Nieuw
Benedictus - voorbeeld voor onzen tijd
Geen eensgezindheid over het bestuur
van het Ruhr-gebied
Gratierecht in de Tweede Kamer
Scheepsramp
in China
Communisten bedreigen
de toekomst van de Repubiiek
Voor Alkmaar en omgeving
Recht en
Barmhartigheid
Politieke delinquenten en doodstraf
Zijn licht schitterde toen de
beschaving bedreigd werd
Pauselijke encycliek
uitgevaardigd
Teekenen
onder druk
BEVIN CONTRA
Duitschland gebruikt meer steenkool
dan Frankrijk
HoofdredacteurH. N. Smits,
rayonredacteur: Fr. Otten.
Directeur: E. J. M. Stumpel
Abonnementsprijs 3-40 per
kwartaal; 1.20 per maand;
incl. incasso. Adv.-pr. p. editie
13 c. p. mm.; minimum 2.50;
in alle edities 26 c. p. mm.;
minimum 4.-; Fam-ber. 20 c.
p. mm.; in ale edities 30 ct.
Buiten God is 't
nergens veilig
Vondel
VRIJDAG 21 MAART 1947
42e JAARGANG - NUMMER 11182
BUREAUX:
ALKMAAR: Langestraat 42 A,
Tel. 2046 fadmO. 2047 (red.),
K 2200.
HOORN: Draafsingej 59. Tel.
4243 (K 22901 2 lijnen.
DEN HELDER: Weststraat 80,
Tel. 2383 (K 2230).
SCHAGEN: Molenstraat 52,
Tel. 459 (K 2240)
Bank: Noorderbank
Rudolf Hoess, ex-nazi-comman-
dant van het beruchte moord
kamp Auschwitz, waar vier
millioen personen werden ver
gast gedurende den oorlog,
verklaarde tijdens zijn terecht
zitting voor het opperste natio
naal gerechtshof te Warschau:
„ik ben verantwoordelijk voor
al degenen, die gestorven zijn".
Hij verklaarde verder, dat
Himmler den dood van 7 mil
lioen Joden in het kamp Ausch
witz bevolen had. Drie millioen
zijn daar gestorven voor het
einde van den oorlog.
Nu ook in een recente radio
voordracht en in de jongste ka
merdebatten over het probleem
van de politieke delinquenten
opnieuw het misverstand over de
verhouding tusschen rechtvaar
digheid en barmhartigheid tot
uiting is gekomen, wordt het tijd
van ons standpunt uit even op
een belangrijk onderscheid te
wijzep..
Men hoort van verschillende
kanten, en ook in --onzen eigen
kring schijnt die opvatting wel
te leven, dat het goed is, om de
barmhartigheid in de rechtsbe-
deeling haar aandeel te geven,
maar dat het toch in de eerste
plaats om de rechtvaardigheid
moet gaan. Anderen gaan nog
verder en betoogen: geen barm
hartigheid, maar rechtvaardig
heid. Alsof er tegenstelling tus
schen deze twee bestaat. Maar
dat is niet waar!
In het maatschappelijke leven,
dus ook in het rechtsleven, is
naast de rechtvaardigheid de
liefde noodig, die do grondslag
van de barmhartigheid is. Deze
twee deugden vormen trouwens
geen tegenstelling. Dr. A. Corne-
iissen zei er indertijd dit van:
„Rechtvaardigheid en liefde
sluiten elkaar niet uit, doch ver
houden zich tot elkaar als het
minder tot het meer volmaakte,
als fundament tot koepel. Ieder
van beide is noodig, maar ook
noodig is, dat zij elkander aan
vullen. Petrus' vraag, hoe vaak
men zijn naaste moet vergeven,
wellicht zevenmaal, beantwoord
de Christus door het nadrukke
lijke: zeventig maal zeven maal.
Wat Petrus zei, was een vraag
van recht, wat Christus zei, was
het antwoord van de liefde".
Zoo is het ook in het vraagstuk
van de berechting der politieke
delinquenten in het algemeen, en
van de kwestie van gratie en
doodstraf in het bijzonder, hoe
zeer men ook kan meenen, dat de
toepassing van de beginselen van
tijd, plaats en omslandighed-
afhangt.
Nu de-ze kwesties zoozeer in t
brandpunt van de belangstelling
staan, mag bij de beoordeeling
van de verschillende standpun
ten dit toch niet over het hoofd
worden gezien: boven de recht
vaardigheid staat de barmhartig
heid, welke zich over de zwak
heid en misdaad neigt en daarom
in geheel bijzondere mate een
deugd der Overheid genoemd
wordt.
Het gezag, dat genade voor
recht laat géiden, doet aan de
rechtvaardigheid niet te kort,
want, zoo heeft ook Sint Thomas
uitdrul^kelijk verklaard, de barm
hartigheid heft de rechtvaardig
heid niet op, maar zij is veel meer
de volheid der gerechtigheid!
Commandant Zeemacht
reikte huldeblijken uit
De commandant Zeemacht,
schout bij nacht J. A. Gauw,
heeft Woensdag op het voorter
rein van de kazerne van den
mijnenopruimingsdienst te Lei
den huldeblijken uitgereikt aan
drie officieren, vier onderoffi
cieren en vijf korporaals en-
manschappen van den mijnen
opruimingsdienst die zich inder
tijd bijzonder verdienstelijk
hebben gemaakt bij het herstel
van den haven van Rotterdam.
WOOR HET WETSONTWERP
van Minister van Maarse-
veen, dat de berechting van po
litieke delinquenten bedoelt te
versnellen, bestend Donderdag
middag in de Tweede Kamer
hoofdzakelijk belangstelling
van de zijde der deskundigen,
'n Telling bleef zelfs onder de
twintig leden. De rest van de
Kamer had blijkbaar Indiëzor-
gen aan het hcofd. De specialis
ten namen ruimschoots den tijd
voer hun beschouwingen. Alge
meen was de waardeering voor
dezen bewindsman, die eindelijk
eens vaart achter de zaak zet.
De Communist Mr. Stokvis
maakte hierop echter een uit
zondering.
„Hinkend en struikelend gaat het
bizonder strafrecht op allerlei kron
kelwegen voort" aldus zijn betoog
en vooral het barmhartigheid voor
recht laten gelden maakte zijn wre
vel gaande. Ook de delinquenten
zelf zouden hierop niet gesteld zijn.
Mr. Stokvis had zelfs brieven ont
vangen waarin stond: „Berecht ons,
fusilleer ons, maar bespaar ons Uw
barmhartigheid"! Een sterk verhaal
waarom de Minister niet kon nala.
teii te glimlachen.
Bij latere wijziging heeft de Mi
nister nu ook in het ontwerp opge
nomen, dat ten aanzien van dood
vonnissen straks altijd het recht van
cassatie zal bestaan. Mr. Donker
(P.v.d.A.) juichte dit toe; ook al be
hoeft men het biet waarschijnlijk te
achten (Jat in die gevallen de uit
spraak in cassatie anders zou heb
ben geluid, feit blijft toch dat tot nu
toe twee executies hebben plaats ge
had zonder dat de betrokkenen het
recht hadden in cassatie te gaan Mr.
Terpstra (A. H.) achtte ook ten
aanzien van langdurige vrijheids
straffen het recht van cassatie ge-
wenscht.
Het gratiebeleid.
Mr. Donker bleef het niet juist
achten, dat de mogelijkheid van
gratie wordt gebruikt om het aantal
doodvonnissen te beperken. Hij wil
de een correctief in het biz. straf
recht zelf opnemen. Voor de verwe
zenlijking van deze gedachte ver
wees hij naar de rechtsspraak in tijd
van oorlog, waarbij vóór een dood
vonnis bepalend is of de betrokkene
een gevaar voor den veiligheid van
den Staat oplevert. Mr. Terpstra
voelde echter niets voor deze sug
gestie. Niet de gepleegde daad maar
de veiligheid van den Staat zou dan
nog in het geding zijn.
Ook Mr. Sassen (K.V.P.) kwam
deze oplossing niet gewenscht voor.
Het vergeldingselement gaat op deze
wijze geheel teloor en voorts wees
hij er op, dat de vijand zich niet en
kel aan den Staat, doch ook aan de
zielen van de menschen heeft ver
grepen.
Dat het gratierecht niet ge
bruikt zou mogen worden op de
wijze als door Mr. Donker was
gecritiseerd, ontkende de katho
lieke afgevaardigde. Het gratie-
recht heeft reeds lang het ka
rakter van vorstelijk gunstbe
toon verloren, en in tegenstel
ling met de amnestie kan het
uitstekend gebruikt worden om
een geval op zijn individueele
merites te beoordeelen.
De positie der Indische
ambtenaren
Het lid der Tweede Kamer, de
heer Hacke, heeft aan den minis
ter van binnenlandsche zaken,
tevens minister-president, schrif
telijk de volgende vragen gesteld:
Is het juist, dat degenen, die,
om welke reden dan ook, ontslag
nemen uit den dienst als Indisoh
ambtenaar, zonder dat dit de in
stemming heeft van den minister
van overzeesche gebiedsdeelen, in
Nederland uilgesloten worden van
het verkrijgen van staats-, pro
vincie- of gemeentebetrekkingen?
Mr. Sassen erkende gaarne de
zware verantwoordelijkheid, die hier
in geweten op den bewindsman
drukt. Ook Mr. Terpstra had van
huis uit zijn eerbied voor het gewe
ten meegekregen, deze A.R. afge
vaardigde had zich toch echter gaar
ne nader ingelicht gezien over de
aard van de gewetensbezwaren
waarop de minister in de Eerste
Kamer doelde. Mr. Donker stond in
deze het meest ver van den be
windsman af. Hij erkende, dat de
minister verantwoording aan de
Kamer voor het gratiebeleid kon
entgaan door zich bij de Grondwet
te beroepen op het staatsbelang. On
bevredigend voor den afgevaardigde
bleef dan echter, dat aldus een stuk
beleid aan de controle der Volks
vertegenwoordiging ontsnapte.
De ontvluchtingen
Mr. Sassen, die zich in het alge
meen verheugde over de rechts
waarborgen, die dit ontwerp geeft,
noemde in het bizonder het belang
van het toegankelijk worden van de
dossiers voor de raadslieden. Over
de ontvluchtingen was hij minder
tevreden en hij vroeg in dit verband
of het juist was, dat thans reeds 750
politieke delinquenten zonder ver
lof zich een domicilie buiten de
kampen hebben gekozen. Om zes uur
werd de zitting geschorst.
SJANGHAI, 21 Maart (Reuter)
Op ongeveer 160 km. afstand
van de haven Amoy in Zuid-
China is het korvet Foepo, dat
Engeland onlangs aan de Chi-
neesche marine heeft geschon
ken, in botsing gekomen met
het Chineesche koopvaardij
schip Haimin. Naar verluidt is
het korvet gezonken. Men
vreest, dat meer dan 160 offi
cieren en matrozen bjj deze
ramp den dood hebben gevon
den.
REÜNIE
R.K. UNIVERSITEIT
Zaterdag en Zondag 10 en 11
Mei a.s. zal te Nijmegen de twee
de algemeene bijeenkomst ge
houden worden van hen, die hun
universitaire studies te Nijmegen
gemaakt hebben. De rector mag
nificus, mr. prof. dr. Alph. Mul
ders, zal de reünie openen.
Prof. dr. J. J. M. van der Ven
zal een algemeene rede houden
over „de geestelijke vernieuwing"
van West-Europa.
De wetenschappelijke disputen
zullen hun afzonderlijke bespre
kingen houden. Het presidium
van den reünisténraad is voor-
loopig gevestigd Wilhelminasingel
13 te Nijmegen.
Nederland op de Leipziger
Messe
In het ministerie van econo
mische zaken te 's-Gravenhage
heeft kol. H. van der Vaart,
hoofd van de economische af-
deeling van de Nederlandsche
militaire missie te Berlijn aan
persvertegenwoordigers enkele
mededeelingen gedaan betref
fende de Nederlandsche deelne
ming aan en de verkregen re
sultaten van de Leipziger Mes-
se. De langdurige voorbereidin
gen van Nederlandsche zijde
leverden vruchtbaar resultaat
op. De Nederlandsche zakenlie
den zijn dan ook niet voor niets
in Leipzig geweest. Samenvat
tende was kol. van der Vaart
van meening, dat het belang
rijkste gevolg van de Leipziger
Messe voor ons land is, dat het
zoo zeer gewenschte handels
contact tusschen de Russische
zóne en ons land weer tot stand
is gekomen. Binnenkort kunnen
handelsbesprekingen tusschen
Rusland en Nederland worden
verwacht.
Weer een drieling geboren
In het gezin Spoelstra te Sneek is
hedenmorgen een drieling geboren.
De toestand van de moeder en de
drie geborenen is goed.
Ter gelegenheid van het veer
tiende eeuwfeest van den
sterfdag van den H. Benedic
tus, heeft Z. H. Paus Pius XII
de encycliek „Fulgens Radia-
tur" uitgevaardigd, waarin
o.m, uiteengezet wordt, hoe
deze heilige in de donkere en
bewogen tijden waarin hij
leefde de Waarheid ondervond
van Christus belofte: „Ik zal
met ulieden zijn tot aan de
voleinding der wereld".
De Paus zegt dan, dat deze
woorden in den loop der eeuwen
hun beteekenis niet verloren
hebben en dat in de donkerste
tijden, toen niet alleen het be
staan van de kerk, maar ook die
van de politieke en menschelij-
ke beschaving bedreigd werd, 't
licht van den Heiligen Benedic
tus schitterde.
Het romeinsche rijk, dat tot
grooten roem en verspreiding
over talrijke volken was geko-
Ruys en Palai* naar de
Republiek
Naar wij vernemen, zijn ,_de
leden van de Tweede Kamer der
Staten-.Generaal, Ruys de Bee-
renbrouck en Palar voornemens
zeer binnenkort gezamenlijk een
reis te maken door het gebied
van de Republiek.
Telefoon-employé's in de
V. S. willen staken
Het nationale vakverbond van
employe's van Amerikaansche
telefoonbedrijven heeft bekend
gemaakt, dat na 7 April mis
schien een staking zal worden
afgekondigd, waarbij 200.000
employe's zullen zijn betrokken.
De eisch is een loonsverhooging
van 12 dollar per week.
Tien volkswagens, de eersten in Nederland, welke door de
Britsche autoriteiten zijn toegewezen aan het Commissa-
riaatGeneraal voor de Economische Belangen in Duitsch
land. De wagentjes kosten 2300.en zijn uitgerust met
een liggende 4-cylinder motor, die achterin is ingebouwd.
Op de plaats, waar bij andere wagens de motor zit, in de
neus, bevindt zich de benzine-tank. De wagens zullen voor
eerst nog niet voor particulieren beschikbaar komen. De
productie in de fabriek in de Britsche zóne van Duitschland,
is nog niet bijzonder groot en dan zijn er de deviezen nog!
men, ging ten onder in de wes-
tersche landen. De encycliek
gaat dan uitvoerig in op hetgeen
St. Benedictus vqor het herstel
van de kerk en d,a wereld heeft
gedaan en hoe hij door zijn pre
diking en door die van zijn
leerlingen de barbaarsche volks
stammen de christelijke cultuur
bijbracht. Hij stichtte tot dit doel
een*orde, waaraan de evange
lische volmaaktheid ten grond
slag lag en hij was zoo geluk
kig zeer velen met hem te zien
vereenigen, zoodat hij een 12-*
tal kloosters kon stichten. Maar
er stak weldra een storm van
afgunst tegen hem op, waardoor
hij genoodzaakt werd naar het
zuiden te trekken waar hij het
beroemde „Monte Cassino" sticht
te, dat zijn voornaamste ver
blijfplaats werd. Van hier uit
werkte hij aan de beschaving
der volkeren, die hij tot de
waarheid bracht.
De H. Vader spoort de geloovigen
aan, dit voorbeeld na te volgen en
Hij wijst er op, dat men God niet
alleen dient te aanbidden en te ver
eeren, maar men dient Hem lief te
hebben als een Vader. Bij een groot
deel van de menschheid is deze
liefde verflauwd en met grooten
hartstocht zoekt men eerder de
aardsche dan de hemelsche goede
ren. Uit de liefde tot God moet die
tot den naaste ontstaan, onverschil
lig tot welke natie of maatschappe-
lijken stand deze behoort. De ency
cliek besluit met een oproep tot
herstel van het klooster Monte
Cassino.
VEEL BELANGSTELLING
zal er zijn voor de verklaring,
welke de regeering heden in de
Tweede Kamer over het pro
bleem van Indië zal afleggen.
Er zal vooral van de zijde der
oppositie wel weer heel wat in
het midden gebracht worden en
de regeering zal nog wel een en
ander op te helderen hebben,
ook voor de partijen, die het ka
binet steunen. Met name is niet
tegen te spreken, dat de beslis
sing, die de regeering nu geno
men heeft, kwalijk in overeen
stemming schijnt te zijn te bren
gen met de uitspraak van de
Tweede Kamer, zooals deze in
de motie-Romme-v. d. Goes van
Naters is gedaan. Wii zijn be
nieuwd te ftooren, welke oplos
sing de Regeering daarvoor
heeft.
Om te beginnen kunnen wij
dankbaar zijn voor de scherp
zinnige houding van prof. Rom-
me, die aanstonds na de mede-
deeling van de komende Regee-
ringsverklaring ingreep en zei:
niet de volgende week, maar zoo
gauw mogelijk. En zoo gebeurt
het vandaag. Wat het voordeel
geeft, dat de geruchten en voor
barige commentaren niet te
lang meer vrij spel zullen heb
ben.
Zoo verspreidt Reuter beschou
wingen van zijn bijzonderen cor
respondent uit Batavia, Graham
Jenkins, waaruit zou moeten wor
den afgeleid, dat de beslissing van
de Regeering, om te teekenen,
onder druk is genomen. Van Mook
en de C.G. zouden gedreigd heb
ben met aftreden, als er, na de
gebeurtenissen bij Soerabaja, niet
dadelijk besloten werd tot teeke
nen over te gaan. De juistheid van
dit gerucht schijnt betwijfeld te
mogen worden. Deze Reuter-man
vertelt verder, dat de opdracht
tot teekenen op het critieke mo
ment kwam, omdat er anders
oorlog met de Repoebliek was uit
gebroken, na de order die gege
ven is tot den opmarsch naar
Modjokerto. Maar die order kwam
(zie vervolg pag. 2, zesde kolom)
Een bruidspaar uit Urk liet zich
te Bussum in den echt verbin
den. Het bruidspaar met de fa
milieleden, allen in Urker klee
derdracht, trokken natuurlijk
groote belangstelling.
DE MOEILIJKHEDEN IN
FRANKRIJK
Zaterdag stemming over
de motie van vertrouwen
Tijdens het debat in de Fran-
sche Nationale Vergadering
over het verleenen van cre-
dieten voor den oorlog in
Indo-China, betoogde de pre
mier, Ramadier, dat de com
munisten de toekomst van de
vierde Fransche Republiek
ernstig zouden bedreigen, in
dien zij voornemens bleven
om hun stem aan de militaire
credieten voor Indo-China te
onthouden. Ramadier sprak
echter zijn waa*"deering uit
over de vastbeslotenheid .van
den communistischen vice-
premier Thorez en zijn vol
gelingen om de Fransche be
langen te beschermen.
Tevoren, bij <ïe opening van Ijet
debat, zeide Duclos (communist),
dat de onthouding der commu
nisten van stemming bij de
Woensdag ingediende motie van
vertrouwen in de regeeringspoli-
tiek inzake Indo-China meer be-
teekende dan alleen een negatief
besluit tegen de regeering: het
was een bevestiging van hun
overtuiging, dat Frankrijk zijn
politiek in het Verre Oosten moet
wijzigen. Vervolgens werd de
orde verstoord door interruptie
van communistische zijde, toen
een MRP-lid voorstelde om voor
839 millioen francs militaire uit
rusting in Engeland Ie koopen.
Ramadier begon hierna met zijn
korte maar vurige rede.
Toen hij, langs den rand van
het podium loopende, vlak boven
de communistische afgevaardig
den was gekomen, sprak hij van
man tot man de woonden: „Indien
gij u van stemming blijft onthou
den, zult gij de toenemende schei
ding in de Kamer van commu
nistanti-communist niet alleen
handhaven, maar nog vergrooten
een scheiding, die wij (hierbij
gebaarde Ramadier naar zijn
eigen socialistische volgelingen en
de rechtsche afgevaardigden)
steeds getracht hebben te vermij
den".
Alle aanwezigen, uitgezonderd
de communisten, die onbewogen
bleven zitten, verhieven zich jui-
DUITSCH OFFICIER OP
DE „JOHAN DE WIT"
Deed zich voor als Joodsch
x emigrant
Onder de ruim zevenhonderd
Joodsche vluchtelingen, die kor
telings aan boord van de „Johan
de Wit" in Sydney (Australië)
aankwamen, bleek zich een voor
malig Duitsch vlootofficier en
commandant van SS-bewakers te
bevinden, in gezelschap van zijn
vrouw. Beiden waren in het bezit
van immigratie-vergunning Door
Joden aan boord van het schip
werd de man echter herkend. Het
echtpaar wordt door de „Johan
de Wit" mee terug naar Neder
land genomen.
chend van hun zitplaatsen en ga
ven door luid applaus hun in
stemming met de woorden van
Ramadier te kennen Ramadier
besloot met een pleidooi voor een
stemmige goedkeuring van de
voorgestelde credieten „om de
eenheid van het land te handha
ven".
Duclos antwoordde Ramadier:
„Ook ik spreek, om uw woorden
te gebruiken, mijnheer de voor
zitter, „van man tot man". Indien
gij zegt, dat onze actie het einde
van Frankrijk zou beteekenen,
zeg ik: Neen. Frankrijk kan niet
zoo gemakkelijk verdwijnen".
Nadat Ramadier nog had mede
gedeeld, datf hij de stemming als
een motie van vertrouwen in de
regeering zou beschouwen, werd
de vergadering tot Zaterdagmor
gen verdaagd.
Men verwacht, dat dan ook de
stemming zal worden gehouden en
bet voorstel voor de credieten in
zijn geheel in stemming zal wor
den gebracht.
Aan het eind van zijn rede
voering zeide Ramadier:
„Daarom vraag ik om een
motie van vertrouwen". Deze
woorden gingen echter in de
luide toejuichingen van zijn
eigen aanhangers verloren.
Men houdt het voor bijpa
zeker, dat Ramadier zal af
treden, indien de communis
ten, de sterkste partij in de
regeering, voor de tweede
maal in deze week hun stem
onthouden aan de motie van
vertrouwen.
DE LADING VAN
„BEHRMAN"
DE
Tweede oproep tot boycot
Op Maandag 24 Maart zal 'n
zitting van het landgerecht wor
den gehouden, waarop de van
waarde verklaring van de vor
dering door het Nederlandsch-
Indisch beheersinstituut, op de
lading van de Martin Behrman
gedaan, zal behandeld worden.
De bemanning van de „Behr
man" heeft Donderdag haar op
roep aan de „National Maritime
Union of America" tot boycot
van Nederlandsche schepen her
haald.
De voorraden aan versch voed
sel van de bemanning zijn uit
geput en zij heeft reeds aan den
Amer. consul-generaal te Bata
via om nieuwe voorraden ver
zocht.
Van officieele Nederlandsche
zijde werd heden medegedeeld,
dat het lossen van de lading van
de Martin Behrman volgende
week zal voltooid zijn.
Volgens de „New York Herald
Tribune" zal het New-Yorksche
Philharmonisch orkest onder lei
ding van Leopold Stokowski de
zen zomer een tqurnee door Euro
pa maken.
IN DE DONDERDAG gehouden vergadering van de Groote Vier
verklaarde de Fransche Premier Bidault, dat het Ruhr-gebied,
naar zijn meening, zoo spoedig mogelijk, zelfs nog tijdens de
Britsche bezetting, onder speciaal geallieerd bestuur moest wor
den gesteld. Dit voorstel werd echter bestreden door Bevin, de
Engelsche minister van buitenlandsche zaken.
Bidault ging verder met de aan
dacht te vragen voor de Duitsche
steenkool.
Reeds 15 maanden lang ging de
stijgende steenkoolproductie in
het Ruhrgebied gepaard met een
verhoudingsgewijze vermindering
van den uitvoer. Men zou kun
nen zeggen, dat het Duitsche
steenkoolverbruik per hoofd en
per jaar momenteel grooter was
dan iri Frankrijk. „Wij hebben
nooit gevraagd, een vaststaand
cijfer voor den export vast te
stellen, veeleer willen wij over
eenstemming bereiken over een
soepele formule, die aangepast
kan worden aan den graad der
productie en rekening houdt met
de behoeften der Duitsche eco
nomie. Verre van te wenschen,
dat Duitschland een blok aan het
been van den belastingbetaler
der bezettende mogendheden
moet worden, houdt Frankrijk het
niettemin voor mogelijk, de Duit
sche betalingen aan het buiten
land en de behoeften van dë ge
allieerde landen aan steenkool
met elkaar in evenwicht te bren
gen."
Bidault verzooh: om een scher
per toezicht op de verdeeling van
steenkool, energie en staal in
Duitschland. Een scherpe controle
zou een meer doeltreffende rege
ling van het verbruik en een ver
hooging van den uitvoer inhou
den, zonder dat het peil der Duit
sche industrie daardoor zou wor
den aangetast. Volgens Bidault
waren de distributiebureaux niet
geheel voor hun taak berekend,
eischten de Duitsche verbruikers
te veel en werden zondd: twijfel
groote hoéveelheden op onwettige
wijze aan de distributie onttrok
ken.
Dit bewees volgens Bidault, dat
een groolere hoeveelheid steen
kool zou kunnen worden uitge
voerd en minder dollars zouden
kunnen worden uitgegeven.
Frankrijk zou zich niet verzet
ten tegen een wijziging van het
in Maart 1946 overeengekomen
peil voor de Duilsehe industrieën,
onder twee voorwaarden:
aHet herstel van de Duitsche
industrie zal niet tot gevolg mo
gen hebben, dat de slachtoffers
van Duitschland zich niet in hun
dringende behoeften aan steen
kool kunnen voorzien;
b. het opvoeren van het in_
dustrieele potentieel van Duitsch
land mag geen gevaar voor her
bewapening vormen.
Bevin voerde na Bidault het
woord. Hij was van oordeel, dat
Bidault's voorstellen tot verdere
bespreking door de plaatsvervan
gers van de economische eenheid
en het opvoeren van het indus.
trieele peil, bij voorbaat de moge
lijkheid uitsloten om tot een of
andere oplossing van de kwestie
te geraken.
Bevin achtte een objectieve be
studeering van de voorstellen,
zonder ze voor een bestudeering
in de toekomst te bestemmen, het
beste. Hij verzette zich nogmaals
tegen een speciaal bestuur voor
het Ruhr-gebied.
Het betrof hier niet alleen een
economische maar ook een poli
tieke kwestie.
Molotof zeide, dat hij niets had
toe te voegen aan zijn vooraf
gaande verklaringen, nadat hij
die van Bidault vernomen had.
Marshall zou Bidault's verkla
ringen nauwkeurig bestudeeren.
Het probleem van de steenkool
distributie zat vol voetangels en
klemmen.