31 Om. '33
S00Ü.!5. h®f NieuweTaar
G. GEUS' 6 cents Sigaar
1933
Van Oud tot Nieuw
Op de grens
Umnerinp aan 1931
n<£K?kS! EC°"
Magdalenenstraat 14
Alkmaar
Nieuwjaar
SSTSSn"00"™1 acM m 8"»'= ™-
Nuchter beschouwd is Nieuwjaarsdag een dag als
de overige 364 dagen van het jaar. Van Oud tot
Nieuw verspringen we slechts één etmaal, juist
als anders, alleen de wereld heeft In haar alge
meen bestaan een nieuw mijlpaaltje bereikt, waar
van de plaatsing door een astronomischen kring
loop wordt bepaald Omdat wij met de aarde mee
draaien, daarom ontmoeten ook wij die mijlpaaltjes.
y zoon gelegenheid zuchten we eens zwaar, om
daarna, met zonder eenige ontroering, de handen
van magen en vrienden te drukken en onze beste
welvaart11 V°°r dezer westelijke rust en
,is 111 vele opzichten goed, dat die paaltjes
daar staan op onzen levensweg en het is ook goed,
fnlWhr!e met ZOnder meer willen Passeeren. Een
oogenblikje van rust is noodig op een groote wan
deling en daartoe nooden ons die paaltjes We zien
eens om naar den weg dien we hebben afgelegd,
henrnieren ons een wijle, wat we daar voor moois
hebben ontmoet en welke leelijke dingen we er
aanschhouwden of beleefden Misschien wel
veroorzaakten. Dan wenden we den blik weer af
en zien we voor ons, naar den weg, dien ws verder
moeten gaan. Slechts de dwazen of boozen zullen
voortgaan zonder zich de lessen van den afgeleg
den weg ten nutte te he\»ben gemaakt, zij strui
kelen straks weer over dezelfde soort hindernissen
rukken dezelfde schoone bloemen af, die ze ook
voordien vernielden en sloffende gaan ze verder
het vuil en de stof met hun voeten om zich heen
stuivende De verstandigen en goedwillenden na
men de lessen uit het verleden ter harte en ze zul
len daarodro op den nieuwen weg meer geluk er
varen meer schoonheid beleven, minder beder-ven
en met grooter voldoening den nieuwen mijlpaal be
naderen
Straks staan we allen aan den mijlpaal 1932—1933
Welnu, dan is het goed, dat we elkaar daar even
ophouden, opdat geen der onzen zorgeloos of door
zorgen willoos geworden, voortwandelt zonder de
weldaad van de rust te hebben gesmaakt en het nut
dat de overdenking afwerpt, deelachtig te zijn ge
worden Verwanten, vrienden en bekenden bieden
elkaar daarom bij het scheiden van het jaar en bij
de intrede van het nieuwe hun wenschen. We zul
len die dezer dagen veel hebben aan te hooren en
dikwijls hebben te uiten, maar het is geen mono
tonie, welke nutteloos is, omdat we steeds weer
door herinnerd zullen worden aan de beantwoording
der vragen, hoe was het wat leerden we, hoe kunnen
we het nieuwe jaar beter gaan leven?
Voor zeer velen bracht het oude jaar weinig
vreugdevols. Dat was ten deele eigen schuld en die
schuld moeten we zeker in het komende jaar zien
te verminderen. Maar veel vreugde moesten we al
len ook missen door omstandigheden buiten onze
schuld. Maar veel vreugde moesten we allen ook
missen door omstandigheden buiten ons om We ba
nen allen zelf ons levenspad maar de grond, waar
over het pad gaat, wordt ons toegewezen. Een pad,
oat over steenachtigen bodem voert, kunnen we
niet zoo opfleuren als een weg welke een vruchtbare
vlakte snydt, maar altijd toch kunnen vfe er iets
voor doen om het aanzien van een pad of weg te
verfraaien, Langs een vruchtbare vlakte wil alles
groiene en bloeien voor een dorren bodem moeten
we de geschikte plantsoorten zoeken en aan derzel-
ver verzorging altijd tyd en moeite besteden. Maar
dan kunnen de resultaten ook schoon zijn
Op het oogenblik loopt veler levenwsegover een
dorre vlakte. Welnu, laten we dan wat extra moeite
doen om dien weg op de daartoe meer geëigende
wijze te verffraaien. Waar geen rozen groeien, kan
men nog vreugde beleven aan het eenvoudige Steen
bloempje. Zelfs in distelen is schoonheid te vinden
als we de moeite nemen om ze erin tê zoeken
Wat zal de toekomst ons brengen? Deze
vraag vooral houdt ons bij den aanvang van het
nieuwe jaar bezig. Wij weten het niet en
zouden Jiet toch zoo gaarne weten.
Wij zijn nieuwsgierig als de reus in de Chris-
tophoruslegendeAls het vreemde kind, dat zijn
bescherming heeft ingeroepen, door hem in den
winternacht door storm en regen over de rivier
is gedragen, en eindelijk den anderen oever be
reikt op het oogenblik, dat de zon haar eerste
stralen over de rotsen werpt, vraagt hij; „Hoe
heet ge toch? En als dan het antwoord luidt:
Geluk
hooging van den tabaksaccijns, de Oncenten nr.
°P de bieraccijns, de cKivelwTt de
Werkloozensteun legde zware lasten op de schou
f De Bedrijfsradenwet echter werd
nog aangenomen en een wet tegen Godslastering.
Het is een goede gewoonte dat ook de uitgever
en de redactie van een krant tot den lezerskring
by het wisselen van et a jhurnha.rMao.g—égai
by het wisselen van het jaar hun heiwienschen
richten. Een gewoonte, die groeit uit de natuur-
y e verhouding. Het plaatselijk blad vooral is e?n
goede vertrouwde in het gezin, de plaatselijke
krant behoort tot de familie. Zij immers verteld
in haar redactie- en advertentiekolommen wat de
families ter plaatse onderling beleven en wat ze
■elkaar hebben aan te bieden. In moeilijke oogen-
blikken staat de krant klaar om de kleine gemeen
schap tot onderlingen steun en hulp op te wekken
en ze door een goed woord moreel te sterken. De
uitgever heeft zijn abonné's noodig en zijn adverteer
ders, maar dezen op hun beurt behoeven de krant
We kibbelen op z'n tijd wel eens met elkaar, zooals
men dat in de beste families doet, maar scheiden
van elkaar, dat doen we nooit, hoewel we ook niet
„aan elkaar getrouwd" zyn, zooals dat wei eens
neet.
We hebben in een jaar veel lief en leed gedeeld,
m dit jaar helaas wat al te veel vanhetlaatste
Maar met moed en vertrouwen en sterk door de
vereeniging van belangen gaan we het nieuwe jaar
tegemoet, waarbij we de geheele gemeenschap van
onze lezers en adverteerders weer tot steun hopen
ring D' d°°r Samenwerking' voorlichting en opbeu-
„ik ben de dag) ,jdie staat geboren' te worden"
1S w-rCUS aog 'evaa wiJs als te voren.
fljn T^wsgterig ook als de held, die
worstelde m den nacht met een onbekende leest;
als de profeet, die uitriep: „Wachter, wat tf*
er van den nacnt?" als de jonkvrouw; die den
naam van den zwaardridder wilde vernemen
htX r Vrag^ °f dwin^*> er .wordt geen,
bescheid gegeven Het eenige wat wij weten 'is
konten VzS gt h6t h€den >in het wafc
yf!eden is voor veIen onzer zwaar ge-
I°°r lde meefit gelukkigen, wfit
het. geluk heeft eveneens zijn zorgen en de voor
spoed zijn bezwaren. Het is zelfs de vraao- of
er wel een groot verschil is tusschen wat iwii
mensehen gewoon zijn geluk en ongeluk te noe
men. Het heeft er soms veel van, of deze bei
den met mystieke koorden Onafscheidelijk aan
yelkaar verbonden zijn en op elkander gelijken,
zooals kinderen van dezelfde ouders gelijke trek
ken kunnen dragen. Geluk en ongeluk brengen
beide hun gevaren en moeilijkheden met zich
mede. Eie last des levens is nu eenmaal zwaar
te dragen voor alle menschen, in welken staat
des levens zij zich ook mogen bevinden, gelijk
Holland zoo naar waarheid zegt: voor alle zielen,
die strijden, en lijden, en zeker zullen overwin-
ne.ii.
Maar dit is zeker en dit is een troost en
opoeunng: de last des levens ,dien wij te dragen
hebben gehad, is niet te vergeefs geweest, want
het sluit in zich den komenden dag. Zij allen,
die toegegeven hebben aan neigingen tot ons
aller vrijheidsbeperking, tot aantasting van de
rechten van den vrijen mensch, weten thans,,-
dat zij zch slaveniboeien willen smeden, met
groote moeite van de handen te schuiven.
,pekomende dag" het is de haam van liet
dat wij, als de reus, door de stormen des levens
hebben heengedragen. Wij weten van dien ko
menden dag slechte dit, dat de zedelijk zwakken
het moeilijk zullen hebban, dat de zedelijk-ster-
ken een voorsprong hebben maar ook de eeri-
sten kunnen sterk worden door te leven naar
de hoogste stem die in ons spreekt: de stem
van het geweten. Maar tenslotte moeten wij
allen de toekomst overlaten aan de macht, welke
ons aller leven regeert en het zeker wel Vzal
maken God regeert; alles is, zooals het komen
moet. Alles is goed.
iWeer komt een nieuwe jaarkring aangegleden,
A.ls schakel in de keten van den tijd,
Lie voor ons het reeds afgelegd verleden,
Verbindt met de 'toekomstige eeuwigheid.
Wat 't oude jaar ons geven mocht aan vreugde,,
kn onze heringing gapen we >t 1
ten wat t ons aan rampspoed gaf te idragen,
Daar zetten wij ons; nu maar over heen.
Var kiezingen voor de Eerste Kamer brachten seen
mSW.h ;Ve*P0,lltieke constehatie des lands
i™™* k Buitenland leefden we gelukkig invol-
komen vree. De minister van Buitenlandsche Zaken
heeft oorspronkelijk de onderhandelingen met Bei-
e^n nieuw Verdrag voortgezet en een oo
genblik scheen het, of men tot overeenstemming
zou geraken, ook over het doo7de S Z ta
geerde Antwerpen-Rijnkanaal. Toen bleek dat het
vlnUH ?niWOrpfn kanaal maar weteig ^u afwiik4
van dat hetwelic eerder door de Eerste Kamer was
afgewezen, ontstond in bepaalde kringen een ^r?
fand^t h- W6lfke door millister Beelaerts von Blok
I6?1 onrechte als weergevende de al
y meene voiskopmie aangezien, waarom hij voor-
°°PJZ van veroere onderhandelingen afzag en de
te laten msten. Kamerverkiezingen in 1933 besloot
„Jf1 °^ok>niëd werden ook zeer sterk de gevol
gen van de wereldcrisis ondervonden De Indische
€en, aanzienlijk tekort de bedrï
ven in lndie gaan slecht, en naast aanmerkeliike
salarisvermindering is er éok op groote scnaaf onte
siag gegeven, jnr mr. de Jonge, die dit iaar het
knmTn'^f Ned. Oost-Indië overnam, ziet de toe-
aanaacht werd in Indië de ontwikkeling ge-
vTa,n d! geoeurcenissen in het Oosten. spe-
We hebben°?n he?nr,Vatn Japan ^^nover Cchina
we hebben in het Oosten aanzienlijke belangen te
gen mogelijke imperialistische strevingen van an-
MkeSittdeVnndedige?' Neclerland behoort trouwens
ook tot de onderteekenaars van hét negen-mogend-
V waart|y de onscheindbaarheid van
den Chineeschen bodem werd gegarandeerd.
buitenland.
Zoo gaan wij weer met frisschen moed beginnen,
Lie nieuwe phase (van den levensstrijd.
Ai hopend, dat het nieuwe jaar ons bren°-e,
Naast moeite en zorg pok iets, dat «ons verblijdt.
„Gelukkig Nieuwjaar" klinkt nu allerwegen;
„Gelukkig Nieuwjaar" gaat van mond tot mond
„Gelukkig Nieuwjaar" wenscht ook de Eedactie,'
•Aan alle lezers in deez' nieuwe stond'
JAARWISSELING.
Bij de jaarwisseling kan men naar het verleden
<?n naar de toekomst zien. Wij hebben reeds zoo
dikwijls voornamelijk naar het verleden gestaard-
zouden wij het thans wederom doen, wij zouden in
sombere gemoedsstemming geraken door het jam
merlijk beeld, dat ten tweedenmale opleverden
öegen m, die zich geroepen hebben geacht om
de leiding van 's lands zaken in handen te ne
men en evenals einde 1923 door hun falen een
beschamend voorbeeld aan de natie gaven. Laten
ij daarom in de eerste plaats naai- de toekomst
Een weinig peinzen
Zoo even maar,
In 't laatste etmaal
Van 't stervend jaar
Nog eens herdenken
Wat Is gescheid,
En hoopvol polsen,
Wat toekomst biedt.
Men leest de aren
Van vreugd bijeen
Op korenakker
Van het verleen.
Elk uurtje vréugde,
Dat men ontving,
Herkrijgt zijn glans door
Herinnering.
Maar somb're uren
Van droefenis,
En zwarte dagen
Van groot gemis.
Herinneringen
Aan haat en leed,
Daarvoor is 't beste,
Vergeef, vergeet.
De nieuwe jaarkring
Weer afgewacht
Met optimisme
En strij denskracht.
Zoo even peinzen
Met fluist'rend woord:
Zoo even stilstaan
En dan weer voort!
BINNENLAND.
15 fcenslotte altijd interessant om bij het
aan het Z nog ®ens de gebeutrenissen
k£? bet ?og te 'aten voorbijtrekken, welke ons
vWH hebben geintersseerd of van grooten in
vloed op ons persoonlijk dan wel od het alée
^elnr0mtattSChaPPelyk leven zijn geweest. Hier L
de krant kunnen we ons slechts inlaten met de za
geweest V°°r 66n led6r 0nzer van bete€ken's zijn
telken»3™*1**2 1?eeft zeer sterk gestaan „in het
bed^iil^n g^mler!e wereldcrisis. Bijna alle
bedryven heel de handel en ook schier alle per
sonen individueel hebben de hoogst ernstige ge-
vnngriPnVav i aatechapelij ke ontwrichting onder-
pd df"- Velen hebben onder die gevolgen geledtn
weinigen zijn er onder bezweken. Het was
HAh t t we genlegd zÜn om aan te nemen
dah het niet erger kan worden. Die gedachte doet
tenminste nog een zeker optimisme rijzen voor de
kadpdp' welke we in 1933 zullen krijgen toebedeeld
Andere, meer reeele aanduidingen voor een econo
mische opleving zijn er niet.
*n bet h®!"1 van het afgeloopen jaar werd het
vïFtiïh m 61? m on„s land geschat op circa
225 000. Nu raamt men het op 314.000. De nood
zaak om al deze slachtoffers te steunen, vroeg enor
me uitgaven en legde schier ondargelijke lasten op
het andere deel van het volk, dat haar inkomsten
toch reeds sterk zag gedaald Ónze wetgeving rient-
te zich geheel naar de crisisomstandigheden. We
werden het pad van- het protectionisme opgedreven
Overal in het buitenland omgaf men zich door
hooge tolmuren en wilden we eigen handel en
nyverheid niet doen vergaan, dan moesten we we'
bewilligen m contingenteeringsmaatregelen en ver
hoogmg van tarieven. Intusschen demonstreerden
we naar buiten onze onveranderde liefde voor den
vryhandel door mede-onderteekening van het Ver
drag van Ouschy, dat een geleiedelijke afbraak
bedoelt van de, tariefmuren, te beginnen bij die
welke ons land, België en Luxemburg scheiden In
tusschen is het zeer twijfelachtig of het Verdrag
ooit zal worden geratificeerd, daar groote Europee-
sche staten er een onderlinge bevoordeeling der
onderteekenende staten in zien en daarmede een
aantasting van hun eigen meest-begunstigings-
rechten
Van de speciale crisiswetten, .welke tot star.d
kwamen noemen we: de Crisispachtwet, (van Ebels
c.s.), verschillende contingenteeringswetten, de ver-
Hdt is natuurlijk niet alleen ons land, dat onder
de geweldige maatschappelijke crisis gebukt gaat-
het is een wereldverschynsel, een ziekte van de
kapitalistische maatschappij, verergerd door we-
lmSfrplica,tles' als de enorme schuld- en
herstelbetalingen. Het aanta lwerkloozen op het
lioén geschat*16 d66^ der W€re'd wordt op 30 mil-
De genezing wordt bemoailijkit, doordat de
menschheid zoo weinig geleerd blijkt te hebben
De oude oorlogsvijanden staan na 14 jaar van
vrede nog steeds wantrouwend en verbitterd teven-
over elkaar. In het afgeloopen jaar is de nationa
listische en imperialistische geest niet weinig ver-
sterkt geworden en daarmee het gevaar voor nieu-
wen volkerenstrijd in het verschiet. Dat nationa
lisme deed immer hoogere tolmuren optrekken het
verlokte tot politiek avontuur, als dat der fascis
ten in Duitschland en andere landen en het ver
oorzaakte imperialistisch geweld, als dat van Ja
pan in Mandsjoerije en China
Met de versterking van den nationalistisch en geest
groeide ook het verzet tegen de Vredesverdragen in
de overwonnen landen. Er wordt thans openlijk op
herziening aangedrongen. De Duitschers wenschen
recht in Opper-Silezië en ze verlangen mandaats-
gebieden. De Hongaren eischen de hereeniging van
de afgescheiden gebieden met het moederland. Mus
solini, een vroegere vijand, heeft herziening der
Vredesverdragen bepleit, ja, een noodzaak durven
noemen.
Ondanks het langdurig verzet der Franschen is
er trouwens een begin gemaakt met de herziening
van de bepalingen van het Tractaat van Versailles.
We herinneren daarmee aan de erkenning van de
gelykgerechtigdheid der overwonnen staten in zake
bewapening.
Ook is Duitschland in dit jaar te Lausanne ont
heven geworden van verdere herstelbetalingen
Duitschland behoeft thans nog 3 milliard te stor
ten, niet als herstelbetalingen echter, maar als bij
drage in een fonds tot economisch herstel van
Europa.
De vroegere geallieerde mogendheden hadden er
vast op gerekend, dat ze na deze schoone geste be
loond zouden worden met kwijtschelding van hun
eigen leeningsschulden (ten behoeve der oorlogs
voering) aan de Ver. Staten, maar die verwachting
is voorloopig mis gebleken. Frankrijk heeft nu, bij
besluit van de Kamer, geweigerd om verdere be
talingen te doen. Hoover, de thans nog aan het
bewind zijnde republikeinsche president der Ver.
Staten, weigert concessie te doen, zoolang Frank
rijk niet begint met de hervatting van haar beta
lingsverplichtingen. Op 4 Maart a.s echter wordt
Hoover, blijkens het verloop der November-verkie-
zingen opgevolgd door den democraat Roosevelt,
die misschien iets toeschietelijker tegenover de
Europeesche schuldenaars zal staan, al denkt ook
hij niet aan volledige kwijtschelding.
Er zou voor de Europeesche mogendheden nog
wel te praten vallen met de Amerikanen, als het
ter Ontwapeningsconferentie maar wat vlotter
ging. Uncle Sam kan het nu eenmaal niet ver
dragen, dat hij zijn geleende dollars niet terug
krijgt, onderwijl ze daar in Europa milliarden over
blenven hebben voor leger en vloot. Die Ontwape
ningsconferentie heeft nu het geheele jaard ge
duurd, maar resultaten zijn er nog niet. Duitsch
land weigerde dezen zomer verder aan de beraad
slagingen deel te nemen, zoolang haar recht op
bewapening, juist gelijk andere Staten dat noodig
oordeelden, niet was erkend. Na zeer moeilijke be
sprekingen kwam het eindelijk tot een accoord Nu
moeten we afwachten, of er in 1933 eindelijk'iets
concreets inzake ontwapening of be wa oen in g;s ver
mindering kan worden bereikt.
Het prestige van den Volkenbond heeft door het
