SLUIER VAN MEI 1940 eenigszins opgelicht Wel paraat, doch niet geschikt *ÏDe dag der -f-4eiligen Woensdag 31 October 1945 Nieuw Noordhollandsch Dagblocl 3 £^ENERAAL H. G. WINKELMAN, tijdens de oorlogsdagen in Mei 1940 commandant van de Nederlandsche strijdkrachten en na het vertrek van H. M. de Koningin en de Regeering, naar Londen, korten tjjd drager van het gezag in het Rijk in Europa, heeft een en ander verteld over gebeurtenissen, welke nauw verband houden met hetgeen zich direct voor, tijdens en na de Meidagen 1940 fieeft afgespeeld. De Duitsciiers hebben van het oogenblik af, dat zij in ons land waren, getracht de feiten te verdraaien en het Generaal Winkelman en anderen onmogelijk gemaakt,, ronduit te zeggen, wat er in ons land gebeurd is. Bovendien was de verwarring in de eerste dagen tamelijk groot, hetgeen er toe bijgedragen heeft, dat geruch ten van eiken aard overal ingang vonden.- Daarom is het goed de feiten, zooals zij zich werkelijk hebben voorgedaan, door deze gezag hebbende figuur openbaar te maken. Gebrekkige uitrusting De oorzaak van den snellen af loop van den oorlog in. Nederland wijt Generaal Winkelman in de eerste plaats aan het gebrek aan uitrusting van de Nederlandsche troepen. „Het was voor mij" aldus de generaal „een zware en weinig uitzichtbiedende taak, toen ik in Februari 1940 van ge neraal Reijnders het commando overnam. Mij was bekend, wat er aan onze paraatheid ontbrak. Wel heeft minister Dijkxhoorn gedaan wat in zijn vermogen was om den achterstand in te halen, maar het is nu eenmaal onmogelijk om in korten tijd te herstellen, wat langen tijd is verwaarloosd. Wij hadden een groot gebrek aan moderne wapens, pantserwagens, luchtafweergeschut en vliegtui gen. Vooral dit laatste telde zwaar en is de directe oorzaak geweest van de capitulatie. Als bewijs, hoe onze weinige vliegers moesten worden overwonnen, herinner ik mij, dat reeds na enkele dagen, toen ergens onmid dellijke ondersteuning door de luchtmacht vereischt werd, de commandant, generaal Best, mij moest melden, dat hij aan de uitgeputte .vliegers geen nieuwe opdrachten meer kon geven. Wel zou hij trachten of enkelen zich nog vrijwilig daarvoor beschik baar zouden stellen. Wat betreft de capitulatie, vertelde de generaal dat hjj op 14 Mei werd opgebeld door kolonel Scharroo, comman dant van Rotterdam, met de mededeeling, dat hij een on- geteekend briefje had ont vangen waarin de Duitschers, die de zuidelijke Maasoever bezet hieldenj een ultimatum van twee uur stelden, in wel ke tijd Rotterdam zich zon moeten hebben overgegeven of het zou er aan moeten ge- looven. De generaal gaf ten antwoord, dat op een derge lijk ongeteekend briefje niet kon worden ingegaan en dat is aan de Duitschers medege deeld. Daarop is een nieuw, thans be hoorlijk onderteekend ultimatum binnengekomen, maar alvorens het antwoord daarop ontvangen, was, hebben de Duitschers het bombardement gedeeltelijk uit gevoerd. Het gebrek aan vliegers en de absoluut onvoldoende sterk te aan luchtdoelartillerie wij hadden een bestelling voor mo dern afweergeschut in Duitseff- land loopende. maar onder aller lei voorwendsels hebben de Duitschers ons niet meer dan één vuurmond afgeleverd hebben de aanvallende Duitsche vlieg- Ziel en lichaam één Zooals ree.ds eerder werd ge meld is prof. dr. C. N. J. Friet hoff O.P. benoemd tot hoog leer aar in de Thomistische wijs begeerte aan de Amsterdamsche Universiteit. In zijn inleidende rede heeft Prof. Friethoff de grondbeginse len van deze wijsbegeerte open gelegd en zeer sterke en troost rijke bewijzen aangevoerd om wetenschappelijk aan te toonen, dat de ziel na den dood zijn vo.ortbestaan heeft en eens zal worden vereenigd met het li chaam „dat hem in noesten ar beid voor de kennis der waar heden een menschenleven lang zoo trouw heeft gediend. Neemt men aan, dat de ziel blijft voort bestaan; dan dient men ook aan te nemen, dat die ziel, die een geestelijke functie heeft, verstan delijke kennis bezit. Prof.<lr. Friethoff O.P. heeft 10 jaar aan de Pauseijke Univer siteit gedoceerd en daarna 5 jaar aan de Zwitsersche Universiteit te Freiburg. tuigen volkomen vrij spel gege ven. Zij konden daar doen wat zij wilden. De capitulatie Inmiddels was door dezelfde oor zaken te situatie in de Grebbelinie eveneens onhoudbaar geworden en daar ik begreep, dat achtereenvolgens Delft, Utrecht, den Il'aag, Amsterdam en andere steden m ons land het lot van Rotterdam zouden deelen, wan neer wij in onze hopeloozen tegen stand zouden blijven volharden, be sloot ik te capituleeren. Ik hoop een ding aldus ge neraal Winkelman en dat Is, dat de gebeurtenissen in Mei 1940 voor ons een goede les zijn ge weest die ter harte zal worden genomen. Voor een klein land; dat militair gesproken zoo ongunstig is gelegen als'het onze, is een tot het uiterste doorgevoerde neutra liteitspolitiek naar mijne meening niet aan te bevelen. Wij zijn ver plicht, willen wij met succes tegen een vijand optreden, ten eerste te zorgen voor goed uitgeruste en opgeleide strijdkrachten en ten tweede tijdig te zorgen voor bond- genooten. Wij zullen nooit kun nen verwachten, dat eenig land bereid is ons krachtdadig te hel en, wanneer wij tot den laatsten dag ons afzijdig houden onder het motto dat wij neutraal zijn. Zijn deze offers voor ons te groot, dan doen wij beter met ieder militair vertoon te laten varen en ons land open te zetten voor iedereen, die hier hinnen wil komen vallen. Dan sparen wij tenminste slachtoffers." HET RIJWIELEN PROBLEEM Vóór den oorlog telde ons land 4 4Vj millioen fietsen, een cijfer, dat, als gevolg vooral van het gestadig groeiende aantal inwoners, zich in stijgende lijn placht te bewegen.' Voor de binnenlandsche behoeften werden hier jaarlijks rond 400.000 fietsen ver vaardigd. Hoewel er In den oorlog nog rij wielen gefabriceerd zijn, was dit van zoo weinig beteekenis; dat er, prac- tisch gesproken, geen nieuwe fietsen zijn bijgekomen. Er zouden dus 2 millioen fietsen noodig zijn, doch er zijn nog twee andere belangrijke factoren in het spel: de vorderingen door de Duit schers van honderdduizenden rijwie len en de overbelasting der fietsen door handengebrek en zware trans porten. Meer dan de helft d'er onderdeelen werd en wordt hier niet ver vaardigd' en dtxs geïmporteerd, in hoofdzaak uit Duitschland. Dit is nu natuurlijk uitgesloten en daarom moet men het thans (in hoofdzaak) i» Engeland zoeken, waar men die veel-vragende nieuwe klanten met weinig animo begroet. Ook de Engelsche rijwielindustrie heeft gedurende den oorlog' slechts op geringe capaciteit gewerkt, daar het overgroote deel werd overgescha keld op oorlogsproductie. Daarbij komt, dat de heele wereld schreeuwt onf* fietsen; allereerst Engeland zelf en zijn Dominions. Dan komen tege lijk met ons: Denemarken, Frankrijk, België, Zwitserland, enfin; vrijw.el geheel Europa. Kunnen er geen fietsen in Amerika besteld worden? Neen, want de fietsenbouw in Ame rika wijkt, wat vörmen en afmetin gen betreft, sterk af van de Euro- peesche en dus zouden we aan onderdeelen niets hebben. Wel zouden we er eventueel com plete rijwielen kunnen koopen, maar dat wenscht onze regeering zeer terecht niet te doen, want de fa bricage van vele onderdeelen en ten slotte van de fiets geeft vele duizen den werk en bespaart ons dus devie zen, die we voor andere doeleinden dringend nood'ig hebben. Reeds vóór de bevrijding heeft-onze regeermg in Londen honderdduizend complete fiesen besteld', waarvan tot nu toe 13.000 stuks geleverd zijn. Wij hebben de toezegging gekregen, dat er in de naaste toekomst 5000 stuks 'per maand zullen volgen, welk cijfer waarschijnlijk bij volledige inbedrijf- stelling der Engelsche fabrieken aan zienlijk-zal worden o gevoerd. Niet temin: de huidige s+aking' der Brit- sche havenarbeders heeft nu al vijf weken den aanvoer belemmerd. F\EZE DAG is niets meer en niets minder dan het feest van alle heiligen. Van hen, die zijn verheven tot de eer der altaren, maar ook van hen, die naamloos zijn en waarover velen nog treuren zullen. Het is de groote symboliek van „de gemeenschap der Heiligen". Lezen we het Epistel van dezen feestdag, dan zien we in een grootsch visioen van den H. Johannes deze ge meenschap vóór ons in de volle pracht van heerlijkheid en schoone eeuwigheid. Want het hemelsch Jerusalem is eeuwig en zal niet het einde hebben, dat ons hier in een kleine wereld steeds benauwt. Zullen wij dan niet verrukt zijn, als die schoone gebeden uit het vesperboek tot ons doordringen en Joannes spreekt van een mach tige schare, die niemand tellen kan, van alle landaard? Daar is de vrede eindeloos en er zal geen gerucht meer zijn van wapens en van oorlogsstormen. Want de eeuwige rust, die wij verwachten en waarop wij allen onze oogen richten, zal daar als vanzelf ons deel zijn. Laten wij ons daarom verheugen, vierende dezen dag der Heiligen en laten we God aanbidden en zeggen: Amen, Lof en heerlijkheid en wijsheid komt onzen God toe in alle eeuwen. Daarom ook zullen wij, de acht zaligheden voor oogen houdend, steed.s blijven denken aan hen, die in witte kleederen het Lam volgen, waar het gaat, want ook wij zullen eens bij hen kunnen behooren in het juichende Rijk. DE ATOOM-BOM KIA DE AANKONDIGING dat minister-president Attlee de Vereenigde Staten een bezoek zal brengen werd er in het Engelsche Lager huis gesproken over het feit, dat Churchill en Roosevelt te Quebec in September 1943 een geheime overeenkomst hebben gesloten met betrek king tot de atoombom. Het Labourlid kapitein Black burn vroeg den minister-presi dent deze overeenkomst zoo spoedig mogelijk te publiceeren, zoodat het Huis in overweging zou kunnen nemen de overeen komst te ratificeeren. Hij drong er op aan, dat alle inspanningen zouden worden geconcentreerd op het gebruik van atoomenergie in vredestijd. Op de vraag welke firma in Amerika door het Amerikaan- sehe Ministerie van Oorlog be last is met de leiding van de fabrieken voor atoomenergie luidde het antwoord: fa. Dupont. De naam firma Dupont klinkt den Russen zeer onaangenaam in de ooren, omdat deze onderne ming overeenkomsten had met de Imperial Chemical Industries in Londen en met de I. G. Far- benindustrie In Duitschland, overeenkomsten die gesloten wa ren met het doel hun eigen her leving na den oorlog veilig te stellen, aldus Blackburn. Zij wer den door de Russen beschouwd als een onderdeel van deTRnsin- gelingspolitiek gericht tegen de Sowjet-Unie. Ter gelegenheid van de 1-jarige bevrijding van Breda werd aan den commandant der Poolsche troepen, generaal Maczek, een vlag over handigd door den burgemeester van Breda. Foto Anefo-P. De heer W. Leeuwenberg, die juist terug is van een missie naar Enge land. waar nieuwe bestellingen zijn gedaan, schatte de huidige behoefte aan ieuwe fietsen hier te Iar.de op 2 4 3 millioen. Onze productie-capa citeit kan worden opgevoerd tot 600.000 800.000 stuks per jaar. De benoodigde grondstoffen en produc ten- zullen, wanneer Engeland een maal op volle toeren draalt, zeker ln voldoende mate kunnen worden aan gevoerd. Maar. rekening houdende met de intusschen r.og uitvallende fietsen, schatte de heer Leeuwenberg dat het nog' wel drie vijf jaren zal duren, eer we met onze productie ;,bij" zijn. Eers(t in 1947-1948 zal men gaan merken, dat er schot in komt en distributie op dit terrein zal dan ook voorloopig r.og wel noodzakelijk blij ven. De perspectieven voor wielrij- dend Nederland' zijn dus nog niet bij zonder rooskleurig. Marinus gearresteerd Het hoofd van den P.O.D. te Amsterdam maakt bekend, dat Hendrik Jos. Joh. Marinus, gebo ren te Boxmeer 21 Januari 1913, wiens opsporing was verzocht, door den A'damschen P.O.D., te Den Haag is gearresteerd en naar Amsterdam overgebracht. Hij zit in het gebouw Hirsoh in bewa ring. Walvischvleesch in blik De drijvende walvischfabriek de Southern Venturer", met een water- verplaatsing van 32.000 ton is onlangs vertrokken, naar de Zuidpool. Deze eerste Britsche walvischvaardër wel ke na den oorlog gebouwd werd zal koers zetten naar het station voor d'e walvisclrvaart in Zuid-Georgië. K'et seizoen voor de walvischvangst zal zooals internationaal is overeen gekomen, dit jaar iets vroeger begin nen en wel op 24 November. Het sluit op 24 Maart 1946. De producten welke de drijvende fabriek zal afleveren zijn o.a. traan voor de productie van margarine en zeep en walvischvleesch in gede- hydreerden vorm. Het laatste product is een nieuwe vinding en men hoopt, dat het succes heeft. In elk geval zal het eiwitgehalte zeer hoog zijn, terwijl het vleesch licht verteerbaar is. Het schip zal 24 blauwe walvisschen per dag* kunnen verwerken, waarvan iedere visch ongeveer 100 tot 150 ton weegt. De Koeveelheid vleesch, welke men per dag verkrijgt, is gelijk aan die van 10001500 stuks vee. Per sei zoen kan de Southern Venturer circa 1200 blauwe walvisscben verwerken. Geblokkeerde f 100- rekeningen Een regeling is in voorberei ding, om van de geblokkeerde tegoeden uit hoofde van de inle vering van f 100.biljetten, een bepaald deel voor giraal verkeer vrij te geven. Daar het destijds om technische redenen niet mo gelijk was deze tegoeden al aan stonds te laten deelen in de al- gemeene regeling tot splitsing van een giraal gedeelte, werd al leen op dat punt verschil ge maakt met andere geblokkeerde saldi. Na de binnenkort te ver wachten nieuwe regeling zullen de saldi uit ingeleverde f 100. biljetten, die ook nu reeds met andere geblokkeerde tegoeden kunnen worden samengevoegd, zich op geen enkele wijze meer van die andere tegoeden onder scheiden. Hiermede is dan te vens voldaan aan de destijds ge geven belofte van gelijke behan deling. Kabinet der Koningin Bij K.B. is met ingang van 1 Januari 1946 aan J. L. Verbeek Wolthuys, administrateur bij het Kabinet der Koningin, op zijn verzoek, in verband met het be reiken van den pensioengerech tigden leeftijd, eervol ontslag verleend, onder dankbetuiging voor de langdurige en trouwe diensten aan den lande bewezen en onder toekenning van den persoonlijken titel van raad adviseur. TWEEDE KAMER (Vervolg van pag. 1) De heer S m e e n k gaf college in Calvinistisch staatsrecht. Met zijn grondslag zijn wij het stel lig eens: geen wereldrijk en geen superstaat, maar ook geen over spannen souvereiniteitsbegrip, waarbij niet in ernst wordt ge zocht naar samenwerking. Deze spreker meende namens de anti- rev. fractie, dat het wel moge lijk geweest zou zijn, een for mule te vinden, waarbij interna tionaal tot uitdrukking zou zijn gebracht, dat ook voor het inter nationale leven goddelijke nor men gelden. Hij betoogde verder, dat er nu van eenzijdige ontwa pening geen sprake meer kan zijn. De liberale heer B i e r e m a achtte het met name voor de kleine naties weinig bevredigend dat zooveel zaken 'naar den Vei ligheidsraad worden verwezen, waarin de groote mogendheden den toon aangeven. Een van de zwakke punten is, dat. het Hand vest geen poging doet, om de be wapening te beperken. Alle groo te volken zijn thans tot de tan den gewapend De heer J o e k e s V.D. sprak de hoop uit, dat bc>alve Amerika, ook Rus land een steunpilaar van de vre desorganisatie zou zijn. In zijn algemeene beantwoor ding heeft de minister van Bui- tenlandsche Zaken, de heer mr. van Kleffens verschillende punten nog eens toegelicht. Een breeder debat over de buiten- landsche politiek zou hij gaarne tot later uitstellen. Het zijn in derdaad, zooals dr. Beaufort had opgemerkt, de kleine landen ge weest, die ten aanzien van hun souvereiniteit offers hebben ge bracht. Deze houding stak schril af bij die der groote mogendhe den. Wat de blokvorming betreft, mag Nederland niet verzeild ra ken in groepeeringen, welker optreden tot oorlogen zouden kunnen leiden. De zetel is een netelig punt. Nederland, Engeland en Frank rijk wenschten een zetel in Euro pa, alle andere landen zagen den zetel liever in de nieuwe wereld. Er is nietè in het Handvest, dat zich verzet tegen het toetre den te zijner tijd van de „vijan dige" staten. Er zal echter tegen gewaakt dienen te worden, dat er een uitholling van de organi satie plaats heeft. De kleine landen hebben te San Francisco weinig be reikt, maar zij hebben dat weinige verkozen boven niets. Wat deze nieuwe orga nisatie kan beteekenen, zal de toekomst Ieeren. Een ge matigd optimisme is geoor loofd. Nederland zal alles in het werk stellen om de orga nisatie te doen slagen. Het wetsontwerp is z.h.st. goedgekeurd met aanteekening, dat de heer Zandt tegen is.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1945 | | pagina 3