n Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier No U TELEFOON INTERCOMMUNAAL NC. ZATERDAG 15 APRIL 1933 42e Jaargang Derde blad taedtpraet Wat bedoelen wij met Kleine Kwaje Krabbeltjes, nieuwe vuiuieii en mcuicii. niieiua Hinmaai jr de Noord- bouw, de too- uidscharwou l dit .seizoen, er 'zeker toe Jten, en. üSet ven ischildert ïgen. ancrofft ver- esterlijk' spel ving volgen. p een vracht u aartsvijand irmanop een nneer beide ivederzijdsche daa rbeidén m zangeresje t New York naam te zijn ar (niets mee r zij een en- Hij ;zal haar ;k!elen en als tot kapitein idie eveneens van kwaad- eerste stuur - als kapitein van de maat elen mlee te strekking in endt zich'tot a boord van hut. Ira fret schip oor een aan- ill te weten d heeft ver- it [Helen. In haar dat zij haventje ia vorden. Dia» schrikkelijke laats :geliad. rnauwernood lag in Oram capitein ont- ,ts tot gezag cht dat tus- srwondt Gra 'ferty wordt n volgt hem em zoo goed ',i haar aange- ij de oorzaak iiger van de eeft afgeno- ien Rafferty ananenschip, en waar de zijn dronken 3ven, Is aan iet (noodweer Jraves schip e kleine t te hulp (te zijn hut op immando be- tr de Batson ,e elementen hrikkelijken en naar, het en tros over p in Veilige "Batsonschip opnieuw tot len, en het ahs om naar eft gebracht den volgen- capitein van n boord. men de ad- ner. NIEUWE n m LANGEDIJkEft COÜRAÜT DEZE COURANT VERSCHIJNT DINÖDAU uuiVJfitujftO en ZATERDAG. a honnmentsprljs: per S maanden 1.15. Uitoave: firma I. H. KEIZER .Redacteur I. H. Bureel Noordscharwoude. AD VERTEN TIEN Van 16 regen, «a „ui, elke regel meer 15 cent, GROOTE LETTERS SINT PANCRAS. DRIE RIJPE TOMATEN GEPLUKT. VAN ZEERE BEENEN EN KOUSEVOETEN. MENEER DUIF Sr. „EEN TIKKIE FUIL". BROODSGEBREK? ARMBESTUUR! VAN ZWALUWEN EN KOEKOEKEN. Buiten de Lente De heg bloeide de vogeltjes ingtn, deenfin als we lyrisch waren aange- gd, waren vóór den aanvang van deze gedenk- aardige Raadszitting reeds meerdere schoone lexandrijnen geboren. Laten we dus volstaan met te zeggen, dat de )de de deur had opengezet, en dat het wat je >emt lekker was in het Sintpancrasser secret,arie- altje. Koning Willem III blikte genoeglijk op ons ïder, en het scheen ons of zijn eerbiedwaardig aan- laat een lichte pretvleug toonde, omdat de hoonmaak nadert en hij dan wellicht uit zijn eer dan vies passepartout je gehaald wordt, en in sn totaal gerestaureerde naaste-omgeving zich eer zal aanpassen aan de fatsoenlijke burgemans- eubeltjes, die in het praathuls neergezet zijn. De wacht was op Wethouder Van Kampen, die ,ar Amsterdam was voor een goed doel, het be reken van de belangen van de oudjes op het atspensioencongres en tot het oogenblik dat hij lsch en vroolijk zijn nieuwe voorjaarscostuum een hulde aan zijn kleermaker de raadszaal nenstormde, kortte zich de Pers den tijd „onder inoeglijken kout", om deze clichékrantenterm maar te gebruiken. Ja, die PersVijf verslagge- trs, op zeven Raadsleden, 't Most niet magge, en |e moesten het maar bij toerbeurt doen, collega's, oiets als journalistieke rationalisatie of rationeele 'Urnalistlek, zoo u belieft. Mitsgaders 2 moppen aarlijk geschikt voor publicatie, maar te veel aatsruimte vergend, werd als laatste nieuws ter fel gebracht de pluk van de eerste drie (geen drie xste zetter) tomaten (rijpe) en de Volksbladcorres- dent tevens ijverig Neutrale Bonder verklaarde en gezicht, als of hij het zielf geloofde, niet Sloom te zullen, den 29en, om het Congres bij ten. Hij had er in Alkmaar tabak van gekre- JiLdoen gaan natuurlijk er zijn daar 1 »noeS. maar menschen die nog wel eens i^w^en, kunnen ze wel gebruiken. De koffie was goed. Ze weten daar hoe 't hoort, middags thee, en als de vergadering even na ilfzessiestijd aanvangt koffie. We zijn nieuwsgierig s'er eens ochtendvergadering is, of er dan een iht morgenwijntje gepresenteerd zal worden, genlijk hadden we nog stilzwijgend bij den aan- ®g gehoopt dat de edelachtbare heer Burgemeester >ek bij de koffie gepresenteerd zou hebben, uit ijdschap, dat hoewel het Mei wordt, het huwe- ksgodje St. Pancras, als speciaal trefpunt uitge- >zen schijnt te hebben. Onze hoop is in orok vervlogen, als er sigaren ge- ïeg, of liever èn beter, minder van die dekselsche antenkerels geweest waren, die de spoe ng meer dan dun maakten, althans de vele mbere klanken voorspelden een extratje op deze tting al spoedig als illusoir. Het beste zal zijn nu •aar op de beschuit met muisjes te wachten En nu de agenda.De lijst ingekomen stukken ffgoedde kwantitatief wat het kwalitatief miste, urks zou zijn gezicht om het hoekje van de deur 'stoken hebben en uitgeroepen, „niet veel zaaks 1 zoo gaan wij deze hamerstukken grootendeels in gepast stilzwijgen voorbij. We waren gewend aan meevallertjes, restitutie dit, teruggave dat, waarin de Burgemeester bepaald sterk is, maar nu viel het maar wat erg tegen, dat de Minister het niet eens Is, meneer Booy vóór zijn arbeidsbemiddeling wat méér te betalen. De gemeente mag het zelf doen. Tusschen haakjes, valt er nog wat te bemiddelen tegenwoordig? Met den nieuwen weg zal St. Pancras niet vet soppen. Vier arbeiders schraal op de hon derd tewerkgestelden. Enfin, we mogen nog even doorgaan met spitten, al verklaarde de Burgemeester somber, dat er geen datums te noemen waren. Nu de eieren zoo goedkoop zijn, verdient het wel licht aanbeveling, dat de raadsleden zich eens door zelfstudie oefenen in het ontsluieren van de toe komst uit het ei. 't Hindert niet, of er eens eentje breekt, en de burgemeester is verlost van vele soms lastige en eigenaardige vragen. Dit meer algemeen bedoeld natuurlijk. Een wel zeer teekenend feit is, dat B. en W. ge noodzaakt zijn negenduizend gulentjes uit vast goed te plaatsen op de Rijkspostspaarbank, om te voorzien in onmiddellijke kasgeldbehoeften. Wie meent dat de Burgemeester nu ineens Croesus in zakformaat geworden is, vergist zich, want vast goed is vast goed, en nemen is in dit geval léénen. B. en W. zijn stout geweest en hebben zóó maar opgedragen voor een zacht crisisprijsje overigens het meer dan beroerde gevaarlijke Koedijkerpad te verbeteren. Meneer M. Duif en meneer Lek twijfelden aan de vakkundigheid van den plaatsgenoot uitvoerder, en meneer Duif werd bepaald wat de bekende Ba rendje Donderkop noemt „een tikkie full". Het was onprettig om aan te hooren, en naar ons eerlijk oordeel moest de Raad „unaniem" het in B. en W. prijzen, dat zij eens niet „ambtelijk" maar „zake lijk" gehandeld hebben en ingegrepen toen het noo- dig was. De opzichter verklaart dat de uitvoering van het werk behoorlijk is. Het woordje „peeuwen" van den heer Snel was dan ook wel zeer juist, en we willen slechts hopen dat de heeren Duif en Lek last van hun eksteroogjes hadden, die hen wat zwartgallig deed worden. Wat is'beter, een paar plaatsgenooten in hun vak een kleine boterham te laten verdienen, of ze te laten zwemmen met al de gevolgen van dien? Doet dan als collega's Snel en Koelemey, en trek den Dauwen schoen uit. En laat dan al die kleine kif fles en persoonlij kheidj es meteen in die schoen zitten. Het brengt de debatten op een beetje beter peil, heeren Het was den voorzitter in geen twee-en-twintig jaar overkomen, dat door een toevallige bate het koppengeld de af- en overschrijvingen gedekt waren. Zonder dit ministerieele douceurtje was het hopeloos mis geweest. En als het crisiscomité bijgeval eens een nuttige en gezellige avond met medewerking van plaatse lijke krachten organiseert, laat het dan den burge meester beleefdelijk verzoeken een nummer „snel- rekenkunst" te geven. Maar edelachtbare Raads leden, in gemoede heeft U het begrepen? Wij niet, en u ook niet denken we, maai als u eerlijk is, moet u het in uwen burgemeester waar- deeren en bewonderen, dat hij door passen en meten de eindjes precies aan elkaar heeft weten te knoeteren. Want dat is het tenslotte tegenwoordig in de gemeentehüishouding. Knoeteren met den ministerieelen knoet op den achtergrond. Voor een kind was vrijstelling bijdrage Handels school gevraagd. Sympathiek deed het aan, dat de Raad algemeen van oordeel was, dat men ouders met bevattelijke kinderen gelegenheid moet geven hun gaven te ontwikkelen. Meneer Lek vertelde met een der leerkrachten van de school een ommetje rond gemaakt te hebben en luidde het oordeel gun stig. De andere (getrouwde) heeren keken bepaald jaloersch en de burgemeester was blij, want al zei de heer Lek er niet bij. dat het een leeraar of leerares geweest was, de nadere bijzonderheden van deze avondwandeling werden niet medegedeeld, en dat Is toch altijd „verdacht" Inmiddels.'t is maar een grapje, meneer Lek. De Neutrale Bond vroeg steun van gemeentewege voor de kleine tuinders. Een lastig geval, inder daad. Meneer Lek zei, dat het geen baantje was gemeenteraadslid te zijn. Gelijk heeft hij. En als niet elk aspirant-gemeenteraadslid de meening was toegedaan dat In de raadslidinaatschapsransel den ministers of minstens kamerlisstaf huist (plus de honderd pegelaren) zou de animo héél wat minder groot zijn. De burgemeester moest verklaren hoe bedroevend ook, de weg die bij broodsgebrek openstaat die naar het Burgerlijk Armbestuur is. Er kan voor de kleine tuinders geen gemeentelijke regeling komen. Of liever het kan best, maar er is geen geld. Dat de Neutrale Bond adresseert achten wij ook meer een aandachtsbepaling vragen, dan dat zij zelf meenden resultaat te behalen. Een publicatie dus, waaraan we graag medewerken. En dan moeten en kunnen wij ook den heer Snel niet anders dan gelijk geven als hij zegt, in Broek (hij had ook kunnen zeggen de betaalmeester) begrijpen ze het nog niet. Dit doolde dan op de opvattingen steunwet 1932, waar omtrent de betaalmeester in Ursem op de algemeene 'vergadering van de L. G. C. een aanval moest pa- reeren van de heeren De Vries en Hoogland. De heer De Vries zei het leelijke woord „fraude", maar hij zal wel bedoeld hebben hebben „sabotage" opzet telijk tegenwerken. Het doet er niet toe, en wij wil len graag gelooven dat de betaalmeester hard ge noeg werkt. Maar de tuinders zaaien op onbemest land, en de kinderen van de werklooze kantoorbe dienden hebben honger. Moet hiervoor niet alles wijken? Wat bij den Noordermarktbond kan de betaalmeester daar, betaalt het zelf tusschen haak jes kan dat niet in Broek op Langendijk? Neen 't valt ons tegen. Meneer Snel en meneer Lek wilden een regeling van den Raad via het B. A. en B. W. wilden de armvoogden vrijlaten. Meneer Snel trachtte te bewijzen, dat een huis gezin zonder kinderen precies evenveel noodlg heeft als een huisgezin met kinderen, en wilde steun tot een vast bedrag. Het klinkt gekker dan het is. De heer Snel zal bedoeld hebben, dat de bouwers, nog wél eten hebben, zij het voor gezin met of zonder kinderen, maar dat de uitgaven van licht, gas, waterleiding enz. dezelfde zijn. En dan is zijn hou ding te begrijpen, al zijn wij ook persoonlijk nog steeds de meening toegedaan, dat véél kinderen een zegen zijn (voor een ander) maar dat ze allemaal een mond hebben, die gestopt moet worden. En wie 't anders weet, die zegge het maar. Het menu was zeer varleerend. Van noodlijdende tuinders tot voetballers, is wel een grooten sprong. Zwaluw, waarheen is uw vlucht hoog in de lucht, zegt een oud versje, maar deze Zwaluwen zijn met de voetbalbeenen op den grond gebleven en be schikken blijkbaar over een leepen adviseur, die geen kool verkocht, maar B. en W. een klein kooltje gestoofd heeft, om nu eens in de vakterminologie te blijven. Als we de voetbalgeschiedenis eens na gaan, hoe Vrone geprutst en gemarteld heeft, om een behoorlijk terrein te krijgen, hoe het zeifs vijf-en-tWiDtig gulden moest betaler aan buurman, voor het lecht de overgewaaide ballen op te halen, zien we deze Zwaluwen ongeveer als koekoeken, die nun ei neerleggen in het veilige nest je van Vrone (Meneer de Redacteur, reserveer al vast maar plaatsruimte voor Ingezonden stukken, want ze ko men wel, als ze wat verstandiger is tenminste observer niet doodzwijgen). Inmiddels, ons stand punt is bekend. Het is langs „legalen" weg gegaan, en de Zwaluwen hebben groot gelijk als zij het bereiken kunnen en wij feliciteeren ze met het succesje van harte. Nog beter was het als de ge meente een sportterrein gratis ter beschikking had, in het belang der lichamelijke opvoeding, die net vraagt naar links of rechts, dan was misschien meteen deze eeuwige basis voor de besprekingen, ook over dergelijke snertkwestes opgeheven. Ja, wie zal het B. en W. kwalijk nemen, dat dj niet precies weten, wanneer er gevoetbald kan wor den. Proefondervindelijk is wel het beste, om dit te weten te komen. We zullen onzen sportmedewerker eens vragen, een geschikte elftalmededeeling te nitii.en, voor den Raad te St. Pancras, aangevuld met e enige andere politiek geschoolden, en dit t.z.t. publiceeren. We leven eenmaal in een tijd van sport er. ver maak. En daarom is het ook niets gek als we aan stonds eens een advertentie aantreffen van den volgenden inhoud. (Tegen dien tijd gaat het ook ande. s met de burgemeestersbenoemingen) Gewaagd: cp klein riant dorp een burgemeester, niet ouder dar 20 jaar. kunnende wemmendan sen, boksen, l.efst oud-zesdagen.kampioen. Ned. Elftalspeler je: :et den voorkeur. EenUe kennis van veaiee--te-a dmv istratie strekt tot aanbeveling, maar is niet noodzakelijk. bij het afleggen van den eed zou de benoemde moeten zweren, onvoorwaardelijk te doen wat Hei demaatschappij, Hoogheemraad, Provincie en Mi nister zeggen, en niet meer dan één keer per jaar aan genoemde corporaties adresseeren. Is het wat of niet. J. De man: de ideale vrouw zou voor mij zijn, de. vrouw: die mij, als ik eens zwijgzaam ben, niet aldoor lastig valt met: „Wat scheelt je vandaag nu weer? Jij hebt toch ook altijd wat!" die niet altijd iets op mijn familie te zeg gen heeft en vijf dagen boos is, als ik eens een nicht van haar uitlach. die mij, als ik eens vijf minuten te laat kom met eten, niet dadelijk toeschreeuwt, dat alles wat ze met zooveel liefde gekookt heeft, nu bedor ven is. die er voor mij aardig uitziet, en niet voor haar vriendinnen. die niet spottend de schouders ophaalt, als ik eens een andere vrouw knap viindt. De vrouw: de ideale man zou zijn, die man: die niet de krant leest aan tafel; maar een beetje vertelt van alles, wat er in de wereld gebeurt. die mijn vriendinnen niet voor een' stel ganzen uitscheldt. die mij uit zichzelf eens een paar gulden geeft, zoodat ik niet voor iedere kleinigheid moet vragen. die mij af en toe ook eens een gesprek gunt met een anderen man, en die niet naderhand zegt: „Wat heb je je weer schandalig gedragen." die mij een beetje vrijen tijd gunt, en die niet altijd bromt: „Als ik toch maar eens wist, wat je den heelen dag uitvoerde De buitenstaander denkt: „Eigenlijk willen ze allebei precies hetzelfde. Dus waarom zou het niet tot een gelukkige overeenstemming kunnen komen?" CRISISOPLOSSING. (Het volgende adres, het 1234567e, dat van Jan. af aan den Minister verzonden Is, heeft zich neer gevleid op zijn ter griffie gedeponeerde voorgan- Geeft eerbiedig U te kennen Excellenttie, IK weet raad.... Om te redden uit de stormen 't Lekke, wrakke scltip van staat Belasting KAN 't niet hooger krijgen Heeft U menigmaal gedacht Dit adres brengt U een LICHTSTRAAL In een pikkedonkre nacht. Excellentie In deez' dagen Van verkiezend Nederland Ligt het grandiose middel. Waarlijk, waarlijk.... voor de hand. Hef één hallefie belasting Op elk verkiezingswoord't is waar, U krijgt dan eenige millioentjes Uw trouwe K. K. KRABBELAAR. I PIET VAN SON

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1933 | | pagina 7