HOE STAAT ROTTERDAM ER VOOR? WIJ WAREN IN ROTTERDAM En wa Daar wil men geen herstel, maar vernieuwing! Het Woningprohleem Hit e OPBOUWDAG De opbouwdag von Rotterdam Cijfers spi duidelijke JAG. 4 NI EUW NOORPMOLLAN PS DAGBLAD - Woensdag 14 Mei 1947 ONZE WORSTELING MET DE WEDEROPBOUW ^|EN ZOU GENEIGD ZIJN te zeggen, dat de voorlichting van de gemeente Rot terdam, onder leiding van oud-collega Jan Nieuwenhuis van de Maasbode" het er op aangelegd had, ook de Noordhol landers te overtuigen voorzover dat nog nodig mocht zijn van het algemeen-nationale belang, dat er met de heropbouw van de stad gemoeid is. Als wij vernemen,-.dat er in Rotterdam door de oorlogshan delingen zoveel huizen verwoest zijn als er in Alkmajar, Hoorn, Zaandam en den Helder te zamen staan, (en dat zijn er-28.000!) dan is de Noordhollander ge neigd, op bijzondere wijze zijn oren te spitsen. Het punt van vergelijking moet zijn aandacht trekken. En inderdaad, Rotterdam is, en was, de zwoarst-getroffen stad van ons vaderland. 28.000 huizen verwoest, 258 H.A. bebouwing viel in puin. Dit te herstellen, en te horen en te zien hoe het hersteld wordt, is geen Rot terdamse, maar een Nederlandse aangelegenheid! Hoe zal Rotterdam, dat a.s. Zater dag zijn Opbouwdag Viert, aan de vele economische en sociale eisen, die het toekomstige Rotterdam stelt, voldoen? Dat heeft Rotterdam de Nederlandse pers vertelt bij gele genheid van een grote excursie. Het is ir. van Traa, die in een der mooie zalen van het prachtige Rotter-^ damse stadhuis, dat gespaard bleef,' aan het woord is. Wij waren er op een winderige dag. Het zand van de kale vlakten, die nog het hart van de stad bedekken het hart, dat in de Meidagen van 1940 verloren ging. waait ons in de ogen. Maar de Rot terdammers hadden de angst in het- hart, toen de bommen over de stad gierden, eerst uit de Duitse, later uit de geallieerde, en wie weet hoeveel nog meer uit Duitse vliegtuigen. Rotterdam is wel tweemaal gedeel telijk verwoest, de wrede oorlog heeft het zwaar getroffen. MAAR DE ANGST was spoedig overwonnen, om plaats te ma ken voor verbetenheid en nieuwe zin voor energie: Rotterdam zou herbouwd worden, beter en scho ner, dan het 'was. Beter en schoner, want al is er natuurlijk geen den ken aan, dat iemand het ooit in zijn hoofd zou halen, het gebezigde bar baarse middel van de Duitsers daartoe aan te wenden, die prijs was te hóóg! een feit is het niet temin, dat de Rotterdamse herbou wers en technici nu de gelegenheid hebben, een oud en verouderd stadsbeeld te vervangen door een nieuw en passend. Zo streeft men in de eerste plaats naar een eenvoudig en sluitend stelsel van hoefdver- keerswegen of boulevards, in prin cipe bestaande uit een (plaatselijk verdubbelde) ring met één hart ader en twee'uitlopers naar de bron van de welvaart der stad: de Maas. De ring wordt gevormd door de Westersingel (men vergelijke de plattegrond van het nieuwe stads plan op deze pagina), van de Ro- chussenstraat tot het Centraal Sta tion, door een zeer brede Stations boulevard (zie de foto) welke voert naar de kruising Hofplein, verder door de Pompenburgsingel, een deel van de Goudse Singel, de Ad miraal de Ruyterweg en de Blaak en verder door een nieuw ontwor pen grote doorbraak in het ver lengde van de Blaak, welke weer voert naar de Westersingel ter hoogte van de Rochussenstraat. Deze „ring" omsluit de eigenlijke „city", hij is aan de Oostzijde nog uitgebreid door het stelsel Goudse- singel-Oostplein-Groenendaal, dat een Oostelijke uitbreiding van de city omvat. Hij wordt verder gecom pleteerd door de hartader: de Cool- singel, en door de twee uitlopers naar de Maas: het zuidelijke deel van de Westersingel en de langs de westzijde van de Leuvehaven door getrokken Coolsingel, welke onge veer bij het Willemsplein de Maas bereikt. De tweede soort van vier ruimten is die der eigenlijke winkelstraten. Er is gestreefd naar een stelsel van enkele lange, doorgaande winkel straten, welke de bezoekers aan de rand van het gehele winkelcentrum gemakkelijk opvangen en welke, waar mogelijk, zijn aangevuld met circuits van daarbij aansluitende wandel- en winkelstraten. De derde soort omvat smallere verkeers wegen, welke tevens in mindere of meerdere mate een winkelstraat karakter krijgen. De vierde soort omvat een nieuw type. Vormen de eerste drie ge noemde soorten van stadsruimten, t.w. de verkeersaders, de winkel straten, en de straten met een ge mengd karakter, normale elemen ten, welke ten slotte in elke stad voorkomen, in Rotterdam zai thans een poging worden gedaan, om daarnaast een geheel hieuw type van stadsruimte in te voeren, dat tegemoet komt aan de bijzondere eisen en noden van het moderne leven en dat speciaal is ontwikkeld ter wille van de behoefte aan par keergelegenheid, van de noodzaak om aan de woningen op de verdie pingen der stadsbebouwing de no dige ruimte, zon, licht en lucht te verschaffen en tenslotte om het mo- glijk te maken om de wink,els en bedrijven langs de betrekkelijk smalle winkelstraten toch met het onvermijdelijke ^ijverkeer te kun nen benaderen. DAARTOE ZIJN bijv., waar dit bij de herziening van het stadsplan nog mogelijk was, extra-diepe bouwblokken ingevoerd, welke ruime hoven omsluiten, die voor het verkeer toegankelijk worden ge maakt. Deze hoven zullen in het algemeen met bomen worden be plant. Zo wil men ook nog in vele andere opzichtenvde binnenstad van Rotterdam maken niet alleen tot een geheel, dat zelfs de vluchtige bezoeker aantrekt om zijn zin voor orde, maar eveneens tot eep mach tige stimulerende factor om de stad te maken tot een centrum, commer cieel zowel als cultureel, voor het wijde ommeland, hetgeen ook eco nomisch niet zonder betekenis zal zijn! Dit „ommeland" kan niet ruim genoeg worden gezien; het is de Rotterdammers voldoende voorge houden, hoezeer hun stad een der havenpoorten is van Europa op de zeven zeeën! Er is dadelijk na de tragische Meidagen en de capitulatie een plan voor herstel gemaakt. Een prachtig plan in die omstandigheden, nodig vooral ook, om te voorkomen, dat de bezetter een heropbouwplan zou opdringen, dat Nederlanders niet zouden kunnen wensen. Na de be vrijding, vijf jaar later, bleek de oorlog veel meer een revolutie ook in de geesten te zijn geweest, dan men in dg gedwongen omstandig heden van Mei 1940 kon voorzien. Zo is het aanvankelijke plan diep ingrijpend veranderd en gewijzigd, men mag wel zeggen, onherken baar, ook omdat het van nieuwe Hoe Rotterdam zich de Stationsboulevard voorstelt. grondslagen uitgaat. Het gaat nu niet meer om herstel van Rot terdam, maar om vernieuwing En daarom zegt de toelichting op het basisplan voor de herbouw van de binnenstad dan ook, dat het oude Rotterdam een dierbare herin nering blijft voor al wie het hebben gekend en liefgehad, ondanks, of juist öm zijn gebreken en tekort komingen. Het in de oude vorm herbouwen, die oude,vorm van uit de verte volgen zou op een grote teleurstelling uitlopen. Zij zouden tóch niet weer kunnen tei ugkorne.n, dat oude Hofolem, dip oude Doelen, die oude Beurs met haar klinge lende klokjes, die benauwde Post- hoornsteeg, die' donkere geoliede gevels der oude pakhuizen, die ma riniers in hun blauw uniform. Ja, die mariniers komen wél terug, maar hun uiterlijk is veranderd. Zij dragen nu het uniform van deze tijd, aangepast aan de eisen van vandaag, uitbeeldend de wereld van het heden. Maar de géést, die in hen leeft, dat zal de oude geest zijn, zoals die zich in de Meidagen heeft getoond. Zo moet het zijn met het nieuwe Rotterdam! Ir. VAN TRAA laat niet na, dit voortdurend te betogen in zijn voordracht, waarin hij de ontwik keling van het nieuwe plan en de toekomstmogelijkheden van de nieuwe stad schetst. Hij vertelt van de verschillende noodvoorzieningen, die moesten getroffen. Van de nieu we dijk, die gemaakt is verder stadswaarts, terwijl de definitieve dijk langs de rivier komt, als het nieuwe spoorwegplan is uitgevoerd. De viaducten door de stad blijven. De tram blijft ook, als de enige oplossing voor stadsvervoer. Er zijn nu 640.000 inwoners in Rotterdam, maar er zit groei in. Rotterdam is eén levende stad, die vertrouwt, dat de economische moeilijkheden de stad leeft van het achterland. Duits land én verder! terecht .komen. Rotterdam vertrouwt in de toekomst van West-Europa. „Wij strompelen strijdlustig voort", zegt ir. v. Traa. Een spoorwegondergrondse blijkt niet mogelijk, hoe zou het kunnen bij de noodzaak, om dijken te ma ken, die de stad beschermen tegen het water, dat ook gevaarlijk kan zijn? Rotterdam weet er van mee te praten! De St. Laurenstoren zal hersteld worden en mogelijk de kerk ook. En een modern snufje is nog, dat men denkt aan een net van centrale verwarming door de stad, voorlopig wordt met een klein net begonnen. ROTTERDAM LEEFT. Dat tonen ook zijn havens. Zij zijn nog niet geheel van alle schade hersteld, maar er is toch al weer een capa citeit van 30 millioen ton, en dat wordt nog lang niet gehaald. Het jaar 1938 brak alle records, toen er 42 millioen ton verwerkt werd, het was het laatste volle jaar voor de oorlog en het transito-verkeer on derging daar merkbaar de invloed van. Er wordt aan bouwen gedaan in Rotterdam. Honderden woningen zijn al gebouwd of staan „op stapel". Toch dateert het meeste daarvan in zijn plan en opzet nog uit de ver lopen jaren van vlak na de capitu latie of in de latere bezettingstijd. Teneinde in de ergste woningnood te voorzien (100.000 mensen waren dakloos!)- waren aanvankelijk 1934 stenen noodwoningen gebouwd, als mede 188 houten noodwoningen, er werden 3817 permanente Woningen voltooid, de bouw van een reeds voorgenomen en begonnen complex van 1900 woningen moest geduren de de bezetting worden stilgelegd, maar kon sedert de bevrijding wor den hervat. Voor de uitvoering van diverse werken van sloping, puin- ruiming e.d. en voor de herbouw bestaat de Dienst Wederopbouw Rotterdam (Diwero), die de puin- opruiming, het slop.en van de fun deringen en het trekken der heipa len ter hand heeft genomen en ver volgens is overgegaan tot de aan leg van nieuwe straten en diverse waterstaatkundige werken. Tot 1 Januari 1946 heeft de Diwero voor ruim zestig millioen gulden ver werkt. Een respectabel bedrag en toch nog maar een begin. De enorme verwoes ting rond de St. Lau- renskerk in het hart van Rotterdam, vlak na het bombardement in Mei 1940. Zaterdag a.s. wordt de steiger bouw rond de toren begonnen, om te on derzoeken, of restau ratie mogelijk is. JN VERBAND met de Opbouw dag, welke Rotterdam a.s. Za terdag viert, om de gedachte aan de noodzaak van aller krachts inspanning voor herstel van de stad levendig te houden, staan de dagbladen deze week in het teken van het wederopbouw- probleem. Omdat Rotterdam een stad van nationale betekenis ge noemd mag worden, en dus het herstel en de vernieuwing van Neerlands eerste havenstad een nationaal belang zijn, is het terecht geschied, dat er voor de problemen van deze stad alom zo'grote belangstelling gevraagd wordt. Maar wij meenden, onze roeping van leidend blad in het gewest getrouw dat wij daarnaast de aandacht moesten vragen voor wat er op belangrij ke punten in het gewest met de wederopbouw aan de hand is. (De vraag is trouwens, of het geen zin zou hebb.en, op het voorbeeld van Rotterdam, jaar lijks tot een nationale Opbouw dag te komen.) In elk geval staat Toen het Comité Rotterdam 1950 zijn besprekingen begon, leek het doel, dat het zich voorstelde te be reiken, nog ver-af. In vijf jaar kan er immers heel wat gebeuren. Nu kwam die voorlopige eind paal al een groot stuk dichterbij. Er is ervaring opgedaan, ook met het werk dat het Comité Rotter dam 1950 op zich heeft genomen. De behoefte deed zich gevoelen aan een telkens terugkerend rustpunt op de af te leggen weg. De gedachte aan de Opbouwdag was daarmee geboren. Het gemeentebestuur heeft gaarne medewerking verleend om dit denk beeld te doen verwezenlijken. Daar bij leek een historische datum wel haast aangewezen. Op 18 Mei 1940 gaf het college van 'Burgemeester en Wethouders opdracht tot het ontwerpen van een nieuw plan voor de verwoeste binnenstad. Toen. zo kan men zeggen, is de wederop bouw begonnen daar waar het voor bereidend werk moest worden ge daan: is het studeervertrek en op de tekentafel. Het is een zinrijk samentreffen, dat de Opbouwdag valt op een da tum zo kort na het jaarlijks feest van onze vrijwording. De herden king van de gevallenen in oorlog en verzet, de viering van de heroverde vrijheid en de bezinning op de ta ken, welke de wederopbouw stelt, ■zij vormen een .trits, waarbij ver leden, heden en toekomst op natuur lijke wijze zün verbonden en in elkander overgaan. In deze geest moge de Opbouw dag zich dan ook een plaats ver overen in ons stedelijk leven, als een teken van ónze gemeenschap pelijke wil in de arbeid voor een verjongd en bloeiend Rotterdam. De burgemeester, Mr. P. J. OUD. D OTTERDAM Volgens een betrouwbaar verhaal heeft een bekend actrice, kort na de bevrijding, ergens in Neder land" in het kader van een ca baretvoorstelling op merkwaar- dige wijze hulde gebracht aan het*zware offer dat van de Maasstad zeven jaar geleden ge vraagd werdZij verscheen ten tonele in een zwart-fluwelen robe met een oranjesjerp en ze zei maar één woord: Rotterdam! Het publiek in de zaal was er ontroerend-stil van en barstte daarna in een applaudiserend enthousiasme los. Het was een 'treffende hulde aan de geteis terde stad en een tekenvan rouw naast een teken van trouw. Daaraan moest ik denken, toen ik dezer dagen voor het eerst na lange tijd weer in de Maasstad was, met een persexcursie. Wij waren in het pompeuze stad huis, wij maakten een tocht door de haven, reden door de ver woeste stad en bezochten het scheepvaarthuis. Tenslotte aten we kievitseieren in de mooie burgerzaal. Voor een bezoek 'aan de noodschouwburg ontbrak helaas de tijd. Wij „deden" Rotterdam in een paar uur. Een beetje sigth- seeing a l' americain. En toch hebben we veel gezien. Veel herstel van bedrijvigheid, tussen de zware lidtekens van geteis terd gebied. Ook in de haven. Rotterdam leeft aan en van het vsater. Het had eert vliegveld, dat vernield is en een van de eerste was, die een trieste rol speelde in het oorlogsdrama van 1940. De haven is op enige plaat sen zwaar beschadigd. Het meest in September 1944, door een wanhopige bezetter! Cijfers? Hier zijn er een paar: ruim een kwart 'van de kademuurlengte werd verwoest en meer dan de helft daarvan was uitgerust met kranen en loodsen voor het ver laden van stukgoederen en min der dan de helft met laadbrug- gen en kolentips voor het over laden van massastukgoed. Het had nog erger kunnen zijn, als niet een kraanmachinist eer zij hem! vanuit zijn schuil plaats afgekeken had, hoe de moffen een gevaarlijke mijn monteerden op een kostbare plek, en toen de bruten waren vertrokken, versleepte hij met levensgevaar het monster tien tallen meters van de kadekant af, de rivier op, waar de ont ploffing plaats had zonder noe menswaardige schade aan te richten! Tweehonderdduizend vier kante meter van het bélegbare vloeroppervlak in loodsen en pakhuizen aan de havens ging verloren. Bijna de helft (97 stuks) van de portaalkranen werd verwoest of weggeroofd. En nu nog een ander cijfer: in de gehele stad werd in. ongeveer zes jaar tijds vijf milTioen ku-. bieke meter puin opgeruimd- Dat alleen kostte het peuleschil letje van 46 millioen gulden- Uit het puin kwam 50 millioen kilo ijzer te voorschijn, voldoen de voor het bouwen, van twee schepen ter grootte van de „Nieuw Amsterdam". Die schuit hebben we gezien. Zij is hier ge bouwd, de grootste, die Neder land tot nog toe maakte. 36.000 ton. Ons vlaggeschip, de trots van Rotterdam. En wat de ge trokken heipalen betreft, het waren er zoveel, dat ze een lengte vormen van 1800 kilo meter, dat is de afstand van Rotterdam vaar Leningrad! Wij hebben herstelde havens en vernieuwde kranen gezien, en havenwerkers noest aan de arbeid. En nog is de omzet der havens maar 8 millioen. En er zou nog veel meer gedaan kunnen worden, als het werk er maar is. Maar het achterland is nog kapot en de politiek be heerst voor een deel de kwestie van de doorvoerhavens. Wij hebben ladingen hout gezien, uit Duitsland, helaas nog maar bestemd voor Engeland, al mag een deel ervan hier blijven. Bij de R.D.M. ligt de „Karei Door man", de trots van onze ma rine. De havenautoriteiten, die de pers voorlichten op een woes te tocht door de rivier her is aan dek niet om uit te houden, de broodjes waaien van de dien bladen en de koffie klotst uit de kopjes! vertellen met voldoe ning over de diepte van de Mer- wedehaven, zó groot, dat de „Queen Elisabeth" hier zou kunnen binnen komen. Bij de werf „Gusto" ligt de tinbagger molen voor Indië klaar. Wie enige idee heeft van wat een H.A. is, begrijpt misschien iets van de gigantische wenken, die hier worden uitgevoerd, als men hoort, dat voor de Waalhaven 300 H.A. grond is uitgebaggerd. Op de werven kunnen alweer 20.000 man werken. Rotterdam leeft aan en van zijn haven Op de tocht door de stad trekken o-a. de aandacht een aantal huizen, aan het Over- maase gebouwd uit een procédé van huisvuil. Het schijnt goed te voldoen. Er moet hoognodig meer schot komen ook in de de voor deze gelegenheid ver grote krant in het teken van ons aller worsteling om de we deropbouw en zo vindt men in dit nummer naast beschouwin- gen«en foto's over Rottendam, een en ander over de onvolpre zen activiteit in de Wieringer- meer, over den Helder, over Castricum, over Camperduin. Bij dit alles blijft het nodig, het oog open te houden voor de noodzaak, om, ook in de an dere geteisterde streken van ons vaderland, woningen te bouwen. Men keek nog wel een beetje vreemd, als men de vele grote bankgebouwen ziet verrij zen in de Maasstad. En hoewel daar ook enige duizenden wo ningen in aanbouw zijn, vooral echter op grond van reeds veel eerder voorgenomen plannen, bevredigt de verklaring toch niet, dat die bankgebouwen daar kunnen worden neergezet, omdat de kosten daarvan niet uit de schadevergoeding behoe ven te worden betaald, wat met de woningbouw wel het geval is. Hier zou het dus toch een kwes tie van geld, én niet van mate riaal-voorziening zijn?Al spreekt het natuurlijk vanzelf, dat een stad als Rotterdam niet zonder behoorlijke outillage Van het bankbedrijf kan. Een belangrijke uitlating van minister Neher geeft ons echter moed, dat er opnieuw sterker aandacht geschonken zal wor den aan de bouw yan woningen- Wij onvingen een interessant overzicht van feiten en cijfers omtrent twee jaar wederop bouw, samengesteld door het ministerie van Wederopbouw en Volkshuisvesting. Reeds de ver andering van naam van dit de partement luidde een nieuwe politiek a.h.w. in! Minister Ne her nu schreef d.d. 19 April in dit boekje een inleidend artikel over De Materiële Wederop bouw, waarin Z. Exc. een be moedigend geluid ten aanzien van de maatregelen voor betere volkshuisvesting laat horen. 9 Nadat de Minister terecht nog eens in het licht heeft gesteld, dat het beeld van ons land in Mei 1945, allerrampzaligst was wij moesten het herstel twee jaar geleden beginnen als het ware met blote handen, met ver zwakte lichaamskracht, bijna zonder materieel en zonder ma teriaal wijst hij er op, dat het gezien die toestanden en ver houdingen, onbillijk is, verwij ten te maken dat er niet of niet voldoende zou zijn gewerkt. Er is veel gebeurd. Maar naast dat vele wat geschiedde erkent' de Minister: de woningbouw is ach tergebleven. Dat is op zichzelf wederopbouw hier, aanbestedin gen zijn en worden er wel ge houden, maar de nieuwbouw uit de periode van na de bevrijding wordt ook hier geremd door de materiaalschaarsce. Wij hebben van tal van oude plekjes, die we van veel vroeger kenden Blaak, Grote Markt, Hoogstraat, het oostelijk stadsdeel, niets meer teruggevonden, dan alleen de naambordjes. En toch wordt er hier en daar veel gebouwd, vooral op de linkermaasoever. In de stad verrijzen grote bank gebouwen. De R.T.M. opende pas een grote garage voor 200 bussen op Feyenoord en wij zijn door de Maastunnel gegaan, die twee grote kanalen heeft voor het snelverkeer heen en terug, een voor voetgangers en een, daaronder, voor fietsen. Het Instituut voor Scheep vaart en voor Luchtvaart draait weer op volle toeren. Een bron van leerzaamheid voor oud en jong, jong vooral. Een mooie inlichtingendienst en een wel voorziene bibliotheek, de vraag baak voor velen, die op dit ge bied Veel willen weten. Voor jonge technici of zij die het wil len worden, een inrichting om van te smullen. Dat deden wij in de Burger zaal, overigens met de eenvoud, die het kenmerk van het ware inderdaad niet zo verwonderlijk, omdat de toekomst van ons land vóór alles een hersteld verkeers- apparaat en een nieuwe cultive ring van onze bodem eiste. Dat werk is dikwijls geschied, met materialen, welke aan de wo ningbouw werden onttrokken. Dat was hard, maar in de gege ven omstandigheden onvermij delijk. w De Regering heeft nu besloten dat de woningbouw voorrang moe^ hebben en dat de beschik baar komende materialen in de eerste plaats voor uitbreiding onzer huisvesting dienen te worden gebruikt! En nog be moedigender is het, de nadere motivering te lezen, welke de minister daarbij geeft: „de wo ning is in Nederland gelukkig meer dan een schuilgelegenheid, zij is het omhulsel, waarbinnen het gezin leeft, waarin zich het gezinsleven kan ontwikkelen. Slechte woningtoestanden, sa menwoningen zonder tal, ver stikken het gezinsleven, dat de basis en de kracht is van ons volksbestaan". Het is verheugend, dit alles zo te lezen. Zo wordt de bouw van woningén niet alleen gezien als een technisch probleem, maar als een belangrijk en inderdaad allernodigst onderdeel van een gezonde gezinspolitiek. Daar voor zal gedaan moeten worden wat mogelijk is:' Wij houden daai-bij open oog voor de werkelijkheid, die mi nister Neher aan het slot van zijn artikel nog eens in het licht ■stelt: „Wij hebben in de maan den die achter ons liggen, veel gedaan. Wij zullen in de tijd, die voor ons ligt, meer moeten doen, veel meer. Maar wij moeten daarbij begrip tonen voor de feitelijke omstandigheden, die grenzen aan onze werkmogelijk- heid- Wij zullen klaar en duide lijk moeten beseffen, dat wij leven in een land, dat een zware tol aan de oorlog heeft betaald en dat door en door arm is ge worden. We zullen niet al te veel moeten vertrouwen op hulp uit het buitenland, wij zullen vóór alles onze hoop moeten stellen op de eigen werkkracht, op eigen ononderbroken harde arbeid". Behalve het neerzetten van een steiger voor de St. Laurenstoren zal er op de opbouwdag op 17 Mei de eerste paal worden geslagen van het Industriegebouw aan de Goud- sesingel, de eerste steen worden ge legd van de eerste woningen bp Kralingen en een'eerste paal wor den geslagen van het eerste Neder landse Verzamelgebouw voor de groothandel bij het Station D. P.. Voorts zal in de Carnissebuurt met enige plechtigheid de 500e woning worden betrokken. In tegenwoor digheid van minister Neher zal des middags in het museum Boymans de tentoonstelling „Rotterdam Straks" door de burgemeester worden ge opend, waarna ir. C. van Traa een toelichting zal geven en een kamer- muziekensemble van het Rotterd. Philh. Orkest' muziek van de he dendaagse Rotterdamse componisten zal uitvoeren. In de aula van het museum zal ten slotte de onlangs te Londen vertoonde film over Rot terdam van de „Stichting Havenbe- langen" worden vertoond. is. Burgemeester Oud sprak hier een vriendelijk woord. Als wij hem hadden moeten antwoor den, hadden wij dat gedaan dcor hem met een variant op Vondel te wensen: m Uw mooie stad, die tweewerf plofte in d'asse, Zal tweewerf weer uit rook in top gaan wassen Gelijk of God zijn gunst en macht door vlam ontvouwde in Rotterdam Dat uit moeras en water opgetogen, Weer wateren kroont uit hoog gewelfde bogen En Nederlands kroon, van goud en diamant, Op alle kusten spant! H. N. S. TOEN drie ter van verb provincie aan tot dan voor bied, een verv Volgens betrou wen verloren, dan 4 weken h herstellen. Mac genoeg. Al te dage het wede: gevallen onmoi conclusie getrc nog slechts we grote handicap vormt de abso logsslachtoffers De Wieringermi wel in de uitzo: omstandigheid, da alle gebouwen st ofwel toebehoren bouwbureau „Wi( met staatskapitaa de particulieren, germeer, practise lijkheid verkeren bedrijven weer o reeds vele tiental hersteld, opnieuw reeds grotendeels zijn al hele comp of worden dit ze( vormt wel een ze stelling tot het pa herstelde gedeelte slechts enkele drukken. Zo zijn er zak winkels alleen hi reren, of slechts van. Deze ruimte vendien dikwijls i eens getroffen val Dat overigens d zijn geheel zo be vlot verloopt drukte hierover tevredenheid uit - siders verklaard feit, dat bestaand: wederopbouwwerk gecöordineerd. No: b.v. de technische Rentambt, dat va plannen heeft vei gehele polder op Hetzelfde kan dig gebied gezegc Techn. Dienst vai schap „de Wierir gemeentelijk Bou\ Door deze gem werking is een a deel op andere g ontstaan. Hoezeer de bevo! doordrongen is vs bouwgeest moge b dat arbeiders die broek of in de Z: lijks de verre re ondernemen. Het mers een koud ki hun eigen woonpli te vinden. Toch n hoofd gezien wor Wieringermeer n: heden in de arl heeft te kampen, groot tekort aan ogenblik het bouv woningen te Wi bouwen heeft in 10 jaren gevraagd destijds het mater: bestond. Niemam mogen verwachter: werk b„v. in 3 jar tooid. Het herstel moet dan ook als worden gezien. 1 pachters worden bouwd, doch aller worden rondom di van een dakbedek deze bedrijfsruimt dikwijls een sorte gemaakt, óm de een onderdak té 1 zullen hier en da of varkensschuren die dan eerst al w-orden ingericht, hoopt men voor nog buiten Wieri; de 100 pachtersge: hun bedrijven teri reeds zoveel tot e kan verder óp rek zeer voorzichtige waarderen maatr worden. De diei heeft nl„ direct een massa bouws en het grootste de en houten bouwn watersnood gered, nemers zijn dan oo mogelijk het brui van te gebruiken, niét helemaal br het een zodanige b ondergaan dat het enorme opslagplaa materiaal te Kolh:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 4