De Alkmaarsche kermis.
Zoo staan dan Hofplein, Nieuwesloot, Paardenmarkt
en Laat weer vol met „spullen" en kramerijen en
zweeft over het uoed Alkmaar een gemengd odeur-
tie van paling, oliebol en zure bommen. Het is
weer een cacophonie van orgelmuziek, gedeeltelijk
echter verdrongen door de almachtige gramophoon-
versterker waarvan de reuzenstem hoog boven de
menigte verkondigt, dat de musicus in het café
speelt (wat zal die man moe worden langzamer
hand) of „dat het wel beter zal worden." Of daar
mede de inhoud van diverse kassa's wordt bedoeld,
wordt er niet bij gezegd, maarin ieder geval
de Heeren ondernemers van attracties en exploi
tanten van cabarets, hebben hun beste beentje
voorgezet, de bezoekers tot zich te trekken.
DE MOTORRACES.
Als inleiding tot de kermis heeft de Alkmaarsche
WV. haar traditioneele motorraces gehouden, wel
ke weer door udizenden bezocht zijn. Het blijft
voor sportliefhebbers steeds een prachtige middag
en fijnproevers" genieten doorloopend, van het
fraaie, vakkundige werk, dat de rijders te zien ge
ven. De uitslag geven wij Donderdag.
SCHOUWBURGEN EN BIOSCOPEN
HET GULDEN VLIES.
„Potasch en Perlemoer."
Potasch en Perlemoer, twee Joodsche compagnons
in de confectiebranche hebben een Russisch vluch
teling op hun kantoor genomen en helpen hem, ter-
wille van Potasch dochter Irma, die Mevrouw An-
drieff wenscht te worden ontvluchten, na een cautie
van 20,000 dollars gesteld te hebben. De cautie
schijnt verloren, als Andrieff voor den rechter
commissaris moet verschijnen, en te ver heen zit,
om op tijd te kunnen zijn, en de firma zal failliet
gaan. Op het laatste oogenlik verschijnt de vluchte
ling weer Hij krijgt Isma en de compagnons krij
gen hun 20,000 dollar terug. Ziehier de inhoud.
Een prul va neen stuk eigenlijk, dat een regisseur
van een behoorlijke dilettantenvereeniging waar
schijnlijk wel niet op zijn repertoire zou durven
nemen. Een slechte recensie dus? Lees maar
door, wantdaar gaat het niet over. zou
Potasch zeggen, of dat nou een zéénewestuk is of
niet." Prulof geen prulhet publiek valt van
de eene gierbui in de andere tot het plotseling stil-
geboeid zit, als zich een innig-menschelijk tooneel-
tje tusschen Potasch en zijn dochter Irma afspeelt.
Dat is geen vertooning meer van acteurs die typisch-
joodsche zakenlui trachten uit te beeldenhet
zün Potasch en Perlemoer, grossiers in damescon-
fectie Daar is Cor Ruys als Potasch, en Louis de
Bree als Perlemoer, de eeuwig kibbelende compag
nons met hun hart van goud, voor elkaar en....
voor een ander. Gewiekste, goocheme zakenlui an
ders, die er niet tegen op zien, via een aardige tee-
kenares, en een lieve verkoopster een ouwen snoe
per de meest onwaarschijnlijke „laatste creaties
aan te smeren. Maar ook eerlijke zakenlui, die
liever zich zelf uitkleeden, dan hun crediteuren een
cent te kort te doen, als de krach dreigt te komen.
Ziedaar Potasch en Perlemoer in hun roezemoezig
zakenmilieu, waar af en toe een onguur advocaten-
type de boel onveilig komt maken, een heerlijke
reiziger zijn entree maakt, een colporteur voor een
millionaair en een millionair voor een colporteur
aangezien wordt, Potasch echtgenoote Rosie ja-
loersch is op d eteekenares, die echter aan Perle
moer heur hartje weggeschonken heeft.... enfin,
waar allerlei dingen gebeupren, die goeden blijspel
acteurs een kans geven. Dat het ding reeds meer
dan 1000 maal in Nederland is opgevoerd, bewijst
dat Ruys en de Bree hun kans waargenomen heb
ben óók, en z ijhebben een groepje meegenomen,
dat over het algemeen een gunstige uitzondering
vormt, op het genre bijrolspelers, dat in den regel
als lading voor de vlag van de sterren moet dienen.
In de provincie althans. Zoo was Jacq. Reule DE
ADVOCAAT van kwade zaken. H. Bierman, DE
REIZIGER Rabiner, en Eline Pisuisse DE teekena-
res, Juffrouw Goldman, om de voornaamsten te
noemen. Gerard Hartkamp als Boris Andrieff was
niet de begenadigde kunstenaar, die als balling een
kantoorbaantje heeft moeten zoeken, maar meer een
doodgewoon klerkentype, die er op betrapt wordt
postzegels uit de kleine kas achterovergedrukt te
hebben. Een genoegen blijft het mevrouw Gusta
Chrispijn op de planken te zien, haar creatie van
Rosie, Potasch vrouw was nu net precies wat het
zijn moest. Pierre Myin speelde Pasinsky de ouwe
snoeper. Toen hij zijn afspraakje met een van de
dames gemaakt had; rilde de juffrouw achter ons
hoorbaar. Commentaar verder overbodig. De overige
dames en heeren slaagden er ook in, med ete werken
dat deze voorstelling er een geworden Is, die men
zich graag herinnert. De schouwburg was zeer goed
bezet, en wij voorspellen Potasch en Perlemoer deze
week, veel mazzel en broges.En daar gaat het
toch over! Gr-
Rievu© „De Rilt seint,"
De auteurs Rido en Meijer Hamel zijn dit
jaar met een nieuwe revue aan de markt geko
men. Waren wij reeds van te voren overtuigd
door hunne vorige creaties „Hallo hierheen" en
„Ren geel bandje, meneer?" iets behoorlijks
te zien te krijgen, Inderdaad „De Bilt seint"
mooi weer tot af en toe zeer schoon. De
auteurs hebben reeds lang gebroken met het
systeem, dat er een „draad" door een revue moet
loopen en volgen de toonoelen zich in een bonte
rij op. En dat zijn er nogal wat. En voor elck
wat wils; daar zijn Henriette Davids en Sylvain
Poons, de rasartisten, die met soms heel weinig
middelen een gebaar, een grijns het publiek
doen schateren. Ieder, die wel eens het twijfelach
tig genoegen gehad heeft pogingen te moeten
doen een gezelschap menschen, die met een nuch
ter gezicht naar je zijn komen kijken een refrein
tje mee te laten zingen, weet hoe moeilijk dit is,
maar Heintje Davids verzekerde met recht, dat
zij' in Alkmaar wel gauw een standbeeld zou krij
gen, omdat ze in een avond een gemengd koor
had opgericht. Zoodat we maar zeggen willen,
dat er „Stimmung" in de zaal was van acht
uur aanvang tot half twaalf einde. De revue is
nergens plat of banaal, en de dialoog de „zetten"
soms bijzonder geestig gevonden. Jan Blok zingt
bijvoorbeeld een liedje op den algemeenen toe
stand dat er wezen mag. Sylvain Poons is be
halve een grappenmaker ook nog „artist" het
welk bleek uit zijn bijzonder fijne creatie van het
Pindamannetje. Een stel goed getrainde revue
girls zorgt voor de verschillende finales, die voor
geen enkele andere revue behoeven onder te
doen. De kersenfinale en de exotische vogels bij
voorbeeld rijn een lust voor de oogen. In deze
revue is een groote plaats ons inziens zelfs een
wat al te groote ingeruimd voor den dans,
maar zagen wij overigens zelden zoo'n schitterend
solodanspaar als Ludowsky and partner. De doo.
dendans, gedanst op de bekenlde „Danse Macabre"
van St. Siaens bijv. was iets bijzonders. Vooral
de danseres met haar expressieve gelaatsuitdruk
king gaf hier iets heel moois. De zang van het
ballet was wat zwak, maar klonk overigens be
schaafd. De solozangeres Sophie Köhler en Ad.
Willebrand waren niet onverdienstelijk. Resu
me erende een revue, die gezien mag worden en
die u een paan uur in een andere wereld brengt
een wereld van lach, zang en dans en een afwisse
ling geeft, waan velen zeer zeker behoefte aan
hebben. 1 jGr.
Hier en daar op de kermis.
Cabaret Kers sens.
In het cabaret van den heer Kerssens op de
Nieuwesloot treedt een uitmuntend gezelschap
op onder leiding van Jos. de "Winter. Aardige
liedjes en een gezellig praatje, en een goed stuk
muziek- De zaal ziet er 'gezellig uit, en natuurlijk
is de consumptie geen „kermisconsumptie"
maar van beproefde kwaliteit, waardoor de heer
Kerssens zich in wijde omgeving een goeden naam
verworven heeft. Het zal er wel druk blijven.
Cabaret Central.
Herman Diederichs kan zijn geboortestad blijk
baar nog niet vergeten en komt zoo de laatste
jaren met een gezelschapje op de Alkmaarsche
kermis in de bovenzaal van cafe Central. Diede-
richs weet, dat zijn oud plaatsgenooten van hem
verwachten dat hij „iets goeds" brengt en daar
zorgt hij dan ook voor. Dit jaar heeft hij mee
gebracht de bekende illusionist prof. Caligari
die de mensehheid verstomd doet staan door vele
onwaarschijnlijke dingen te presenteeren waar eein
gewoon mensch met rijn petje niet bij kan. Zijn
kunststukken in het geheimzinnig kablinet zijn
te mooi om te verklappen. Verder is daar die
sterke man Hachek genaamd, die maar liefst
eventjes op het Waagplein sterker bleek te zijn
dan twee auto's, die probeerden hem uit elkaar
te scheuren als wijlen Balthasar Gerards door
de vier paarden. Brandende sigaren en sigartten
eet hij bij voorkeur. Het bekende duo Orvan
brengt beschaafd werk en Dieder ichs leidt de
artisten in en zingt af en toe zelf op zijn bekeni-,
de wijze nog een liedje. In de benedenzaal resi
deert een uitstekende band onder leiding van
mevrouw
In de bioscopen.
De bioscopen hebben druk bezoek gehad. Gee,n
wonder de een geeft nog mooier programma
dan den ander. Wie van schoone zang houdt kaiu
in de Harmonie terecht, waar ook Louis Noiret
optreedt. Wie Maurice vereert, kan dezen Che
valier d'amour in het Victoriatheater gepaste
hulde brengen. Wil men griezelen, men ga de
adembenemende toeren van den vliegenier des
doods in het Cinema Americain aanschouwen.
En natuurlijk gaan we allemaal naar mevrouw
iSolser, die als Bet van de Jordaan in het ABT.
haar avonturen op de Olympiade vertelt op een
manier, zooals zij dat alleen verstaat.
Cafe Het Zij per Wapen."
Ook hier bij den heer Grinwiz op de Nieuwe
sloot is het bijzonder gezellig. Een Zigeuner
orkest. wérkt met bijzonder entrain een uitge
breid repertoire af en de weer gerestaureerde zaal
ddoet prettig aan. Bovendien heeft men hier een
aardig gezicht op bet Hpfplein. We kunnen een
bezoek aanbevelen.
In ons blad treft u een advertentie aan van
Een Museum of Panopticum
een „wassenbeeldenspul" zouden we hier zeggen
dat zich een standplaats gekozen heeft nabij de
Groote kerk. We zijn er eens gaan kijken en trof
fen een merkwaardige verzameling aan, uitbeel
dende bekende figuren van vroeger en voorstel
lingen van dezen tijd. In de „gruwelafdeeling"
kan men aanschouwen het conterfeitsel van
Goi'goeloff, den moordenaar van den president
van Efrankrijk en griezelen bij het beeld van
zijn terechtstelling. Ook ziet men Matuschka
zijn aanslag bij Bia Torbegy plegen. Voor na
tuurliefhebbers is er bovendien een inderdaad
fraaie verzameling van eieren, schelpen, minera
len en vlinders. De toegangsprijs is laag. Het
geheel vormt iets bijzonders en aandacht trek
kend.
Cafs De Karseboom.
Ook dit gezellige intieme restaurant, vlak te
genover het stadhuis en naast ABT. heeft tijdens
de kermis voor ©en attractie gezorgd. Het goede
behoeft niet uit den vreemde te komen want hier
zorgt de bekende Alkmaarsche piainst Jan van
den Brink en zijn band voor vroolijke muziek.
Het was er Zondag reeds druk en weten Jan en
zijn kameraden er den gang goed in te houden.
'Ook hie ris de consumptie van de bovenste plank
terwijl men er tevens een heerlijk schoteltjekan
gebruiken. De prijzen zijn naar de tijden.
Op ©en avond is het ondoenlijk alles „af te
werken." Misschien hebben wij voor Donderdag
geelgenheid nog verdere mededeelingen omtrent
het Alkmaarsche feest te doen. Na onzen zwerf-
tocht langs kramen en waarzegtentjes, s'toomdraai
molen achtbanen, autobanen en verdere aange
name zaken, rijn wij moede en mat in het beken
de Restaurant Valk in een gemakkelijke stoel
neergezegen. Een rustige plek om „op adem"
te komen. Den volgenden keer zijn we van
plan onzen inwendigen mensch te laten restauree
ren bij den beer London op het Vcridranke,noor|d
waar men zoo de advertentie aangeeft
„„even eten" kan. Em wie de culinaire prestaties
van dezen populairen Alkmaarschen restaurateur
nog niet heeft getoest, raden wij aan het spoedig
te doen. En vergeet u dan niet bij Doets in de
Magdalenenstraat een half pondje paling mee te
te nemen of wanneer u onderweg bang is nog
honger te krijgen bij Hendrik Smit in de Mag
dalenenstraat een gebakken vischje in te laten
pakken.
Inschrijvingen Handelsregister.
van 22 tot en met 28 Augustus 1933.
Nieuwe zaken:
J. Vreeker, schilder, Landstraat 61, Alkmaar
Wijzigingen
fa. Pijs en Hittema, vrachtrijders, Basserweg
B 13, Heerhugowaard, vennootschap onder de
firma ontbonden. Bedrijf voortgezet door P. Hit
Itema. Pa. J. H. Keizer, Dorpsstraat, Noord-
scharwoude, boek-, courant- en handelsdrukkerij
Vennootschap onder de firma ontbonden. Voort
gezet door J. Keizer. Fa. Joh. Hubbeling/
Oostslootstraat 89, den Helder, schildersbedrijf.
Vennootschap onder de firma ontbonden. Hajnidels
zaak wordt voortgezet door een nieuwe vennoot
schap. Th. van der Klei en Zpon, Luttik O.u-
dorp 94, Alkmaar. Handel in uurwerken, goud
en zilver en reparatieinrichting. Overgedaan aan
M'. A. Idema. De Noordermarktbond, Vei
lingsterrein 6, Noordscharwoude. Bestuurswijzi
ging. NV. Espeditie Onderneming Van Gend
en Loos Utrecht. H. W|. G. Klaassen als beheer
der filiaal Alkmaar ontslagen. Benoemd tot be
heerder J. B. Dekker. Fa. P. Blaauw en Zpon
JRitisevoort 37, Alkmaar winkelier en grossier in
sigaren, sigaretten en tabak. Filiaal gevestigd
Alkmaar, Langestraat '98.
Land» en Tuinbouw
PRACTISCHE WENKEN.
Onder de talrijke plagen waarmede men. bij het
teelen van kool rekening te houden heeft, behoort,
vooral in droge tijden, de koolrupsenplaag.
Vooral „onder de huizen" dus in de buurt van de
dorpen, kan men koolakkers zien, die totaal kaalge
vreten worden. In de koolrups hebben wij een van
de vele voorbeelden van het eigenaardige verschijn
sel in de. natuur, dat insecten in sommige van de
gedaanteverwisselingen van hun bestaan nuttig
en in weer andere schadelijk kunnen zijn.
Toch, hoewel wij, in den groven tuinbouw het ons
niet altijd bewust zijn, de vlinders kunnen nuttige
dieren geacht worden omdat ze in vele gevallen
niet gemist kunnen worden bij de bestuiving; scha
delijk zijn de vlinders echter in geen enkel geval.
Ook zou men kunnen zeggen dat ze bijdragen tot
het geven van een vroolijk uiterlijk aan het land
schap.
De rups daarentegen zal niemand mooi vinden
en schadelijk is ze, door haar vraatzucht, zeker.
De dames zullen ze zelfs griezelig vinden.
Het bestrijden van koolrupsen kan soms zeer
zeker noodig en uitvoerbaar geacht worden. Omtrent
het gebruik vaneen of ander bestrijdingsmiddel be
staat nog veel meeningsverschil omdat ze niet alle
afdoende zijn en ook, omdat ze niet altijd goedkoop
FEUILLETON
„Binnen weinige dagen", gaf Plösznitz kort ten
antwoord.
„Dan bezoekt u mij voor dientijd nog wel eens,"
zeide Niemitz. „U moet mijn dochter Dora toch nog
eens zien, het zal ook haar verheugen, waar ik haar
zooveel van. mijn vriend, kapitein v. Plösznitz, heb
verteld."
„Hebtt u haar ook vereld. welke diensten ik u
reeds bewezen heb?" vroeg Plösznitz lachend.
„U moet toch immers schertsen," merkte Niemitz
lachend op. „Wat heeft nu een jong meisje verstand
van zaken? Zij zou dit eveneens verkeerd beoordee-
len als zoo vele menschen dit doen."
Op de meest vriendelijke, dienstwaardige wijze
begeleidde de apotheker den kapitein tot de huis
deur en herhaalde op nieuw: „Beste Plösznitz, ik
reken er op, dat u mij weder spoedig komt bezoe
ken."
Toen hij in de kamer was teruggekeerd en de
deur had gesloten, scheen zijn gansche wezen als
met één slag veranderd te zijn. De lachende trek op
zijn gelaat was verdwenen, zijn wenkbrauwen had
den zich donker samengetrokken, de vast op elkan
der geperste lippen verrieden een hardheid zonder
medelijden. Dreigend hief hij de vuist op tegen den
vertrokken persoon, want hij zag den kapitein als
zijn vijand aan, hij haatte hem, omdat deze hem in
alle opzichten kende en ingewijd was in de gehei
men zijnér financieele zaken, hetgeen beteekende,
dat Plösenitz hem voor een woekeraar hield.
Had hij den kapitein kunnen vernietigen, hij zou
geen oogenblik gedraald hebben daartoe oevr te
gaan, want hij was er van overtuigd, dat dezelve
slechts zoolang zou zwijgen, als zijn eigen voordeel
dit vorderde, en hij zag vooruit, dat dit zwijgen
hem nog menig offer zou kosten.
genoeg zijn. Verder is het niet altijd even gemakke
lijk de rupsen goedi te raken.
In het verslag van den Plantenziektenkundigën
Dienst van hte jaar 1928 wordt melding gemaakt
van het gebruik, door een correspondent van een
oplossing van ongeveer 1 op 1000 bleekpoeder in
water. De resultaten waren volgens genoemden
proefnemer schitterend. Dit is zeker te probeeren,
omdat het ook een goedkoop en gemakkelijk te ver
krijgen middel is. Een ander goedkoop middel dat
aanbevolen wordt is een oplossing in water van 1,5
procent keukenzout, dus 1,5 kilogram keukenzout per
100 liter water. De andere bekende middelen zijn in
vele gevallen te duur in het grootgebruik. Voor ie
mand, die een klein tuintje achter het huis heeft
willen we echter nog opmerken, dat een sterke
nicotineoplossing ook wel goede resultaten geeft en
ook enkele stuifmidddelen bv. kiezelfluornatrium
geeft goede uitkomsten; een voordeel van, een stuif-
middel boven een spuitmiddel is, dat een stuifmid-
del gemakkelijker in alle hoekjes dringt.
Tenslotte willlen we, hoewel velen dat weten moe
ten, toch nog melding maken van een natuurlijke
vijand van de koolrups, nl. de sluipwesp die para
siteert in de koolrups.
Op het oogenblik ziet men op beschutte plaatsen
vooral tegen muren en schuttingen, zelfs in kamers
tegen het behang rupsen kruipen, die erg traag
zijn. Laat men zulk een rups een tijdje zitten dan
blijkt ze na verloop van een paar dagen dood te zijn
en rondom het kadaver ziet men een hoopje gele,
ongeveer 2 mm. lange cocons verschijnen. Velen
zien die cocons voor eieren van de koolrups aan.
Dit zijn echter cocons van een zeer klein wespje
dat haar eieren in de rups legt. Uit die eieren ko
men larf j es die in het lichaam van de rups leven
en die rups moet sterven, oodra de rups gestorven
is komen de larfjes uit het rupsenlijf en verpoppen
zich. Dit is zeer in het kort de gang van zaken.
Deze sluipwesp nu is voor ons van groot nut, want
groot is het aantal rupsen dat hierdoor ten gronde
gaat. De cocons moet men dus niet wegdoen, doch
sparen.
De ambtenaar bij den Plantenziektenkundi-
gen Dienst,
VAN HERWIJNEN.
Sint Pancras.
Nieuwstijdingen
HET ALPENDRAMA.
Deelden wij Zaterdag reeds een en ander mede
omtrent een vermoedelijk drama in de Alpen, thans
is dit vermoeden een droevige werkelijkheid gewor
den. De Italiaansche hulpexpeditie vond eerst de
lijken van twee der mannen die toen de overigen
reeds den strijd hadden opgegeven verder waren
getrokken en er blijkbaar in geslaagd waren een
schuilhut en voedsel te vinden. Zij hebben toen
zichzelf opgeofferd en zijn weer teurggegaan, om
ook hun overige vijf kameraden te redden. Halfweg
zijn ze echter uitgeput neergezonken. De hulpexpe
ditie vond' een eind verder de lijken van de vijf
Alpinisten, die reeds eerder overleden moeten zijn.
DE GEESTELIJKE EN DE STRANDPYAMA'S.
In de kerk van St. Kriz te Gruz nabij Dubrovnik
ontstond groote beroering toen een geestelijke de
al taartreden beklom en met zijn vinger naar twee
Duitsche meisjes wijzend die in strandpyama waren
gekleed uitriep:
„Verlaat terstond de kerk. kleedt u eerst behoor
lijk en kom dan in de kerk.'
Daar de meisjes hem niet verstonden liep de gees
telijke op haar toe uitroepend:
„Verlaat terstond de kerk of ik zal u er uit
zetten."
Toen de omstanders de meisjes duidelijk maakten
wat de geestelijke bedoelde, verlieten zij terstond het
godshuis.
De kerk van St. Griz is een bezienswaardigheid
van de streek en wordt bezichtigd dodor vreem
delingen die in badplaatsen aa de Dalmatische kust
logeeren.
MEDEDEELING.
Wij moeten onze feuilletoninteressenten van
daag teleurstellen. Hoewel de copy, die ons
uit Alkmaar gezonden wordt. OP TIJD gepost
is, en nog wel met extravermelding, hebben,
wij deze niet ontvangen. Er schijnen op het
postkantoor in Alkmaar wel eenige „lekken"
te zijn, want ondanks klachten komen deze,
voor ons zeer onaangename geschiedenissen
méér voor.
VI.
Horst had in het huis zijns vaders gelukkige dagen
doorgebracht. Niet de geringste wanklank had de
goede stemming verbroken. De predikant had het
innige verkeer met Horst en zijn dochter zwijgend
geduld, aangezien hij hoopte, dat de jaren, in welke
Horst op reis was, in het hart van zijn kind eenige
rust zouden brengen en wellicht verandering. Over
den kapitein had Horst noch met Ebers noch met
zijn vader gesproken, de naam van dezen was nim
mer genoemd en Horst meende daaruit te mogen
afleiden, dat de invloed' van dezen man op zijn
vader aan het tanen was.
De baron had zich tegenover zijn zoon met in
spanning van alle krachten weten te beheerschen,
wel was het hem reeds den tweeden dag pijnlijk
geweest, zich op een dergelijke wijze te moeten
bedwingen, dat de verhouding tusschen hem en rijn
zoon hartelijk bleef, maar, niettegenstaande hij zich
bovendien op vreeselijke wijze had verveeld, had hij
zichzelf weten te overwinnen en het was hem ge
lukt.
Hij was vriendelijk en voorkomend geweest tegen
Horst, maar in werkelijkheid was hij hem geen
schrede nader getreden. Des te verheugde hij zich,
dat de kapitein wederom terug was gekomen.
Het vroolijke, dolzinnige leven begon opnieuw.
Sinds lange jaren had de baron niet over zooveel
kapitaal kunnen beschikken en wierp het geld thans
met volle handen weg, Nieuwe rijpaarden werden
gekocht, drinkgelagen volgden op drinkgelagen en
dan werd er tot den morgen gedronken en gespeeld.
De kapitein zorgde er wel voor, dat de baron niet
tot bezinning kwam, want hem behaagde dit krank
zinnige leven des te meer, waar hij steeds bij het
spel een gelukkige winnaar was.
Na enkele weken zond Niemitz den baron eene
aanmaning, doch deze wierp dezelve in een hoek
der groote zaal. Hij wasc aan dergelijke brieven
maar al te zeer gewend en verstond de kunst rich
daarover heen te zetten.
(Wordt vervolgd).
