Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier N© 97 telefoon intercommunaal no. sa. DONDERDAG 25 AUGUSTUS 1932 41e Jaargang Weekagenda De Twee Kleinzoons. 1 H'1 NIEUWE langedukm mum DEZE COURANT VERSCHIJNT DINSDAG - DONDERDAG en ZATERDAG Abonnmentsprljs per 3 maanden f 1.15. iBureel Noordscharwoude. UitgaveFirma 1. H. KEIZER. Redacteur 1.1 KEIZER. ADVERTENTIEN Van 1—5 regels 75 cent; elke regel meer 15 cent GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE. 26 Augustus: Vergadering bloembollencultuur, des avonds 7 uur (o.t.) in het Café „Marktzicht te Broek op Langendijk. Het zou van groote eenzijdigheid getuigen, indien alleen gewezen werd op looneischen van den gecrganiseerden arbeid en diverse bonden. Tegenwoordig spreekt men niet van hoogere loo nen, maar houdt met hand en tand vast aan be staande overeenkomsten en weigert zoo- lang als even mogelijk is, voor verminderd loon aan den arbeid te gaan. Het is nog nooit zoo geweest, dat bepaalde neigingen op het gebied der. economie slechts bij een deel der bevolking aanwezig waren. Wat men in den arbeidersbond laakt,, doen zeer ve len in bun bond, zij het onder anderen naam' of voorwendsel'. Als de Bond van Nederlandsche Onderwijzers elke salarisverlaging ongeacht den nood van ons volk afwijst, doet die bonid niets anders dan vechten voor eigen stand. Men wil in de econo mische branding zich een veilig en ongenaakbaar rotseilandje reserveerèn. Laat dan verder gebeu ren wat gebeurt. En wie meenen zou, dat alleen het personeel van het Openbaar onderwijs zich al dus uitlaat,- vergist zich zeer. Bij het onderwij zerscorps, aan Me Bijzondere scholen verbonden, beluistert men uitingen, die een lid van het 1ST. V.V. gaarne onderschrijft. Ook daar, precies als in de moderne arbeidersbonden, het pogen een uitzonderingspositie te -handhaven, los van liet fundament onzer economische samenleving. 'Ernstiger geesten beginnen in te zien, dat zulks onmogelijk kan. Dat te laken tekort aan inzicht in de structuur der maatschappij; treft men al lerwegen aan. Men schijnt maar niet te beseffen, dat het handhaven van, uitzonderingsposities, ver overd in tijden van voorspoed, uitloopen moet, zoodra de conjunctuur zich wijzigt',) op een. on evenredige daling van het levenspeil van andere niet bevoorrechte volksgroepen. Eenzelfde neiging tot ,,zich zelf handhaven vaak onbewust van de ijzeren noodzaak anderen daardoor tot léven op lager, soms noodpeil te dwingen, vindt men zelfs bijl professoren in do theologie,, bij predikanten en het Overheidsper- Ja, gaat de Overheid zelf wel vrij, door de be zoldiging te laten op voor dezen, tijd veel te hoog peil Ik denk hier aan Kamerleden, rechters, profes soren aan de Rijksuniversiteiten, leden yan Ge deputeerde Staten. Burgemeesters en Secretaris^ sen. Het zou tegenover de arbeiders onrecht zijn, hen alleen schuldig te verklaren, door geen acht te willen geven op de ernstgie teekenen van on- FEUILLETON Heinrich keek op de klok. Volgens zijn berekening moest het souper reeds zijn aangevangen, gedurende welken tijd de meeste bedienden dan ook beneden aanwezig waren. Hij kon dus hopen onopgemerkt de voorouderszaal te kunnen bereiken. Hij wachtte nog tien minuten, nam daarop een brandende lamp en begaf zich op weg. Zonder gezien te worden bereikte hij het twaalfde beeld, en nadat hij de lamp op de als trap dienende tafel had gezet, drukte hij tegelijk op beide knoppen en knarsend opende zich de ingang. Hu nam de lamp weder op en ging de schatkamer binnen Maar nauwelijks had Heinrich deze geheime ruimte van den kamerdienaar betreden, of achter een der pi laren kwam een man te voorschijn, die onder den arm een klein rood kistje droeg. Zacht sloop hu naar het twaalfde beeld, sprong op de tafel en toen hij zijn geheele lichaam met kracht tegen de op een kier staande deur drukte, sprong deze op hetzelfde oogenblik in het slot. Een luide schreeuw werd aan de binnenzijde gehoord; de man met het roode kistje onder den arm liet een luid hoonge lach hooren en riep triompheerend „Je wilde, ellendige schurk, je rechten als Graaf erlangen en de documenten stelen, om bovendien de hand van Rosamunde te verwerven thans wordt zij de mijne en jij moet hier den hongerdood ster- V6Met rassche schreden verliet hij de zaal, om zich tot Gravin Louise te begeven, waarop een kwartier later de bewijzen van Constance's wettig huwehjk werden verbrand. Hierop verliet Roderich verge noegd het slot, om des anderen daags van Barken- holm een kort bezoek aan de residentie te brengen. Hij had, nadat hij de dicumenten aan rijm tante had overgereikt, haar tevens ingelicht omtrent zun benarde financieele omstandigheden en .deze had hem niet alleen een wissel voor haar bankier afge geven, maar hem bovendien de belofte gegeven, zaak met Rosamunde in orde te zullen maken. „Wanneer je morgenavond terugkeert zo° ilu.1e "1 den haar afscheidswoorden, „zal zu het officieel gedaan verzoek om haar hand met „ja beant woorden!" zen tijd. Aan hetzelfde euvel gaan m.i. zoo breede groepen van ons volk mank, die de finan- tïeele en economische toestanden zooveel beter kunnen beoordeelen van de arbeiders in stad en land. Naast groepen van personen in Overheids dienst en tal van andere groepeeringen, vindt men eenzelfde streven in bepaalde bedrijfsgroepen, die men aanduidt als zoogenaamde beschutte be drijven. Daartoe kan men alleen rekenen alle Over heidsbedrijven, die een min of! meer monopolis tisch karakter hebben. Waar reeds eeder in dit blad over deze bedrijven is geschreven, kan, ik er thans mee volstaan, alleen op het feit te wij zen. Tot de min of meer beschutte bedrijven kan men tegenwoordig ook rekenen de onderne mingen, die .uitsluitend op de eigen markt hun produet plaatsen, al moet toegestemd, dat de con currentie hier weldadige invloed kan uitoefenen, voor zoover geen prijs- en productieafspraken bestaan. Al deze bedrijven zijn in staat, hun onkosten, voortspruitende uit de sociale wetgeving,t belas tingen en zoovele andere oorzaken te leggen op het product. De heer Rozelaar heeft mij min of meer op minachtende wijze den raad gegeven het geschrift van den beer Smidtl over Plattelands- l verarming te lezen. Reeds lang) voor de lezing op de sieeascne TOijven daarvan bestond het feit, van de uitzuiging van minder consumptie en pok straks de positie van het platteland door de stad niet alleen bij mij, het stadsbedrijf moet ondermijnen. .1 *i ni:r<<->V»ni Wrvo-r fm'nkiAT* 01 deling voor zijn arbeidsproduct, in geld omge zet, kan krijgen. Daar is alle evenredigheid zoek, en het ge- vplg is een steeds lager wordende loonstandaard voor elke plattelands-producent, hetzij bij, boer, tuinder, of arbeider in deze bedrijven is. Ja, zoover gaat deze onevenredigheid, dat 'het zeer lage loon dat thans de land- en tuinbouwarbeD iders nog ontvangen, niet ta handhaven is. Het bewijs voor deze stelling ligt in de toenemende werkloosheid ten plattelande. Economisch zou het loon, reeds zoo laag tegenover de steedsche be drijven nog zeker met 3050 procent moeten .dalen en moeten komen beneden' de loonen van voor den oorlog. Dat dit ontzaglijk bard en. on recht tegenover de loonen in de beschutte be drijven is te noemen,, behoeft( wel geen betoog. Het is een gunstig teeken,, dat voor deze fei ten zoc langzamerhand /de oogen opengaan. Hpt Tweede Kamerlid, de heer Smeenk, naar ik meen voorzitter van Patrimonium, heeft getoond, deze zaken beider in te zien door te Amsterdam, ver leden herfst, te betoogen, dat het handhaven van de hooge loonstandaard in de beschutte bedrij ven neerkomt op het uitbuiten van het platte land, wat tot gevolg zal hebben, uitbreiding van de werkloosheid laldaar, wat straks weer op de steedsche -bedrijven gaat drukken, door JAolr o tvUL-C Ha -nnfiltlf» va,n Uit den Omtrek Alkmaar. IX-m ans trtwende boeren en tuinders^ Op initiatief van |den neutralen Bond van boe ren en tuinders werd Woensdag te Alkmaar een demonstratie gehouden, waaraan door tusschen de 25003000 boeren en tuinders uit Noor delijk Noordholland deelnamen. Bij de Halvemaansbrug onder de gemeente Oudorp kwam men bijeen en vandaar trokken de deelnemers, die bijna allen per fiets waren geko men, langs den Priescheweg naar Alkmaar. Daar trok men langs de Kanaalkade, -Ptaer- nosterstraat, Laat, Ridderstraat en Emmastraat naar den Muziektuin, waar een viertal sprekers optraden, nl. de heeren P. Hart van Koedijk, de heer N. Kaan van Oudkarspel, de heer Hoog land van Sint Pancras, de heer Veltrop van Beemster en de heer Hanr; van Wijdenes. De stoet, waarin ook verschillende .vrouwen meeliepen, werd door twee trommelslagers! voor- |doch "bij schier elke practischei boer, tuinder en. arbeider ten plattelande vast. Hiermede is niets ten nadeele van het uitne mend betoog van den heer Suiidt gezegd, doch diens verdienste bestaat m.i. slechtsl hierin, dat hij heeft vastgelegd in redeneering, getal en be wijs, wat reeds vaststond bij elk meelevend plat telandsbewoner. Het verzet ten plattelande tegen de sociale wetgeving komt niet voort uit weerzin tegen het zegelplakken in eigen bedrijf alleen. Wie de zaak zoo stelt, begrijpt de ontstemming op het platteland niet. De oorzaak ligt dieper. Stellen we de zaak economisch voor, dan is de plattelandsbewoner aangewezen op ruiling van goederen met de stadsbewoners. Het1 geld doet alleen dienst a.ls waardemeter. Welke waarde aan zijn diensten, en geprodu ceerde goederen tegenwoordig worden toegekend weten we. Zijn product is wat prijsbepaling aangaat, af hankelijk van de wereldmarkt. Alleen in den al- lerlaatsten tijd komt daarin op kunstmatige manier voqr de artikelen melk, boter, eieren, tarwe eenige wijziging. Noodgedwongen is men, om algeheele ineenstorting van het platteland te voorkomen, (daartoe overgegaan. Echter durf ik de stelling aan, dat ondanks deze regeerings- steunmaatrGgelen de land- en tuinbouw benevens de veeteeltbedrijven, alle nog met groote ver liezen werken, ja, dat. nog steeds boven tal van deze bedrijven het lot van ondergang dreigt. (Van den steun aan den tuinbouw mogen we eigenlijk niet eens spreken, wijl die tot heden zoo goöd als niets heeft beteekend. De boer en tuin der kan met zijn ruilproduct-, uitgedrukt in geld bij lange pa niet koopen, wat omgekeerd de ste ai gegaan. Demonstratie en meeting hadden een, zeer or delijk en rustig \Sirloop, terwijl in den optocht verschillende doeken werden meegedragen. Vooral de meeting droeg een zeer ernstig ka- Van welke ontzagwekkende lengte de stoet was, blijkt uit het feit, dat toen de kop de Frie- sche brug passeerde, de staart nog aan ge H|al- vemaasbrug was. Een volledig verslag geven wij in ons volgend nummer. Handen en Oksels behandele men met Purolpoedcr. Dit is het meest afdoende middel. In bussen van 45 en 60 ct. Alleen bij Apoth. en Drogisten. Nu heeft men van bepaalde zijde als remedie tegen deze maatschappelijke kwaal, de land- en tuinbouw alsmede de veeteelt aanbevolen, ie be- idrijven op soortgelijke wijze te organiseeren als de beschutte bedrijven. Bedrijfsorganisatie heet daar het wachtwoord. Dat dit echter ondoenlijk is, valt bij eenig nadenken al spoedig in het oog. Immers is een voornaam deel van onze bo- demproducten, wijl de nationale markt niet alles ma o, nemen kan., op uitvoer aangewezen, Zou men T f S H SO I f F 0310 8 ¥081611 nu een eigen markt op zeer hoog peil gaan ma- I IMIig|Uiwwiwi ken en de opbrengst van den export gaan sup- pleeren, om zoodoende tot een dragelijken toe stand t'e komen (de zuivelsteunwetj rust op de ze basis) dan is daarvoor een eerste voorwaarde, het weren van het buitenlandsche product door protectie. Het leven in ons land zou daardoor ontzaglijk duur worden, de uitvoer geheel eu al op den duur vastloopen en al de bezwaren, aan de autarchie onafscheidelijk verbonden, voor den dag! komen. Dan zou duidelijk blijken, dat ook ons land, even als Duitschland, een zeker veel te groote be volking heeft. In- minimum van tijd waren we toe aan radicale verarming eninflatie Be drijfsorganisatie plus protectie kan onzen land en tuinbouw niet uit het moeras helpen. Als dus het landleven niet' 'op stadsleven-nif1 veau kan worden gebracht, zal omgekeerd het stadsleven zich hebben te richten naar het land leven wat zeggen wil, dat de loonen in overheids- en particuliere stadsbedrijven zullen moeten da len Daar is geen ontkomen, aan, uitstel zal de tegenstelling nog grooter maken, de ellende ver- e-rooten en vele gevaren voor heel onze samenle ving opleveren. Wordt vervolgd. j Plaatselijk BROEK OP LANGENDIJK. Burgemeester en Wethouders van Broek op Lan gendijk maken bekend dat de herijk der maten en gewichten voor deze gemeente zal plaats heb ben in een lokaal van de openbare lagere school op. Maandag 29 Augustus van 10—12 en 13—16 uur voor hen, wier geslachtsnaam begint met een der 16 Dinsdag1130 Augustus van 9.30—12 en 13—15.30 uur voor hen wier geslachtsnaam begint met een der letters M tot en met Z. Voorts brengen zij het volgende ter algemeene kennis: lo. dat de maten en gewichten schoon, droog en XXII. William Tanner had Albert tot het souper gezel schap gehouden. Geheel onderbroken was dit sa men zijn echter niet, zoo het heette om Albert nie. te vermoeien, maar in die tusschenpoozen was hu naar den tuin gegaan, om daar met een dame tegenwoordig te zijn en met haar vertrouwelijke besprekingen te houden. Albert wist heel Sped me welke dame. Reeds vóór acht dagen had hu Hem- rich en Albert in vertrouwen medegedeeld, dat hij zich met Anna Berghofer had verloofd. Die verloving zou binnen korten tud openbaar worden gemaakt, tot dien tijd echter moest ee afstand bewaard blijven en de meer vertrouweluke rendez-vous' mochten niet te lang duren, opdat de bedienden en door deze de Gravin er niet mede be kend zouden worden, welke laatste dergeluke samen komsten hoogst ongepast- en afkeurenswaardig zou V1Gedurende den tijd, dat de gouvernantes een leer aars vcantie hadden, kwam men 's avonds na het avondeten niet in den familiekring bueen. Graaf Stephan verveelde zich wanneer hij zun skat- partij niet kon spelen en de anderen waarheen zij wilden, Rosamunde zocht met Anna haar kamer op, Albert en Heinrich keerden naar de woonkamer van Albert terug, waar zij meer malen tot het middernachtelijk uur in gezellig[on derhoud met elkander verbleven, en Graaf Stephan wandelde meermalen naar de woning van den hout vester, waar beiden dan onder het Ben°t van ee grog nog eens hun jachtavonturen doorleefden. Met ongeduld wachtte Albert op de komst van Heinrich. Hij had wel vernomen, dat deze zoo^spoe dig mogelijk bij den kamerdienaar was ontboden, maar het souper was reeds lang achter den rug en n°Heintich^was hem, sinds de ontvangst van den brief uit Amerika, een raadsel geworden maar toch geloofde hij, na daarover rijpelijk te hebben nage dacht, de oplossing te hebben gevonden. Voor zoo ver zijn vriend zich had uitgelaten, kon hij als vaststaand aannemen, dat hij een ander was da, waarvoor hij zich had uitgegeven. Hij was als vijand op het slot gekomen en zun vriend ge worden. Wat toch kon de oorzaak zijn, die bem den vijand van de familie Breitenbach had ge maakt? Geloofde deze vijand, dat hem een onrecht was aangedaan, maar, waarin bestond dan dit on recht' Eigen voordeel had hij niet meer op het oog alleen voor de dooden wenschte hij n°& *ls verdediger op te treden. Wie waren deze dooden? Albert dacht aan alles terug, wat hiermede maar eenigszins in verband kon worden gebracht, onw l- lekeurig viel hem in, welk een overgroote belang stelling Heinrich in den eersten tud van zun ver blijf op het Slot voor het lijk had gekoesterd van de gestorven minnares van Graaf Anselm, hu had voor korten tijd vernomen, dat alle lieden in het dorp gezegd zouden hebben, dat de secretaris spre kend zou gelijken op de eerste gemalin van Graaf Anselm, die hun zoovele weldaden had bewezen Marianne had hem later weer verteld, dat haa grootmoeder in haar waanzin Heinrich voor haar vroegere meesteres had aangezien, met wie zu uit Amerika was overgekomen. Dus ook die krank zinnige vrouw was door de gelukenis met Don Stance blijkbaar zeer getroffen geweest. Het jonge meisje had hem verder de zotteklap meegedeeld toen zij in Heinrich's tegenwoordigheid over iets anders had gesproken, dan het eeuwige >>Waar Consance?" dat zij gezegd zou hebben: „Hoe kon ik mijn woord verkoopen, het is niet waar, dat ik een kistje met geld voor mijn zwugen heb ont- VaA?bert wist en dacht er nu over, HeLnnch, een half uur voor den dood van deze waanzinnige oude vrouw, bij haar was geweest, en dacht daarbij tegelijk, dat Heinrich Marianne wel RP^etteluk kon hebben weggezonden, om, wanneer hu met de zieke alleen was, te trachten ophelderingen omtrent een en ander te ontvangen. De bnef uit Amerika kon een antwoord zijn op vragen, die hiji met ^rekking tot hetgeen hij van de zieke had gehoord, gesteia had namelijk inlichtingen omtrent deze Constance. De jong^Graaf had Balthasar, toen het souper was geëindigd en de anderen zich hadden verspreid, be- volen hem alles te zeggen, wat hij van de verhou- ding tusschen zijn grootvader en Constance wist en daarover had gehwird. Deze had hem met beven de stem geantwoord, onder belofte, datdejonge Graaf hem niet bij de Gravin zou verraden, dat Graaf Anselm bedoelde Constaneeeneen zoon van uiin rpiQ hnri meegebracht en de eerste als zun wettige gemalin bij alle adenüke familiën had voor- vesteld Hii had haar ook, toen zu was gestorven, als ziin wettige vrouw in het familigraf laten bijzetten, eerst na ^djn dood had zijn tweede gemalin deze echtverbintenis als ongeldig verklaard enhet lijk uit het familiegraf doen verwijderen en ach^erc^ mausoleum laten begraven. De zoon van deze Con <?tanoc werd uit het Slot verjaagd, Albert steeg het bloed naar het hoofd, toen hij dit hoorde. Hij vermoedde, hij voelde het dat Wei een groot onrecht was begaan. Hu beloofde Bal thasar hem niet te zullen verraden en gaf zijn gedachten nadat de bediende zich had verwijderd, 1 den vrijen loop. Dat het de kamerdienaer was, op 1 wien zijn vriend zijn laatste hoop had gevestigd, kwam hem nu niet meer twijfelachtig voor sinds hij de overtuiging had gekregen, dat Heinrich de kleinzoon van Constance was. I Dan bestond de nauwste familieband tusschen hen! Hoe wenschte hij nu, dat hij kwam, dan zou hij hem als een van zijn geliefste familieleden be- i groeten, hem hartelijk welkom heeten! Hu zou I hem zeggen: „Laat ik je vergoeden, wat de haat i van mijn grootmoeder aan jou en je vader heeft 1 ontnomen en misdaan!" I Maar Albert wachtte tevergeefs op zijn vriend. Hij kende zijn nauwgezette plichtsbetrachting en I oüoffering wanneer het de behandeling van zieken betrof, en' om één uur begaf hü zich dan ook te bed, vermoedende, dat Heinrich den nachtbfj den zieke zou doorbrengen. Maar ook hij kon den slaap ntetvattenhet was hem onmogelijk, na zoo veler lei gespannen gedachten tot rust te ko™elh. ,h Maar ook des anderen morgens kwam Heinrich niet. Om acht uur trad Balthasar de kamer binnen. U ziet er heelemaal ontsteld uit, riep Albert hem reeds tegen, „is er wat gebeurd?" Ik ging ongeveer tien minuten geleden, naar de"tweede verdieping," antwoordde de dienaar, „om den kamerdienaar te vragen, zooals ik geregeld pleeg te doen, of ik hem de koffie zou brengen. Maar, denkt u eens mijn verschrikkelijke ontstel tenis in, die zich van mij meester maakte, mijnheer de Graaf, toen ik in zijn slaapkamer kwam en hem dood op bed zag liggen." „Dood? O, dan is het te verklaren, dat mun- heer Schwarz hem niet heeft verlaten tot zü einde daar was. Was mijnheer de secretaris bij hem?" „Bij den doode, meent u? neen. "Safkan *ik ^mijnheer de Graaf, niet zeggen, SS S 3SgeopTSrén, Balthasar, h« moat toch ergens zijn, en wanneer gij hem hebt gevon den,- verzoek hem dan, onmiddellijk tot mij te ko- me,Tot uw dienst, mijnheer de Graaf." ■Ralthasar verwijderde zich cn. kwam na een half uur terug en deelde aan den ongeduldig wach tenden jongen Graaf mede, dat mijnheer de secre taris noch in het Slot, noch in het park noch in de naaste omgeving' te vinden was. Hij en nog eenige andere bedienden hadden alles doorzocht. Zeldzaam!" zeide Albert en zond Balthasar heen. (Wordt vervolgd). te verKoopen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1932 | | pagina 1