Het Eucharistisch Wonder van Alkmaar DE ONVERBETERLIJKE GEORGES BIDAULT de nieuwe premier van Frankrijk Nieuw NoordhoIIondscH Dagblad zaterdag 22 juni 194s en de Stille Omgang Terwijl katholiek Amsterdam het zesde eeuwfeest AVONTUREN VAN HEILIGEN Rotterdam Pandit Nehroe De ruwe suiker is er! De ramp van de Meerkerk R.K. A van het h. Sacrament van Mirakel, dat het geloof aan de tegenwoordigheid van God in de h. Eucharistie onder de gedaante van brood zoo heerlijk bevestigt, met grooten luister viert, bereidt Katholiek Alkmaar zich voor op den jaarlijkschen Stillen Omgang ter eere van het h. Wonder, dat God „op den Meijendach" van 1429 in Alkmaar wrochtte en dat ons geloof bevestigt aan de tegenwoordigheid van denzelfden God in de h. Eucharistie, onder de gedaante van wijn, door de con secratiewoorden van den priester geworden tot Zijn h. Bloed. Het was bij de nüttiging van dit H. Bloed, door een neomist, dat déze, toen hij zijn Eerste H. Mis opdroeg, enkele druppelen van den geconsacreerden witten wijn op zijn kasuifel liet vallen. Het H. Wonder Door een wonder van God's liefde werden deze drie blanke wijndruppels geconsacreerd tot het H Bloed van Christus veranderd in drie bloedroode druppels op het wit kasuifel van den jongen priester. Dit wonder van God's liefde gold op de eerste plaats den pas- ge wij den priester zelf Immers de geschiedenis verhaalt, hoe hij. Folkert genaamd, zich op on geoorloofde wijze tot priester had laten wijden. Als soldaat had hij deelgeno men aan den strijd tusschen Hoekschen en Kabeljauwschen waarvan de strijd tusschen Alk maar, dat de Hoeksche partij was toegedaan en Hoorn, dat de Ka bel] auwsche partij steunde, een onderdeel was. Bij een gevecht voor de Noor derpoort te Hoorn vielen er doo- den aan weerskanten en de. Alk maarder Folkert sloeg hierbij menig burger van Hoorn dood. Toen hun aanvoerder Willem Nagel sneuvelde, sloegen de Ken- nemers op de vlucht, door den vijand nagezet tot Wognum, waar het Alkmaarsche vaandel in Hoornsche handen viel. Het werd in triomph naar Hoorn gevoerd en opgehangen in de kerk van Sint Cyriacus. Folkert had er het leven afge bracht en ging zijn priesterstudies, die hij voor den krijg had onderbro ken, voortzetten. Handen, waar bloed aan kleven, zijn echter zonder dispensatie niet waardig als priesterhanden het H. Lichaam van den Eucharistischen Christus te dragen en daar Folkert voor den ^bisschop, die hem tot priester wijdde, zijn verleden had verzwegen, ontving' hij. weliswaar geldig, doch ongeoorloofd het H. PIriiesterschap en zijn eerstelingen offer maakte hij daardoor tot een heiligschennis. Het wonder, dat geschiedde tij dens zijn Plechtige Eerste H. Mis, die hij 1 Mei 1429 opdroeg in de dubbelkerk van St. Laurentius en St. Matthias te Alkmaar, bracht hem tot inkeer. Hij verliet zijn vaderstad en trad berouwvol in de orde der Carmelieten te Haarlem. Hoe het bekend werd. Het was Fokkert's bedoeling; dat het wonder verborgen zou blijven, maar God had anders beschikt. Het kasuifelfragment met de drie won derbare bloeddruppels was heimelijk weggeborgen en zou dit wellicht ge bleven zijn, als het slechts in God's bedoeling gelegen had zijn priester Folkert tot inkeer te brengen. Maar wie de meer dan vijf eeuwen oude geschiedenis van het H. Eucharistisch Wonder van Alkmaar kent, weet, dat God Zich slechts van Folkert bediende, om de Katho lieken van Alkmaar van toen en la ter te begiftigen met een blijvende bron van genaden, met een kost bare reliek, die het geloof aan het K. Altaarsacrament door de eeuwen heen zou levend houden. Aan een"* Alkmaarschen visscher, die voor Viissingen dreigde schip breuk te lijden, verscheen in den storm een engel, die hem het ka suifelfragment met de drie bloed druppels toonde, de engel vertelde de schipbreukeling waar dit; ver borgen lag en beloofde hem veilige thuisvaart, als hij, na aankomst in zijn stad, deze plaats aan de gees telijkheid bekend zou maken "ende deselve met behoorlijcke eerbiedin- ghe besoecken.'' Zoo geschiedde, deze eenvoudige schepeling en zijn lotgenooten wer den de eerste bedevaartgangers naar het H. Bloed van Alkmaar. Sindsdien groeide de devotie met toestemming en steun van de kerke lijke overheid. Jaarlijks trok vanuit de groote St. Laurenskerk; gebouwd op de plaats van de dubbelkerk, waarin het wonder geschied was, met grooten luister op den eersten Mei de plechtige processie met de kostbare reliek door Alkmaar's stra ten. Na de reformatie werd ook in de schuilkerken de devotie tot* het H. Sacrament van Mirakel levendig ge houden, om in onze dagen weer tot grootere bloei naar buiten te gera ken. Het was op het feest van Maria Boodschap in het jaar 1897; dat de bisschop van Haarlem, Mgr. Caspar Bottemanne, Alkmaarder van ge boorte, zijn vaderstad eerde door de erkenning en verheffing van de reliek met de uitvaardiging van een oorkonde, waarin hij "met zijn bis schoppelijk gezag de reliek, die wij thans vereeren, identiek verklaarde met het kasuifelfragment; waarop, volgens de getuigenis der historie, tijdens Folkerts' eerste H. Mis, eeni- ge druppels van het Allerkostbaarst Bloed Onzes Heer en, uit witten wijn geconsacreerd, uit den kelk zijn ge stort* en een roode kleur hebben verkregen." Hij verbond daaraan de Kerkelijke goedkeuring van de vereering van het H. Bloed, waarvan de dekenale St. Laurenskerk aan het Verdron- kenoord thans het middelpunt is ge worden. De Stille Omgang In 1917 nam de „Vrienden kring van het Allerheiligst Sa crament" in Alkmaar het initia tief tot het houden van een „Stil len Omgang", in navolging van Amsterdam, aanvankelijk op 1 Relief beeldwerk in het devotie-altaar der St. Laurentiuskerk aan het Verdronkenoord te Alkmaar. De voorstelling geeft het oogenhlik weer na Folkert's H. Communie, toen het H. Bloed, geconsacreerd uit witten wijn, gestort op het kasuifel, ver anderde in druppelen rood bloed. Wie ooit tot de Heilige Moeder Gods heeft leeren bidden, ver geet dat nooit heelemaal. Het kan zelfs een meisje zijn als Louise Gimet te Lyon, die haar twintigjarige lichaam voor alle mannen te koop heeft als ergens de naam „Maria" klinkt, wordt ze toch nog even stil Toen een kerel eens in haar tegen woordigheid dik wilde doen, door een gemeene lastering tegen de H. Maagd te uiten, kreeg hij een stevige pats in zijn gezicht van het meisje Louise Gimet. Maar dat was dan ook alles wat van haar onschuldige jeugd was overgebleven en toen ze op een dag ter bedevaart ging naar een plattelandspastoor, die de sensatie van den dag vormde, omdat hij gedachten kon lezen, de toekomst voorspellen en won deren doen, ging ze noch om te biechten noch om te bidden, doch alleen om iets ongewoons te beleven. Toen ze 'terug kwam, vertelde ze aan iedereen, dat die veelbe sproken pastoor niet veel bijzon ders was: een mager scharminkel met witte haren, die met een zwakke stem tegen haar had ge zegd: „Uw uur is nog niet geko men.... Erg voor Gij zult veel kwaad doen, maar Onze Lieve Heer in Zijn barmhartig heid zal medelijden met u heb ben Gij zult u bekeeren, dank zij die devotie, die gij voor Zijn Goddelijke Moeder bewaard hebt". Echt zoo'n pastoorspraatje, vond ze Maar Louise Gimet ging „hoo- ger op". Een officier nam haar mee naar Parijs. Nu kwam zij in de kringen der „verlichte" lie den, die ontdekt hadden dat godsdienst bedrog en de pries ters bedriegers waren, die zich vetmestten aan de armoede en de domheid van het volk. i Nu, wat de armoede .van'het volk betrof, daar kon het tot maitresse gepromoveerde meisje uit Lyon uit jeugdervaring over meepraten Toen dan ook in 1870 de roode vaan der Commune in Parijs werd gehesohen, stond zij op de barricade In officiersuniform, met kort geknipt haar, en een kepie op met drie streepen! „La Capitaine Pigerre" heette ze toen. Aan het hoofd van een fanatieke bende maakte ze jacht op priesters, die bedriegers en volksvijanden! Dertien schoot ze er eigenhandig neer. Zij hoorde bij het peleton, dat den aarts bisschop van Parijs fusilleerde Toen d'e bisschop nog teekeneri van leven gaf, sloeg ze hem met de geweerkolf den schedel in. Tot haar slachtoffers behoorde ook de beroemde pater Oli'vaint, die, stervend, haar herkende en haar nog deze woorden zeide: „Mevrouw, dat costuum staat u niet!" De revolutie werd onderdrukt en „la capitaine Pigerre", met het geweer in de hand, gevan gen genomen. Zij werd ter dood veroordeeld. In de stilte en de eenzaamheid van haar cel trok haar woeste leven aan haar geest voorbij. Toen rees in haar herinnering het beeld op van een mageren pastoor met witte haren Twaalf jaar geleden.... „Onze Lieve Heer zal medelijden met u hebben...." had hij gezegd. Wat was dat tochJa, nu wist ze het weerHet was die eigenaardige pastoor van Ars, Jean-Baptiste Marie Vian- ney Eindelijk kon zij weer huilen met dikke tranen, als een kind. Toen kreeg zij een boek ter le zing. „Sermons" („Preeken") geheeteni De schrijver was.... pater Olivaint! Naast het droe- vig-glimlachend gelaat van den Pastoor van Ars zag ze nu de brekende oogen van pater Oli vaint. „Mevrouw, dat costuum staat u niet!" had hij gezegd. Een felle strijd ontbrandde in haar binnenste. „Wees gegroet, Maria.O, dat gebed was zij nog niet vergeten Maria over won, Zij kreeg gratie van haar dood vonnis en toen zij uit de gevan- fenis was ontslagen, trad zij in et gesticht „De eenzaamheid van Nazareth" te Montpellier. Daar leefde zij nog twintig jaar in gebed/boete en liefdewerken. Voor Maria bestaan er geen „on verbeterlijken" Het basisplan voor den her bouw van Rotterdam is door het College van Algemeene Commis sarissen voor den wederopbouw goedgekeurd. Hiermede is de fase van voorbereiding voor den her opbouw van deze zwaar geteister de stad afgesloten. Men weet thans waar men aan toe is. Met den herbouw van de stad kan worden begonnen. Terwijl in Voor-Indië overal stakingen uitbraken tengevolge van de arrestatie van Pandit Nehroe. heeft de eerste minister van Kaimir (den staat waarin de arrestatie paat gevonden heeft) verklaard, dat hij bereid was Nehroe een vliegtuig ter beschik king te stellen om naar New Dehli terug te keeren. Hij zeide verder: „Niets zal Nehroe ver hinderen te vertrekken wanneer hij wil. Het heeft nimmer in de bedoeling gelegen hem hier vast te houden, wanneer hij zou wil len vertrekken." Mei, later op den eersten Zondag van Mei gehouden. De deelname aan dezen om gang beperkte zich aanvankelijk tot Alkmaarders, later kwamen ook uit de dorpen en steden van West-Friesland en Noordhollands 'Noorderkwartier, waar overal afdeelingen gesticht werden van het Genootschap van den Stillen Omgang, de vereerders van het H. Altaarsacrament naar de Mi rakelstad Alkmaar. De laatste jaren was hun aantal zóó toege nomen, dat de drie parochieker ken de deelnemers aan den Stil len Omgang niet meer konden bevatten, zoodat besloten werd deze na afloop te vereenigen in de open lucht, rond het Altaar, waar voor de ommegangers een Plechtige H. Mis werd opgedra gen. Het is daarom, dat vorig jaar voor het eerst de ommegang van den eersten Meizondag werd, ver schoven naar half Juli, de maand, toegewijd aan de vereering van het H Bloed; ook dit jaar zal, na deii Stillen Omgang, welke op Zondag 14 Juli a.s wordt ge houden in den Muziektuin, door den H.E. Deken van Alkmaar een plechtige H. Mis worden opge dragen en zullen de duizenden deelnemers, na hun stille ge loofsbelijdenis aan hun Eucharis tischen 'God, Dezen in hun hart ontvangen De intentie van dezen Stillen Omgang is: spoedige terugkeer van de rust in Indiè. FR. OTTEN. Te Stragnas in Zweden is in de Stiftsbibliotheek aldaar een handschrift ontdekt uit de krin gen van de te Deventer, door toe doen van Geert Groote ontstane beweging der moderne devotie QEORGES BIDAULT, de Fransche minister van bui- tenlandsche zaken, die met 389 van de 545 uitgebrachte stem men tot kabinetsformateur is gekozen, werd op 5 October 1899 te Moulins (Alliergebo ren. Na zijn voorbereidende studiën bezocht hij de univer siteit, doch in 1918 werd hij gemobiliseerd. Na den oorlog wijdde hij zich aan de propa ganda onder de katholieke jeugd en weldra werd hij be stuurslid, van de Katholieke Jeugdvereeniging. In 1925 be haalde hij zijn leeraarsdiplorna en werd hij achtereenvolgens leeraar te Valenciennes en Reims en in 1931 aan het Ly ceum Louis le Grand te Parijs. De Katholieke Jeugdvereeni ging koos hem tot haar vice- president en hij trad toe tot de Democratische Volkspartij van welks uitvoerend comité hij spoedig een der invloedrijkste leden werd. Als overtuigd katholiek werd hij medewerker aan de bladen en tijdschriften van de katholieke actie en in zijn artikelen toonde hij zich beslist tegenstander van het nazisme en het fascisme. Bij het uitbreken van den oorlog in 1940 werd hii opnieuw gemobi liseerd en weldra krijgsgevangen gemaakt Na zijn invrijheidstel ling vertegenwoordigde Bidault de christen-democraten in den nationalen verzetsraad, waarvan hij president werd. In 1943 keer de hij naar Parijs terug, waar hij een belangrijk aandeel nam in de samenstelling van het pro- Georges Bidault, die door de Fransche constituante gekozen is tot staatshoofd van Frank rijk. Anefo P. gramma van dien raad. Door zijn hoedanigheden wist hij de ver schillende stroomingen in het verzet bijeen te brengen. Op 9 September 1944 werd hij tot minister van buitenlandsche zaken benoemd. Met Generaal de Gaulle ging hij naar Moscou alwaar hij het Fransch-Russisch verdrag onderteekende Ais ver tegenwoordiger van Frankrijk trad hij op tijdens de bijeenkom sten in San Francisco, Londen en in de U.N.O. Hij bevorderde het evenwicht tusschen de „Big three" waardoor aan Frankrijk een plaats onder de groote mo gendheden verzekerd werd. Hij werkte voornamelijk aan dé op lossing van het Duitsche pro bleem. overtuigd als hij was, dat de veiligheid van Frankrijk af hing van de vredesverdragen, inzonderheid wat West Duitsch- land betreft en de politieke en economische status van het Ruhrgebied Een lading van 21.000 balen ruwe suiker is gistermiddag uit Havanna met het Neder- landsche s.s. „Stad Maassluis" te Rotterdam gearriveerd. Het schip heeft ligplaats genomen aan de Maashaven. Aan het strand te Wester- schouwen zijn Woensdag vier 'slachtoffers van de scheeps ramp, die de Meerkerk heeft getroffen, n.l. de 4e machinist en drie Laskaren, aangespoeld. dat W- daar ee De clu

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1946 | | pagina 4