REGENJASSEN J. B. KöSTERp Alkmaar DE KARSEBOOM De Alkmaarsche kermis. bloembollenveiling Binnenland. FALCON IN DIVERSE KLEUREN EN PRIJZEN HET GEZELLIGSTE ZITJE TE ALKMAAR IS NOG STEEDS CAFE-RESTAURANT in de Langestraat recht t.o. het Stadhuis Het aangewezen adres voor VERFRIS SCHENDE DRANKEN EXTRA VERZORGDE SPIJZEN MATIGE PRIJZEN Tijdens de Kermis vroolijke muziek door ENSEMBLE JAN VAN DEN BRINK VAN DE LANGEDIJKER GROENTEN CENTRALE OP VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1933 De veiling van Vrijdag gaf weer hetzelfde beeld als de vorige week. Van de aangeboden partijen waren er veel die reeds de vorige week waren door gedraaid en waarvoor wel geen kooper meer is te verwachten. Enkele partijen plantgoed werden opgehouden of gingen voor een matigen prijs van de hand. We noteeren als volgt: William Copland 90 65 50 Gen. de Wet 1,05 Rose Luisante 1,00 Murillo 1,40 Bartigon 90 65 Clara Butt 65 Due de Berlin 1,40 1,00 Coul Cardinaal 1,00 Prins van Oranje 1,40 1.00 Prins van Oostenrijk 1,00 Gele Prins 1,10 Peach Blossom 2,253,00 1.15 Witte Valk 1,40 1.00 Brillant Star 1,55 1,20 Centenaire 50 Allard Pierson 170 Diana 1,05 Prof. Rouwenhof 65 Lodewijk XIV 65 Rev. Ewbanks 50 Prinses Elisabeth 90 Verm. Brilland l.OO Pride of Haarlem 90 Sneeuwklokjes 55 Iris Imperator 1534 56 Plantgoed per KG. Bartigon 9, Bar de la Tonaye 11 Buitenland RUSLAND EN MEXICO. Naar uit Moskou wordt gemeld, zullen binnenkort onderhandelingen worden ingeleid over het herstel der diplomatieke betrekkingen tusschen Mexico en Rusland. De betrekkingen zijn indertijd afgebroken doordat de Mexicaansche regeering het Russische gezantschap beschuldigde van communistische pro paganda. EEN AANSLAG BERAAMD OP MACHADO? In New York loopt het gerucht, dat een vliegtuig met een groep mann enaan boord die van plan zijn den voormaligen president van Cuba, Machado te dooden, Havana heeft verlaten op weg naar de hoofdplaats van Bahama, Nassau. Nader wordt gemeld, dat het bedoelde vliegtuig aan dranksmokkelaars toebehoort, die zich op een zakenreis begeven. Ex-president Machado was ech ter zoo ontsteld over het aanvankelijke gerucht, dat de autoriteiten hem twee man ter speciale bewaking beschikbaar hebben gesteld. In den goeden oud en tijd kwam het voor, dat de jongen, die den meester de meeste hammetjes en eitjes bracht, de meeste voorrechten kreeg. Iets dergelijks vindt nu plaats in Roemenie. De Tel. schrijft dat op het Joegoslavisch congres van onder wijzers is voorgesteld, dat voor achterlijke en zich slecht gedragende kinderen buiten het schoolgeld een belasting zal moeten worden betaald om de ex tra gemaakte kosten goed te maken. Tevens hebben de ouders van dergelijke kinderen voorgesteld, dat de onderwijzers zouden betaald worden naarmate Niemitz scheen daarvan nog niet zoo vast over tuigd te zijn. want hij zweeg. De woorden door Plösznitz gesproken waren niet geheel uit de lucht gegrepen maar bevatten wel eenige waarheid. Hij was overtuigd, dat de baron zeker niet lang meer in staat zou zijn zijn land goed, dat in steeds dieper verval geraakte, niet tegenstaande alle financieele hulpmiddelen, in bezit te houden. Hij wenschte, dat Niemitz het in eigen dom pou krijgen, maar niet om daaruit winst te slaan, doch om zijn eigen toekomst te verzekeren. Werd de apotheker eigenaar, dan kon hij den kapi tein niet meer ontslaan, aangezien deze te veel van het verleden van den man wist. „U heeft één ding vergeten," zeide Niemitz ein delijk. „De zoon van den baron heeft thans een niet onbelangrijk vermogen geërfd en hij zal stel lig het landgoed niet in vreemde handen doen over gaan." „Ik heb dit niet vergeten en ik kan u de verze kering geven, dat hij dit absoluut wel zal doen. Hij heeft het uitzicht op een schitterende loopbaan en zal den militairen dienst niet verlaten. Maar. ge steld eens, dat hij dit wel deed, dan zou hij er stellig toch niet aan denken het landgoed over te nemen, aangezien hij geen verstand heeft van het land bouwbedrijf en voorts schept hij er geen behagen in. Hij hecht zich meer aan het groote stadsleven. U schijnt mijn opvattingen niet te deelen en mijn goede raad te mistrouwen. Ik zal er verder ook niet op aandringen. Trouwens, u is verstandig genoeg zelf te weten wat u te doen staat en op welke wijze van het aantal kinderen dat voor het examen slaagt alsmede dat hoofdonderwijzers een bepaal bdagedr alsmede dat hoofdonderwijzers een bepaald bedrag van hun salaris zouden moeten missen voor elk geval van wangedrag dat zich onder hun leiding voordoet. EEN MONOPOLIE VOOR DEN FRUITIN V OER. Om dumping met buitenlandsche fruft tegen te gaan waardoor de Hollandsche fruittelers groote schade zouden lijden zal binnen enkele dagen door de regeering een regeling worden afgekondigd, waar bij een extra heffing voor den invoer van buiten- landsch fruit zal worden vastgesteld en tevens een monopolie voor den invoer worden gevestigd. o KIND ERlVERLAMiMLNG. Tie Boskoop is bij een tweejarig meisje kin derverlamming geconstateerd. De kleine is naar het Academisch Ziekenhuis te; Leiden overge bracht. I Onze drukkerij is o.a. de verzorging opgedra gen van een periodiek genaamd „Alkmaar aan Zee" dat wekelijks in een oplage van 12.000 exemplaren in Alkmaar en omgeving verschijnt In dit blad wordt o.a. gezegd: Hoek van Hol land 4i2 kilometer van zee, Alkmaar 5 kilometer van zee én gaat de uitgever van het standpunt uit, dat Alkmaar en zijn „randgemeenten" een geheel vormen. Daar kan men het nu mee eens zijn of niet, een feit is het, dat bv. de Alkmaar sche kermis vroeger grootendeels „bestond" van de omgeving en dat er heel wat zware Langedij- kter portemonnaie's in de diverse inrichtingen van amusement lichter werden gemaakt. En al zijn nu de portemonnaie's niet zwaar meer er zul len er niet veel zijn die de Alkmaa,rsche kermis, toch pok onze kermis, niet bezoeken. Alleen maaar even „kijken" maar kijkers worden..... En daarom is het ook geen wonder, dat wij vandaag uitkomen met een nummer „zwaar" van de ker- misadvertentie. Nog zijn de kramen niet open maar de hedenmorgen „geprobeerde" orgels zwer ven al door de straten, en de Alkmaarsche huis moeders hebben het traditioneele bakje met cen ten al om het hoekje van de deur staan. In ons Dinsdagnummer zullen wij ons kermis overzicht weergeven en raden onze lezers-bij-kas reeds nu aan, de inrichtingen te bezoeken die in dit nummer hun advertentie plaatsten. Voor zoo ver wij nu reeds weten zullen zij er geen spijt van hebben. De bioscopen. Bioscoop Harmon'© De bioscopen zijn gisteravond reeds begonnen hun kermisprogramma's te draaien. ,/Ëin Lied für Dieh" met Jan Kiepma en Jenny Jugo. De rijke baron Kleeberg is weliswaar geen jongeling meer, maar is toch verliefd op de be koorlijke Lixie Hausner. Deze heeft echter een anderen uitgekozen en wel den jongen musicus Tihao Bruckner, die niets heeft en ook nog niets is. Met protectie zou hij misschien derde kapel meester aan de Staatsoper akunnen worden daar deze betrekking vrij is gekomen. Theo wil in elk geval solliciteeren, waarbij Lixie hem ver gezelt. Terwijl Theo in de voorkamervan den directeur zit te wachten, komt Lixie op het too- nieel terecht waar juist Aida wordt ingestudeerd Een prachtige maimestem klinkt en Lixie hoort gespannen toe. Het is Bicardo Gatti, de beroem de tenor. Onder het zingen ontdekt hij Lixie. Na het beëindigen van de repetities spreekt hij Lixie aan, die echter verontwaardigd wegloopt jTlbeo heeft pech gehad zonder protectie komt mem er niet. Lixie herinnert zich den zanger en ze besluit hem eenvoudig op te bellen en hem om voorspraak voor Theo te verzoeken. Theo weet niets van Lixie's plan, en "Gatti meent dat zij zich bedacht heeft. Na lang aarzelen komt Lixie in een restaurant met haar verzoek voor den dag. Maar Gatti be- u zich financieele vootrdeelen kunt verschaffen. Maar, u moet er mij later dan ook geen verwijt van De apotheker scheen nog immer in twijfel te ver keer en. „Neen, ik doe het niet, ik kan het ook niet doen, want mijn middelen laten het niet toe." zeide hij eindelijk. „Ik zou daarmede alles op één kaart zet ten en wanneer het mislukte, was ik geruineerd." De kapitein trok zwijgend de schouders op. „Ik moet voorzichtig zijn en voor mijn dochter zorgen," zoo ging Niemitz voort. „Zij keert morgen weer tot mij terug en dan zal men huishouding aan merkelijk duurder kosten." „Waarom blijft zij nog niet langer bij haar tante?" vroeg de kapitein. „Waarom?" herhaalde de apotheker. „Plösznitz, u is nooit getrouwd geweest, daarom vloeit die vraag van uw lippen. Met diepe smart heb ik mij na den dood van mijn vrouw van mijn dochter moeten scheiden, maar ik zag in, dat ik niet in staat was, een jong meisje op te voeten, daarom moest zij heengaan, uitsluitend daarom. Thans is zij volwas sen en ik wil niet dat zij thans nog langer van mij wegblijft." Een minachtend lachje speelde op de lippen van den kapitein, die dezen pathetische sentimentaliteit des apothekers te goed kende en wist, dat dit geheel in strijd was met zijn wezen. „Hoe oud is uw dochter thans?" vroeg hij. „Negentien jaar." „Zij moet een aardig meisje zijn geworden?" „Aardig, aardig," klonk het eenigszins verwij- GUMMI GABARDINE LODEN Langestraat Magdalenenstraat valt haar zoo, dat ze het nog niet aandurft van Theo als haar verloofde te spreken en zegt daar om dat hij haar broer is. Gatti laat haar broer halen en wanneer Theo komt, merkt Lixie woe dend dat Theo in het geheel niet jaloersch is op den heer met wien zij dineert en slechts aan zijn carrière denjkt. Lixie begint den zanger steeds aar diger te vinden, die, na Theo aangehoord te' hebben hem zijn voorspraak belooft. Overgluk- kig gaat Theo weg, niet eens meer lettend op Lixie. Deze schaamt zich zoo, dat zij woedend Gatti's aanbeveling verscheurt en vlucht. Nu weet Gatti dat Lixie niet alleen voor Theo naar hem toe kwam, maar wat 'helpt hem dat hij weet njet eens hoe ze heet en waar ze woont. Van Theo kan hij niets te weten bomen die is beschaamd vertrokken maar waarvoor zijn er kranten op de wereld? Elen advertentie Ver- ?schijnt. Êiceardo Gatti is bereid een concert te geven onverschillig waar, wanneer de jonge dame die op 9 October om 10 uur in het restaurant was, daarbij aanwezig is. Lixie is verontwaardigd Als antwoord plaatst zij de volgende advertentie ,,!Zing in het zwembad.' Sensatie in Wteenen. Gatti zingt in het zwem bad. Alles is uitverkocht. Kleeberg is er ook. Gatti zingt en dan komt de groote verrassing. Lixie meldt zich dapper aan en verklaart dat alles slechts een reclametruc is geweest. Alles is enthousiast, ook Gatti. Maar zijn vreugde ver andetrt in verdriet, wanneer Lixie hem den ba ron von Kleeberg als haar verloofde voorstelt. Gatti reist teleurgesteld af. Hij ziet nu geen mogelijkheid meer Lixie voor zich te winnen. Ook Theo verneemt dat Lixie met von Kilee berg wil trouwen. Hij weet echter dat Lixie slechts Gatti bemint. Hij zoekt den zanger op Het huwelijk met den ouden Kleeberg moet en zal verhinderd worden. Gatti begeeft zich ijlings haar "Weienen, en zingt op de binnenplaats van de kazernewoning waar ook Lixie's ouders wonen om haar aandacht te trekken. Lixie, vertrapt diep, onder den indruk haa rbruidsjapon en als happy end zien wij haar met den zanger op zijn motorjacht een zonnige toekomst tegemoet varen Inderdaad een echte, luchtige kermisfilm, waarin men schitterende zang hoort, en meermalen in een hartelijken lach schiet om de allerzotste ta-, fereelen, die de regie in scene gezet heeft. In te genstelling met Tauber, kan Jan Kiepma, de (hoofdrolspeler niet alleen zingen, maar ook spelen. Paul Kemp als Charlie en Ralph Roberts als Kleeberg, zijn onweerstaanbaar, en Jenny Jugo is een Lixie, in staat alle mannenharten op hol te brengen. Een zeer uitgebreid voorprogram ma vult den avond verder, o.a. twee zeer actu eel© Journalen, waarin bv. Balbo's tocht, een sportfilm, een dolkomische klucht van een juf frouw die met haar kanariepietje groote op schudding verwekt in ©en slaapwagen, en een prachtopname van roofdieren in de Finsche bos- Schen. Bij deze laatste film is een zeer bijzondere moderne muziek geschreven en is buitenge woon van beeld. De verdere dagen zal bovendien nog optreden de bekende voordrachtkunstenaar (Louis Noiret de man van „In de Sahara," ,jLoulou" „Ik woon op de hoek van een straatje" enz. Wij heblben het genoegen gehad bij hem aan huis zijn •nieuwste „schlager" te tend uit den mond van Niemitz, terwijl hij zich met vaderlijke trotsch oprichtte, „heel lief en mooi is zij geworden, ik kan gerust zeggen, zij is een schoon heid, zooals men algemeen zegt." Hij trad op zijn schrijftafel toe en haalde er een fotografie uit. Met groote belangstelling zag Plösznitz hetzelve aan. Het waren edele, fijne, ja zelfs schoone trekken die hem de beeltenis toonden. De apotheker had dit keer de waarheid gezegd. Maar lag iets ernstigs in die trekken, iets koels, iets ongevoeligs, hetgeten het meisje ouder maakte. Plösznitz maakte de opmerking, dat Niemitz' doch ter op het portret ouder scheen dan 19 jaar. „Beste vriend, dat is juist de fout van elke foto grafie, dat zij de trekken weergeeft van de stem ming op dat oogenblik, waorop de fotografie wordt genomen, de ziel kan niet gefotografeerd worden, de geestige trekken, die zelfs op minder schoone gezichten voorkomen, worden niet vertolkt of tot uitdrukking gebracht. Mijn dochter heeft de trek ken van mijn geliefde vroeg gestorven vrouw, maar in haar oogen heeft zij veel van de mijne, de poëtische blik, het gevoel voor het schoone en het edele. Zij maakt boeiende verzen, zij schildert, zij zingt, ik heb voor haar opvoeding geen kosten ge spaard." Plösznitz lachte op deze woorden van den apothe ker, die geheel vergeten scheen tot wien hij sprak, want zin voor het edele en schoone had de kapitein nog nooit bij hem waargenomen. „U zult mijn Dora teeren kennen en dan zult U Ihooren „'t Wordt wel beter" en zeggen met een gerust geweten: „Last van zenuwen, hoofdpijn kiespijn of crisispijn? Ga naar Louis Noiret, en... 't wordt wel beter.' Gr. Cinema Americain. Vliegeniers des Doods. Een luchtdrama van dezen tijd. Het was wederom een subliem programma, dat wij Vrijdagavond in Cinema Americain hebben gezien. Uitgekozen voor de komende feestdagen, die kermis heeten. Er was reeds heel wat publiek, dat voor de kermis wat belooft. Want er zal wederom over ge sproken worden. De roep gaat er van uit en ook wij doen er aan mee. Er zal genoeg te genieten vallen op de Alkmaarsche kermis en wij wenschen werkelijk dat de directie van genoemde Cinema tevreden mag zijn en niet wordt teleurgesteld. Want, niet alleen dat de hoofdfilm in het bijzonder boeit, maar ook het voorprogramma is met de grootste zorg gekozen. Doch het luchtheldendrama nam alle spannende aandacht in beslag. Men spreekt van filmsterren, maar een wonder kan het heeten, wanneer men het spel der hoofdpersonen ziet, welke een actie en frappant spel deze filmsterren weten te ontwikkelen. De spanning neemt steeds toe en men vraagt zich af, hoe het ter wereld mogelijk is. dergelijke drama's te ontwikkelen en op 't doek te brengen. Varieerend van teekening, kostelijk in de vertooning, belang wekkend om den inhoud. De scenes zijn even boeiend als kunstig in elkaar gezet en er heerscht een stilte onder de toeschouwers, die welsprekend is. De vliegdemonstraties, de spannende handeling van het beroep der vliegers, zee en lucht in romantische schildering en teekening, dat alles werkt impo neerend op het gemoed en houdt de aandacht van spel en beeld in hooge intensie gaande. En voorts is het de gezellige sfeer, du rustige artis tieke aanblik van de cinema, die aan den avond een cachet geeft van kunst en goeden smaak, waarbij hetg evoel van een kunstavond het geheel een opwekkend karakter geeft. Wie deze film aanschouwt heeft een avond van buitengewoon veel genoegen doorgebracht, daarvoor zorgt de directie met buitengewone tact. En er wordt ongetwijfeld nog lang over gesproken. K. VICTORIATHEATEH. A beatime story (Een liedje van verlangen) met Maurice Chevalier. In deze genoeglijke rolprent zien wij de char mante Maurice als veroveraar natuurlijk wat zou hij anders kunnen zijn, maar meer als veroveraar uit traditie, die daarnaast vaderlijke capaciteiten blijkt te bezitten, als een Parijsch echtpaar in arren moede hun babij in zijn wagen deponeert, 't Wees huis acht hij niet goed genoeg, en zelf zal hij, bij gestaan door zijn butter (Edward Horton, bekend uit Trouble in Paradise) zijn pupil opvoeden. Hoe de mannen dat doen, is wel te zien, maar niet te ver tellen. Nonsensiaal is Maurice's wandeling met den kinderwagen door het park, een zegetocht van den lach! En welk een uitvinding, als baby stout is, en niet in 't bed wil, mag hij den knecht nat gooien, die dat zonder een spier te vertrekken laat welgeval len. De vierde speler is Helen Pwelvetrees, een speel ster, dus, die als kindermeisje het bijzonder goed doet. Natuurlijk verovert Chevalier ook hier, en zoo is hier ook „eind goed al goed". Voorwaar een film die Chevaliers populariteit weer zal verstevigen. Het bijprogramma is rijk gevarieerd. We zagen een dol komische klucht „Leve de loodgieters, een aardige Sereensong van Max Fleicher, enz. Een bezoek aan het theater is dan ook zeer aan te bevelen. v. d. W. begrijpen, waarom ik er zoo nauwgezet naar streef haar een zekere toekomst te verschaffen," zoo ging de apotheker voort. „Zeg aan den baron, dat dit de oorzaak is, dat ik de geleende som terug verlang. Het zou mij waarlijk een genoegen zijn, wanneer ik hem nog eenig uitstel kon verleenen, maar ik kan het niet." „Ik zal hem niets zeggen," antwoordde de kapi tein op onwilligen toon. „ik zal hem zelfs niet zeggen, dat ik bij u ben geweest. Zet ge echter uw wil toch door, zoo schrijf hemdit." De apotheker lachte gemelijk. „Beste vriend, wij moeten er ons voor wachten kwade vrienden te worden," sprak hij op den meest zoetsappigen toon, alsof hij een gevoelvol gedicht declameerde. „U weet, ik help allen zoo gaarne." „Zeker, zeker," zoo viel de kapitein hem hoonend in de rede. „U helpt gaarne, wanneer u maar hooge renten ontvangt, doch u kunt gerust zijn, ik zal niemand er iets van vertellen, hoewel vele men- schen in de stad dit weten." „De menschen zijn nu eenmaal zoo, kwaad van iemand te spreken, maar het goede dat ik doe, verzwijgen zij." Dq kapitein ging hierop niet verder in en greep naar zijn hoed. „Drinkt u nog geen glas wijn, beste vriend?" vroeg de apotheker. „Ik dank u." i „Wanneer keert u naar den baron terug? Ik weet, dat hij u niet lang kan missen." (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1933 | | pagina 6