OUD NIEUWS Hoe „Hekkie" uit zijn graf verrees Waar vrouwen graag van lezen. Uit ons nummer van 28 Mei 18 Wat niet iedereen weet Kruimkens voor verstand en hart Rob de Avonturier To ke u tiscn brug norm neme ten ij men omcU zwaa heefi land! Hgg* ten i te zij zij bouw vele van ondes ter i .geen een dueti In bouw uitg* voed; dat i tioni gaat, noev zichz merk dach er o] geslo minii er w theoi niet offic: temii dach men, ming bder< of w de ui in 19 ter b welk gelijl zijn regel nen mind teru| prod bij <3 hoe in hi den ties regel z egg geen nu ef zij e* ze m zal o te In crisii nige natu taat Es ande ving gen, gaat ook lijk schil- Oi land veel ging de p: inkr: ger i sluit het bouy le p nen gedr paan gen den ving kere] vorei Iniet. gaat koei< mak van tijde opbc rune land af, in EEN DROEVIGE HISTORIE MET EEN VROOLIJK EINDE. Een Kwajongensstreeken appelflappen tante Daatje toe! Door MART. Hekkieieieieieieie! riep tante Daatje met een langgerekte giltoon door het huis, „Hekkieieieieie Maar hekkie liet zich niet zien of hooren. Nu de lezers dus op deze wijze reeds iets van het bestaan van een zekere „Hekkie" met een tante Daatje hebben gehoord, wordt het tijd, beide eens nader den volke voor te stellenOm met rien held van dit verhaal te beginnen: Hekkie, die eigenlijk Hendrik heette, was een jongetje van elf jaar, een deugniet zonder weerga, die in het geheele dorp bekend stond wegens zijn Verregaande kwajon gensstreken. Daarom hadden zij hem dan ook „Hekkie" gedoopt, daar Hendrik te veel weg Jiad van het brave Hendrik en dat was onze Hekkie wel het allerminst. Deze hekkie was gezegend met een lange, brood magere tante, die de dichterlijke naam van Daatje droeg. Hekkie zei altijd, dat haar vader zich vast vergist had, toen hij zijn dochter Daatje noemde; hij had vast en zeker graatje bedoeld. Maar hij wachtte zich wel dit te zeggen, waar zijn tante bil was, want tante Daatje was geen gemakkelijke en eigenlijk had zij daarin geen ongelijk, want om Hekkie van zijn deugnietenstreken af te houden, was een ijzeren vuist noodig. Hekkie's ouders waren al gestorven, toen hij nog heel kien was en hij herinnerde zich haast niets meer van hen. Maar tante Daatje had Hekkie bij zch aan huis genomen en het knd alle liefde gegeven, waarover zij kon be schikken. Dat was een mooie daad van haar. In haar hart hield zij dan ook vreeselijk veel van den jongen, maar zij liet het al heel weinig blijken, omdat zij alle gestrengheid noodig had om te zor gen, dat er iets goed van den jongen zou groeien. Zoo stond het dus met de hoofdpersonen van dit verhaal op het oogenblik dat de dingen gebeuren gaan, die ik hier zal beschrijven. Het was hoog- zomer en alles bloeide en geurde in het dorp. Hekkie en zijn vrienden en hij had heel wat vrienden speelden iederen avond tot het donker op straat en er werd heel wat kattekwaad uitgehaald, dat spreekt vanzelf. Op zekeren middag had Hekkie juist afgesproken met zijn vrienden om stiekum te gaan visschen en in het vijvertje van baas Hobbel; die er pas een bordje met „verboden te visschen" bij had laten plaatsen. Maar dat was just iets voor Hekkie en zijn vriendenbordjes met „verboden" waren voor hen aansporingen om hetgeen verboden was, juist te doen! Maar dien middag het was een Woensdag, dus zij waren vrij van school had het noodlot, in de gedaante van tante Daatje, anders over Hekkie beschikt. En zoo komen wij weer bij het begin van ons verhaal terug. „Hekkieieieieieie!" krijschte tante Daantje nog eens, heesch van inspanning," drommelssche aap van een jongen, waar zit je? Kom dadelijk hier, zeg ik je! Dadelijk, hoor je! En Hekkie hoorde het. Wie zou het niet hooren, als tante Daatje haar mondje van 15 c.M. breedte openzette en „Hekkieieieieieie" riep? Maar Hekkie dacht er niet aan te gehoorzamen. Hij had dien middag afgesproken om te gaan visschen en daar mee uit! Niemand zou hem in zijn plannen dwars- boomen, zei hij tot zichzelf. En daarom sloop hij op zijn teenen de voordeur uit, scharrelde onder de vensters door en bereikte inderdaad de tuinschuur, waar hij zijn hengel al klaar had gezet. Maar bij de tuinschuur werd hij opgepakt door ouwe Japik, de tuinman van tante Daatje. Deze was ook door de indianenkreten van tante Daatje opge schrikthij had juist zoo heerlijk liggen domme len onder de groote kastanje.... en daar hij ver moedde dat het zooals trouwehs altijd weer om neef Hekkie ging, was hij eens poolshoogte gaan nemen, waar dit veelbelovende jongmensch uithing hij had hem uit de voordeur zien komen, weg zien wegsluipen en bij de schuur had hij hem tenslotte in zijn hals gegrepen. (Wordt vervolgd) Ons wekelijksch knippatroon. De blouse staat in het middelpunt der belang stelling. Ook onze lezeressen zullen niet graag zoo'n charmant dingetje uit hun garderobe willen missen. De beide hier afgebeelde blouses zijn bijzonder mooie modelletjes voor den namiddag. Het eene met pofmouwtjes is bedoeld voor de warme dagen, terwijl het andere op koelere middagen gedragen kan worden. No. 159: deze blouse is gedacht van gebloemde crêpe de Chine of een andere soepele zij. Heel modern is: de mouw met de ingestikte plooi tjes, het schootje over den rok en de doorgehaalde jabot. Benoodigd materiaal1.90 m. van 100 c.M. breedte. AVONDJASJES. Het is niet altijd prettig in een dun zomerjurkje *s avonds ov^r straat te gaan, of ermee in een open baar vervoermiddel te zitten. Bovendien zijn de avonden nog frisch zooda we werkelijk een klein avondjasje noodig hebben. Die aardige kleine din getjes zijn meestal niets anders dan een cape'tje zonder mouwen. Men kan het gemakkelijk vervaar digen van een mantel, die te kort geworden is, of die men om één of andere reden niet meer dragen kan. De beste kleur avoor is zwart; dit kan men na melijk op alles dragen. Het materiaal voor de avondjasjes is zijde, wollen stof, of zelfs katoen. Wijde mouwen, phantastische kragen, soms alleen maar een klein bontrandje, of een breede bontkraag, geven het geheel een bijzon der aardig cachet. De sluiting mag niet te zien zijn, kan, indien men dat wil. geheel weglaten, zoodat men het jasje met de hand bijeen moet houden. Smakelijk eten Tomaten gevuld met eieren. Alweer: „Geen tijd zonder strijd", dachten toen wij ons nr. van veertig jaar geleden derden. Het is naar aanleiding van een brief, dien destijds ontvingen en uit den inhoud zal bit dat het leven ook toen niet zoo „genoeglijk Vt rolde." Wij nemen den brief, met zijn stijl- en taal ten, gedeeltelijk over. VEENHUIZEN, 22 Mei Burger Redacteur! In U blad van 1.1. Zondag 14 Mei las ik het gende toen ik het ter hand nam, dat er bilje waren aangeplakt, waarin werd aangedrongen den 8 uren dag. welnu hoevelen zijn op langen die geen 8 uren werken? hoevelen die in t niets doen dan verteren en genieten ten kosten des arbeiders zweet en bloed, No. 160: beeldige bouse van effen crêpe de Chine of georgette. Deze blouse zal bijzonder aardig zijn als ze in een zachte pasteltint gekozen wordt. Grap pig is de garneering van plootjes, om den schouder, en in de blouse. Benoodigd: 2 meter van 100 c.M. breed. Beide patronen zijn tegen den prijs van 0.35 ets. per stuk, te verkrijgen bij de Afd. Knippatronen" van de Uitgeversmaatschappij „De Mijlpaal" te Am sterdam, postbox 175. Het bedrag kan worden vol daan per postwissel, in postzegels of wel per post giro 41632. De lezeressen worden vriendelijk verzocht, bij be stelling niet alleen 't nummer van het patroon; maar ook de verlangde maat (borst-, heup- en iail- lewijdte) op te geven. Gelieve verder naam en adres duidelijk te ver melden, men voorkomt daardoor vertraging in de toezending. KLASSENJUSTITIE. Toen de groote dieven genoeg gestolen had hebben zij wetten gemaakt om den diefstal in klein zoo streng mogelijk te straffen allen werken, en niet zoo als slechts enk het werk doen voor velen, de arbeiders liggen knechtschap geketend door de uitbuitersbenden wij Socialisten zullen niet gaan rusten voor da Maatschap zorg draagd, dat aan elk mensch recht op het leven is gewaarborgt, d.w.z. voec kleeding huisvesting ontwikkeling, genot, en a mo Benoodigd: 4 tomaten, 4 eieren. Bereiding: Men kiest ronde, evengroote tomaten en verwij dert de schillen. Dit doet men het gemakkelijkst door ze een paar minuten in kokend water te hou den; het schilletje is dan met een mesje zoo te ver wijderen, dat de tomaten gaaf blijven. Snijdt een schijfje van den top, neemt de zaadjes uit de toma ten en het zachte gedeelte. Laat in iedere tomaathier om lagchen maar de het laatste lacht die een rauw ei vallen en zet het deksel er op. Zet de j het beste, voor een vreedzamen oplossing zijn tomaten in een met boter ingewreven vuurvasten een halve eeuw te laat gekomen, want al onze ree schotel gedurende tien minuten in den oven of zoo- matige eischen, worden door de Nederlandsche lang tot het ei vast is geworden. Men geeft om de geering neen laat ik de spijker beter op de tomaten een bruine of witte saus met peterselie slaan, de Nederlandsche 45 jarige lieberale kn< bestrooid. bol als niets beschouwd, dus ons rest niets am dan geweld, en 't verheugde mijn toen ik gevaardigde voor de afd. oudcarspel op het Cong te Zwolle ook mijn stem kon uitbrenge Wettige onwettige. Vredelievende of geweldadige middelen het mondig verklaarde uitgezogen vjertjrapte gemi achte volk moet opstaan uit de poel der en onderdrukking om zich vrij te maken van tin nie en uitzuigerij al zij het ook door dinamiet stroomen bloed, en die dag ze is gelukkig niet Swipes te Swanton, Ohio, heeft een gans, die meer af. wij socialisten zullen het volk daartoe in den legtijd elke twee dagen vijf eieren legt. veel mogelijk aanzetten, te weten de ontwikke werkman. j De schrijver gaat zoo nog eenige regels ver; Dorothy J. Nusbaum te Washington kan, tegelij- om ons tenslotte te verzekeren, dat hij ons kertijd, met elke hand verschillende zinnen schrij- veel nadeel zal doen als hij kan. Hij eindigt aid „wees niet blind voor de tekene der tijden, wees niet hoorende doof en sienende blind" Den naam van den schrijver hebben wij natu lijk niet willen noemen. De Duitsche natuurvorscher, dr. Herrmanns moet thans in de reusachtige zoutwoestijn Schott-el- Djerid in Zuid-Tunis, de plaats van het verzonken Atlantis ontdekt hebben. De eene dag oordeelt den anderen, maar de laat ste oordeelt ze alle te zamen. Een wijs man verbeidt altoos den rechten rijd en de rechte plaats. Er is niets zoo licht, of het zal U zwaar vallen, zoo gij net onwillig verricht. Een groot aantal Sovjet-bedrijven zijn sinds eenige maanden niet in staat de verschuldigde loo- nen te betalen. De Japansche n^ulti-mUljfardairi, baron Mitsui, geldt thans voor den rijksten man der wereld. In den ouderdom van 92 jaar is de uitvinder van den „electrischen stoel" dr. Alfonso Rockwell over leden. Zijn eerste stoel werd in-het jaar 1889 in de strafgevangenis te Auburn opgesteld. De derde Zondag in Juni is „Vadersdag" PLAATSELIJK NIEUWS. In de vergadering van Hoofd-Ingelanden met Dagelijksch Bestuur van het Ambacht van W« friesland,ge naamd Geestmer-Ambacht, werd 17 tegen 10 stemmen in beginsel besloten tot bouwen van een stoomgemaal te Aartswoud, verbetering van de waterloozing van Raaxmaa boezem. BERICHTEN. Den 25 Mei werden te Oostwoude de eerste nieu aardappelen verzonden. Het eerste partijtje wi geleverd door den landbouwer F. Fok. De aai appelen waren flink van stuk. Als kaasmaker van de nieuw gestichte Kaa fabriek te Heer Hugowaard is benoemd de heer Renooy, van Abbekerk, uit 21 sollicitanten. 1685 H. A. wei- en bouwland, gelegen ond I Alsmeer, brachten in publieke veiling op f 24.595. 56. „Dit is vreemd," zei Rob nadenkend. „Welke kant ging de inlander opl" Rob en Ouwe Daan ston den een poosje over dit mysterie na te denken, toen Daan toevallig over z'n schouder keek en iets zag, dat hem opgewonden Rob's arm deed grijpen. 57. „Kijk", riep hij. „Het inlandsche meisje komt hierheen in haar cano." Ze verscholen zich vlug achter een rotsmuur en sloegen haar gade, terwijl Luly vlug naar de inham pagaaide en uitstapte. Ze zakte tot haar enkels in het water. 58. Rob en Daan waren doodsbang, haar vrees aan te jagen en zoo te maken, dat ze terug zou keeren. Daarom hielden ze hun adem in, terwijl ze gade sloegen, hoe het meisje het vartuig over het strand in de grot, buiten het bereik van de golven, trok. 59. Toen begon ze vlug als de wind de rots, waa' langs de voetsporen zoo plotseling ophielden, beklimmen. Rob en Daan keken met groote ooi toe, tot ze de top bereikt had Toen verdween ze het gezicht. VniK-rwro i l81t> dat de jongen mei, w bEIIj knera stond te eenierzij_ - j aan den anderen kant door uitbreiding weer ver- moet worden uitgeschakeld dat kortzichtige on- I n v, liezen. Inderdaad zijn de aanpassingsmogelijkhe- vattingen en individueele belangen hun invloed ging ongeveer twintig minuten vertra- Automaat. Depot gevestigd Haven 27, Tessel, Oudeschild.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1933 | | pagina 8