Nieuwe Langedijker Courant" Zaterdag 25 Febr Jerde blad]
burgemeesters over hun gemeenten
nogmaals
ioog stond
bovenhal,
lichaam.
de zware
;em.
y-
weer naar
ftafel toe,
ag er nog.
dend, met
ij op zijn
>n eersten
Hoe lang,
liet meer.
en opeens
die hem
e houden,
re, kleine
>o verlan-
men was?
of heel,
len, stond
r, met een
idere slap
staarde in
m, hoorde
de onzeg-
i alle op-
van zijn
eens rond
>or eeuwig
aarop het
ttrekkend.
n om het
ht in huis
.de achter
nsters van
;ers waren
langs het
ichter was
de er zijn
zijn vuist
st de on-
ig van het
ader na te
naar de
iw genoeg
die einde-
chter zich
imer bin-
ectrischen
iet bed
haar han-
dat' aan-
te letten
ie zij hem
i hij daar
md stond,
irpleegster
iltje dicht
m in het
;n jongen,
ouder om
over hét
t je van
arna zeer
zeide zij
en fals ze
dan zal
Daar zij
-en minste
logenblik-
vig, haar
niet meer
haar va-
haar weer
in haar
boog voor
n haar te
angezicht
mldig had
tende mis
eproeving
ïw, welke
00 gaarne
ij in haar
art zij de
ichen had,
al haar
aar eigen
van rijk
oogent der
t in den
r die we-
deze en
ex a weer
1 blijven;
vagen om
ip te lich
tukt ging.
igelen en
r moeder,
mi niet de
ben Coh-
lepen.
volgd.
geldschieters u in gebreke zullen stellen, en het
Raadhuis bij niet voldoen van verschenen termijnen
weer zullen meenemen, zooals dat met een naai
machine of piano kan gebeuren. Ben vraag, waarop
waarop wij zelf ook het antwoord hadden kunnen
geven, was, wat.er voor den bloei der gemeenten
werd gedaan. „De crisis heeft ons schaakmat gezet,"
zei mijnheer van Spengler," thans is onze eenigste
zorg, crisissteun aan tuinbouwers, werkverschaf
fing, maatregelen voor de arbeiders. Veel wordt
voor de werkloozen gedaan, al waardeeren zij dit
soms niet. Eigenaardig is het, dat maatregelen voor
de tuinders, soms tegenstrijdig zijn aan belangen
van de arbeiders, en omgekeerd, en dat beide groe
pen elkaar soms nog zoo weinig begrijpen. De tuin
ders zeggen nog zoo dikwijls, voor de arbeiders
wordt dit gedaan, en dat gedaan, maar een arbeider
heeft nu eenmaal enkel den onderhoudsplicht voor
zijn gezin, terwijl de werkgever bedrijfsrisico ten
goede en ten kwade heeft.
De loonen van de arbeiders, zei de burgemeester,.
2ajn in deze streek nooit op een behoorlijk peil ge
weest, wat den tuinbouw betreft, omdat het orga
nisatiebesef bij dat soort arbeiders steeds ontbroken
heeft. De burgemeester vond, dat men deze zaken
voor alles zuiver moest zien, en stipte in dit ver
band nog even de noodlijdende middenstand aan,
voor wien ook nog weinig gedaan kan worden. Wij
vroegen, nu wij zoo ongemerkt bij handeldrij venden
en neringdoenden terechtgekomen waren, wat de
burgemeester dacht van het bonnenstelsel van de
Armbesturen tegenover de behoeftigen. „Ik acht
dit noodzakelijk," zei hij pertinent, omdat, wanneer
geld gegeven wordt, er misbruik van gemaakt wordt,
en er nu controle is. De goeden moeten met de
Geestmer-Ambacht samen doen gaan, en van alge
meen belang," vond de heer Van Spengler. Zoo
eigenlijk van de hak op de tak springend kwamen
wij tot de vraag, hoe de gemeenten in normale
tijden, zich wat het aantal armlastigen betreft,
verhoudt tot andere gemeenten. „Niet slecht, ant
woordde de burgemeester, en zelfs is het getal, wat
je noemt speciale armlastigen niet toegenomen. Wel
zijn er natuurlijk, en dat in alle kringen enorm veel
crisisslachtoffers, zoowel bij wejrekgevers als bij
werknemers. In dit verband roemde de Burgemees
ter het werk der plaatselijke crisiscomité's, die niet
gesteund kunnen worden in hun zegenrijk werk.
Daar toeterde een bus van de H.A.B.O. voorbij. „Ook
een mooi bedrijf," zei de Burgemeester. Inderdaad
de Hollandsche Algemeene Autobus Onderneming,
gevestigd te Noordscharwoude, een combinatie van
verschillende busdienstondernemers in Hollandsoh
Noorderkwartier, nog heel dikwijls „op het oud af'
Kok en Tuinman genoemd, hoewel deze Firma een
onderdeel vormt, is uitgegroeid tot een modern groot
bedrijf, en veilige, goed geoutilleerde vervoergele-
genheid, die voor een groot gedeelte van Noord
holland in een behoefte voorziet, en waarop Noord
scharwoude trotsch kan zijn. Ook de Noorderm,.rkc-
bond de groote veilingsvereeniging te Noordschar
woude, en de Coöperatie „Nieuw Leven", te Zuid-
scharwoude, wilde de Burgemeester een meer dan
eervolle vermelding toekennen, en achtte het een
verblijdend teeken, dat ondanks deze slechte tijden,
het bedrijfs- en zakenleven in zijn gemeenten, nog
zoo betrekkelijk frisch blijft, wat een goede hoop
geeft, dat in betere tijden, men met alle energie de
verloren plaats zal willen herwinnen.
„Eenige bijzonderheden van U zelf, wilt U die
Raadszaal te N
kwaden er onder lijden." „En nu den nieuwen weg,"
vroegen wij. „Dat acht ik voor Noordscharwoude
een groot voordeel," vond de heer Van Spengler, en
we kunnen van dezen weg nog veel genoegen bele
ven." „Net zooveel, als van den weg in Zuidschar-
woude?" waagden wij op te merken„Dat weg
dek bedoelt U?" „juist, meneer de Burgemeester, dat
wegdek." „Weet U, dat enkele jaren geleden, de weg
in Zuidscharwoude, als de breedste gold, en als de
beste?" Maar waarom is die weg dan nu zoo slecht,
vroegen we, toen ons verteld werd, dat er in 1919
nog f25000.— aan uitgegeven is. De burgemeester
verklaarde, dat de weg vernield was geworden door
kabileeringswerken. Misschien zou er volgend jaar
wat aangedaan kunnen worden. Overigens gaf de
heer van Spengler toe, dat de smalle weg, die niet
verbreed kan worden, zonder alle huizen haast te
sloopen, een struikelblok zal blijven voor het door
gaand- en snelverkeer. „Hoe denkt U zich een uit
breiding van de gemeenten in", was onze volgende
„opgave". De burgemeester zette zich wat schrap,
en legde haarfijn uit, hoeveel perspectief er in de
Oosterstraatuitbreiding kan zitten. Er zou een weg
kunnen komen Oosterstraat, Kerklaan, of achter
om, zoodat er eigenlijk een halve maan zou ont
staan. Rechtdoor bouwen achtte de Burgemeester
van geen practisch belang. De woningbouw in de
Oosterstraat juichte de burgemeester zeer toe.
Zuidscharwoude is twee jaar geleden begonnen
met verbreeding van de Kerkwei, met het voor
nemen meer bouwterrein te krijgen, waardoor alle
slooten gedempt en. akkers aangekocht zijn van
sjp&ijSjqaat Sou a;uaauio3 ap iaoa •aSamaiuaaiuiaS
iets voor de volksgezondheid, vroegen wij. „Recht
streeks niet, antwoordde de Burgemeester, doch
indirect betaalde Noordscharwoude door subsidies
aan Witte Kruis, Wit-Gele Kruis, t.b.c.-patiënter,
zuigelingenzorg enz. enz., in 1931 f1700.onge
veer. Voor Zuidscharwoude is dit f 1200.„Toch
zit de gemeente ondanks de crisis niet geheel stil,"
merkten wij op. „U bedoelt de Mbsselenbrug? Ja,
dat is een aardig stukje werk, wat we daar, met het
ons ook geven?" was ons laatste verzoek. „O ja,
zei de heer van Spengler, noteert u maar, secretarie
opleiding te Beverwijk, diploma gemeente-admdni-
stratie, Juli 1917, Zuidscharwoude, als opvlolgjer
van Burgemeester Kroon, en 1921 Noordscharwoude
in de plaats van Burgemeester Brinkman.
Ervaringen en samenwerking met den Raad is
nu niet altijd even prettig geweest zeide Burge
meester, en was van meening, dat er dikwijls niet
voldoende beseft wordt, hoe moeilijk en zwaar de
taak van B. en W. is, in dezen crisistijd. Afbreken is
gemakkelijk. Overigens wilde de Burgemeester graag
deze kleine vlekjes laten passeeren, en was van
oordeel dat over het algemeen in goede harmonie
de zaken van de gemeente werden afgewikkeld.
Over zijn kundige gemeente-secretarissen de heeren
Reynders, Noordscharwoude en de heer Kunnen,
Zuidscharwoude, was de heer Van Spengler vol
lof. In groote plaatsen beschikt men over een staf
ambtenaren en specialisten, en daarom was het zoo
prettig, dat in deze kleine gemeenten, deze heeren
den Burgemeester een enorme steun konden zijn.
Het werd tijd om te vertrekken. Nog even roerden
wij de loonkwesties aan de lichtbedrijven aan. Bur
gemeester Van Spengler was als lid van de z. g.
Gascomlmissie een der tegenstanders van een loons
verlaging. Z.Ed. bleek niet van gevoelens veranderd
te zijn. „Het was gelukkig" zeide hij, dat er ten
minste nog een kleine groep niet-noodlij denden
bestaat. Daar profiteeren de anderen van. De Bur
gemeester bleek hot met ons eens te zijn, toen wij
indertijd opmekten, dat, al het gepraat in de Ge
meenteraden over „Het spijt ons zoo", en „we gaven
ze liever meer," eigenlijk een soort franje was,
om de vage motieven: „Ik niet, hij ook niet" te
bedekken.
Slechts een enkele Edelachtbare durfde openbaar
voor zijn binnengedachten uit te komen, en zoo
was de heer Van Spengler mèt ons nieuwsgierig
wat de as. debatten in tweedi instantie zullen
opleveren!
J. OBSERVER.
Het Oude Raadhuis.
stelde vraaggesprek in een gezellig praatje, waar
door intusschen nog soms het meest bereikt wordt.
En zoo hoorden wij dan terloops, dat Noordschar
woude per 1 Januari 1933 zich op 2033 inwoners
„kan beroemen, terwijl er op dien datum slechts
1700 Zuidscharwouders, voor zoover daartoe in
staat, elkaar een zegenrijk Nieuwjaar toewenschten.
Voor de lezers, die dit niet weten de overigen
mogen dit overslaan vertellen wij, dat als onder
nemingen de zuurkoolfabrieken van Verburg, Kra-
De Burgemeester in zijn Werkkamer te Noordscharwoude.
meenten, meenden nummer één te mogen zetten
zonder de belangrijkheid van de andere gemeen-
n en derzielver bestuurderen tekort te willen doen
was „natuurlijk" bereid. En via den vriendelijken
imeentesecretaris, den heer Reynders en den
jmoedelijken sous-chef der criminaliteitsafdeeling
m Noordscharwoude, den heer Leuring, maakte
iie Presse mit Apparat" haar opwachting bij den
iirgemeester.
Het viel ons mee, dat de magistraat onze vluchtige
mnismaking-op-een-afstand tijdens de Raadszit-
ngen een pleizierige beliefde te noemen, en was
;t ook niet onaardig, dat ongeteskende aanvan-
ilijk niet als interviewer, maar als geinterviewde
.ngeerde, omdat de Burgemeester wel eens graag
eten wou, wat er nu eigenlijk allemaal bij die
iwe „Nieuwe Langedijker" aan het handje was,
i waarom diten waarom d a ,t, en of d i t,
i of dat waar was.
Enfin, zoo verliep het netjes puntsgewijs .opge-
mier en de Nijs, een aanzienlijk aandeel hebben in
de landelijke voedselvoorziening, en dat de ge
meenschappelijke lichtbedrijven, behoorende aan de
gemeenten Oudkarspel, Noordscharwoude, Zuid
scharwoude, Broek op Langendijk en St. Pancras,
te Noordscharwoude hun gasfabriek exploiteeren, en
ons electrischen stroom leveren. Da lichtbedrijven
zijn een hoofdstuk op zich zelf, en komen wij later
op terug.
Het eerste wat wij den Burgemeester vroegen,
was, of het mooie Raadhuis voldeed, en of de
inrichting ook voor de administratie aan haar doel
beantwoordde. En natuurlijk of thans de aange
gane verplichtingen niet als een looden last op de
gemeentefinanciën drukte. Weest niet bezorgd,
Noordscharwouders over vijf en twintig jaar zal
het Raadhuis nog „je dat" zijn, want er is op
bevolkingstoename gerekend meneer Reynders
heeft er zijn dorado gevonden de afbetalings
termijnen zijn zóó, dat u géén gevaar loopt, dat de
Wanneer wij bij de andere Heeren, die wij van
an zijn te bezoeken, dezelfde spontane welwillend-
!ld ontmoeten, als wij van Jhr. VAN SPENGLER,
irgemeester van Noord- en Zuidscharwoude,
dervonden, toen wij hem schreven eens bij hem
mogen komen praten, zal onze taak, in het
aatselijk blad, eens wat te vertellen van onze
irgemeesters en hun gemeenten, een aangename
een niet moeilijke zijn. Deze burgemeester, die
j, in zijn kwaliteit van bestuurdler van twee
