Raedpraetje
BLONDE VENUS
VLUCHTELING
MOVIE CRAZY
lager onderwijs
Noordholland in een paar regels
FEUILLETON
Langs Dwaalwegen
S'opVrjie ee° ■»-
OUDKARSPEL.
Waarom we gezwegen hebben.
De blonde Venus en de Vroede vaderen.
Er waren twee Conincks kinderen
Met opzet nebben we den zetter gevraagd, dezen
keer er een raadpraatje van te maken, en eigenlijk
had er nog maar „klein" voor moeten staan ook.
Men heeft ons verweten, dat door zekere invloeden,
wij den moed zouden missen nog meer Wederwaar
digheden uit het gezellige Oudkarspelsche Raad-
zaaltje te vertellen. Is daar dan nog moed voor
nocdig? Stelt U gerust gewaardeerde gewoonlijke
lezers van deze losse krabbels, „invloeden" hebben
op ons r.ooit veel invloed gehad. Rijkschrijven zuilen
we ons wel nooit en zooals een Westfrieseiic boer
dat zou zeggen „Voor men aigen, hew 'k gien mens
van noode". We schrijven precies wat we willen en
wanneer we daar zin in hebben. De kwestie was
alleen wat gebeurde er den laatsten tijd, om over
te schrijven? De Raad van Oudkarspel neemt Broek-
sche allures aan, wat eigenlijk nog wel zoo gezellig
is. Ze zeggen niet veel meer, dan hebben ze niet
veel te verantwoorden ook.
En blijkbaar heeft de advertentie in de Lange-
dij*er, waarin zich iemaand aanbood heeren Raads
leden les te geven succes gehad, zoodat de heeren
precies weten wat „comité" is; al heeft de Burge
meester het dezen keer niet aangekondigd. Men
mompelt zelfs dat er in Oudkarspel tegenwoordig
„achter de schermen" gewerkt wordt. Wij geloo-
ven het niet. Een plattelandsgemeenteraad heeft
toch nlefe meer te vertellen, en zooals de kleine
jongens zeggen: „slechtigheid komt altijd uit"
Waarom zouden ze zich druk maken?
De kermis gaat door. Het valt ons eigenlijk mee
of tegen, dat er geen stemmen opgegaan zijn, deze
dit jaar maar eens over te slaan. De tuinders zijn
niet erg kermmissig.
't Is ook een eenvoudig rekensommetje. Op de
vergadering van den Neutralen Bond is verteld, dat
de menschen leven door te borgen. We nemen aan,
dat dit waar is. Als ze dus de anderhalve grijpstuiver
die ze misschien nog in een ouwe kous hebben zitten
aan de kermis moeten uitgeven, wordt het borglijstje
alweer grooter. Of dus de neringdoenden veel voor
deel van de kermis zullen hebben, is een open vraag.
Aan het bouwverordenings-ei is blijkbaar heel wat
eten geweest, want negen hooge ambtenaren heb
ben er aan gewerkt, 't Was nogal soepel zei de
burgemeester. De Raaadsleden vonden het ook,
en de gemeente opzichter, bescheidenlijk tweederang
zittend, behoefde geen technische explicatie te ge- I
ven.
Lang en zwaar, zeide de praeses, hebben B. en W.
gedebatteerd, over de kwest:e een onderwijzeres bij j
hun huwelijk eervol te ontstaan. Voorzoo'cr or s
oetend heeft één dev opvoedsters van Ouikari-
P'lsch bescheiden hoop in vreugde heur hartje
verloren, en zullen dus waarschijnlijk twee gemoe-
deren al wel in opstand komen, als zij van het voor i
hen wellicht noodlottig besluit hooren. We zouden j
de juffrouw willen aanraden haar discipelen het j
oude liedje te leeren, van de twee Coninckskinderen, 1
die elkaar zoo lief hadden, en malkander niet krij- i
gen konden, omdat het water te diep was, aan te
Hjj doet (lit niet, omdat hij den maatregel wen
schelijk of onverdeeld nuttig acht, maar omdat
hij moet zoeken n,aar maatregelen, die het on
derwijs eoo min mogelijk schade doen, en hij
daaronder de vervroegde invoering van Pen re
geling, waartoe j-eeds besloten is, meent te mo-
geng rangschikken.
heffen als een der vroede vaderen voorbij de school C|e. ,ministf>r <houdt ziéh vooralsnog overtuigd
schrijdt, om hem met dit lied de vurige kolen van 1 dat hrj het hiergestelde doel, practische' distri-
verontwaardiging op zijn edelachtbaren kruin te j butie van scholen over "beschikbare schoolruim-
vonden ten deze maatregel ingeVolge de door de Het goudschip.
Staten Generaal .aanvaardde onvergangsbepaling
eerst met ,1 Januari 1935 'tot volledige uitvoe- Hoor het ^stormachtige weer zijn de bergings
ring zóu geraken. vaartuigen genoodzaakt geworden naar Ter-
Intusschen heeft, de minister zich 'genoopt schelling terug te keeren. De sleepboot Holland
gezien het initiatief te nemen, tot een wetswij- 's Vrijdagmiddag eens wezen kijken, hoe de toe.
ziging, waardoor de werking van öeze overgangs stand van den toren was. Kapitein Bakker rap-
bepaling tot 1 Januari 1934 wordt ingekort. porteerde „alles wel." De toren staat nog steeds
Aan den anderen kant is de ingegoeste kermis
vreugde, met alles wat daaraan vast zit 't nieuwe
Het is (len minister nog altijd niet duidelijk,,
waarom bij een verstandige toepassing van de
voorgestelde regeling kinderen van ouders, 'die
de openbare school niet begeeren, hierheen zou
den worden gedreven, terwijl dit thans niet het
geval zou zijn. Als met die kinderen een open
bare school zou kunnen worden gevuld, zullen
hun onders fie begeerde bijzondere school moe
ten hebben.' 0 Hbld.
wij met hem. Wij achten het niet zui
ver, als de positie van de onderwijzers geheel af
moet hangen van gemeentelijke verordeningen. Man
en vrouw moeten vrij blijven in hun opvatting hoe
zij hun leven willen inrichten. Meneer Rijper haalde
er de heiligheid van het huwelijk bij, de hoogere
roeping.
De gehuwde onderwijzeres, kan ondanks haar
functie een goede moeder zijn, en ondanks of juist
door haar moederschap een goede onderwijzeres,
want of zij nu vijf uur per dag nuttig moederschap-
pelijk werk verricht, of haar potjes en pannetjes
bereddert, blijft practisch tegenover de opvoeding
van haar kinderen vrijwel gelijk.
Het pieeste voelen we nog voor de tegenargumen
tatie van den Burgemeester, die alléén geen ge
huwde onderwijzeres wenschte, voor het belang van
het onderwijs. Dat kan wel eens zoo zijn, maar als
een onderwijzeres na haar huwelijk niet geschikt
is, is zij het vóór haar huwelijk óók niet geweest.
Al de beweringen van de andere heeren zijn ons
inziens crisisgedachten, en gebaseerd op materieele
feiten. Het onderwijs en de opvoeding moeten een
idieele zaak blijven; Men ontsla een onderwijzeres
als zij niet geschikt is, gehuwd of ongehuwd
hierin is men in het algemeen gesproken veel te
lakse; maar niet als zaj de misdaad begaat een
huwelijk aan te gaan, waarvan de buitenstaanders
niet kunnen beoordeelen, of de vrouwverdiensten
gemist kunnen worden. Enhebben ze er ten
slotte iets mee noodig? J. OBSERVER.
Nieuw plannen.
Die, minister van onderwijs enz., mr. H. P.
Marchnta, heeft zijn memorie van antwoord uit
gebracht op .het voorloopig verslag van de 'Eer
ste Kamer over het ontwerp van wet tot beper
king vaoi uitgaven, welke voor de openbare kas
sen voortvloeien ,uit de uitvoering der Loeier-
onderwijswet 1920.
Die 'Kamer moge den minister ten gioede hou
den, aldus .lezen wij daarin, dat hij te- diefzer
plaatse -niet trede in een principieel debat over
deto aard .en de relatieve waarde- van de beide
takken van ons volksonderwijs. Het doel is al
leen, afgezien van de vraag, of de geldende wet
geving teen .doelmatige regeling inhoudt, met het
den zeer ernstigen toestand onzer finan-
kleedje, de theegasten, extra schoonmaakbeurten ^ien Üe ruimte van beweging, door deze wet-
enzoovoort enzooverder er niet gemakkelijk uit te geving geboden, tijdelijk in te n er ken,
Krijgen. De wereld is schijn laat dus de menschen I i
hier ook eens een paar dagen van cshijnvroolijkheid i i ontwerp waarover thans het oordeel der
genieten, zou men kunnen zeggen. En nu de Raad amer wor<E gevraagd is inderdaad slechts een
er blijkbaar zoo over denkt, is het plezierig, dat het i klein onderdeel van het geheel van maatregelen
uitgegeven bioscoopgeld althans in handen van een 'waardoor de redering de tostenvanwS'
paar piaatsgenooten blijft. Wij zijn in het algemeen wiis ihoont l van het onder
voor vrije concurrentie, en vinden bijvoorbeeld de I J ooopt te kunnen terugbrengen. Het spreekt
bekende Alkmaarsche ijswagentjes boycot absurd, Na'ize-U '(lat die maatregelen moeten voorafgaan,
maar als het dorp zelf een eersteklas onderneming welke donder tijdroovende hervorming effect
bezit die ruimschoots in de behoeften belooft te kunnen hebben,
zuilen voorzien, kunnen we het ook volkomen bil-
Opvoering van het aantal leerlingen per lefer-
kraeht ïs stelllig een doeltreffend middel tot be
sparing van hosten. Het middel kan, bovendien
ongelimiteerd werkten.
Er bestond .voor den minister geen. aanleiding
om aanstonds .naar dit midUteTte grijpen» omdat
de -jongste .toepassing er van te kort te voreft bij
de Wet yan 3D December 1932 had plaats ge
lijken, dat de Centraalbioscoop—Noordhoiiandsche
Cinemacombinatie het „alleenrecht" heeft gekre
gen. We hebben zoo'n stil vermoeden, dat de onder
nemers den raadsleden een invitatie zullen zenden,
om in het donker naar de blonde Venus te komen
kijken, uit waardeering voor het genomen besluit
Welke uitnoodiging zij met toestemming hunner
respectievelijke gemalinnen waarschijnlijk' wel zul
len accepteeren.
Zondag is op den Schagerweg bij het
Buurtje een Juxe auto, waarin zich 9 personen
bevonden verbrand. De inzittenden wisten zich
nog tijdig in veiligheid te brengen. |Men bluschte
den brand door de auto in sloot te rijden. Eïï
was weinig meer van over.
De duizend ton groote z'ijnaak „Vooruit"
met een lading grint aan boord, in habij Urk
aan den grond geloopen. De positie van het
schip schijnt ongunstig te zijn.
1De twee Tesselsche jongelui, die met een
open bootje vanaf Oudeschild Via Zeebrugge
door het nauw van Galais Engeland wilden be
reiken, zijn in Dover aangekomen. Bevaren zee
lui noemen .het een groot wonder.
In de ringvaart van 'de Haarlemmermeer is
Zondagmiddag een roeiboot overvaren door een
plezierboot. D)e eerste zonk en een der inzitten
den verdronk .jammerlijk. Het was 'een jongeman
uit Hillegom.
Dte Haarlemsche politie heeft een 23.jarigen
schilder gearresteerd, ,die een inbreker en gros
geonemd kan worden. Hij sloeg zijn slag in on
bewoonde villia's en clubhuisjes. Alles was van
zijn gading.
Gereedschappen, gramofoon, gordijnen, toover
lantaarn, kauwgummi, voetballen en een 'kam-
peartent in .gebruiji, die hij" en passant van het
Bloemendaalsche strand meepikte. Of de bewo
ners eruit waren vermeldt de geschiedenis niet
Nieuwstijdingen
Uitvoer van aardappelen.
I Met ingang van 1 Augustus is het bedrag ter
bestrijding van kosten voor den uitvoer van
aardappelen door ,den minister vastgesteld op
1 cent per 100 kilogram. Het bedrag moet voor
afgifte van het certificaat worden voldaan.
vriend tot hem richtte. Maar de smart en het leed
dat hij gevoelde kon hij niet verzachten, <ie leegte
in zijn gemoed kon daardoor niet worden aange
vuld. Had zijn vader hem begrepen of willen be
grijpen, bestonden tusschen hen geen groote tegen
stellingen, die met den tijd zich in grootere en
grovere mate hadden geopenbaard? Van zijn vróeg-
ste kindsheid af had hij zich innig aan zijn moeder
vJees het tegendeel, hij zal zich nu niet meer
gebonden achten en zijn leven uitleven. U weet dat
het onverwachte doodsbericht mij op mijn reis be
reikte, ik behoef u niet te zeggen hoezeer mij die
ouderlijk huis geworden. Hij hield van den
I predikant als van een vader en de kleine predikant
die geen zoon geschonken was. had' hem steeds als
een zoon beschouwd en al de kiemen in het hart
gelegd van den knaap, van welke een vader nog
tiirtino- Ti- v, u „..j uic verwachte, dat deze het kind eens tot zijn heil en
tudrng trof. Ik heb een dag en een nacht doorge- 1 welzijn zouden kunnen strekken.
mijner moeder nog eenmaal te t Horst had zijn wensch te kennen gegeven om
Het\ ^ToZ.Z-^ 1 tG m°g5n studeeren, maar de baron was daar tegen
*s miJ onmogelijk u te schetsen, wat ik in die geweest en had daarover op de meest geringschat
■rich ®aschbeckstaarde zwijgend en star voor lange, lange stonden heb gedragen en geleden steeds tende wijze ,als over een dwaasheid gelachen Hii
gee" wooïd ontging hem van de verzoe- alle«n onder vreemde menschen met mijn diepe had het als een vernedering beschouwd wanneer een
£2^5 w ,teedere toespraak, die zijn vaderlijke smart waaraan ik mij in die vreemde omgeving niet Buchbeck studeerde, maar ook Horst' grootvader
vriend tot hem richtte. Maar de smart en het lood ongestoord kon overgeven. De minuten werden uren de overste N. Sambour, was er tegen gewast Hii
mifzou^ovmmanTenalen VreeSde ik' dat de smart knaap' het klnd van z«n «enige docht j,
7on kwam tu- d^ h d I W f e" aangezien hij zelf den soldatenstand met
Zoo kwam ik dan hedenmorgen aan. volle toewijding diende, wenschte hii levendig dat
ik wf>P?n^iotahSt *?6 miiner moeder neder en ook Horst soldaat zou worden en had zich bereid
tLp d wg lk..daa,r Ia& neergeknield. Was verklaard daarvoor alle kosten voor den knaap te
troostvol en hamnAd«Uidga omen «n had hij mij j dragen. Thekla N. Buschbeck en Ebers hadden den
gehecht en hij kon zich "niet herinneren, dat ooitdat het lichter hebb.en gedragen°h!T bean Zwoord de^ mijn wanf beiden hidden^6 n^zaTe^UkheiFiMeziln
innige gevoel voor zijn vader zich bij hem had ont- groet nauwelijks en toch ben ik zijn zoon en ik ben dat Horst zoo spoedig moge^an den LS van'
p Hh'hAAft miin ™d„ ,t r t u d ^hhp'6t zijn koele houding verdiend te zijn vader mooest woïden onttrokken
hii' 15» L tï 6 gehad' sPrak Jl®bben' Vreemde menschen hebben meer mede- I Zoo was dan Horst, nauwelijk veertien jaren oud
h zonder °P te zijn lijden met mij gehad. De oude dienaresse mijner op de kadettenschool gekomen en had na dien
Hik?nt Tk Z 'L\e h ar^ ant^oordde de pre- moeder, van wie ik niet eenmaal wist, dat zij nog tijd slechts gedurende de vacanties het vaderlUk
dikant. .,Ik geloof, dat hij haar wol heeft lief ge- in leven was, trad naar mij toe en legde haar oude huis nan -uss
had, maar op zijn wijze. Je moogt zijn liefde niet. hand op mijn schouder; geen woord van troost
zooals jij die opvat daarnaar afmeten. Zie, thans kwam over haar lippen, maar toch was het mij
mag ik je het wel vertellen, voor jaren terug heb
ik dit onderwerp eens met je moeder besproken.
Horst, ik was zoo gelukkig haar vertrouwen te be
zitten. ook zij was toenmaals van hetzelfde inzicht
dat jij thans bent toegedaan, en toch gelukte het
mij haar te overtuigen, dat je vader op zijn wijze
haar genoegen was. Zij geloofde mij en heeft sinds
dien tijd minder streng geoordeeld en haar leed
lichter gedragen. Een hard woord treft minder
zwaar, wanneer men weet, dat het niet zoo ge
meend is."
„Maar wat nu?" vroeg Horst. „Mijn moeder was
steeds een flinke steun en hulp voor mijn vader;
terwille van haar waagde hij het niet zijn onge
breidelde hartstochten onbeheerscht bottevieren
wat nu nu zij gestorven is?"
„Wat nu?" herhaalde de predikant met ernstig
gelaat. „Deze vraag heb ik mij ook gesteld, zonder
er een antwoord op gevonden te hebben. Wellicht
alsof haar tranen mijn smart verlichtten!'
„Was toch eerst maar naar mij gekomen," zeide
de predikant.
„Ik werd als 't ware tot mijn moeder gedreven,"
antwoordde Horst.
Ebers liep de enge ruimte opgewonden op en neer.
Hij kende de koelheid van baron van Buschbeck
tegen zijn zoon. ofschoon hij dit nooit had begre
pen. Voor zich zelf gaf hij er deze verklaring aan:
De baron had Horst nooit begrepen en verstaan en
nimmer lief gehad, omdat hij veel meer het karakter
en de eigenschappen zijner moeder had, dan die
zijns vaders. Zoolang Horst als kind in het vaderlijk
huis had geleefd, had de baron zich niet in het ge-
riingste om hem bekommerd. Zijn wild, onbesten
dig leven had hem trouwens daartoe weinig tijd
gelaten. Onder de hoede zijner moeder was hij op
gewassen, van den dominee had hij het eerste on
derricht ontvangen en de pastorie was hem tot een
huis bezocht. Den meesten tijd had hij dan in de
stille vreedzame woning van den dominee doorge
bracht.
I Hij was dan officier geworden en had reeds meer
malen blijken gegeven en ontvangen van zijn
energie en zijn hoogstaande kennis, zoodat hij
ongetwijfeld op glanzende vooruitzichten kon hopen.
I Alle kosten voor zijn studie had de zeer vermo-
gende Overste Von Sambouw gedragen, die hem ook
thans nog op zeer vrijgevige en milde wijze onder
steunde.
Dit was het in hoofdzaak, wat de baron. Von
Buschbeck ergerde, omdat hij zich zelf daardoor
benadeeld achte. Het vermogen van zijn schoon
vader moest na diens dood zijn vrouw ten deel
vallen en gedurende reeds jaren had hij met onge
duld op het overlijden van den ouden zeer zieken
Overste gewacht. Hij haatte den vader zijner vrouw;
meermalen had hij zich nameüjk in pijnlijke geld
verlegenheid tot hem gewend, maar telkens zonder
resultaat; zijn schoonvader had steeds geweigert
hem geld te leenen, terwijl hij het aan Horst met
nog steeds
recht en heeft niets van de ruwe zee te duchten
Er is jiog niet gepompt
Onder rein a,uto giekomeji.
Een aannemer wonende te Zwolle reed met
zijn auto achteruit de garage uit. Hij zag niet
dat zijn driejarig zoontje zich achter de-'auto
bevond. Het kind kreeg het achterwiel over
zich. heen. Naar het Ei.'K'. ziekenhuis averee
bracht overleed, het spoedig daarna.
1 Een vreemd bezoek.
Het secretariepersoneel dat in het raadhuis te
Woubrugge zeteltontving dezer dagen wel zeer
ongewoon bezoek.
Dlrie koeien, wellicht door de tropische warm
te uit de blkaerende wei, verdreven, traden na
een rustige wandeling door het dorp, plotseling
het radhuisa binnen,, waar zij' met de noodige
omzichtigheid kennis namen van de oudheid
kundige verzameling.
Een van de drie ging zich daarna voorstellen
aan den gemeente-ontvanger. Zij stapte zander
kloppen de kamer van dezen magistraat binnen
deponeerde o;p het eerst kortelings met zooveel
zorg gekozen karpet een bekend souvenir, wenk
te vervolgens haar beide vriendinnen, waarna zij
gezamenlijk het gebouw weer verlieten om haar
wandeling voort te zetten.
Het passagierende drietal, dat wel een zeer
zonderlinge opvatting bleek te hebben van de
taak eens gemeente-ontvangers, is later gear
resteerd en naar de weide 'teruggebracht.
Weer twicie dooiden.
Zaterdag heeft zich op den rijksweg Nijmegen
Venlo onder Malden een verkeersongeluk af
gespeeld dat aan twee personen het leven heeft
gekost, terwijl een derde vrij zware verwondin
gen heeft opgeloopen.
Een kleine auto uit Amsterdam, waarin drie
personen waren gezeten, geraakte op dit tijd
stip op den weg, die wegens den regen zeer glad
was, aan het slippen. Be auto geraakte tusschen
de tramrails en sloeg eenige malen over den kop
en werd totaal verbrijzeld. Van de inzittenden
de familie Braggaar uit Amsterdam, bleken dé
47-jarige man en de 16-jarig'e dochter overleden
te zijn tengevolge hunner vreeselijke verwondin
gen. Het derde slachtoffer, mevr om w Braggaav
werd met zware verwondingen in het Canisiius-
ziekenhuis te Nijmegen opgenomen.
Geheime dfrdilliaeirdleipj ontdekt.
Op grond van aanwijzingen heeft de inspecteur
der directe belastingen, invoerrechten en accijn.
zen te Koermond, een huiszoeking verricht op
de Kranghoeve te Beegden. Bij onderzoek vond
men een complete spiritusbranderij, die zeer
modern was ingericht. Er stond een groote
stoomketel ^een flinke voorkoeler en een kolom
om een product va,n 'hooger lager gehalte te
iabri(Mïeren. Die spiritus die daar werd verva&r-
digd bleek van hoog gehalte. Een hoeveelheid
van 90 liter werd in beslag genomen. Dte be
woner van de hoeve werd naar Grafchemhoeve
overgebracht. Hij verklaarde met dei 'geheel©
at 1 aire mets uitstaande te hebben. Die geheele
installatie werd naar Ittervoord vervoerd.
volle handen gaf.
De dominee wist dat alles, hij wist ook, dat hier
door de wrok tegen zijn zoon toenam. Hij mocht
daar echter met over spreken, omdat hij uit liefde
voor Horst alles wilde vermijden, wat de beeltenis
Innni gem°ed. 7an den jongen man nog meer zou
kunnen verduisteren.
„Kom, Horst, wij willen hierover naar mijn
woning gaan," sprak hij.
Horst die in droevige gedachten had neergezeten,
hief het hoofd op en nooit had zijn innemend
gelaat met de donkere eenigszins droomende oogen
zoo zeer op de trekken zijner meoder geleken, als
op dit oogenblik. Zijn bleek gelaat en de smart, die
zich daarop afteekende herinnerde aan de zwaar
lijdende trekken van de zoo stil en eenzaam gestor
ven vrouw.
,Ik wilde naar huis gaan," antwoordde Horst,
Zlcb .lal?gzaam> moede en uitgeput oprichtende.
Ebers dwlg noge niet €V€n begroeten?" vroeg
Ja, Ja!" antwoordde Horst en op zijn gelaat
kwam een Vriendelijke uitdrukking. Hedwig. de
dochter van den predikant, was zijn trouwe speel-
genoote geweest, vroeger zoowel als later, wanneer
hij met de-vacantie thuis was. Hij hielt van haar
zooals hij van haar vader hielt.
Zij gingen heen, over het kerkhof, waarlangs hun
weg voerde, waar de langs den weg gestrooide bloe
men en groen er aan herinnerde, dat aldaar dien
dag iemand ten grave was gedragen anders was
aalles er stil, ook de daar verzamelde menigte, die
de teraardebestelling had bijgewoond, was heenge
gaan.
Onmiddellijk naast de begraafplaats lag de tuin
van den predikant, van waaruit Horst een huiselijk
gevoeol tegenwaaide. Hier kende hij iederen boom,
elk bloembed. De jaren schenen hier niets te heb
ben veranderd; dezelfde herfstbloemen als vroeger;
asters en balseminen blikten hem tegen; daar bed
den met salie en rozemarijn, welker geur zoo vast
in zijn herinnering was geblazen. Het scheen hem
als een droombeeld toe, want er was zooveel in hem
veranderd, dat het hem zelf somtijds toescheen alsof
hij een geheel ander mensch was geworden, wat
hadden die weinige jaren een omkeer gebracht.
(Wordt vervolgd).
