t™, vmyw rïïr :die\ viï s ns? Binnenland. Kringloop. De lof van het pijpenrooken gen N.H. heeft met groot leedwezen kennis ge nomen van het feit, dat het Provinciaal Water leidingbedrijf over een lengte van 4 km. in het te Bergen aan de Provincie behoorende duinge bied een hek heeft geplaatst, dat het natuur schoon aldaar in hooge mate ontsiert en boven dien den natuurminnaar belet het natuurgenot te smaken, dat tot nog toe aldaar genoten kon Het richt daarom bij dezen tot uw college het dringend verzoek te bepalen, dat aan de Vreeni- ging tot bevordering van het Vreemdelingenver keer te Bergen althans het recht wordt verleend om aan natuurvrienden wandelkaarten in dit 500 ha. groote duingebied te verstrekken. Volgt onderteekening. In de Memorie van Toelichting zegt het Be stuur van de vereeniging het volgende: In den kop van Noordholland wordt, tengevol ge van de toename der bevolking het gebied, waai- de stedeling in deze zenuwsloopenlde tijden door wandelingen in de natuur rust kan vinden, steeds kleiner. Hoewel de familie van Beenen, sinds 1850 de bezitster van de Berger duinen en bosschen tot nog toe steeds het wandelen daarin heeft toe gelaten, waardoor Bergen en Bergen aan Zee voor vacant!edoorbrengend Nederland de laatste 25 jaar het geliefde zomeroord bij uitnemend heid is' geworden, verheugde ons bestuur er zc-ih toch over, dat de Provincie 500 ha. vara het duingebied aankocht, omdat het de moge lijkheid niet uitgesloten achtte, dat toekomstige eigenaren zich onder den druk der tijden genood- j zaakt zouden zien, hun bezit verkaveld te ver koope nmet als gevolg, dat ook dit weer voor de gemeenschap werd afgesloten. laging moest worden teruggenomen en dat ten spoe Het bestuur van de V.V.V. was in 1930 in digste een collectief contract aan een bespreking hooge mate dankbaar, dat de gemeente met den moest worden onderworpen en overeengekomen zou net rijk, m staat werd gesteld het Bergerbosch den in overeenstemming met vorengenoemde ei- ter grootte van 90 ha. als natuurreservaat aan schen. Wanneer geen oplossing werd verkregen zou 'n Boosaardig Zaterdagavondgrapje. 't is zoo zalig, 't is zoo fijn Zoo dolletjes, verLefd te zijn, Ze is de „alles" van je leven Je zou dat leven willen geven Mits „haar" geen leed geschiedde 't Is zoo zalig, 't is zoo fijn Zoo dolletjes verloofd te zijn, Je gladde ring voorspelt je dingen. Den heelen dag kon je wel zingen Van zoo een gulden toekomst. 't Is zoo zalig, 't is zoo fijn Zoo knusjespas getrouwd te zijn Je laat je jonge liefde leven Je wilt elkaar wel alles geven Totd'eerste wolkjes komen Want 't is niet zalig, 't is niet fijn Niet heerlijk lang getrouwd te zijn, Je kinders blêrren, vrouwlief knort, En moppert*, als 't wat „later" wordt Gezegend huwelijksleven Maar is 't niet zalig, is 't niet fijn Niet heerlijk weer „vrij man" te zijn De heele wereld is je vrind Geen vrouw, die je je waardig vindt. Tot je je weer laat vangen Bezuinigen en nog eens bezuinigen. Er zal door onze regeering op de uitgaven ter bevordering van de volksgezondheid worden bezui nigd. En de minister raadt aan, dit niet al te ra- gisch op te vatten. Het is van belang kennis te nemen van de cijfers welke Z. Exc. daarbij overlegde, met name die, welke de gevreesde volksziekte, de tuberculose, be treffen. Het volgende staatje wijst zeer overtuigend op de goede uitkomsten welke de bestrijding dier ziekie in den loop der jaren had. Per 10.000 inwoners was de totaalsterfte aan tu berculose in Nederland als volgt: te koopen en dit te meer omdat dit reservaat grenst aan het 500 ha. groote duingebied van het Prov. Waterleidingbedrijf, waardoor men hier uren in een rustgevende natuuromgeving kon wandelen. Met instemming en groote belangstelling nam het bestuur van-de V.V.V. ook kennis van het feit, dat uw college, gesteund door Ged. Staten- in 19288 het voorstel aannam van uw leden Po- lak en Thomassen, waarin Ged. Staten werden uitgemoodigd, te onderzoeken, of en op welke wijze de beschikking over de Kennemer Duin streek, voorzoover deze in particuliere handen is voor de Provincie verkregen kon worden. Het bestuür van de V.V.V. verheugde zich op 19 December in staking worden gegaan. Na afloop der bespreking, die eerst des middags om half twee eindigde, deelde de rijksbemiddelaar mede, dat geen resultaat werd bereikt. Het is thans waarschijnlijk, dat de werknemers uitvoering zullen geven aan het gestelde ultimatum. Bij de eventueele staking zijn ongeveer vierhonderd arbeiders betrokken. Het dreigend conflict te Losser. Woensdagmiddag heeft in het gemeentehuis te Heneglo een conferentie plaats gehad tusschen de rijksbemlddelaar prof. mr. Josephus Jitta en partijen betrokken bij het dreigend conflict bij de N.V. Tex- tielmaatschappij L. van Heek en Zonen te Losser. die van half twee tot half vier duur hierover omdat het van meening is, dat op den de- werd bijgewoond door vertegenwoordigers der duur alleen overheidsbezit van dezen parel in d-ri? groot? textielarbeidersorganisaties. Var. de tex- Noordhollarad zekerheid kan geven, dat ook ons tielmaatschappij waren de leden der directie ter vergadering aanwezig. De rijksbemiddelaar heeft uit sluitend afzonderlijk met partijen vergaderd. Na af geven, nageslacht hèt onmisbare natuurgenot in dit duingebied zal kunnen smaken. Thans moet het evenwel ervaren, dat dit na tuurgebied in handen van de overheid allesbehal ve veilig is en door een onnoodigen doo rambfce- Ukrij ingestelden maatregel voor de bevolking v. de Provincie met wie rgeld het bezit gekocht werd, wordt afgesloten. Het is ons. bekend, dat de directie van het Prov. Waterleidingbedrijf dezen maatregel mo tiveert door te beweren, dat dit noodzakelijk is om de verontreiniging van het water ten behoe- van de drinkwatervoorziening ini Noordhol- W Het bes'tuur y.„ de V.V.V. I SMS j loop der conferentie deelde de heer Jitta aan ons mede, dat hij voorgesteld had over te gaan tot boe- j kenonderzoek en het eigenlijke geschilpunt, de 10 procent loonsverlaging te onderwerpen aan arbitra- ge. I De rijksbemiddelaar verwacht hierop voor Zater dagmorgen antwoord van partijen. Zooals men zich zal herinneren, hadden de drie gezamenlijke arb?i- dersorganisaties aan de firma van Heek te Losser een ultimatum gezonden, waarin intrekking van de laatste ingevoerde tweemaal 5 procent loonsverlaging werd geèischt en erkenning der organisaties door bij eventueele wijziging der loon- en arrbeidesvoor waarden de hoofdbesturen in de gelegenheid te stel len hierover met de directie te onderhandelen. In- 1901 19,37 1902 18.72 1903 18.86 18.1 1904 18.42 1905 17.93 1906 17.79 1907 17.28 1908 16.17 16.1 1909 16.13 1910 15.53 1911 15.77 1912 14.39 1913 14.20 14.E 1914 13.98 1915 14.40 1916 16.73 1917 18.18 1918 20.25 17.44 1919 17.35 1920 14.71 1921 12.71 1922 11.37 1923 10.46 11.01 1924 10.64 1925 9.86 1926 9.61 1927 9.43 1928 8.37 8.68 1929 8.56 1930 7.43 1931 7.33 Deze cijfers wijzen op een zeer verheugende sterfte vermindering vooral gedurende de laatste tien ja ren. Maar in die jaren gingen de bedragen voor de be strijding der gevreesde ziekte dan ook zeer aan zienlijk omhoog. Ze stegen van ƒ220.600 in 1918 tot ƒ1.100.000 in 1924, ƒ1.200.000 in 1927 en ƒ1.300.000 in 1931, terwijl 1932 een bedrag van 1.113.500 aanwijst. Ook ter bestrijding van andere ziekten en voor de bevordering der hygiëne werden belangrijke bedra gen toegestaan. Zoo werd in 1918 voor kinderuitzendingen uitge trokken ƒ85.000, in 1924 reeds ƒ182.700 in 1931 ƒ265.000 en voor 1932 200.600. is er, echter ,-tlie.p van overtuigd, dat dit slechts $en- gezoeht argument is en dat een vrijstaande commissie van deskundigen tot eenzelfde uit spraak zal komen. Gezien de offers die uw college in het cultu reel belang van de "bevolking heeft willen bren gen ,'hobpt ons bestuur, dat uw college ernstig aandacht zal schenken aan deze voor ons gewest zoo. belangrijke aangelegenheid en een. „Halt" zal toeroepen aan de directie van het Prov. Water leidingbedrijf bij het nemen van dergelijke maat regelen, die alleen getuigen van een nuchtere, 'Icaallooze zakelijkheid, die ten gevolge moet hebben, dat waarachtige natuurvrienden de angst om 'et hart moet slaan, wanneer de duinstreek van PM-ticulier bezit overheidsbezit zaj worden. EERSTE KAMER OVTVANGT HET SPOEDWETJE U. O. ONGUNSTIG. Blijkens het voorloopig -ierslag der Eerste Kamer over het wetsontwerp tot wijitging der Lager Onder wijswet waren verscheidene ltden van oordeel, dat dit wetsontwerp behoort te worden verworpen. Zij betoogen dat, indien het tot wet zoude wor den verheven, het onderwijs in ernstige mate schade zoude lijden, en dat de toestand zelfs ongunstiger zoude worden dan hij was in 1878. Vele andere leden ontkenden, dat dit wetsontwerp een regeling inhoudt, welke bij haar inwerkingtre ding slechts schadelijk zal kunnen werken op het pell van ons lager onderwijs. Enkele andere leden toonden zich bereid thans hun medewerking te verleenen. Het voornaamste bezwaar, tegen dit wetsontwerp ingebracht, betrof de wijziging der leerlingenschaal. Vele leden achtten de bijzondere regeling betref fende het wacht geld voor gehuwde onderwijzeres sen, in hooge mate onbillijk. (Handelsblad) Staking bij Palthe? Vierhonderd arbeiders erbij betrokken. Woensdagmorgen heeft de rijksbemiddelaar prof. mr.Josephus Jitta in het gemeentehuis te Hengelo vergaderd met partijen in het dreigend conflict bij de ververij en chemische wasscherij der firma Palthe te Almelo. Als gevolg der verschillende maatregelen door bovengenoemde firma in het vooruitzicht ge steld hadden de arbeidersorganisaties aan de du-ec- tie der firma een ultimatum gesteld waarin de eisch werd gesteld, dat de vrijwillige 10 procent loonsver- sing zou worden verkregen zou het werk met In gang van dien datum niet worden hervar,. De uitvoering der Zuiderzeewerken. Streven naar evenwicht. I In de Memorie van Antwoord aan de Tweede Ka- mer inzake de begrooting van hét Zuiderzeefcnds voor 1933 geeft de minister uiting aan zijn erken telijkheid voor de waardeerende wijze waarop zeer velé leden zich hebben uitgesproken over het feit, dat en de wijze waarop de afsluiting van de Zui derzee is tot stand gekomen. Ook de regeering kan instemmen met de meening, dat met groote voldoening op den verrichten arbeid kan worden teruggezien. Hoewel zeer zeker het be langrijkste deel van den aanvankelijk gedachten afsluiilngs- en inpolderingsarbeid is volbracht, is die taak nog niet volledig tot een ende gebracht, zoodat het oogenblk om van belangstelling van re- geeringszijde blijk te geven op meer sprekende wij ze dan tot nu toe is geschied, nog niet schijnt aan gebroken Naar het oordeel der regeering wordt het tempo van de uitvoering der Zuiderzeewerken beheerscht behalve coor de landbouwtechnische vraag of op het tijdstip van gereedkoming eener inpoldering voi- -ioende vraag naar grond zal zijn, ook nog door de vraag of de voordeelen van de Inpoldering opwegen tegen de daarvoor noodige uitgaven. De minister heeft dit meermalen tot uitdrukking gebracht in zijn mededeeling dat de regeering wel bereid is, voort te gaan, maar niet tto eiken prijs. Dat wil dus zeggen dat er een zeker evenwicht moet zijn tus schen hel geldelijk verlies tenslotte op de inpolde ring te lijden en de algemeene voordeelen voor de volksgemeenschap te verkrijgen. In elk geval zullen in de organisatie van de uit voering ingrijpende veranderingen moeten plaats hebben teneinde de inpoldering me?r dan tot duo- verre op een economischen en zooveel mogelijk commereieelen grondslag te vestigen. Centralisatie der leiding. In den Wieringermeerpolder werken thans twee diensten, lee. de dienst der Zuiderzeewerken die meer in het bijzonder de waterbouwkundige werken verzorgt en 2e. de dienst voor het in cultuur bren gen van drooggemaakte zuiderzeegronden, die ae landbouwkundige en alle overige werkzaamheden verricht. Ofschoon er tusschen beide diensten een goede samenwerking bestaat, kómt het doelmatiger voor, dat de leiding van de nieuwe inpoldering wordt ge centraliseerd. Het daartoe in te stellen orgaan dient een groote bewegingsvrijheid te hebben al zal de invloed der regeering op de finantieele geste ge waarborgd dienen te zijn. De voorbereiding van een en ander zal tijd ver gen, zoodat reeds om die reden in 1933 niet met het aanleggen van den dijk voor den Noord-Oost-polder zal kunnen worden begonnen. INGEZONDEN (Voor den inhoud dezer stukken neemt de Redactie geen verantwoordelijkheid op zich.) OUDKARSPEL. December 1932. MIJNHEER DE REDACTEUR, Gaarne zag ik onderstaande in uw blad geplaatst. In het raadsverslag van Warmenhuizen van 18 November Jl. kunnen wij lezen dat door den heer Slot het volgende is gezegd. Laatste jaar wordt reeds alles in het werk gesteld om te steunen. Spreker noemt alleen nog maar de credieten en den steun- wet. De overheid doet dus ailes om den toestand normaal te maken. In „de Tuinderij" van 25 November kunnen wij in het hoofdartikel waar geschreven wordt over de steun van 5 millioen aan den tuinbouw, lezen: Aan genomen mag worden, dat het bedrag in ieder geval toereikend is, om er den moed bij de levensvat bare bedrijven in te houden. Ik laat het oordeel aan de tuinders, maar mijn gedachte is, dat de levensvatbare bedrijven op he- den als sneeuw voor de zon verdwijnen. Dergelijke j berichten zijn voor de tuinders misleidend, maar worden in regeeringskringen gretig gelezen. Teekenend was het gezegde van den minister te- i gen den heer Duys, die sprekende over de nood in den tuinbouw, ten antwoord kreeg. Wat zou u van j den tuinbouw afweten. Valstar is onze man. i In he.t nummer van „de Nieuwe Langedijker Cou- rant" van Donderdag jl. las ik het adres van den i bond van groen té- en aardappelenexporteurs, ge- 1 stuurd aan de regeering deze zinsnede: Waar door de Nederlandsche regeering tsgen- i woordig tal van maatregelen worden genomen, om I in den vorm van geldelijken steun land- en tuin- 1 bouw tegemoet te komen enz. Ik neem aan dat dit-ter goeder trouw is gesehre- i ven. Beter was het misschien geweest, wanneer men eerst eens geinformeerd had bij verschillende tuin- i dors, wat voor een geldelijken steun ze hebben ont- vangen. De praktijk is deze: Enkele tuinders in een bepaalde streek hebben een crediet gehad, wat be- teekent, een verhooging van hun schuldenlast en tengevolge zal hebben, dat het voortzetten van het bedrijf voor velen in de toekomst onmogelijk zal zijn. Het gros van de tuinders heeft echter tot aan heden niets en nog eens niets ontvangen. Spoedig komt nu de steun voor de tuinders. In de eerste plaats zijn we het er wel over eens, dat het bedrag veel te laag is, terwijl het in de praktijk zal blijken dat het in geen geval beteekent, steun voor de ge zinnen maar geld voor hypotheekbanken, ïandver- pachfers. grondbelasting en hoogheemraadschaps- lasten. Dft is de nuchtere werkelijkheid, wat echter dcor velein nog beschouwd wordt als opruierij of om een tegenwoordig nogal populaire uitdrukking te ge bruiken, „communistisch." U. Mijnheer de Redacteur, dankend voor de mij toegestane plaatsruimte, C. BORST Pz. sneeuwlandschappen brengen ons heelemaal in de wintersieer, aie nu eenmaal bij December behoort. Een voortreneiijke reproductie van een hout-sne de van jon. Meise werd als bijlage van het laatste nummer van den vierden jaargang toegevoegd. „DE WANDELAAR." Zooeven verscheen bij den uitgever A. G. Schoon- derbeek te Laren de Decemberaflevering van „de Wandelaar" maandblad gewijd aan natuurstudie, natuurbescherming, heemschut, geologie, folklore, buitenleven en toerisme. De wijze waarop kinderen met dieren omgaan gaf Jan P. Strijbos interssante notities in de pen, terwijl J. H. Brlnkgreve-Entrop, den „wondervollen Kerst nacht" vooral van den folkloristischen kant bekeek. K. Norel wijdde zijn laatste Zuiderzeeartikel aan de Enkhuizensche Ansjovisvisschers, aan wier bedrijf nu een einde is gekomen. C. van Andel schetste de stille bekoring van oude schaapskooien en A. C. de Koek ging o.a. na of de weersgesteldheid door de hemellichamen wordt beïnvloed. Omtrent de averechtsche belangstelling der Fran- schen in de gevederde zangers, worden wij ingelicht door H. L. van Zurk, die aan zijn artikel den titel „Vogelverdelging" gaf. Dr. Felix Rutten schreef den tragischen ondergang van zoovele prachtige kastee- len in Limburg terwijl P. L. Rusticus den lezers weer profijtelijke inlichtingen verstrekt over de werk zaamheden in den December tuin. Aandacht trekt ook ditmaal weer de uitvoerige rubriek Van en voor de Lezers (natuurhistorisch al lerlei waarin de meest, uiteenloopende onderwerpen worden aangeroerd. Oudergewoonte zijn ook ditmaal de talrijke illustra ties weer boven allen lof verheven. De boeiende (Overgenomen uit het Noord Holl. Dbl.) Het rooxen van pijpen kan men een dagelij ksche en iinssoajicn zeiis ten aneuaagscne oezigneiu noe men. z.eis.er is, uat ve.en net pijlen rooxtn ais min- aciwaaiuig oescuouwen. men pyp is vies, zegt men, maar we zouaen niet gaarne een opsomming geven van ae namen van groote mannen, aie net pijpen- rooxen niet vies vmaen. Eeuwen lang is ae pijp een troost geweest voor onteioaren, oi ze nu troost nooaig naaaen of niet. Eeuwen ïangy inaeraaaa: eeuwen iang, want de pijp oestona reeus iang voor de taoax wera uitgevonaen. noe ongeioornjx ait oox moge xnnxen. Het is nog maar een vyitiental Jaren geleden, aat uit opgra vingen is geoiexen, aat oox ae Romeinen pijpen nad- aen. oi ze taDax rooxten weten we niet, maar in leaer geval rooxten ze, want anaers hadden de pij pen er met zoo aoorgerooxt uitgezien. Vermoede- njx stopten de Romemscne soiaaten, van wie deze pijpen aixomstig moeten zijn, een soort blaren in nun pijp. vreemd is ait heeeimaal niet, want wat deaen we tijaens den oorlog, toen erg eent abak te krijgen was? Wat deden aitnans de bewoners van die landen, waar de tabx te duur of heelemaal niet was? Ze rooxten gedroogde blaren en als ze er ja ren mee haaden moeten doorgaan, dan hadden ze zich misschien wel aan die blaren gewend. De pijp was er dus lang voor de sigaar en heeft veel ouoere rechten. Ze kwam weliswaar pas in de mode in de acnttinede eeuw, toen de tabak uit Amerika werd ingevoerd en hier, vooral aan de kust grooten aftrek vond. Het ging niet zoo ineens. Pij pen rooken wred een beetje beschouwd als een.ba nale gewoonte, niet veel meer dan tegenwoordig het pruimen. De Franschen in hun elegante bevliegingen moes ten er niets van hebben. Dat kon ook moeilijk want de rookers uit dien tijd beschouwden, het spuwen als een bezigheid die met het rooken annex is, het geen trouwens nog wel voorkomt. VERZET Niettemin waren er toen al groote mannen, die pijpen rooxten en de beiaamde Xapper Jean Bart, van wie we allemaal wei eens hebben gelezen, ver- wexte groot opzien, toen hij met zijn pijp in Versail les, het deftige Versailles verscheen. Er waren er meer, die pijpen rookten, al hadden ze niet den moed dit openlijx te erkennen. Zoo vond men na den dood van aen grooten Richelieu in zijn particuliere wo ning een xieine verzameling pijpen die hij toch ook niet voor de grap zal heboen gehad. De Franschen hebben trouwens altijd een afkeer van pijpen ge had. Het zal velen misschien verbazen, dat het kort voor den oorlog nog verboden was in de Fransche restaurants pijpen te rooken. D.w.z. men keek den pijpenrooker zoo mogelijk de deur uit. Maar ook in Duitschiand verzette men zich lan gen tijd. Daar werd het pijpenrooken pas mode in ae eerste helft van de achttiende eeuw. Het pijpen rooken in het openbaar werd zoowaar bij decreet veroorloofd verklaard. Langen tijd beschouwde men deze smakelijke bezigheid als zijnde in strijd met de goede zeden en de veiligheid en wie niettemin toch zondgde kreg een bekeuring. Nu echter kan men behalve van den Engelechen minister Baldwin wiens pijp een beroemdheid is geworden, ook van den Duitschen ex-keizer zeggen, dat hij pijpen rookt Foch, de groote overwinnaar van den grooten oor log, was een hevig pijpenman. En hoeveel groote Sjeiks en- Pasja's zijn er niet geweest, wien de pijp een welkom en zelfs onmisbaar genotsmiddel was. En dan de Turken met hun „nargileh" de beroemde en omvangrijke pijp, waaraan een bak water is ver bonden, zoodat de rook, alvorens in den mond te komen, eerst door het water wordt getrokken, met het gevolg, dat de smaak van de tabak een pittige verandering ondergaat. Dier nargileh is een hoogst geliefd ding. Herinner u slechts te talrijke platen, waarop men een witten hoofdman ziet afgeebeld terwijl hij de slang van de waterpijp in den mond heeft en hiermede gewapend de gewichtigste krijgs- besluiten neemt. Tijdens den oorlog, toen de soldaten ook wat de tabak betreft op rantsoen waren gesteld, vocht men om een pijp tabak. Geen sprietje tabak ging verloren en als men het lijk van een vijand vond, ging de eerste gedachte uit naar den voorraad tabak dien hij mogelijk in zijn bezit kon hebben. Geen grooter genot dan een pijp of een sigaret bij de ke rels, die gewond waren. Twee vijanden, die in el- kaars gezelschap terecht kwamen, in een granaat trechter en van hun manschappen .waren afgesne den, deelden samen broederlijk tabak en brood. DE VERDIENSTE VAN DE PIJP. Neen, zeg niet, dat de pijp een aanwendsel is. Dat is niet waar. En al was het wel waar, dan is het toch een gezengend aanwendsel, dat veel geluk op zijn credit heeft staan. De man met de pijp is meestal een gelukkig en bezadigd man. De man met de pijp leert rustig en verstandig nadenken, omdat een pijp dan pas goed begint te smaken wanneer zij met groote regelamtigheid wordt gerookt. Weinig menschen kunnen echter tegen het pijpen rooken. Het is meestal te zwaar en soms is het ook lastig. Anderen weer vinden het uitkloppen van een pijp een beetje onsmakelijk en dat is het ook wel. Maar een echte pijpenrooker die zijn er niet zoo heel veel rookt zijn pijp heelemaal op, zoodat er niets dan asch overblijft. We zeiden daar tusschen haak jes, dat er niet veel mannenz ijn, die pijpen kun nen rooken. Dat komt omdat de meesten niet droog rooken en in dat geval is het uithalen van een pijp inderdaad voor anderen dan de rooker zelf wel wat onaangenaam. We zouden door kunnen gaan met het noemen van namen van groote pijpenroonkers. Hoeveel plei zier hebben we niet beeleefd aan de Indianenboeken die bevolkt werden door de pijpenrookers van groot formaat. Ja, bij de indianen werd het pijpen rooken terecht beschouwd als een symbool van vrede. De vredespijp immers was het grootste verzoeningstee- ken na volbrachten strijd of ter verwelkoming. De pijp heeft nog een groote verdienste en dat is, dat ze goedkoop is. Ook hier komt de natuur d"" t: hulp. Tabak rooken is lang niet zoo duur als sigaren of sigaretten consumeeren. Voor weinig geld kan men dagelijks verschillende pijpen rooken en daaraan is het dan ook te danken dat men vrijwel iederen man voortdurend ziet roo ken. Gelukkig maar, dat het goede ook voor weinig geld te krijgen is. Het is als met de sigaren. De beste sigaren zijn niet altijd de duurste. Ook de beste ta bak behoeft niet altijd de duurste te zijn. Er zijn uistekende tabakjes die voor een prikje te krijgen zijn en het gelukkigst is de rooker, die van zwaren kost houdt. Precies als bij de sigaar. Laten we de pijp dus in eere houden. Wie er niet tegen kan, moet maar een licht sigaartje opsteken Wie een pijp echter waardeeren kan, hij is geluk kig met een pittigen brander en die zal hem wel bekomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1932 | | pagina 5