NIEUWE i» *i SI! Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier No 56 TELEFOON INTERCOMMUNAAL NC. 52 ZATERDAG !3 MEI 1933 42e Jaarffang Perde thine! Hef geheim van den itselpof van Klaas Ursem. De vroolijke kant. Kleine Kwaje Krabbeltjes, Herm. de Haan, Langestraat 23, Alkmaar ÜJSZK COURANT VERSCHIJNT DINSDAG DONDERDA en ZATERDAG. A b cnnmentapril s per 3 maanden LIS. Oilgme: Rui I. H. IEIZER - Dedacleur I. H. KEIZER. - Bureel ttncrdscliarwouili. ADVEKTENTIEN Van 15 regels 15 cent; elke regel meer 15 cent GROOTE LETTERS IETS OVER DE KWAKZALVERIJ. EiLERS EN DE HERSENZALF VAN DE JUFFROUW VAN DE BLOEMGRACHT. VETTE WURMEN TEGEN DE KROEP. VERTROUW UW DOKTER! Wanneer we dan den euvelen moed hebben dezen keer een onderwerp bij den kop te nemen, waarvan weten dat de inhoud niet evenredig kan zijn, aan hetgeen men misschien van den titel zou verwachten, moeten'wij in alle bescheidenheid reeds meteen van te voren excuus vragen, dat behalve deskundigheid ook volledigheid in deze krabbel wel eens ver te zoeken zal zijn. Immers, waar be- eidwillige genéesheeren ons niet minder dan veer tien dikke boeken ter inzage hebben gegeven, om in dit Vrijdag-achtermiddagje te bestudeeren, zal het de» lèier duidelijkjzijiy-dat. slechtsJiier een greep, en daar een brok genomen kan worden. Nu is er een of andere geleerde geweest, die eens een waarheid heeft verkondigd, die feitelijk eener koe is, namelijk, dat niets zonder oorzaak geschiedt. En de oorzaak tot ons onderwerp van vandaag is een heel gewoon Nederlandsch woordje, en wel het woordje „wonderdokter". Honderden malen gelezen, wonderdokter geneest dit, wonderdokter doet dat, of ook wel wonder dokter voor de rechtbankWonderdoktereen dokter, die wonderen doet.Maar waarom, vraagt het maandblad, uitgegeven door de vereeniging te gen kwakzalverij, hooren we nooit van wonder- advocaten, wonderrechters, wonderleeraars en wonderingenieurs? En dan maken we weer direct een vergelijking tusschen zingen en toonee: spelen. Zingen, ....ja, daar moet je een goeie stem voor hebben, maar tooneelspelennou ja, je gaat maar op de plan ken staan, en je doet maar wat En zoo, doen de wonderdokters" óók maar wat, maarwat ze doen is niet zoo onschadelijk als den plankenlief hebber-zonder-opleiding. En wat is nu het succes van de „wonderdokters, die Mietje of Pietje gene zen hebben, toen de professor geen raad meer 1st?" In de eerste plaats menschenkennis en in de tweede plaats suggestie Zij nu citeeren we weer genoemd maandblad, die wenschen te spe- culeeren op de domheid hunner medemenschen weten zeer goed, dat de menschenziel kneedbaar is als was, vooral wanneer de gemoedstoestand, door ziekte en zorgen en ellende die daaruit voortsprui ten, in een nog wankelbaaarder evenwicht is ge- brcht. kunnen, om zoo te zeggen, in geestelijk op zicht met hun slachtoffers doen wat zij willen, zij het voor korten tijd; een tijd echter, lang genoeg om behalve het goochelen met de menschenziel ook het goochelen met geldstukken te beoefenen: met andere woorden: met de wonderdokterderij is geld te verdienen, want het menschdom heeft graag wat over voor den waan. Maar in andere beroepen? In bruggenbouw, in wiskundelessen, in de juridische doolhoven, laat zich niet gemakkelijk iets voortöÖverenStel je voor! Daar zouden ze direct in de gaten loopen, daar is geen overgevoelige levende geest, maar materiaal, dat stug is, als ijzer; dat droog is en onplooibaar als de wet; dat onverbiddelijk is en star als het getalwie is daar te vermurwen en wat is daar verdienen"? Neen, de heeren weten wel, welk terrein zij kiezen voor hun onkinderlijke, on-men- schelijke spelen! Onmenschelijk, ja; want waar Waken ze hun meeste slachtoffers? bij de arme lijders aan die ziekte's, waar de gesmade weten schap nog geen afdoende geneeswijze heeft gevon den; bij vele lijders aan ongevaarlijke maar lang durige kwalen, veelal van geestelijken aard, die door de geestelijke beïnvloeding van den „wonder dokter" voor luttele oogenblikken worden opge heven naar een hemel van nieuwe hoop om spoedig weer te worden terug geroepen in de wereld der werkelijkheid, waar helaas! de geneesheer met de grootste kunde en de beste wil en de opoffe- rendste naastenliefde dikwijls in vele gevallen niet meer in staat is, te helpen of zelfs zoo'n tijdelijke „wondersfeer" te scheppen! Slachtoffers noemden wij die lijders en dat zijn ze. Want ze worden niet door den wonderdokter genezen, doch hun ziekteverschijnselen, voorname lijk die, welke niet aan de stoffelijke organen maar aan de geestelijke functie's gebonden zijn, wordén schijnbaar weggetooverd. De groep kwakzalvers, die wij hier op 't oog heb ben en die meer in 't bijzonder de in 't openbaar optredende wonderdokters zijn, laten zich aan de soort ziekte niets gelegen liggen. Het is hun genoeg wanneer ze de daareven genoemde uiterlijke keu- teekenen van niet lichamelijken aard voor een wijle kunnen doen verdwijnen, om den indruk te verwek ken van „genezing", aan welke de lijder zoo graag geloof slaat en welke de groote man zelf uitbuil om ten aanschouwe van het daarvoor zoo gevoelige publiek met z'n schijnbare tooverkunsten zijn repu tatie van wonderdoener te vestigen en zijn kas te spekken! Misschien begrijpt de lezer nu, waarom de pu blieke-vermakelijkheids-duizendkunstenaar onder het mom van degelijkheid, in waarheid echter om zoo weinig mogelijk mislukkingen te vertoonen, zifiii dikwijls alléén na onderzoek door deskundige ge- neesheeren zijn marionetten laat toevoeren! Hij moet de zekerheid hebben, dat zij soepel zijn en meegaand en vervormbaar, en dat dan liefst heel gauw en op elk door hem gewenscht oogenblik tij dens de voorstelling (met een vreemd woord noemt men dat: „suggestibel"). Welnu: dat zoekt de „echte" dokter voor hem uit er schijnen ten minste soms nog veel van die won derlijke dokters te zijn, die er zich toe leenen, regis- seur-tooneelknecht-lampenist te zijn voor den man door het kaf van het koren te scheiden, nl. de niet in z'n kraam te pas komende ziektegevallen van lichamelijken aard met 'n zachte wenk stiekum te doen verdwijnen van 't tooneel! Zelf kan hij dat niet onderzoeken, zelf weet hij van ziekte niets; hij weet alléén, dat de macht van hetgebaar, de macht van het woord, de macht van het uiterlijk, de macht van de reclame, de macht van de heele enscèneering en de macht van het: „de wereld wil bedrogen wor den", in staat zijn tezamen'de door hem gewenschte en voor hém voordeelige invloed uit te oefenen op ontvankelijke naturen, die aan sterk be-invloedbaie verschijnselen van geestelijke ziekten lijden en gaar zouden ne zouden worden genezen! Wij Noordhollanders zijn nuchter, zeggen ze - Wij laten ons geen knollen voor citroenen ver koopen. Ze „nemen" ons niet, maar de wonderdok ters, slapende dames, fitselmannen, Staphorster- boeren, fijtjuffrouwen, kanker juffrouwen en andere „deskundigen" nemen ons nog dagelijks, en we offe ren nog steeds voor een zéér twijfelachtig nut voor ons lichaam, maar een zeer zeker profijt van deze nuttige leden onzer samenleving. Of dokter het dan wèl weet? Heeft U dat een dokter ooit hooren beweren? De eene geneesheer zal wat zekerder zijn in zijn optreden dan den ander, sommigen versma den ook zelfs de geheimen der suggestie niet, maar laten we nu eens eerlijk zijn, „dokter" blijft toch „dokter", en we zeggen tegen elkaar „ze gaat naar den kwakzalver" Dit teekent. En.... Wie, die van den huisvriend-lijfarts zou geloo- ven, dat hij anders dan het waarachtig belang van de hem betrouwden voorstaat, in raad en daad, in werk en woord? Hij was en is nog wel in staat te bewijzen en te doen voelen door zijn krachtdadige hulp indien mogelijk, door lenigen van smart in dien slechts dit nog aangewezen, door troost en liefdevolle steun, indien alleen nog dit verblijft, dat de geneeskunde en kunst slechts hand in hand met naastenliefde en gezond medegevoel in staat zijn aan een schoon maar moeilijk beroep het relief van een roeping te verleenen! Wat nu de zoogenaamde „specialite'S" betreft, de verpakte geneesmiddelen, hebben we voor ons liggen een boekje, waarin van honderden meer of minder bekende middelen de analyse (samenstel ling) gegeven is. Ook een leek kan zien, dat de meeste bestanddeelen „doodeenvoudig" zijn, en vraagt zich af, waar „de duurte" vandaan komt. Het valt op, dat het gevaar van vele van deze middelen niet zoozeer zit in deze samenvoeging van stoffen men zal er niet van dood gaan, en baat het niet, het schaadt niet, zouden wij hier zeggen maar in de aankondiging „waarvoor het geeft." Ont stellend is het aantal middelen tegen tuberculose, en- nog ontstellender, hoe met veel bombarie de meeste hun rente dubbel en dwars hebben opge bracht. ReclameDe „beroemde specialist" Eilers heb ben we allemaal wel gekend, den „wonderdokter van Oegstgeest". Hij beweerde zijn middel van God te hebben gekregen, stichtte een vereeniging en gaf een eigen courant uit. Behoorlijk Nederlandsch kon de man niet schrijven, de bewijzen dat hij van het menschelijk organisme niets verstond lagen in zijn schrifturen voor het grijpen maar dat alles was geen bezwaar om hem een groote aanhang te be zorgen. Zijn middel bestond uitvette olie, ijzer poeder, teer en petroleum. Het is maar een greep uit de 568 middelen, die het jaarboekje van de vereeniging tegen de kwakzal verij bevat. Hier staat bijv. het kankermiddel van H. Schimboek dat ispoeder van vinger hoed jeskruid, wat een zwaar vergift is. Als middel tegen steenpuisten vinden wij het merkwaardige recept van den koster van de R. K. Kerk te Sappc- meer, dat bestaat uitschrapsel van afgekookt been! En dan nog-do ,,hersenzalf van de juffrouw van de Bloemgracht", bestaande uit kwikoxyde en reuzel. Menig arme kleine met en zonder hersen vliesontsteking vond door de toepassing van dit middel den doodEn wilt U nu eens weten, wat de beroemde fitselpot van Klaas Ursem bevat? De onovertrefbare, waarvan geen dokter het geheim kent? Daar gaan we. Schrik niet. Poeder van karweizaad 30 Poeder van lavas 10 Laurierbessen 40 Wierook 10 Sevenboom 30 Poeder van Hertshoorn 10 Kruidnagelen 5 Witte peper 5 Nootmuskaat 5 Kruipend hondsdraf 5 Jeneverbessen 10 2 Eierdooiers 1 Kilo versche roomboter - Geen slecht spul, botertje tot den boom, zoo te zien. Maarwaarom zou dokter dat niet geven, als 't goed was? Maar toch helpen de fitselpotten, zegt nog een zek?r iemand, die 't recept leest. Enfin, Het is hier niet -de plaats alle vieze bijzonderhe den van sommige middelen op te sommen. Uw dok ter, zal u ongetwijfeld, wanneer u, zooals wij, be langstelt in deze lectuur, den weg, om die te beko men, willen aanwijzen. Als grief tegen de bladen wordt dikwijls aangevoerd, dat zij medewerken door advertentie opname den verkoop van dergelijke mid delen te bevorderen. Laten wij U dan mededeelen, dat de fatsoenlijke bladen, waaronder wij zoo vrij zijn ons bescheiden orgaan te rekenen, tamelijk kieskeurig zijn, en lang niet alles maar zonder meer plaatsen. Algemeen worden slechts opgenomen ad vertenties van die middelen, die door een commissie van controle van het stempel „geen bezwaar" zijn voorzien. De „natuurgeneesmethoden", bestralingswijzen, magnetiseur, en volksmiddelen vormen een apart hoofdstuk. In een laatst artikeltje zullen we hier Donderdag nog wat vfin vertellen. N.B. Wat denkt u bijvoorbeeld van een „raadje" tegen kroep bij kinderen, alseen zakje vette wurmen dood gaan, wordt het kind beter. Soms wel wurmen dood gaan, wordt het kind beter. Soms niet misschien, maar dan niet door die v^tte pieren. En nou U. Zie je, lieve man, iedere boom krijgt in het voorjaar een nieuw kleed. „Zeker, Truitjelief, maar dat maaikt de boom dan ook zelf. Agent: Hè, juffrouw, kimt u niet lezen? Dit is een eenrichting straat. Juffrouw: Ja en wat zou dat? Agent: Dat zou, dat zij maar in een richting gaat. Juffrouw: Maar agent, ik rijd toch maar in een richting. Internationale anecdoten. Fransch. Monsieur de Vergennes, die tot zijn dood, in 1787, minister van Binnenlandsche Zaken was, vertelde den hertog van Manchester, den gezant van de Engelsche troon, een ietwat onwaarschijnlijke ge schiedenis. De hertog trok ongeloovig de schouders op. „De geschiedenis is waar!" zei Vergennes. „Ik sta er met mijn woord van eer voor in!" Manchester glimlachte. „U kunt mij werkelijk gelooven, hertog!" zei Vergennes, een beetje heet geworden. „Ik geef u mijn woord niet als minister maar als mensch!" „Daar is mij iets verschrikkelijks overkomen", zei Joachim Nestroy met verstikte stem, tpen hij op een morgen te laat op de repetities verscheen." Ik heb iets vreeselijks gezien. Vraag mij er niet naar!" Natuurlijk vroeg men hem zóó lang, tot hij ver- verstrooid antwoordde: „Ik wou 'n rijtuig nemen, omdat ik niet veel tijd meer had en er stonden er twee op de parkeerplaats. Elk van de twee wou graag meneer van Nestroy rijden, en toen zijn ze op elkaar losgegaan, en en toen Nog huiverend, verborg hij zijn gelaat in de han den. „En toen?" drongen de toehoorders aan. Nestroy wendde zich af. is er een op de plaats gebleven", zij hij op doffen toon. Nog een Fransche. Iemand vertelde den dichter Benzerade van den dood van een rijke, oude weduwe, die voor buiten gewoon dom doorging. „Gisteren," zei hij, „is zij gestorven." „Jammer' zei Benzerade, „eergisteren zou ze nog een goede partij geweest zijn." Courantenbericht: „In Scheveningen zat iemand geblinddoekt achter het stuur van een snelrijdende auto. Het angstige publiek constateerde met verba zing, dat de man in rechten lijn reed, en geen ongelukken veroorzaakte." .En hij gaf gas, en hij reed weg, Zoo stond er in de krant, En alle menschen stonden toen In doodsangst aan den kant, Geblinddoekt aan het stuur en toch.... Hij hield een rechten lijn." Diewaaghals heeft een zintuig meer, Ofmoet krankzinnig zijn Welnee ik zie dien blinden stuurman Als een tijdsproduct te zijn Want de heele menschheid is thans blind, Maarhoudt geen rechte lijn! tinnK.ni'N-r Langestraat. naast Victoriatheater ALKMAAR Overhemden vanaf f 1-25 Polo Hemden vanaf - 0.95 Schillerhemden vanaf - L25 Hoeden -1-75 Petten - 0.50 urooie Rcu<e, -v- M,J JACOB KUIJT, Laat 115-117, Tel. 982 Alkmaar. FLANEL COSTUUMS f25.00 FLANEL PANTALONS f4.90

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1933 | | pagina 11