=7»= Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
en.
1 - Dilim: firma I. H. lEIZEfl - .Buticleai 1.1. lEIZtB. - BihbI Nomilschar.niiile.
Zelfbeschikkingsrecht
Actie der Middenstanders
Onschuldig verbannen.
voering ge
redevoering
nr. 'Groene--
teraard van
it. Wij zul-
volgende ru
erd gistera-
n een rede
e het onder1-1
?en."
merken, dat
een kwade
l In den re
lde meeste j
ren te ver-
ng ,van Ut- J
teonologisch
irkelijk ook I
3 het -weer I
k in de ga- 1
ülf, dat idit I
paar ver-
'ig koin we-
1, zegt het I
teorologisch
ligd wordt,
voorspel ik i
bewijs, dat
t. Nu, zegt
nder|d voor-
uit. Neen, 1
nschen vol-
ng fdan dat j
leelen. Ook
p ihet weer
s verkeerd.
[oed op het 9
iuwe jnaan. 9
Men heeft j
irsteld, dat
(gesteldheid 1
iel verband I
t kan men
sen eeuw *5
laan, maar j
Dit jmoet
it bijgeloof
hecht men
;huizer Al!- 8
eer de Enk
stus koude,
voorspelling i
vriend bij
er uitdrukt I
valt, dan 1
die maand I
srlijke zou- 1
ven voortle. I
r Almanak 9
herinnering I
roeger toch I
m rekenen!. I
r geen ver 1
■onden. Zo- I
nderd jaar I
van ouder- I
1 niet meer I
geen witte I
rel het ge- 1
roeger was I
l niet. Men 1
aan de as- I
ïwichelaars
astronomen I
Leringen en I
tiet uur, op I
e lucht be- I
;n wij niet. I
ien 11 Au-
onsverduisl- I
weten niet I
ij'n'Uit ide I
s berichten 1
nd en zelfs
et in staat I
pellen. Het 1
kan niet j
meteorolo-
iVij hebben
eel de be-
a het) Pooli-
e doen.
(fie lucht-
k in te
len. Vlieg-
te in met
iichtballons
ïtlagen.
sche waar-
pellen van
Dg in de
(aangaande
nschap nog
dat gepu-
toch veel.
luchtdruk
depressie
weervoor-
een kwaad
loen, wan<-
3 bijkwam).
ander uit
wij erketn-
n geweest-
RiEJDl.
No 5 telefoon intercommunaal nc. 52 DONDERDAG 12 JANUARI 1983 42e Jaargfang
S i NIEUWE w m
LANKËDUkER COURANT
4 boDnnifiD tsDrils1 elke rc^cl meer 15 ccqA.
Het is thans 15 jaar geleden, dat de voornaam
ste politieke leiders der groote landen in rede
voeringen de basis aangaven, waarop naar hun
meening de oorlog kon worden beëindigd en de
vrede gesticht. Op den 8 Januari 1918 ontwik
kelde wijlen president Wilson voor het Ameri-
kaansche Congres zijn befaamde 14 punten wel
ke grondslag voor den komenden vrede behoor
den te wezen. Wilson moest door de staatslieden
der geallieerde mogendheden worden ontzien,
want van de mate, waarop Amerika troepen,,
munitie en geld zou zenden, hing de beslissing
van den oorlog af. De geallieerden staten hadden
zich trouwens reeds lang met zilveren koorden
aan Amerika gebonden. Wilson was bovendien
geen soepel man. Hij wist weinig van toegeven.
Zoo zijn de 14 punten van Wilson inderdaad tot
voornaamste uitgangspunt bij de onderhandelin
gen te Versailles geworden.
Hield de Amerikaansche president al hardnek
kig vast aan de letter van zijn program, toch zijn
de geslepen Europeesche diplomaten er in ge
slaagd om den geest van Wilson's werk op ve
lerlei wijze te verkrachten, waardoor het Ver
drag van Versailles tenslotte toch een moment
van onrecht en overheersching is geworden.
Een der 1,4 programpunten het zelfbeschik
kingsrecht der volkeren is door heel de mensch-
heid, vriend en vijand, als een hoog ideaal van
belovenden vrede beschouwd. En dat zou het
ook zijn geworden, wanneer het spontaan zou
zijn aanvaard en eerlijk uitgevoerd. In plaats
daarvan heeft men in overwinningswaan op dat
punt beknibbeld, terwijl men op slinksche wij
zen de consequenties ervan heeft vermeden. Volks
stemmingen zijn onder militair geweld gefor
ceerd, aanzienlijke volksgroepen zijn op grond
van een vergeelde historie onder vreemde heer
schappij gebracht, grenzen van landen werden
doorsneden. Wat een vaste bodem had kunnen
worden voor langdurigen vrede, werd kiem voor
nieuwen wereldstrijd.
Wilson heeft dat alles niet gewild en |de
wereld heeft het anders verhoopt. Neutralen heb
ben er in de dagen na den wapenstilstand ge
noegzaam op gewezen, dat het geweld, hetwelk
in het Verdrag van Versailles aan sommige vol
keren werd aangedaan, den overwinnaars van 't
oogenblik eens zou opbreken. Een overwinnaar
gelooft nu eenmaal niett gemakkelijk in net
noodlot, dat alle kansen doet keeren.
De overwinnaars hebben geloofd, dat Duitsch-
land de fantastische milliarden zou opbrengen,
welke in het Vredesverdrag staan genoemd. Nu
de bezinning is teruggekeerd, hebben ze hun
vergissing eyenwel ingezien en op dat punt is
het Vredesverdrag radicaal gewijzigd.
Ze hebben geloofd, dat ze een groot volk voor
eeuwig het verbod van eigen bescherming kon
den omleggen, maar de dwaling is ingezien en de
L'uitsche gelijkberechtigdheidseisch is in
gewilligd geworden.
Het verdrag van Versailles is een document
van heerscherswaanzin gebleken, onuitvoer-baar
onwezenlijk. Heele hoofdstukken zijn reeds
doorgehaald.
Eens zal het ook blijken, dat volkeren zich
niet onder vreemde overheersching kunnen noch
zullen schikken en dat mede op dat punt het
Verdrag van Versailles zal moeten worden her
zien. Dat inzicht echter zal eerst algemeen wor
den, als de volkeren in nieuwen strijd tegenover
elkander staan, met hun kanonnen, en tanks,
gifgassen en bacteriën-spreiders.
Waarom toch wordt ook door het hoofdstuk
van het Vredesverdrag, waar het de scheiding
ordonneert van Duitschland en Opper Silezie,
de knechting van het Hongaarsche volk en de
rechten van Kroaten en andere volkeren miskent,
waarom wordt ook dat hoofdstuk niet tij
dig herzien, opdat er vrede zal zijn op de geteis
terde wereld?
Gelijk in Frankrijk na '70 om het verlies van
Elzas en Lotharingen de revanche gedachte le
vende bleef, zoo zal ook nu om het Silezisehe
't de militaire geest in Duitschland gelei-
lelijk sterker hergroeien en zien millioenen in
Oost Europa uit naar het moment, waarop het
zich zal ontdoen van het vreemde juk des over-
heerschers. s
Moge in deze dagen de herinnering aan Wil
son's ideaal geleidelijk het inzicht doen rijzen,
dat het beter is om in vrede elkanders rechten
te erkennen, dan in bloed en strijd te trachten
zekere ongeisse powlitieke voordeeleu te be
houden.
Plaatselijk
iieuws
Gisteravond kwamen de besturen van de Lan-
gedijker Winkeliers, Nering- en Vakvereeniging
de li.. K. Middenstandsvereeniging ,,D|e Hanze,"
de Chr. Middenstandsvereeniging en de Winke-
liersvereeniging „Ons Aller Belang" te Sint
Pancras, op uitnoodiging van eerstgenoemde
vereeniging in „Concordia" te Noordscharwoude
bijeen.
Deze vergadering was een gevolg van de ge
houden vergadering in Warmenhuizen, waar ge
sproken werd over het nemen van maatregelen
om te komen tot steun aan den handeldrijvenden
en industrieelen middenstand.
De voorzitter de heer S. Timmerman memo
reerde na een kort welkom de daar gevoerde be
sprekingen, waarna de secretaris het verslag dier
vergadering voorlas uit de -N. Langed. Courant"
gevolgd door het voorlezen van het adres dat
vanuit die vergadering is verzonden.
In de gemeente Warmenhuizen bestaat al
reeds een borgtocht van 80.000 gulden, terwijl
een .enquete ingesteld door den U.K. Midden
standsbond de Hanze over 136 winkeliers een
org A. aangaf van ruim drie ton.
Men was zeer ontsteld over de grootte van
dit laatste bedrag hetgeen ongeveer 2500 gulden
per winkelier beteekent.
De vergadering was er diep van overtuigd dat
ook aan den Langendijk en Sint Pancras een
groot bedrag door de winkeliers te vorderen zo-u
zijn en was men unnaiem. van gevoelen dat er
pogingen moesten worden aangewend om te ko
men tot steun van regeeringswege.
Door het bestuur van de Hanze werd mede-
deeling gedaan van de wijze waarop onder haar
leden onderzoek was ingesteld naar de uitstaan
de vorderingen, welke wijze van werken door de
gezamenlijke besturen werd overgenomen, en als
volgt is geregeld:
De geheele handeldrijvende en industrieele
middenstand aan den Langendijk en Sint Pancras
ontvangt aanstonds een circulaire waarin ver-
ozcht wordt opgave te doen van ue uitstaande
vorderingen over 1930, 1931 en 1932.
Deze circulaire te onderteekenen.
Bij de circulaire is gevoegd een blanco enve
lop, die gesloten aan de personen belast met
het ophalen wordt overhandigd.
Dte envelop blijft ongeteekend, zoodat niet kan
worden nagegaan van wie deze afkomstig is.
D|e ingevulde circulaires worden als pakket op
gezonden naar de commissie van advies, ingesteld
door den minister, en waarin iedere middenstands
organisatie vertegenwoordigd is.
Daar komen en worden de gegevens dus al
leen bekend, dei aan de hand van de ontvangen
gegevens adviseeren kan over de eventueel te
nemen steunmaatregelen.
Het kan niet anders, maar ieder handeldrijvend
en industrieel middenstander moet hieraan me
dewerken ter wille van eigen bedrijf en collega's
Die genoemde circulaires worden zeer en zeer
spoedig rondgebracht, terwijl zij die geen circu
laire hebben ontvangen voor 21 Januari deze
kunnen bekomen bij de navolgende personen:
'Voor Sint Pancras: W-. Admiraal, W. Keizer,
en H. W. H. Ploeg.
Voor Broek op Langendijk: K, Timmerman en J.
C. Klooaard.
Voor 'Zuidscharwoude: H. Metselaar en D|.
Zeeman.
Voorfr'Noordschafwoude: M. Biersma en J.
Keizer.
Voor 'Oudkarspel: C. van Zijl en F. Moeijes.
De circulaires worden voor 24 Januari weder
opgehaald, 'terwijl niet opgehaalde circulaires bij
dezelfde personen kunnen worden gedeponeerd.
Hiermede is dan het begin van de actie inge
luid. Dte band tusschen de vereenigingen is ge
legd en men mag erop vertrouwen dat gezamen
lijk alles zal worden gedaan om hulp te verkrij
gen voor den zwaar-getroffen middenstand.
Nogmaals willen wij de middenstanders, alle
handeldrijvende en industrieele middenstanders
opwekken zich door geen overwegingen te laten
terughouden, maar hun circulaire in te vullen
Hier geldt het: een voor allen en allen voor
ren. i J; i
FEUILLETON
16)
„Moeten wij onze meubels achterlaten?" vroeg zij.
„Zij zijn oud en van geen groote waarde. Wij
kunnen geen meubels mede nemen. Je kunt ze aan
Aminka en anderen ten geschenke geven."
„Waarheen gaan we, papa?"
„Wij zeilen naar den Piraeus en begeven ons ver
volgens met den spoorweg naar Athene. Daar ver
koop ik mijn schip en alles wat wij missen kunnen,
even als de vruchten, die reeds een paar dagen aan
boord zijn en op de markt zullen gebracht worden.
Waarheen wij dan vervolgens zullen trekken, weet
ik zelf nog niet."
Alexa verwijderde zich om alle benoodigdheden
in te pakken, dat niet te moeilijk was, wijl zij verre
van het gewoel der wereld wonende, geen overvloed
van kleederen of dergelijke zaken had. Met het
aanbreken van de duisternis werden de kisten aan
boord van het vaartuig gebracht en alles tot een
spoedig vertrek gereed gemaakt.
De oude Aminka, die vele jaren trouw in dit huis
had gediend, werd uit haar betrekking als huis
houdster ontslagen en ontving behalve haarloon
als geschenk een aanzienlijke som gelds, benevens
het geheele meubilair.
Met het oog op de mogelijkheid dat het bezoek
van Spiridion dien nacht te wachten was, raadde
Mr. Strange haar aan alles zoo spoedig mogelijk
naar het dorp te laten brengen waar zij twee zonen
had.
Aminka zette alle mannen in beweging, om dien
raad van haar meester uit te voeren en de meubels
in zekerheid te brengen
Toen het huis bijna geheel en al ontruimd was,
deelde Mr. Strange aan de oude Aminka mede, dat
zij zoolang daarin zou blijven totdat hij terugkeerde
of het huis verkocht was; nu begaf hij zich met
zijn dochter op weg naar de golf. In den tuin ble
ven zij staan en zagen nog eenmaal terug naar het
oude huis, dat zij lief hadden gekregen. De hemel
was eenlgszins bewolkt; een diepe duisternis lag
over het water, het dal en de bergen.
Dit is het uur, dat Spiridion naar alle waarschijn
lijkheid zal gebruiken om ons te overvallen," zeide
Mr. Strange, „het is meer dan tijd dat wij vertrek
ken. Als de maan opgaat, moeten wij het land
achter ons hebben! Luister! Wat is dat?"
Zij luisterden een oogenblik, hoorden echter niets
dan het zachte ruischen der boomen. De vader
legde den arm van zijn dochter in den zijne en
geleidde haar door den tuin naar de zee. Beiden
spraken geen woord. Alexa dacht aaan har geliefde
en zijn belofte dat hij wêer zou komen. Hij zou
terugkeeren en zij was er niet meer, om hem te
ontvangen. Zij zou hem nooit weirzien, zijn stem
nimmer meer hooren.
„Het is alsof wij uit het paradijs verdreven wor
den," zuchtte zij. „O papa
i „Stil!"
Zij hadden het olij venbosch je betreden. In hun
nabijheid deed zich het geluid van talrijke voet
stappen vernemen. Mr.Strange trok Alexa dieper in
de schaduw van een dichten boomgroep, waar zij stil
hielden en ademloos luisterden.
De voetstappen kwamen steeds nader en weldra
I zag men een aantal mannen, die voorzichtig in de
1 richting van het huis voortgingen. Zij waren de
vluchtelingen reeds voorbij, toenplotseling de stem
i van Spiridion weerklonk.
„Wij zullen ze geheel en al verrassen," zeide hij.
„De wolken aan den hemel zijn onze bondgenooten
en begunstigen onze onderneming. Aleer de maan
zichtbaar is, zijn wij met het meisje op weg naar
onze bergvesting. De geestelijke zit gevangen en
wacht op ons. Voor dat het meisje de oogen sluit
tot den slaap, zal zij mijn vrouw zijn Zoo viert
Spiridion zijn triomf!"
Mr. Strange trok zijn dochter vaster tot zich en
hield haar, den geladen revolver in de rechterhand,
met sterken arm omvat, totdat de roovers niet
meer te zien of te hooren waren. Toen snelden bei
den, zonder te spreken, naar het strand. Hier
wachtte een boot, die hen naar het jacht zou bren
gen, dat op eenigen afstand van den oever voor i
anker lag.
Na weinige minuten bevonden zij zich aan boord
van het boord. De zeilen werden omhoog geheven,
het anker gelicht en langzaam zette het jacht zich
in beweging. Mr. Strange en zijn dochter namen op
een bank plaats en zagen naar het land terug in de
hoop tot afscheid nog iets van het oude huis te
kunnen ontdekken; maar het was zoo donker, dat
zij niet eens den omtrek daarvan tegen den hemel
konden zien afsteken.
Het jacht was in volle vaart, gedreven door een
frissche koelte, toen de vluchtelingen nog een aan
blik van hun vroeger te huis te ndeel viel, dien zij
noch gewenscht noch verwacht hadden. Enkele
vonken schoten omhoog, donkerroode rookwolken
stegen ten hemel en nauwelijks een minuut daarna
braken de llchtelaaiee vlammen uit, die den hemel
kleurden met een rooden gloed en den geheelen
omtrek verlichten. Het huis stond in brand.
Het jarenlang zekere toevluchtsoord, het vriende
lijk te huis van den kluizenaar, waarin hij zelfs
soms zijn kommer vergat, de plaats, waar de ge
lukkige kindschheid van het meisje was voorbij
gegaan, waar de jonkvrouw haar zoete droomen
had gedroomd, was door ruwe, moordlustige en
wraakgierige woestelingen aan het vuur prijs ge
geven. En om het brandende gebouw bewogen zich
bonte'gestalten, die in den rooden gloed er uitzagen
als duivels, bezig met hun helschen arbeid.
„Ons oud, vriendelijk huis!" zuchtte Alexa.
„Ik had gehoopt het met den grond te Athene
te verkoopen." zeide de vader: „maar deze schur
ken die nu eenmaal met hun verwoestingswerk zijn
begonnen, zullen niet rusten voordat alle tuinen en
aanplantingen in een woestijn zijn veranderd."
Het jacht vloog ove<r de golven, voortgedreven
door den sterker wordenden wind, en de brandende
puinhoopen verdwenen langzamerhand. De nacht
werd koel en Alexa begaf zich in de kleine kajuit,
waar zij zich op de sopha neerlegde. Zij sliep den
geheelen nacht niet, maar luisterde naar de schre
den van haar vader, die nadenkend op het dek
heen en weer liep. Zij dacht ook aan haar geliefde,
die nu dubbel voor haar verloren scheen, daar zij
wellicht nooit zou vernemen, waar zij een nieuwe
wijkplaats hadden gevonden.
Bij het aanbreken van dag ankerde het schip I
in den Piraeus. Mr. Strange bracht zijn dochter
aan wal in een- herberg en ging toen naar het schip
terug om bij het lossen der bagage tegenwoordig
te zijn. Nadat dit geschied was, vertrok hij met
den eersten trein aar Athene, waar zij in een hotel
twee kamers huurden en zich als Mr Stasso in
het vreemdelingenboek lieten inschrijven.
Alexa in het hotel achterlatende, begaf MIr.
Strange zich naar zijn agent, dien hij na een korte
onderhandeling het schip benevens de lading voor
drie vierd gedeelte van de werkelijke waarde ver
kocht. Hij deelde den agent zijn ongeluk mede en
droeg hem op de terreinen te bezoeken en deze tot
eiken aanneembaren prijs te verkoopen.
„Wil U nooit terugkomen?" vroeg de agent ver
wonderd: „zelfs niet als Spiridion gevangen wordt
genomen?"
„Neen, ook dan niet."
„Een groote afdeeling militairen is tengevolge van
de mededeelingen, die lord Kingscourt aan den gou
verneur en den Engelschen consul heeft gedaan,
reeds in de richting van Corinthe vertrokken om
hem te zoeken. Mogelijk nemen zij hem gevangen."
„Het is mogelijk," antwoordde Mr. Strange met
eenige ironie, „maar niet waarschijnlijk. Ik zal een
plek gronds uitzoeken, die meerdere zekerheid voor
leven en eigendom aanbiedt."
Hij verwijderde zich en keerde naar zijn dochter
in het hotel terug. De koffers en kisten waren in-
tusschen aangekomen en op de kamers gebracht
„Nu zij hier zijn, schijnt mij de inhoud bijna waar
deloos toe," zeide Mr. Strange tot zijn dochter; „je
kunt de Grieksche kleeding niet meer dragen. Het
zou slechts de aandacht trekken, ten minste als
wij Griekenland verlaten hebben."
„Heeft u reeds een besluit genomen, waarheen wij
gaan?" vroeg Alexa.
„Nog niet. De geheele wereld staat voor ons open,
maar ik nam nog geen besluit, waarheen. Ik heb
aan een oase in de woestijn gedacht, aan een eiland
in den Stillen Oce'aan, aan een afgelegen hut in de
Russische steppen, aan verscheidene plaatsen, verre
van het verkeer der wereld. Ben ik een egoist, Alexa,
je zoo van de wereld af te sluiten?"
„O neen, papa. Ik heb niemand leeren kennen dan
u en lord Kingscourt. Ik ben niet gewoon aan het
gezelschap der menschen en kan er dus ook geen
verlangen naar hebben."
„Ik mag wreed schijnen mijn kind, maar in "de
werkelijkheid meen ik het goed met je. Vetrouw
op mij
„Dat doe ik!" riep het meisje uit, maar voegde
er met teederheid bij: „het spijt mij echter, papa,
dat U den last alleen draagt. Kan U niet een deel
op mijn schouders leggen?"
De vader schudde het hoofd.
„Ik geloof dat ik uw geheim heb geraden," zeide
Alexa zacht.
Mr. Strange verschrikte.
„Onmogelijk!" riep hij opgewonden uit.
„U denkt dat ik niets van de wereld weet, omdat
ik geheel eenzaam ben opgegroeid," aldus voer
Alexa voort, „maar U schijnt er niet aan te denken,
dat ik de werken van Walter Scott, Victor Hugo,
George Eliot en andéren gelezen heb. Ik weet,
waarom ik, zelfs als de vrouw van den rijken en
machtigen graaf van Kingscourt een verstootelinge
in de hooge kringen zou geweest zijn, vervloekt,
veracht en gehaat!" en een diepe blos bedekte haar
gezicht.,
(Wordt vervolgd).
