LINGGADJATIRELANTIJNEN EEN UURTJE OVER SCHOONRIJDEN EN NOG WAT ra onder nul N.K.J.B. en sfandsgroepeeringen H. M. ontvangt de kinderen van haar volk il I NIEUW NOORDHOLLANDSCH DAGBLAD-6 Januari 1947 PAG. 3 EIDING COMMISSIE- GENERAAL? is met „huistele- Dn en radio" idige doktoren Het standseigene is er, dus ook het standsverschil EEN REVOLUTIE DIE NIET DOORGING Provinciale subsidies in Noordholland Nieuwjaarsreceptie Commissaris der Koningin te Haarlem Naar Zuid-Afrika Buitenoverrijden is een kwestie van evenwicht „LAAT ME ]E SCHAAT SEN EENS ZIEN" p OMME vertrekt morgen ook naar Indië. Zoo'n beetje als eenmans-commissie-generaal van de KVP. Hij gaat contact opne men met de Injjische Katholieke Partij en liet de echte C. G. net jes voorgaan, zooveel zin voor Eenvoud en hartelijkhèid ten paleize GARNIZOENS LEVERANTIE BL.EEK ZOET WINSTJE Oneerlijke bakker in het nauw jeloopei) dagen heeft de naar het A.N.P. ver. prekingen gevoerd ten- omen tot een uitibrei- [e Commissie-Generaal. welgeïnformeerd, dan i het voornemen 4pr ;en wetswijziging voor welke het aantal leden issie van drie of vijf n. Uiteraard! zal de lt.- :-generaal ook in het college zitting heb- rgaans welingelichter 'den in dit verband de oemd van dr. Ada de ino, oud-directeur van ment van onderwijs en te Batavia, die speciaal ïkingen met de regee- t enkele weken uit de in Nederland is terug van prof. S. Posthijjna on hoogleeraar te rt.pt- directeur van de Ne- 3 Bank. der Autohusmaatschap- trijdagmiddag een epr,. t met een nieuwe trai- maatschappij is de •ticuliere onderneming nd, die een dergelijke passagiersgebruik heeft bus biedt plaats voor ersonen en is voordien odernste verwaijnings- Er is een telêfoonver- mgebracht, zoodat i^e in directe verbinding den chauffeur. Tevens as een radio aanwezig, namen zijn aangebracht achteras remt tegelij. ït die van de truck, nt de bus automatisch opengaan der instap. r deze proefrit waren gld burgemeesters uit ie Groningen aan de jl-Groningen, tal van iernemers uit Gronin- rente, de rij]rshoo£din- an verkeer voor Gro- Drente, ir. H. H. de nede pers uit stad en oortgezette zitting van tegen de 23 nazi-dok- jeschyldigd werden van proeven op menschen, le getuige Holl, een ae mijnwerker, die in itratiekamp Natzweiler gezeten heeft, dat de an de Luftwaffe en van aet mosterdgas en een Substantie N" genoemd ■angenen behanidlelden. van deze behandeling inden van geneesmid- m brandwonden, die gifgassen veroorzaakt klaarde, dat in een slachtoffers naakt in ratorium werden ge- ir een enkele drup. baar gas op hun ar il gebracht. Zij w.er- gedwongen een uur geheven armen te rwijl het gifgas in sch brandde. Na tien srgrootten zich de aden door de gas- en in een geval had heid ten gevolge. tlaarde verder, dat an_ gaskamers werden ge- ar zij gedwongen wjer. meogegeven capsules :e breken. De slacht- den bewusteloos weg en werden eiken dag erd tot zij stierven. Op werd sectie verripht ten bleken dan tot de 1 een halven appel te irompekf en waren vol ret buitenland kwamen temperaturen voor. De ig daarbij zelfs door tot talië, waar bovendien neeuw viel. In Brindisi temperatuur to.t 2 gra- nul. In Triest stak de ora op (Noordoqstelijke aarbij hedennacht 11 irst werd gemeld. In Hongarije en Roeme- een vorst gemeld vgn den. In Tsjecho Slqtva- en Oostenrijk daalde ïtuur op vele plaatsen :r 25 graden onder nul. uitscljland vroor het ig van Zondag op Maan- eer 16 gilden, in de /an Berlijn^ongeveer 20 vorst drong verder Frankrjjk, waar het in iden onder nul wepd en land tot nabij de ler- luchtdruk aan den van het Scandina^ ssische hoogdruk ker het Middelland, febied en het Rd)ied •te Zpe verder daalde, irloopig op aanhou- de Oostelijke lucht- gerekenij worden. zal daarbij tijdelijk men, doch nog steeds htig blijven. De vorst >g iets verder toe. l/OORAL In de parochies waar voor den oorlog als alge meen verband voor de manne lijke jeugd de Sint Jozefsgezel- lenvereeniging bestond, en meestal geen aparte jeugd- standsorganisaties reden van bestaan hadden, heeft mpn na den oorlog heel wat weerstand moeten ondervinden, om tot die afzonderlijke jeugdstandsgroe- peeringen te komen, die elkan der dan weer vinden in het overkoepelend orgaan, dat N.K.J.B. heet. Zoo ongeveer zou men het pro bleem kunnen aanduiden, waarvoor de leiding van de na de bevrijding gestichte Nederlandsche Katholie ke Jongeren beweging kwam te staan en het was dit vraagstuk, dat men hoopte op te lossen waarvan men althans de oplossing hoopte in te leiden op den cursus voor de N.K.J.B. bestuursleden die in de aféeloopen dagen in het Missiehuis van Mill HUI aan den Berkhouter- weg te Hoorn voor ruim zestig jon- gerenleidërs gehouden is. Voor zoo ver het deze zestig jongeren be treft, kan men zeggen, dat de oplos, sinas/vel bereikt is. Dit bleek voorgl in qe gedachtenwdsseling, welke plaats had na de interessante en practische inleidingen van Kees Stuyfbergen en Simon Klein, over Methodiek en Jaarprogramma en over de verhouding N.K.J.B. tot Jeugdstandsorganisatie. Er is gezegd, dat in N.K.J.B.- krkigen de meening leefde, dat zqo- dra er over -nut en noodzakelijkheid van jeugdstandsorganisaties zou worden begonnen, er revolutie zou komen, „de boel zou worden afge broken", want men wilde er zeker niet aan. Nu, er was noch van af braak of revolutie, noch van harts tochtelijke debatten sprake, men zou kunnen zeggen, het „congres" at uit de hand. Er was min of meer sprake van een aardig misverstand. De afgevaardigden meenden, dat de aalmoezeniers vroeger advi seurs genoemd weinig voor die indeeling naar standsgroepeering voelden,' maar dat is natuurlijk hee- lemaal niet zoo, al was het alleen maar, omdat de richtlijnen terzake van het Episcopaat afkomstig zijn. De besprekingen, welke afzonder lijk met verschillende aalmoezeniers zijn gevoerd, hebben bovendien den indruk gegeven, dat de leden zelf niet veel voor die indeeling voelden, en nu bleek op deze cursuslessen, dat' „hpt heüsje van de leden-zalm" er best voor te vinden was, er meestal geheel mee instemde, in elk geval in beginsel alles voor voelde; alleen ontveinst men zich de practische moeilijkheden niet, die zich nu en dan kunnen voor doen. Zoo is dus dit cursorische con gres alleen al nuttig geweest, om dat het dit vraagstuk als algemeen probleem heeft afgedaan, plaatse lijk zal er nog wel wat te regelen blijven! Men onderschreef dus de alge- meene stelling van Simon Klein, den levendigen K.J.M.V.-man, dat de vorming v an den jongen man pas concreet en volledig is, als ze reke ning houdt met het standseigene. Op dit beginsel moet het gemeenschaps leven, ook in de parochie, gebouwd, wij mogen wel zeggen herbouwd worden. Het standseigene moet be wust worden aangekweekt en wij mogen ons daarvan niet laten weer houden door vrees voor klassen strijd welk gevaar minder groot is, als het begrip stand goed duidelijk is gemaakt op zijn practische bruik baarheid en niet verward wordt met het begrip klasse. Het bewust a^nkweeken van het standseigene moet ook bij de jeugd geschieden, daarom jeugdorganisaties wil men: bewegingen ingericht naar den stand. Maar alle jongeren zijn jong, katholiek en Nederlander, en deze en andere dingen, welke zij, afgezien van standsverschil, gemeen hebben, worden behartigd en ver zorgd in de N.K.J.B., die met ande ren en ouderen, ook met de bewe- §mg der jenge vrouwen, samenwer king zoekt, waar dit goed en nuttig Natuurlijk kan het voorkomen, dat in bepa^de parochies van be paalde standen slechts heel weinig leden voorhanden zijn, dan toch moeten deze eigen standcontact hebben, ook districtsgewijs en dio cesaan en nationaal, terwijl men ook met kleinere beurtgroepen van de eigen soort kan samenwerken. De samenwerking in de N.K.J.B. is prachtig en leidt tot aardige resul taten, maar men moet d<; gelijk schakeling en de standsvervlakking weten te voorkomen. Ged. Staten stellen de Provin ciale Staten van Noordholland voor, aan de stichting Provinciale Ver eniging voor Vreemdelingenver keer Noordholland voor 1946 een subsidie te verleenen van 12.000 gld. Het eigenaardige is, dat de Regee ring vroeger en nu aandropg op een subsidie van f 15.000, maar dat de stichting zelf ook nu weer voor 1946 met 12 mille tevreden is! Aan de stichting Amsterdamsch Conservatorium willen G. St. 5.000 gld. subsidie gevqp, en aan de Volkstpuziekgchool te Amsterdam, voor 1945, verhoogd een van 1000 gulden. Dat ook de N.K.J.B. nog niet alles heeft bereikt, is wel gebleken uit de inleiding v,an Kees Stuyfbergen, die wij hoorden^spreken aan de hand van vrjgen welke in de groepsbe spreking naar voren waren geko men, over Methodiek en Jaarpro gramma. Het is heusch niet de N.K.J.B. alleen, die wil oppassen, dat de gedachtg post vat, dat met het verzorgen van methodiek en jaarprogramma de zaak ojc. is. Kwam men er niet rond voor uit, dat in verscheidene gevallen van het jaarprogramma niet eens kennis was genomen? Toch biedt het ook in de K.J.M.V. veel mogelijkheden en bij wil tot aanpakken zit er veel in. Zoo gaat het ook met het cen trale apparaat in het algemeen. Wat geeft het, een bureau in stand te houden, als de afdeelingen daar geen gebruik van maken? Natuur lijk zal het jaarprogramma aange- ,past kunnen worden aan plaatse lijke gebruiken, streekgewoonten, het is geen „befehl" dat stram en strak moet worden opgevolgd. Zoo werd ook aangedrongen, op minder hoogdravende artikelen in de lei- dersgids, die men aan de streekge woonten wenscht aan te passen. Op het toepassen van verschillende vormen van zelfwerkzaamheid werd aangedrongen, het gezin moet zijn plaats houden naast al het jeugd werk en de jongeren hebben te zor gen, dat ze minstens twee avonden in de week thuis zijn! Deze gulden letteren zouden wij wel gaarne aan gebracht zien in alle jeugdlokalen van onze parochies! Praten en doen is twee, noteerden wij uit de inlei ding van Kees. Als plan is de Jon geren beweging ideaal, maar gezien de daad zijn we er nog lang niet. De beweging werd sterk gepropageerd als kèrnbeweging. Wordt er met enthousjasme, met c|p idealen, de jeugd eigen, gewerkt en aangepakt, zoo noodig samen met anderen, dan kan er wat terecht komen van de herkerstening, van de wereldher vorming, dan gooien wij, jongeren, zoo hebben we hooren beweren, de hgele wereld onderste boven. (Of dat nu precies noodig is, laten we in het midden, wij dachten bijv. dat er na twee oorlogen van de oude wereld al zoo wat niets meer recht stond). ^er sprake kwamen nog verschil lende interessante punten, zooals de verhouding tot de Verkennersbewe ging, die niet over^J de jongens tot 17 jaar blijkt te trekken. Zoo komt het vopr, dat jongens beneden 17 jaar tot de Jongerenbeweging toe treden en er werd op aangedrongen deze dingen te regelen in overleg. Op samenwerking met de Verken ners werd in het algemeen aange drongen. Ook ging het nog over de verhouding K.A.B.Kajotters. George de Vos, die niet zooveel zei en maar zat te luisteren, stelde even vast, dat sinds 16 December in elk geval offijieel is bepaald, dat" men pgs op 23-jarigen leeftijd lid van de K.A.B. kan zijp, en wie be slist tot 25 jaar bij de Kajotters wil -blijven, kan dat gerust doen, de Kajotterscontributie wordt dan door de K.A.B. betaalt. Men heeft ver der door te gewagen van het' pro bleem der tuinderszoons, die in loondienst zijn, en dus eigenlijk tot de arbeiders gerekend kunnen wor_ de.n, het pijqlijke vraagstuk vap het gebrek aan grond voor eigen bedrijf aangeroerd en natuurlijk bleek de militaire dienst in veel parochies de oorzaak te zijn, dat er aan den gang van zaken nogal wat haperde. Er werd terecht op aangedrongen, het contact met de leden die in dienst zijn. zoo sterk mogelijk te onder houden. Een voorbeeld tot moge lijke navolging is dat van Voorscho ten, dat de leden, die in dienst zijn, zelfs al is dit Indië, schriftelijk aan de stemmingen voor de bestuurs samenstelling laat deelnemen! Afgevaardigden uit alle plaat sen van Noordholland hebben Zaterdagmiddag in de zaal van ,Ged. Staten in het Provinciaal Huls te Haarlem den Commis saris der Ifoningin, mr. dr. J. E- baron de Vos van Steenwijk. hun gelukwenschen voor 1947 aangeboden. Behalve de bur gemeesters der verschillende gemeenten, waren talrijke leden van de Provinciale Staten aan wezig, alsmede een groot aan tal figuren uit het Noordhol- landsche industrieele, cultu- reele en sociale leven. Ook kerkelijke autoriteiten woon den deze Nieuwjaarsreceptie bij. Zaterdagmorgen vertrok de Dou glas DC-4 PHTAP „Paramaribo" gezagvoerder Wittkampf, voor de extra vlucht naar Zuid'-Afrika. Aan boord bevinden zich 43 pas sagiers terwijl het toestel 1127 kg. bagage 464 kg. vracht en 270 kg. post meevoert. O.a. vervoert de Paramaribo een pakket van 31 kig. inhoudende penicilline en verT der een groote hoeveelheid bloem zaden. Frits Tartaud is onder groote bemngstelling te Rotterdam ter aarde be steld, de acteur Jo Stern- heim hoopte, dat er een beeld van hem in den Rotterdamschen schouw burg zou worden aange bracht. In een „bolle- wagen", die ter controle op de passagiers aan de Belgische grens bij Baar- le-Nassau werd aange houden, bleken geen menschen, maar wel twee .gesmokkelde paarden aanwezig te zijn! In een fabriek te Dongen is een belangrijk bedrag aan geld gestolen uit een „brandvrije" kluis, die blijkbaar niet tegen de bewerking van de inbre kers bestand was. De Rotterdamsche politie ar resteerde een zakenman, die een gefingeerde in braak had aangegeven, waarbij een groene partij goe^ren gestolen zou zijn," die voor een groot dgpl slechts in zijn ver beelding bestond. Na de bonjmen, komen r.u de boomen, maar dan als weldaden, op Walcheren neerdalen, en dit op ini tiatief van een Rotter- damsch comité, dat bij'de schooljeugd voor de boo- menaanplant op Walche ren reeds ruim 8000 gld. lospeuterde en thans met die actie over het geheele land zal beginnen. Een extra K.L.M.-toestel dat Zaterdag naar Zuid- Afrika vertrok, had negen zakken post bij zich voor de opvarenden van de Karei Doorman, het escor- te-seftip, dat binnenkort in Kaapstad wordt ver wacht. Zeur niet meer over ijzeren gordijnen in Oost-Europa, want als u wat weten wilt over Polen kunt u tegenwoordig weer opbellen, aangezien het telefoonverkeer hersteld is, maar een gesprek- van drie minuten kost 10.80 gld. Tegen den 39 jarigen Jan Schouten uit Amsterdam^ die lezen noch schrijven kon en een achterlijke indruk maakt, is de doodstraf ge_ aischt, omdat hij bij de Waffen S.S. gediend heeft; eigenaardig is, dat normale landwachters er dikwijls zoo goedkoop af komen en een achterlijk man de doodstraf krijgt. Het bericht, daj; de dienst VlissingenHar wich straks geopend zal worden, ontmoet tegen spraak, er kan om tech nische redenen nog geen sprake van zijn en de Spoorwegen zien er nog geen heil in. Een 22- jarige schippersvrouw gleed te Mapsbracht van dek en verdronk. In den Haag hjpld de politie een aanrander aan, die vele vrouwen lastig viel, hij werd in een geval door een gemolesteerde dame in de vingers gebeten! De Duitsche generaals van Mackenzen en Malt- zer, t§r dood veroordeeld, zijn van Rome uit naar een onbekende verblijf plaats overgebracht. De koekkoejddokjes uit het Schwarzwald zullen binnenkort weer aan de markt komen, omdat Frankrijk de Zuid-Duit- sche fpbrieken aan mate riaal zal helpen. De nabestaanden van de slachtoffers der vliegram pen te Sjanghai spreken de betrokken luchtvaart maatschappijen voor de schade aan. De Belgi sche zaakgelastigde heeft Madrid verlaten, dejTurk- sche zal het binnenkort ook doen. Het hoofd van de recheache in de Amerikaansche zone in Duitschland is gearres teerd met zeven leden van zijn afdeeling, daar ze vermoedelijk lid van de Waffen S.S. geweest zijn; voorts is een tikjuffrouw van een Amerikaansch stafbureau gearresteerd, die spiooneerde, dossiers zoek maakte en een vrien din van de familie Goejo- bels bleek geweest te zijn! Twee-en-een-half mil- lioen Duitschers hebben een petitionnement getee. kend, dat gehouden werd door de Evangelische Kerk en om vrijlating van de Duitsche krijgsgevange nen vraagt! IJs en vuur. Een enorme hoeveelheid graan ging verloren tijdens den hevigen brand, welke in een graanopslagplaats te Minne apolis heeft gewoed. IJs bedekt de smeulende resten der gebouw- wen, doordat het bluschwater bevroor. Ass Press P. nationale sport geen sport zóó dat hebben we I. C SHAATSENR1JDEN heeft men wel eens de bij uitnemendheid genoemd; zeker is, dat populair is en door zóóvelen beoefend wordt; dezen winter bij den vroeg ingetreden vorst kunnen ervaren. „Waarin schuilt die magische aantrekkingskracht van het schaatsenrijden?" „Waarom verdwijnt op het ijs alle deftigheid, elke conventie?" Op het ijs e%n en al vroolijkheid en gulle lach, de wangen paarsrood gekleurd door den kouden wind! Schaatsenrijden! Dat doen we allen. Ieder op zijn manier! En wat al verscheidenheid! Ik wil er gaar ne iets van vertellen hoe ik zelf tot schoonrijden ben gekomen. Ik ben geboren in een klein dorpje op een der Zuid-Hollandsche eilanden en werd al jong achter een stoeltje qp het ijs gezet. Verder werd er niet naar me omgekeken, ik moest maar zien dat ik terecht kwam. Zoodra ik, natuurlijk flink op den binnen kant van de schaats, vooruit kon, begonnen we tegen elkaar hard te rijden. Totdat op een goeden dag mijn vader eens naar mijn vorde ringen kwam zien. 'k Was toen al dertien jaar, en wat zag hij? Zoon lief, die met heftig armgezwaai pro beerde zijn kameraden vóór te blij ven. U kent dat klauwen wel. „Laat me je schaatsen eens zien?" hoorde ik mijn vader, zelf een goed rijder, zeggen. Ik vloog er heerlijk in, bond af, en gaf argeloos over. Het resultaat was, dat ik een strenge beris ping over m'n slechte rijden kreeg en naar huis moest. „Leer eerst goed rijden (buitennover- rijden) dat hardrijden komt la ter van zelf wel!" DIJNA ZOU de ontwerp-basis. overeenkomst van Linggadjati niet geteekend zijn. (En het is nog niet voor 100 pet. zeker) Want nauwelijks had minister Scher- merhorn bjj het vertrek van de C.G. Zondagmorgen gezegd, dat de Commissie machtiging heeft om te teekenen, „tenzij zich com plicaties zouden voordoen", of de eerste complicatie was er al: de vliegmachine moest wegens een kleine storing terugkeeren, cum met een half uur vertraging weer te vertrekken. Zoo heeft prof. Schermerhorn nog weer eens on dervonden, dat men met zijn uit drukkingen nooit voorzichtig ge noeg kan zijn -TWEEDUIZEND JAAR geleden bijna kwamen Drie Wijzen uit het Oosten. Een ster was hun geleide. Hun werd de Wijsheid, de Waarheid en de Liefdie ge openbaard. Thans g i i\g en drie mannen naar het Oosten. Zal hun ook de wijsheid, de waarheid en de liefde geopenbaard worden? Wat zal hun leid-ster zijn? Ling gadjati? Het eerste of het tweede of hetderde, het bloedige van Soedirman? Moge de geschiedenis eens getuigen, dat het w ij z e "mannen waren en dat de Gerech tigheid hun leid-ster was. SOEKABOEMI is niet beschoten, zeggen de officieele berichten uil Batavia, die geen reden tot twijfel geven. Een repuiblikeinsch persbureau had het beweerd en vond er aanleiding in, stemming te maken tegen de Nederlanders. Prof. Schermerhorn zei, dat hij niet wist, wat hij van de beruchte rede van generaal Soedirman moest denken, want er kwamen zooveel scheeve berichten door. Jg, ja, prpfessor, zegt u dat wel. Onze grootste grief is altijd ge weest, dat de goede voorlichting over Indië zooveel te wenschen overliet. Dat was al in den tijd, toen u minister was.... QOM WILLEM heeft nog iets merkwaardigs gezegd. IJij vertelde, dat de toekomst onzeker is, maar.hij zou ook niet graag verantwoordelijk zijn voor de po litiek, die in Indo-China wordt gevoerd. Oom Willem spreekt graag in raadsels. Want er zijn er twee, die in Indo-China een beetje aan politiek doen. Dat is Frankrijk en Vietnam. En ze voe ren niet dezelfde politiek, net zoo min als, lot nog toe, Indonesië en Nederland. Het zou wel interes sant zijn geweest, te weten, ach ter wélke politiek in Indo-China prof. Schermerhorn staat. Het zal allicht die van Vietnam kunnen zijn, maar deze wordt door de politieke vrienden van Oom Wil lem in Frankrijk neergeslagen, dus nu weten we het nog niet. JTN NOU NOG WAT. Sommige menschen denken zoozeer in politieke partijen, dat ze de hiërarchische volgorde vergeten Dat zei Filosoof ook verleden week. Ze hebben dat van de nazi's geleerd, bij wie de partij alles was. Toen de C.G. vertrok, waren er verschillende autoriteiten aan wezig. Men zou denken, dat de vertegenwoordiger van den mi- nister-president en de secretaris generaal van den Minister van Koho, Overzeesche Ge- biedsdeelen, eerst genoemd wer den en dan, na de familieleden, de vertegenwoordigers van de Partij van den Arbeid, die geen officieele functies bekleeden in dit geval, maar aanwezig waren ter vriendschappelijke opluiste ring van de zaak, welke hun blijk, baar nogal aantrekt. Niet aldus de verslaggever van het A.N.P., die zoo onder den indruk was van Koos Vorrink en Palar e.d., dal hij het noodzakelijk vond, die partijmannen het éérst te noemen in zijn verslag, en daarna de offi cieele vertegenwoordigers van de regeering. Het is natuurlijk geen groot kwaad, maar het trekt toch de aandacht en kan „symptoma tisch" genocm^T worden voor som- miger gedachtengang. verhoudingen heeft hij wel. Op eenige plaatsen heeft Romme nog gauw een paar redevoeringen ge houden over de zaak, die ons al len hevig beroert. De laatste hield hij in het gebouw van Sen Haar- lemschen Kegelbond. Ook dat was een symbool, want als we meneer Peuilleteau de Bruyn die nu niet bepaald voor Linggadjati is mogen gelooven. dan wordt er met de Kroon nogal„geke geld" De heer De Bruyn beweert dat prof. Schermerhorn bij de on derhandelingen dë Kroon heeft aanbevolen als symbool, de heef Van Poll zou gezegd hebben, dat de Kroon een onpartijdig deskun dige is, waarvoor men evengoed de Koning van België zou kunne# nemen (hij dacht zeker, die heeft toch niks te ctoen) en Van Mook zou den president van Frankrijk erbij gehaald hebben, omdat die ook niets heeft te zeggen.Wat wonder, dat meneer FeuiUetau wel graag eens zou willen weten, wat er nu eigejolijk in de bindende notulen staat, waaruit zou blij ken, dat de Indonesische delega tie na bovenstaande lyriek over de positie van de Kroon gezegd zou hebben, dat die positie hun nu heel wat duidelijker was ge worden.... Wie heeft ze in dit politieke kegelspel nu eigenlijk aan een touwtje? COEDIRMAN dreigt een beroemd man te worden. Dat ben je toch zeker wel, als een heel kabi net gl eenige dagen doktert aan een tegenspraak van wat je ge zegd 'hebt. En nu is er iets los gekomen: minister Sjarifoedin heeft afgekondigd, dat Soedirman toen hij zeide, dat er tot het uiterste gestreden moest worden, niet bedoeld heeft te zeggen, dat er „gestreden" moest worden. Hij bedoelde zeker ganzeborden of zoo iets en nu kan de C. G. tee kenen, als het republikeinsche parlement gesproken heeft, over 3 weken. Intusschen komt generaal Spoor per vliegtuig „spoorslag" naar Nederland, om over dat gan zeborden te praten, en dus zullen we spoedig weten, wie er nu eigenlijk „in de put" zit. Romme, die een en ander van Gerbrandy recht zette hoopte nog altijd dat er een eensgezinde nationale krachtsinspanning voor deze na tionale zaak zal komen. De opti mist! HET ZIET ER NAAR UIT, dat een nieuwe vorstperiode is in getreden. Strenger, fanatieker, gevaarlijker dan de vorige, vroeg ingevallen ijswinter, die onze benauwde kolenpositie al aan 't wankelen bracht. Maar ondanks de dreiging dat we let terlijk èn figuurlijk "in de kou komen te zitten" er zal ge_ schaatst worden. Geschaatst èn "schoongereden" Het is onvallomj, dat juist in het Westen van ons land het speci_ fieke ''Schoonrijden" "meest be waard is gebleven en dat vooral Noord-Holland zulke uitsteken, de rijders heeft opgeleverd Ge volg van veelvuldige beoefening in de Ssv^reenigingen als b.v. Anna raulowna, Nieuwe Nie_ dorp; Kolhorn, De Deemster, AlkmaarHeiloo, enz. Wij zijn dan ook den bekenden specialist jurylid enz. den heer I.. P. Trouw te Den Haag dankbaar voor de bereidwilligheid om voor onze lezers-schaatsenrijders en voor hen die 't willen worden, een duidelijke uiteenzetting te geven, hoe fleze mooie sport nu eigenlijk beoefend moet worden want; schoonrijden en schoon rijden is twee! Mijn vader was heel streng, ik kreeg dan ook mijn schaatsen pas terug, toen ik hem beloofd had bui- tenover te leeren rijden. En ik heb {lie belofte gehouden. Gemakkelijk ging dat niet, want niemand gaf me eenige aanwijzing hoe dit op de ge makkelijkste manier te leeren. Hoe het niet moest. Ik reed dus buitenover en keek hoe de boeren van ons dorp dat de den en zoo reed ik ook na een paar winters „beentje over". U kent dat wel: kromme beenen, een veel te forsche afzet, en het vrije been flink hoog opgelicht en ver voor het rij dende been gebracht. De schouders met den slag meegedraaid, met elke streek ongeveer een halve, vaak een driekwart, cirkel op het ijs trek kend. We zien ze nog steeds, deze rijders, vaak nog met de handen in de zak en een branie-achtige uit drukking van: „wie doet me wat?". O, als ze eens wisten, hoe leelijk dat is. Ik wist het ook niet en vond Een warm wollen vest is in ons landje met zijn wisselvallig kli maat een onontbeerlijk klee- dingstuk voor iedere vrouw. Degenen, die er zelf een willen breien, vinden hierbij een uit stekend model, dat ook zeer geschikt is voor wat zwaardere figuren. Het onderste gedeelte en de zakken zijn uitgevoerd in trjeotsteek. Dan volgen op taille hoogte ongeveer 7 cm. steeds afwisselend 2 r. 1 av.; vervol gens een gedeelte 5 r. 1 av. en tot slot het schouderpasje weer 2 r. 1 av. Ook de mouwen heb ben een boord en pasgedpelte in 2 r., 1 av.-patroon. (Meteor) me een heele piet, totd^ ik in Rot terdam verloofd raakte, en mijn meisje eens zou l^ten zien hoe ik rijden kon! „Noem je dat mooi? Ik vind het .maar heel leelijk; neen, dan moet je dien meneer eens zien, dat is pas rijden!" Dat was een be hoorlijke koude douche zoo midden in den winter! En wat zag Ik: een echte sthoonrijder! Natuurlijk vond ik het eerst erg leelijk en stijf. Wat wist ik van schoonrijden en wat wist ik van het mooie ervan? Maar toch gipg ik heimelijk njijn slag wijzigen en was erg in mijn nopjes dat na gpn paar dagen, toen mijn meisje weer op het ijs kwam, ze me zei, dat ik al veel jietter reed. Het zou ecjiter ijog eenige jaren duren voor ik in aanraking kwam met een wedstrijdrijder, en die heeft rpe toen de finesses bijgebracht. Nu wil ik in de volgende regels trachten daarvan ook een en ander mede te deelen. Leeren zooals 't hooft. Ik ga uit van de veronderstelling dat U wel kunt rijden, doch niet op den buitenkant van de schaats. U bent natuurlijk met dit resultaat niet tevreden en wilt buitenover leeren rijden, om dan daarna het schoonrijden in de perfectie te lee ren. Natuurlijke aanleg is wel een belangrijke factor, maar de noodige durf en geen angst voor vallen brengen u al heel ver. Buitenoverrijden is eigenlek slechts een evenwichtskwestie. Verliest ge wel eens Uw even wicht, laat U dan met ontspan nen spieren en losse gewrichten vallen, dan komt U heusch niet hard neer en een volgende maal bent U er niet bang meer voor. Vooral geen krachtsinspanning bij het afzetten. En nu gaan we beginnen. Er zijn veel wegen, dje naar Rome leiden en dus is er ook meer dan één ma nier om buitenover te leeren rijden. Eerstens kunt U een bekende vra gen, U letterlijk de hand te reiken bij uw eerste pogen. Geef uw helper de rechterhand, plaats yw rechter- schaats met den buitenkant van het ijzer op het ijs, zet af met den binr- yenkant van de linkerschayts, niet met de punt. Wen dit van hét begin af aan: met het midden van het ijzer. De knie van het rechterbeen iets gebogen en het liehaam iets voorover en naar rechts hellend. Trek de linkervoet bij, wéér afeet ten vóór uw va„art uit is en zoo en- kee malen herhalen. U rijdt dan on geveer een cirkel naar rechts, om uw helper heen. Doe hetzelfde links. Een andere magiër Een andere magiër: begin weer als boven, nu echter niet de linker, voet naast de rechter gjaatgegd, maar ervóór ep. zoo, dat hef linker been het rechter kruist: het z.g. overstappen. Het lichaamsgewicht gaat nu over op het lichtgebogen linkerbeen, waarmee men een kleip boogje binnenwaarts beschrijft op den binnenkant van het ijzgr. Het lichaam blijft naar rechts overhel len. Nu weer de» rechtervoet met den buitenkan); van de schaats op het ijs plaatsen, links afzetten, weer met het linkerbeen overstappen en- zoovoorts. Zoo wordt dus met klei ne streken een cirkel "naar rechts gereden, bestaande uit kleine boog. jes rechts bujtenover en links bin- nenover. Daarna dezelfde oefening met de linkerschaats buitenover, rechts afzetten en overstappen, dus een cirkel links. Is dit ook gelukt, probeer dan een stukje te rijden met om beurten rechts en links bui tenover, zonder overstappen dus. U zult nu vanzelf wel voelen, dat Uw lichaam beurtelings rechts en links moet overhellen. Boven aangegeven wijzen van leeren buitenoverrijden zijn slgchts bedoeld, als eenvoudige richtlijnen- Het is natuurlijk niet strikt noodig het zoo te leeren. Doe zooals U het beste lijkt. Wen U er van het begin af aan de voet waarmee U afzet, de z.g. speelvoet, niet vóór uw rij dende voet, de standvoet, te bren gen, maar ernaast. Hierover in ons tweede artikel waarin we zullen trachten U het schoonrijden tot in de perfectie te leeren meer. (Slot volgt). Den Haag. L. P. TROUW Onbevangen, zooals kinderen kunnen zijn, maar niet geheel zonder schroom, betraden 15 kin deren, allen slachtoffertjes van den oorlog uit Amsterdam, de voor volwassenen al indrukwek kende gangen van het Paleis op den Dam te Amsterdam. Voor de dreumessen scheen de tocht door dezg gangen een wandeling door een sprookjespaleis, dat zij slechts kennen uit de verhalen der ver pleegsters van het kinderhuis. De oudste was 15, de jongste 2 jaar. Voor vijftien hulpelooze kin deren, velen uit de Jordaan, verwaarloosd en aan hun lot overgelaten en tenslotte sa mengebracht in een kinder huis, openden zich niet alleen de deuren van het Paleis, maar ook het koninklijk hart van onze vorstin. H.M. de Koningin heeft deze van den ondergang geredde kinderen, die nimmer den zegen van een ouderlijk huis zullen kennen, als een moeder ontvangen. Zij heeft daarmede als eerste ge loond op welke wijze het ver zoek, gericht in Haar Oude jaarsavondrede tot het Neder landsche volk, kan worden opgevolgd. In een kamer van het Paleis werden de kinderen, begeleid door den directeur der Stichting ,.Wees een zegen", den heer Dijk stra, den voorzitter den heer Peters en drie verpleegsters, binnengebracht. Enkele oogen- blikken daarna trad H.M. bin nen, reikte de begeleiders de hand en begroette ieder kind af zonderlijk. De 4-jarige Appie Seheffer, een jochie uit de Jor daan, dat in volkomen uitgepu+- ten en verhongerden toestand 2 jaar geleden nog gered kon wor den, viel de eer te beurt H.M. een bouquet bloemen te overhandi gen, een taak, waarvan hij zich met Jordaansche slagvaardig heid kweet. Voor directeur Dijkstra waren het de mooiste oogenibiikken van zijn leven, een vorstelijke beloo- ning voor zijn menschlievend werk. Eenvoud kenmerkte hef be zoek. Geen overdaad. Gezonde Nederlandsche chocolade mgt stukjes tuïbgnd werd hen voor gezet, daarmee bereikte H.M. juist d€ grens der kinderlijke verbeeldingskracht. Het koste lijkste gefbak zou op de kiitder- tongietjes niet vluigger zijn ge smolten. Een uur later schuifelde het rijtje dwergen de trappen van het Paleis af en keerde overge lukkig naar de kinderhuizen in Amstelveen en Bloemendaal terug. Eenigen tjjd geleden kwam te Bergen op Zoom een ernstige knoeierij met broodbonnen aan het licht, waarbij burgers en militairen betrokken bleken. De bakker, die de broodleveran- tie had voor het in Bergen op Zoom gelegerde garnizoen, van 8. noteerde regelmatig een belangrijk hooger aantal brooden dan hij afleverde. Dit kon slechts geschie den met medewerking van mili taire instanties met de fourage be last. Zoo werden niet alleen vrij aanzienlijke bedragen extra ver diend men spreekt van duizen. den guldens, doch hierdoor kwam de bakker ook in het bezit van meel, dat hij voor clandestiene leveringen aanwendde. Verschil lende militairen hebben in de winst gedeeld. Opmerkelijk is echter, dat zij over het algemeen van deze bedragen extra'tjes aan kochten voor d'e manschappen. Bakker van B. is tenslotte zoo_ danig in moeilijkheden geraakt, dat hij op een gegeven moment geen meel rgper in voorraad had, toen hij brood moest levgren. De boekhouder,, van^den.. bakker heeft aan de clandestiene ^pfacfrj- ken meegeholpen. pQj;i„. verkomt broódbonnen aan een juffrouw, die op haar beurt de waardevolle pa piertjes naar Putte bracht, waar een bakker clandestien brood aan Belgen leverde. Er zijn in tal van Nederlandsche plaatsen arrestatie® verricht. li I

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 3