Nieuw Benedictus - voorbeeld voor onzen tijd Geen eensgezindheid over het bestuur van het Ruhr-gebied Gratierecht in de Tweede Kamer Scheepsramp in China Communisten bedreigen de toekomst van de Repubiiek Voor Alkmaar en omgeving Recht en Barmhartigheid Politieke delinquenten en doodstraf Zijn licht schitterde toen de beschaving bedreigd werd Pauselijke encycliek uitgevaardigd Teekenen onder druk BEVIN CONTRA Duitschland gebruikt meer steenkool dan Frankrijk HoofdredacteurH. N. Smits, rayonredacteur: Fr. Otten. Directeur: E. J. M. Stumpel Abonnementsprijs 3-40 per kwartaal; 1.20 per maand; incl. incasso. Adv.-pr. p. editie 13 c. p. mm.; minimum 2.50; in alle edities 26 c. p. mm.; minimum 4.-; Fam-ber. 20 c. p. mm.; in ale edities 30 ct. Buiten God is 't nergens veilig Vondel VRIJDAG 21 MAART 1947 42e JAARGANG - NUMMER 11182 BUREAUX: ALKMAAR: Langestraat 42 A, Tel. 2046 fadmO. 2047 (red.), K 2200. HOORN: Draafsingej 59. Tel. 4243 (K 22901 2 lijnen. DEN HELDER: Weststraat 80, Tel. 2383 (K 2230). SCHAGEN: Molenstraat 52, Tel. 459 (K 2240) Bank: Noorderbank Rudolf Hoess, ex-nazi-comman- dant van het beruchte moord kamp Auschwitz, waar vier millioen personen werden ver gast gedurende den oorlog, verklaarde tijdens zijn terecht zitting voor het opperste natio naal gerechtshof te Warschau: „ik ben verantwoordelijk voor al degenen, die gestorven zijn". Hij verklaarde verder, dat Himmler den dood van 7 mil lioen Joden in het kamp Ausch witz bevolen had. Drie millioen zijn daar gestorven voor het einde van den oorlog. Nu ook in een recente radio voordracht en in de jongste ka merdebatten over het probleem van de politieke delinquenten opnieuw het misverstand over de verhouding tusschen rechtvaar digheid en barmhartigheid tot uiting is gekomen, wordt het tijd van ons standpunt uit even op een belangrijk onderscheid te wijzep.. Men hoort van verschillende kanten, en ook in --onzen eigen kring schijnt die opvatting wel te leven, dat het goed is, om de barmhartigheid in de rechtsbe- deeling haar aandeel te geven, maar dat het toch in de eerste plaats om de rechtvaardigheid moet gaan. Anderen gaan nog verder en betoogen: geen barm hartigheid, maar rechtvaardig heid. Alsof er tegenstelling tus schen deze twee bestaat. Maar dat is niet waar! In het maatschappelijke leven, dus ook in het rechtsleven, is naast de rechtvaardigheid de liefde noodig, die do grondslag van de barmhartigheid is. Deze twee deugden vormen trouwens geen tegenstelling. Dr. A. Corne- iissen zei er indertijd dit van: „Rechtvaardigheid en liefde sluiten elkaar niet uit, doch ver houden zich tot elkaar als het minder tot het meer volmaakte, als fundament tot koepel. Ieder van beide is noodig, maar ook noodig is, dat zij elkander aan vullen. Petrus' vraag, hoe vaak men zijn naaste moet vergeven, wellicht zevenmaal, beantwoord de Christus door het nadrukke lijke: zeventig maal zeven maal. Wat Petrus zei, was een vraag van recht, wat Christus zei, was het antwoord van de liefde". Zoo is het ook in het vraagstuk van de berechting der politieke delinquenten in het algemeen, en van de kwestie van gratie en doodstraf in het bijzonder, hoe zeer men ook kan meenen, dat de toepassing van de beginselen van tijd, plaats en omslandighed- afhangt. Nu de-ze kwesties zoozeer in t brandpunt van de belangstelling staan, mag bij de beoordeeling van de verschillende standpun ten dit toch niet over het hoofd worden gezien: boven de recht vaardigheid staat de barmhartig heid, welke zich over de zwak heid en misdaad neigt en daarom in geheel bijzondere mate een deugd der Overheid genoemd wordt. Het gezag, dat genade voor recht laat géiden, doet aan de rechtvaardigheid niet te kort, want, zoo heeft ook Sint Thomas uitdrul^kelijk verklaard, de barm hartigheid heft de rechtvaardig heid niet op, maar zij is veel meer de volheid der gerechtigheid! Commandant Zeemacht reikte huldeblijken uit De commandant Zeemacht, schout bij nacht J. A. Gauw, heeft Woensdag op het voorter rein van de kazerne van den mijnenopruimingsdienst te Lei den huldeblijken uitgereikt aan drie officieren, vier onderoffi cieren en vijf korporaals en- manschappen van den mijnen opruimingsdienst die zich inder tijd bijzonder verdienstelijk hebben gemaakt bij het herstel van den haven van Rotterdam. WOOR HET WETSONTWERP van Minister van Maarse- veen, dat de berechting van po litieke delinquenten bedoelt te versnellen, bestend Donderdag middag in de Tweede Kamer hoofdzakelijk belangstelling van de zijde der deskundigen, 'n Telling bleef zelfs onder de twintig leden. De rest van de Kamer had blijkbaar Indiëzor- gen aan het hcofd. De specialis ten namen ruimschoots den tijd voer hun beschouwingen. Alge meen was de waardeering voor dezen bewindsman, die eindelijk eens vaart achter de zaak zet. De Communist Mr. Stokvis maakte hierop echter een uit zondering. „Hinkend en struikelend gaat het bizonder strafrecht op allerlei kron kelwegen voort" aldus zijn betoog en vooral het barmhartigheid voor recht laten gelden maakte zijn wre vel gaande. Ook de delinquenten zelf zouden hierop niet gesteld zijn. Mr. Stokvis had zelfs brieven ont vangen waarin stond: „Berecht ons, fusilleer ons, maar bespaar ons Uw barmhartigheid"! Een sterk verhaal waarom de Minister niet kon nala. teii te glimlachen. Bij latere wijziging heeft de Mi nister nu ook in het ontwerp opge nomen, dat ten aanzien van dood vonnissen straks altijd het recht van cassatie zal bestaan. Mr. Donker (P.v.d.A.) juichte dit toe; ook al be hoeft men het biet waarschijnlijk te achten (Jat in die gevallen de uit spraak in cassatie anders zou heb ben geluid, feit blijft toch dat tot nu toe twee executies hebben plaats ge had zonder dat de betrokkenen het recht hadden in cassatie te gaan Mr. Terpstra (A. H.) achtte ook ten aanzien van langdurige vrijheids straffen het recht van cassatie ge- wenscht. Het gratiebeleid. Mr. Donker bleef het niet juist achten, dat de mogelijkheid van gratie wordt gebruikt om het aantal doodvonnissen te beperken. Hij wil de een correctief in het biz. straf recht zelf opnemen. Voor de verwe zenlijking van deze gedachte ver wees hij naar de rechtsspraak in tijd van oorlog, waarbij vóór een dood vonnis bepalend is of de betrokkene een gevaar voor den veiligheid van den Staat oplevert. Mr. Terpstra voelde echter niets voor deze sug gestie. Niet de gepleegde daad maar de veiligheid van den Staat zou dan nog in het geding zijn. Ook Mr. Sassen (K.V.P.) kwam deze oplossing niet gewenscht voor. Het vergeldingselement gaat op deze wijze geheel teloor en voorts wees hij er op, dat de vijand zich niet en kel aan den Staat, doch ook aan de zielen van de menschen heeft ver grepen. Dat het gratierecht niet ge bruikt zou mogen worden op de wijze als door Mr. Donker was gecritiseerd, ontkende de katho lieke afgevaardigde. Het gratie- recht heeft reeds lang het ka rakter van vorstelijk gunstbe toon verloren, en in tegenstel ling met de amnestie kan het uitstekend gebruikt worden om een geval op zijn individueele merites te beoordeelen. De positie der Indische ambtenaren Het lid der Tweede Kamer, de heer Hacke, heeft aan den minis ter van binnenlandsche zaken, tevens minister-president, schrif telijk de volgende vragen gesteld: Is het juist, dat degenen, die, om welke reden dan ook, ontslag nemen uit den dienst als Indisoh ambtenaar, zonder dat dit de in stemming heeft van den minister van overzeesche gebiedsdeelen, in Nederland uilgesloten worden van het verkrijgen van staats-, pro vincie- of gemeentebetrekkingen? Mr. Sassen erkende gaarne de zware verantwoordelijkheid, die hier in geweten op den bewindsman drukt. Ook Mr. Terpstra had van huis uit zijn eerbied voor het gewe ten meegekregen, deze A.R. afge vaardigde had zich toch echter gaar ne nader ingelicht gezien over de aard van de gewetensbezwaren waarop de minister in de Eerste Kamer doelde. Mr. Donker stond in deze het meest ver van den be windsman af. Hij erkende, dat de minister verantwoording aan de Kamer voor het gratiebeleid kon entgaan door zich bij de Grondwet te beroepen op het staatsbelang. On bevredigend voor den afgevaardigde bleef dan echter, dat aldus een stuk beleid aan de controle der Volks vertegenwoordiging ontsnapte. De ontvluchtingen Mr. Sassen, die zich in het alge meen verheugde over de rechts waarborgen, die dit ontwerp geeft, noemde in het bizonder het belang van het toegankelijk worden van de dossiers voor de raadslieden. Over de ontvluchtingen was hij minder tevreden en hij vroeg in dit verband of het juist was, dat thans reeds 750 politieke delinquenten zonder ver lof zich een domicilie buiten de kampen hebben gekozen. Om zes uur werd de zitting geschorst. SJANGHAI, 21 Maart (Reuter) Op ongeveer 160 km. afstand van de haven Amoy in Zuid- China is het korvet Foepo, dat Engeland onlangs aan de Chi- neesche marine heeft geschon ken, in botsing gekomen met het Chineesche koopvaardij schip Haimin. Naar verluidt is het korvet gezonken. Men vreest, dat meer dan 160 offi cieren en matrozen bjj deze ramp den dood hebben gevon den. REÜNIE R.K. UNIVERSITEIT Zaterdag en Zondag 10 en 11 Mei a.s. zal te Nijmegen de twee de algemeene bijeenkomst ge houden worden van hen, die hun universitaire studies te Nijmegen gemaakt hebben. De rector mag nificus, mr. prof. dr. Alph. Mul ders, zal de reünie openen. Prof. dr. J. J. M. van der Ven zal een algemeene rede houden over „de geestelijke vernieuwing" van West-Europa. De wetenschappelijke disputen zullen hun afzonderlijke bespre kingen houden. Het presidium van den reünisténraad is voor- loopig gevestigd Wilhelminasingel 13 te Nijmegen. Nederland op de Leipziger Messe In het ministerie van econo mische zaken te 's-Gravenhage heeft kol. H. van der Vaart, hoofd van de economische af- deeling van de Nederlandsche militaire missie te Berlijn aan persvertegenwoordigers enkele mededeelingen gedaan betref fende de Nederlandsche deelne ming aan en de verkregen re sultaten van de Leipziger Mes- se. De langdurige voorbereidin gen van Nederlandsche zijde leverden vruchtbaar resultaat op. De Nederlandsche zakenlie den zijn dan ook niet voor niets in Leipzig geweest. Samenvat tende was kol. van der Vaart van meening, dat het belang rijkste gevolg van de Leipziger Messe voor ons land is, dat het zoo zeer gewenschte handels contact tusschen de Russische zóne en ons land weer tot stand is gekomen. Binnenkort kunnen handelsbesprekingen tusschen Rusland en Nederland worden verwacht. Weer een drieling geboren In het gezin Spoelstra te Sneek is hedenmorgen een drieling geboren. De toestand van de moeder en de drie geborenen is goed. Ter gelegenheid van het veer tiende eeuwfeest van den sterfdag van den H. Benedic tus, heeft Z. H. Paus Pius XII de encycliek „Fulgens Radia- tur" uitgevaardigd, waarin o.m, uiteengezet wordt, hoe deze heilige in de donkere en bewogen tijden waarin hij leefde de Waarheid ondervond van Christus belofte: „Ik zal met ulieden zijn tot aan de voleinding der wereld". De Paus zegt dan, dat deze woorden in den loop der eeuwen hun beteekenis niet verloren hebben en dat in de donkerste tijden, toen niet alleen het be staan van de kerk, maar ook die van de politieke en menschelij- ke beschaving bedreigd werd, 't licht van den Heiligen Benedic tus schitterde. Het romeinsche rijk, dat tot grooten roem en verspreiding over talrijke volken was geko- Ruys en Palai* naar de Republiek Naar wij vernemen, zijn ,_de leden van de Tweede Kamer der Staten-.Generaal, Ruys de Bee- renbrouck en Palar voornemens zeer binnenkort gezamenlijk een reis te maken door het gebied van de Republiek. Telefoon-employé's in de V. S. willen staken Het nationale vakverbond van employe's van Amerikaansche telefoonbedrijven heeft bekend gemaakt, dat na 7 April mis schien een staking zal worden afgekondigd, waarbij 200.000 employe's zullen zijn betrokken. De eisch is een loonsverhooging van 12 dollar per week. Tien volkswagens, de eersten in Nederland, welke door de Britsche autoriteiten zijn toegewezen aan het Commissa- riaatGeneraal voor de Economische Belangen in Duitsch land. De wagentjes kosten 2300.en zijn uitgerust met een liggende 4-cylinder motor, die achterin is ingebouwd. Op de plaats, waar bij andere wagens de motor zit, in de neus, bevindt zich de benzine-tank. De wagens zullen voor eerst nog niet voor particulieren beschikbaar komen. De productie in de fabriek in de Britsche zóne van Duitschland, is nog niet bijzonder groot en dan zijn er de deviezen nog! men, ging ten onder in de wes- tersche landen. De encycliek gaat dan uitvoerig in op hetgeen St. Benedictus vqor het herstel van de kerk en d,a wereld heeft gedaan en hoe hij door zijn pre diking en door die van zijn leerlingen de barbaarsche volks stammen de christelijke cultuur bijbracht. Hij stichtte tot dit doel een*orde, waaraan de evange lische volmaaktheid ten grond slag lag en hij was zoo geluk kig zeer velen met hem te zien vereenigen, zoodat hij een 12-* tal kloosters kon stichten. Maar er stak weldra een storm van afgunst tegen hem op, waardoor hij genoodzaakt werd naar het zuiden te trekken waar hij het beroemde „Monte Cassino" sticht te, dat zijn voornaamste ver blijfplaats werd. Van hier uit werkte hij aan de beschaving der volkeren, die hij tot de waarheid bracht. De H. Vader spoort de geloovigen aan, dit voorbeeld na te volgen en Hij wijst er op, dat men God niet alleen dient te aanbidden en te ver eeren, maar men dient Hem lief te hebben als een Vader. Bij een groot deel van de menschheid is deze liefde verflauwd en met grooten hartstocht zoekt men eerder de aardsche dan de hemelsche goede ren. Uit de liefde tot God moet die tot den naaste ontstaan, onverschil lig tot welke natie of maatschappe- lijken stand deze behoort. De ency cliek besluit met een oproep tot herstel van het klooster Monte Cassino. VEEL BELANGSTELLING zal er zijn voor de verklaring, welke de regeering heden in de Tweede Kamer over het pro bleem van Indië zal afleggen. Er zal vooral van de zijde der oppositie wel weer heel wat in het midden gebracht worden en de regeering zal nog wel een en ander op te helderen hebben, ook voor de partijen, die het ka binet steunen. Met name is niet tegen te spreken, dat de beslis sing, die de regeering nu geno men heeft, kwalijk in overeen stemming schijnt te zijn te bren gen met de uitspraak van de Tweede Kamer, zooals deze in de motie-Romme-v. d. Goes van Naters is gedaan. Wii zijn be nieuwd te ftooren, welke oplos sing de Regeering daarvoor heeft. Om te beginnen kunnen wij dankbaar zijn voor de scherp zinnige houding van prof. Rom- me, die aanstonds na de mede- deeling van de komende Regee- ringsverklaring ingreep en zei: niet de volgende week, maar zoo gauw mogelijk. En zoo gebeurt het vandaag. Wat het voordeel geeft, dat de geruchten en voor barige commentaren niet te lang meer vrij spel zullen heb ben. Zoo verspreidt Reuter beschou wingen van zijn bijzonderen cor respondent uit Batavia, Graham Jenkins, waaruit zou moeten wor den afgeleid, dat de beslissing van de Regeering, om te teekenen, onder druk is genomen. Van Mook en de C.G. zouden gedreigd heb ben met aftreden, als er, na de gebeurtenissen bij Soerabaja, niet dadelijk besloten werd tot teeke nen over te gaan. De juistheid van dit gerucht schijnt betwijfeld te mogen worden. Deze Reuter-man vertelt verder, dat de opdracht tot teekenen op het critieke mo ment kwam, omdat er anders oorlog met de Repoebliek was uit gebroken, na de order die gege ven is tot den opmarsch naar Modjokerto. Maar die order kwam (zie vervolg pag. 2, zesde kolom) Een bruidspaar uit Urk liet zich te Bussum in den echt verbin den. Het bruidspaar met de fa milieleden, allen in Urker klee derdracht, trokken natuurlijk groote belangstelling. DE MOEILIJKHEDEN IN FRANKRIJK Zaterdag stemming over de motie van vertrouwen Tijdens het debat in de Fran- sche Nationale Vergadering over het verleenen van cre- dieten voor den oorlog in Indo-China, betoogde de pre mier, Ramadier, dat de com munisten de toekomst van de vierde Fransche Republiek ernstig zouden bedreigen, in dien zij voornemens bleven om hun stem aan de militaire credieten voor Indo-China te onthouden. Ramadier sprak echter zijn waa*"deering uit over de vastbeslotenheid .van den communistischen vice- premier Thorez en zijn vol gelingen om de Fransche be langen te beschermen. Tevoren, bij <ïe opening van Ijet debat, zeide Duclos (communist), dat de onthouding der commu nisten van stemming bij de Woensdag ingediende motie van vertrouwen in de regeeringspoli- tiek inzake Indo-China meer be- teekende dan alleen een negatief besluit tegen de regeering: het was een bevestiging van hun overtuiging, dat Frankrijk zijn politiek in het Verre Oosten moet wijzigen. Vervolgens werd de orde verstoord door interruptie van communistische zijde, toen een MRP-lid voorstelde om voor 839 millioen francs militaire uit rusting in Engeland Ie koopen. Ramadier begon hierna met zijn korte maar vurige rede. Toen hij, langs den rand van het podium loopende, vlak boven de communistische afgevaardig den was gekomen, sprak hij van man tot man de woonden: „Indien gij u van stemming blijft onthou den, zult gij de toenemende schei ding in de Kamer van commu nistanti-communist niet alleen handhaven, maar nog vergrooten een scheiding, die wij (hierbij gebaarde Ramadier naar zijn eigen socialistische volgelingen en de rechtsche afgevaardigden) steeds getracht hebben te vermij den". Alle aanwezigen, uitgezonderd de communisten, die onbewogen bleven zitten, verhieven zich jui- DUITSCH OFFICIER OP DE „JOHAN DE WIT" Deed zich voor als Joodsch x emigrant Onder de ruim zevenhonderd Joodsche vluchtelingen, die kor telings aan boord van de „Johan de Wit" in Sydney (Australië) aankwamen, bleek zich een voor malig Duitsch vlootofficier en commandant van SS-bewakers te bevinden, in gezelschap van zijn vrouw. Beiden waren in het bezit van immigratie-vergunning Door Joden aan boord van het schip werd de man echter herkend. Het echtpaar wordt door de „Johan de Wit" mee terug naar Neder land genomen. chend van hun zitplaatsen en ga ven door luid applaus hun in stemming met de woorden van Ramadier te kennen Ramadier besloot met een pleidooi voor een stemmige goedkeuring van de voorgestelde credieten „om de eenheid van het land te handha ven". Duclos antwoordde Ramadier: „Ook ik spreek, om uw woorden te gebruiken, mijnheer de voor zitter, „van man tot man". Indien gij zegt, dat onze actie het einde van Frankrijk zou beteekenen, zeg ik: Neen. Frankrijk kan niet zoo gemakkelijk verdwijnen". Nadat Ramadier nog had mede gedeeld, datf hij de stemming als een motie van vertrouwen in de regeering zou beschouwen, werd de vergadering tot Zaterdagmor gen verdaagd. Men verwacht, dat dan ook de stemming zal worden gehouden en bet voorstel voor de credieten in zijn geheel in stemming zal wor den gebracht. Aan het eind van zijn rede voering zeide Ramadier: „Daarom vraag ik om een motie van vertrouwen". Deze woorden gingen echter in de luide toejuichingen van zijn eigen aanhangers verloren. Men houdt het voor bijpa zeker, dat Ramadier zal af treden, indien de communis ten, de sterkste partij in de regeering, voor de tweede maal in deze week hun stem onthouden aan de motie van vertrouwen. DE LADING VAN „BEHRMAN" DE Tweede oproep tot boycot Op Maandag 24 Maart zal 'n zitting van het landgerecht wor den gehouden, waarop de van waarde verklaring van de vor dering door het Nederlandsch- Indisch beheersinstituut, op de lading van de Martin Behrman gedaan, zal behandeld worden. De bemanning van de „Behr man" heeft Donderdag haar op roep aan de „National Maritime Union of America" tot boycot van Nederlandsche schepen her haald. De voorraden aan versch voed sel van de bemanning zijn uit geput en zij heeft reeds aan den Amer. consul-generaal te Bata via om nieuwe voorraden ver zocht. Van officieele Nederlandsche zijde werd heden medegedeeld, dat het lossen van de lading van de Martin Behrman volgende week zal voltooid zijn. Volgens de „New York Herald Tribune" zal het New-Yorksche Philharmonisch orkest onder lei ding van Leopold Stokowski de zen zomer een tqurnee door Euro pa maken. IN DE DONDERDAG gehouden vergadering van de Groote Vier verklaarde de Fransche Premier Bidault, dat het Ruhr-gebied, naar zijn meening, zoo spoedig mogelijk, zelfs nog tijdens de Britsche bezetting, onder speciaal geallieerd bestuur moest wor den gesteld. Dit voorstel werd echter bestreden door Bevin, de Engelsche minister van buitenlandsche zaken. Bidault ging verder met de aan dacht te vragen voor de Duitsche steenkool. Reeds 15 maanden lang ging de stijgende steenkoolproductie in het Ruhrgebied gepaard met een verhoudingsgewijze vermindering van den uitvoer. Men zou kun nen zeggen, dat het Duitsche steenkoolverbruik per hoofd en per jaar momenteel grooter was dan iri Frankrijk. „Wij hebben nooit gevraagd, een vaststaand cijfer voor den export vast te stellen, veeleer willen wij over eenstemming bereiken over een soepele formule, die aangepast kan worden aan den graad der productie en rekening houdt met de behoeften der Duitsche eco nomie. Verre van te wenschen, dat Duitschland een blok aan het been van den belastingbetaler der bezettende mogendheden moet worden, houdt Frankrijk het niettemin voor mogelijk, de Duit sche betalingen aan het buiten land en de behoeften van dë ge allieerde landen aan steenkool met elkaar in evenwicht te bren gen." Bidault verzooh: om een scher per toezicht op de verdeeling van steenkool, energie en staal in Duitschland. Een scherpe controle zou een meer doeltreffende rege ling van het verbruik en een ver hooging van den uitvoer inhou den, zonder dat het peil der Duit sche industrie daardoor zou wor den aangetast. Volgens Bidault waren de distributiebureaux niet geheel voor hun taak berekend, eischten de Duitsche verbruikers te veel en werden zondd: twijfel groote hoéveelheden op onwettige wijze aan de distributie onttrok ken. Dit bewees volgens Bidault, dat een groolere hoeveelheid steen kool zou kunnen worden uitge voerd en minder dollars zouden kunnen worden uitgegeven. Frankrijk zou zich niet verzet ten tegen een wijziging van het in Maart 1946 overeengekomen peil voor de Duilsehe industrieën, onder twee voorwaarden: aHet herstel van de Duitsche industrie zal niet tot gevolg mo gen hebben, dat de slachtoffers van Duitschland zich niet in hun dringende behoeften aan steen kool kunnen voorzien; b. het opvoeren van het in_ dustrieele potentieel van Duitsch land mag geen gevaar voor her bewapening vormen. Bevin voerde na Bidault het woord. Hij was van oordeel, dat Bidault's voorstellen tot verdere bespreking door de plaatsvervan gers van de economische eenheid en het opvoeren van het indus. trieele peil, bij voorbaat de moge lijkheid uitsloten om tot een of andere oplossing van de kwestie te geraken. Bevin achtte een objectieve be studeering van de voorstellen, zonder ze voor een bestudeering in de toekomst te bestemmen, het beste. Hij verzette zich nogmaals tegen een speciaal bestuur voor het Ruhr-gebied. Het betrof hier niet alleen een economische maar ook een poli tieke kwestie. Molotof zeide, dat hij niets had toe te voegen aan zijn vooraf gaande verklaringen, nadat hij die van Bidault vernomen had. Marshall zou Bidault's verkla ringen nauwkeurig bestudeeren. Het probleem van de steenkool distributie zat vol voetangels en klemmen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 1