MENJMISHKTEI,'s Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier teLl!!!LiJyyjj!—- -Irttiwi L L hlM - kal «urtoh,,.^.^ In ons oudejaarsavond ver schijnend nr. zal de gelegen heid worden geboden een Nieuwjaarsgroet ss te plaatsen a 50 cent. Buitenlandsch Overzicht FEUILLETON Onschuldig verbannen. Binnenfandsch Overzicht Bij Verkoudheid No 148 telefoon intercommunaalNc. 53 DONDERDAG 22 DECEMBER 1982 41e Jaargang MEI WE i DEZE COURANT VERSCHIJNT DINSDAG DONDERDAG 1 en ZATERDAG. Abonnmentsprfjs: per 8 maanden f 1.14 ADVERTENTIEN: Van 15 regels 75 cent; elke regel meer 15 cent. GKOOTJfc LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE. Dtr der «wtoesschuldenTHooveir blijft hoog te paard, maar Roosevelt wenscht hem niet te leiden aan de teugels. Ter wereld zouden ruim 30 mühoen werkloozen zijn. Naar onaf hankelijkheid der Phiüppijnen? De Hon- gaarsche minister-president eischt Ver- dragsherzrening. Van hier en daar. President Hoover heeft weer een nieuwe bood schap aan het Congres gezonaen ae ü;ur0. peescne scnuiden. nij veriaaart zien er tegen om het streven naar een accoora in de scumaeu- kwesties te -Koppeien aan net program aeia.s eey- nomiscne wereiueonieienUe in Donaen. hjj Wii ae instenmg van een speciale commissie, wenie met ae staten aizondernjk .overieg zai piegen over ae schulden. Aan rrannrijn neeit de Amerikaanscne regeering laten weten, dat net sieents tot een senuiaenvermindering bereid zal zyn, wanneer de December-betanng aisnog zai woraen geaaan. By ^awmd^ire onaernanoeüngen zai ae Kwestie van bewapenmgsverminaermg van beteesems zyn. Aan scnuiaen-scnrappmg weigert Hoover ook maar cL?w ?n eIk te Dlengen offer moet gecörnpen- worden door bepaalde vooraeeien op de a2or andere voordeelen. Hoover neeft zyn opvolger Roosevelt gevraagd om aan ae vor- nung aer speciale commissie mee te werken, maar de nieuwe president, die 4 Maart a.s. aan net oewind komt, heelt dat -beleefd geweigerd; h ijneelt zyn eigen plannen, zoo lit hij weten. Het valt inderdaad niet te ontkennen, dat Hoo ver, op wiens aftreden wordt gewacht en die weet, wJ* y in het land S«en meerderneid achter zich heeft, van een voor de genoemde omstandigheden ongewone activiteit in de buitenlandsche pblitiek olyk geeft. Als wilde hij zijn opvolger reeds binden en dwingen om het door Hoover gebaande pad te vervolgen. Na het Congres heeft nu ook de Senaat der Ver. Staten het ontwerp tot het verleenen van onaf hankelijkheid aan de Philippijnen, op het emde der vorige eeuw op de Spanjaarden veroverd aan genomen, maar men neemt aan, dat Hoover er zyn veto over zal uitspreken, zoodat deze zaak door zijn opvoiger definitief zal moeten worden opgelost. De overgang naar onafhankelijkheid zou een geleidelijke zijn en in 12 jaren worden voltrokken. Ook daarna zouden de Ver. Staten er nog een paar oorlogs havens behouden. Volgens een rapport van het Internationaal Ar beidsbureau wordt het aantal werkloozen op de wereld geschat op ruim 30 millioen. Slechts in de Ver. Staten zau de werkloosheid iets afnemen. Een wereld, waarin zóó diepe wonde geslagen is zal slechts langzaam tot een herstel kunnen ge raken. crooos, de nieuwe Hongaarsche minister-president heen, net eniueiyK gewaagu om zyn stem te vei- neuen voor een nerziening van ae vreaesveraragen, waaioy groote stUKKen nongaarscn geoieu by vreemue lanuen weraen Ingeiyu. nu ae geiUKgc- reciiugneia aer overwonnen staten is eiKenu, neeit ny ook net reent nernregen, verKiaara uoous, om voor net nersoei van net gesenonaen reent in ae Vreaesveraragen op te komen. De kleine entente voelt zich bedreigd door de toenemenae activiteit der vroegere overwonnenen, ke neeit aezer aagen vergaaera en o.m. besioten om een permanenten Raaa te scneppen. liet ierscne repuoiikemscne leger neeft gebroken met de vaiera. ornaat aie te soepel zou zyn; net leger wensent geweia om net iaeaai, een onaman- keiyke Ierscne republiek, met spoea te verwezen- lyken. in Portugal streeft de regeering naar een, liqui datie van ae dictatuur. Spanje biyft door stakingen beroerd worden; er dreigt ook een aigemeene spoorwegstakinug. De Voikenoonasraad neeft op verzoek van Per- u,„aiiuaing van het Engelsch-Perzisch ge schil over de opzegging van ae concessie der Anglo Perzian-Oil Company, uitgesteld tot Januari. De Perzen willen het rechtstreeks met Engeland eens zien te woraen. Het licht brandde zacht, maar lord Kingscourt zag toch in zijn gastheer een man met een buiten gewoon voornaam voorkomen edel en gebiedend met een trek van diepe zwaarmoedigheid op zijn gelaat, die door tijd en gewoonte daarop gedrukt scheen. Hij bemerkte ook dat deze man geen Griek was. Veeleer geloofde hij, afgaande op zijn geheele wezen een landgenoot in hem te herkennen. Mr. Strange die tot verwondering van den graaf een groote terughouding in aoht nam, vroeg naar den toestand van den zieke. Hij sprak Grieksch en lord Kingscourt antwoordde in dezelfde taal. Hij bedankte zijn gastheer voor zijn gastvrijheid en uit te de hoop, dat hij daarvan niet te lang gebruik zou maken. Het ernstige gezicht van mr. Strange helderde op toen hij op zijn gast terneer zag. Iets in zijn gelaat en donkere oogen scheen hem diep te ontroeren. Het scheen herinnerigen wakker te roepen die jaren lang in hem gesluimerd hadden, want zijn lippen -trilden onder den vollen knevel en hij keerde zich dus om, zoodat de schaduw op zijn gezicht viel. „U is welkom in mijn huis, mylord, zoolang u er wil blijven" zeide hij met vriendelijke beleefdheid. „Ik ben slechts een arme kluizenaar, -en alles wat ik u verzoek is, dat u, zoodra u dit huis hebt verlaten mijn naam en bestaan zal vergeten Tot zoover kan u over mijn huis beschikken. Indien u vertrouwen wilt stellen in de verpleging en behande ling van mijn huishoudster dan kan ik u een spoe dig herstel -beloven." „Ik wil mij gaarne aan haar behandeling onder werpen" antwoordde de graaf. Toen na eenige verdere beleefdheden Mr. Strange zag, dat de pijnen van de patient weder de overhand namen, verontschuldigde hij zich en verliet de ka mer, maar zond zijn huishoudster om den zieke met raad en hulp bij te staan. Door haar bekwaam heid kon lord Kingscourt den geheelen nacht sla- Pen. Toen hij echter den volgenden morgen ont waakte,gevoelde hijzich ellendiger dan te voren, «n al de geneesmiddelen van de huishoudster wa ren niet voldoende om hem bepaalde verlichting te brengen. De minste beweging veroorzaakte hem he vige pijnen en het was" te voorzien, dat de ziekte langdurig zou worden Lord Kingscourt wapende zich h'e zonnige dagen voor Kierstmis. Le verdediging van Antwerpen herdacht Ook diphteritis te Veert. De Rot terdamsche banketbakkers voor den ka di. Personalia. Het is natuurlijk mogelijk dat het weer na het schrijven van dit overzicht nog is omge slagen, maar in het begin en midden dezer week zou men waarlijk gemeend hebben, dat we voor Paset en stonden.. Vap de bekende donkere da gen voor Kerstmis viel niets te bespeuren, maar alle menschen genoten volop van het bui tensporig vroege voorjaarsweer. „W;acht maai;"' bromt Nurks, t zai ons nog wel, opbreken." Zeker, we zullen inderdaad ons deel van den winter nog wel krijgen, toegemeten, maar dit heerlijke voorschot op de komende leute hebben we ai vast rn-et genoegen geïncasseerd. We zijn benieuwd om straks in de bladen de verklaringen te lezen van het opmerkelijke ver schijnsel, dat oez-e lemteachtige-winter zeker is. Zpuden het de radiogolven zijn, welke ons deze aangename surprise brachten, of de vliegma- dus met geduld. Briggs plaatste het bed aan het venster en legde de kussens recht, zoodat zijn meester half opge richt de verwijderde bergen en de fraaie omgeving van het huis kon gadeslaan. Juist onder zijn ven ster lag de bloementuin van miss Strange waar de schoonste rozen in wonderbare pracht bloeiden. In dezen tuin bracht Alexa vele uren door en ook dien dag kwam zij daar, zonder er aan te denken dat zij door haar gast kon gezien worden. Het was reeds laat op den middag. De graaf lag rustig op zijn kussens, zijn gezicht was bleek en door pijn vertrokken. Plotseling verschrok hij, toen hij zachte schreden hoorde en een slanke sierlijke ge stalte voorbij zijn venster ging. Zij had een bloe- - menmandje aan den armwaarin zij de -prachtigste j rozen plukte. Haar lokken schitterden als goud in den rossen gloed van den avondzonneschijn. Haar liefelijk teeder gezicht met roodgetinte wangen, die de rozen beschaamden, was half naar den toeschou wer gekeerd en als zij van struik tot struik zich voortbewegende, achter een in vollen bloei prijkend boschje bleef staan, zag zij er waarlijk uit als een elfenkoningin, als de godin der bloemen zelve. De graaf herkende haar dadelijk als het moedige meisje dat hem uit het hol der roovers had gered, dat het gewaagd had tusschen Spiridion en zijn offer te treden. „Briggs" riep hij zacht, „kom eens hier en zie." De bediende kwam en zag uit het venster. „Wie is die jonge dame Briggs" vroeg de graaf opgewonden. „Ik weet het niet, mylord" luide het antwoord van den bediende. „Zij moet in dit huis wonen" antwoordde de graaf „Ga terug Briggs, zij mag niet zien, dat wij acht op haar slaan. Ik den-k dat zij de dochter van onzen gastheer is. Zij heeft hetzelfde edele uiterlijk. Wie zouden zij zijn, dit edel paar, zoo vol waardigheid, zoo afgesloten van d-e geheele wereld." Hij beschouwde Alexa zoolang hij haar zien kon, zijn lichamelijk lijden vergetende in de bewonde ring van haar schoonheid en lieftalligheid. Zoolang zij in den tuin bleef, dacht hij slechts aan haar. Toen zij echter na haar mandje met rozen gevuld te hebben zich verwijderde, viel hij bleek en zwijgend op zijn kussens terug. Iets later kwam de huishoudster met het avond eten en een vaas vol prachtige rozen. Zij plaatste beide op de tafel naast het bed en wilde zich verwijderen. „Wacht even" zeide de graaf, snel en zijn gezicht werd gloeiend rood, toen hij de bloemen nam en met wellust haar heerlijken geur genoot. „Hoe schoon zijn deze rozen. U Is zeer attent chines, de baJlohtochten van, prof. Piccard wol licht, dan welYD je. kan ons zeggen, wat dr. Veraart in deu laats ten, tijd heeft uitgespooK.1 f In Giuneken is van de week op plechtige wij ze de verdediging herdacht van de Oitaüei van Antwerpen door L\. H. Raron (Jhassee m de maan den November en December) van-1832. Kr wa ren in Ginneken heel wat hooge officieren van land en zeemacht vereenigd en ook v-ertegenwoor digers van het Koninklijk Huis. Luitenant Ge neraal Roëil hield de gedachtenisrede waarin hij den vaderlandschen moed der verdedigers prees Ook thans ,zoo zei hij, is ons volk ais Vanouds' van den vredesgeest bezield, maar het zal toch het geweld van den vreemden indringer weer staan. Op een ander punt nabij de Nederlandsche grens, nl. Maastricht, hield het socialistisch ka merlid Vliegen terzelfder tijd -een rede over de verhouding vau .Nederland tot Belgie, welke re de ook door talrijke autoriteiten werd aange hoord en met instemming werd begroet. Vliegen toonde aan, dat de Noord Nederlanders zich vroe ger met veel aan Limburg gelegen hebben laten liggen en dat ze de Delgen na 183J vaak |den voet dwars hebben gezet. Daartegenover hebben d-e Delgen vaak, wat V Regen 1-etteriijk noemde, kleme pesterijtjes gesteld. In het Aibertkanaal zag spreker geen gevaar voor outs land en hij raad de om met de Delgen tot een accoord te kom-en inzake de Antwerpen Rijmverbinding. De zg. treehtsche kliek moest hef ten zeerste ont gelden op de Maastrichtsche vergadering. Dit anti Delgisch gestook werd scherp veroordeeld. De voorzitter van de Maastrichtsche Kamer v. Koophandel pleitte voor een katholiek socialis tisch -eenheidsirout in Maastricht ten opzichte van de -Nederlandsche Deigische toenadering. De kleine epidemie van diphteritis n Valkêns waard, waaraan de laatste weken vijf kinderen ten offer vielen, heeft blijkbaar reeds haai- ver takkingen naar buiten gekregen, De Weert al thans neeft de ziekte thans eveneens een veront rustend karaljjber aangenomen. Ook daar zijn nu verschillende scholen gesloten. in beide plaatsen zijn er overigens reeds aanwijzingen, dat de epidemie, zoover gebruik van dat woord reeds gerechtvaardigd mocht heeten, weer aan het afnemen is. In sommige bladen is als een meening van des kundige zijde vermeld, dat een diphteritis-epi demie, alsnu in het zuiden geconstateerd, al leen een gevolg kan) zijn van schromelijke hy giënische verwaarloozihg, geen individueeie, maar -een van d-e plaatselijke gemeenschappen. We vermelden dat oordeel sieents volledigheids halve. Die Rotterdamsche banketbakkers die op den Zondag voor Sinterklaas nun winkels open hielden tegen de bedoeling van (de winkelslui tingswet m, hebhen zich dez-e week voor den mijn goede vrouw. De rozen heb ik liever dan het eten. De huishoudster glimlachte maar zeide niet, zoo als hij verwacht had, dat de rozen door een andere hand waren geplukt. „Zeg mij eens" vervolgde de graaf, „hoe is de naam van mijn vriendeiijken gastheer?" ,Hij heet Messer Stasso" was het korte maar bepaalde antwoord. „Is hij een Griek?" .Neen, mylord, hij kwam uit een vreemd land, verre van hier maar van waar weet ik niet." De jonge graaf had gaarne nog eenige vragen om trent het jonge mesje -dat hem uit de handen der roovers had verlost, aan de huishoudster gericht, maar zijn gevoel van -kieschheid hield hem terug. Uren lang dacht hij erover na, wie dit meisje -was. Ais hij sliep doormde hij van haar. Den volgenden morgen had hij het genoegen haar weder te zien enjnet het avondeten kwam een twee de ruiker van rozen. Hij geloofde dat de jonge da me hem de bloemen zond, hoewel d-e huishoudster den schijn aannam, dat ze van haar waren, en toen Briggs om het avondeten te gebruiken, zich naar de keuken had begeven, en de graaf zich alleen bevond bracht hij de rozen teeder en eerbiedig aan zijn lippen. Nauwelijks had hij den ruiker weder in de vaas gestoken, toen hij op de veranda op geringen af stand schreden hoorde en een teedere, liefelijke stem zeide „Papa, lieve papa, begeef u toch buiten in de zachte lucht. De maan komt boven de golf op. De avond is prachtig. Sinds gisteren morgen heeft u zich op uw kamer opgesloten. Uw ongesteldheid maakt mij bang. Als u niet op de veranda kan komen moet ik veronderstellen, dat u zieker is, dan u mij wil doen gelooven." Het hart van d-en jonge graaf beefde van verwach ting. Het meisje was derhalve dochter van Messer Stasso. Toen vernam hij het geluid van zware afgemeten schreden. Mr Strange niet in staat om aan de bede van zijn dochter weerstand te bieden, verliet zijn kamer en wierp zich in een stoel op de veranda. In de stilte van den avond en terwijl de glazen deuren welke op de veranda voerden, half open .stonden, kon de graaf ieder woord, door de zachte, liefelijke stem gesproken, hooren. - „Hoe slecht ziet u er uit" zeide het jónge meisje in het Engelsch. „Ik zag die verandering niet in uw kamer, het was daar te donker. U moet om een ge neesheer zenden." „Wie kan een zieke ziel genezen?" vroeg mr. Strange bitter. „Ik heb geen geneesheer noodig, geen kantonrechter te verantwoorden gehad. De amb tenaar van het O.M,- heeft geen malsche straf fen tegen ze geëischt, over het algemeen vroeg hij dertig gulden boete maar de kantonrech ter bleek milder gestemd, als de overtreders maar beloofden dat z-e zich voortaan) aan de bepalin gen van de wet zouden houden. D|e bekende fabrikant Jamin moest zich even eens verantwoorden. De ambtenaar van het O.M sprak hem in nogal krasse bewoordingen toe- Hij noemd ehet optreden van den heer J amin die aan zijn filiaalhouders had, gelast om de win kels op 4 December opem te houden, brutaal re- volu'tionair. Hij eischte een reeks van hooge boe ten. Kerder reeds heeft de heer Jamin verklaard dat hij zich met het martelaarskleed zou laten omhangen als hij veroordeeld werd. Krijgt hij toegemeten wat de ambteuaar tegenover hem eisente en 'blijft de heer Jamin bij zijn voome-i men, dan zal zijn personeel hem in langen tijd Met meer op het) kantoor of in de bakkerij; :te I zien krijgen-. j - iWje kiezen in deze rubriek geen standpunt terzake de winkelsluitingswet, maar de actie i van etc firma Jamin komt ons wel gevaarlijk voor. Als ieder meent tegen de wet te - mogen i en moeten ingaan, weikei voor hem bezwaarlijk J is, dan gaan we j&aar den chaos. Die firma damin i schijnt zich al moeilijk te kunnen schikken in 1 het nauwsluitend pak der sociale wetgeving- Van de week stond een der firmanten ook ai terecht j wegens overtreding van de arbeidswet. En dan i is er ook nog het arbeidskaarteingeschil geweest en de aliaije met de petroleumkacheltjes in de winkels. Dr. W,. de Vlugt, burgemeester van Amster dam sedert elf jaar heeft van de week on. der veel belangstelling zijn zestigsten verjaardag gevierd. De heer de V lugt is een bekwaam en po pulair burgervader. Ofschoon een overtuigd an ti revolutionair, beschikt hij over voldoende plooibaarheid om met vrucnt| samen te werken met rose en roode wethouders van, de hoofd stad. Het ooliege van D. en \V;. in Amsterdam vertoont zelfs een zekere homogeniteit. In den Daag overleed op öó-jarigen leeftijd de heer O. D. Deters jgewezen rijksbouwkumdi ge.. Onder zijn architectuur werden gebouwd o.m. het ministerie van 'Justitie te 's-Oraven- hage, het museum te Groningen, de K|0ninklijke Dtallen bij het Lpo] en het postkantoor te Am sterdam. ci MUNHARDT'S SALMIAK VPrta6/eéien* Doos 20 en 3 O cl. andere medicijnen dan uw liefde. Maar om uwentwil wenschte ik dat ik jaren geleden gestorven ware. Om uwentwil wenschte ik dood te zajn." „Ik versta u niet. Hoe zonderling is u," zeide het meisje, „welke kommer kwelt U?" „Geen nieuwe, mijn kind. Hoe bezorgd zie je er uit! Je moet mijn last niet op je schouders nemen, Alexa, morgen zal ik weder de oude zijn. Het is maar, dat deze jonge man, onze gast, mij met een eigendommelijk heimwee heeft vervuld een ver langen naar mijn vaderland, zooals ik nooit geloofd heb, dat over mij zou komen. Wij willen niet verder daarover spreken, kindlief. Men moet blijde zijn in dit ischoone Griekeland te kunnen leven en sterveni" en toch zuchtte hij zwaar. Hij kon zijn dochter niet zeggen welke uren van angst, van vrees en verlangen hij doorleefd had, sinds lord Kingscourt zich in zijn huis bevond. Hij kon zijn dochter niets mededeelen van den door waakten nacht en zijn urenlange, rustelooze wan delingen; van de kwellende herinneringen, die hem in de laatste vier en twintig uren zijn lijden van jaren lang nogmaals deden doorstaan. Het was zijn wensch geweest, haar jong leven vrij van zorgen te houden, en zijn leven moest afgescheiden van ■het hare blijven; zijn verleden moest voor haar steeds een verzegeld boek wezen. Daarom dwong hij zich gezond te schijnen, lachte haar vriendelijk toe en wendde het gesprek op een ander punt. „Ik ben niet in staat geweest, onzen gast heden een bezoek te brengen, Alexa," zeide hij. „Heb je iest van hem gehoord?" „De huishoudster zegt, dat hij zeer ziek is en bin nen een maand niet kan worden getransporteerd," antwoordde Alexa. „Maar zij gelooft zeker dat zij hem geheel zal genezen." „Een zwaar rheumatisme is een verschrikkelijke ziekte," zeide Mr. Strange, „maar Amtnka is een goede ziekenverpleegster, en zij zal meer doen dan de geneesheer uit Athene, die hij met zijn vriend morgen verwacht, Laat ons beneden naar de golf gaan, Alexa. De lucht doet mij goed." De graaf hoorde dat zij zich verwijderde, en we derom strekte hij onwillekeurig zijn hand naar de rozen uit, die hij opnieuw aan zijn lippen drukte. Er lag zulk een gloed op zijn wangen, zulk een eigenaardigen glans in zijn oogen, dat Briggs, we der binnen komende, beweerde dat hij koortsachtig was en hem een verkoelenden drank en een slaap poeder ingaf. Des namiddags van den volgenden dag kwam Mr. Bertin Kollys, gevolgd door een Atheensch genees heer en geleid door den wijngaardenier, die lord Kingscourt in het huis had gebracht, aldaar aan. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1932 | | pagina 1