NIEUWE w éi
Zelfmoardenaars
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No II
42e Jaarsan:
Hilmn: Hum 1.1. IEIKR .fledicleor 1.8. KEIZER. -
Bureel Noordscharwoude.
Plaatselijk
nieuws
TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52 DONDERDAG 26 JANUARI 1933
MlGKIIJkEI
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG - DONDERDAG
en ZATERDAG.
A vmnmentsprljs:
per 5 waarden f 1.15
AD VEIiTE NTIEN
Van 15 regels 15 cent;
elke reeel meer 15 cenl
GROOTE LETTERS
Een weinig" opwekkend opschrift. 't Is
zoo. Maar voor hetgeen ik heb te weggen
of mede te deelen vind ik niet passender. Om
dat er zoo velen zijn, die met hun leven spelen.
Op een wijze, die niet streng genoeg kan worden
afgekeurd.
U heeft het natuurlijk reeds gelezen, dat de
Zesdaagsche te Brussel (ik heb niet nader aan
te duiden wat er met die „zesdaagsche" wordt
bedoeld) ook weder een slachtoffer heeft ge-
eischt. Dit was het geval in Amsterdam, in
Düsseldorf on nu weer te Brussel. Maar ze
rennen voort ,zes dagen en nachten hun dood
wellicht tegemoet. Vallen zij niet, dan bena
delen zij door dezen „waanzinnigen-wedstrijd"
wellicht hun gezondheid. Maar de premies en
de geldprijzen zijn de lokmiddelen, die de. meest
dolzinnigen tot deelneming verleidt en waardoor
ze gelijk worden aan hen, die langs dien ,weg
trachten hun gekkenhuizen, die men „stadions"
noemt, te doen rendeeren. Dan komt de hul
diging. De ooren suizen nog] van de door dien
waanzin aangegrepen en geheel uit haar even
wicht geraakte joelende en somtijds razende me
nigte, als de met kransen omhangen, uitgeputte
en naar adem hijgende overwinnaars worden toe
gesproken cn^tpt „helden" verheven. In hun
dwaasheid en verdwazing gelooven de sprekers
het wellicht zelf ook. Helden zijn zij immers
üi hun oogen nu zij hebben bijgedra,gen de op
gezette geldsehaeherende-sport-speculaties te doen
slagen.
Ik laat de schoppende „helden-natie' nu met
rust.
Maar, er zijn nog andere „helden"'.
Gij hebt natuurlijk allen gelezen van den
doodensprong, dien Lou Vlasboom, een van de
vooraanstaande figuren in de Rotterdamsche
zwemsport, van den 60 M. hoogen heftoren op
de brug over de Koningshaven te Rotterdam
heeft gewaagd. Hij slaagde. Dit prikkelde
een tweede waaghals, die er het leven bij .in
schoot; hij kreeg een schedelbreuk en werd la
ter vermingd opgedregd.
Het „D'gbl. v. Rotterdam" schrijft onder het
hoofdje: ,,DE Z,WARE GANG VAN EEN MOEI
DER",het volgende
Vrijdagavond half tien. Op het tooneel van
het Grand Theater te 'Rotterdam staat, in zijn
Zondagsch blauwe pakje, Lou Vlasblom. Naast
hem een groote bloemenmand, in zijn hand een
paar cadeaux onder couvert en een medaille;
op zij van hem meneeren ,die hem bewonderend
toespraken en wat kameraden, die hem be
nijden het doek valt dicht, gaat open, ge
juich, geklap, Loü Vlasblom buigt een beetje
onhandig, zwaait tot "de hem huldigende me
nigte met opgeheven samengeknepen handen, zoo
als'boksers in den ring dat doen.. Lou Vlasblom
is de gevierde held.
Zaterdagavond kwart over vijven; nog geen
24 uur later. In de tram welke van de binnen
stad naar den Linker Maasoever rijdt, zit moe
der Tabbernee; haar zuster vergezelt haar. Zij
is .ontboden op het politiebureau aan dé Nas-
saukade. Zij weet al bijna zeker, wat dat be-
teekent. Ze heeft een zoon van 20 jaar, die Jan
heet en die al een paar dagen er over heeft ge
sproken, dat hij dat ook wel kon: zoo'n sprong
van den heftoren. Zij heeft getracht hem te
overreden het niet te doen; maar des middags
was de jongen weggegaan, om zijn vader in het
ziekenhuis te bezoeken, hij had allang thuis
kunnen zijnt.... en nu moet zij naar het bureau
komen,. Heeft haar jongen de roekelooze daad
volbracht Ia hij goed terecht gekomen, zooals
Vlasblom? Passagiers in de tram spreken over
den 'tweeden sprong van den toren; het gerucht
daarvan heeft zich zeer snel door de stad ver
spreid. De conducteur weet er ook van. Moeder
Tabbernee hoort zeggen, dat de waaghals van
dezen muldag te pletter is gevallen. In het po
litiebureau kan ^nen haar geen hoop geven.
De jongen sprong en kwam niet boven; cLe rivier
politie dregde. Een groote menigte bevond zich
op de Koninginnebrug en langs de kade. Dieze
menigte applaudiseerde niet en juichte evenmin.
De menschen wisselden maar enkele zinnen met
elkaar: Dat komt er van, als men een roeke-
loozen waaghals ,die 't er goed afbracht, gaat
huldigen; hij had een pak slaag moeten hebben.
De 20-jarige J. 'Tabbernee is geen gevierde
held; hij is het slachtoffer, met wien de eene
helft van het publiek meelij heeft en van wien
de andere helft zegt, dat het zijn eigen schuld
is, want dat het springen van zoo'in hoogte
krankzinnigenwerk is. Maar alleneindigden met
de opmerking: hij is opgezweept, doordat men
zijn voorganger tot held promoveerde
Toen een paar dagen voor de huldiging van
Lou Vlasblom een van de vooraanstaande figu
ren in de Rotterdamsche zwemsport gevraagd
werd, of hij er wat voor' voelde, om 'den toren-,
springer toe te spreken, had deze geantwoord:
Ik huldig geen 1 „zelfmoordenaars".
De sprong van meer dan 60 MJ. van den hefto
ren was In ieder geval noch sportief, noch dap
per. Toen Vlasblom heter goed had afgebracht,
werd de twijfel geboren. Hij had zich getraind,
had allerlei voorzorgen in acht genomen. Hij
was de eerste; hij kon zich wereldkampioen
noemenDe eerste ervaring van zoo'n sprong
was: sucoes met roem 'tot prijs. De tweede er-
I- varing is: waaghalzerij met den dood bekocht.
1 En ook het slachtoffer nam voorzorgen in acht;
I hij was een goed duiker en zwemmer, hij deed
ook een doekje voor den mond voor het afsnij-
den van den adem, hij deed het volgens een plan
en was voorbereid. En nu weten we zeker, dat,
al is het dan mogelijk goed terecht gekomen,
zoo'n spel in ieder geval een spel met den dood
is. Zoo'n spel, bedreven om het spel alleen, ver
dient niet de mins'te waardeering, slechts af
keer, omdat het gewonnen spel tot navolging
inspireert.
Over den derden kwajongen, die het eveneens
wilde wagen, de man was „aangeschoten"
spreken wij niet. De man is, toen hij op de ge
wéldige hoogte stond, bang geworden en
daalde weer naar omlaag. Een „dappere" en
een „bange" waaghals dus.
Dat de „edele" sport op d&ze wijze tot eeru
aanfluiting ,een paskwil, dat is tot ergerlijke
zotternij wordt gemaakt, gelijk te stellen met
kunstenmakerij, door roekelooze dwazen vertoond,
moet, terwille van de sport, afgekeurd en ge
straft worden, desnoods met rottingslagen.
BI ZON.
OUDKARSPEL.
ijsbericht.
Naar wij vernemen zullen Vrijdag de rijders Lan-
gedijk en Van Zijl deelnemen aan een grooten
wedstrijd te Leeuwarden, terwijl zij Zaterdag en
Zondag zullen starten in Heerenveen, om het
Kampioenschap van Nederland.
In den loop der volgende week Woensdag of Don
derdag zullen ijs en weder dienende groote
wedstrijden op het Waardje gehouden worden.
waarvoor getracht zal worden medewerking te ver
krijgen van de bekende rijders Heiden van der
Scheer en anderen.
OUDKARSPEL.
DE KAMPIOENSWEDSTRIJDEN VOOR DEN LAN-
GENDIJK. UITGESCHREVEN DOOR DE IJSCLUB
„VOLHARDING."
JN LANGEDIJK KAMPIOEN MET VAN ZIJL ALS
GOEDE TWEEDE.
het Waardje, dubbel gevest en dikgedast, warm ge-
handschoend en geslobkousd, om toch nog als Pietje
Koudkleum eenige ijzige nochtans aangename uren
op de banen van „Volharding" door te brengen.
Voorloopig bepaalden we ons maar tot het vrien
delijke clubhuis, waar het al een druk gedoe was
van aanstaande kampioenen, ijverig schaatsen op
bindend, schaatsen keurend, schaatsenpraatjes hou
dend, tot het tijd werd de 500 meter te verrijden.
Voortschuivend en glijdend, (zonder schaatsen) van
clubhuis tot bestuurshokje op de banen, constateer
den we, dat het ijs, glad en hard was, door er eens
bovenop te gaan zitten en maakten nog vlug de
notitie, dat Oudkarspels Burgervader ook vertegen
woordigd was, lustig het neuswarmertje in den
brand, bewees Z. Ed. niet bevreesd te zijn, zich op
glad ijs te wagen, en was ook tusschen de andere
Edelachtbare Heeren dezen middag de strijdbijl eens
begraven. Ook de veldwachter was geschaatst. Als
we winter houden, kunnen we dus eerstdaags een
bij suppletoire begrooting geregelde post verwach
ten ter bestrijding van onkosten, voortvloeiende
uit het veelvuldig gebruik van schaatsen, door den
veldwachter, komende ten laste der gemeente, en
zullende niet nagelaten worden, volgend jaar door
de oppositie becrittseerd te worden, gezien het suc
ces van de verminderde rijwieltoelage.
De 500 meter.
Onderwijl waren Kostelijk en Jonker reeds ge
start. Jonker won en Kostelijk verloor, want twee
winnaars gaat in zoo'n geval eenmaal niet.
Kos en van Zijl volgden. Van Zijl was getraind
en Kos niet. Maar toch scheelden ze maar twee
seconden. Jn. Langedijk haalde een baanrecord,
door in 49 seconden de 500 meter af te tuffen.
Toen we weer moeizaam naar het bestuurshokje
gesukkeld waren, waar do volijverige sfeéfeltaris
mijnheer Van Loo bezig was chronometers te ver
gelijken, en we meneer Eecens origineele hoofdbedek
king, versch uit Davos geimporteerd, konden be
wonderen, noteerden we op den „officieelen' kant
van onzen blocnote den volgenden uitslag:
Jn. Langedijk
J. van Zijl
,CKos
C. Jonker
C. Jongsma
Jn. Kostelijk
49.1 seconde.
52.4 seconde
54.2 seconde.
1 minuut 19.4/5 sec.
We hadden weer even tijd rond te koekeloeren,
en maakten bij ons zelf de opmerking, dat al is
het Waardje groot genoeg om gezellig;, wat je
noemt in de ruimte te zwammen, het bestuur van
Volharding toch blijkbaar graag vasten grond on
der de voeten houdt. Het clubgebouw staat naast
de baan, en het bestuurshokje op één van de on
diepste plaatsen. Al zouden de ijverige bestuursleden
zwaar van ideeën betreffende nieuwe attracties
er al eens doorzakken, verdrinkensgevaar bestaat
er niet. Veel animo was er anders niet, speciaal
voor de grootere afstanden niet. Of de geldprijsjes
in Alkmaar en Kolhorn de liefhebbers weerhielden
of dat de concurrentie van de internationale rijders
anderen afschrikte weten we niet, maar er hadden
er meer moeten zijn. Trouwens, de jongens van Da-
vos hebben enkel meegedaan op uitdrukkelijk ver
zoek van het bestuur. Dan konden de Sijmens
Betaal, die offerden aan de trainingskas eens zien,
of het geld nuttig besteed was, waarop niemand
diergenen, die het gezien hebben wel aanmerkingen
maken zal.
De 1500 meter.
Hetwas nudruk geworden, rondom de banen en
het was wel eens noodig, dat een officieel orde
bewaarder of niet officieele, dus duidelijke en korte
manier een niet bevoegde wegwerkte. De 1500 m.-
race was alweer begonnen. Jansen deed mee buiten
mededinging. Kan wat worden, want nu op een
paar geleende Noren, ging hij er al fiks van door.
Langedijk en Van Zijl konden nu eens wat hooge-
school laten zien, en het hoekenwerk was inderdaad
verbluffend. Ook het starten „hadden ze meer ge
daan", en zoo was het niet verwonderlijk dat prijs
en premie hen weer werd toegekend. Toch reden
de anderen ook niet slecht. De uitslag was:
Jn Langedijk
J. 'van Zijl
C. Kos
C. Jonker
C. Jongsma
Jansen
2 min. 46 sec.
2 min. 5&-1/5 sec.
3 min. 2-1/10 sec.
3 min 3 sec.
3 min. 12 sec.
13 min. 35 sec.
Het werd nu noodig tijd voor een koppie sukkela,
want al hoefden ze aan ons niet te vragen: „wat
doe je in de kou" want dat wisten we wel, 't was
toch goed bekeken. Haast hadden we ook gezegd,
nu we toch revue-titels aan het schrijven zijn:
„Stijgen we? Ja" maar het stijgen gaat niet
zoo hard als je met zen vijftigen staat te dringen
voor een halve deuropening, omdat niemand aan
den binnenkant zoo goochem is, ook de andere
helft te ontsluiten. Enfin, de chocola wachtte Een
der heeren dacht, dat het thee was, maar dien heer
hebben ze al meer verweten, dat hij het niet wist.
Warm was het, en dat was toch de hoofdzaak.
We mogen wel verklappen dat a la minute besloten
werd een aangrenzend boetje tot kleedkamer-met-
kachel te promoveeren. Een ander besluit, een aparte
uitgang voor het bestuur te laten uithaktoen, leefde
maar drie minuten, omdat inmiddels geconstateerd
werd dat de uitgang er al was.
„Hoe warm het was en hoe ver" U weet wel,
dat leutoe verhaaltje uit de leuke Camera Obscura
van Hildebrand kreeg nu een variatie in Ros koud
het was en hoe ver", want de 5000-meter-race werd
afgezaagd tot 3000 meter. Desalniettemin en even
wel nochtans deed Jongsma niet meer mee Ook
Kos niet, maar die was niet „fit" door interne oor
zaken. Er bleven er drie over, en toen dacht Jan
sen ,/da.n ik maar weer" en besloot heel sportief
tegen Jonker te rijden. Winnen we niet, we leeren
toch, zeiden ze later. Een goed standpunt, heeren.
De 5000 meter
Het werd nu
1. Jn. Langedijk
2. J. van Zijl
3. Jonker
4 Jansen
5 min. 43-3/5 sec.
6 min. 20 sec.
6 min. 53-3 '4 sec.
7 min. 35-2/5 sec.
De prijsuitreiking.
Toen was het afgeloopen en zei meneer Van Loo
dit de rest zich bij Cor Vis zou afhandelen. De
kachel was er warm, de koffie klaar, zoodat wat
lat?:- renige „rozige" verslaggevers elkaar ;jg
aankeken, en toen op goed geluk de prijsuitreiking?
speech van den voorzitter persklaar gingen maken.
Dat is geen Maloitz experiment enkel 't feit, dat
de eene min of meer officieele speech op de andere
Ujkt ais de tweelingbroeders Piccard, u weet wel,
die straiosfeeronderzoeker, di in temperaturen ver
toeft waarbij de Waardjestemperatuur tropisch is
Enfin, meneer Eecen heeft het leuk gezegd, en het
hartelijk woordje van aanmoediging deed den jon
gens zichtbaar goed. Langedijk was no. 3 van de
Nederlanders in Davos, wat zeker een prestatie is.
In Davos geen blikkie thans regende het plak
ken en hij bleef maar staan, want het was de
moeite niet om telkens naar zijn plaats te gaan.
Van Zijl kreeg er ook een paar, allemaal medail
les. Langedijk kreeg nog een mooie beker, om te
houden, dezen keer. En nu volgende week misschien
groote kopstukken op de baan. Heiden Van der
Scheer Koops Meneer Eecen zei dat de jon
gens het maar eens vragen moesten. Het zal wel
lukken, want van Zijl zei ons ook, dat de verstand
houding onder de Nederlanders in Davos allerplei-
zierigst was Oom Jaques de Koning de Purmeren-
der scheen écht voldaan te hebben. Ook andere pret
tige dingen waren er geweest. Een biscoopje, een bal
letje ,en een banketje, maar zonder „sjamipie." Als
rechtvaardig blauweknooper zijn we dus verplicht
gestrengelijk erop te wijzen dat sport en alcohol
vijandien zijn, dus enfin de rest weet u. Sterkte
Heeren rijders, houdt je taai.!
J. observfr.
OUDKARSPEL.
EEN GOEDE GEDACHTE.
Den leden van Volharding wordt bekend gemaakt,
dat door de -welwillende medewerking van de-Auto-
bus-onderneming H.A.B.O. op de bussendienst van
Oudkarspel-Alkmaar, zoolang de banen van Vol
harding geopend zijn, vlaggetjes zijn geplaatst, zoo
dat men aan deze bussen kan zien of de banen ge
opend zijn. Voorts dat op dagen dat geen wed
strijden in het hardrijden worden gehouden daar
voor in aanmerking komende personen des morgens
van 1012 uur kunnen trainen mits in het bezit
van een aan hen door den secretaris trainingskaart
tegen 59 cent per persoon voor het seizoen ver
krijgbaar.
OUDKARSPEL.
WEDSTRIJDEN OPDE BANEN VAN DE IJSCLUB
„VOLHARDING"
NATIONALE WEDSTRIJD HARDPRIKKEN.
Vrijdag 27 Januari worden op de banen van ge
noemde IJsclub nationale wedstrijden gehouden in
het hardprikken om geldprijzen. De aanvang is be
paald op half twee.
NATIONALE WEDSTRIJD HARDRIJDEN DAMES.
RINGSTEKEN VOOR PAREN.
Zaterdag zullen op de genoemde banen wedstrij
den gehouden (nationale) in het hardrijden voor
dames over een afstand van 500 meter, waarvoor
verschillende medailles zijn beschikbaar gesteld.
Deze wedstrijd wordt gevolgd door een wedstrijd
in ringsteken voor paren om geldprijzen.
NATIONALE WEDSTRIJD VOOR AMATEURS OM
HET PROVINCIALE KAMPIOENSCHAP SCHOON-
RIJDEN VOOR HEEREN.
Zondag 29 Januari worden op de banen van Vol
harding de kampioenswedstrijden gehouden in het
schoonrijden voor Heeren voor de Provincie Noord
holland, uitgeschreven door den Kon Ned. Schaat
senrijdersbond.
Deze wedstrijd zal worden gevolgd door een wed
strijd voor Paren.
Inschrijvingen kunnen geschieden bij den Secre
taris van genoemde IJsclub, den heer I. M. K. van
Loo te Oudkarspel, telefoon 142 Broek op Langen-
dijk.-
De prijzen bestaan uit medailles en een zilveren
beker.
Na afloop heeft de prijsuitreiking plaats m het
hotel de Brederode te Oudkarspel, na afloop waar
van Bal wordt gehouden.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij naar
de in dit nummer voorkomende advertenties.
