Charme en degelijkheid
Een avond bij Wijnkoop
Navergadering
Inpclir ij vingen Han delsregister
te Alkmaar.
NIEUWE ZAKEN.
Floris Breed, Schoorl, Burgem. Peecklaan C
216, handel in tuinbouwbenoodigdheden.
Kieft en Co.'s Assurantiekantoor, Alkmaar,
Handelskade 11, Vennooten J. en C. Kieft.
WIJZIGINGEN.
N.V. Vereenigde Bloembollenkweekerijen (Uni
ted Bulb Earms) Limmen, Benoemd tot Adj. dir.
O. W. Schermer.
Firma Marie van Vliet en Co., Alkmaar, Kit
sevoort '22, Dames en Kinderkapsalon, vennoot
schap ontbonden. Handelszaak wordt voortgezet
door J. D. Molenaar, onder den handelnaam fa.
Marie van Vliet.
Heldersche Uitgevers Mij. N.V. Dien Helder,
Katiaalweg 83. De commissaris W. Biersteker be
noemd tot Pres. comm. Mevrouw K. Jaring
Lenderink tot directrice. Benoemd tot comm. M.
A'v Grunwald en tot ged. comm. P. C. de Boer
Het geplaatst en gestort kapitaal bedraagt thans
205.900 gulden.
Firma Oudkerk en van Kraag, den Helder.
ZZaak gevestigd Keizerstraat 76 te den Helder.
OPHEFFINGEN:
Hotel Suisse Alkmaar, Langestraat 72, hotel,
cafe en restaurant.
C. V. fa. Kwadijk, Alkmaar, Mient 27.
N.V. Alkm. Machinefabriek en Scheepswerf
Die Volharding, Alkmaar. Voormeer 19.
Toussaint Rijwielmagazijn, Alkmaar, Schouten
straat 12.
Hotel Pension Thorna, Bergen, J. Oldenburg
laan 9.11
sluiten elkaar niet uit. Huishoudelijk werk fs
geen beletsel voor het bezit van zachte, gave,
fraaie handen. Mits U maar Purol gebruikt
en van tijd tot tijd uw handen daarmede
inwrijft. Doos 30 en 60 ct. Tube 80 ct.
Bij Apoth. en Drogisten.
Voor een stampvolle zaal trad Zaterdagavond in
de zaal van den heer C. Vis op, de heer D. Wijnkoop,
lid der Tweede Kamer, met het onderwerp pand
en Tuinbouw onder het Kapitalisme". Deze avond
was georganiseerd door eenige „partijloozen", zooals
de leider, de heer Borst mededeelde. Men had het
eens noodig gevonden, waar in de bladen voor het
communisme gesproken wordt, als van „de dol
zinnige fantasie van Wijnkoop"' terwijl redevoerin
gen van Hitier c.s. uitgebreid worden opgenomen,
een communist te moeten uitnoodigen, om over
het Communisme eens iets te hooren.
REDE VAN WIJNKOOP.
De heer Wijnkoop ving zijn rede aan, door op
te merken, geen illusie te hebben, dat alle aanwe
zigen zoo op het communisme gesteld waren, maar
deed het hem genoegen, voor zoo'n geweldig groot
aantal, eens de allerdwaaste beweringen in de Pers,
te kunnen tegenspreken.
De communisten zijri naast geestdriftigen, nuch
tere zakelijk menschen, die hun beweringen alle op
feiten baseeren. Zonder er doekjes om te winden
zoeken zij naar middelen tot beterschap. Het kapi
talisme heeft vroeger meer de arbeiders uitgebuit,
maar ook nu de kleine boeren en tuinders hopeloos
benadeeld. Spr. ging nu uitvoerig na, hoe voor
anderhalf jaar de Regeering de Koningin in de
Troonrede had laten zeggen: „andermaal" zouden
noodmaatregelen genomen worden. De eerste maal
zou dan de Tarwewet geweest zijn. Massa's kleine
boeren, aldus spreker, begonnen in den loop van
het jaar 1931 te klagen, en is zoogenaamd voor hen
de Tarwewet tot stand gekomen, mede door de hulp
van de S. D. A. P. Het resultaat was, dat door het
geheele Nederlandsche volk 20 millioen (later 32
millioen) meer moest worden opgebracht, waarvan
12 millioen is uitgekeerd aan de rijke meelimpor-
teurs, en practisch 8 millioen aan de heere-boeren.
Werkverschaffng heeft het ook niet gebracht,
want daar de importeurs door de wet minder te
doen kregen, werden logisch arbeiders ontslagen.
Het brood had goedkooper kunnen worden, maar
ondanks deze maatregelen van de regeering van
„Hongerruys", die zeide, tegen de kleine boeren,
„wees maar stil, en komt een wet", werd het brood
practisch duurder, en is de tarwewet voor hen, die
er van moesten profiteeren, een mislukking geble
ken. „Andermaal" zou geholpen worden. De var-
kenswet kwam. Nu heeft op elke drie Nederlanders
één er een varken De heer Wijnkoop zette nu uit
voerig uiteen, hoe zijns inziens ook de Varkenswet
slechts voor de baron-exporteurs, als Swanenberg,
die bij de behandeling in de Kamer aanwezig was,
waarde had. Een R. K. boerenblad noemde deze wet
een morphine-inspuiting bij een operatie.
Als' derde wet, kwam de Tuinbouwwet. Aan het
„hoofd van de heereboeren" de heer Lovink werd
opgedragen uit te rekenen, hoeveel de tuinders mi
nimum noodig hedden. Dr. Livonk berekende 20
mllioen en geen cent meer, ondanks beweringen van
medelijden. De communisten hebben toen van hun
recht van amendement gebruik gemaakt, „dus" werd
dit niet gesteund. Toen vroeg de fractie 25 millioen,
wat, gezien hetplan- Lovink redelijk was. De heer
Duys las een berekening van een tuinder, die 27
millioen vroeg, en noemde 5 millioen een schandaal.
Allerdwaast was, dat Duys „niet thuis" gaf voor het
voorstel der communisten, waarom hij, volgens den
heer Wijnkoop, in de Kamer ook hartelijk uitge
lachen is. Spreker noemde nu de leuze, waaraan de
S.D.A.P. zijn stem geeft, namelijk „instandhouding
der bedrijven, en wordt slechts eenige tegemoet
koming in de lasten gegeven, hypotheek, pacht enz.,
wat de banken, alzoo het Kapitalisme weer ten
goede komt. Voor de bouwers zelf blijft er niets
over. Een christelijke boer had dit tegen Colijn ge
zegd, en verklaarde deze, dat met het persoonlijke
bestaan geen rekening gehouden kon worden, en
dat de wil van God is. De heer Wijnkoop gaf toe,
dat deze zaak niet zoo eenvoudig is, maar willeb de
communisten, ook de kleine geldgevers helpen. Het
programma is, aanvullende steun tot 20 gulden per
week voor alle tuinders, volgens spreker een recht,
zelfde steun voor geldgevers, die daarvoor in aan
merking komen, opschorting van' executie, en schrap
pen van alle militaire uitgaven, behalve wachtgel
den en pesioenen.
Vervolgens ging spreker in het kort de revolutie
van 7 November 1917 in Rusland na, en besprak
de gevolgen, als confiscatie van de grootgrondbedrij
ven zonder schadevergoeding. De eigenaars waren in
den loop der eeuwen genoeg vetgemest. Een wan
begrip is het, volgens spreker, dat den werkenden
boeren ook maar een stukje grond is a. nomen.
De grond wordt met staatshulp collectief en met
machines bewerkt in zg. kolichozen, stukken zoo
groot als onze provincies. De communisten komen
er rond voor uit, dat als zij de macht hebben, zij
de groote bezitters, de banken, alles zullen afne
men. De S.D.A.P. staat voor socialisatie. In Duitsch-
land, waar zij de macht hadden, hebben zij het niet
gedaan. Vla de S.D.A.P. en Hindenburg is de knecht
der jonkers, Hitier, aan het bewind gekomen, ten
nadeele van de Hollandsche tuinbouwers.
PAUZE.
In de pauze werd gecolporteerd met de Tribune.
Leden der O.S.P., die met de Fakkel trachtten te
colporteeren, werd dit verboden. Na geroep in de
zaal „Is dat de vrijheid" „de Tribune mag zeker wel
werd het toegestaan.
Na de pauze behandelde de spreker de practische
politiek omtrent de Zeven Provinciën en noemde
de opstand der Indonesiërs precies hetzelfde als de
opstand van onze voorouders tegen Spanje. Spreker
noemde het dwaas dat de calvinisten, nakomelingen
van de Watergeuzen, thans over de „muiters" en
„oproerlingen" die getorpedeerd moeten worden, dur
ven spreken. De vloot beteekent volgens den heer
Wijnkoop in Indië geen zier meer, en al de 75 mil
lioen eraan besteed, is weggegooid geld. Spreker
achtte de Indonesiërs rijp voor zelfebstuur, en dacht
hij niet dat hun bevrijdingsstrijd 80 jaar zou duren.
Het oproer is hier veroorzaakt, door de Indonesiërs
zelf, geholpen door hun Hollandsche kameraden.
Spreker laakte de houding der S.D.A.P. in deze
kwestie, onderbroken door uitroepen als „dat lieg
je." Het verlies van Indië voor het moederland,
achtte de heer Wijnkoop voor de arbeiders in Ne
derland geen ramp. Spreker besprak nog in het kort
de Kamerontbinding,critiseerde de houding der re
geering en de houding der S.D.A.P., zoomede de per
soon van den heer Colijn, wiens weg volgens den
heer Wijnkoop langs bloed en olie gegaan was.
Het plan Welter heeft de regeering niet voor 100
procent durven uitvoeren, door de demonstraties
der arbeiders op rooden Dinsdag. Men wil nu een
sterkere regeering en gaat daarom om een onbenul
lige kwestie op den loop. Het kan worden democra
tisch of fascistisch, maar in beide gevallen arbei
ders-vijandig. Spreker hoopte daarom, dat de ar
beiders en boeren zullen begrijpen, wat zij van een
huichelachtige regeering, geholpen door de S.D.A.
P. hebben te verwachten, en zij zich in massa tot
de communistische partij zullen wenden. (Applaus.)
DEBAT.
Voor debat gaven zich op de heeren A. Hoog
land, N. Kaan, H. Bakker, H. Gerritsen en A. Jon
kers.
De heer HOOGLAND was teleurgesteld, dat niet
behandeld is de kwestie van de tuinbouwers, maar
de politieke strijd tusschen S.D.A.P. en commu
nisten. Eigenlijk was uiteengezet het programma
van een bond, die hij niet bij name wenschte te
noemen. Spreker vroeg wat er met de arbeiders
gedaan wordt in Rusland, die door de machines
overbodig worden, en wat er voor de kinderen van
de grootgrondbezitters gedaan is.
De heer KAAN becritiseert de leiding, die zich uitgaf
als „partijloos" en achtte het een fout, dat de rede
voering te lang was geweest, om wegens het late
uur nog kalm te debatteeren. De heer Wijnkoop
heeft veel afegbroken en te weinig gezegd, wat hij
zelf wil. Spieker was van oordeel, dat het inzicht
moet groeien, door ervaring en is geweld verdrijven
dc.or communistisch gov.eld verkeerd.
De heer BAKKER behandelde speciaal de ge
beurtenissen r. i u.li'it.d. en gaf niet Ge S.L.A.
P., maar de communisten de schuld. Ook wees spr.
erop, dat ef veel over Duys gezwamd is, en niets
over den tuinbouw. Spreker verdedigde verder het
optreden der S.D.A.P.
De heer H. GERRITSEN dacht, dat het den heer
Wijnkoop er om te doen was geweest, om politieke
munt uit dezen avond te slaan. Het was geen leer
zame avond voor de tuinbouwers geweest. Teveel
had de heer Wijnkoop van het geval van de Zeven
Provinciën een loongeschil gemaakt. Spreker zag het
meer als dienstweigering en bracht den mannen
hiervoor hulde.
De heer JONERS vroeg waar het geld bleef van
de uitvoerproducten in Rusland.
De heer WIJNKOOP beantwoordde de debaters in
het kort en wees erop, dat het niet zijn schuld is,
dat de menschen niet tevreden over dezen avond
zijn. Als Wijnkoop komit, komt politiek. Spreker
deelde mede, dat het teveel aan arbeiders in Rus
land, naar de industrie- gaat, dat de kinderen van
de grootgrondbezitters als arbeiders met alle rech
ten kunnen werken dat het geld der uitvoerproduc
ten in den vorm van invoerproducten weer aan de
gemeenschap komt, dat z.i. het kapitalisme slechts
met geweld bestreden kan worden, en de voordeelen
van de Tuinbouwsteunwet ten goede komen aan
de katholieke hypotheekbanken in het Westland.
Te ongeveer half een sloot de voorzitter, na de
organisatoren van den avond verdedigd te hebben,
de vergadering, die te half acht was aangevangen.
Hij: Nee die schuit
Zij: Kan mij die schuit schelen ga nou slapen.
Hij: Ja maar zie je van die Zeven Provin
ciën hè en die verrajers in. de Tweede
Kamer en die bandiet hè.dat zei Bak
ker ja, dat zei die bepaald en die
regeeringWijn.Duys em— zie Je
Zij: Grr
HijGrr.
Gr.
INGEZONDEN
(Buiten verantwoording der Redactie.)
ting, die in u zelve zegt „wij hadden het (niet
noodig U moest met de daad eendrachtig ge
toond hebben, „wij aanvaarden het niet. Toont
steeds door de daad wat geest er in u woont.
Hulde aan die tuinbouwers, veehouders, en^.,
enz., welke afwijzend beschikt hebben, om steun
te ontvangen, daar zij zulks nog niet noodig
achtten. Hoogachtend,
P|. GOOTJES Cz.
Sint Pancras, Beterhuizen 344.
(Het is één uur 's nachts. Zij slaapt. Hij komt
geruischloos de slaapkamer binnen. Buiten is het
zeer koud. Binnen is het zeer warm).
Hédaar was Ik
boah
Kous bousen
Laatooah
Prachtvergadering
Oooah thee op 't lichie
Die Wijnkoop zeg
Grr.,..
Numoet je hooren.zoo'n kérel toch he.
gewone baas
Grrhèwatte
Nie eens z'n schoenen gepoetstklaar voor
de start naar de Sovjet
Grr
Hoor nou es..., over 't kapitalisme heen
over de kolgosers en over de werktije geen
acht uur meer geen zevengeen zes,
maar vijf en dan
Aanstonds hou je tijd over boah wel te
Wel te rusten.stèèh afijn, 't was toch
mooien wat ie van Colijn zei
Hè.. Hein. was die er ook? Zei die ook
wat?
Ja, die zei ook wat maar die Wijnkoop he.
Grr
Die Wijnkoop In Berlijn In Kiel In
Brunsweick geen duizenden meer er tegen
wat zeg ik, geen honderd, geen zeventig,
geen vijftig, geen twintig
Mijn!....
Wat zeg je?
boah ik.ik dacht, dat ik nog op het boel
huis van vanochend was gek hè?
Ja— geh.... ooah.... ja, ik ga maffe
maar zie je.... die.... die.... David Duys,
hè.... en die Jan Wijnkoop.... die zijn
allebei rood he.... maar toch weer anders
zie jeen nou in Indonesiëdaar is
nou een nieuwe presidentAdolf de Visser,
zie je. en dat is een vriend van Louis
Hitier hè.... daar hè je wel meer van ge
hoord.
Grr
En nou zei die Wijnkoopvan die zeven
provinciën hè die
Grrhè zeven elf toch Noordhol
land, Zuidholland,
Geachte Redactie,
j Zoudt u zoo vriendelijk kunnen zijn, mij eeni-
I go plaatsruimte in 'uw veelgelezen blad te wil
len afstaan voor onderstaande Bij voorbaat mijn
dank. 1
Pijnlijke zaken voor Sdie rechtbank en da ver
slagen hiervan in de Pers.
Het is naar aanleiding van een rechtbankver
slag in verschillende bladen pmtrent de behande
ling van een verduisteringszaak tegen een ex-
wethouder uit den Hellder, dat ik hier in het
openbaar mijn scherpe afkeuring wil uitspre
ken, ten eerste over de behandeling van de zaak
zelve en ten tweede over de manier, waarop ver-
scnillende bladen, hierop in hunne verslagen re-
ageeren.. In de eerste plaats lijkt het mij toe, Jat
in de rechtzalen ontzettend veel „voor de Pers"
gepraat wordt. Dit bleek wel duidelijk uit de
ze zaak. De President van den Rechtbank ontzag
zich niet, om buiten den verdachte om,' den Ma-
rinebond, ten wiens nadeele de verduisteringen,
gepleegd waren, en van wien verdachte jarenlang
de ziel was, aan een vernietigende critiek te on
derwerpen. Diat deze Bond door het gebeurde
op de Zeven Provinciën, thans in het middelpunt
der belangstelling staat, is een feit, maar moet dit
feit geen aanleiding voor een Magistraat zijn, om
dit gretig aan te grijpen, en ideëen te verkondigen
die wel op een politieke vergadering, maar niet
in een rechtszaal thuis behooren. Het provoeee-
ren in een bepaalde richting, als „toen sprak uw
militaire hart" en „de menschen gebruiken hun
hersenen niet meer. Moeten de statuten van zul
ke bonden goedgekeurd worden? Moet een bond,
die bestaat uit menschen, die zich vrijwillig
in "s rijksdienst begeven hebben een bedrag van
f 12000 aanvaarden om te ageeren tegen zijn eigen
opperste patroon, het Rdjk", enz;, enz., is wel
teel aanlokkelijk voor iemand, die deze opvattin
gen huldigt, maar mag mijns inziens^ een vrijwel
onaantastbare positie van Rechter ,niet hiertoe,
ik noem het misbruikt worden. Ik wil niet zeg
gen, dat de meening van (dezen President onjuist
was, en geef zelfs toe, dat uit gezagsoverwegin-
gen men zeer nauwlettend op de gedragingen der
Bonden heeft toe te zien. Maar deze philippica
tegen den Bond had in Üe rechtszaal gevoegelijk
achterwege kunnen blijven. Er wordt enkel mee
bereikt, dat aan de „rooide" Pers de troef van
„IKlassejustitie" in handen wordt gespeeld'. 'Eln
dan zal iemand, die geheel onbevooroordeeld leest
en gesteld is op waarlijk waardige wijze van "be
rechten van dergelijke ernstige zaken, hier bij
deze gelegenheid weinig op kunnen zeggen. Zelfs
met terzijdestelling van alle sympathie voor den
verdachte, zal nu onwillekeurig bovenkomen:
„iBarbertje moet hangen." En nu ik het over
waardige rechtspraak heb, kom ik vanzelf op
do Persverslagen!. Die Pers heeft tot schoone
taak, de menschen voor te lichten, opdat zij op
de hoogte blijven, van alles, wat rondom gebeurd,
Maar bevredigen van sensatiegevoelens van een
op relletjes en gijntjes beluste menigte, kan haar
taak niet zijn, en juist de rechtszittingen geven
hiertoe zoo licht aanleiding. Bepaal ik mij eerst
tot deze zaak. Waarom wordt de behandeling van
het kasboek, tusschen accountant, rechtbank en
verdediger als „vervelend" beschreven, en werpt
men zich als een aasgier op de kwalijk riekende
copie, die uit de verschillende „verhoudingen met
vrouwen. van den verdachte gedistilleerd kan
worden? Waarom worden alle „pikante' scenes,
met een vaardigheid beschreven een betere zaak
waardig? Waarom wordt als een geweldige bij
zonderheid gemeld, dat een der getuigen een 35-
jarig man in manchester werkpak was, waarmee
men bereikt, dat de naïeve lezer vermoedt, dat
dit dan wel een getuige uit de klasse van Jan
Rap zal ziji, wat toevallig niet het geval was?
Iemand, die in de Middeleeuwen iets gedaan had,
wat strafbaa r was, kwam aan den
schandpaal, moest spitsroeden loopen, of andere
baantjes opknappen, waaraan zijn medeburgers
goed konden zien, dat hier iemand zijn schuld
boette. Wij zijn daar te beschaafd voor. Maar
nog liever dat, als een slachtoffer voor publieke
vermakelijkheid te moeten zijn in de rechtszaal
en een mikpunt voor de geestigheden van de hee
ren verslaggevers, wier geestigheid zoo gauw
overgaat in pijnlijkheid, die tegenover hun .jslacht
offers" en hun gezinnen, niet altijd te verdedigen
is. Dankend voor de plaatsruimte
EEN ANTI.REiVOLUTIONAIR;.
M.HI. de Redacteur,
Vergun mij een plaatsje in uw blad. Mijn har-
telijken dank.
Naar analeiding van de tomatensteunuitkeering
het volgende:
Uitkeering 1 cent per kilogram, f.100 per
spoorwagon. Op een product dat rendeerend en
loonend was. Gemiddelde prijzen over de laatste
4 jaren (inbegrepen alle kwaliteiten nl. A, B,
C, CC) circa 35 cent per kilogram:. In het fWest-
land (bepaald door jaren tomatenbouw)» wat teelt
vermindering. Maar kan nu de Noderlanidsehe
regeeriinig alle risico van het bedrijf voor haar
rekening nemen. Ondanks den'duren grond, ver
warmingsinstallaties enz. Immers neen. Indien
hier of daar steun werkelijk noodig ware ,keer
het dan uit, waar het dringend noodzakelijk is.
O, gij goedgeloovige Excellentie minister Ver
schuur. O, gij leepe commissie van advies. .0, gij
egoïst Westlander. Naaldwijk's inwoner Valstar,
regeeringscommissaris, Voorzitter van het Cen
traal Comité, vijand van den C,. B. en T. Bond,
wanneer wordt nu eens rechtvaardig gehandeld
Gij tomatenkweekers, onverschillig welke rich
Sint Pancras, 20 Februari 1933.
Geachte Redactie,
I Gaarne eenige plaatsruimte.
Zoo was dan door eenige partijlooze( tuin
ders de heer Wijnkoop uitgenooidigd. Het onder
werp was „Land- en Tuinbouw onder de kapita
listische regeering en er was vrij debat. Wat is
hiervan terecht gekomen? De heer Wijnkoop
sprak lang, zeer lang, niet altijd over Land- en
i Tuinbouw en er bleef practisch' geen tijd over
i voor debat. Men kon hoogstens een paar vragen
stellen. Dien heer Bakker werd dan ook het
woord ontnomen. Toen, na debat, nam de heer
Wijnkoop nog weer ruim tijd om fin dupliek
de sprekers te beantwoorden, wat wij niet heb-
ben afgewacht, want toen het niet meer Zater
dag was, meenden wij te mogen vertrekken).
Toch zou ik nog wel iets willen zeggen.
Die heer Wijnkoop heeft op een vraag van mij,
waar toch wel het geld van de Tuinbouwsteun
wet was terecht gekomen geantwoord, bij de
Katholieke Banken in het Westland. Waarom
juist bij Katholieke banken begrijp ik niet. Ver
moedelijk bedoelde de heer Wijnkoop het anders
dan hij het zeide. Wilde hij hiermede zeggen bij
de schuldeischers van de tuinbouwers? En ja,
dat zal wel. Dte een heeft hier iets betaald, ide
ander daar. Veel zal dit wel niet ,zijn, want Je
verleende steun beteekent nog niet veel. Maar
als dat nu zoo is, als er schuld, zooals rente;;
huur, lasten, van worden betaald, is dit dan niet
goed Het is bedoelt als steun in het bedrijf len
het is soms een eerste eisch, om het bedrijf >voort
te zetten. Als er dan niet voldoende overblijft
om te beginnen, om te leven, zegt dit enkel, dat
de steun onvoldoende is, en dat wij tuinders,'
met alle middelen, die ons ten dienste staan, moe
ten probeeren meer steun van de Regeering af
te dwingen. Want dit is eten feit, het moet van
deze kapitalistische regeering voor den tuinbouw
worden afgedwongen.
Aan deze actie wordt door de communisten op
het moment niet meegedaan.
Er moet zijn gezinssteun, zeggen deze, want
het geld van den steun moet zijn vöor het''gezin,
niet voor de schuldeischers. Dat zijn in het al
gemeen uitzuigers. Het land, de grond moet aan
de gemeenschap, de bewerkers van den grond
een bestaan. Dit laatste, een bestaan, wil iedere
tuinder en iedere boer.
Maar dit is een vraagstuk voer de toekomst.
Eln al is dit zeer zeker waard besproken te wor
den, zelfs zeer urgent, urgenter is de steun voor
morgen, de steun voor vandaag.
Daarom, boeren, tuinders, strijdt mee met hen,
en dit zijn op het moment alle prganisaties in
ons vak, om een uitbreiding van steun 1932, en
een goede steunregeling voor 1933. Hiermede wil
ik eindigen.
Met dank voor de plaatsing,
A. HOOGLAND. Jr.
(Het doet ons buitengewoon veel genoegen,
dat de heer Hoogland, op wiens rede, gehouden
op de vergadering van den Neutralen Bond in
Hoorn, December 1.1., wij meenden eenige cri
tiek te moeten uitoefenen, thans meer onze ide
ëen, namelijk, wat is er door DIRECTE' actie te
bereiken, gegeven in onze nabeschouwing, blijkt
voor te staan. RED. N. L. Crt.)
Plaatselijk Crisiscomite Sint Paneras
M. de Redacteur,
Van uw klacht in de N. L. Courant van .Za
terdag jl., voor het optreden der gebrs. ten Brug
gencate geen uitnooaiging te hebben ontvangen
en derhalve ook geen verslag werd gegeven, na
men we goede nota. Hoewel dit tot heden nog
nimmer werd gedaan, willen we (nu u ipr blijk
baar prijs op stelt) hier voortaan gaarne aan vol
doen, temeer, waar wij een verslag ervan wel
zeer op prijs stellen en de gebrs. ten Bruggencate
dit ten zeerste verdienen. Mag ik nu, heel kort,
even voor het volgende alsnog opname verzoeken
Bij voorbaat vriendelijk dank.
Het belangeloos optreden der gebrs. ten Brug
gencate had dezen keer niet de belangstelling en
steun, die ze verdienden. Met de kinderen hadden
we het lokaal gevuld, dus in orde. Des avonds
met de ouderen op zijn best voor de helft).
Toch hebben de thuisblijvers het mis gehad. Ik
heb hier natuurlijk niet het oog op menschen, die
geen kwartje kunnen missen, maar op hen, die
het wel kunnen en door weg te blijven het plaat
selijk crisiscomite den zoo zeer gewenschten steun
onthouden en een zoo leerzaam' en sympathiek
optreden, als dat de rgebrs. ten Bruggencate is,
niet beter weten te waardeeren. Wij kregen dit
maal kieken over het leven en gewoonten van
verschillende Indische volksstammen. Zeer on
derhoudend en leerzaam toegelicht door, (laat
ik maar zeggen) mijnheer Cor.
Laat ons hopen dat op zijn, toegezegde avond,
over de Indische cultures, er wel voldoende be
langstelling zal worden getoond.
Eir is voorts aan den Langendijk maar EEN
Aj Ti. B., en die deed natuurlijk ook weer volop
mee. Zijn openingswoord en zijn pauzevulling
waren weer origineel. Meer zeg ik er niet van,
alleen nog, „dat alleen Ab het zoo kaïy.
Den kinderen werd nog een mooie prijs uitge
loofd door mijnheer Cor, voor den inzender van
het mooiste opstelletje. Het hartelijk slotwoord
aan het einde der avondvoorstelling door onzen
Burgemeester voornamelijk gericht tot de ge
broeders ein den jongen Albert, was uit ons hart
gegrepen en welverdiend. Een hartelijk applaus
gaf hieraan dan ook uiting.
Namens Plaatselijk Crisiscomité bovengenoemd
Uw dw. H,
