NIEUWE M
KEG'S
THEE
6
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No 141
DINSDAG 6 DECEMBER 1932
41e Jaargang
i: firma I. H. KEIZER - Redacteur I. H. KEIZER. Bureel Naordscharwoade.
Buitenlandsch
Overzicht
Onschuldig verbannen.
Binnenlandse!) Overzicht
C?
v -
TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52
L4NGEDUK1R Uil IHU
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG.
AbonnmentspriJ s
per 3 maanden 1.15.
AD VERTENT IEN
Van 1—5 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
Von Schleicher rijkskanselier. Heden
komt de Rijksdag bijeen. Die ver
kiezingen in Belgie. Dieoemberbeta-
lingein aan de Vereenigde Staten.
Hpt nut van opheffing van het
drankverbod. Een Japansch vloot
program.
Tenslotte heeft voln Hindenburg met' bloe
dend hart afscheid genomen van von Papen als
rijkskanselier e'n den machtigen intrigant, gene
raal von Schleicher tot diens opvolger benoemd.
Von Papen was niet te handhaven door de vele
vijandschap, welke hij als gevolg van- zijn auto
ritair optreden tegen zijn persoon hadontketend
Von Schleicher is zeer zeker soepeler persoon^
lijkheid dan zijn voorganger. D|e nieuwe rijks
kanselier heeft het bv. nieti versmaad om ook
met de socialisten |eu de vakbeweging contact
te zoeken. In het nieuwe kabinet Rebben vrij-
wel alle ministers zitting gekregen* welke tot j
het vorige kabinet behoorden. Ook| von Braun
minister van landbouw is weer van de jaar tij,
hij vormt de zwakke stee in het nieuwe rijksbe
stuur, voorstande rals hij is van "de zoo bestre
den coutingenteeringsmaatregelen.
Het is overigens nauwelijks aan te hemen,,
dat von Schleicher er iu zal slagen om voor i
zijn kabinet en nog onbekend program -een meer-
derheid te vinden in .den Rijksdag. Dieze komt j
heden Dinsdag voor het eerst bijeen. In de eer-
ste dagen is de r-egeeringsverklaring nog niet
te wachten, zoodat de rijksdag, zich voorloopig
slechts- met formeele zaken aalRebben 'bezig i
te houden. Bet verluidt dat de "nat. soc. Goring
weer eerste voorzitter zal worden.
Hot schijnt dat von Schleicher den rijksdag
zal pogen te bewegen om zich voor onbepaalden
tijd te verdagen. De rijkskanselier zou dan trach
ten om een pro-gram samen te stellen, waaraan
een meerderheid van de volksvertegenwoordiging
haar medewerking zou kunnen verleenen.
In Belgie zijn de kiezers Zondag 1. ewjderom
te rstembus getogen, thans voor de provinciale
raden. Nog meer daln bij: de 'Kamerverkiezing
is de teruggang der liberalen gebleken. Katho
lieken «n socialisten boekten winsten ten koste
van liberalen en fronters. We onthouden óns ove
rigens van mededeeling omtrent het aantal winst
zetels, daar ze in Belgie niet zoo vlot, althans
niet zoo accuraat schijnen te kunnen rekenen als
elders. Omtrent den uitslag der kamerverkiezin
gen werden de vorige week dagelijks verbeterde
cijfers gepubliceerd.
FEUILLETON
3)
Lord Kingscourt had twee brieven aan kapitein
Wilbraham geschreven. In een daarvan had hij een
wissel van twintig duizend pond gezonden, welke
hij verzocht te gelijk met de vijfduizend pond voor
Kollys te brengen.
Deze brief was door toeval onderweg ergens blijven
liggen en Wilbraham kwam eerst in zijn bezit op
den dag, dat hij voornemens was naar Athene af te
reizen. Hij ontving 't geld en vertrok in gezelschap
van twee andere officieren. De tijd was kort; de ge
ringste vertraging kon voor zijn vrienden gevaarlijk
zijn
Toen zij te Trlëst aankwamen, vernamen zij, dat
de stoomboot, waarmede zij dachten te vertrekken,
reeds was afgevaren. Er bleef hun niets anders
over, -dan het vertrek -van de volgende stoomboot af
te wachten of langs een anderen weg te reizen. In
beide gevallen werd er een begin gemaakt met de
noodlottige vertraging, want, wat zij ook deden,
eerst twee dagen later, dan- zij voornemens waren,
zouden zij Athene bereiken.
Kapitein Wilbraham was wanhopig; hij wist dat
hij niet meer op den bepaalden tijd kon aankomen,
en dat alleen een wonder zijn in noodverkeerende
vrienden zou kunnen redden.
De dag, waarop het lot van Lord Kingscourt en zijn
vriend Kollys zou worden beslist, was eindelijk aan
gebroken. Met een donker voorgevoel wachtten de
roovers in hun hol de dingen, die komen zouden.
Eenigen speelden kaart, anderen vertelden anecdoten
of rookten en dronken.
Briggs zat op een bank, het hoofd op beide han-
De graaf ging met zijn vriend arm in arm het hol
°P„Nu, "Bertin," zeide Lord Kingscourt, een einde
makende aan het lange stilzwijgen, „onze drie maan
den zijn heden ten einde." t
„De hemel geve, dat Wilbraham met het geld m
President Hoover houdt drukke besprekingen
met zijn ministers van finantien en van Buiten
landsche zaken óm een regeling te vinden, door
welke het den Europeeschen schuldenaren gemak
kelijk kan worden gemaakt om de Diecemberbe
talingen te doen. Men kan; er dus wel van op
aan, dat hot weer slechts, een uitwisseling zal
worden van papieren schuldbekentenissen. D|e
Ver. Staten zouden er trouwens geenszins bij
gebaat zijn, wanneer ze al het goud ter wereld
naar zich toe zouden trekken en daardoor de
voornaamste muntwaarden geheele zouden ont
wrichten.
Wat de hinnenlandsche politiek betreft houdt
de regeering der Ver. Staten zich ernstig bezig
met het -drankvraagstuk. Vermoedelijk zal' aan
het Cóngres spoedig een voorstel tot opheffing
van het drankverbod worden gedaan. Dlaar toe
moet het tenslotte toch komen; en waar het
Cóngres voor de moeilijkheid staat om een be-
grootingstekort te dekken van 1100 millioen.
dollars, wordt er begeerig uitgezien naar de
spiritualiën als belastingobject. Men denkt uit
de accijns op bier en gedistilleerd circa 600
millioen te kunnen halen.
Wederom brengt een opmarsch van werkloozen
naar Washington de regeering 'en ook de politie
in moeilijkheden. Die eersste duizend marcheer
d-ers zijn aangekomen. D|e politie dirigeerde de
mannen aanstonds naar een geisoleerd bosch, waar
ze nu als het ware geïnterneerd zitten.
Verraste de Japansche regeering de vorige
w-eek de wereld met een ontwapeningsplan, deze
week heeft ze wat nieuws van geheel anderen
aard. De regeering heeft bij de volksvertegen
woordiging een; voorstel ingediend voor een voor
loopig crediet van 500 millioen yen. Het voorstel
gaat vergezeld van een vlootprogram* hetwelk
in vie rjaar moet worden verwezenlijkt. Aan
gebouwd zullen wonden 2 kruisers* 7 torpedo
jagers ,6 onderzeeërs, 1 mijnenlegger en verder
een aantal torpedobooten en mijnenvegers. Met
dit voorstel wordt het Japansche ontwapening»
plan wel in een eigenaardig licht geplaatst.
Een Sinterklaasverrassing, honderden
winkeliers op de bon. Weer een trein
botsing bij den Bosch. 'Thans een doode.
Een droeve verkeersstatisti-ek. De
A.'T.O. voert ons over den afsluitdijk.
Eien voet bal triomph. E|en sportj
paleis.
Die wet op de winkelsluiting! is ongetwijfeld
van groot nut voor de winkeliers, die tensl>tte
Athene is," antwoordde Kollys. „Spridions zaakge
lastigde ging gisteren op weg, om hem op te zoeken;
als hij het geld brengt zullen wij van avond vrij
zijn."
Wij hebben noch frissche lucht genoten, noch het
daglicht gezien, sedert wij dit hol betraden," zeide
Kingscourt. „Wij zijn beiden zwak en lijdende. Ik
vrees dat dit avontuur mij 'n blijvend rheumatisme
heeft bezorgd. Ik gevoel mij zeer ongesteld."
„Kingscourt," zeide Kollys ernstig, „ik heb een
verschrikkelijk angstig voorgevoel. De bode van den
hoofdman Spiridion moet ieder oogenblik weerkomen
Hoe, als hijeens metl eege handen terug-keert? Wat
te doen, als Wilbraham niet is verschenen?"
„Maak je nu maar niet onnoodig bezorgd, Bertin.
Hij heeft tijd genoeg gehad om te komen.Hij is te
Athene en wacht in ieder geval op een gelegenheid
om Spiridion te ontmoeten."
„Maar als hij eens oponthoud gehad heef? Ik ben
voor alles bevreesd. Als hij eens ziek geworden ware!
Er zijn zooveel mogelijkheden."
„Dat wij daar maar liever niet aan moeten den
ken," viel hem de graaf in de rede. „Laten wij het
beste hopen, Bertin. Alser iets gebeurd is en Wil
braham zou niet te Athene zijn, of wanneer hij al
te zeer op de hoop heeft gebouwd dat de soldaten
ons bevrijd zouden hebben, ja, dan is het ergste
te vreezen. Spiridion iseen duivel in menschenge-
daante. Hij zal er het grootste genoegen in vinden
om onze ooren van ons hoofd te scheiden en ze
naar Engeland te zenden. Ikb en niet ijdei, zeide
hij met half gedwongen scherts, „maar zou toóh
niet gaarne mijn stel ooren geschonden willen zien.
Een paar schijnt mij bepaald noodig voor mensche-
lijk sierraad."
,Mij ook," beaamde Kollys, ,maar ik heb een duis
ter voorgevoel, dat ik een van het stel zal verliezen.
Als wij heden verminkt worden en Wilbraham kwam
morgen aan, dan zal er geen taal ter wereld zijn
waarin ik mijn gevoel zal kunnen uitdrukken."
Op dit oogenblik trad Spiridion uit zijn weelderig
ingericht, privaat verblijf en vroeg aan Lanos, of de
bode nog niet was teruggekeerd. Deze antwoordde
ontkennend.
„Hij had reeds lang terug moeten zijn," zeide de
hoofdman terwijl zijn voorhoofd zich rimpelde.
„Ik kan mij niet begrijpen, waar hij zoo lang blijft
tenzij hij dom genoeg geweest is om zich door de
soldaten gevangen te laten nemen."
Spiridion ging nadenkend met over de borst ge-
toch ook recht hebben op een menschwaardig
bestaan en als alle mensch-en, gaarne nog wat
tijd over houden om zich bezig te houden met
hun gezin en met de opvoeding hunner kinderen
in het bijzonder. Zij zouden dan ook zeker dank
baar wezen voor de wettelijke bescherming, als
het een goede tijd was, maar
Die neringdoenden voeren thans een harden,
soms hopeloos lij kenden strijd om het bestaan.
Vol verlangen zien. ze uit naar d-e enkele dagen
warop wat extra's te verdienen zal zijn,, maar ook
tegen zulke extra'verdiensten beschermt de win
kelsluitingswet ze. Onbedoeld natuurlijk doch
niet minder absoluut. Zoo op den jl. Zondag,
den dag voor Sinterklaas. Vooral de consumptie
zaken hebben' toen door winstderving! groote
schade geleden. We nemen het hier geenszins
tegen de w-et op, want elke goede sociale maat
regel brengt noodzakelijkerwijze ook zekere
belemmeringen m-et zich, welke bepaalde tijde
lijke voorde el en doen ontgaan. Zeer vele win
keliers hebben bovendien principieele bezwaren
tegen Zondagsverkoop. Maar tenslotte zijn er
toch ook, die graag elk oogenblik van den dag
zouden willen uitbuiten om in een kwaden tijd
het hoofd boven water te kunnen houden. Voor
dezulken was het moeilijk te dragen, dat z-e
den! dag voor Sinterklaas hun winkels gesloten
moeten houden. Hier en daar hebben zij dan ook
een min of meer georganiseerd verzet tegen
de wet gepleegd. Speciaal in Rotterdam waren
talxkije zaken open en er is druk verkocht. Het
zelfde deed zich in verscheidene! andere gemeen
ten voor. Dte politie kheep hier en daar wel eens
een oogje dicht, maar in Botterdam werden een
paar honderd winkeliers op den bon geslingerd,
zooals men dat noemt. In Eindhoven en Gouda
maakte de politie zelfs meermalen; op dón dag
preces verbaal tegen dezelfde winkeliers' op.
Het is nog maar zeven weken geleden, dat
nabij den Bosch twee goederentreinen op elkaar
liepen", waarbij groote materieele schade werd
aangericht. Op Zondagmorgen te half vijf liepen
te Vught nabij den Bosch, wederom dezelfde
treinen op elkaar. Nu w-erd een vijftal wagens
vernield. Erger was dat thains ook een remmer
werd gedood. Een der machinisten was door drie
onveilig staande signalen gereden. Dte Spoorweg
directie mag wel eens goed onderzoeken, of er
bijzond-ere invloeden kunnen zijn, welke sto
rend op de gedachteto, concentratie van het
verantwoordelijk treinpersoneel werken. Tien-
slotte gaat veiligheid voor en boveln alles.
Met de verkeersveiligheid in het algemeen
wordt het er niet beter op. D|e redactie van de
Arbeiderspers stelde een droef statistiekje samen
over de verkeersongelukken, in ons, land, voor
gekomen in de maand November jl. Welnu, zij
had niet minder dan 51 dooden geteld en circa
kruiste armen op en neder en wierp van tijd tot
tijd een ongeduldigen blik naar den. uitgang van het
hol. Plotseling werden haastigeschreden in het voor
ste gedeelte van het hol hoorbaar en in het volgende
oogenblik verscheen de afgezonden bode. Het was
de luitenant der bende, de broeder en vertrouwde
van Spiridion.
„N-u?" vroeg de laatste.
„De zaak staat slecht," klonk het antwoord. De
Engelschman is niet te Athene teruggekeerd."
Niet? Wat beteekent dat?" riep de hoofdman
woedend uit. „Geven de Engelschen zoo weinig
om lichamelijke schoonheid? Denken zij dat het
verlies van een oor niets beteekent? Neen, dat moet
een vergissing zijn. Je waart niet in het' rechte
hotel."
„Ik ben in alle logementen en hotels van Athene
geweest. Ik ging vermomd naar het consulaat en
nam daar informatiën. Kapitein Wilbraham is niet
aangekomen."
„Dan, voor den duivel wil ik mijn wraak genieten,
al zou ik ook het losgeld verliezen!" riep Spiridion
uit. „Misschien denken zij, dat ik mijn bedreiging
niet ten uitvoer zal brengen," en hij lachtte demo
nisch. „Maar voor alles zeg mij eens hoe het er in
Athene uitziet. Is er iets nieuws?"
„Men spreekt er over, dat heden de termijn van
drie maanden afgeloopen en geen huip voor de ge
vangenen is aangekomen. Een groote spanning
heerscht onder de geheele bevolking. Verscheidene
mijlen Zuidwaarts van ons doorkruisen de soldaten
het land."
„Ga zitten, luitenant, -en schrijft twee brieven, die
de beide ooren zullen begeleiden, neen drie zijn er
want wij mogen den trouwen bediende van den graaf
niet vegeten. Zend mijn complement aan de bloed
verwanten van de gevangenen de adressen zal-je
wel in hun zakboekjes vinden en schrijf hun, dat
ik het losgeld voor iederen gevangene verdubbeld
heb."
De luitenant haalde pen, papier en inkt, ging
zitten en schreef.
„Daarmee ben ik gereed, wat verder?" vroeg hij
na een oogenblik.
„Schrijf hun," antwoordde Spiridion, „dat, wan
neer de betaling binnen een maand niet volgt,
ik het andere oor en een hand zal zenden, en dat
de verdere lichaamsdeelen successievelijk, zooals ik
het beloofd heb, zullen volgen, totdat eindelijk het
Vlekvrije stevige
Chroomsilver
THEELEPELTJES
of
4 Taartvorkjes
of
Een Theezeefje
Voor
mnten
uit de pakjes
Overal
verkrijgbaar
200 gewonden. Ver keer eLessen schijnen wel, heel
moeilijk te leeren te zijin.
D,e A.T.O., een dochteronderneming van
de Spoorwegen heeft concessie gekregen vopr
het vervoer van passagiers in] autobussen over
den afsluitdijk. Voorloopig over vijf jaar, om
dat Ged- Staten van 'Noordholland, die de con
cessie verleenden van oordeel zijn, dat de Spoor
wegdirectie in dien tijd kan en moet hebben voor
zien in den aanleg van een spoorlijn over den;
dijk. Het autobusverkeer zal over enkele we
ken beginnen en zich uitstrekken, over een af
stand van 116 kilometer, van Alkmaar tot Leeu
warden vioev-ersa. E-r komen drie retouidiensten
per dag en er zal worden gereden met wagens,
hart aan de beurt komt."
De luitenant schreef.
„Nog iets?" vroeg hij.
„Neen, ik zal teekenen."
De hoofdman nam de plaats van den luitenant
in en zette zijn naam onder het stuk.
„Schrijf het nu nog eenmaal voor het andere
kastje," zeide hij. „Allessandros, de kastjes!"
Deze bracht twee kleine houten kastjes, welke met
watten gevuld waren.
De brief werd afgeschreven en ook het afschrift
door Spiridion onderteekend; toen wendde hij zich
tot de gevangenen.
„Het schijnt dat de ooren van Engelsche lords
niets waard zijn," sprak hij ironisch.
„Heelt u een bijzonderen vriend, Mylord, aan
wien U uw stel wilt zenden?"
„Gij zijt toch niet voornemens zoo groot een
wreedheid uit te voeren?" vroeg Lord Kingscourt.
„Gij weet, dat ik aan mijn vriend schreef en een
wissel in den brief sloot. Daarmede moet het een
of ander gebeurd zijn; hij kan oponthoud gehad
hebben; maar wanneer hij nu nog niet in Athene
I is, zal hij morgen of overmorgen daar zeker komen.
1 Wacht nog -een week
I „Niet één dag niet één uur!"
I „Wij willen iederen penning van den losprijs be
talen. Het geld is opweg," riep Kollys uit. „Om
's hemels wil, heb nog een paar dagen geduld!"
Spiridion lachte met duivelschen hoon.
I „Ik heb weinig met den hemel te maken," ant-
1 woordde hij. „Ik herhaal het, dat ik nog ter wille
j van den hemel, noch ter wille van iets anders zal
j wachten. Uw vriend heeft drie maanden den tijd
I gehad. Behaagde het hem niet binnen dien termijn
te komen, zou zal hij oók de volgende dagen even-
min verschijnen."
I „Maar hij zal komen!" riep Kolly's in zijn angst
uit. „Wacht nog slechts één dag!"
I „Niet één minuut! Kameraden bindt ze!"
De roovers stortten zich op de gevangenen, die
I binnen weinige minuten waren gebonden.
I „Mijn degen!" riep de hoofdman.
De degen werd hem gebracht.
„Nu zult gij zien, hoe ik mijn woord houd!" riep
hij uit; zijn oogen vonkelden en zijn anders zoo
weeke stem klonk hard en ruw. „Houdt het hoofd
van den Lord vast! Zoo!"
(Wordt vervolgd).