NIEUWE ,1
N ieuwsbiad y. Holl. Noorderkwartier
No 106
DONDERDAG 15 SEPTEMBER 1932 41e Jaargang
Parlementair nieuwjaar
Nieuwstijdingen
Binnenland
Waardelooze groenten naar de mestvaalt
TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. SL
LAHfiEIUkRI COURANT
ygTBSU. -tl limn: liim I, N. «HER. - Redacteur I. H. KIZE». -
Bureel Noordscharwoude.
ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
MP*!
Ons Weekpraatje
Op den derden Dinsdag in September d.i. den
20en a.s., valt ten onzent het parlementaire Nieuw
jaar. De Koningin opent dan officieel de nieuwe zit
ting der Staten Generaal en deelt in de traditionee-
le Troonrede mede, van welke plannen de regeering
voor het komende jaar bezield is en hoe deze het
staatsbudget sluitend denkt te maken. En dadelijk
daarop gaan onze achtbare volksvertegenwoordigers
aan den arbeid, tot heil van de natie.
Tal van omstandigheden hebben ertoe geleid, dat
de publieke belangstelling In den arbeid der Sta
ten Generaal danig is verslapt. Eerstens zijn de
groote politieke strijdvragen, welke rond de jongste
eeuwwisseling de gemoederen zoo gespannen hiel
den, meerendeels opgelost. Er is een reeks van ja
ren geweest, waarop Prinsjesdag telkens tot een
„Rooden Dinsdag" kon worden omgezet, doordat uit
alle hoeken des lands tienduizenden naar den Haag
optrokken om er bij de opening van de nieuwe zit
ting van ons parlement te demonstreeren voor al
gemeen kiesrecht en acht-urigen arbeidsdag. Wat
toen vrome wenschen waren is al lang werkelijkheid
geworden. Nimmer is het kiesrecht minder gewaar
deerd geworden dan nu men het een reeks van ja
ren „algemeen" bezit. De acht-urendag heeft zoo
wel de aantrekkelijkheid voor den een, als de af
schuw van den ander verloren, sedert we hébben
kunnen ervaren, dat door bekorting van den ar
beidsdag de wereld niet is vergaan. Men spreekt
nu al over een 6- of 7-urigen arbeidsdag en een
vijfdaagsche werkweek, zonder dat men daarom
rood of roze behoeft te zijn. Men zou zich met elke
oplossing willen verzoenen, welke tot een juistere
arbeidsverdeeling voert.
Leidde de vervulling van de genoemde politieke
en sociale eischen al tot verminderde belangstelling
in den parlementairen arbeid, die onderwijspacih-
catie bracht rust, rust in den strijd van ethische
politiek. Ze werd echter tevens oorzaak, dat de band
welke de kerkelijke partijen in de coalitie samen
hield, min of meer ontspannen werd. Het afstemmen
van het gezantschap bij het Vaticaan werd aanlei
ding dat de katholieken onder den band uit kro
pen en een eigen afgezonderd plaatsje opzochten
al worden de lonkjes nog wel verstaan, welke de
gescheidenen elkaar ook thans nog van tijd tot tijd
toewerpen.
Met dat al: door het verbreken van de coalitie
en dóór de politieke onmogelijkheid om voorshands
tot een andere machtsgroepeering te komen, is al
wéér veel aantrekkelijks althans veel spannends uit
de politieke arena verdwenen. De gevechten, leest
verkiezingen, wekken niet zoo'n interesse meer, om
dat het verrassende element, vroeger aan iederen
uitsla® verbonden, nu is uitgeschakeld.
Tenslotte heeft de versnippering in de politiek,
de commercialiseering van het kamerlidmaatschap,
de publieke belangstelling nog verder vervaagd.
En daarom, als straks het parlementaire nieuw
jaar wordt ingeluid, dan mag in Den Haag al
eenige aandacht hebben voor den minderen of meer
deren luister van den stoet, waarin de Koningin
naar het Binnenhof optrekt, de inhoud van de
Troonrede en het program van de regeering wek
ken er al even weinig interesse als elders. De amb
tenaar is nieuwsgierig naar wat omtrent eventueele
salariskortingen zal worden gezegd en sommige
weikloozen ballen hun vuist al vast, voor het geval
van een besnoeiing op de uitkeeringen zal worden
gesproken, maar voor de rest, .d.i. voor zoover ons
peisoonlijk belang) nielt wordt gemoeid, laat de
politiek, de moeilijke bestuurstaak van de regeering
ons koud.
Dat is zeer te bejammeren en zeker in dezen tijd.
We staan zoo gauw klaar met onze critiek. Al
wie reden meenen te hebben om te mopperen over
de tijdsomstandigheden en dat zijn industrieelen
middenstanders boeren tuinders ambte
naren arbeiders en werkloozen kortom: een
ieder, zij pretendeeren een „recht" op bescher
ming door den staat, hulp van de regecring. Wan
neer die hulp niet spoedig genoeg afkomt, dan
regent het protesten in den Haag.
De regeering mag echter van alle mopperaars
allereeist verlangen, dat ze tenminste oor en oog
hebben voor wat de- regeering doet of nalaten
moet. Protesten hebben geen grond, als ze niet rus
ten op kennis van zaken. We hebben plicht om den
regeeringsarbeid te volgen, opdat we ook beseffen,
voor welke moeilijkheden de regeering staat bij
haar zware taak om de Nederlandsche volksgemeen
schap door een uiterst moeilijken tijd heen te
helpen.
Daarom raden we: werpt die politieke onverschil
ligheid af en volgt straks door middel van beknopte
verslagen of overzichten den gang van den parle
mentairen arbeid.
De waarheid te minnen is op zichzelf een schoo-
ne deugd, maar je hebt van die menschen, die de
waarheid op de meest onhebbelijke manier na
jagen en dezulken zijn doorgaans vervelende kwas
ten. Lieden, die heel den dag hun mond vol heb
ben over buren of kennissen, mag mejj lastige rod
delaars heeten, al zeggen ze geen woord, dat met
de waarheid in strijd is. Men moet de waarheid
in sommige gevallen kunnen verzwijgen.
Als men een zieke gaat opzoeken, en men schrikt
een oogenblik van den achteruitgang in zijn toe
stand, dan moet men toch bij voorkeur niet opmer
ken: „kerel jij zult het wel niet lang meer, ma
ken." En als men in een ander geval vooruitgang
van den patient meent te kunnen constateeren,
dan zou het heel ontactisch wezen om hem bv.
toe te spreken met de woorden: ..kijk r's aan. vriend,
je ziet er nu oogenschijnlijk wel wat beter uit.
maar ik heb toch een ernstig vermoeden, dat je
uiterlijk niet in overeenstemming is met je belab-
berden toestand." D'r zullen zich meer concrete
feiten moeten voordoen, voor ik in een werkelijke
beterschap kan gelooven." De bezoeker, die zoo
spreekt, meent het misschien heel goed met de
waarheid, maar het belang van de zieke telt bij
hem vermoedelijk minder. Elke dokter verpleger of
huisgenoot zou gerechtigd wezen om zoo'n be
zoeker bij zijn kraag te nemen en zacht of des
noods mits de zieke er niet door geagiteerd
wordt onzacht buiten de deur te zetten.
Aan het ziekbed van de maatschappij, lijdende
aan „malaise" staat op het oogenblik een blijde
schare bezoekers welke innig verheugd is over den
opmerkelijken vooruitgang van de patiente, welke
van de blijde stemming rondomme nog meer opkik
kert dan van alle bittere drankjes, welke ze te slik
ken kreeg. Maar nu gaan zich onder de bezoekers
de waarheidsjagers dringen, de ongeloovigen, die
eerst meer zien moeten voor ze gelooven. ,Die ui
terlijke oplevingsverschijnselen" zoo zeggen ze
met dorre stem beteekenen op zich zelf nog
nietsDe ziekte zit dieperDe men
schen maken elkaar misschien maar wat wijs over
de beterschap
Och, dat die kerels hun mond niet houden, ze
zouden alles nog kunnen bederven. Het geloof in de
genezing immers, is reeds de halve genezing, vol
gens wijlen Coué leidt ze .zelfs to». totale beterschap.
Zeker is, dat psychologische factoren herstel kun
nen bevorderen of tegenhouden.
Het mankeerde de wereld aan vertrouwen in een
spoedig herstel. Nu dat vertrouwen weerkeert, moe
ten we het toch zien te versterken. Dan komt het
werk vanzelf los.
Als gevolg van het pessimisme ten opzichte van de
toekomst, is de crisis uiterst verzwaard gewoorden.
Menschen, die volstrekt niets te lijden hadden, wier
positie integendeel als gevolg van de lagere prij
zen bij gelijk gebleven inkomen gunstiger was
geworden, lieten evenmin iets uitvoeren of ver
dienen als de anderen, die er geen middelen meer
voor hadden. De algemeene gedachte was: uit deze
crisis kan alles voortkomen, de maatschappij kan
geheel ten onder gaan, de grootste ellende wacht
ons, dus sparen we voor dien kwaden tijd alles
wat er te sparen is. Bezuiniging was het parool,
ook voor degenen, die een behoorlijk inkomen had
den.
Thans keert het geloof weer dat de maatschappij
herstellende is en in dat vertrouwen zal men weer
werk durven gaan uitgeven. Het is trouwens de
hoogste tijd, want met de bezuiniging is men gena
derd tot de uiterste grens van wijsheid. Men mag
al eens een jaartje het opschilderen van zijn huis
uitstellen, wie dat jaar op jaar doet, vindt straks
zijn dak, zijn kozijnen, kortom al het houtwerk
verrot. Dan kan de schilder alleen hem niet meer
helpen, maar moet de timmerman er ook bij ko
men. Men kan er van op aan, dat er straks als ge
volg van te ver doorgevoerde bezuiniging, heel wat
extra werk aan den winkel zal komen, dat bij nor
maal onderhoud te vermijden ware geweest. Wat
we hier omtrent de huizen opmerken, geldt ook voor
inboedels, de vulling van kleeren en linnenkasten.
Er is vertrouwen noodig in de toekomst om do
mensèhen te bewegen het een en ander te laten
doen. En het is een schadelijk werk om het optimis
me, dat hier en daar valt waar te nemen, te smo
ren, zelfs al doet men dat, gedreven door zijn
eerlijkste overtuiging.
op de mestvaalt zijn gebracht, komen nu de boonen
aan de beurt. Verleden week werden aan verschil
lende Westlandsche veilingen honderden bakken
i dubbele boonen, welke den minimumprijs van 30 ct.
per kist niet opbrachten, vernietigd, hoewel in dui
zenden behoeftige gezinnen in de groote steden
behoefte aan deze groente bestaat. Men kan van
den kweeker niet vergen, dat hij zijn product gratis
afstaat, vooral niet in een tijd als deze, nu hij toch
niet weet, hoe hij zijn bedrijf gaande zal houden. De
vervoergelegenheid zou trouwens een hinderpaal
zijn. In een enkele Westlandsche gemeente stond het
veilingbestuur voorts zoo streng op handhaving van
den minimumprijs, dat zelfs geweigerd werd, de voor
vernietiging bestemde producten af te staan aan
1 eenige werkloozen, die zich daarvoor hadden aan
gemeld. Gelukkig stond het veilingbestuur alleen,
want in andere gemeenten was de houding tegen-
over werkloozen uit eigen gemeente royaler en bood
men de gelegenheid, boonen en andere waardelooze
producten aan de veiling af te halen, terwijl ook de
tuinders gelegenheid gaven, de groenten op de kwee-
kerij te plukken.
I Intusschen vraagt men zich bij het aanschouwen
van de massa's voor vernietiging bestemde eetwaren
af, of geen andere uitweg te vinden zou zijn, waar
mede eventueel kweeker en werkloozen' gebaat wa-
j ren. De kweeker ontvangt liever den minimumprijs
j voor zijn product, dan genoodzaakt te zijn dit, na
geld te hebben uitgegeven voor zaad en arbeid, als
waardeloos weg te gooien. Anderzijds zouden vele
behoeftige stedelingen gebaat worden bij het ver-
I strekken van een maal groente per dag. Vooral in
gezinnen, waar de werkloosheid maanden achter
een heerscht, zou een dergelijke tegemoetkoming
van belang kunnen zijn. Indien het dus mogelijk
bleek een regeling te treffen tusschen de veilingen
en Maatschappelijk Hulpbetoon of liefdadigheids
instellingen, zouden twee partijen-, welke door den
nood der tijden in kommervolle omstandigheden
kwamen, zijn gediend. De kweeker zou dan zijn
minimumprijs ontvangen, terwijl de behoeftigen
aan voldoende groente geholpen werden.
Voor zoover ons bij informatie bekend is, zullen
de tuinbouwautoriteiten en de veillngbesturen aan
een dergelijke regeling zeker alle mogelijke mede
werking verleenen, indien ook uit de steden de
wensch wordt kenbaar gemaakt, om tot een orga
nisatie te komen, welke deze aangelegenheid tot
practische uitvoering kan brengen. In het belang
van den tuinbouw en van vele behoeftige gezinnen
is het zeker gewenscht, dat de autoriteiten aan één
en ander de noodige aandacht besteden. Als er er
gens op krachtdadige wijze hulp kan worden ver
leend, is het zeker wel op dit gebied.
bedoeld bericht zouden aan bedoelde regimenten Van
de lichting 1933 geen dienstplichtigen worden toe
gewezen.
Thans deelt men van bevoegde zijde aan de „N.
Arnh. Crt." mede, dat, blijkens de „Indeelingsbe-
schikking 1933", gevoegd bij de dezer dagen versche
nen legerorders, aan bedoelde regimenten wel dienst-
plichtigen van 1933 moeten worden toegewe*n tot
j eenzelfde aantal als vorige jaren.
Hieruit kan worden afgeleid, dat inzake de ophef-
fing der regimenten infanterie nog geen beslissing ls
genomen, hoewel van andere zijde wordt volgehou
den, dat genoemde regimenten zullen verdwijnen.
DRUK BEZOEK AAN DE JAARBEURS
Nadat de eerste dagen de 27ste Koninklijke Neder
landsche Jaarbeurs het aantal bezoekers ongeveer
gelijk was aan dat der vorige najaarsbeurs, steeg de
volgende dagen het aantal boven dat der corres-
pondeerende dagen der vorige najaarsbeurs uit, te
weten Donderdag 8 September met 16 pet., Vrijdag
9 September met 13.6 pet., Zaterdag 10 Septemberf
met 28.8 pet. Maandag 12 September met 12 pet. en
Dinsdag 13 September met 20.6 pet.
Is geen betere bestemming mogelijk?
Na de waardelooze tomaten, welke In het West-
land met duizenden bakken tegelijk als waardeloos
In het rapport-Weiter werd aangekondigd een ver
laging van den steun aan werkloozen. In verband
hiermede heeft minister Ruys de Beerenbrouck thans
met de wethouders voor maatschappelijke steun van
de vier groote gemeenten op het departement in
Den Haag een bespreking gehad, ten einde de steun
regeling te herzien. De plannen der regeering ko
men hierop neer) dat de extra-toeslag voor werkende
kinderen van fl.00 voor 't eerste en 50 cent voor
elk volgend werkend kind in de toekomst zullen ver
vallen.
Ook zou worden ingetrokken de bepaling, dat de
eerste 5 gulden van de verdiensten van de vrouw
van een gesteunde met kinderen niet in mindering
werden gebracht.
De minister wenscht verder den huurtoeslag meer
niform geregeld te zien, n.l. een toeslag van 2/3 van
hetgeen de huur meer bedraagt dan f 3.50 per week
tot een maximum van f 3.
Ten aanzien van de uitgetrokken werkloozen
wil de minister na een termijn van een jaar onder
steuning, een lager tarief toepassen en invoering
van dubbel-uitgetrokkenen, welke dan per echtpaar
f 12.50 zullen ontvangen en f 1.35 per kind boven
deze twee personen.
Omtrent deze verlagingen van den werkloozensteun
is nog geen definitieve beslissing genomen en wor
den nadere besprekingen met de gemeentebesturen
gevoerd, welke hierover nog advies moeten uitbren
gen.
Bij de oorspronkelijke algemeene regeling was be
paald, dat de werklooze arbeiders na een bepaalden
tijd werden afgevoerd en dus van de steunregeling
bij Maatschappelijk Hulpbetoon kwamen. Voor na
genoeg alle gemeenten is deze bepaling afgeschaft.
De vier gemeenten hebben nu verzocht die afschaf
fing ook voor haar te doen gelden. Het Rijk is daar
toe slechts bereid onder de voorwaarde, dat ook de
groote gemaanten het stelsel van de dubbel-uit
getrokkenen aanvaarden.
OPHEFFING VAN REGIMENTEN INFANTERIE?
Enkele dagen geleden meldde de „Limb. Koer." de
opheffing van zes regimenten infanterie. Volgens
ROTTERDAMSCIIE INBREKERS TE SCHIEDAM.
Op heeterdaad betrapt.
Vrijdagnacht om 12 uur kwam de heer L. Mel-
chers, wonende aan de Penninglaan, te Schiedam,
thuis. Hij zag twee fietsen voor het hek van zijn
woning staan en, onraad vermoedende, ging hij naar
üpn politiepost aan de Francois Haverschmidtlaan,
waar enkele agenten van politie onmiddellijk op
onderzoek gingen. In de woning van den heer
M. was echter niets te vinden, waarop de agenten
hun onderzoek voortzetten in de belendends prr-
ceejcn. Zij kwamen daarbij in den tuin van de wo
ning van notaris Hoek, die tijdelijk afwezig is en
ontdekten, dat de deur van de garage open stond,
i terwijl uit de deur, welke toegang geeft tot de keu-
ken, een ruit was verwijderd. De agenten drongen
I de keuken binnen en vonden daar twee mannen,
i den 25-jarigen v. D. en den 19-jarigen de L., beiden
I uit Rotterdam. Zij werden gearresteerd en gevan-
I 1-t lijk naar het hoofdbureau van politie gebracht.
I Op hen werden vier rijwielbelastingplaatjes gevon
den.
De politie meent een goeden slag geslagen te heb
ben en zal een minutieus onderzoek instellen, omdat
deze inbraak waarschijnlijk in verband staat met
verschillende andere inbraken te Schiedam.
Zoo isr o.rrL Donderdagnacht ingebroken in de
lioekfabriek van de firma van der Steen, aan de
Overschieschestraat. De daders konden echter niets
van hun gading vinden en hebben zich tevreden
gesteld met het medenemen van een rijwielbelas-
tingplaatje.
's Avonds tevoren had de dienstbode van mej.
Wennecker, wonende aan den Singel, wier tuin
uitkomt aan den achterkant op de Overschiesche
straat, een man in den tuin zien loopen, terwijl zij
in de Overschieschestraat een anderen man zag
staan, die op den uitkijk stond. De mannen, die
waarschijnlijk bemerkten, dat zij ontdekt waren,
namen de vlucht.
De dienstbode deed eerst den anderen dag bij de
politie aangifte van het geval, daar zij 's avonds niet
meer op straat durfde.
ZWEMMENDE INBREKERS.
Zij hadden een brandkast opengebroken.
Een oplettend politieagent van het bureau Jonas
Daniël Meyerplein te Amsterdam, die Zaterdagmor
gen om vijf uur de surveillance had in de Valken
burgerstraat, hoorde in het gebouw der N.V. Petro-
lifère een verdacht geluid, aldus de „Tel.". Hij waar
schuwde een collega, die in de buurt de ronde deed.
Toen zij een onderzoek zouden instellen, schoten
twee personen uit het gebouw. Geen uitweg ziende,
sprongen zij te water in de Uilenburgergracht en
zwommen naar de overzijde, waar de Rapenburger
svraat is gelegen De agenten losten, om de zwem
mers tot terugkeeren te* dwingen eenige schoten,
doch dit hielp niet. De Inbrekers weten wel, dat de
politie in zulke gevallen uitsluitend In de lucht
schiet
Vermoeid en buiten adem klom het tweetal op
een erfje van de Rapenburgerstraat. Ook daar gin
gen de agenten heen. Doch de inbrekers bemerkten,
dat het erfje afgesloten was en dat zij in de val
zaten. Spoedig was het tweetal dat druipnat was
opgebracht naar het politiebureau, waar zij in dren-
kelingspakken gestoken werden. Bij fouilleering vond
de politie een bedrag van f21.Het bleek afkom
stig uit de brandkast die op het kantoor stond en
die zij nabij het slot hadden opengehakt. Het ge
bouw waren zij binnengedrongen door een dakkapel.
De moeite en de inspanning van de mannen, die
geen onbekenden van de politie zijn, is dus ver-
geefsch geweest.
In den laten avond van Zondag werd de politie-
hulp ingeroepen bij 'n ernstige steek- en vechtpartij
ten huize van W. te Geesteren, onder de gemeente
Tubbergen. Het bleek, dat verschillende personen
steekwonden hadden opgeloopen, aldus de „Msb.".
G. W. had een diepen dolksteek aan den hals en
de slagader was geraakt; den oude W. waren eenige
pezen in zijn linkeronderarm doorgesneden, terwijl
zekere R. uit Langeveen, die ook op „visite" was,
een tweetal steekwonden in het hoofd en twee in
den rug opliep. Zekere K. uit Tubbergen was ern
stig aan zijn duim verwond, deze hing er bij. Al de
gewonden zijn per auto naar het ziekenhuis te Al
melo overgebracht, waar zij zijn verbonden. S., die
in arrest is gesteld werd aan een scherp verhoor
onderworpen, alsmede zekere K., omtrent wien be
zwarende verklaringen waren afgelegd. De oorzaak
van deze steekpartij was minnenijd en gebruik van
sterken drank. Een mes is in beslag genomen. In de
woning van W. zijn vier ruiten vernield.
