VERKIEZINGSNOOTJES
Nieuwstijdingen
FEUILLETON
Onschuldig verbannen.
Het vrije woord
BAKKER, Noordscharwoude.
KOOPT bij
SCHENE
GEUS' TABAK
van 25 ct. p. V2 pond
Magdalenenstraat 14
HERM. DU CROCQ
TREFPUNTEN 50 cent
VLIEGTUIG GEDAALD.
Dinsdagmiddag heeft de militaire vliegener
van de Kooy bestuurder kapitein Doesburg, we
gens een motordefect in het O ver die onder' de
gemeente Limmen, een noodlanding moeten ma
ken. 1
Het defect bleek ter plaatse 'niet te herstel^
len, waarom het vliegtuig gedemonteerd is en
naar De Kooy werd overgebracht.
HEERiHUGQWAABD.
Dezer dagen zijn ook de gemeentepolitie en
het poststation-Noord in de nachtelijke telefoon
verbinding opgenomen.
Daar de heer Stapel bereid is om ook 'snachts
het publiek terwille te zijn, kan men Mus thans
ook vanuit Noord te allen tijde telefoneerenl.
Inschrijvingen Handelsregister
te Alkmaar.
Van 4 tot en met 10 April werden in het
Handelsregister te Alkmaar o.m. de volgende op
gaven ingeschreven:
NIEUWE: KAKEN:
Jb. Lont Jz., winkel in sigaren en heeren
mode-artikelen Zeestraat no. 25 Wieringen.
„Edraf" electrische Drageefabriek, fabriek v.
Dragee, chocolade- en suikerwerk, Lindenlaan
no. 35 te Alkmaar.
Bakkum en Smit, schildersbedrijf Verlengde
Landstraat no>. 12, Alkmaar, Venn. P. IJ. 'Bak
kum en Th. Smit.
Ni.V. Expl. Mij. Aleos, handelende onder den
naam cafe ^Dte Vlas- en Korenbeurs" Spoor-
buurt no. 14 Anna Paulowna, Dir. M- H- Boon
WIJZIGINGEN:
N.V. Hoogewerff, Chabot en Visser's Wijn
handel, Wijnkooperij. Ontslag procuratiehouder
en beheerder filiaal den Helder H|. den Broeder.
Benoemd als beheerster filiaal den Helder hievr.
P, v.d. KampKegge.
Vooruitgang is ons doel" uitkeering bij
overlijden Tlessel, den Burg, Groeneplaats no.
9. Bestuurswijziging.
OPHEFFINGEN.
J. de Boer, hande in afbraak enz., Achterweg
no. 131, Schoorl.
P. de Boer, stucadoorsbedrijf, Dtruivenlaan, te
Alkmaar. i
„God weet, dat ik onschuldig ben".
Ds. E. R., de bekende Ned. Herv. predikant te
Winterswijk, veroordeeld door het Amsterdamsche
Gerechtshof wegens de valsche brievenschrijverij,
over welke reeds drie jaar lang zooveel te doen is
geweest, deelt in „De Winterswijksche Kerkbode"
mede, dat hij thans in de strafgevangenis te Am
sterdam zijn straf ondergaat, doch dat hij onschul
dig lijdt.
„Onschuldig ben ik hier. Heerlijk om dat te we
ten. Ware ik schuldig, het zou erger zijn. Tegenover
alle beschuldigingen en vonnissen van rechtbank,
gerechtshof en menschen houd ik mijn onschuld
staande. De verklaring op den kansel indertijd afge
legd, in tegenwoordigheid van den heiligen recht
vaardigen God, die eenmaal rechtvaardig, onpar
tijdig en onbevooroordeeld vonnissen zal, blijft van
kracht, zal van kracht blijven, nu bij mijn leven,
straks bij mijn sterven, straks in de groote eeuwig
heid. God weet, dat ik onschuldig ben."
„Ja vader, zeer veel."
„En zij?" vroeg mr. Strange verder, maar slechts
„Houdt hij van haar?"
(Met moeite kon hij deze woorden uiten.
„Ik weet het niet vader. Ik geloof dat zij hem
acht, maar zij kan u niet vergeten, daarvan ben ik
zeker. Zij meent dat u dood is."
„Ik ben dood voor haar. Wij moeten haar in dien
waan laten, totdat ik gerechtvaardigd ben. Is de dag
voor de bruiloft vastgesteld?"
„Ik geloof ja. Lady Markham, eene vriendin van
lady Wolga, zeide mij, dat de bruiloft spoedig zou
plaats hebben."
Mr. Strange zuchtte diep.
„Is zij gelukkig?" vroeg hij verder.
„Zij is zoo trotsch, dat men niet zien kan of zij
zich waarlijk gelukkig gevoelt, maar tegen mij is zij
altijd vriendelijk."
„Is zij u genegen, Alexa?"
„Het schijnt alsof zij in haar hart gevoelt, wie
ik ben. En ik houd van haar. Hoe trotsch en koel
zij ook wezen moge, zij heeft een warm hart," zeide
Alexa. „O, als ik er in mag slagen u beiden weer
te vereenigen!"
Mr. Strange stond plotseling op; hij moest zich
met geweld inhouden.
„Eene hereeniging tusschen uwe moeder en mij
zou in elk geval onmogelijk zijn," zeide hij na eene
korte poos op gedempten toon. „Zij houdt mij voor
dood en ziet naar een anderen man op. Eene diepe
kloof scheidt ons. En toch voel ik, dat ik haar niet
kan vergeten, dat ik haar altijd zal blijven lief
hebben."
Hij bedekte zijn gelaat met beide handen en gaf
zich geheel aan zijne smart over.
Alexa knielde naast haar vader neer en omhelsde
Naar wij vernemen 'heeft een politie-auto een
rondrit door Amsterdam gemaakt voor een in
spectietocht langs de tallooze borden met ver
kiezingsreclame.
Die politie heeft eenige borden van dejS,.D.A.P.
o.m. dat op het Bokin bij Bpui, waarop een
hoofdofficier stond afgebeeld die door een ar
beider getrapt werd in beslag genomen).
Een eandidaat van een der vele tpo'litieke
partijen, die al dan niet terecht door de
uiterst-linkschen als fascistisch wordt beschouwd,
ging Dinsdagavond per bootje naar het Tuindorp
,,'Oostzaan" om daar drukwerkjes te verspreiden.
A an den steiger bij den weg naar het Tuindorp
werd hij ontvangen door een groep communisten,
die den eandidaat te lijf gingen en hem en zijn
assistent afrosten. Beide heeren zijn daarop met
het bootje truggekeerd. Van de aanranding is
aangifte bij de politie, die thans een oog in het
zeil houdt, gedaan.
(Buiten verantwoording der Redactie.)
I. 1
Geachte Redactie,
In antwoord op het Ingezonden stuk van den
heer Kostelijk in Uw blad van j.l. Zaterdag, verzoek
ik beleefd nog eenige plaatsruimte.
De heer Kostelijk begint met te wijzen op mijn
verheerlijking van de S.D.A.P.-politiek en de af
brekende critiek op het beleid der Vrijzinnig-Demo
craten. Tot des heeren Kostelijk's spijt moet hij in
dezen geest took antwoord geven. Het is voor den
heer K. jammer, dat dit antwoord nu niet direct
een lofzang kan worden genoemd voor de V. D. al is
het wel als zoodanig bedoeld.
De Vrijz. Dem. vragen voor 26 April het vertrou
wen op grond van hetgeen zij in het verleden heb
ben gedaan. Daarna somt de heer K. eenige „daden"
op, welke dan blijkbaar zijn bedoeld als waarde
meter voor de daden der Vrijz. Dem.
„De Vrijz. Dem. brachten de crisis-pachtwet-
Ebels."
Inderdaad, maar de heer K. is niet volledig, wes
halve ik het een en ander even zal aanvullen. Want
deze crisis-pachtwet is pas in 1932 door Ebels inge
diend. Maar in 1930, dus twee jaar eerder, stelden
de Soc. Dem. bij amendement voor om in de Pacht
wetten, die alleen zouden voorzien in pachtvermin-
dering bij natuurrampen, hagelslag, overstrooming,
enz., een bepaling op te nemen, om sterke daling
van de producten eveneens als een buitengewone
omstandigheid te beschouwen, waardoor dus paent-
vermindering mogelijk was. Dit amendement werd
verworpen. (29 October 1930). De Vrz. Dam. stemden
voor. Dus twee jaar eerder was het Initiatief van de
S. D. uitgegaan.
In 1931 deden de S. D. opnieuw een poging om de
pachters te beschermen, want de toestand werd
steeds slechter, terwijl de regeering werkeloos bleef.
Er werd een motie ingediend, waarbij werd uitge
sproken dat de pachtcontracten welke voor 1 Jan.
1930 gesloten woren, werden ontbonden. Deze motie
werd verworpen, waarbij ditmaal zelfs de Vrijz.
Dem. tegen stemden.
De toestand in de land- en tuinbouw werd steeds
slechter en de moeilijkheid voor de pachters steeds
grooter, zoodat de „goede geest" (van berusting
enz.) onder de pachters geheel dreigte te verdwij
nen. Hieraan is het te danken, dat de Vrijz. Dem.
met hun pachtwet succes hadden en er dus ein
delijk een regeling was getroffen.
Het amendement van Oud, om de crisis-opcenten
op de grondbelasting voor ongebouwde eigendom
men, af te schaffen, werd krachtig gesteund door
de Soc. Dem. Eveneens werd de motie-Oud voor
afschaffing vleeschaccijns door hep gesteund.
Waar wij het nu toch over belastingen hebben,
kan ik nog wel even mededeelen, dat bij de behan
deling van een wetsontwerp, waarbij onder andere,
de accijns op suiker en de invoerrechten op zuid
vruchten zouden worden verhoogd, de Soc. Dem.
een amendement indienden, om dit te verhinderen.
Maar thans stemden de Vrijz. Dem. tegen. En dit
amendement raakt de portemonnaie van alle men
schen, ook de armsten, dus nog belangrijker dan dc
opecenten op de grondbelasting, die tenslotte slechts
ten goede komt aan de bezitters van den grond. Van
(hem; door hare liefkozingen kwam hij weer tot zich
zelf.
„Ik heb jou nog, mijn lief kind en zoolang mag
ik niet wanhopen," zeide hij met half verstikte stem.
,Maar van het oogenblik dat ik je brief ontving
leefde ik in gestadige onrust. Ik heb in mijn geest
het gelukkig verleden weer eens doorleefd. Gedu
rende mijn ongeluk heb ik onophoudelijk gedacht,
dat zij boos was en mij schuldig oordeelde aan eene
afschuwelijke misdaad, en toch heb ik veel van haar
gehouden. Zij treurde om mij, zij geloofde en ver
trouwde mij, en toch zijn wij altijd voor elkaar ge
scheiden! Zij zal Roland Ingestre huwen, terwijl ik
als een vluchteling moet ronddwalen, zonder mij van
eenige schuld bewust te zijn! O, Hemel! hoe zal ik
het verdragen!"
De man snikte hevig en Alexa sidderde.
„In geen jaren heb ik aldus aan mijne smart toe
gegeven," zeide hij daarna. „Vergeef mij, mijn arm
kind. Ik ben weer mij zelf. Het wordt reeds laat.
Men zou je kunnen missen en ik zal de gelegenheid
laten voorbijgaan om lady Wolga te zien. Keeren
wij terug."
„Maar wanneer zal ik u weer ontmoeten, vader?
Hoe verneem ik wat u geschiedt,?"
„Je verblijft veertien dagen op Montheron. op een
avond zal ik daar in den tuin bij je komen. Ik ben
in Engeland en vooral te Londen veiliger dan ergens
anders. Maar haasten wij ons, Alexa."
Hij legde (haar arm in den zijne en zij gingen
langzaam naar huis.
Onderweg spraken zij fluisterend: Alexa verhaalde
van hare ontmoeting met lord Kingscourt, van zijn
vrouw en zijn vertrouwen in haar, in weerwil dat, de
schijn tegen haar getuigde.
Zij waren aan het huls gekomen. Het licht scheen
nog door de vensters van het salon. Alexa drong
tegen haar vader aan toen hij in het struikgewas
sloop en in het salon keek.
De gasten hadden zich reeds naar hunne kamers
begeven, alleen lady Wolga en lady Markham ver
bleven nog in de zaal. Zij stonden aan den schoor
steen en het vollel icht viel op het schoone gelaat
der vrouw van lord Stratford Heron.
De blikken van den banneling schoten stralen, zijn
Ookvoor
Buikbanden
Buikcorsels en
Leverancier Ziekenfonds
voordeel
Seldlg op alle K.A.B.D
Autobuslijnen
ia zoowel geschikt voor 't
rooken als voor pruimen
Langestraat 80 - Telefoon 352 - Alkmaar
Heeren-Modes
ONDERGOEDEREN, REGENJASSEN. HOEDEN
Te koop: 80 bakken vroege eerstelingen Poters, gekeurd met A. Gebrs. Klooster
boer, St. Pancras.
Stamslaboonen te koop, dubbele zonder
draad a 20 cent per pond. W. Ver»
kroost, Zuidscharwoude.
klassepolitiek gesproken!
„De Soc. Dem. weigerden bij verschillende gele
genheden medewerking voor steunmaatregelen, o.a.
bij de Tarwewet, Zuivelwet en de Varkenswet."
Dit zal dan zeker als een verwijt moeten gelden,
maar mijnheer K. ook de Vrijz. Dem. stemden tegen
de Tarwewet-
Wat de Zuivelwet betreft, Is dit niet zoo eenvou
dig te verklaren. Een steunwet bedoelt toch immers
niet anders, dan de belanghebbende direct of Indi
rect te steunen. Deze zuivelwet bestaat eigenlijk uit
drie deelen:
2e. een belasting op de kaas die in het binnen
land werd verbruikt, dus beiden beoogen door het
heffen van een belasting op de boter en kaas de
boeren een dragelijker bestaan te geven. Dit kon
gebeuren door de boter en kaas te belasten, dat
alleszins billijk is, immers niemand mag verlangen,
dat boter en kaas beneden den kostenden prijs
wordt verstrekt. Hierdoor immers zouden de con
sumenten profiteeren ten koste van de producen
ten, de boeren. Maar het derde deel der Zuivelwet
stelde voor een belasting op de margarine. Door deze
belasting zou de prijs van de margarine omhoog
gaan van 40 cent op 110 cent, dus geen geringe ver
hooging. En waar een prijs van 40 cent het marga-
rinebearijf nog steeds tot een zeer loonend bedrijf
maakte, kon hier moeilijk sprake zijn van een steu
nen der margarinefabrieken. Deze belasting op de
margarine was dan ook alleen gewenscht om te
voorkomen, dat de menschen de belaste boter lie
ten staar, en de zooveel goedkoopere margarine zou
den nemen. Derhalve stelden de Soc. Dem. voor om
de 30 millioen die de margarine aan belasting zou
gelaat was bleek, terwijl zijne lippen op elkaar
klemden. Zijn zonderling gelaat joeg Alexa schrik
aan, en zij klemde zich bevend aan hem vast; hij
zag echter niet naar haar en had haar op dit
oogenblik geheel en al vergeten.
Zijn echtgenoote, die hij lang geleden verlaten
had, zag hij nu weder. Zijn hart klopte stormachtig
als wilde het bersten, terwijl zijne oogen vast op
haar gericht waren. Hij had door het venster in de
kamer willen dringen en zich aan hare voeten wer
pen, om daar te sterven.
Alexa stond naast hem. Zij waagde het nauwe
lijks te ademen, maar een gevoel van onbeschrijfe-
lijken angst beving haar toen zij dacht aan de
mogelijke ontdekking van haar vader.
Lady Wolga was in gesprek met lady Markham en
natuurlijk liep dit over Alexa. Zij hadden het over
het voorgevallene bij het criquetspel, en de oude
dame deed haar best om lady Wolga te doen begrij
pen dat zij ongelijk had.
„Waar is miss Strange?" vroeg zij eensklaps."
„Ik geloof op hare kamer. Men kan toch niet
aannemen dat zij langer hier blijft dan noodig is."
„Zij is niet naar hare kamer, lady Wolga. Ik
zag haar een uur geleden de deur uitgaan en zij
keerde nog niet terug."
Lady Wolga wierp een blik op de pendule en ver
bleekte.
„Het is reeds te laat om nog buiten te zijn,"
zeide zij. „Ik zal iemand zenden om haar te zoeken.
Zij mocht eens een ongeluk gekregen hebben."
„Of een afspraakje hebben met lord Kingscourt,"
zeide lady Markham boosaardig.
„Lady Markham, ik wil zulke verdachtmakingen
niet hooren, ook niet van u!" zeide lady Wolga. Ik
zou mijn leven te pand willen stellen voor de deugd
van Alexa, en ik ken lord Kingscourt te goed, om
te mogen denken, dat hij eene heimelijke bijeen
komst met zijn verloofde zou zoeken."
„Ha! Is het reeds zoover gekomen? Heeft de avon
turierster den trotschen lord Kingscourt binnen
gepalmd?
„Lady Markham
„Geloof me, Wolga, ik heb het bij het rechte einde.
Maar waar blijft zij? Ik zal eens uit het ven-ster
opbrengen van de suikeraccijns af te nemen, waar
door die belasting dus lager zou worden. Dit voor
stel werd ondersteund door de V. D. maar ver
worpen. Daarna stemden de Soc. Dem. tegen de
Zuivelwet, omdat deze wet aldus onnoodige belasting
op de levensmiddelen zou brengen.
Met de Varkenswet was het al niet veel beter. Om
de boeren te steunen door het varkensvleesch, dat
in ons land wordt gebruikt, te belasten, was billijk,
omdat de boeren minder voor hun varkens kregen
dan ze hun kosten. Men mag niet verlangen, dat de
consumenten leven ten koste van de producenten.
Dus ware de Soc. Dem. daar vóór. Maar het voörstel
van de regeering was, om ook de export van varkens
te laten betalen door de hollandsche consumenten.
En hier waren de Soc. Dem. weer tegen, omdat dit
wederom een onbillijke belasting beteekent voor
onze bevolking. De Soc. Dem. stelden voor een sta
bilisatiefonds te vormen, waaraan de regeering cre-
dieten verleent, om daaruit de verliezen op de var
kensexport te dekken. Wanneer er dan later weer
een opleving komt en er dus weer winsten worden
gemaakt, dan zouden de credieten weer aan de
regeering kunnen worden terug betaald. Deze motie
werd ondersteund door de Vrijz. Dem. maar ver
worpen. Daarna stemden de Soc. Dem. tegen de
Varkenswet, omdat dit een onbillijke belasting in
hield voor de consumenten.
Het is dus bij deze steunverleningen niet de
kwestie geweest, dat men de boeren niet wilde
steunen, maar men keurde het af, dat de bevolking
lasten zouden worden opgelegd, welke haar niet
toekwam. Van de 15 voorstellen om geldelijke steun
aan land en tuinbouw, hebben de Soc. Dem. 4 maal
tegen gestemd. En dit tegenstemmen gebeurde niet,
omdat men de steun bij de Soc. Dem. niet wilde,
maar alleen omdat men zich verzette tegen de
wijze waarop dit zou geschieden.
(Slot Volgt)
kijken of ik haar zie."
Zij ging naar het venster waarvoor Alexa en haar
vader stonden, die niets van het gesprek gehoord
hadden.
„Vader," fluisterde Alexa, „u moet gaan."
Mr. Strange schrikte als uit een droom op, wierp
nog een blik op zijn echtgenoote en sloop toen weer
in de struiken terug.
„Ik moet hare taal nog eens hooren," mompelde
hij, „ik kom terug."
„O vader u is hier niet veilig. Verlaat Engeland!
„Ik ben nergens zeker. Iedereen kan de hand tegen
mij opheffen. Maar de hemel is rechtvaardiger dan
de menschen. Zie, zij komt aan het venster."
„Neen, het is Lady Markham, zij kan ons niet
zien. Maar ik moet weg; men zou mij missen. Ik kan
onbemerkt naar mijne kamer gaan. Ik zal u eiken
avond op Mont-Heron wachten. O, ik kan u niet
verlaten. Jean Renard heeft u in Griekenland ge
zien en vervolgt u wellicht. Beloof mij dat u zich
onkenbaar zal maken."
Zij waren verder gegaan en spraken zeer zacht.
„Ik beloof het je," zeide Mr. Strange. „Laat ons
thans schelden, Alexa. De hemel zal ons niet ver
der beproeven dan nu reeds geschied is. Vaarwel,
mijn kind."
Hij sloot haar aan zijn hart en bedekte haar met
kussen. Toen liet hij haar los en verdween.
Alexa keerde naar het kasteel terug. De deur was
nog open en de gang stralend verlicht. Nauwelijks
had het meisje eenige schreden gedaan of een ge
stalte kwam achter een boom te voorschijn, en trad
haar in den weg.
Alexa's hart dreigde te bersten.
„Deze gestalte was Lady Markham.
„Heb ik je eindelijk op heeterdaad betrapt?" riep
hare vijandin triomipheerend. „Mijne verdenking was
dus wel waar. Volg mij naar het salon, miss Strange,
en verantwoord je gedrag tegenover de edele vrouw,
die je zoo schandelijk bedragen hebt. Kom, het uur
van je ontmaskering is geslagen!"
(Wordt vervolgd)
