VAN NELLE'S
AFTERNOON TEA
ONS
CENT PER
EEN MELANGE
DE ALLERFIJN
GEURIGE THE
FEUILLETON
Onschuldig verbannen.
or elkander door den ministetr niet werd toege-
jan, wat alweer jammer was, en zij geen geld
eer hadden. I
poor een lid van het Burgerlijk Armbestuur, is
en direct geprobeerd deze uitkeering van f5.—
,r week op het Gemeentehuis te doen plaats vin-
lft, dit is echter door B. en W. niet toegestaan, i
hielden zich streng aan het Raadsbesluit. Nu was
weer een adres door bovengenoemden Bond inge- i
uUrrt, om toch de uitkeering te doen plaats hebben I
)0r een lid van B. A., de zaak gaat niet tegen het i
A., want daar heeft niemand iets tegen, maar i
>t gaat voor het gevoel van de tuinders en het is j
et gevraagd voor een bepaalde richting maar voor j
len die er behoefte aan hadden,
gr is mij een geval bekend, waar een gezin 3
eken zonder geld heeft geleefd, dit zegt toch al
>noeg zou ik meenen, om steeds alles wat men moet
inschaffen te moeten borgen en toch dagelijks
rbeid verrichten, dit zal toch moeilijk vallen, dit
il ieder moeten erkennen.
In de gemeente raad van 20 Juni j.l, is er nog
eer over gesproken maar werd als kennisgeving
mgenomen, omdat de administreerend Armvoogd
et niet wilde.
gaar toch heb ik de meening dat de opzet is
ji zoo min mogelijk menschen naar het B. A. te
rijgen en dat er nog vele, ja zeer velen geweest
jn, aie hebben moeten borgen.
We leven In een tijd van versobering, in een
jji dat er naar gestreefd 'wordt om alles watt
ezuinigd kan, te bezuinigen en te verlagen.
Maar nog maar zeer sporadisch, komt het voor
at er naar gezocht wordt om het rentetype te
elragen, dat is toch m.i. ook1 wel eens noodig,
in daar eens een gedachte aan te wijden.
„(Nee, maar dat gaat niet," zult ge zeggen. Ik
wet het is moeilijk, want na'tionaal dit te doen,
at zou kapitaalvlucht tengevolge hebben, daar
m is ook dit een internationaal probleem, en als
oodanig behoort het ook onder oogen te wor-
en gezien, maar het is wel een overdenking
raard.
Wat echter voor het Platteland wel van waar-
e kan wezen, 'is dat de grond niet langer eigen
om zal blijven van particulieren, „maar dat is
en aantasting van, het privaat bezit" hoor ik
1 zeggen.
Is er op dit oogenblik privaat bezit Oogen-
chijnlijk wel, maar in wezen n,iet. Zieker er
ijn nog vele gevallen van wel, maar globaal
a het geheel niet meer.
Er zijn eigenaren dat staat vast, deze mogen
abel de lasten betalen, enz. maar eigendom
Is zoodanig, dat hebben zij' niet meer, 'Ter ver-
uidelijking het volgende:
Inhet jaar 1928 was de totale waarde van den
rond In Nederland 8000 mïllioen. Diaar stond
an 'hypotheek op 'van 4000 milliben, dus 50
rocent en nu, zal toch ieder wel "met mij' eens
ijn, dat de grondwaarde meer dan 50 procent
s gedaald, dus de eigenaren practisch niets meer
ebben van hun eigen geld. Maar betalen 200 mil
ioen rente jaarlijks.
Dit is een treurig verschijnsel, als wij aanne-
len dat van de eigen waarde honderden millioe-
en gekristalliseerde arbeid was, waar de turn
ers op hun ouden dag van moeten leven, Al dit
eld is weg en de renteniertjes zijn even arm,
Is degenen die alle dagen nog naar den akker
;aan. Het is dus funest geweest, om den grohd
b gebruiken als beleggingsobject. Niettegen-
taandc moeten echter de hypotheekbanken., waar
an er hier in Nederland 202 zij'n,,, hun rente ont
angen, dat is volgens de wet hun, goed recht en
iettegenstaande de crisis woedt, deze 'toch nog
en winst kunnen maken.
En waarom moet de grond fn handden van par.
iculieren. Is de grond niet een natuurgave?
Zou, het zoo erg zijn, als de grond aan de ge-
me gemeenschap kwam en de boeren en tuin
iers rustig hun 'arbeid konden verrichten,. Be-
oort deze zware 'last niet te worden opgeheven
n te worden gedragen door het geheele volk?
tan er geen staatshypotheekbank gesticht wor
len? Al dit feen en ander is ingrijpend, maar
oodzakelijk, want de 'ineenstorting van het
'latteland is zeer nabij, als dé tijjd in de naaste
Bekomst niet spoedig Verbetert. Ep. dan nog is I
„Niet genoeg, om lord Stratford Heron van het
jandeel in de misdaad vrij te spreken," antwoord
pe mr. Bjalton ernstig. „Daar lord Stratford
lang achtereen in den' tuin bleef, is het zon-
«ding, dat niemand hem heeft opgemerkt. Er
Faren dertig dienstboden in huis zoodat een hun
p hem toch had moeten zien. Ik begrijp uw
Mhousiasme in deze zaak, miss Strange. Als de
r1' van den edelen naam der Montherons weder
jarsteld wordt, is de markies u zooveel verschul
tgd, dat hij het nooit vergelden kan.'
„lléze eer zal hersteld worden" riep Ale^a
Pgetogen uit en haar gelaat werd gloeiend rood
Zooals, u zegt, heb ik) een goed begin gemaakt,
lr- Dial ton en ik zal niet rusten, voor dat ik
et overtuigend bewijs geleverd heb."
Zij stond op om heen te gaan. Mr. Dalton was
Vei'tuigd dat een geheim dit meisje omgaf,
jant^ hij kon zich maar niet verklaren, dat zij
pt uit eigenbelang handelde. Hare gelijkenis met
)r<l Stratford Heron kwam weder in zijn ge-
acllten op. "Wie kan zij zijn en wat dreef haar
in naam te willen herstellen, dien hij zelf
°or eeuwig onteerd geloofde.'
Alexa liet hem geen tijd tot vragen, maar ging
nadat zij hem beloofd had terug te ko-
lea zoodra zij een nieuwe ontdekking zou ge
er door deze geweldige inzinking een arme plat
telandsbevolking, die nog jaren zal zuchten onder
allerlei schulden, maar vooral onder de ruim
200* millioen gulden grondrente
Ook de neringdoenden zullen nog vele jaren
de gevolgen van deze crisis gevoelen, veel werk
wat noodzakelijk gedaan zal moeten worden, zal
blijven wachten en wat half bezuinigd kan wor
den zal ook in de naaste toekomst al wordt het
beter worden bezuinigd, Dp winkelstand even
zoo waar is 'te constateeren, dat hier aan den
iLaiigendijk een geweldige achterstapd is, ruim
200.000 gulden.
Die handel en Industrie zijn niet gebaat bij een
uitgemergelde en arm onteigende plattelandsbe
volking, waardoor alweer de werkeloosheid per-
daan hebben.
Toen zijn bezoekers vertrokken waren, zond
mr. E'al ton een telegram aan den chef van Scot
land Yard om hem onmiddellijk een bekwaam
geheim politie.agent te zenden.
„(D|e beambte zal morgen vroeg hier zijn",
sprak hij bij zich zelf. „Ik zal hem zeggen, wat
hij doen moet en hem als bediende op "het kastéél
plaatsen. Zoodra hij daar is, zal ik naar Londen
gaan en het gerecht de ontdekkingen van het
meisje mededeelen. Maar zal lord Stratford He
ron daardoor gerechtvaardigd worden? Ik vrees
dat er nog vele hinderpalen uit den weg te rui
men zijn. Voor alles moet ik zorgen, dat edele,
moedige meisje te beschermen over wier hoofd
het dreigendste gevaar zweeft, want ik geloof
dat Benard spoedig weer zal komen, om zijn
misdadig plan ten uitvoer te leggen.
Acht en veertigste hoofdstuk.
Alexa en mrs. Matthews keerden naar het
kasteel terug, zonder dat de koetsier of de be
dienden eenige achterdocht hadden opgevat.
Mrs. Ingestre sliep en bij het middagmaal werd
er voor Alexa alleen gedekt. Na het eten besloot
zij den vroegeren tuinman van het kasteel, den
tegenwoordigen molenaar, mr. Jacob Gregg een
bezoek te brengen. Zij ging naar haar kamer,
deed een mantel om, zette haar hoed op en sloeg
alleen den weg in die mrs. Matthews, haar aan
geduid had.
Zij steeg de trappen af naar het terras, die ge
heel van marmer waren en bereikte het park.
Eir werd op Montheron een geheel leger van
manenter door blijft, het een is een gevolg van
het ander.
Is het niet 'treurig. Onze aarde brengt ruim
schoots voort voor 'alle menschen en toch
heerscht er gebrek hp de eene plaats, werpt men
het kostelijk voedsel weg en op de andere plaats
kan men er niet aan komen en behoort toch
brood en plaats "te zijn voor ieder mensch.
Is het ook hiet noodzakelijk dat het bankge
heim wordt opgeheven, bpdat de regeering weet
over hoeveel geld het volk beschikt en om be
ter na te gaan hoe hoog de inkomens en vermo
gens zijn?
Het- economische stelsel, waaronder wtj leven,
zal in de (naaste toekomst wel veranderingen on
dergaan, waar heter levenskans zal wezen als
arbeiders gehouden en het groote park was een
model van schoonheid en zuiverheid. Geen dor
blad lag op de groene perken noch op de witte
zandwegen. Het wild graasde op de daarvoor aan
gelegde weidevlakten. Bé fonteinen sprongen
niet, omdat lord Montheron niet aanwezig was
maar Alexa merkte de schoonheid der beelden
groepen op, die een groote monumentalé waarde
hadden. Haar blikken zweefden van den een
naar den anderen kant met steeds grooter ver
langen en haar hart werd door een gewéldige
ontroering aangegrepen. „Dit groote stuk grond
was mijn vaders rechtmatige erfenis en is uit
de rechte linie op den tegenwoordigen bezitter
overgegaan. Zou het weer eenmaal aan den wa
ren markies van Montheron terugkomen?"
Onder zulke en soortgelijke vragen, stapte
zij verder het park door, de banken voorbij, die
hier en daar tot 'rusten uitnoodigden.
In een kwartier doorliep zij het park en kwam
in een eng dal, waardoor de Heron zich kronkel
de, een smalle maar diepe en snelvlietende beek,
ws&rover een steenen. brug lag.
Alexa bleef staan en zag in 'het rond. E|e
straatweg liep over de brug en aan den anderen
kant van den oever langs hoeven en den molen,
terwijl aan deze zijde een beschaduwd pad naar
'den molen leidde waar een smalle plank de bei
de oevers verbond. Alexa.sloeg dit pad in, omdat
zij hierlangs onbemerkt den molen bereiken kon
Dieze was groot en schilderachtig gelegen, even
als het daarnaast staande, van een een lief tuin
tje omgeven woonhuis. Er moesten groote som
men besteed zijn ogi deze fraaie woning zoo in
•tegenwoordig, Wanneer en 'hoe, dat weet nie
mand, maar komen 'zal het.
Deze verandering is biet te bevorderen door
geweld, maar ook 'met geen geweld tegen te hou
den. Als de -tijd er is zal het komen door den
geest der menschen zelf.
Een ieder behoort zich daarom voor te berei
den en mede te werken tot verbetering der maat
schappelijke wantoestanden, ieder naar inzicht,
vermogen en kracht. 'Dit is de waarachtige plicht
van ieder weldenkend mensch.
U, mijnheer de redacteur, mijn welgemeenden
dank voor de 'plaatsing.
Hoogachtend,
JB. DE VBIEiS Jr.
Sint Pancras, Juni 1933.
te richten."
„Lord Montheron moest wel een gewichtige
reden gehad hebben, dat hij dit alles, om zoo te
zeggen, aan Gregg schonk" dacht het meisje.
Gregg was slechts tuinman. Welke aanspra
ken kon hij dan bij den markies doen gelden,
Niemand schijnt iets verdachts in de betrekkin
gen tusschen lord Montheron en den tuinman te
vermoeden. Het schijnt een ziekte van mij ,te
zijn dat ik alles, wat mij onduidelijk voorkomt
met het drama van Montheron in verband breng
Gregg was i"n den nacht van den moord op het
kasteel, zou hij ook weten dat Benard schuldig
is Ein zou Benard, zijn grooten invloed bij zijn
heer ten gunste van Gregg hebben aangewend?"
Zij was den molen genaderd en ging pu den
tien voet hoogen oever op. Zij zag dat het groo
te molenrad in beweging was. Op den kant
speelde een knaapje van drie jaren, de eenige
zoon van den molenaar. Uit zijn echt waren zes
dochters, maar tot zijn groote droefheid geen
•enkele zoon geboren die zijn naam kon erven,
totdat eindelijk deze knaap het levenslicht aan
schouwde.
De molenaar was bezorgd voor de toekomst
van zijn zoon en maakte juist te dezer tijd toe
bereidselen zijn levenslang eigendom in een
pacht, van negen en negentig jaren te doen ver
anderen waardoor de toekomst van zijn zoon
verzekerd zou zijn. Hij had hierover aan Iden
markies een brief geschreven, die echter tot nu
toe onbeantwoord was gebleven, waarom hij
zich voorgenomen had zelf naar lord Montheron'
te gaan zoodra deze van Londen zou terugge
keerd zijn. i
