WAAR BLEEF PA KATHOLIEKE KERK en Studentenleven in Amerika Vrienden van „Toon de Soep EEN KATHOLIEK PLAN VOOR SOCIALE RECONSTRUCTIE PIMPEL GAAT IN PENSION Brug tusschen de Nieuwe Wereld en het oude Christendom handelden in valsche tabakskaarten Een goudgele tulp, een bloedroode roos, een kristallijne lelie QÉLÉIDE(lijke) ECONONUE i "Piel /iatvely fc; Wederzien /an de Pol wed Puropeesch kampioen kader 71/2 EenMerdamsch gezin met llkjiuta. vloog imar (fliiknie De wegen van de An-Panlowna NIEUW NOORDHOLLANDSCH DAGBLAD- Zaterdag 26 April 1947 PAG. 3 herdenken dat zij vóór 55 j. cht werden verbonden. Wij het krasse echtpaar vanaf ilaats onzen harteüijken ge- ;chen aan en vermoeden dat t op dien dag niet aan be- Ling zal ontbreken. man niet veel op zijn'kerf - i had deel uitgemaakt van :htbataljon en van de land- n werkzaamheden verricht iffeur en monteur, r mooi stond P. de Groot ;en er op, die was togen van zijn vróuw in lid van i. geworden; in 1935 al zei, omdat zijn expeditie- 330 slecht ging, als gevolg concurrentie van het gioot- n casu de Spoorwegen. Hij de zaak en ging bij de als chauffeur en monteur Duitschers te wecken; zoo ij zelfs in B?lgit\ waar hij het front kapotgeschoten - oest repareeren. Ten laatste j in de buurt van Apel- )or de Cahadeezen krijgs- i gemaakt. Aan den eed op die hij in groepsverband legd, achtte hij zich in ge- et gebonden. Uit het ver- ek, dat zijn vrouw al het e in het werk had gesteld, man van het slechte poli- d af te houden, doch zij op tegen de familie van n die heelemaal in het rwater terecht was geko- Zeiler legde hier ook den p en wees op wat hij noem- standaardgeval van den niddenstander, die het niet .'erken en uit ontevreden- Ie NSB ging. Ter wille van pleitte hij clementie, zaken uitspraak over 14 UITSPRAKEN Vos, Bergen, 2 jaar en 6 nneering; KI. Hottentot 3 jaar interneering; B. Fa- neering voor den tijd van P. Pilkes, Alkmaar, idem leurdverklaring van f500; ijk, Alkmaar, 2 jaar int.; Mkmaar, intern, voor den detentie; M. Kraak, Alk- lem; D. Snel, Alkmaar w.) 2 jaar en 6 mnd. int. irdyerklaring van f250; P. ergen, 4 jaar en 6 mnd. i hervatting onderzoek n. e omstandigheden. Allen intzet uit actief en pas- echt. ONDEN >nd aan Zee, 17 April '47. de Redacteur, nleiding van het ingezon- van den heer 'M. Genet, vateronttrekking uit de 1 April, zou ik U beleefd rzoeken onderstaande in ip te nemen. de heer Genet als een iker bekend staat en de i 1 April zich daartoe icht ik dat bedoeld stuk op bedoeld' was, doch nu het ernst is, kan ik niet n heer Gene* van repliek Het is ten eenenmale on- dat iemand die zich ter undig noemt, dorgelijkeN debiteeren. Laten Gebr. tig hun weiland in bouw- tten, dan gebeuat er. met stand van'het ten westen luwland zoo goed als at iedere landgebruiker, voldoende water aan- self den waterstand kan - och wanneer er één of dorens, komen, en die olie capaciteit werken, geen water meer en dan ïiets meer te regelen, aren geleden stond de i doodgemoedereerd, niet ing van een ijzeren na vertellen, dat hij gezien de duinen het water op gelegen stuk land Nu moet hij zelf weten ien heeft en hij mag, wat dat gerust gelooven. iemand is rijp voor een »eving. inecr een geheele streek ;ang wordt bedreigd, en minente leiding van ons Statenlid, den heer es op haren en snaren om die catastrofe af te i er komt dan een zoö- practicus met zulken daverenden onzin aan- i kan dat toch nog een :waad doen. schade, die de water- veroorzaakt, behoeft /oord aqn verspild te geschiedenis is daar, om nders in het gelijk te :t staat onomstootelijk negelde langdurige wa ng, van Vruchtbaar land n maakt; een kind kan n, alleen de heer Genet e theorie van Gènet zou :r De Waard, toen hij i geleden een stuk wei- osten- van den Heeren- óitatie bracht, zijn land van dien weg waarde- t hebben. Zou Genet de en doen even met De over te gaan praten; 't edelijke baas en ik weèt ij niét gek is. delijken dank voor de erblijf ik, chtend Uw dw. dn., P. TH. LIEFTING :7, Egmond aan Zee. 18 April 1947 (Van onzen correspondent te Rome) DE KATHOLIEKE KERK in de Ver. Staten van Amerika heeft zich in de laatste 40 jaren op een bijzondere wijze ontwikkeld. Het aantal geloovigen is van 14 tot 24 millioen gestegen. Deze zijn over 150 bisdommen in 21 kerkprovin ciën verdeeld, waarin ongeveer 38.000 priesters werkzaam zijp. Ofschoon de Staat voor kosteloo- ze schoolvorming zorg draagt, on derhouden de Katholieken toch plm. 8.000 parochieele scholen en ongeveer 1.600 middelbare scholen. Bovendien 131 universiteiten en in stituten voor jongemannen en 638 onderwijsinstellingen voor jeugdige meisjes dit alles op eigen kosten. De toelopp tot de instituten en universiteiten grenst op den huidi- gen dag aan het zeldzame, daar ve len van de in de maatschappij te ruggekeerde soldaten de gelegen heid om zich op staatskosten een degelijke vorming te verschaffen met beide handen aangrijpen. Wij willen enkele voorbeelden noemen. Op de universiteit te Georgetown wonen thans 3 studenten in één ka mer. Op vele plaatsen worden mili taire barakken tot slaapzalen voor studeerenden omgebouwd. Ford ham, waar de huidige Paus bij zijn bezoek in Amerika het eeredocto raat behaalde, telt 8.150 studenten; Notre Dame, beroemd door zijn voetballers, 4.500. Het hoogste aan tal studenten, n.l. 11.506, telt de Paul University in Chicago. Sint Louis, het „Rome van Amerika" met zijn 700.000 katholieken op de 1 mil lioen inwoners, bestaat van de in het centrum gelegen universiteit. Het aantal studenten heeft zich daar bijna verdubbeld en is van 4.830 van voor den oorlog op ruim 9.000 gekomen. Het grootste deel van de universiteiten wordt door de Paters Jesuieten geleid. De Katholieke jongemannen be- hooren tot de meest echte en typi- sche.Amerikanen en er heerscht een ggede verstandhouding met de niet- katholieke jongeren. Bijna één vijfde van de bevolking is katholiek. Waarom zoo vraagt men zich vaak af hebben zij dan niet meer invloed op de regeering, zooals b.v. de niet meer dan één millioen tellende Zionisten. Wij antwoorden hierop, dat de katho lieken géén staat in den staat vor men. Bovendien had tot voor kort de Kerk in de diverse streken een verschillend aspect, naargelang de streek of de gemeente door Ieren, Duitschers, Italianen, Polen, Tsje chen enz. werden bewoond. Juist deze omstandigheden hebben het samensmelten het langst tegenge houden. Zoo was de Kerk in Cali- fornië zich haar Spaansche oor sprong nog bewust. De Kerk in Sint Louis draagt de markante Duitsche trekken en de imponee- rende kerk van Chicago heeft nog steeds iets van het oude strijders- bloed. Eerst kortgeleden heeft zich het episcopaat niettegenstaan de menige tegenstand, tot een „na tionale kath. welvaartconferentie" aaneengesloten met een zetel te Washington. Wat de katholieken van alle na tionaliteiten en Riten heel bijzon der verbindt, dat is de caritas, die den nood in de verschillende lan den van Europa zoekt te lenigen. Men kan geen enkel kath. dagblad ter hand nemen, of men kan hierin de bewijzen lezen. Tot nu toe heb ben de katholieken alleen al onge veer 53 millioen liter levensmidde len verzameld, om van de tonnen kleedingstukken en honderdduizen den dollars maar niet te spreken. Aan het verzamelen van deze ga ven hebben de vereenigingen hun beste krachten gegeven. Verder heeft ook iedere v.ereeni- ging een speciaal doel, zoo hebben de Columbusridders, die practisch in iedere plaats leden hebben, in het bijzonder den kruistocht tegen de onderdrukking van de Kerk in de Oostelijke landen van Europa op het program staan. Alzookunnen wij concludeeren, dat er een nauwe band bestaat tus schen de Nieuwe Wereld en het Europeesche contingent. Wij willen besluiten met een citaat uit een ar tikel van John Epsten in het blad „Tablet", waar geschreven staat: „Een ding is zeker, de katholieken van de Vereenigde Staten vormen een brug tusschen de Nieuwe We reld en het oude Christendom, een brug die van dag tot dag sterker zal worden en met de bescherming van God alle stormen tot stilstand zal brengen." Minister van Marine bezoekt Vissingen Donderdag heeft de minister van marine, de heer J. J. A. Schagen van Leeuwen, een officieus bezoek aan Vlissingen gebracht, teneinde zich op de hoogte te stellen van den toestand in de oude marine- stad. De minister was vergezeld van kapitein ter zee P. Rouwenhorst, hoofd van het militair onderwijs, kapt.-luitenant ter zee van Houwe- ningen, den chef van de huisvesting der marine, officier le klasse P. L. Koppen, adjudant van den minis ter en luitenant ter zeg le klasse van der Schatte Olivier. Het gezelschap werd in Vlissin gen ontvangen door den directeur van het loodswezen overste J. Cal- lenfels. De minister bezocht de ge bouwen van het raadswezen en de marine-installaties en liet zich later ook voorlichten door den burge meester van Vlissingen, mr. B. Kolff, over den toestand in Vlissin gen en de mogelijkheden voor de naaste toekomst, waarbij de huis vestingsmogelijkheden een belang rijk punt vormden. De brandschade te Sprang Capelle De schade van den brand die j.l. Zondag in Sprang Capelle, tenge volge waarvan eenige schuren en huizen in de asch werden gelegd, wordt geraamd op pl.m. f 130.000. Nader kan nog worden medege deeld, dat acht runderen in de vlammen zijn omgekomen. In samenwerking met de Ossche en de Belgische politie is een einde gemaakt aan een nieuwen bonnenzwendel,die zijn oor sprong in België had. Beruchte zware jongens van de bende van „Toon de Soep" waren er nauw bij betrokken. Ruim een maand geleden was het Noordplein te Rotterdam weer het tooneel van een levendig handeltje in tabakskaarten. Hieraan moest een einde komen en daarom meng den zich enkele rechercheurs onder het publiek. Het kostte weinig moeite contact te krijgen met een tweetal daar rondloopende Bra banders, aan wie ze eerst hun pen ning toonden, toen de koop geslo ten scheen. Om zich van bewijs materiaal te ontdoen, wierp de een daarop al zijn tabakskaarten weg, terwijl de ander heel linK een kaart in een der zakken van den rechercheur liet glijden. De vlieger ging niet op. Op het hoofdbureau van politie aangekomen, bleek men kennis te hebben gemaakt met twee beruchte leden van de bende van „Toon de Soep uit Oss, die destijd enkele jaren preventief ge zeten hadden, mdat er niet vol doende bewijsmateriaal tegen hen verzameld kon worden. Het betrof hier M. L.van H.,bijgenaamd dok ter Schel. Naar Oss Het gevolg van deze ontdekking was, dat de politie een uitstapje naar Oss maakte, woningen door zocht en nog twee arrestanten maakte, n.l. den 31-jarigen opper man H. J. B., die vijftig kaarten van het eerste duo aan den koop man A. N. doorverkocht had. Deze koopman was toevallig een „des- Op Maandag 5 Mei hoopt het echtpaar H. Koster I. Koster-Sijm Zeeweg A. 220, Wervershoof, den dag te herdenken dat het voor 50 jaar geleden in het huwelijk trad. Beiden genieten nog een goede gezondheid. De bruidegom wordt 4 Mei 75 jaar, de bruid wordt 23 November 73 jaar. kundige", omdat hij bij den dis- tributiedienst gewerkt had; hij ont dekte, dat de gekochte kaarten valsch waren en vroeg aan den op perman zijn geld terug, die op zijn beurt de Toon de Soep-mannen om terugbetaling vroeg. Maar deze mannen hadden het geld niet, om dat ze hun inkomsten inmiddels weer belegd hadden in nieuwe val sche kaarten, welke uit België be trokken werden. Het viertal kon tegen elkaar worden uitgespeeld en na een kleine week was men zoo ver, dat Van der V. voor het eerst van zijn leven bekende en ook zijn compagnon ten einde raad maar toegaf. Toen de politie eenmaal zoover was, ging zij in Turnhout neuzen. De valsche tabakskaarten werden daar betrokken voorf 4.per stuk, terwijl ze in den zwarten handel van f 16 tot f 24 opbrach ten. De Turnlioutsche verkoo- pers bleken knapen van 16 en 17 jaar te zijn, die in opdracht van een tante handelden. De politie zette een valletje op- Zij spraken met de niets kwaads vermoedende tante, die bedlegerig was, af, dat de knöpen naar Til burg zouden komen met nieuwe valsche tabakskaarten en tegelijk een drukproef voor nieuwe boter- coupures van 100 rantsoenen zou den meebrengen. In Tulburg met het verlangde aangekomen, vielen ze natuurlijk in handen van de politie. Het slot van het verhaal speelde zich in België af. „Tante" werd ge arresteerd en met haar een zekere G., van wien zij de kaarten betrok. Met de arrestatie van dezen laatste is een goede slag geslagen. Hij stond n.l. in verbinding rhet de drukkers en had in 1943 al een jaar gevangenisstraf gekregen we gens het vervalschen van distribu tiebescheiden. Oorlogsschepen naar Indië Hr. Ms. „Jan van Gelder", „Vlie land" en „Willem van den Zaan" zullen, op hun reis naar Indië op 10 Mei in Colombo zijn. Hr. Ms. „Willem van den Zaan" arriveert op 20 Mei a.s. in Batavia, terwijl Hr. Ms. Jan van Gelder" en „Vlie land" daar op 28 Mei zullen aan komen. Gewone en aangeteekende brie ven en briefkaarten kunnen bij aankomst in Colombo en Batavia aan de opvarenden worden uitge reikt, mits deze voor Colombo uiterlijk op 1 Mei en voor Batavia resp. op 12 en 20 Mei a.s. ter post zijn bezorgd. 1 Stijgende melk- en zuivel- produetie Met het intreden van het voor jaar gaat ook de melkproductie vooruit. Volgens voorloopige gege vens van het Centraal Bureau voor de Statistiek ontvingen de zuivel fabrieken in Maart 170.243 ton melk van de veehouders, een belangrijke stijging dus vergeleken bij de 114.688 ton in Februari. Bovendien is de in Maart afgeleverde hoeveel heid 25 procent grooter dan die in de overeenkomstige maand van 1946. De productie van boter bedroeg in Maart 2.363 ton, hetgeen even eens 25 procent meer is dan in Maart 1946. In Februari werd 1.764 ton boter vervaardigd. De kaas productie neemt snel toe. Kon in Februari slechts 360 ton volvette kaas gemaakt worden, in Maart liep de productie op tot 1712 ton. Voor 40plus kaas waren deze cijfers 214 ton in Febrauri en 698 ton in Maart. Aan volle gecondenseerde melk werd in Maart 1.638 ton vervaar digd (in Februari 1096 ton). Nieuwe bloemen in Gods tuin De 25 Nederlandsche ziekenver pleegsters die het Congres te Rome bijwoonden, en de 15 Nederland sche'leden van Pax Romana, de in ternationale vereeniging van Uni versiteitsstudenten en afgestudeer den die te Anzio nabij Rome ver gaderden, hadden op Beloken Zon dag, 13 April in Sint Pieter een ge reserveerde plaats onder het illustre gezelschap dat naar Rome gekomen was om de zaligverkla ring van den Milaneeschen leek, Contardo Ferrini, professor in Ro- meinsch recht aan de Staatsuniver siteiten van Mussina, Modena, en Pavia mede te vieren (4 April 1859 —17 Octojpr 1902. Morgen, de 27ste April, bij de Zaligverklaring van Maria Goretti, MINI^TEC. LiEfTiNCk roT pe KAMER: IK TART ICDEREEN, TE BEWI;?EM pat ER MET CIELD vvoftpr/* Realisme, arbeid en orde ten bate van allen *NE OVERGROOTE belangstel- ling, die ook in Frankrijk be staat voor het vraagstuk van den socialen en economischen weder opbouw, blijkt mede uit de aandacht, welke de vastenpredi- katies van Pataer Michel Riquet S.J. in de Parijsche Notre Dame hebben getrokken. De predikaties waren, zooals bekend is, gewijd aan het algemeene onderwerp: „De Christen en het geld". In zijn kanselrede over „De Christen en de geleide economie" suggereerde Pater Riquet een programma van vijf punten, waarop hier speciaal moge worden gewezen, omdat het den Christen kan helpen zijn weg te vinden tusschen geleide econo mie, liberalisme en de socialisatie der productiemiddelen. 1. Het eerste doelwit van ons stre ven moet zijn een realisme, dat op lossingen geeft, aangepast aan de omstandigheden. Een realisme, het welk de al te simpele oplossingen vermijdt en de eigendomsrechten eeerbiedigt, bijzonder van diegenen die ernstig werken aan de ontwik keling hunner onderneming. 2. Het tweede doelwit is het her stel van het primaatschap van den arbeid. Ieder van ons moet begrij pen, dat het eerbaar nach christelijk is, zichzelf te willen verrijken zon der bij te dragen tot de algemeene welvaart door ernstig en nuttig werk. De arbeider kan niet worden beschouwd als een of ander koop waar. door J. S. FLETCHER 1 29. „We hebben e.en oude brandkast en daarin bewaren we wat over is van het oude zilverwerk," ant woordde ze, terwijl Blake de num mers aan 't overschrijven was. „Ik bewaar er de sleutel van. Plotse ling brak ze met een scherpe uit roep haar woorden af, toen Bla.ke haar de portefeuille overhandigde. „O!" riep ze, terwijl ze in snikken uitbarstte. „Waarom, waarom kwam hij niet naar mij op dien avond in plaats van hier op die manier bin nen te sluipen „Niet zoo haastig, niet zoo haas tig!" onderbrak Blake haar. „Laat ons niet te hard over hem oordee- len, vooral wanneer we de moge lijkheid'overwegen dat hij dood is. Het kan wel eens heel laat zijn ge weest. hij kan wel eens heel hard zijn tijd noodig hebben gehad én wilde u niet roepen, wat doet het er overigens ook -toe. Het allerbe langrijkste is, dat we weten, dat hij hier is gewpest. Nu moeten we te weten zien te komen: waar ging hij heen toen hij van hier vertrok. En het lijkt waarschijnlijk: naar Shil hampton." „Gaat u dan naar Shilhampton?" vroeg Rachel, toen ze de trap aflie pen, nadat Blake eerst de kamers had afgesloten en de sleutels uit het slot bad genomen. „Begint u daar?" „Nee, eerst zal ik het probeeren met dat hotel in Londen, het Mi- nerva-hotel," antwoordde hij. „Daar ga ik heen en dan naar de bank om de nummers op te vragen van de andere bankbiljetten. En dan "ga ik 't eens probeeren in Shilhampton. Ik rijd nu naar Brychester terug en zal Atherton vertellen wat we hier hebben gevonden. Dan vertrek ik en onderwijl moet u tegen niemand iets zeggen. We zullen dan zien wat het onderzoek oplevert. Over 'n dag of twee ben ik terug." Hij reed in een vlot tempo naar Brychester en bezocht daar den commissaris, wien hij een kort ver slag uitbracht van de gebeurtenis sen van den ochtend. „En den heelen terugweg heb ik me afgevraagd," besloot hij met een lach, „of deze ontdekking de zaak eenvoudiger of ingewikkelder maakt Wat denk je ervan?" „Allebei," antwoordde Atherton prompt. „Eenvoudiger wordt 't hier door: we weten nu zeker, dat Ri- hard Malvery dien avond daar in de buurt was en dat hij, zij 't in 't geheim, het ouderlijk huis bezocht. Dat staat met zekerheid vast." Blake lachte weer. „Ik was er zoo zeker van als twee maal twee vier toen ik daarjuist Malvery Hold verliet," zei hij. „Maar op 't oogenblik ben ik daar zoo zeker niet meer van." Aherton zat perplex. „Kijk", vervolgde Blake, „het is heel gemakkelijk, onopgemerkt dat huis binnen te dringen. Veronderstel nu eens, dat een ander daar binnen drong en die portefeuille daar weg legde iemand die er tevoren Dick van had beroofd, iemand die reden had, ze daar te verbergen, iemand, die'de kamers heel goed kende. Hè? Begrijp je wat ik bedoel?" „Ik begrijp, wat je bedoelt, maar die theorie kan ik niet aannemen," zei Atherton. „Nee, ik neem aan, dat Dick Malvery die het plan al had opgevat, dien avond naar Shil- hamplfen te gaan, na zijn bezoek aan de „Anchor's Weighed" besloot, eerst naar huis te gaan en wel om een bepaalde reden." „Welke?" vroeg Blake. „En wel om het grootste deel van het geld daar achter te laten," ant woordde Atherton. „Dat is eenvou dig genoeg. We mogen hieruit af leiden dat hij wel wist, dat hij zich in een mogelijk gevaar begaf en hij liever niet veel geld bij zich wilde hebben." „Hij had vijfhonderd op zak," zei Blake. „Dat weten we niet," merkte Atherton op. „Het is mogelijk.... of niet. Hij zou die vijfhonderd in Londen betaald kunnen hebben na ze bij de bank te hebben opgeno men; hij had er schuldeischers naar mijn weten. En omdat je toch naar Londen gaat, Blake, is het beste wat je kunt doen op de bank alle num mers op te vragen van de biljet ten die ze 'm gaven; misschien kun nen we er dan enkele van op het spoor komen." „Dat zal ik deen," stemde Blake toe. „Hier intusschen nog nieuws?" „Niks," antwoordde Atherton. „Van juffrouw Prynne is niets meer gehoord. De oude Abinett is hier geweest om te hooren, wanneer hij die honderd Pond van je krijgt. Boyce Malvery is nog aan 't puzze len over de juiste termen in welke hij zijn belooning voor nieuws zal aankondigen. Zeg Blake,, weet je wat we nu werkelijk noodig hebben om iets te krijgen dat ons naar de oplossing van dit vraagstuk zal voeren?" „En?" antwoordde Blake. „Publiciteit!" zei Atherton. „Pu bliciteit! Zoo uitgebreid als het maar mogelijk is. Het is niet goed een geval als dit in alle geheimzinnig heid af te werken. Het moet door een belangrijk dagblad naar voren worden gebracht. Wat een pracht kopy zit er niet in! Wat een dave rende opschriften zou dit geval krijgen! "Verdwijning onder ge heimzinnige omstandigheden van adelijk "erfgenaam", enzoovoorts. De goede journalist zou het als een pri meur van alle primeurs beschou wen, Blake." (Wordt vervolgd.) 3. Een geordende onderneming, afgestemd op het belang der ge meenschap, moet het derde doelwit vormen. In stede van ondernemin gen, die slechts gericht zijn op het maken van de .grootste winsten op het daarin gestoken kapitaal, moe ten wij komen tot ondernemingen, die een borederlijk werk-gemeen- schap zijn en waar ieder zijn beloo ning zoekt in het welslagen en den opbrengst van de geheele organisa tie ten bate van allen 4. Het vierde punt bestaat in het ondergeschikt maken van de per soonlijke belangen en van particu liere ondernemingen aan het alge meen welzijn van het volk en de geheele menschheid. De Staat moet optreden aals de beschermer van 't algemeen belang en de openbare orde, opdat uit de vrije concurrentie geen economische dictatuur en uit deze weer een politieke dictatuur voortkome, die voert tot interna tionaal imperialisme. 5. Het laatste punt is de zorg voor en de eerbiediging van de mensche- lijke persoonlijkheid. Het zal steeds noodzakelijk blijken, het beginsel van persoonlijk eigendomsrecht on aantastbaar te handhaven, niet slechts voor wat de verbruiksgoe- deren betreft, doch ook voor wat bepaalde productiemiddelen aan gaat, die verkregen zijn door spaar zaamheid en arbeid. Het is nood zakelijk binnen de werk-gemeen- schappen een ihaximum aan per soonlijk leven te garandeeren door middel van ontwikkeling van den geestelijken mensch. verwacht men nog grootere toeloop (16 Oct. 1890—6 Juli 1902). Het meisje, dat in 1902 bij Nettu- no door een verliefden buurjongen werd doodgestoken, omdat zij aan zijn zinnelijke verlangens niet wilde toegeven, heeft de algemeene volks sympathie. Alle jeugdafdeelingen van de Katholieke Actie in Italië zullen afgevaardigden naar Rome zenden, en de geheele bevolking van Anzio, Nettuno en de Pontijn- sche moerassen, waar het kind ver moord werd, wil naar Rome pel grimeeren; evenals de helft van de inwoners van Corinaldo (bij Anco- na) waar Mariëtta geboren is, dé 82-jarige Moeder wil vergezellen op haar zegetocht naar de Eeuwige Stad. De derde zaligverklaring zal 4 Mei plaats vinden. Dan wordt de stichteres van de Congregatie van O. L. Vrouw van de Reguliere Ka nunnikessen van Sint Augustinus zalig gesproken. Hierbij zal een Fransche pelgrimage van eenige duizenden tegenwoordig zijn, waar bij zich ook een 200 Nederlandsche pelgrims hebben aangesloten, meest oud-leerlingen van Ubbergen bij Nijmegen en Regina Coeli in Vught. Deze beroemde meisjespensionaten worden door de Zusters van de Congregatie geleid die door Alix le Clerc is gesticht (2 Febr. 15769 Jan. 1622). Zij wordt zalig verklaard onder de naam van Zuster Maria Theresia van Jezus, alhoewel zij die naam slechts drie jaren gedragen heeft. Want niet dan na langen tijd en vele verhandelingen verkreeg* zij ten slotte de pauselijke goedkeuring voor haar stichting. Zij wilde na melijk het contemplatieve, beschou wende kloosterleven met het actieve verbinden, met onderricht geven niet alleen aan interne maar ook aan externe leerlingen, hetgeen in dien tijd een nieuwigheid was, waarvoor Rome nog nooit goedkeu ring gegeven had. Zoo werd haar strijden en lijden niet gespaard. Maar zij werd in haar oorspronke lijke opzet niet alleen door den medestichter, den in 1897 heilig ver klaarden Pierre Fourier, gesterkt en door de paters Jezuieten, die de geestelijke leiding der zusters op zich genomen hadden, maar ook door Maria zelf, die haar meerma len verscheen en zelfs twee keeren het Kindje Jezus in de armen legde. Herhaaldelijk was zij bij haar gar bed in extase. Aan een zuster, die hierover haar groote bewondering uitsprak, antwoordde zij: „Och, verlang er niet naar; een weinig nederigheid is voor de hemel meer waard dan honderd extatische vi sioenen. Ze zijn dikwijls het gevolg van zwakte. Bij mannen komen ze dan ook lang niet zooveel voor als bij vrouwen. En van de Allerheilig ste Maagd is in het Evangelie geen enkele extase of visioen opgetee- kend". Alix verbond er een diepe nede righeid mede. Aan een adellijk heer van Saint-Michiel, die zich in de gebeden van de vrome klooster zuster aanbeval, „omdat hij haar als een heilige beschouwde", gaf zij vol ontzetting ten antwoord; „Waarde heer, wanneer we voor Gods rechterstoel verschijnen, zul len we voor vele ontgoochelingen komen te staan". Omtrent Alix le Clerc evenwel niet. Want Zondag 4 Mei wordt zij zalig verklaard. \fANAF MORGEN, den derden Zondagzal in de Paasch- vreugde het motiet gaan door klinken van het heengaan; de Hemelvaart zal komen en Chris tus zal opstijgen van deze aarde. Behoort het tot elke ver heugenis hierbeneden, dat zij nooit heelemaal vol kan zijn? Is in elke ontmoeting, in elk sa menzijn toch de angst dat de scheiding zal volgen? Volgt op elke lach een traanZoo is dit leven. Een vermengina van vreugde en droefheid. Maar eens zal dit anders zijn. Chris tus zal terugkomen. Eens. Op het einde der tijden. In heerlijk heid en majesteit en met macht. Er zijn menschen, die doen. als of dit niet zoo zal zijn. Die geen rekening houden met Zijn we derkomst. En toch zal dit zijn- Wij gelooven daaraan. Eenmaal zullen wij den Godmensch zien komen Wij zullen Hem zien, ook reeds op het eind van ons leven. Hoe zal dit wederzien zijn? In vreugde? Het hangt van U af! MARCUS cLoor Ugnroon Be Flinisto Beel <zn Jonkman (\<m iiüüi ktonfóié 41 kmLaTbmpiaeii (Lflütdfi mu2e.nmaat ktuüen boys ,st Raphael" uiir AUutulox beStORd 4 0jaar (oójvelejafea./j 99. Vervolgens besloot mijnheer Pimpel, zijn handen en gezicht te wasschen. Hij had dit beter kunnen doen, vond z'n vrouw, vóór hij z'n overhemd aantrok, maar de ar me man was nu eenmaal de kluts kwijt. Ja, hij zag niet eerys, dat de waterkaraf op het 'puntje van de handdoek stond, zoodat ook dat nuttig meubelstuk sneuvelde, toen hij de handdoek naar zich toe trok. „Zeg er maar niets van!" zei hij, rood van angst. 10(L Een kwartier later begaf mijnheer Pimpel zich naar de weeg-automaat, die in 'n hoekje van de tuin van 't pension stond. Het volgend oogenblik sloeg hij z'n handen in de lucht. Buiten adem kwam hij bij z'n vrouw terug. „Vrouw, stel je voor", riep hij uit, „ik ben 48 kilo afgevallen!" Dat het kwam, omdat hij nu geen koffer bij zich had en dat hij integendeel 4 kilo aangeko men was, is de brave man nooit te weten gekomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 3