.23
Raedpraetje
Langs Dwaalwegen
NOORDSCHARWOUDE.
De BENOEMING VAN DEN CORRESPONDENT
DER ARBEIDSBEMIDDELING.
VAN ZEVEN PATRIARCHEN.
Er waren eens zeven Patrairchen, die uitverkoren
waren tezamen een Raad des Volks te vormen, dit
te besturen naar hun rechtvaardig oordeel en zich
te verdiepen in vele en velerlei aangelegenheden,
de belangen hunner onderdanen rakende. Hiertoe
vereenigden zij zich dikwijls om eenen groenen tafel
staande in een fraaie zaal van een fraai gebouw,
alwaar zij zich, na door een lieftallige jonge maagd
gelaafd te zijn met eenen verwarmenden of ver
koelenden dronk, naarstig bezig hielden die wijsheid
te pachten,, dewelke zij noodig hadden, tot het ge
ven van hun oordeel, dat niet zelden een Salomons-
oordeel genoemd mocht worden. En deze Patriar
chen kozen uit hun midden er twee, wien zij de
grootste wijsheid toekenden en boven allen stond
de Opperpatrairch, een van hooge geboorte, die door
de gunst en genade eener wijze vorstin uit verre
streken derwaarts getogen was. Maar nu geschiedde
het, dat deze wijste patrairchen tezamen met den
Opperpatriarch meenden, dat de taak hunner broe
deren nog slechts behoefde te bestaan in het pluk
ken van hunne baardharen en het bekluiven hunner
vredespijpen, en de eenige klanken, welke zij nog ter
vergadering behoefden uit te stamelen, een „ja"
en een „amen" zouden zijn. En de Patriarchen, die
vóór alles mannen des Vredes wilden zijn, bogen
ootmoedig hunne grijzende hooiden, verdiepten zich
in de stukken, welke de Raad van drie hen beliefden
ter kennisse te brengen, en nepen hun lippen op
elkander, om ze slechts te openen, wanneer de
Opperpatriarch hiertoe bevel gaf.
Maar nu geschiedde het, dat oorlog en pestilentie
over het volk kwam, en nadien een tijd van stilte
volgde een tijd waarin de ijverigsten hunne uren
in lediggang moesten doorbengen. en alle ouden
des volks, nog wijzer dan onze Patriarchen zich de
schedels bekrbden, die weldra geen haren meer be
vatten om in radeloosheid te worden uitgetrokken.
En in die dkgen vaardigde de wijze vorstin een
wet uit, waarin den Patriarchen opgedragen werd,
eerlijke en vroede mannen aan te wijzen, wier taak
het zou zijn, een schakel te vormen tusschen hen,
die arbeid wenschten en zij, die nog dienaren van
noode hadden. En de eersten waren vele duizenden,
de laatste enkele tientallen, en de taak der schakel
mannen was zwaar.
Toen nu onze Patriarchen weer te zamen waren,
en de plechtige ceremoniën van het lezen der han
delingen van de vorige bijeenkomst welke verricht
werden door den Opperpatriarch toegevoegden Op-
perschrijver, een man van vele kundigheden, ten
einde waren, sprak de Opperpatriarch
„Mijne broederen, hte is u allen bekend, dat onze
schakelman vervangen wenscht te worden, en heb
ben wij langdurige besprekingen dienaangaande ge
voerd. En wij, de Raad van drie, hebben goedgevon-
d eneen man aan te wijzen, vergrijsd in den dienst
der Patriarchen, die naast de schoone taak onzen
onderdanen goede behuizingen te geven, trotsche
bruggen te bouwen, en hen op effen paden te laten
wandelen, ook nog een nieuwe schakel wenscht te
zijn in den ketting die Heer en Dienaar aaneen
moet smeden. En de overige Patriarchen knikten
zwijgend, en prezen hierdoor het wijs beleid hunner
Overmannen, behalve één, die zijn eerbiedwaardig
hoofd schudde en den Opperpatriarch verzocht iets
in het midden te mogen brengen, hetwelk hem ge
nadiglijk werd toegestaan. „Is het U, o, Opperpa
triarch bekend, zoo sprak hij, dat het onze vorstin
behaagd heeft te bevelen, dat deze schakelmannen
niet door den Raad van Drie, doch door den Raad
van Zeven moet worden beroepen? Is het thans niet
den tweeden keer, dat ik, o, Opperpatriarch. mijn
stem moet verheffen, daar ook het gebouw, waar
onze zonen en dochteren in de wijsheid hunner
vaederen onderwezen worden, gedeeltelijk tot stand
kwam, zonder dat ik en mijn vier broederen daar
over gehoord zijn? Zijn wij Patriarchen, of zijn wij
het niet?"
Gramstorig fronste de Opperpatriarch zijn zwarte
brauwen en bevend wachtten de overigen de komen
de ontzettende gebeurtenissen, die over hun onschul
dige hoofden zouden komen. Driemaal fronste de
Opperpatriarch, driemaal doorboorde hij den stou
ten spreker met een vernietigenden blik, toen beval
hij den gerechtsdienaar hem en de overige leden van
den Raad van Drie leeren kussens in hun zetels aan
te brengen en zij zaten hooger dan ooit te voren.
En plechtig zwegen de overige vier Patriarchen en
FEUILLETON
Hij schreef gedichten, die gelezen mochten
worden, niet zonder talent, bewoog zich vrij in
het gezelschap, dat hij wist te amuseeren door zijn
geestige kwinkslagen en was steeds bereid aan de
spits te staan van liefdadigheidscomite's, maar
niemand die het zou hebben vermoed;, dat hij
dit deed om zijn ware karakter te verbergen. Onder
het mom der menschlievendheid, verborg hij met
een zoet lachje en medelijdende trekken zijn heb
zucht 'en eerzucht.
Hij speelde den menschenvriend, een ruw woord
hinderde hem blijkbaar, deed zich vroom voor,
vermeed echter elk godsdienstig gesprek om zich
niet te verraden. Hij leende geld uit tegen hooge
r.te en wist het zoo aan te leggen, dat men toch
in de waan verkeerde, alsof hij daarmede een offer
bracht, slechts om de menschen uit hun nood te
helpen was hij daartoe bereid.
Mochten er echter in het kleine stadje al men
schen zijn, die zich door hem lieten bedriegen, niet
tegenstaande zij in zijn weldaden geloofd er waren
er ook, die hem doorzagen, doch die neetten zijn
vijanden, die hem benijdden en hem de achting
van velen niet gunden.
Met dezen man was Plösznitz sinds jaren bevriend.
Beiden kenden elkander door en door en de een
vertrouwde den ander niet. Het was dan ook geen
vriendschap, die hen samenbond, maar de in vele
zij steunden hunnen broeder niet, die met het
schaamrood op de kaken, voor zich henen staarde.
En nog vele jaren regeerden zij, de Raad van Drie,
en was de Raad van Zeven zijn onderdanigen die
naar
Alzoo geschiedde in den gemeenteraad van Noord-
scharwoude, op den 18 Augustus 1933, toen het raads
lid Kwadijk een opmerking maakte naar aanleiding
van het feit. dat B. en W. den gemeenteopzichter
Oosterlee benoemd hadden tot ocrrespondent der
arbeidsbemiddeling, waarbij de heer Kwadijk meen
de, dat aan zijn rechten als raadslid tekort gedaan
werd. Wanneer wij de wet op de arbeidsbemiddeling
naslaan, vinden wij als artikel 17:
„Met de dagelij ksche leiding is een agent der
arbeidsbemiddeling belast. De agent wordt door
den gemeenteraad benoemd, geschorst en ont
slagen, tenzij eene algemeene gemeenteverorde
ning anders bepaalt en geniet een door den ge
meenteraad te bepalen jaarwedde."
Duidelijk genoeg! Een verordening als genoemd
bestaat niet te Noordscharwoude, zoo wij uit be
trouwbaren bron vernamen. De mededeeling van den
Burgemeester „dat het altijd zoo gegaan was snijdt
ons inziens geen hout. Maar absurd vinden wij het
dat de gemeenteraad door blijft doedelen, en nie
mand zijn mond open doet als een collega voor de
rechten van hen allen opkomt. De zaak moge dan
niet van groot gewicht zijn, het gaat hier om
het spel en niet om de knikkers. Als wij raadslid
waren, zouden wij elke gelegenheid dat we wat te
zeggen hadden, en die zijn er waarachtig niet veel
meer, gretig aangrijpen om zoodoende ons presen
tiegeld te verdienen.
Maar de heer Kwadijk toonde zich ook een bange
lijk broertje, en had eich niet in een hoekje behoe
ven te laten drijven.
Zijn Alkmaarsche collega's brengen zoo'n zaakje
voor de vereeniging van gemeenteraadsleden, die
dat wel uitknobbelt. In ieder geval het is een
slappe geschiedenis geweest dien avond!
Uit den Omtrek
ALKMAAR.
Er liepen den laatsten tijd geruchten, dat in
Alkmaar de ziekte van Weill geconstateerd was.
Voornamelijk bestond vrees dat het familiebad „De
Bergermeer" besmet zou zijn. Het blijkt thans dat
de vrees ongegrond is, en er geen bezwaar bestaat
van het gemeentebad gebruik te maken.
STOMPETOREN.
Het driehonderdjarig bestaan van de Schermer.
Het 300-jarig bestaan van „De Schermer" zal 6,
7 en 8 September te Stompetoren op grootsche wijze
worden gevierd.
Een omvangrijke land- en tuinbouwtentoonstelling
zal een beeld geven van de producten, die deze 4400
H.A. groote poolder plevert Dat daarbij de zaken
goed worden aangepakt, bewijst het feit, dat de
heer Velders uit Den Haag. die de Ned. Tuinbouw
tentoonstelling te Keulen étaleerde, dit ook in „De
Schermer" zal doen volgens een speciaal schama
in een tent, die een afmeting heeft van 30 x 20 M.
De droogmaking van de Schermeer, een van de
laatste diepe maren om Alkmaar, die door Leehg-
water worden drooggelegd,geschiedde op initiatief
van Alkmaarsche regenten, gesteund door dé be
kende Amsterdamsche geslachten, Cromhout en
Oetgens, die omstreeks 1628 het groote Amsterdam
door compromis tusschen gezag en macht, tot groo-
ten bloei wisten te brengen. Tusschen Alkmaar en
den polder heeft steeds een hechte band bestaan.
Garantiefonds.
Tot op den dag van heden worden de bestuurs
vergaderingen van den polder nog regelmatig in het
stadhuis te Alkmaar gehouden en het is dan ook
begrijpelijk, dat het stadsbestuur, evenals dit bij de
herdenking van het tweede eeuwfeest het geval was,
medeleeft met de herdenkingsfeesten en dit daad
werkelijk toont door in het garantiefonds voor een
bedrag van f 1000.— deel te nemen.
Programma.
In de Schermer leeft de geheele bevolking met
het feest mede. Daardoor wordt het mogelijk een
oud-Hollandsche bruiloft op te voeren, waaraan 40
paren deelnemen in oud-Hollandsche costuums in
hoofdzaak uit familiebezit bijeen gebracht en op
komende in sjeezen en boerenkarren uit de vorige
eeuw. De bruiloftsgasten zullen oude dansen uit
voeren en de vertooning van het 17-eeuwsche ope
retteblijspel „De Vrijstermarkt in 1669 of Tetjeroen
te Schermerhorn" bijwonen.
Voor dit spel werd de regie, evenals voor de boe
renbruiloft, naar adviezen van den bekenden West-
Frieschen Folklorist Dr. Van Balen Blanken, ver
zorgd door den heer Ridderikhof te Hoorn, terwijl
de muzikale leiding berust bij den heer Zaal uit
Alkmaar.
Ma Bierman, de bekende West-Friesche-voor
drachtkunstenares en haar partner uit de Hoornsche
revue's, Jan de Boer, verleenen hun medewerking.
Het geheel, dat in speciale decors ter breedte van
26 M. en ter hoogte van 7 M. gespeeld wordt, zal
uit folkloristisch en historisch oogpunt een waar
dige weergave worden van hét plattelandsleven in
het verleden.
Den eersten dag wordt de bruiloft en de Vrijster-
markt des middags, de beide andere dagen des
avonds opgevoerd onder de belichting van groote
schijnwerpers. In een speciale feesttent, plaats bie
dende aan 1200 personen, zorgt een uitstekende Jazz
band voor dansmuziek, afgewisseld door Cabaret
kunst, waarvoor onderahandelingen gaande zijn met
Jan van Riemsdijk en Tholen en Van Lier.
De geschiedenis van de Vrijstermarkt.
Dat de Vrijstermarkt in werkelijkheid bestaan
heeft, daarvan verhaalt P. de Neijn in zijn „Lust
hof der Huwelijken." Wij lezen daarin, dat een
jonge man, die wenschte te trouwen, den omroeper
van het dorp bij zich liet komen, en hem verzocht
bij bekkenslag de vrijsters, die rustig en lustig zijn
om te trouwen, op te roepen om in de herberg te
verschijnen, waar brandewijn, tabak en bier, op
kosten van den jongeling gratis te krijgen zou zijn.
Na gemeenschappelijk te hebben gedanst en gedfon-
ken, plaatsten'de vrijsters zich aan den eenen en de
vrijers zich aan den anderen kat van de ruimte.
Tusschen beiden kwam dan een makelaar, die in
het oor van den vrijer fluisterend vroeg: in welk
meiske hij behagen had.
Daarna prees hij den vrijer bij de vrijster aan;
kwa mer een accoord, dan moest de bruidegom de
verteringskosten van het gezelschap betalen.
Verdere bijzonderheden.
Den eersten dag van de herdenkingsfeesten wordt
de tentoonstelling na een herdenkingsrede van Prof.
Schermerhorn en den dijkgraaf, de heer C. Kramer
Clynis, officieel door den Commissaris der Konin
gin, Jhr. Mr. Dr. A. Roëll geopend, waarna een paar
honderd genoodigden aan een open oud-Holland-
schen koffietafel zullen deelnemen, die verzorgd
wordt e bediend door de leerlingen van de boerin-
nenschool te Alkmaar, gekleed in oud-Hollandsche
costumes, onder leiding van de directie van de
landbouwhuishoudschool, mej. v. d. Weiden.
Den tweeden dag worden er des middags kinder
feesten gehouden en een luchtballon opgelaten, des
avonds boerenbruiloft en boerendansen en opvoering
van „Tetjeroen", onder verlichting van schijnwer
pers.
Het mag een goede gedachte van het comité wor
den genoemd, om aan alle schoolkinderen een door
den kunstschilder A. Colnot vervaardigde herden
kingsplaat uit te reiken.
Den derden dag wordt er des middags een groote
prijzendraverij gehouden; des avonds boerenbruiloft
„Tetjeroen" en cabaret, met als slot een groot vuur
werk.
Zooals men ziet een programma dat er mag zijn
en dat, wanneer het weer medewerkt, stellig dui
zenden uit Noord-Holland naar de Herdenkingsfees
ten zal trekken.
Buitenland
opzichten overeenstemmende karaktereigenschappen.
De kapitein was Niemitz's tusschenpersoon, zijn
agent, wanneer het geldzaken betrof, die Niemitz
niet persoonlijk kon behandelen en op deze wijze
had Plösznitz door des apothekers hulp kunnen
leven.
De beide mannen zaten in de woonkamer, welke
door den apotheker hoogst artistiek was inge
richt.
De kapitein zat aan de tafel, op welke een leege
wijnflesch stond; met de vingers van zijn rechter
hand trommelde hij zacht, als ware hij in een ge
moedelijke stemming, op den tafel, terwijl zijn blik
elke beweging van den in opgewonden stemming op
en neer loopenden apotheker volgde. Er had een
zeer belangrijk gesprek tusschen hen plaats gehad,
want Niemitz gelaat toonde hoogroode vlekken en
zijn handen gesticuleerden druk wanneer hij het
woord voerde.
„Plösznitz, u is niet oprecht!" riep Niemitz en
wandelde verder.
Deze woorden schcenen den kapitein weinig te in
teresseeren.
„Ik ben altijd oprecht", antwoordde hij kalm,
doch hij nam een houding aan alsof hij door dit
verwijt eenigszins geschrokken was. Hij antwoordde:
„In elk geval tegenover U!"
„U heeft geen enkele reden tegenover mij onop
recht te zijn, want ik heb u menig offer gebracht,"
antwoordde de apotheker. „Nooit heb ik u afge
wezen, wanneer u zich tot mij wenddet en het mij
mogelijk was u te helpen. Vele malen viel het mij
moeilijk, en u overschat mijn toestand evenzeer
als zoo vele menschen het doen:"
„Ik houd u voor een rijk man, meer niet," was
het rustige antwoord van den kapitein.
„Ik ben het niet."
De Paus en zijn gezelschap zijn aan een gxoot
gevaar ontsnapt. Een militair vliegtuig is namelijk
neergestort op den weg, waarover een paar minuten
tevoren de Paus zich van Castel Gandolfo naar het
Vaticaan had begeven. De machine sloeg over den
kop door de telegraafdraden heen en werd vernield.
De piloot liep echter slechts lichte verwndingen op.
LINDBERGH NAAR ENGELANDt
De Britsche minister van Luchtvaart heeft aan
Lindbergh verlof gegeven naar de Shetlandeilanden
en vandaar naar Schotland en Engeland te vliegen
Men weet nog niet wanneer de vlieger en zijn echt-
genoote in Engeland zullen aankomen.
HET PROCES VAN DER LUBBE.
De president van de Vierde kamer van het rijks
gerechtshof heeft bepaald, dat het proces inzake
d enbrand in den Rijksdag zal beginnen op Donder
dag 21 September a.s. des morgens om 9 uur. Het
„Ik kan zelf ongeveer berekenen, hoeveel geld u
verdeint. Er zijn weinig menschen, die hun kapitaal
zoo gemakkelijk verdienen. Heeft u minder dan vijf
tien tot twintig procent genomen?"
„Maar mijn beste vriend, u kent de verliezen
niet, die ik heb geleden," viel Niemitz hem in de
rede en richtte niettegenstaande zijn vriendelijke
trekken een hatelijken blik op den kapitein. „U kent
die niet. Ik wil gaarne elk mensch van dienst zijn,
ik breng hen gaarne een offer, maar ik heb ook
plichten tegenover mijzelf en mijn dochter."
„Daarom juist moet ge mijn raad opvolgen,"
merkte Plösznitz op.
„Uw raad," herhaalde Niemitz met een spottend
lachje. „Ik zou den baron, wiens landgoed overbe
last is met schulden, mijn vertrouweij schenken en
hem nieuwe sommen leenen. ik moet neen, ik
bewandel liever den zekeren weg en verlang het
geld terug, dat ik hem geleend heb, wanneer het
nog niet te laat is en wellicht is het thans reeds
te laat!"
Plösznitz schudde onwillig het hoofd en stond
langzaam op.
„Waarde vriend, uw ilt mij niet verstaan en u
negeert opzettelijk, wat ik u gezegd heb," ant
woordde hij. „Ik heb toegegeven, dat Buschbeck diep
in de schulden zit; ik heb verder erkend, dat zijn
landgoed door schromelijke verwaarloozing niet meer
waard is dan de schulden waarmede het is belast;
maar ik heb u ook uiteengezet, dat slechts weinige
jaren en een uitstekende leiding noodig zijn om het
weer in goeden staat te brengen, dan zal het onge
twijfeld het dubbele waard zijn. Was ik een rijk
man, dan zou ik het landgooed thans koopen en
goede zaken daarmede maken."
„Zouden ook anderen mij dit zeggen?" vroeg de
voorzichtige apotheker.
proces zal hoofdzakelijk in Leipzig worden gevoerd,
terwijl het getuigenverhoor voorzoover het betrek
king heeft op de bewijsvoering, in*het Rijksdagge
bouw zal plaats vinden, aangezien de meeste getui
gen in Berlijn wonen.
GROOT SPOORWEGONGEVAL IN AMERIKA.
Vier personen zijn gedood en acht gewond, doordat
negen va nde tien slaapwagens van den express-
trein van New York naar New Orleans zijn ont
spoord en in het water gevallen.
Het'ongeluk had plaats op de brug over de Ana-
costa welke sterk is gewassen als gevolg van de
jongste zware regenbuien. Blijkbaar zijn de funa-
menten van de brug door het water ondermijnd
want nauwelijks bevondij de wagons zich op de rails
van de brug of de locomotief ontspoorde en viel
in de rivier, gevolgd door de slaapwagens. Onder de
dooden bevinden zich de macihisnaGd agnwebt
dooden bevinden zich de machinist en de stoker.
HONGERSNOOD IN RUSLAND.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat talrijke Duitsche
en buitenlandsche persvertegenwoordigers op uitnoo
digmg van het Evangelische persverbond bijeengeko
men zijn ter bespreking van den oproep van den
aartsbisschop van Weenen aangaande den hongers
nood in Rusland. In de openingsrede werd gezegd,
dat de Duitsche evagelische kringen het initiatief
met vreugde begroetten en de hoop koesterden dat
de protestantsche kerken in het buitenland een der
gelijke actie op touw zullen zetten om in samenwer
king met de katholieke kerk aan d eredding der
Russische christenen te helpen.
Een drietal personen die pas naar de Sovjet Unie
geweest waren, schetste vervolgens den nijpenden
nood die daar heerscht.
Dat de toestand er slecht is bewijst ook het bericb
uit Moskou, dat de autoriteiten voornemens zijn in
eenige gebieden van de Sovjet Unie wegens het
gebrek aan vleesch geconserveerde levensmiddelen
te distribueeren en vleeschlooze dagen in te voeren
Deze maaregel zou ook worden genomen voor de
arbeidersbevolking en voor de militaire troepen.
De vroegere voorzitter van den raad van Volks
commissarissen Syrzow, is verbannen naar Astrakan
Ook een afgezant van den paus, die uit Rusland in
Rome is teruggekeerd, heeft mededeelingen gedaan
over zijn slechte ervaringen aldaar opgedaan. In
den komenden winter verwacht hij een vreeselijken
hongersnood.
De afgezant vertelde den Paus, dat naar schatting
1012 millioen menschen den komenden winter
van honger zullen omkomen.
Toen de paus dat vernam, kon hij zijn tranen
niet bedwingen. Na een oogenblik van stilte had de
paus zijn zelfbeheersching herwonnen en zeide rus
tig: ,wij moeten een middel vinden om dit het koste
wat het kost te voorkomen."
Men gelooft dat de paus overweegt hulpexpedities
naar Rusland te zenden, zooals dit ook eenige jaren
geleden geschied is.
DE DUITSCHE VOLKSLIEDEREN.
Naar men meldt heeft de Pruisische minister van
volksvoorlichting en propaganda vastgesteld, dat het
zingen en spelen van het Deutschland- en het Horst
Wessellied in ontspanningsgelegenheden en café's
verboden is.
Voor ontheffing van deze bepaling moet 24 uur
van te voren de goedkeuring van de politie geh
vraagd worden. Deze verordening teredt in werking
1 September. Men wil er door bereiken, dat vader-
landsche wijdingsliederen niet gezongen worden of
gespeeld dan bij gelegenheden die door hun ernst
en grootte tot een dergelijke uiting aanleiding ge-
Enigen tijd geleden zijn in een achterbuurt vaii
New York de lijken van Jack Lipitz en Johnnie Ze-
otta twee bekende figuren uit de onderwereld van
New York met eenige kogels in het achterhoofd
gevonden. Gisteren heeft de politie te Brooklyn we
derom de lijken van twee bekende misdadigers ont
dekt, die op dezelfde wijze waren vermoord. Boven
dien von men gisteren in het water het in een zak
genaoide lijk van den bekenden misdadiger Nathan
Reiner, die vijf maanden geleden uit de gevangenis
op Welfare Island ontsnapte. Dat is de derde maal
binn enkorten tijd dat een in een zak genaaid lijk
wordt gevonden. Zijn vrouw is gearresteerd en zal
een nader verhoor ondergaan.
De politie is van meening dat de sterke stijging
van het aantal onderlinge moorden door leden van
de onderwereld het gevolg is van de verwarring die
veroorzaakt is door de opheffing van het drankver-
bo.d Zij gelooft dat <ie ondewereld bezig is zich zelf
op te ruimen.
„Anderen kunnen u dat niet zeggen, omdat zij het
landgoedniet zoo goed kennen als ik. Wat kunt U
wagen? Het zal u niet moeilijk vallen alle hypo
theken, die op het landgoed rusten, over te nemen,
dan is u al reeds de eigenaar van het groote, uitge
breide landgoed. Dan hebt u het recht elk oogenblik
de hypotheken op te zeggen en Buschbeck kan
die niet betalen. Het landgoed moet verkocht wor
den en geen mensch zal zooveel bieden, dat het de
hypotheken opbrengt het landgoed is dan uw
eigendom en u kunt op het slot de plaats van
Buschbeck innemen. Prikkelt dat niet eenigszins uw
eerzucht?"
De borst van den apotheker ging wat sneller op
en neer, want zijn eerzucht werd bij deze slinksche
wijze bij hem opgewekt. De gedachtte eigenaar te
worden van het groote landgoed had ongetwijfeld
veel aanlokkelijks, maar hij was te schrander, om
zich daardoor te laten verleiden.
„U is de vriend van den baron en toch spreekt gij
op het oogenblik tegen hem," zoo merkte hij op.
De kapitein lachte even, hij voelde zijn overwicht.
„Spreek ik dan tegen hem?" antwoordde hij.
„Maar. mijn beste vriend, u beoordeelt mij geheel
verkeerd. De zaak zit zoo. Dat Buschbeck volgens
mijn overtuiging door zijn losbandig leven binnen
afzienbaren tijd totaal zal geruneerd zijn, staat bij
mij vast. Hij kan het landgoed op den duur niet
blijven behouden, en ik zou juist willen verhoeden,
dat het in vreemde handen overging, dat anderen
voordeel daaruit zouden trekken; die wilde ik u
deelachtig doen worden en niemand kan mij een
verwijt er van maken, dat ik daarbij tegen Busch-
becks belangen handel. U moet er toch van over
tuigd zijn, dat ik niet in staat zou zijn een vriend
nadeel te berokkenen.
