MENJMISHKTEI,'s
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
teLl!!!LiJyyjj!—- -Irttiwi L L hlM - kal «urtoh,,.^.^
In ons oudejaarsavond ver
schijnend nr. zal de gelegen
heid worden geboden een
Nieuwjaarsgroet ss
te plaatsen a 50 cent.
Buitenlandsch
Overzicht
FEUILLETON
Onschuldig verbannen.
Binnenfandsch Overzicht
Bij Verkoudheid
No 148 telefoon intercommunaalNc. 53 DONDERDAG 22 DECEMBER 1982 41e Jaargang
MEI WE i
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG 1
en ZATERDAG.
Abonnmentsprfjs:
per 8 maanden f 1.14
ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent.
GKOOTJfc LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
Dtr der «wtoesschuldenTHooveir
blijft hoog te paard, maar Roosevelt
wenscht hem niet te leiden aan de
teugels. Ter wereld zouden ruim 30
mühoen werkloozen zijn. Naar onaf
hankelijkheid der Phiüppijnen? De Hon-
gaarsche minister-president eischt Ver-
dragsherzrening. Van hier en daar.
President Hoover heeft weer een nieuwe bood
schap aan het Congres gezonaen ae ü;ur0.
peescne scnuiden. nij veriaaart zien er tegen om
het streven naar een accoora in de scumaeu-
kwesties te -Koppeien aan net program aeia.s eey-
nomiscne wereiueonieienUe in Donaen. hjj Wii ae
instenmg van een speciale commissie, wenie met ae
staten aizondernjk .overieg zai piegen over ae
schulden. Aan rrannrijn neeit de Amerikaanscne
regeering laten weten, dat net sieents tot een
senuiaenvermindering bereid zal zyn, wanneer de
December-betanng aisnog zai woraen geaaan. By
^awmd^ire onaernanoeüngen zai ae Kwestie
van bewapenmgsverminaermg van beteesems zyn.
Aan scnuiaen-scnrappmg weigert Hoover ook maar
cL?w ?n eIk te Dlengen offer moet gecörnpen-
worden door bepaalde vooraeeien op de
a2or andere voordeelen. Hoover neeft
zyn opvolger Roosevelt gevraagd om aan ae vor-
nung aer speciale commissie mee te werken, maar
de nieuwe president, die 4 Maart a.s. aan net oewind
komt, heelt dat -beleefd geweigerd; h ijneelt zyn
eigen plannen, zoo lit hij weten.
Het valt inderdaad niet te ontkennen, dat Hoo
ver, op wiens aftreden wordt gewacht en die weet,
wJ* y in het land S«en meerderneid achter zich
heeft, van een voor de genoemde omstandigheden
ongewone activiteit in de buitenlandsche pblitiek
olyk geeft. Als wilde hij zijn opvolger reeds binden
en dwingen om het door Hoover gebaande pad te
vervolgen.
Na het Congres heeft nu ook de Senaat der Ver.
Staten het ontwerp tot het verleenen van onaf
hankelijkheid aan de Philippijnen, op het emde
der vorige eeuw op de Spanjaarden veroverd aan
genomen, maar men neemt aan, dat Hoover er zyn
veto over zal uitspreken, zoodat deze zaak door zijn
opvoiger definitief zal moeten worden opgelost. De
overgang naar onafhankelijkheid zou een geleidelijke
zijn en in 12 jaren worden voltrokken. Ook daarna
zouden de Ver. Staten er nog een paar oorlogs
havens behouden.
Volgens een rapport van het Internationaal Ar
beidsbureau wordt het aantal werkloozen op de
wereld geschat op ruim 30 millioen. Slechts in
de Ver. Staten zau de werkloosheid iets afnemen.
Een wereld, waarin zóó diepe wonde geslagen is
zal slechts langzaam tot een herstel kunnen ge
raken.
crooos, de nieuwe Hongaarsche minister-president
heen, net eniueiyK gewaagu om zyn stem te vei-
neuen voor een nerziening van ae vreaesveraragen,
waaioy groote stUKKen nongaarscn geoieu by
vreemue lanuen weraen Ingeiyu. nu ae geiUKgc-
reciiugneia aer overwonnen staten is eiKenu, neeit
ny ook net reent nernregen, verKiaara uoous, om
voor net nersoei van net gesenonaen reent in ae
Vreaesveraragen op te komen.
De kleine entente voelt zich bedreigd door de
toenemenae activiteit der vroegere overwonnenen,
ke neeit aezer aagen vergaaera en o.m. besioten
om een permanenten Raaa te scneppen.
liet ierscne repuoiikemscne leger neeft gebroken
met de vaiera. ornaat aie te soepel zou zyn; net
leger wensent geweia om net iaeaai, een onaman-
keiyke Ierscne republiek, met spoea te verwezen-
lyken.
in Portugal streeft de regeering naar een, liqui
datie van ae dictatuur.
Spanje biyft door stakingen beroerd worden; er
dreigt ook een aigemeene spoorwegstakinug.
De Voikenoonasraad neeft op verzoek van Per-
u,„aiiuaing van het Engelsch-Perzisch ge
schil over de opzegging van ae concessie der Anglo
Perzian-Oil Company, uitgesteld tot Januari. De
Perzen willen het rechtstreeks met Engeland eens
zien te woraen.
Het licht brandde zacht, maar lord Kingscourt
zag toch in zijn gastheer een man met een buiten
gewoon voornaam voorkomen edel en gebiedend
met een trek van diepe zwaarmoedigheid op zijn
gelaat, die door tijd en gewoonte daarop gedrukt
scheen. Hij bemerkte ook dat deze man geen Griek
was. Veeleer geloofde hij, afgaande op zijn geheele
wezen een landgenoot in hem te herkennen.
Mr. Strange die tot verwondering van den graaf
een groote terughouding in aoht nam, vroeg naar
den toestand van den zieke. Hij sprak Grieksch en
lord Kingscourt antwoordde in dezelfde taal. Hij
bedankte zijn gastheer voor zijn gastvrijheid en uit
te de hoop, dat hij daarvan niet te lang gebruik
zou maken.
Het ernstige gezicht van mr. Strange helderde op
toen hij op zijn gast terneer zag. Iets in zijn gelaat
en donkere oogen scheen hem diep te ontroeren.
Het scheen herinnerigen wakker te roepen die jaren
lang in hem gesluimerd hadden, want zijn lippen
-trilden onder den vollen knevel en hij keerde zich
dus om, zoodat de schaduw op zijn gezicht viel.
„U is welkom in mijn huis, mylord, zoolang u er
wil blijven" zeide hij met vriendelijke beleefdheid.
„Ik ben slechts een arme kluizenaar, -en alles
wat ik u verzoek is, dat u, zoodra u dit huis hebt
verlaten mijn naam en bestaan zal vergeten Tot
zoover kan u over mijn huis beschikken. Indien u
vertrouwen wilt stellen in de verpleging en behande
ling van mijn huishoudster dan kan ik u een spoe
dig herstel -beloven."
„Ik wil mij gaarne aan haar behandeling onder
werpen" antwoordde de graaf.
Toen na eenige verdere beleefdheden Mr. Strange
zag, dat de pijnen van de patient weder de overhand
namen, verontschuldigde hij zich en verliet de ka
mer, maar zond zijn huishoudster om den zieke
met raad en hulp bij te staan. Door haar bekwaam
heid kon lord Kingscourt den geheelen nacht sla-
Pen. Toen hij echter den volgenden morgen ont
waakte,gevoelde hijzich ellendiger dan te voren,
«n al de geneesmiddelen van de huishoudster wa
ren niet voldoende om hem bepaalde verlichting te
brengen. De minste beweging veroorzaakte hem he
vige pijnen en het was" te voorzien, dat de ziekte
langdurig zou worden Lord Kingscourt wapende zich
h'e zonnige dagen voor Kierstmis.
Le verdediging van Antwerpen herdacht
Ook diphteritis te Veert. De Rot
terdamsche banketbakkers voor den ka
di. Personalia.
Het is natuurlijk mogelijk dat het weer na
het schrijven van dit overzicht nog is omge
slagen, maar in het begin en midden dezer week
zou men waarlijk gemeend hebben, dat we voor
Paset en stonden.. Vap de bekende donkere da
gen voor Kerstmis viel niets te bespeuren,
maar alle menschen genoten volop van het bui
tensporig vroege voorjaarsweer. „W;acht maai;"'
bromt Nurks, t zai ons nog wel, opbreken."
Zeker, we zullen inderdaad ons deel van den
winter nog wel krijgen, toegemeten, maar dit
heerlijke voorschot op de komende leute hebben
we ai vast rn-et genoegen geïncasseerd.
We zijn benieuwd om straks in de bladen de
verklaringen te lezen van het opmerkelijke ver
schijnsel, dat oez-e lemteachtige-winter zeker is.
Zpuden het de radiogolven zijn, welke ons deze
aangename surprise brachten, of de vliegma-
dus met geduld.
Briggs plaatste het bed aan het venster en legde
de kussens recht, zoodat zijn meester half opge
richt de verwijderde bergen en de fraaie omgeving
van het huis kon gadeslaan. Juist onder zijn ven
ster lag de bloementuin van miss Strange waar de
schoonste rozen in wonderbare pracht bloeiden.
In dezen tuin bracht Alexa vele uren door en ook
dien dag kwam zij daar, zonder er aan te denken
dat zij door haar gast kon gezien worden.
Het was reeds laat op den middag. De graaf lag
rustig op zijn kussens, zijn gezicht was bleek en door
pijn vertrokken. Plotseling verschrok hij, toen hij
zachte schreden hoorde en een slanke sierlijke ge
stalte voorbij zijn venster ging. Zij had een bloe-
- menmandje aan den armwaarin zij de -prachtigste
j rozen plukte. Haar lokken schitterden als goud in
den rossen gloed van den avondzonneschijn. Haar
liefelijk teeder gezicht met roodgetinte wangen, die
de rozen beschaamden, was half naar den toeschou
wer gekeerd en als zij van struik tot struik zich
voortbewegende, achter een in vollen bloei prijkend
boschje bleef staan, zag zij er waarlijk uit als een
elfenkoningin, als de godin der bloemen zelve.
De graaf herkende haar dadelijk als het moedige
meisje dat hem uit het hol der roovers had gered,
dat het gewaagd had tusschen Spiridion en zijn
offer te treden.
„Briggs" riep hij zacht, „kom eens hier en zie."
De bediende kwam en zag uit het venster.
„Wie is die jonge dame Briggs" vroeg de graaf
opgewonden.
„Ik weet het niet, mylord" luide het antwoord
van den bediende.
„Zij moet in dit huis wonen" antwoordde de graaf
„Ga terug Briggs, zij mag niet zien, dat wij acht
op haar slaan. Ik den-k dat zij de dochter van onzen
gastheer is. Zij heeft hetzelfde edele uiterlijk. Wie
zouden zij zijn, dit edel paar, zoo vol waardigheid,
zoo afgesloten van d-e geheele wereld."
Hij beschouwde Alexa zoolang hij haar zien kon,
zijn lichamelijk lijden vergetende in de bewonde
ring van haar schoonheid en lieftalligheid.
Zoolang zij in den tuin bleef, dacht hij slechts
aan haar. Toen zij echter na haar mandje met rozen
gevuld te hebben zich verwijderde, viel hij bleek en
zwijgend op zijn kussens terug.
Iets later kwam de huishoudster met het avond
eten en een vaas vol prachtige rozen. Zij plaatste
beide op de tafel naast het bed en wilde zich
verwijderen.
„Wacht even" zeide de graaf, snel en zijn gezicht
werd gloeiend rood, toen hij de bloemen nam en met
wellust haar heerlijken geur genoot.
„Hoe schoon zijn deze rozen. U Is zeer attent
chines, de baJlohtochten van, prof. Piccard wol
licht, dan welYD je. kan ons zeggen, wat dr.
Veraart in deu laats ten, tijd heeft uitgespooK.1 f
In Giuneken is van de week op plechtige wij
ze de verdediging herdacht van de Oitaüei van
Antwerpen door L\. H. Raron (Jhassee m de maan
den November en December) van-1832. Kr wa
ren in Ginneken heel wat hooge officieren van
land en zeemacht vereenigd en ook v-ertegenwoor
digers van het Koninklijk Huis. Luitenant Ge
neraal Roëil hield de gedachtenisrede waarin hij
den vaderlandschen moed der verdedigers prees
Ook thans ,zoo zei hij, is ons volk ais Vanouds'
van den vredesgeest bezield, maar het zal toch
het geweld van den vreemden indringer weer
staan.
Op een ander punt nabij de Nederlandsche
grens, nl. Maastricht, hield het socialistisch ka
merlid Vliegen terzelfder tijd -een rede over de
verhouding vau .Nederland tot Belgie, welke re
de ook door talrijke autoriteiten werd aange
hoord en met instemming werd begroet. Vliegen
toonde aan, dat de Noord Nederlanders zich vroe
ger met veel aan Limburg gelegen hebben laten
liggen en dat ze de Delgen na 183J vaak |den
voet dwars hebben gezet. Daartegenover hebben
d-e Delgen vaak, wat V Regen 1-etteriijk noemde,
kleme pesterijtjes gesteld. In het Aibertkanaal
zag spreker geen gevaar voor outs land en hij raad
de om met de Delgen tot een accoord te kom-en
inzake de Antwerpen Rijmverbinding. De zg.
treehtsche kliek moest hef ten zeerste ont
gelden op de Maastrichtsche vergadering. Dit
anti Delgisch gestook werd scherp veroordeeld.
De voorzitter van de Maastrichtsche Kamer v.
Koophandel pleitte voor een katholiek socialis
tisch -eenheidsirout in Maastricht ten opzichte
van de -Nederlandsche Deigische toenadering.
De kleine epidemie van diphteritis n Valkêns
waard, waaraan de laatste weken vijf kinderen
ten offer vielen, heeft blijkbaar reeds haai- ver
takkingen naar buiten gekregen, De Weert al
thans neeft de ziekte thans eveneens een veront
rustend karaljjber aangenomen. Ook daar zijn
nu verschillende scholen gesloten. in beide
plaatsen zijn er overigens reeds aanwijzingen,
dat de epidemie, zoover gebruik van dat woord
reeds gerechtvaardigd mocht heeten, weer aan
het afnemen is.
In sommige bladen is als een meening van des
kundige zijde vermeld, dat een diphteritis-epi
demie, alsnu in het zuiden geconstateerd, al
leen een gevolg kan) zijn van schromelijke hy
giënische verwaarloozihg, geen individueeie,
maar -een van d-e plaatselijke gemeenschappen.
We vermelden dat oordeel sieents volledigheids
halve.
Die Rotterdamsche banketbakkers die op
den Zondag voor Sinterklaas nun winkels open
hielden tegen de bedoeling van (de winkelslui
tingswet m, hebhen zich dez-e week voor den
mijn goede vrouw. De rozen heb ik liever dan het
eten.
De huishoudster glimlachte maar zeide niet, zoo
als hij verwacht had, dat de rozen door een andere
hand waren geplukt.
„Zeg mij eens" vervolgde de graaf, „hoe is de
naam van mijn vriendeiijken gastheer?"
,Hij heet Messer Stasso" was het korte maar
bepaalde antwoord.
„Is hij een Griek?"
.Neen, mylord, hij kwam uit een vreemd land,
verre van hier maar van waar weet ik niet."
De jonge graaf had gaarne nog eenige vragen om
trent het jonge mesje -dat hem uit de handen der
roovers had verlost, aan de huishoudster gericht,
maar zijn gevoel van -kieschheid hield hem terug.
Uren lang dacht hij erover na, wie dit meisje
-was. Ais hij sliep doormde hij van haar.
Den volgenden morgen had hij het genoegen haar
weder te zien enjnet het avondeten kwam een twee
de ruiker van rozen. Hij geloofde dat de jonge da
me hem de bloemen zond, hoewel d-e huishoudster
den schijn aannam, dat ze van haar waren, en toen
Briggs om het avondeten te gebruiken, zich naar de
keuken had begeven, en de graaf zich alleen bevond
bracht hij de rozen teeder en eerbiedig aan zijn
lippen.
Nauwelijks had hij den ruiker weder in de vaas
gestoken, toen hij op de veranda op geringen af
stand schreden hoorde en een teedere, liefelijke
stem zeide
„Papa, lieve papa, begeef u toch buiten in de
zachte lucht. De maan komt boven de golf op. De
avond is prachtig. Sinds gisteren morgen heeft u
zich op uw kamer opgesloten. Uw ongesteldheid
maakt mij bang. Als u niet op de veranda kan
komen moet ik veronderstellen, dat u zieker is, dan
u mij wil doen gelooven."
Het hart van d-en jonge graaf beefde van verwach
ting. Het meisje was derhalve dochter van Messer
Stasso.
Toen vernam hij het geluid van zware afgemeten
schreden. Mr Strange niet in staat om aan de bede
van zijn dochter weerstand te bieden, verliet zijn
kamer en wierp zich in een stoel op de veranda.
In de stilte van den avond en terwijl de glazen
deuren welke op de veranda voerden, half open
.stonden, kon de graaf ieder woord, door de zachte,
liefelijke stem gesproken, hooren.
- „Hoe slecht ziet u er uit" zeide het jónge meisje
in het Engelsch. „Ik zag die verandering niet in uw
kamer, het was daar te donker. U moet om een ge
neesheer zenden."
„Wie kan een zieke ziel genezen?" vroeg mr.
Strange bitter. „Ik heb geen geneesheer noodig, geen
kantonrechter te verantwoorden gehad. De amb
tenaar van het O.M,- heeft geen malsche straf
fen tegen ze geëischt, over het algemeen vroeg
hij dertig gulden boete maar de kantonrech
ter bleek milder gestemd, als de overtreders maar
beloofden dat z-e zich voortaan) aan de bepalin
gen van de wet zouden houden.
D|e bekende fabrikant Jamin moest zich even
eens verantwoorden. De ambtenaar van het O.M
sprak hem in nogal krasse bewoordingen toe-
Hij noemd ehet optreden van den heer J amin die
aan zijn filiaalhouders had, gelast om de win
kels op 4 December opem te houden, brutaal re-
volu'tionair. Hij eischte een reeks van hooge boe
ten. Kerder reeds heeft de heer Jamin verklaard
dat hij zich met het martelaarskleed zou laten
omhangen als hij veroordeeld werd. Krijgt hij
toegemeten wat de ambteuaar tegenover hem
eisente en 'blijft de heer Jamin bij zijn voome-i
men, dan zal zijn personeel hem in langen tijd
Met meer op het) kantoor of in de bakkerij; :te
I zien krijgen-. j -
iWje kiezen in deze rubriek geen standpunt
terzake de winkelsluitingswet, maar de actie
i van etc firma Jamin komt ons wel gevaarlijk
voor. Als ieder meent tegen de wet te - mogen
i en moeten ingaan, weikei voor hem bezwaarlijk
J is, dan gaan we j&aar den chaos. Die firma damin
i schijnt zich al moeilijk te kunnen schikken in
1 het nauwsluitend pak der sociale wetgeving- Van
de week stond een der firmanten ook ai terecht
j wegens overtreding van de arbeidswet. En dan
i is er ook nog het arbeidskaarteingeschil geweest
en de aliaije met de petroleumkacheltjes in de
winkels.
Dr. W,. de Vlugt, burgemeester van Amster
dam sedert elf jaar heeft van de week on.
der veel belangstelling zijn zestigsten verjaardag
gevierd. De heer de V lugt is een bekwaam en po
pulair burgervader. Ofschoon een overtuigd an
ti revolutionair, beschikt hij over voldoende
plooibaarheid om met vrucnt| samen te werken
met rose en roode wethouders van, de hoofd
stad. Het ooliege van D. en \V;. in Amsterdam
vertoont zelfs een zekere homogeniteit.
In den Daag overleed op öó-jarigen leeftijd
de heer O. D. Deters jgewezen rijksbouwkumdi
ge.. Onder zijn architectuur werden gebouwd
o.m. het ministerie van 'Justitie te 's-Oraven-
hage, het museum te Groningen, de K|0ninklijke
Dtallen bij het Lpo] en het postkantoor te Am
sterdam.
ci MUNHARDT'S
SALMIAK
VPrta6/eéien*
Doos 20 en 3 O cl.
andere medicijnen dan uw liefde. Maar om uwentwil
wenschte ik dat ik jaren geleden gestorven ware.
Om uwentwil wenschte ik dood te zajn."
„Ik versta u niet. Hoe zonderling is u," zeide het
meisje, „welke kommer kwelt U?"
„Geen nieuwe, mijn kind. Hoe bezorgd zie je er
uit! Je moet mijn last niet op je schouders nemen,
Alexa, morgen zal ik weder de oude zijn. Het is
maar, dat deze jonge man, onze gast, mij met een
eigendommelijk heimwee heeft vervuld een ver
langen naar mijn vaderland, zooals ik nooit geloofd
heb, dat over mij zou komen. Wij willen niet verder
daarover spreken, kindlief. Men moet blijde zijn in
dit ischoone Griekeland te kunnen leven en sterveni"
en toch zuchtte hij zwaar.
Hij kon zijn dochter niet zeggen welke uren van
angst, van vrees en verlangen hij doorleefd had,
sinds lord Kingscourt zich in zijn huis bevond. Hij
kon zijn dochter niets mededeelen van den door
waakten nacht en zijn urenlange, rustelooze wan
delingen; van de kwellende herinneringen, die hem
in de laatste vier en twintig uren zijn lijden van
jaren lang nogmaals deden doorstaan. Het was zijn
wensch geweest, haar jong leven vrij van zorgen
te houden, en zijn leven moest afgescheiden van
■het hare blijven; zijn verleden moest voor haar
steeds een verzegeld boek wezen. Daarom dwong
hij zich gezond te schijnen, lachte haar vriendelijk
toe en wendde het gesprek op een ander punt.
„Ik ben niet in staat geweest, onzen gast heden
een bezoek te brengen, Alexa," zeide hij. „Heb je
iest van hem gehoord?"
„De huishoudster zegt, dat hij zeer ziek is en bin
nen een maand niet kan worden getransporteerd,"
antwoordde Alexa. „Maar zij gelooft zeker dat zij
hem geheel zal genezen."
„Een zwaar rheumatisme is een verschrikkelijke
ziekte," zeide Mr. Strange, „maar Amtnka is een
goede ziekenverpleegster, en zij zal meer doen dan
de geneesheer uit Athene, die hij met zijn vriend
morgen verwacht, Laat ons beneden naar de golf
gaan, Alexa. De lucht doet mij goed."
De graaf hoorde dat zij zich verwijderde, en we
derom strekte hij onwillekeurig zijn hand naar de
rozen uit, die hij opnieuw aan zijn lippen drukte.
Er lag zulk een gloed op zijn wangen, zulk een
eigenaardigen glans in zijn oogen, dat Briggs, we
der binnen komende, beweerde dat hij koortsachtig
was en hem een verkoelenden drank en een slaap
poeder ingaf.
Des namiddags van den volgenden dag kwam Mr.
Bertin Kollys, gevolgd door een Atheensch genees
heer en geleid door den wijngaardenier, die lord
Kingscourt in het huis had gebracht, aldaar aan.
(Wordt vervolgd).