ae
FEUILLETON
Onschuldig verbannen.
-aar-s-i 555 SS-1 SAKS
dn- en Verkoopbureau. De weg van den tuinbouw
naar de schotel op tafel moet verkort worden. Ver
schillende invloedrijke personen en corporaties zien
dit reeds in, en ook de bedoeling van het In- en Ver
koopbureau is geweest den weg te bekorten. Wü
het In- en Verkoopbureau iets beteekenen dan moet
•het een apparaat zijn, dat zooveel'mogelijk onze
producten voor menschelijk voedsel moet bestem
men. Spreker geeft toe, dat men daardoor in con
flict met den handel zal komen, maar meent, dat
de handel de goedkoope prijzen belemmert. Spreker
komt tot de conclusie, dat men niet moet vasthou
den aan het principe. Het is altijd zoo geweest, en
zal altijd zoo blijven Elk middel moet aangegrepen
worden. Spreker wil de binnenlandsche mogelij khe
den uitbreiden, op alle manieren, en wekt de ver
gadering op het voorst aan te nemen.
De heer HAM (Wijdenes) merkt op, dat het voor
stel een principieele kwestie heeft. De Zuiderkogge
•als vereeniging meent dat men van dit terrein
•moet afblijven. Men moet zich enkel bemoeien met
veilingsaangelegenheden, en het overige overlaten
aan het particulier initiatief. Persoonlijk meent de
spreker echter, dat de centrale organisaties zich
moeten begeven op sociaal-economischen weg. Spr
meent dat men moet komen tot een centraal Im
port- en Exportbureau, en zich enkel niet bepalen
tot de binnenlandsche markt, en haalt daarbij ver
schillende uitspraken van Professor Veraart aan,
die centralisatie aanbevolen heeft.
De heer S. de BOER zegt, dat al wat aan de vei
ling gebracht wordt en niet verkocht kan worden
«egen redelijken prijs noodzakelijk vernietigd moest
worden. Spreker betreurt dit, en doet een tusschen-
voorstel om alle producten, die overblijven, te ex
porteeren naar streken, waar onze producten niet
eoo bekend zijn, in ons land, en ze verkoopen tegen
minimumprijzen.
De VOORZITTER zegt dat het prae-advies geheel
in den lijn van de minimumprijzen ligt. Deze beoo
gen niet op een hooger prijsniveau te komen,
maar er moest paal en perk gesteld worden aande
belachelijke prijzen. Aan de minimumprijzen is ech
ter niet steeds de hand gehouden en vandaar heeft
de Noordermarktbond voorstellen gedaan, waardoor
(uiteindelijk het In- en Verkoopbureau tot stand
igekomen is.
Wanneer het In- ,en Verkoopbureau zou ingaan
op het verzoek groentehallen te stichten, zou het
kapitaal ervoor beschikbaar, veel te klein zijn.
Bovendien moet het In- en Verkoopbureau het ter
rein van den handel niet betreden.
Vervolgens komt het voorstel B. P. O. in stem
ming, dat met 52 tegen 5 stemmen verworpen
•wordt. Eendracht Medemblik stemde voor
„De Centrale Veilingsvereeniging Warmenhuizen
„en Omstreken stelt voor aan de regeering ti
„verzoeken de teelt van grove tuinbouwproduc
„ten te willen beperken in dier voege, dat deze
„teelt weder tot de oude tuinbouwcentra wordt
„teruggebracht en dat aan hen, die van andere
„steunregelingen dan de tuinbouwsfeunfege-
„ling profiteeren, wordt verboden tuinbouw
„producten te telen."
men elders contracteert. Uitbreiding wordt dan
voorkomen en het speculatieve voor den handel
wordt weggenomen. Verder acht spreker het een
bezwaar, dat menschen met kleine gemengde be
drijven uitgesloten zullen worden.
De AFGEVAARDIGDE van de EENDRACHT wil
importproducten voor exportproducten stellen.
De AFGEVAARDIGDE van OPPERDOES wil alle
regeeringsmaatregelen uitschakelen. Ook de var-
kensboeren klagen over de wetten. We leven in een
vrij land.
Meerdere afgevaardigden verklaren zich voor de
sint maestal *n combinatie met den hr missie Lovink heeft tegen gestemd, toen er een
mm met, alsemeene stem- .motie werd aangenomen, de vijf millioen te ver-
hltïl herkozen wordt, maakt speker zich niet zoo hoogen. Spreker vindt dat de heer Valstar maar
'J? s wet zou spreker kort kunnen eens naar Du?s moest luisteren Deze kapitalistische
Shik g?uw mogelijk en zooveel mo- samenleving zal verdwijnen, volgens speker.
voeriff w*. S. ,!lde voorgeschiedenis uit- De heer Valstar heeft niet genoemd de groote
voerig na. Het heeft lang geduurd voor in tuin- optochten-der tuinders
steunregeling gevoeld werd en regee- De heer A. HOOGLAND constateert dathet Cen
w ^^refe«n Zljn ?g uitgeb!even- Daarom was traal Bureau niet heeft overgenomen 'de actie om
Bureau ook eerst niet genegid de kat steun door een bepaalde groep verleden jaar Het
den bel aan te binden, o.a is het initiatief tot Centraal Bureau is te laat gekomen Deheer Val
teelbêpërküig"enbetoo*gm,"da't dan'slechu'de moge- ook lan^het veroorzaakte nood star toonde humor te bezitten, maar irapjes over
lijkheid zal komen weer op eigen beenen te komln tóestand8 al tL^wI^BU5eaU £ega.an' ,ToenJ de magere en vette boeren komen bij zooCernstig
De afdeeling Warmenhuizen brengt hLr voorstó deErlangachtted2^ <?nde™.erp niet pas' (Applaus)) Er zullen an
terug tot teeltbeperking in het algemeen. Geschraot tifdsün aekomcn nn Bureau het dere dingen moeten gebeuren. Termijnbetaling is
zou moeten worden op voorstel van den heer KOS- bil de^ 7? pnmrriw*?* *n begonnen belachelijk, want er is meer noodig dan brood. Over
?e.a«nea, „A die van een ande^sfeun- i Zit*™ 69 tÜinb0UW niet meer
bekende advies van d'e commissie Lovink, dat een
bedrag van 20 millioen noemde. Verschillende con
structieve maatregelen zijn bepleit. Op 19 Juli heeft
teeltbeperking. menwerking door de organisaties ven siie
regeling profiteeren
De heer GLAS vindt dat teeltbeperking vanzelf
komt. De koolcontracteerders hebben hun kapitaal
grootendeels verloren,
Toelichting.
Nu het afzetgebied steeds meer wordt beperkt,
is het noodzakelijk dat ook de productie van grove
tuinbouwproducten wordt ingekrompen. Dit zal
d'e eenige manier zijn om in de naaste toekomst
de teelt loonend te maken. Het is daarbij niet
meer dan billijk, dat de landbouw, die reeds ge-
ruimen tijd steun geniet, genoodzaakt wordt zich
van het terrein van den tuinbouw terug te trek
ken. Een spoedig ingrijpen is echter noodzakelijk
met het oog op de teeltplannen voor het volgende
jaar.
Prae-advies van het bestuur.
De heer MOLENAAR (Warmenhuizen) licht het
voorstel nader toe en gaat de geschiedenis van het
voorstel na. De regeering schijnt het op teeltheper
king aan te sturen. Grove tuinbouw is eigenlijk
speculatief. Bij een goed jaar wordt direct voor een
volgend jaar gecontracteerd door den handel in
de landbouwpolders. Spreker geeft toe, dat er con
flicten kunnen komen, ook met Langcdijker tuin
ders, die zelf contracteeren. Hierin zou tegemoet
gekomen kunnen worden. Men zal het misschien
een lapmiddel vinden, maar de ideëen van den hr,
Kennedy zijn nog vrome wenschen.
De heer KLIFFEN (Noordscharwoude) becriti-
iseert het prae-advies van het bestuur. Aan den
(Langendyk is het op het oogenblik onmogelijk op
dezen bodem bewaarproducten te telen. Speciaal
roode kool levert bezwaren op. Echter acht spre
ker cultuurbeperking gewenscht.
Sprek'er zou willen dat men een gedeelte zou af
staan vooi>graan e.d. gelijk aan het gedetlte, wat
12)
De tranen, die te voorschijn kwamen en de smar:
verstikten haar stem, en Lord Kingscourt, ontwa
rende, hoe vreeselijk zij leed, vergat het verwijt,
dat reeds op zijn lippen zweefde De graaf zag van
haar naar haar vader en beschouwde hem met
scherpen argwaan. Dewijl hij aan geen krankzin
nigheid kon gelooven; daar dit geheim een niet
te loochenen feit was, beproefde hij zich een denk
beeld te vormen wat dit wel zou kunnen wezen.
Was zijn gastheer schuldig aan een misdaad, welke
lang geleden had plaats gehad? Was hij wegens het
een of ander vergrijp verstooten uit zijn vaderland,
uit zijn familie? Onmogelijk! het edele, ernstige
gelaat gaf een edel en verheven gemoed te kennen,
het wees op een onberispelijk vast karakter, op een
inborst, niet in staat tot een misdrijf.
Nooit was in Alexa's ziel eenige twijfel opgeko
men omtrent haar vader; en hoewel de graaf een
oogenblik anders dacht, drong hij toch iedere
slechte opwelling terug.
Verward en diep bedroefd begon Lord Kingscourt
Mr. Strange weer met smeekingen te bestormen om
hem zijn geheim mede te deelen en zocht hij Alexa
te bewegen haar beden bij de zijne te voegen. Deze
echter, door de verklaring van haar vader diep in
het hart gewond, bewaarde een angstig stilzwijgen.
Haar vader maakte zich zacht van haar los en
ging met gezonken hoofd de kamer op en neer
„Ik geloof dat u, hoe dan ook, het slachtoffer is
van de misdaden van anderen, Mr. Strange," riep
Lord Kingscourt na een lang stilzwijgen uit. „Wil u
mij niet als uw vriend aanzien en mij uw ver
trouwen schenken? Ik kan iedere onteering door u
gedragen-, met u deelen."
Mr. Strange schudde ernstig het hoofd.
„Ik dring er thans niet meer op aan,'dat gij mij-
uw levensgeschiedenis leert kennen," voer de graaf
voort. „Ik heb het meest onbegrensde vertrouwen
in u Geef mij Alexa tot vrouw en laat uw geheim
een geheim blijven voor altijd. Niemand zich naar
de levensgeschiedenis mijner echtgenoot vragen.
Ik ben mijn eigen meester en heb niemand reken
schap te geven van mijn doen of laten."
„Juist daarom moet ik u van een overijlden stap
terug houden," zeide Mr. Strange.„Ik ken de En-
gelschen zeer goed; ik ken den trots en den hoog-
moeod van de Egelsche aristocratie. Ik zeg u, Mylord
dat mijn dochter, hoe onschuldig, lief en schoon
zij ook moge zijn, een verstootene is in de maat
schappij.
Was haar lot aan uw vrienden bekend dan zouden
al uw aanzien, uw rang en rijkdom de deuren van
de gezelschapskringen niet voor haar openen De
koningin zou niet veroorloven dat zij haar salon
Het aldus gewijzigde voorstel wordt bij acclamatie
aangenomen.
„De Centrale Veilingsvereeniging Warmenhui-
„zen en Omstreken stelt voor aan de regeering
„teverzoeken maatregelen te nemen om execu
ties in het land- en tuinbouwbedrijf te voor
komen.
Toelichting
Het blijkt steeds duidelijker, dat vooral de hy-
potheekboeren de slachtoffers van deze crisis zul
len worden. De overwaarde van hun onderpanden
is verloren gegaan en in tegenstelling met de
pachtboeren, wier pachtsommen belangrijk wor
den verminderd, blijven hun uitgaven, renten en
.asten even hoog. Bij opzegging van de hvpothe-
ken zijn ze niet in de gelegenheid ander geld
te bekomen De executie met al de noodlottige
gevo.'gen daarvan blijft hen dus steeds bedreigen
Een spoedig ingrijpen van de regeering lijkt ons
daarom noodzakelijk.
Prae-advies van het bestuur.
De heer SLOT (Warmenhuizen) iichr het voorstel
nader toe. Maatregelen kunnen niet aan het par
ticulier initiatief overgelaten worden.
J)e heer ZWAGERMAN verdedigt als persoonlijke
overtuiging boycot van de bedrijven.
De heer RUSTENBURG (Opperdoes) vindt het
niut gewenscht de hypotheekohoude.vs te .beletten
zoo noodig te executeeren. Spreker zou er wel in
kunnen meegaan, als de regeering rente van de
tuinders betaalt.
De heer MOLENAAR acht het voorkomen van
executies door particulieren een zekere rechtsver
krachting, omdat men van buiten af de noodzaak
niet kan beoordeelen.
Na eenige discussies wordt hec voorstel War
menhuizen aangenomen.
,.Het bestuur van den Noordermarktbond
„wenscht het- volgende onder de aandacht van
„de algemeene vergadering te b.o.igen
,Is het, in verband met d'e toekomstige tuin-
bpuwsteunwet wel gewenscht, de gestelde mi
nimumprijzen te handhaven ook voor 1933?
Toelichting.
N i Noordermarktbond is na kennisneming va.-,
te 'uirboiwrt.ir.wet, van meening, dat er een
proo; r or.billijkheid in schulit om producten, welke
de irur imam) rijzen niet kunnen opbrengen hier
van uit te sh.Hen, terwijl dit toch vaak producien
van prima kwaliteit zijn.
Ho wenscht do erom bovengenoemde vraag aan
een ernstig bespreking te onderwerpen
Prae-advies van het bestuur.
Bij het volgende punt der agenda zal dit onder
werp waarschijnlijk uitvoerig worden beproken.
Hetgeen is geschied.
De .Noordermarktbond betoogt dat het weu-
schelijk is, reeds morgen den dag een actie te
voeren tot verhooging der minimumprijzen.
EREDE VAN DEN HEER VALSTAR, VOOR
ZITTER VAN HET CENTRAAL BUREAU
VAN DE TUINBOUWVELINGEN. OVER
DE STEUNWET VOOR DEN TUINBOUW
i,T valstar wijst erop, dat haast in geen
Noordhollandsch blad de naam Valstar tegenwoor-
ken; niemand zou omgang met haar hebben
Iedereen, arm of rijk, zou haar ontvlieden. Ik zeg
u daarom op nieuw, er rust een vloek op haar.
Laat haar alleen bij mij."
Alexa had haar gezicht in de weeke kussens der
fauteuil verborgen, waarin haar vader gezeten had.
Eik woord trof haar hart als een vernietigende slag
Lord Kingscourt wankelde, alsof hij bewusteloos
werd; dan bad en smeekte hij weder, zooals slechts
een man die bemint kan smeeken en bidden; maar
mets vermocht het besluit van zijn gastheer, dat
hij het huis dadelijk moest verlaten, te veranderen
Eindelijk wendde de graaf zich tot het jonge
meisje.
"P?dt J€ me werkelijk weg, Alexa?" vroeg hij in
vertwijfeling. „Moet ik bepaald vertrekken? Is er
geen hoop meer?"
Het meisje zag op. Een onbeschrijflijke weemoed
lag in haar oogen.
„Er is geen hoop," antwoordde zij. „Ik kan je
niet volgen zonder de toestemming van mijn vader.
Ik was nooit in mijn leven ongehoorzaam en kan
het ook nu niet zijn. Hij heeft beslist. Er ligt een
vloek op mij en daarom moeten wij scheiden
„Dan moet ik vertrekken," riep de graaf wanhopig
uit. „Ik weet dat je me bemint, Alexa, en ik zweer
je, dat al wordt je nooit mijn vrouw, ik toch nimmer
zal huwen. Ik zal je steeds als de mijne beschouwen"
of dood of levend, of nabij of verre. Ik wil thans
niet langer bij je aandringen en je lot door mijn
tegenwoordigheid niet zwaarder maken. Gij be
hoeft niet te vluchten, Mr. Strange. Morgen met
het aanbreken van dag zal ik dit huis verlaten-
maar ik zal het volgende jaar, en ieder jaar, zoo
lang ik leef, terugkomen. Misschien dat de tijd een
verandering brengt in het vonnis van je vader,
Alexa; misschien helpt ons de voorzienigheid Als
een ziekte mocht komen of de dood dan heeft wel
licht je vader berouw over zijn hard oordeel. Hij
kan je niet zoo alleen, zonder vriend of steun, in
de wereld achterlaten. Van welken aard de ont
eering en de schande van het verschrikkelijk geheim
ook mogen wezen, ik zal het mij steeds tot een
geluk en een eer rekenen als jij, Alexa, besluit om
mijn vrouw te worden!"
Het gelaat van' Mr. Strange trok krampachtig te
menwerking door de organisaties van alle veilin
gen is geweest. Het schijnt nu wel, dat men de
veilingsorganisatie, en speciaal den voorzitter ver
wijt, dat er weinig gedaan is. Tegen de redevoe
ringen van „een zekeren heer Duys" voelt speker
zich met opgewassen, daartegen te „zingen" omdat
de toonaard daarvan genoegzaam bekend is. Spr.
haalt aan een artikel betreffende een vergadering
waarin de afdeeling L.T.B Langedijk naar voren
bracht, dat de tuinbouw zich een moet voelen.
Komende tot de steunwet zelve, merkt spreker
op, dat het Centraal Bureau niet de vader van
het steunplan is. Alle organisaties werkten daar
aan mee, maar allen hebben ook bepleit loslaten
van de limiet van 5 millioen, alle politieke partijen
in de Kamer eveneens. De limiet is echter gebleven
met slechts een eventueele toezegging. Men kan het
nu afwijzen, maar een half el is toch beter dan een
leege dop. Men kan altijd op den ingeslagen weg
voortgaan en verdere maatregelen met kracht ter
hand nemen De veilingen verzamelen reeds cijfers
om deze vijf millioen althans zoo spoedig mogelijk
te kunnen uitbetalen. Dit is toch ook de wensch
van de organisatie. In het voorjaar hebben de tuin-
ners er toch het meeste belang bij, dat het geld 'er
komt Contracteelers en zij die van markthandei
profiteeren zijn uitgesloten. Voor velen is er echter
gelegenheid voorschotten te krijgen, maar daarmede
moet men voorzichtig zijn. Termijnbetaling is beter
velen staan reeds om den hoek van de deur Het
•N.H Landbouwcredi'et laat reeds cessie contracten
teekenen. Het zal wel 10 Januari worden eer de
voorschotten kunnen worden uitbetaald De be
moeiingen van het Centraal Bureau zijn noodig
om ae maatregelen te bespoedigen. De uit te beta
len bedragen zijn nog moeilijk te schatten De
Minister gaat uit van de gedachte dat met de ver
schillende cultuurbelangen rekening gehouden moet
worden.
Er zijn bezwaren tegen de steunwet naar voren
gebracht. Spreker ziet 'echter liever de voordeelen
Dat het bedrag te klein is, kan spreker als Voor
zitter van het Centraal Bureau niets aan doen.
De kwestie van de doorgedraaide producten is in
de Kamer behandeld. De regeering denkt er niet
aan daarop toeslag te verleenen.
Spreker acht de uitvoering van de steunwet niet
zoomoeUijk. Voor de nieuwe oogst kan de zaak van
1932 achter den rug zijn. Wat moet er echter in
1933 gebeuren? Toeslag op de producten?
Spreker voelt daar niets voor. Als de regiering
ande5« maatregelen neemt, ziet het er eind
1933 troosteloos uit. Spreker wil de veilingen be-
•houden, en acht het verheugend, dat door het In-
en Verkoopbureau producte n.die geen prijs opbren
gen uit de markt worden genomen. Voor dien tijd
werkte het minimumprijzensysteem niet. De veiling
moet eigenaar worden van het product Het Tn-
en Verkoopbureau moet over het geheele land uit
gebreid worden. Men ontlast dan de binnenland
sche markt. Spreker acht een millioen daarvoor
voldoende. Het is noodig dat de minimumprijzen
gehandhaafd en ook betaald worden. Ook voorkomt
men door dit systeem bederven van de buitenland-
•sche markt. De organisaties zullen hieraan een
drachtig moeten medewerken en ook een offer moe
ten brengen. De crisis is eigenlijk een prijscrisis
De kwestie teeltbeperking, zooals die in Noordhcl-
land wordt voorgesteld, acht spreker ook in dien
geest uitvoerbaar. Er was overproductie, wat spreker
met voorbeelden aantoont. Spreker sluit zich aan
by degenen die zeggen, „ik moet van de regeering
•niets hebben". Wel kande regeering leiding geven
ten opzichte van het verbouwen, opdat bv. de boeren
den tuinders geen last meer bezorgen (Applaus
De heer MOLENAAR (Warmenhuizen) acht het
verkieselijk dat de steun ineens wordt uitbetaald
De minimumpryzen van thans zy'n vuilnisbeltpril-
zen en deze moeten omhoog.
De heer JB. DE VRIES wijst erop, dat er vorig
jaar door het Centraal Bureau niets gedaan werd.
•Ook toen waren de tuinders er reeds voor. De com-
,Edel, riddeiyk en grootmoedig!" zeide hij zuch
tende. „O, kon ik myn Alexa veilig en gelukkig aan
uw zyde zien maar het is onmogeiyk! Het zou
beter zyn, Mylord, als u nooit weer tot ons terug
kwam; maar dewyi gy u aan myn beslissing onder
werpt, zullen Alexa en ik ons steeds'verheugen, U
te zien, als U Griekenland weder bezoeken wil.'"
,En wanneer er iets onverwachts gebeurt, als U
ziek wordt, zal U my dan ontbieden?" vroeg Lord
Kingscourt.
,Ja, dat beloof ik U; bedenk echter, dat Alexa U
niet kan huwen, ook zelfs wanneer ik dood ben
niet. De vloek zou ook op uw hoofd nederdalen
„Wie weet welk een wending de zaak in' den
loop der tyden neemt," antwoordde de graaf. ,Ik
ik ga aleer je ontwaakt. Dus ^11 ik je thans vaar
wel zeggen!"
„Mylord, het ontbyt zal voor u by het aanbre
ken van den dag gereed staan," zeide Mr. Strange.
„Ik zal morgen by uw afreis tegenwoordig zyn.
Alexa, je zult hem morgen niet terugzien; zeg hem
Lord Kingscourt trad een paar schreden naderby
en opende zyn armen. Alexa stond op en wierp
zich weenende aan zyn borst.
Het is moeiiyk te zeggen, welk van de drie har
ten op dit oogenblik het meeste leed. De graaf be
schouwde met ontroering het bleeke gelaat van het
meisje, en zich zacht van haar losmakende, bracht
hij haar bevende hand aan zyn lippen en snelde
de kamer uit.
Alexa maakte een beweging om te vluchten, ten
einde haar leed aan ieder menschehjk oog te ont
trekken en haar smart in stilte en eenzaamheid
uit te weenen. Een zwak steunen van haar vader
deed haar hart trillen, zy snelde op hem toe,
kuste hem teeder en fluisterde:
„Erg§r U niet om mijnentwil, lieve papa. U heeft
b1 liefde getroffen, maar ik heb toch nog
altijd U wy willen nog meer dan vroeger alles
voor elkander in de wereld zijn en ik zal voor U
leven."
ZEVENDE HOOFDSTUK.
By het eerste ochtendkrieken, zoodra de eerste
teedere glans van het morgenrood zich aan den
-oostelijken hemel vertoonde als de voorbode van
het spoedig verryzen der groote ster des daags,
toen nog donkere schaduwen in de diepten lagen
en grauwe nevels de dalen bedekten; toen rondom
nog diepe stilte heerschte, de natuur nog in een
vasten slaap lag was het huis van Mr. Strange
reeds in volle beweging. Lord Kingscourt kwam uit
zyn kamer, geheel uitgerust voor de reis.
Hy vond zyn gastheer in de huiskamer, op hem
wachtende. De beide mannen reikten elkander de
hand, en, vóór dat er eenige verlegenheid kon ont
staan verscheen Aminka en een dienstbode met het
ontbijt.
Beidé mannen waren bleek en spraken gedurende
het ontbyt zeer weinig. Alexa vertoonde zich niet
en,_ V,°ewel de jonge graaf by ieder geruisch op-
fhrikte en opzag in de verwachting haar te zien,
had hy toch nauwehjks de smart van een tweede
afscheid kunnen verdragen.
Het ontbyt was genuttigd en de gastheer verge
zelde zyn gast naar de veranda, waar zy zwygende
plaats namen. De een zag over de bergen, de andere
naar de zee.
„Uw paard zal spoedig worden voorgebracht, My-
EEN STEM: Naar de Zuiderzee toe!
De heer HOOGLAND: Tuinbouw Is een landsbe
lang.
Een minimuminkomen is noodig. Dat leeft in
den Noordhollandschen tuinbouw Spreker heeft ver
leden jaar reeds toeslag voorgesteld, maar de Prov
Commissie heeft toen gezegd, dat de wensch „ere-
•diet" was. Maar de wensch was „steun." Het is ver
bazend erg, en speker wenscht dat de heer Valstar
dit inziet.
De heer SCHOENMAKER hoopt dat de richtprys
breikt zal worden. Hy meent, dat de heer Valstar
zich terug zou trekken als er niets te bereiken
viel.
De heer KOSTELIJK acht het antwoord aan den
Noordermarktbond onvoldoende Onze producten
zyn eerste klas. Er staat in de steunwet, dat doorge
draaide producten geacht worden ni'et te zynaan-
gevoerd. Daarvoor is echter wel steun noodig. De
heer Valstar zegt, het maakt echter niet uit men
toeslag krygt op 10 of 111 wagons, maar daardoor
gooit hy zyn eigen stelsel omver. Spreker zet dit
nader uiteen, en kan zich niet voorstellen, dat deze
zinsnede er in voorkomt. Spreker meent ook dat
eenige inkrimping noodig is. maar de heer Valstar
jheeft niet gewezen op de slechte exportmogeiyk-
heden. Spreker meent dat de rede van den heer
Valstar heeft teleurgesteld, en verwacht dat het
Jn- en Verkoopbureau weinig zal bereiken.
De heer NES vindt dat de heer Valstar te weinig
op teeltbelemmering heeft gewezen. Spreker had
indertyd voorgesteld een commissie van actie te
benoemen maar dit werd beschouwd als een kwali
ficatie van minderwaardigheid aan het bestuur. -
Dit was echter niet de bedoeling. De veilingsorgani
satie komt nu by de politiek terecht, waar zy niet
hoort. Door het lange talmen wordt de welvaart
vermoord. Zonder regeeringsmaatregelen komt er
geen uitkomst.
Dn heer VELTROP is de rede buitengewoon tegen
gevallen. De heer Valstar heeft het beter gevonden
de halve procent van het In- en Verkoopbureau
tot een procent te maken. Dit acht spreker absurd
en daarom heeft de afdeeling B. P. en O. afwijzend'
tegenover fondsvorming gestaan. Wanneer opbloei
kwam was er over de half procent te praten De
heer Valstar heeft gezegd, de crisis is pryzencrisis.
Ook dit bestrydt spreker. Het is een crisis, die ge-
/weldg omvattend is. Als derde punt haalt speker
•aan, dat de spruiten geen crisispryzen zyn. Ook dit
is niet juist, wat spreker met cyfers aantoont. De
heer Valstar heeft gezegd, als hy minister was, hy
•niet voor steun zou zyn. Spreker meent dat dan de
regeeringscommissaris en de minister het buitenge
woon eens zyn Speker meent, dat de heer Valstar
als regeeringscommissaris en voorzitter van het
Centraal Comité, meewerkt aan den val van den
tuinbouw. Als lid van een belangrijke organisatie
zegt spreker, dat zy evenwel niet zullen rusten
voor hun recht is gedaan.
Nog enkele andere sprekers becritiseeren de rede
van den heer Valstar, waarby het verkeerd wordt
geoordeeld, dat deze de toestand wat te veel hu
moristisch heeft behandeld.
De heer Valstar meent, dat uit een enkele hu
moristische zinsnede niet mag worden uitgemaakt
dat hy den ernst niet beseft. Spreker releveert zijn
loopbaan en meent dat hy dit niet heeft verdiend.
•Spreker meent dat ook de toestand voor den tu'n-
fcouw voorloopig slecht zal biyven Spreker wyst
als regeeringscommissaris op de administratieve
moeiiykheden, die de uitbetalingen van den steun
met zich brengen. In het algemeen beantwoordt,
spreker de debaters, waarby hy opmerkt, dat aan
üe menschen, die voor de steunwet werken, de toe
stand zelf niet duideiyk is.
Spreker betreurt den toestand van de doorge
draaide producten, maar als practisch mar, acht
hy een regeling hiervoor ontuitvoerbaar. De moge
lijkheid van bestaanszekerheid acht spreker alleen
mogeiyk in een andere maatschappy.
De heer HOOGLAND. Waarom niet?
De heer VALSTAR verklaart slechts eenige rich
tingen te hebben willen aangeven. Spreker weerlegt
dat de landbouw en veeteelt zoo veel beter zijn
dan de tuinbouw.
demP'°'C' om te komen tot verhoo-
8 IL™ d® P millioen wordt aangenomen.
Hierna volgt sluiting der vergadering.
lord", zeide Mr. Strange eindelyk. „Briggs ontbeet
die u na^r6 AthoT1heb n6n ?.estal arbeiders besteld,
rilden ZUtt ,n begeleiden. Deze lieden
U kan m«n rÜPaard gebrul-
Ken en Briggs den pome van Alexa. De dieren
gevoerd »morgen door de arbeiders worden terug-
„Aleer ik ga," zeide lord Kingscourt, „zal u mii
ZVJr=ZU myninnigen dank te betuigen voor
al de goedheid en gastvryheid, welke ik gedurende
"iaand™ in uw buis heb ondervonden"
„ik zou hetzelfde voor iedereen gedaan hebben
antwoordde Mr Strange; „maar ik wilde we" dat de
U onder een ander dak had gevoerd
d^? QejLmiJAn,e- Ik gevoel dit met smart, als ik aan
ter<? xa denk> wier geheele leven verduis-
"^aar nift door hare of myne schuld!" viel de
mafv h d® reden. „Vergeef my, Mr Strange,
füf afgeioopen nacht U geen gelegenheid
gebracht" wLf?nrfe dend niet tot andere inzichten
a, geen berouw over uw wreedheid
HlXa te scheiden? Ik bemin haar te
zeer dan dat ik er niet naar vragen zou, wat het
«Sï gn mij als 200 verschrikkelijk voor-
We.lk€ wolken of schaduwen ook over haar
lift mo'. mu geeerd gevoelen door een huwe-
koningin ware.""1*61, g€eCrd dan wanneer een
Mr. Strange schudde ongeduldig het hoofd.
„Het kan niet zyn," zeide hy smartvol. „Dwing
my niet woord voor woord te herhalen, wat ik u
gisteren avond mededeelde. Vergenoeg u met de
verzekering, dat myn dochter u nooit kan huwen
„Kan niets u dan bewegen? Kan het geluk van
Alexa u niet overreden in ons huweiyk toe te stem
men? Het moet een verschrikkeiyk geheim zyn, dat
tig"n" 233 geluk van twee levens te vernie-
„Dat is het; het is een geheim zoo verschrikkeiyk
w e*\nauweiyks aan durf te denken," antwoord
de Mr. Strange dof. „Laat ons daarover niet verder
daarover spreken."
"Wat het ook moge zyn, het zal my niet af
schrikken noch mijn liefde voor Alexa ondermy-
^ingscourt °P vasten toon. „Ik
zal haar altyd beminnen."
„Het scheiden schynt u vreeseiyk, de slag, welke
u treft, onverdragelyk toe, maar ik heb oneindig
meer ondervonden, veel hardere slagen gevoeld, en
leef toch nog. U stamt van een oud, edel geslacht
af. De Kingscourt's zyn altyd fier geweest op hun
eer en deugden. Geen Kingscourts onteerde ooit zyn
naam of deed een huweiyk beneden zyn stand. Met
den tyd zal u een bruid vinden, wier naam aan den
uwe nog meer glans zal toevoegen en dan zal geen
schaduw van smaad op u rusten, £een geheim uw
leven verduisteren."
„Als ik Alexa niet huw zal ik ongetrouwd biyven!"
nep de graaf uit. „U schynt de Kingscourt's te
kennen, Mr. Strange?"
(Wordt vervolgd).
