia en Paragay, trekken in het
betwiste gebied van den Gran Ghaco tegen elkaar
op. Een oorlog schijnt tusschen die twee onver
mijdbaar.
In het Michiganmeer in Canada zouden bij
een plots opgestoken storm verscheidene pleizier
booten zijn vergaan en circa 80 menschen zijn
verdronken.
In het Afrikaanse he keizerlijk Abessinië, is de
revolutie, geleid door den voegerren afgezetten
keizer, geëindigd met diens gevangenneming! en
weder-opsluiting.
NEDERLANDSCHE SPOORWEGEN.
Wij ontvingen een nieuwe reclamekaart, waarop
als eenig opschrift staat aangegeven: „üw vervóer-
weg."
Gaarne maken wij melding van het reclamemid
del dat het Spoorwegbedrijf toepast en dat dan om
zijn duidelijk sprekende uitvoering ieders aandacht
moet trekken.
Een tweetal reclamevloeitjes, met afbeeldingen
der reclameplaten, bevatten op de keerzijde eene
verklaring van den slagzin: Een welvarend Spoor
wegbedrijf ook uw belang.
Deze verklaring luidt als volgt:
De bedoeling van bovenstaande woorden, die men
allerwege op de stations der Nederlandsche Spoor
wegen kan aantreffen, is de volgende: De Neder
landsche Spoorwegen ondervinden door de alge-
meene crisis een ernstige terugslag, welke voor hen
bovendien nog verzwaard wordt door een ongebrei
delde autoconcurrentie. Vervoer en ontvangsten loo-
pen terug, zoodat tot het mogelijke en toelaatbare
bezuinigd wordt. Vermindering van het vervoer
dat de ontvangsten doet dalen moet op den duur tea
j nadeele van schatkist en belastingbetaler, leiden
tot:
Nieuwe spoorwegtekorten en tot verhooging van
I spoorwegtarieven. Vermeerdering van het vervoer
daarentegen doet de ontvangsten stijgen en schept
de mogelijkheid tot verlaging der tarieven.
Ieder Nederlander voor zich of voor zijn bedrijf
heeft groot belang bij een goed functionneerend
l spoorwegbedrijf en bij lage spoorwegtrieven. Het is
echter duidelijk, dat de Spoorwegen alleen dan
j hunne taak in het algemeen belang naar behooren
j kunnen vervullen, indien zij gesteund worden in
I hunne pogingen het vervoer van reizigers en goe
deren te behouden en te vermeerderen, dus: {eist
en vervoert per spoor. Eene opwekking daartoe is
ook de zinspreuk: Een welvarend spoorwegbedrijf
ook uw belang.
Nieuwstijdingen
VERDUISTERING VAN POSTWISSELS.
Door de politie te Heerlen zijn aangehouden een
17-jar. hulpbesteller der posterijen en diens vriend,
eveneens 17 jaar oud. Beide jongelieden hadden den
laatsten tijd postwissels verduisterd en door valsch-
heid in geschrifte zich in totaal een bedrag van f 300
toegeëigend. Beide knapen zijn ingesloten en zullen
ter beschikking van de Justitie gesteld worden. Zij
hebben hun vergrijp bekend.
DE ONBEWAAKTE OVERWEG.
Wederom een doodelijk ongeluk.
Op den onbewaakten overweg in de spoorlijn
GoorDelden heeft Zaterdagavond een ongeluk met
doodelijken afloop plaats gehad. De 33-jarige land
bouwer J. Wiemering uit KerspelGoor, wilde zich,
nadat hij zijn verloofde, die vlak bij Goor woont,
thans had gebracht, per rijwiel naar zijn woning
begeven. Toen hij bovengenoemden onbewaakten
overweg tusschen wachtpost 25 en 26 passeerde,
werd hij door den trein, die om 9.54 uur van Goor
naar Delden vertrekt, gegrepen en gedood. Het
zwaar verminkte lichaam werd ongeveer 50 M. van
de plaats van het ongeluk gevonden. Het rijwiel was
totaal vernield. Het ongeluk is des te droeviger,
daar W. binnenkort in het huwelijk zou treden.
KLEEREN IN BRAND.
Toen de vrouw van den landbouwer Meulenbelt
te De Wijk (Dr.) een petroleumstel wilde aanste
ken, vloog de bak onder het toestel in brand. Ook de
kleeren van de vrouw vatten vlam. Zij snelde de
straat op, waar buren de vlammen met doeken doof
den.
In zorgwekkenden toestand moest de vrouw naar
het ziekenhuis te* Hoogeveen worden vervoerd.
KIND VERBRAND.
Een driejarig jongetje, dat in de keuken van een
huis aan de Schutterstraat te Haarlem speelde,
kwam in een tobbe met heet water terecht. Het
kind is naar het ziekenhuis vervoerd, waar het is
overleden.
BOERDERIJ AFGEBRAND
Zaterdagochtend, ongeveer elf uur, ontstond door
hooibroei brand in de boerderij van den heer J. P.
Baltus, gelegen aan den Westdijk in de Schermer
nabij Alkmaar. Een der knechts was aan het z.g.
hooispitten, toen plotseling de vlammen uitsloegen.
In een minimum van tijd stond het geheele gebouw
in lichtelaaie. De brandweer van Alkmaar stond
machteloos tegenover de vuurzee. Van den inboedel
werd zoo goed als niets gered. Een stier, die in den
stal stond, kon nog juist naar buiten worden ge
bracht. De boerderij was verzekerd.
DOOR HET BALCON GEZAKT.
Te Groningen was een oude vrouw op het bal-
con aan de achterzijde van haar woning bezig wasch
goed op de lijnen te hangen.
Eensklaps bezweek de vloer van het balcon. De
vrouw zakte er door en kwam op de plaats der
benedenbewoners terecht. Het bleek, dat zij vele
snijwonden en een enkelbreuk had gekregen. In
zorgwekkenden toestand werd zij naar het Acade
misch Ziekenhuis overgebracht.
Gistermorgen is zij aan de gevolgen overleden.
EEN ONVOORDEELIGE KLANT.
Zeven ringen gestolen.
Een juwelier in de Vlamingstraat te den Haag
heeft een klant in zijn zaak gehad, die „zonder te
vragen" zeven briljanten ringen heeft meegenomen
De juwelier bemerktedezen diefstal te laat. De rin
gen hadden een waarde van f 180.
TUSSCHEN DEN HAAG EN ALBANIë.
Een bewoner van de Weissenbruchtstrat te den
Haag heeft bij de politie aangifte gedaan, dat uit
een aangeteekenden brief, verzonden uit Den Haag
naar Albanië, vijf bankbiljetten van 100 Zwitsersche
francs zijn gestolen.
WAPENS EN MUNITIE IN BESLAG GENOMEN.
De politie heèft op het H. IJ. S. M.-station te den
Haag twee mannen aangehouden, die in een acte-
tasch elf cylinderrevolvers en 550 patronen bij zich
hadden. Beiden zijn in arrest gesteld wegens over
treding van de Vuurwapenwet. Wapens en munitie
zijn in beslag genomen.
Buitenland
EEN BEENTJE IN DE KEEL.
Een typiste die in het Criterionrestaurant in het
West-End te Londen een vol-au-vent besteld had,
kreeg bij het eten daarvan een kippenbeentje in de
keel. Een operatie was noodig en die had haar zoo
aangegrepen dat zij daarna een rustkuur moest on
dergaan.
Het restaurant is thans veroordeeld om alle kosten
van de typiste te vergoeden, plus nog 10 voor de
pijn die zij geleden had.
DE ONTWAPENINGS-CONFERENTIE.
VEEL GEPRAAT
WAAR HET RESULTAAT!
De correspondent van het Algemeen Handelsblad
seint aan zijn blad hierover het volgende:
De eerste periode van dé ontwapeningsconferentie
werd Zaterdagmorgen afgesloten doordat in de al-
gemeene commissie de bekende verdagingsresolutie-
Benesj in haar geheel werd aangenomen.
Vóór de resolutie stemden 41 gedelegeerden, waar
van echter talrijken daarbij verklaarden dat zij de
resolutie slechts onder voorwaarden aannamen.
Tegen de resolutie stemden Duitschland en Sovjet-
Rusland. Acht staten onthielden zich van stemming.
Nader meldde onze correspondent te Genève:
De voorstemmende landen waren Argentinië,
Australië, België, Boliva, Brazilië, Canada, Chili,
Columbia, Denemarken, Dominicaansche republiek,
Engeland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland
Hedjaz, Ierland, Britsch-Indië, Japan, Letland, Li-
tauen, Luxemburg, Mexico, Nederland, Noorwegen,
Nieuw-Zeeland, Panama, Peru, Polen, Portugal, Roe
menië, Siam, Spanje, Tsjecho-Slowakije, Venezuela,
de Vereenigde Staten van Amerika, Zuid-Afrika,
Joego-Slavië, Zweden en Zwitserland.
Van stemming hebben zich onthouden: Afgha
nistan, Albanië, Bulgarije, China, Hongarije, Italië,
Oostenrijk, Turkije.
Onmiddellijk na de aanneming van de resolutie
door de algemeene commissie, heeft Henderson de
ontwapeningsconferentie in voltallige zitting bijeen
geroepen om den wensch tot de regeeringen te
richten den wapeningsstilstand van November 1931
die November 1932 ten einde loopt, met vier maan
den te verlengen. Deze wensch werd aangenomen
met 49 tegen 0 stemmen en één onthouding, van
Afghanistan. Hierna werd de eerste periode der
ontwapeningsconferetnie voair gesloten verklaard
Het bureau zal 21 September weder bijeenkomen.
De Italianen vertrekken.
Zooals onze lezers reeds weten heeft zich op deze
conferentie een ernstig incident voorgedaan. De
Italiaansche gedelegeerde zeide „in naam der vrij
heid" te spreken, waarop vanaf de banken der
Franschen werd geroepen „weg met de moordenaars
van Matteotti".
Naar aanleiding hiervan seint de correspondent
van het „Handelsblad" aan zijn blad het volgende:
Tengevolge van het heftige incident dat zich gis
teren in de interparlembentaire conferentie heeft
voorgedaan tusschen de Fransche socialistische Ka
merafgevaardigde Renaudel en eenige leden der Ita
liaansche delegatie, waarbij Renaudel den Italianen
verweet, dat het fascistisch systeem Matteotti had
vermoord, hebben de Italiaansche gedelegeerden
allen protesteerend de interparlementaire confe
rentie verlaten, omdat Renaudel had geweigerd zijn
verontschuldigingen aan te bieden en het bureau
der interparlementaire commissie den Italiaanschen
eisch van de hand had gewezen, dat Renaudel, in
dien hij dit niet deed, van de verdere deelneming
aan de conferentie zou worden uitgesloten.
De Italianen hebben op last van Mussolini Genève
verlaten.
Bij de opening van de conferentie heeft de voor
zitter Carton de Wiart, die gisteren door zijn aan
wezigheid ter ontwapeningsconferentie de vergade
ring niet had kunnen leiden, waarin het incident
voorviel, heden medegedeeld dat hij na kennis
neming van het stenografisch rapport zich verplicht
achtte Renaudel tot de orde te roepen, aangezien
deze buiten toestemming van den voorzitter had
gesproken, buiten de orde was gegaan en woorden
had gebezigd, die voor de Italiaansche delegatie
beleedigend kunnen worden geacht.
Renaudel heeft vandaag geprotesteerd tegen dit
tot de orde roepen op grond van een eenzijdig on
volledig stenografisch verlag, waarin niet wordt
medegedeeld, dat de Italiaansche delegatie den
Franschen had verweten, dat Frankrijk en Parijs
een asyl en toevluchtsoord is voor moordenaars.
Na deze verklaring was het incident gesloten.
Zoo wordt de Internationale Samenwerking ge
diend
Een dame gedood; 4 gewonden.
Zaterdag is te Sinzig bij Remagen aan den Rijn
een taxi uit Godesberg, waarin waren gezeten een
echtpaar en kind en twee dames uit Nederland, bij
een poging om voor een andere auto uit te wijken,
geslipt. Het voertuig kwam dwars over den weg te
staan. Op hetzelfde oogenblik wilde een auto met 4
personen, komende uit Godesberg, passeeren. Deze
reed op de dwars op den weg staande auto in, die
daardoor geheel werd vernield. Op het hulpgeroep
snelden voorbijgangers toe. Ook de brandweer en
medisch personeel was spoedig ter plaatse om de
gewonden te bevrijden uit de vernielde auto. Van
het echtpaar was de vrouw reeds dood, de man
kreeg een gecompliceerde schedelbreuk en het kind
een bekkenfractuur. De beide inzittende dames kre
gen eveneens ernstige verwondingen. De chauffeur
was lichtgewond. De inzittenden van de andere auto
werden slechts licht gewond.
AFSTAND VAN ééN MAAND SALARIS.
De burgemeester van New-York, Jimmy Walker,
heeft aan ieder 147.000 gemeentelijke ambtenaren en
beambten verzocht afstand te doen van een maand
salaris, teneinde den ondragelijken belastingdruk te
verlichten. New-York moet spoedig geld hebben,
aldus Jimmy Walker, wanneer allen aan mijn ver
zoek voldoen, dan 3a 1 dit een besparing geven van
26 millioen dollar. Hij vraagt zoo gauw mogelijk te
antwoorden, daar anders tot loonsverlaging moet
worden overgegaan.
80 PERSONEN VERDRONKEN.
Tijdens een heftige storm zijn ongeveer 80 men
schen in het Michiganmeer verdronken, die in kleine
booten op het meer voeren en door het noodweer
overvallen werden.
Zij blijven tot volgende congreszitting.
De 15.000 veteranen, die zich rondom het Capi-
tool te Washington hebben gelegerd tijdens de slot
zittingen van het congres, storen zich niet in het
minst aan de aanmaningen van de politie om on
middellijk de gebouwen te verlaten, die zij zonder
toestemming der eigenaren hebben bezet. Hun
leiders hebben het voornemen te kennen gegeven
te blijven waar zij zijn, tot het Congres in December
weer bijeen komt.
De veteranen zijn thans bezig houten hutten te
bouwen op open liggende terreinen. Zij zijn weinig
geneigd zich vrijwillig terug te trekken. De vraag
hoe men hen uitwijzen moet, zonder de kans te loo-
pen, dat zij terug zullen keeren, is een probleem
van de grootste moeilijkheid. De leiders der werk-
loozen deelden aan de politie mede, dat de demon
stranten geen tehuis hadden en geen arbeid, waar
naar zij terug kunnen keeren. Zij verklaarden, dat
de veteranen het constitutioneele recht van verga
deren uitoefenen en gebruik maken van hun recht,
tot het indienen van een petitie bij het Congres,
om verlichting te krijgen van hun moeilijkheden.
Zij vragen óf wel betaling van de bonus, óf wel
werkgelegenheid.
Men ziet in hun houding een directe uitdaging
aan het adres der politie om hën met geweld te
verwijderen. De mannen verklaarden niet alleen
het leger werklooze veteranen te vertegenwoordigen,
doch tevens milioenen werklooze burgers over het
geheele land.
De oud-strijders bespreken thans plannen tot het
vormen van groepen, die voor hun onderhoud op
bepaalde plaatsen worden aangewezen en daar een
beroep moeten doen op de plaatselijke liefdadigheid,
waarbij vooral bij de hotels en restaurants zal wor
den aangeklopt.
De toevoer van levensmiddelen wordt schaarsch
en de expedities die de leiders uitzenden naar de
voorsteden van Washington, brengen steeds minder
voedsel met zich terug.
Als men nu weet dat Amerika elf millioen werk-
loozen telt, en er worden geen maatregelen getrof
fen, dan kan het daar wat worden.
DE STRAF VOLGT OP DE ZONDE.
Door H. WITTINGTONG OWEN.
Iedereen was 't er over eens, dat John Wilfox
zich niet gentlemanlike had gedragen tegenover
Lilian Janes en hij zelf was er tot zijn spijt al
evenzeer van overtuigd.
John en Lilian hadden samen geflirt. Hij was
Hij was tooneelschrijver, talentvol, maar met wat
„gezwollen hoofd", tengevolge van te vroeg en bru-
vant succes. Zij was een pittig ding, met trots en
gevoel van eigenwaarde.
Op een dag bereikte haar het verrassende nieuws,
dat zij, volgens den heer John Wilfox, die het al zijn
kennissen mededeelde, met dezen heer in het hu
welijk ging treden. Dit had tengevolge dat de jon
gedame, toen het wat verlate huwelijksaanzoek haar
tenslotte rechtstreeks uit den mond van John be
reikte, botweg „neen" antwoordde.
Toen deed John het onvergeeflijke. Hij schreef een
tooneelstuk, waarvan de vrouwelijke hoofdrol in
allerlei bijzonderheden een getrouwe copy naar het
leven was: iedereen die haar kende, moest er Lilian
in herkennen. De rol, die deze dame echter speelde
in het stuk, was hoogst onsympathiek. Hij peinsde
lang over een naam voor zijn creatuur en noémde
haar tenslotte „Victoria Xonion", zoodat zelfs de
naam iets belachelijks en onaantrekkelijks had.
Het stuk werd opgevoerd, en zoodra hij bemerkte,
hoe goed hij zijn wraak had uitgedacht, kreeg hij
al berouw. De eerstvolgende maal dat ze elkander
ontmoetten, beantwoordde Lilian zijn groet niet,
doch keek door hem heen op een wijze, die hem
een slapelooze nacht bezorgde. Hij schreef een brief
met excuses en ontving geen antwoord. Hij stuurde
bloemen en kreeg, ze terug.
Op een morgen, terwijl hij tevergeefs trachtte
zijn hoofd bij een ander tooneelstuk te houden,
derd een dame bij hem aangediend. John keek ver
strooid op het kaartje neer, dat de dienstbode hem
overhandigde, kreeg toen een schok en zei toen
hardop: „Victoria Xonion". Dat kan niet! Er bestaat
geen Victoria Xonion, behalve de mijne!"
Maar ze bestond! Ze bleek zelfs een mannelijke
resolute dame te zijn, met een stem als een gene
raal en doordringende oogen. Zoodra ze binnen
kwam begon ze:
Hoe durft U 't in uw hoofd te halen, een alleen
staand weerloos meisje belachelijk te maken en te
belasteren in een van uw slechte stukken?
Wwelk meisje? stamelde John, die aan
Lilian dacht.
O bent U.
Ja, ik ben Victoria Xonion, zei de manhaftige
dame. Natuurlijk bent U door een of andere valsche
vriendin van me opgestookt! Er zijn van die ver
schrikkelijke schepsels, die weten, dat ik maar een
zwak meisje ben. Maar ik ga naar een advocaat, ik
zal iemaand weten te vinden, die me beschermt en
U straft.
John kreeg het benauwd. Hij voelde niets voor een
proces, voor onkosten, schadevergoedingen en onge-
wenschte publiciteit.
Het spijt me erg, stamelde hij. Ik was er heilig
van overtutigd, da zoo'n rare'k meen eh, dat
die naam niet bestond. Als ik U kan schadeloos
stellen met.met.laten we zeggen tien pond
Het weerlooze meisje snoof verachtelijk. Ik
ben van plan een aanklacht tegen u in te dienen
van 10.000 pond schadeloosstelling te eischen, om
dat u mijn kansen op een goed huwelijk bedorven
hebt, door me als leugenachtig en kijfziek voor te
stellen, ik, die de zachtheid in persoon ben. Zij
streek haar snor op. John begon te pleiten.
Ik ben maar een arm tooneelschrijvertje
laten we het twintig pond maken
Hij praatte zich een half uur schor, toen aan
vaarde zij een chèque voor vijftig pond. John zonk
amechtig in een leunstoel. Niet alleen had hij door
dit ellendige stuk Lilian's achting verbeurd, nu
kostte het hem qok nog vijftig pond.
Twee dagen verliepen. Op een middag, toen hij
probeerde in eën heftige scène tusschen een belee-
digde heldin en een door berouw geknakten held
zijn eigen tragedie te vergeten, werd er een dame
aangediend. Er was geen kaartje' afgegeven, de
dame die binnenkwam, zag er verlegen en zachtzin
nig uit, maar toch bekroop hem een voorgevoel van
naderend onheil. Zoodra ze zat, begon ze te snik
ken.
Hemel! zei John. Hij snelde weg om water te
halen en toen de dame bedaard was, stamelde ze:
Hoe kunt U zooiets doen! U hebt mij onmoge
lijk gemaakt! Ik kan op mijn kantoor niet blijven
en waar' vind ik een anadere betrekking opeens?
Iedereen gelooft, dt ik werkelijk al die vreeselijkc
dingen uit uw stuk gedaan heb. Waarom schreef
U dat toch? Wat had ik U misdaan? £k kende U
heelemaal niet.
John keek angstig naar de telefoon. Krankzinning,
natuurlijk, stapeldokter opbellen
Ik.... eh begrijp U niet goed, zei hij voor
zichtig. Met gekken met je altijd oppassen, al zien
ze er nog zoo zachtzinnig uit.
U zult me begrijpen, als ik U zeg, dat ik Victoria
Xonion heet!
John greep naar zijn hoofd. Hoe is het mogelijk!
Ik dacht, dat ik een naam had verzonnen, die ner
gens voorkwam.
De dame begon weer te snikken. Het kostte twin
tig pond, ze was bescheidener dan het weerlooze
Intusschen liet ze een yernietegden John achter,
die aan zijn haren zat te trekken, alsof ze eruit
moesten. Sinsdien leefde hij in een nachtmerrie,
werd schrikachtig, rilde als de bel ging, verschool
zich als een misdadigerHij had visioenen van
heele families Xonions, die hem kwamen bedreigen,
van eindelooze rijen kleine Xonions, die huilend
door zijn kamers trokken en daarbij werd zijn ver
langen naar Lilian eiken dag ondraaglijker.
Tenslotte waagde hij het nogmaals een brief te
schrijven en hij speculeerde daarin op haar gevoel
voor humor. Iedereen, die maar eên greintje begrip
van humor had, moest lachen bij de beschrijving
van zijn kwellingen en Wie lacht is verzoend. Hij
zond den brief, met een ruiker rozen, die in elk
geval niet werd geretourneerd.
Antwoord kwam er ook niet. Maar ze ontmoetten
elkander kort daarna op een partijtje. Lilian was
koel, maar er tintelde iets in haar oogen. Dat gaf
hem moed. Den volgenden dag zocht hij haar op,
zwoegend met een record-groote doos bonbons. De
vrede werd gesloten.
Je brief heeft me tranen doen lachen, bekende
ze.
Je brief heeft me tranen doen lachen, bekende
ze.
Ik kan er nu óók om lachen, zei John, maar ik
ril nóg als ik een bel hoor.
Ik denk niet, zei Lilian, dat er nog méér juf
frouwen zullen komen, die Victoria Xonion heeten.
De hemel beware me, zei John huiverend.
In Lilian's wangen kwamen kuiltjes.
De eerste was namelijk een schoolvriendin van
me en de tweede een kennisje van haar. Ze wilden
me wreken, omdat ze je manier van doen tegenover
mij schandelijk vonden!
John gaapte haar aan met wijd-open mond.
Wat! En mijn zeventig pond?
Lilian's lachje werd nu stralend.
Daar heb ik 'n verlovingsring voor gekocht,
zei ze, haalde een étui te voorschijn en liet hem den
ring zien. Ik dacht wel, dat je er niets op tegen
zou hebben.
