NIEUWE M KEG'S THEE 6 Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier No 141 DINSDAG 6 DECEMBER 1932 41e Jaargang i: firma I. H. KEIZER - Redacteur I. H. KEIZER. Bureel Naordscharwoade. Buitenlandsch Overzicht Onschuldig verbannen. Binnenlandse!) Overzicht C? v - TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52 L4NGEDUK1R Uil IHU DEZE COURANT VERSCHIJNT DINSDAG DONDERDAG en ZATERDAG. AbonnmentspriJ s per 3 maanden 1.15. AD VERTENT IEN Van 1—5 regels 75 cent; elke regel meer 15 cent GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE. Von Schleicher rijkskanselier. Heden komt de Rijksdag bijeen. Die ver kiezingen in Belgie. Dieoemberbeta- lingein aan de Vereenigde Staten. Hpt nut van opheffing van het drankverbod. Een Japansch vloot program. Tenslotte heeft voln Hindenburg met' bloe dend hart afscheid genomen van von Papen als rijkskanselier e'n den machtigen intrigant, gene raal von Schleicher tot diens opvolger benoemd. Von Papen was niet te handhaven door de vele vijandschap, welke hij als gevolg van- zijn auto ritair optreden tegen zijn persoon hadontketend Von Schleicher is zeer zeker soepeler persoon^ lijkheid dan zijn voorganger. D|e nieuwe rijks kanselier heeft het bv. nieti versmaad om ook met de socialisten |eu de vakbeweging contact te zoeken. In het nieuwe kabinet Rebben vrij- wel alle ministers zitting gekregen* welke tot j het vorige kabinet behoorden. Ook| von Braun minister van landbouw is weer van de jaar tij, hij vormt de zwakke stee in het nieuwe rijksbe stuur, voorstande rals hij is van "de zoo bestre den coutingenteeringsmaatregelen. Het is overigens nauwelijks aan te hemen,, dat von Schleicher er iu zal slagen om voor i zijn kabinet en nog onbekend program -een meer- derheid te vinden in .den Rijksdag. Dieze komt j heden Dinsdag voor het eerst bijeen. In de eer- ste dagen is de r-egeeringsverklaring nog niet te wachten, zoodat de rijksdag, zich voorloopig slechts- met formeele zaken aalRebben 'bezig i te houden. Bet verluidt dat de "nat. soc. Goring weer eerste voorzitter zal worden. Hot schijnt dat von Schleicher den rijksdag zal pogen te bewegen om zich voor onbepaalden tijd te verdagen. De rijkskanselier zou dan trach ten om een pro-gram samen te stellen, waaraan een meerderheid van de volksvertegenwoordiging haar medewerking zou kunnen verleenen. In Belgie zijn de kiezers Zondag 1. ewjderom te rstembus getogen, thans voor de provinciale raden. Nog meer daln bij: de 'Kamerverkiezing is de teruggang der liberalen gebleken. Katho lieken «n socialisten boekten winsten ten koste van liberalen en fronters. We onthouden óns ove rigens van mededeeling omtrent het aantal winst zetels, daar ze in Belgie niet zoo vlot, althans niet zoo accuraat schijnen te kunnen rekenen als elders. Omtrent den uitslag der kamerverkiezin gen werden de vorige week dagelijks verbeterde cijfers gepubliceerd. FEUILLETON 3) Lord Kingscourt had twee brieven aan kapitein Wilbraham geschreven. In een daarvan had hij een wissel van twintig duizend pond gezonden, welke hij verzocht te gelijk met de vijfduizend pond voor Kollys te brengen. Deze brief was door toeval onderweg ergens blijven liggen en Wilbraham kwam eerst in zijn bezit op den dag, dat hij voornemens was naar Athene af te reizen. Hij ontving 't geld en vertrok in gezelschap van twee andere officieren. De tijd was kort; de ge ringste vertraging kon voor zijn vrienden gevaarlijk zijn Toen zij te Trlëst aankwamen, vernamen zij, dat de stoomboot, waarmede zij dachten te vertrekken, reeds was afgevaren. Er bleef hun niets anders over, -dan het vertrek -van de volgende stoomboot af te wachten of langs een anderen weg te reizen. In beide gevallen werd er een begin gemaakt met de noodlottige vertraging, want, wat zij ook deden, eerst twee dagen later, dan- zij voornemens waren, zouden zij Athene bereiken. Kapitein Wilbraham was wanhopig; hij wist dat hij niet meer op den bepaalden tijd kon aankomen, en dat alleen een wonder zijn in noodverkeerende vrienden zou kunnen redden. De dag, waarop het lot van Lord Kingscourt en zijn vriend Kollys zou worden beslist, was eindelijk aan gebroken. Met een donker voorgevoel wachtten de roovers in hun hol de dingen, die komen zouden. Eenigen speelden kaart, anderen vertelden anecdoten of rookten en dronken. Briggs zat op een bank, het hoofd op beide han- De graaf ging met zijn vriend arm in arm het hol °P„Nu, "Bertin," zeide Lord Kingscourt, een einde makende aan het lange stilzwijgen, „onze drie maan den zijn heden ten einde." t „De hemel geve, dat Wilbraham met het geld m President Hoover houdt drukke besprekingen met zijn ministers van finantien en van Buiten landsche zaken óm een regeling te vinden, door welke het den Europeeschen schuldenaren gemak kelijk kan worden gemaakt om de Diecemberbe talingen te doen. Men kan; er dus wel van op aan, dat hot weer slechts, een uitwisseling zal worden van papieren schuldbekentenissen. D|e Ver. Staten zouden er trouwens geenszins bij gebaat zijn, wanneer ze al het goud ter wereld naar zich toe zouden trekken en daardoor de voornaamste muntwaarden geheele zouden ont wrichten. Wat de hinnenlandsche politiek betreft houdt de regeering der Ver. Staten zich ernstig bezig met het -drankvraagstuk. Vermoedelijk zal' aan het Cóngres spoedig een voorstel tot opheffing van het drankverbod worden gedaan. Dlaar toe moet het tenslotte toch komen; en waar het Cóngres voor de moeilijkheid staat om een be- grootingstekort te dekken van 1100 millioen. dollars, wordt er begeerig uitgezien naar de spiritualiën als belastingobject. Men denkt uit de accijns op bier en gedistilleerd circa 600 millioen te kunnen halen. Wederom brengt een opmarsch van werkloozen naar Washington de regeering 'en ook de politie in moeilijkheden. Die eersste duizend marcheer d-ers zijn aangekomen. D|e politie dirigeerde de mannen aanstonds naar een geisoleerd bosch, waar ze nu als het ware geïnterneerd zitten. Verraste de Japansche regeering de vorige w-eek de wereld met een ontwapeningsplan, deze week heeft ze wat nieuws van geheel anderen aard. De regeering heeft bij de volksvertegen woordiging een; voorstel ingediend voor een voor loopig crediet van 500 millioen yen. Het voorstel gaat vergezeld van een vlootprogram* hetwelk in vie rjaar moet worden verwezenlijkt. Aan gebouwd zullen wonden 2 kruisers* 7 torpedo jagers ,6 onderzeeërs, 1 mijnenlegger en verder een aantal torpedobooten en mijnenvegers. Met dit voorstel wordt het Japansche ontwapening» plan wel in een eigenaardig licht geplaatst. Een Sinterklaasverrassing, honderden winkeliers op de bon. Weer een trein botsing bij den Bosch. 'Thans een doode. Een droeve verkeersstatisti-ek. De A.'T.O. voert ons over den afsluitdijk. Eien voet bal triomph. E|en sportj paleis. Die wet op de winkelsluiting! is ongetwijfeld van groot nut voor de winkeliers, die tensl>tte Athene is," antwoordde Kollys. „Spridions zaakge lastigde ging gisteren op weg, om hem op te zoeken; als hij het geld brengt zullen wij van avond vrij zijn." Wij hebben noch frissche lucht genoten, noch het daglicht gezien, sedert wij dit hol betraden," zeide Kingscourt. „Wij zijn beiden zwak en lijdende. Ik vrees dat dit avontuur mij 'n blijvend rheumatisme heeft bezorgd. Ik gevoel mij zeer ongesteld." „Kingscourt," zeide Kollys ernstig, „ik heb een verschrikkelijk angstig voorgevoel. De bode van den hoofdman Spiridion moet ieder oogenblik weerkomen Hoe, als hijeens metl eege handen terug-keert? Wat te doen, als Wilbraham niet is verschenen?" „Maak je nu maar niet onnoodig bezorgd, Bertin. Hij heeft tijd genoeg gehad om te komen.Hij is te Athene en wacht in ieder geval op een gelegenheid om Spiridion te ontmoeten." „Maar als hij eens oponthoud gehad heef? Ik ben voor alles bevreesd. Als hij eens ziek geworden ware! Er zijn zooveel mogelijkheden." „Dat wij daar maar liever niet aan moeten den ken," viel hem de graaf in de rede. „Laten wij het beste hopen, Bertin. Alser iets gebeurd is en Wil braham zou niet te Athene zijn, of wanneer hij al te zeer op de hoop heeft gebouwd dat de soldaten ons bevrijd zouden hebben, ja, dan is het ergste te vreezen. Spiridion iseen duivel in menschenge- daante. Hij zal er het grootste genoegen in vinden om onze ooren van ons hoofd te scheiden en ze naar Engeland te zenden. Ikb en niet ijdei, zeide hij met half gedwongen scherts, „maar zou toóh niet gaarne mijn stel ooren geschonden willen zien. Een paar schijnt mij bepaald noodig voor mensche- lijk sierraad." ,Mij ook," beaamde Kollys, ,maar ik heb een duis ter voorgevoel, dat ik een van het stel zal verliezen. Als wij heden verminkt worden en Wilbraham kwam morgen aan, dan zal er geen taal ter wereld zijn waarin ik mijn gevoel zal kunnen uitdrukken." Op dit oogenblik trad Spiridion uit zijn weelderig ingericht, privaat verblijf en vroeg aan Lanos, of de bode nog niet was teruggekeerd. Deze antwoordde ontkennend. „Hij had reeds lang terug moeten zijn," zeide de hoofdman terwijl zijn voorhoofd zich rimpelde. „Ik kan mij niet begrijpen, waar hij zoo lang blijft tenzij hij dom genoeg geweest is om zich door de soldaten gevangen te laten nemen." Spiridion ging nadenkend met over de borst ge- toch ook recht hebben op een menschwaardig bestaan en als alle mensch-en, gaarne nog wat tijd over houden om zich bezig te houden met hun gezin en met de opvoeding hunner kinderen in het bijzonder. Zij zouden dan ook zeker dank baar wezen voor de wettelijke bescherming, als het een goede tijd was, maar Die neringdoenden voeren thans een harden, soms hopeloos lij kenden strijd om het bestaan. Vol verlangen zien. ze uit naar d-e enkele dagen warop wat extra's te verdienen zal zijn,, maar ook tegen zulke extra'verdiensten beschermt de win kelsluitingswet ze. Onbedoeld natuurlijk doch niet minder absoluut. Zoo op den jl. Zondag, den dag voor Sinterklaas. Vooral de consumptie zaken hebben' toen door winstderving! groote schade geleden. We nemen het hier geenszins tegen de w-et op, want elke goede sociale maat regel brengt noodzakelijkerwijze ook zekere belemmeringen m-et zich, welke bepaalde tijde lijke voorde el en doen ontgaan. Zeer vele win keliers hebben bovendien principieele bezwaren tegen Zondagsverkoop. Maar tenslotte zijn er toch ook, die graag elk oogenblik van den dag zouden willen uitbuiten om in een kwaden tijd het hoofd boven water te kunnen houden. Voor dezulken was het moeilijk te dragen, dat z-e den! dag voor Sinterklaas hun winkels gesloten moeten houden. Hier en daar hebben zij dan ook een min of meer georganiseerd verzet tegen de wet gepleegd. Speciaal in Rotterdam waren talxkije zaken open en er is druk verkocht. Het zelfde deed zich in verscheidene! andere gemeen ten voor. Dte politie kheep hier en daar wel eens een oogje dicht, maar in Botterdam werden een paar honderd winkeliers op den bon geslingerd, zooals men dat noemt. In Eindhoven en Gouda maakte de politie zelfs meermalen; op dón dag preces verbaal tegen dezelfde winkeliers' op. Het is nog maar zeven weken geleden, dat nabij den Bosch twee goederentreinen op elkaar liepen", waarbij groote materieele schade werd aangericht. Op Zondagmorgen te half vijf liepen te Vught nabij den Bosch, wederom dezelfde treinen op elkaar. Nu w-erd een vijftal wagens vernield. Erger was dat thains ook een remmer werd gedood. Een der machinisten was door drie onveilig staande signalen gereden. Dte Spoorweg directie mag wel eens goed onderzoeken, of er bijzond-ere invloeden kunnen zijn, welke sto rend op de gedachteto, concentratie van het verantwoordelijk treinpersoneel werken. Tien- slotte gaat veiligheid voor en boveln alles. Met de verkeersveiligheid in het algemeen wordt het er niet beter op. D|e redactie van de Arbeiderspers stelde een droef statistiekje samen over de verkeersongelukken, in ons, land, voor gekomen in de maand November jl. Welnu, zij had niet minder dan 51 dooden geteld en circa kruiste armen op en neder en wierp van tijd tot tijd een ongeduldigen blik naar den. uitgang van het hol. Plotseling werden haastigeschreden in het voor ste gedeelte van het hol hoorbaar en in het volgende oogenblik verscheen de afgezonden bode. Het was de luitenant der bende, de broeder en vertrouwde van Spiridion. „N-u?" vroeg de laatste. „De zaak staat slecht," klonk het antwoord. De Engelschman is niet te Athene teruggekeerd." Niet? Wat beteekent dat?" riep de hoofdman woedend uit. „Geven de Engelschen zoo weinig om lichamelijke schoonheid? Denken zij dat het verlies van een oor niets beteekent? Neen, dat moet een vergissing zijn. Je waart niet in het' rechte hotel." „Ik ben in alle logementen en hotels van Athene geweest. Ik ging vermomd naar het consulaat en nam daar informatiën. Kapitein Wilbraham is niet aangekomen." „Dan, voor den duivel wil ik mijn wraak genieten, al zou ik ook het losgeld verliezen!" riep Spiridion uit. „Misschien denken zij, dat ik mijn bedreiging niet ten uitvoer zal brengen," en hij lachtte demo nisch. „Maar voor alles zeg mij eens hoe het er in Athene uitziet. Is er iets nieuws?" „Men spreekt er over, dat heden de termijn van drie maanden afgeloopen en geen huip voor de ge vangenen is aangekomen. Een groote spanning heerscht onder de geheele bevolking. Verscheidene mijlen Zuidwaarts van ons doorkruisen de soldaten het land." „Ga zitten, luitenant, -en schrijft twee brieven, die de beide ooren zullen begeleiden, neen drie zijn er want wij mogen den trouwen bediende van den graaf niet vegeten. Zend mijn complement aan de bloed verwanten van de gevangenen de adressen zal-je wel in hun zakboekjes vinden en schrijf hun, dat ik het losgeld voor iederen gevangene verdubbeld heb." De luitenant haalde pen, papier en inkt, ging zitten en schreef. „Daarmee ben ik gereed, wat verder?" vroeg hij na een oogenblik. „Schrijf hun," antwoordde Spiridion, „dat, wan neer de betaling binnen een maand niet volgt, ik het andere oor en een hand zal zenden, en dat de verdere lichaamsdeelen successievelijk, zooals ik het beloofd heb, zullen volgen, totdat eindelijk het Vlekvrije stevige Chroomsilver THEELEPELTJES of 4 Taartvorkjes of Een Theezeefje Voor mnten uit de pakjes Overal verkrijgbaar 200 gewonden. Ver keer eLessen schijnen wel, heel moeilijk te leeren te zijin. D,e A.T.O., een dochteronderneming van de Spoorwegen heeft concessie gekregen vopr het vervoer van passagiers in] autobussen over den afsluitdijk. Voorloopig over vijf jaar, om dat Ged- Staten van 'Noordholland, die de con cessie verleenden van oordeel zijn, dat de Spoor wegdirectie in dien tijd kan en moet hebben voor zien in den aanleg van een spoorlijn over den; dijk. Het autobusverkeer zal over enkele we ken beginnen en zich uitstrekken, over een af stand van 116 kilometer, van Alkmaar tot Leeu warden vioev-ersa. E-r komen drie retouidiensten per dag en er zal worden gereden met wagens, hart aan de beurt komt." De luitenant schreef. „Nog iets?" vroeg hij. „Neen, ik zal teekenen." De hoofdman nam de plaats van den luitenant in en zette zijn naam onder het stuk. „Schrijf het nu nog eenmaal voor het andere kastje," zeide hij. „Allessandros, de kastjes!" Deze bracht twee kleine houten kastjes, welke met watten gevuld waren. De brief werd afgeschreven en ook het afschrift door Spiridion onderteekend; toen wendde hij zich tot de gevangenen. „Het schijnt dat de ooren van Engelsche lords niets waard zijn," sprak hij ironisch. „Heelt u een bijzonderen vriend, Mylord, aan wien U uw stel wilt zenden?" „Gij zijt toch niet voornemens zoo groot een wreedheid uit te voeren?" vroeg Lord Kingscourt. „Gij weet, dat ik aan mijn vriend schreef en een wissel in den brief sloot. Daarmede moet het een of ander gebeurd zijn; hij kan oponthoud gehad hebben; maar wanneer hij nu nog niet in Athene I is, zal hij morgen of overmorgen daar zeker komen. 1 Wacht nog -een week I „Niet één dag niet één uur!" I „Wij willen iederen penning van den losprijs be talen. Het geld is opweg," riep Kollys uit. „Om 's hemels wil, heb nog een paar dagen geduld!" Spiridion lachte met duivelschen hoon. I „Ik heb weinig met den hemel te maken," ant- 1 woordde hij. „Ik herhaal het, dat ik nog ter wille j van den hemel, noch ter wille van iets anders zal j wachten. Uw vriend heeft drie maanden den tijd I gehad. Behaagde het hem niet binnen dien termijn te komen, zou zal hij oók de volgende dagen even- min verschijnen." I „Maar hij zal komen!" riep Kolly's in zijn angst uit. „Wacht nog slechts één dag!" I „Niet één minuut! Kameraden bindt ze!" De roovers stortten zich op de gevangenen, die I binnen weinige minuten waren gebonden. I „Mijn degen!" riep de hoofdman. De degen werd hem gebracht. „Nu zult gij zien, hoe ik mijn woord houd!" riep hij uit; zijn oogen vonkelden en zijn anders zoo weeke stem klonk hard en ruw. „Houdt het hoofd van den Lord vast! Zoo!" (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1932 | | pagina 1