:B
Burgerrechten Handelsrecht
OnsCourantenverhaal I j
Binnenland
HET CONFLICT TE IJMUIDEN.
In de bespreking met den Rijksbemiddelaar om
trent het conflict in IJmiuden werd aan de delegatie
der arbeiders als het standpunt der reeders medege
deeld:
a. dat een met den Centralen bond van Trans
portarbeiders te sluiten contract zou moeten loopen
tot April 1934:
b. dat tot eind December dit diende te geschie
den op de voorwaarden van het contract met den
Christeiyken bond gesloten;
c. dat van 1 Jaunari tot April een loonsverla
ging van 10 procent voor de zeelieden zou worden
toegepast die dan eveneens voor den Christelijken
Bond zal gelden.
Deze voorwaarden boden geen grondslag voor on
derhandelingen zoodat de besprekingen zonder re
sultaat zijn geëindigd Nadrukkelijk is ter conferen
tie vastgesteld, dat het initiatief voor deze bespre
king uitsluitend van den Rijksbemiddelaar is ui-
gegaan.
WIJNKOOP GEARRESTEERD.
Naar aanleiding van de gisteren voor de rechtbank
te Tiel behandelde strafzaken, tegen de heeren Lou
de Visser en Roestan Effendi, die respectievelijk te
recht hebben gestaan wegens beleediging en oprui
ing is gisteravond in de zaal van de coöperatieve
V.Z.O.D. te Tiel een protestvergadering van com
munisten gehouden waar het lid van de Tweede
Kamer, de heer D. Wijnkoop het woord heeft ge
voerd. De vergadering werd bijgewoond door den
commissaris van politie en een inpscteur die na
afloop den heer Wijnkoop hebben gearresteerd op
grond van opruiende woorden, welke hij tegen het
openbaar gezag zou hebben geuit. Dienzelfden avond
nog heeft de officier van Justitie den heer Wijn
koop in verhoor genomen, waarna hij in het huis
van bewaring is ingesloten.
Gistermorgen om elf uur is de instructie tegen
den heer Wijnkoop geopend. Rechter commissaris is
mr. A Terwindt.
Omtrent de arrestatie van den heer D. Wijnkoop
vernemen wij nader, dat deze zich Donderdag
avond te Tiel, voor zoover het de strekking van zijn
rede betreft, in dezen zin heeft uitgelaten, dat
wanneer de overheid bij een oorlog den arbeiders
de wapenen in handen durven geven, hij ze dan
waarschuwde. De rest van zijn betoog sprak de
heer Wijnkoop op meer fluisterenden toon uit.
Na zijn verhoor voor den rechter commissaris
te Tiel is de heer Wijnkoop gistermiddag om 1 uur
weer op rvije voeten gesteld.
Eindigden wij ons vorig artikeltje met de
regels: Hierna geeft spr. een uiteenzetting van
het principe van het procesrecht" hiermede
was mr. Eecen zoo ongeveer ook het einde ge
naderd van het eerste gedeelte van zijn causerie,
en zegt dat de nieuwe wetten yeel moderner
zijn dan de oude wetten, en een meer bezonken
karakter dragen.
En wanneer we dan nog vragen waar de wetten
vandaan komen, dan moet geconstateerd worden
dat vele afkomstig zijn van den wetgever,
maar ook vele zijn ontstaan buiten den wetgever
om.
Maar door de snelle ontwikkeling van ons
tijdsleven komen de wetten afkomstig van den
wetgever daarbij dikwijls op achter
De codificatie die ons heeft bijgebracht de idee
dat wet en recht een zijn, heeft tevens de voor-
deelen gebracht van nationale rechtseenheid,
rechtsvereenvoudiging en rechtsveliigheid.
Zoo hebben wij dus gezien dat het recht
is ontstaan uit gewoonte en uit de wet. zelve.
En nu is het de taak van den rechter de grens
te zoeken tusschen het geworden recht en wat
wordende is.
De taak der rechtsorde is de veiligstelling van
de belangen der menschen in de samenleving, en
is het recht alleen en uitsluitend in het leven
Mrs. Matthews bracht het grootste gedeelte
van Sen avond bij ^lexa door, die zij in den
korten tijd dat zij op het kasteel verbleef had
leeren liefhebben. Het meisje wist met een wen
ding het gesprek op het familiedrama van Mon-
therom te leiden en mrs. Matthews moest de ge
schiedenis vertellen, doch zij kon niets zeggen
wat Alexa niet reeds wist.
geloof je dat lord Stratford Heron zijn
broeder vermoordde?" vroeg zij.
,floe kan ik iets anders gelooven?" vroeg
de huishoudster verbaasd. „Maar ik kende lord
Stratford zoo goed, dat ik wel weet dat hij het
niet met voorbedachten rade gedaan heeft. Hij
deed het in drift, en ik ben overtuigd, dat hij
gaarne zijn leven gegeven zou hebben, om dat
van zijn broeder te kunnen terugkoopen. Hij
was de rechtschapenheid en oprechtheid in per
soon, maar hij had te warm bloed en liet zich
te spoedig door andere invloeien beh.eersch.en.
Niemand in Cornwallis gelooft dat hij den
moord met opzet pleegde.
Alexa zuchtte bij de gedachte dat niemand
van her die haar vader gekend en bemind had
den, behalve haar moeder, ooit aan zijn schuld
hadden getwijfeld.
Toen mrs. Matthews haar verlaten had, gaf
Alexa. zich weer aan haar gedachten over. Die
moeilijkheden welke zich voor haar opeensta-
pelder. schenen haar onoverkomelijk toe en
haar vijand was te gevaarlijker omdat hij in
geroepen ter wille van de belanghebbende men
schen.
Nadat hierna eenige oogenblikken is gepau
zeerd, komt spreker tot het tweede gedeelte
van zijn' causerie en wel de „Faillissementswet"
Na terug gegaan te zijn tot de oudheid,, daar
bij wijzende op het oude Italiaansche stedenrecht
geeft mr. Eeoen eerst een overzicht van de alge-
meene beginselen, en zegt dat bij faillietverkla
ring het beheer en de beschikking over goede
ren en gelden overgaan op den curator, belast
met de afwikkeling van het faillissement, ter
wijl het einde plaats heeft na de verdeeling van
de opbrengst bij verkoop.
De eerste voorwaarde om een faillissement
te doen uitspreken is: dat men verkeeren moet
in een toestand van te hebben opgehouden te
betalen. Hierbij word't onvermogen of onmacht
niet gevorderd.
De grondslag tot het aanvragen van een faillis
sement moet gezocht worden in onbevredigde
schuldeisehers.
Voor het aanvragen van een faillissement is 1
schuld niet voldoende. De wet echter vordert
geen bewijs van den aanvrager dat er nog meer
dere schuldeisehers zijn. De rechter echter wel.
Een faillissement kan worden uitgesproken op
eigen aanvrage door schuldeisehers en door
het O. M.
Door den belanghebbende kan tegen het fail
lissement verzet worden aangeteekend.
Opheffing heeft plaats bij gebrek aan actief.
•Di.w.z. wanneer er geen baten zijn.
De gevolgen van het faillissement zijn, dat
de failliet verliest de beschikking en beheer over
eigen vermogen, vanaf den dag van faillietver
klaring, dien dag medegerekend.
Is het vonnis eenmaal uitgesproken, dat komt
het beheer over den faillieten boedel aan den rech
.tercommissaris, die met het toezicht is belast,
getuigen kan hooren, en beschikkingen neemt.
De curator in het faillissement wordt benoemd
doolr de rechtbank, en is belast met het beheer
'over en de vereffening van den faillieten boedel.
Daarnaast staat weer een commissie van schuld
eischers voor de behartiging van de belangen
der schuldeisehers.
Alvorens echter het vonnis wordt uitgesproken
ontvangt men een oproeping om gehoord te
worden. Verschijnt men en kan men de vordering
van den aanvrager betalen ter zitting, zoo wordt
het. vonnis niet uitgesproken.
De eerste periode van het faillissement is de
openbaarmaking in de couranten en wordt daar
van tevens een kennisgeving gezonden aan de
Posterijen en Telegrafie, opdat de corresponden
tie in handen komt van den curator.
Hierbij komt men tevens voor het feit te staan
dat ook de familiecorrespondentie door den cu
rator eerst wordt gelezen.
Na het uitgesproken vonnis, worden alle ge
paste en noodige middelen aangewend tot be
waring van den boedel.
Er wordt een staat opgemaakt van aanwezige
inboedel en inventaris, Een staat van schulden
en baten, waarvan een afschrift wordt gedepo
neerd ter griffie van de rechtbank.
De lijst van schuldeisehers komt ter griffie,
waarna door den rechter commissaris de datum
der verificatievergadering wondt bepaald, waarop
alle schuldeisehers worden opgeroepen.
'Op deze vergadering kan een accoord worden
aangeboden, hetgeen wil zeggen, dat een zeker
percentage van de vorderingen zal worden uitge
keerd, hetgeen opheffing van het faillissement
tengevolge heeft bij aanvaarding. Om dit acooord
te doen aanvaarden moet twee derde der concur
rente schuldeisehers hier voor zijn, of drie vier
de gedeelte van het, totaal aan vorderingen.
Dit accoord is bindend voor alle concurrente,
echter niet voor de preferente vorderingen. Ook
de niet geverifieerde schuldeisehers, dus die niet
op de lijst voorkomen, worden mede door dit
accoord gebonden.
Na de verificatievergadering en erkenning der
daarop voorkomende schuldeisehers, heeft verzil
vering plaats van de bezittingen, door onder
handschenof publieken verkoop. Uitdeeling volgt
wanneer er voldoende gereed geld aanwezig is.
De uitdeelingslijst wordt opgemaakt en ligt
voor de schuldeisehers ter inzage.
Tegen deze uitdeelingslijst 'kan echter nog ver
zet worden aangeteekend, ook door de niet ge
verifieerde schuldeisehers.
het geheim werkte. Zij wist niet waar en wan
neer zij zich tegen zijn aanvallen te verdedigen
had. Maar toch kon zij niet ontkennen reeds
zeer ver gevorderd te zijn en dit feit gaf haar
weer moed en hoop.
Den volgenden morgen was mrs. Ingestre zoo
ziek, dat zij het bed niet kon verlaten. Alexa
vertoefde eenige uren bij haar en begaf zich ver
volgens naar het terras waar zij lord Kings-
court vond. Haar houding was zoo kalm, dat
iemand die haar goed had aanschouwd, niet
anders kon zeggen of de graaf was slechts een
harer kennissen, maar de bezorgdheid van dezen
met de vereering welke uit zijn blik en uit zijn
stem spraken waren voor Alexa de zekerste
teekenen zijner onwankelbare liefde en 'trouw
Dies middags kwam er een brief voor Alexa
van, lady Wolga, die van het ongeval gehoord
had en bevreesd was voor 'de gezondheid van
het meisje. Zij verzocht Alexa naar Clyffe-'
bourne te komen zoodra zij er toe ,in staat zou
zijn en herinnerde haar er aan, dat ,zij lajdjy.
Wolga spoedig Clyffebourne zou verlaten en
Alexa wachtte om haar te vergezellen.
Deze beantwoordde den brief onmiddellijk en
gaf den bode van lady Wolga het ,antwoord me
de. Zij schreef dat zij den volgenden dag naar
Clyffebourne zou komen, en dat haar gezond
heid volmaakt was, zij bedankte haar tevens
voor haar belangstelling.
Lady Wolga ontving Alexa's brief na het ,eten
Het einde van het faillissement is gekomen
na het verbindend worden van de uitdeelingslijst
Dio schuldeisehers herkrijgen echter tegelijker
tijd weder het recht van verhaal op den persoon,
wiens faillissement is beëindigd geworden.
Ook kent de wet de surseance van betaling.
Dit) wil zeggen dat bij de rechtbank voor be
paalden tijd uitstel van betaling van schulden
kan worden aangevraagd.
Daarbij moet de schuldenaar aantoonen dat
hij voorziet met betaling van opeischbare schul
den niet kan voortgaan.
Maar tevens moet door hem worden aangetoond
dat er vooruitzicht bestaat, dat hij na verloop
van eenigen tijd aan al zijn verplichtingen zal
kunnen voldoen.
Op de vergadering van schuldeisehers kan deze
aanvrage worden afgestemd als een derde der
aanwezigen daar tegen is, of de houders van
meer dan een 'vierde van het totaal bedrag aan
schulden.
Surseance van betaling wordt verleend voor
den duur van uiterlijk anderhalf jaar.
Ook bij het verleenen van surseance van beta
ling wordt een bewindvoerder aangesteld, en ver
liest de schuldenaar het vrije beheer en de vrije
beschikking over zijn bedrijf.
Surseance van betaling werkt echter niet voor
belasting pand hypotheek onderhoud en
opvoeding van minderjarigen huur pachten
loon noodwendigheden, zooals levensmid
delen gedurende zes maanden voor surseance
premie van wettelijk voorgeschreven verzeke
ringen. i
Het einde van de toegestane surseance van be
taling breekt aan na afloop van genoemde ander
half jaar.
Hiermede is mr. Eecen aan het einde van zijn
belangwekkende causerie.
Wij hebben getracht zoo goed mogelijk het
behandelde in onze artikelenreeks weer te ge
ven en hopen hierdoor te hebben bijgedragen
tot verduidelijking van verschillende wetsaan-
gelegenheden.
DE LAATSTE PIERROT EN PIERETTE.
Jean Perrot zette met een verbeten glimlach om
den mond de laatste letters op he papier,' strekte
den rug stond op en liep naar het kleine raam,
dat een stukje blauw in lijst vervat hield van de
hemelzee, die zich over de daken van Parijs koe-
pelde. Hij perste het brandende hoofd tegen het
jsle glas en mompelde: Het Is waarschijnlijk de
bitterste pil, die hert leven te slikken geeft, maar
is het niet beter door een stormvloed verslagen te
worden dan geduldig en lijdzaam in kalme en open
zee dendood af te wachten Den volgenden dag
liep de termijn af van een aanzienlijk bedrag, waar
van de betaling reeds tweemaal was uitgesteld.
Een derde uitstel bestond alleen in den vorm van
een langdurige gevangenisstraf. Was het dan soms
benijdenswaardig om tusschen vier grauwe muren
te vergrijzen, met de gedachten, dat je vrouw als
een vogelvrij verklaard stuk wild door de straten
van Parijs zou dwalen? Maar op waardige wijze zou
hij van de wereld, die zijn werk nimmer een an
dere plaats dan de prullenmand waardig keurde, af
scheid nemen. Het laatste verhaal, dat hij voor
de Matin had bestemd was een felle aanklacht
en zou zeker na het bekend worden van zijn dood
niet worden geweigerd. Een veldheer had niet op
waardiger wijze kunnen retireeren als Jean Perrot
wiens laatste ballade de wereld moest beschermen
voor het Noodlot, dat met de eerste Pierrot en Pier
rette op de aarde was neergedaald. Zijn eerste liefde
die hij in zijn eerstevurige gedicht had geopenbaard
was in een Pierrettecostuum de weereld in gedra
gen en Pierrette had jammer genoeg eveneens aan
den stem van het noodlot gehoor gegeven door haar
liefde aan den verzen reciteerenden Pierrot weg te
schenken. Naief als een kind was zij in den verwar-
Zij doorliep hem vluchtig en stak hem in .den
zr.k om hem later met meer opmerkzaamheid
te lezen. Spoedig daarop bracht lord Monthe-
ron haar een korte avondvisite, waarop hij over
de bijzonderheden van het ongeval ondervraagd
werd. Hij vertelde de zaak in het kort en scheen
er weinig beteekenis aan te hechten.
Hij vond gelegenheid om lady Wolga om
een privaat onderhoud te verzoeken tegen den
volgenden morgen.
,/fl.eb je me iets mede te deelen over den last
dien ik 'je gaf?" vroeg lady Wolga op fluiste-)
remden toon.
,dk wil daarover en nog over andere din
gen spreken" antwoordde de markies.
„/Kom om tien uur in de bibliotheek," zeide
de lady. ,ySleehts een woord, „heb je een spoor
van den waren moordenaar gevonden.?"
Het vriendelijk gelaat van den markies be
trok. i
„(Waarde lady Wolga," sprak hij, „je hoopt iets
onmogelijks. D|och laat ons thans daarvan niet
spreken. Morgen komen wij erop terug.'
Hij nam spoedig afscheid. De gasten trokken
zich terug, lady Markham volgde hen en jady
Wolga bleef alleen in het salon achter. Zij trad
naar een venster en keek naar buiten. (Eir heepsch
te een doodsche s'tilte. De zee was kalm en werd
door het tooverachtig maanlicht beschenen.
Lady Wolga wilde even een tochtje langs den
oever maken. Zij was nog niet vermoeid. De
renden roes van het geluk getuimeld doch had al
spoedig moeten ervaren, dat de wereld meer aan
dacht schenkt aan de scheppingsproducten van een
confiseur dan aan die van een dichter, Maar zij
sprak hem na iedere teleurstelling moed in en zijn
laatste bundel, die drie dagen geleden de wereld
in was gegaan had dezelfde begeledingskus ontvan
gen als zijn eersteling. Zou Pierrette zijn plan goed
keuren? Maar zou zij dan liever den hongerdood
afwachten in de hel van Parijs? Misschien wel,
maarnooit met zijn toestemming. Vanavond
zou het Noodlot van het Leven de aarde ontstijgen
en zich verliezen in de zilver omrande wolken van
den zomerhemel.
Toen Pierrot zich van het raam afwendde en
zijn ballade getiteld: „De laatste Pierrot en Pier
rette' nog eens doorlas begon een vrouwestem een
verdieping lager met weeke melodieuse stem van de
liefde tusschen Pierrot en Pierrette te verhalen.
Dien avond was er een groot bal masqué in Pa
lais Moderne op de boulevard des Champs Elysées.
De frontgevel baadde in tintelend rood en wit licht
dat tegen den donkeren hemel fabelachtig mooi af
stak. Geheele rijen taxi's rolden af en aan en on
der de kostbare toiletten dribbelden de kleine voet
jes naar den ingang, waar een goud-flonkerende
portier in stramme buiging de gasten verwelkomde.
Wanneer de licht uitstralende deur openzwaaide,
fladderden schellen muziekklanken naar buiten, die
plotseling in een traag veraf neuriën veranderden,
als de deru weer dicht viel. Dicht op elkaar en on
ongearticuleerde klanken uitstootend deinde de
bonte menigte, waarin de meest schrille kleuren el-
kaars gezelschap hadden opgezocht op en neer.
Wanneer de laatste klanken uit het negerorkest
verstierven, klaterde een zwak applaus en sjispten
serpentines van den eenen kroonluchter naar den
anderen.
Tusschen katten en honden, midinettes, pharao's
Grieken piraten, schaapherders, pompadours, een
Marie Antoinette, een Caesar en tal van andere
bizarre verschijningen, schoven schuchter de eenige
Pierrot en Pierrette over den gladden dansvloer.
Jean Perrot drukte zijn kleine vrouwtje liefkoozend
tegen zich aan en keek herhaaldelijk onrustig op
zijn polshorloge, waarvan de wijzers met iederen
sprong zijn eeuwigheid tegemoet snelden.
Hij wilde den laatsten avond niet karig zijn en
liet tot stil vedrriet van zijn vrouwtje dat al uit
alle macht tegen deelname aan het luxueuse feest
had tegengestribbeld de champagne in de flonke
rende glazen stroomen. Aan iederen dans nam hij
uitstluitend met Pierrette deel en toen deze ver
moeid hem vroeg om even in den maanlichten tuin
wat uit te rusten, schudde hij driftig van neen,
terwijil hij haar omknelde, alsof hij bang was dat
zij tegen zijn plan in haar haan koning zou willen
laten kraaien.
De avond ging voorbij en het middernachtelijk uur
schreed met de minuut nader. Om twaalf uur zou
het demasqué plaats vinden en op dat oogenblik
zouden de Pierrot en Pierrette van de wereld af
scheid nemen. Enkele minuten voor twaalf stonden
zij dicht tegen elkaar gedrukt onder de langzaam
heen en weer wiegende bladeren van een boom.
Pierrot drukte zijn lippen op die van Pierrette en
in d'en langen wereldvergeten kus wachtte hij op
het sein van de klok. Een zilveren klank aarzelde
binnen de bontgedrapeerde wanden van een nis,
een gejoel stak op als een Zuid Westerstorm dan
vaarwel PierretteJean, Jean, wat, wat
een hand, die een oogenblik als een klagende
vaan naar den bonten zaalhemel geheven wordt
twee schoten, die krakend het feestrumoer
tot stilte dwingen. Daarna geschreeuw gejoel, ge
fluit Pierrette sort ineenvan emotie,
Pierrot tolt onderstboven van verbazing en de cham
pagneZe hadden hem losse patronen verkocht
inplaats van scherpe. Die afzetters. Dus geen be
richt in de ochtendbladen, geen ophemelende lange
artikelen over een te vroeg gestorven miskend ta
lent. De onverbiddelijke deurwaarder zou nu ver
schijnen en hem in gijzeling stellen. Het zou nog
niet eens een gemengd berichtje worden.
Op het redactiebureau frommelde de nachtredac
teur de ballade van Jean Perrot tot een onbenullig
propje en schoot het goed gemikt in de prulle-
mand. Toen sloeg hij de handen tegen elkaar af,
alsof hij een besmettelijk voorwerp had aangeraakt
en mompelde grijnslachend:
„Die idioot denkt mij om den tuin te leiden met
zijn „sentimenteel gedaas."
woorden van lord Montheron klonken haar nog
in de ooren en brachten haar in een onaangena
me stemming.
„ük zal heden niet gaan slapen voor .ik zeer
vermoeid ben" dacht zij. „Het bruischen der
branding en de frissche lucht zullen nflj het'
bete kalmeeren."
Zij schelde en beval den binnentredenden be
diende Felice te roepen, die eenige oogenblikken
later binnenkwam.
„(Breng mij een shawl, Felice," verzocht de
lady. „Ik ga nog even naar buiten, vergezel
mij.,"
Ofschoon het reeds laat was, maakte Felice
geen opmerking doch voerde bereidwillig het
bevel harer meesteres uit.
,/Wil ik een bediende zeggen, dat hij meegaat,
milady?" vroeg zij.
„JNeen, ik heb geen beschermer noodig. Wie
zou mij kwaad doen Als jij bij mij bent is het
voldoende.
Lady Wolga begaf zich naar buiten en wan
delde naar de klippen. Felice volgde op eenigen
afstand. Voor een steile helling bleef de lady
staan en zag naar de kalme zee. Zij 'had niet be
merkt dat een man voor haar gevlucht was en
nu niet ver van haar tegen een rotswand gei
leuna stond.
Deze man was haar echtgenoot.
Wordt vervolgd.
