NIET ZO IDEAAL ALS HET WEL LIJKT Over doktersziekenhuizen en babies in de U S. A HET ZEEWIER-MYSTERIE Het verhaal van de wonderbare ebbe in 1672 Waar 340 dagen in het jaar de zon schijnt r De Bijzondere Rechtspleging gewijzigd al Spoor: insel van eid blijft :randerd itsnoer" enbon voor nmer 9 NIEUW NOORDHOLLANDS DAGBLAD - Maandag 21 Juli 1947 PAG. 3 Legende of voorzienigheid V.. Monaco, een onafhankelijk prinsdom met 18.000 inwoners AMNESTIE IN SPANJE Voor 12.000 gevangenen Levensbeginsel Kroniek Buitenland Belangrijke nieuwe bepalingen bevelhebber der se strijdkrachten ands-Indië, luit.- Spoor, heeft in der ontkend, dal landers de oor- begonnen tegen isischevolk: „Be an rechtvaardig- jerechtigheid en t en verantwoor- tegenover de inwoners vaq en van Neder- ben onze rege- doen besluiten liek te dwingen voeren wat zij op zich heeft ge- „Onzg vijanden die trachten de itvoering van de mst, welke is n, te saboteren. momenteel de er wapens het ste woord zal och blijft het be- :n vrijheid voor ïesische volken, ze overeenkomst elegd, onveran- tsnoer onzer toe- politiek". vak van 21 Juli t.m. zal een schoenenbon vorden verstrekt aan amkaartnummer tin- cijfer 9, voor zover ;ich nog aan hun in- idt. in bovengenoemd tijd leren, geboren in de of Augustus van een t.m. 1945 alsmede aan iren in de maand Sep- ober van het jaar 1946 )ön worden verstrekt. suiker te hebben ver vrachtrijder, die op i O. zou leveren. De- it de transactie plaats zijn 350.van de uitbetaald. Maar aan :t afgeleverd? Hij kon r herinneren. Hij wist i zijn afnemer was ge- ;eld had ontvangen en ter had had gesteld., gesproken wegens ge- ijs. e zich al eens eerder erantwoorden voor het varte handel, had van i's der fa. Gr. 200 kg it en voor een zoet ie hand gedaan. Eis 2 ingenisstraf. de G. ver met een beroep op de de Commissaris van Helder, waarin laatst- zou hebben ver- •d. zijn leven voor goed Voor nader onderzoek ak aangehouden. niet opgekomen en kopen van 100 kg sui- stek veroordeeld tot f 30 dagen. Voor het 0 kg der gestolen sui- petroleumventer J. P. oorwaardelijk en een 1 f 200 subs. 60 dagen- S. Z. die de lange rij boete moeten betalen >p kosten van de staat en, omdat hij 50 kg /ergenomen. T DER W.F.A.-ERS Hing met een onlangs bericht, is de komst V.F.A.-gasten op Zater- us te verwachten. D-ILL. WERKERS tgehouden vergadering .W. is ds. F. Tollenaar gekozen, ter voorzie- /acature ontstaan door -ï van dr. E. Loesberg. rr. Witte 55; 4. Onder ïaar 213, heg. Mevr. ileumbaan: 1. Mevr. r 108, 2. Mevr. Raven, 39; 3. Mevr. Schoonho- 100 en 4. Mevr. Scha- mbaan heren en vrije dasse bleven onver- Senioren: 1. G. v. d. r 45-44-44-44; 2. M. de a 44 (3)-42-40; 3. G. An- gen 44 (2) -43 (2) -41. De id verwierf hiermede J. Simons, Schagen 44 hagen 44. Junioren: 1. A. Kop- 45-43; 2. Hesjels, Alk- i. W. Elema, Schagen A van de vrije baan •ging geen wijzigingen, B had nu tot nieuw Mevr. Metselaar. Alk- Mevr. Met. Alkmaar r. Lieshout, Alkmaar 39 edstrijd boekte even- ang. 3HTIG RESULTAAT De Zaterdag en uden collecte ten bate !.-bestrijdingsorganisatie Levenskracht heeft het ongekend bedrag van eleverd, d.i. ruim het van vorig jaar. Hulde :trices. w DOOR DE HISTORIE VERWORPEN Het was in het rampjaar 1672. De verenigde Engelse en Franse vloten, bestaande uit 90 schepen, kwam voor onze kust opzetten en bedreigden ons land. De Hollands^ vloot veel kleiner in aantal, had zich samengetrok ken voor Goedereede met c'e be doeling een inval der Verenigde vloten te beletten. De vijand zond drie oorlogssche pen en enige branders" vooruit en zeilden zelfs tot dicht onder de kust en men vreesde niet anders of de voorgenomen landing zou worden bewerkstelligd. Doch na omtrent twee uur voor de wal ge legen te hébben koersten de sch°- pen naar het Noorden waar zij zich wederom bij de rest der vloot voegden. Vijf dagen later vertoon den de schepen zich wederom voor de wal, kruisten heen en weer en zenden zo nu en dan kleine vaar tuigen tot binnen de uiterste ton van het Landsdiep. „Dan", zo schrijft De Jonge in zijn Geschie denis van het Nederlanse Zee- 'wezen", „in het grootste gevaar, dat door geen mensenhand kon worden afgewend, verleende de Goddelijke Voorzienigheid hulp aan het vege Vaderland. Op den 2lste Juli stak uit het Z. Westen een al lerhevigste storm op, en, naar som mige beweren. <"m dubbele of ver lengde ebbe, welke tegen de gewone regelen der natuur 12 uren duurde en die het landen van de vijand, welke naar het schijnt op ene vloed wachtte, eerst vertraagde, daarna onmogelijk maakte." „Dat de vijandelijke vloot heeft willen landen, en dat d'e Goddelij ke voorzienigheid dit door een driedaagse storm en daarna door een aanhoudend onstuimig weder verhinderde, getuigen alle schrij vers, en wordt nader door onge drukte bescheiden zodanig beves tigd', dat zulks boven allen twijfel verheven is", aldus genoemde schrijver. Een veelbesproken onderwerp Nu is de kwestie van wonderbare ebbe een onderwerp waarméde vele schrijvers en historici zich hebben bezig gehouden. Valckenier, Brandt, Burnet, Bilderd'ijk. Tyde- man, Groen van Prinsteren, Van Vloten, Fruin en Nuyens, hebben hun welversneden pen ten dienste van dit vraagstuk gesteld. Zij heb- bdn het profaan belicht maar ook bezien van godsdienstig standpunt. Men heeft ook getracht het vraag stuk zo te belichten, dat deze won derbare ebbe met de invasie der Engelsen en Fransen totaal niets te maken zou hebben gehad. Doch dat het voorval veel later, n.l. in 1673 zou hebben plaats gehad. Is hier nu sprake van Legende of Voorzienigheid? In zijn „Algemene Geschiedenis des Vaderlands" zegt van Vloten: „Niet tevreden met de grote dienst door het harde weer in deze den Lande bewezen, zocht de wonder zieke landzaat daar weldra nog een bovennatuurlijk fe;t mee te verbin den en begon van een buitengewo ne ebbe te gewagen, die het dub bele der gewone uren aanhoudende, de storm voorafgegaan zou zijn, doch blijkbaar enkel aan goedge lovige wonderzucht zijn aanzijn dankt." Ook onze Nuyens behandelde deze kwestie in zijn „Algemeene Geschiedenis des Nederlandsche Volks" en hij schreef; „De storm behoede ons voor een aanval van de zeezijde. Onze voorvade ren, als Calvinisten, gewoon zich te beschouwen als een uitverkoren volk' Israël, te midden der heide nen, waarvoor de Heer der Heer scharen streed, hebben de over levering in de wereld gebracht dat een wonderdadige ebbe, van twaalf uren het voornemen der Engelsen verijdelde. Die ebbe, trouwens het geschiedt meer, behoort tot de le gende van onze vrome vaderen, die gewoon waren met zoveel eigen dunk neer te zien op de legenden der 12e eeuw." Het verweer van Fruin Dé tijdgenoot van Nuyens en niet minder groot historicus als deze, stelt zich tegen deze opvat tingen te weer. In het voorbijgaa'n, zo zegt Fruin, nemen we acte van deze gelijkstelling en de waarde ring der legenden van de verschil lende eeuwen. Overigens merken we op, dat het verhaal van een dubbele ebbe zich evenmin uit de Calvinistische eigenwaan van het volk als uit zijn goedgelovige won derzucht laat verklaren; daaruit kan alléén verklaard worden, dat het verhaal, toen het eenmaal in omloop was gebracht, bij het volk ingang vond. Wat volgens de over levering in 1672 is voorgevallen, was niet bovennatuurlijk. Op 26 Februari 1853 duurde de ebbe 11 uren en 41 minuten, dat is op 43 minuten na de dubbele tijd van een gewone ebbe. De ebbe van 1672 wordt slechts als een wonder voorgesteld omdat men toen ter tijd het natuurverschijnsel nog niet kende. Fruin gaat dan uitvoerig op deze kwestie in en komt tot de conclusie dat dedubbele "ebbe niet in 1672 maar in 1673 heeft plaats gehad en meent voorts dat het af slaan der verenigde vloten zelfs niet aan déze verlengde ebbe is te danken doch aan De Ruyter. die in de slag bij Kijkduin (21 Aug. 1673) de vijand grote slagen toebracht en hen de lust tot een landir, deed' vergaan. Het is dus aan .rem en niet aan een dubbele ebbe te dan ken dat onze kust werd beveiligd en de vrede met Engeland een feit werd. ónze voorouders, die aan Gods wonder de eer gaven, ver keerden in dwaling. „Wonderzieke Iandza'en" of „Calvinisten". Maar, zo zegt Fruin verder, zul len we ze uit dien hoofde minach tend terecht wijzen. Zullen wij hen wonderzieke landzaten noemen of Calvinisten, die zich het uitverko ren Israël onder de heidenen waanden te zijn? „Geen eigenwaan, geen zelfverheffing boven anderen, deed hen geloven, dat de Heer der Heerscharen met hen ten strijde trok, maar mistrouwen op eigen machten vertrouwen op de liefde rijke Voorzienigheid, die met het zelfde recht in de lotgevallen» der volken als,in het leven van ieder verondersteld mag worden." En de schrijvpr meent, dat dit verhaal, ook al heeft het zijn historische grond verloren in de geschiedenis mag worden vermeld „als een blijk yan verootmoediging en de vroom heid van het toen levende ge slacht" dat „inplaats van zich op eigen moed en kracht te verhef fen, nederig en dankbaar de eer der overwinning aan de Allerhoog ste toekende." De stranden streden JAN VANDERVAART tegen 't stranden van Kareis trotse oorlogsschepen En God bewaart de Nederlanden voor het Landen van de Britse geesselzwepen. „Van Varen en van Vechten" (Van een reizend correspondent) IN HET ZUID-OOSTEN van Frankrijk ligt een staat, een stukL kleiner dan de gemeente Utrecht, zoveel kleiner zelfs, dat alle Utrechtenaren er met geen mogelijkheid zouden kunnen wonen. Woonden zij daar, zij zouden er misschien nog niet zo slecht mee zijn, want Monaco is in veel opzichten een gezegend land. Volgens de Monegascen zijn er 340 dagen zonneschijn in een jaar en komt de thermometer 's winters zelden beneden de 16 graden Celsius (boven nul wel te verstaan). Mogelijk is dat over dreven, waar is, dat Monaco wat klimaat betreft de meeste Europese landen de loef afsteekt en zeker Nederland. Door dit te zeggen verklappen we werkelijk geen geheim. Duizenden vreemdelingen, die jaarlijks Monaco bezoeken, zouden dat heus niet doen, als het klimaat anders was. Monaco kan daarvoor dankbaar zijn; want die vreemdelingen zijn voor het prinsdom de enige bron van inkom sten. Alleen het aantal blijvers is al zo groot, dat de Monegascen in hun eigen land.een zeer bescheiden min derheid zijn van rond 10 pet. iets wat voor een onafhankelijke staat wel het wereldrecord zal zijn. Van de nog geen 18.000 inwoners, die Monaco telt, is meer dan de helft Frans, een kwart Italiaans en de Monegascen zelf komen met minder dan 2000 op de derde plaats; nog maar Sinds kort, overigens waren ook de Engelsen nog in de voor hoede. De Monegascen zijn nu een maal niet hetzelfde als sommige andere volken. Zij voelen zich zo opperbest en werken zo nard zij kunnen om nog meer vreemdelin gen te trekken er zo een nog klei nere minderheid te worden. Monaco heeft drie wijken: de oude stad, Monaco; la Condamine, winkel- en handelswijk, en Monte Carlo. De meeste touristen gaan alleen naar Monte Carlo, de luxe wijk, met als centrum het Casino, het gebouw, waarin de speelzalen Ieder, die lust heeft, kan daar in vlot tempo zijn geld verliezen. Het is met de speeltafels van Monte Carlo als met de klompen van Ne derland. Het enige, wat men in het buitenland weet is, dat er in Monte Carlo gespeeld wordt en verder niets en men denkt, dat ieder, die de Monegascer grens overschrijdt, dus speelt en in luxe baadt. Nu wist uw correspondent dat ook. Hij wist bovendien, dat de speelbank niet specifiek Monegasque is, want er zijn er meer in de wereld en dat de Monegascen er zelf niet spelen, of niet noemenswaard; zij zijn wel wijzer. Hij hoefde daar dan ook niet te gaan kijken en bovendien hoefde hij geen geld te verliezen hij kon het niet. En dus heeft hij geen roulette gespeeld, maar dam men en zich evenmin in luxe ge baad, maar in de Middellandse Zee. Daarbij heeft hij rondgekeken wat het prinsdom nog meer te bieden had als klimaat en een Casino. Dat bleek heel wat te zijn. Om te beginnen is Monaco als on afhankelijk Prinsdom met 18.000 in woners op zich al een merkwaar digheid. Het heeft een verbond met Frankrijk, zeer tot zijn voordeel, want het leeft als een Franse s"ad, maar gebruikt de onafhankelijkheid om dat aan te vullen, wat mocht ontbreken. De Franse munt geldt ook in Monaco, de voedselvoorzie ning wordt door Frankrijk verzórgd de porto voor de brieven is er ge lijk, de politie bestaat bijna geheel uit Fransen. Maar daarnaast heeft Monaco zijn eigen postzegels, de enige geldende in het Prinsdom, een eigen munt. En daar de voedselvoor ziening aan Frankcijk's Middelland se Zeekuit nu juist niet zó dave rend is, zijn er plannen om ook hier in zelf op te treden: op de scheeps werf van de stad is een kleine kust vaarder in aanbouw. Naast de po litie heeft Monaco nog een ejgen gaide, de prinselijke garde. En nier- mee .komen wij in de oude stad het eigenlijke Monaco, op de rots. De rots, waarop Monaco ligt is werke lijk niet groot; als men het paleis, het gemeentehuis, de kazern - twee musea en daarbij de mooie kathe draal heeft gezien kan men ver baasd zijn, dat er bovendien nog 2000 mensen wonen. Het paleis, nu een toonbeeld van vrede, was eens de burcht van de Grimladi's, het nu H* naaien van koren is een ^r^den^Cf zwaar werkje, vooral als hel en hier doorstonden zij elk beleg Fon Woeba dronk van met Soed gevolg tot de Franse revolutie. Want de burcht ligt vol tijd tot fijd verkwikt de arbeider 1 komen ongenaakbaar op de rots en beheerste de enige toegangsweg volkomen.Bovendien stonden de Prinselijke troepen bekend als uit stekende vechters. Nu is dat alles anders. De garde houdt de wacht voor het paleis, in operette-uniform en de kanonnen staan er alleen om de tnaditie te handhaven en om dezelfde reden schieten zij eens per jaar, op de ver jaardag van de Prins. ®p die dag toont Monaco zich in de volle weel de van de onafhankelijkheid. De garde paradeert in alle schittering van haar uniform, de kanonnen vu ren salvo's en alle andere gebruike lijke' feestelijkheden op een natio nale dag ontbreken niet, ter ere van de Prins, ten pleziere van de inwo ners, ten gerieve vooral van de duizenden toegestroomde vreem delingen en ten bate van de schat kist Maar alle, jaarlijkse feesten zullen niets zijn vergeleken bij dat, dat Monaco onlangs heeft gevierd, het zilveren jubileum van Prins Louis II. Een maand tevoren was men in de stad al bezig met de voorbereidingen, stellages voor tri bunes en een begin van de versie ring. Alles wees erop, dat dit feest alle anderen ver zou overtreffen. De riPrins en vooral de jonge Prinses, 'waarmee hij kort geleden trouwde is populair en al was de omvang van het feest kennelijk ingesteld op de gasten, het enthousiasme en de vreugde waren voor de Monegascen zelf. De bevolking mocht dit 'feest overigens wel eens hebben. Want zo heel gemakkelijk is het leven voor hen niet. De deviezenmoeilijkheden in de meeste landen hebben het aan tal touriften sterk doen afnemen de Engelsen alleen al met drie vierde. Zoals reeds gemeld, heeft de Bpaanse ministerraad onder voor zitterschap van Franco een decreet goedgekeurd, volgens hetwelk in bepaalde gevallen aan gewone en andere gevangenen amnestie wordt verleend. Men verwacht dat ongeveer 12000 gevangenen van deze am nestie zullen porfiteren. De am nestie voorziet namelijk in on middellijke vrijlating van hen, die tot gevangenisstraffen van minder dan26 maanden veroor deeld zijn, en in een verminde ring van straf van 25 pet. voor hen, die tot gevangenisstraffen van 26 maanden tot 12 jaren ver oordeeld zijn. Naar verklaard,' werd, bevnden zich op heden in totaal 40500 personen in Spaanse gevangenissen. QE levensopvattingen der men sen lopen uiteen in twee hoofdrichtingen, waarvan de te genstelling gisteren in het Epis tel duidelijk uierd aangegeven: het vlees en de geest. Beide be palen het menselijk doen en la ten. Het vlees, dat is al wat ma terialistisch is, aards, werelds, louter natuurlijk, zonder enige hogere gedachte. Het is de mens, overgelaten aan zichzelf, met zijn door de erfzonde gewonde natuur en daarom zo gemakke lijk geneigd zich te laten leiden door zijn lagere, egoïstische, dierlijke strevingen. De mens die zich „uitleeft", maar dan in deze ongunstige zin. Daartegen over staat een ander levensbe ginsel: de geest. Dat is de mens die erkent een hoger doel te heb ben en zich daarheen laat aan drijven door een evenredig prin ciep: de geest van God. Wat is Uw levensbeginsel? MARCUS JOODSE IMMIGRANTEN VERLATEN HAIFA Te Jeruzalem wordt vernomen dat drie Britse „deportatie"-schepen Za terdag Haifa verlaten hebben met meer dan 4500 Joodse illegale im migranten aan boord die zij naar de haven van in scheping in Frankrijk zullen" terugbrengen. "Deze immigranten wer den te Haifa van de President Warfield op drie schepen over gebracht. JJIT 16 MyN ZOON JAN DIE WEL WEETDAT LOMPEN DE STAD I^VVAAR. DE OLYM PISCHE SPELEN IN OOHa GEHOUDEN ZULLEN WORPEN DIE. U OOK. ZAL KUNNEN VERTELLEN WAARDE TOUR.- J5E-FRANCE-R'JPERS OP 'T OQEHfeLlK. Z.-JN DIE WEET, DAT IN NOORD- w.jk de. voRiae Week. de tennisballen on\ je oren snorden ..Die wel van heeren- Veen Gehoord heeft, omdat abe lenstra daar vandaan komt. MAAR DIÉ ER NOC, NOOIT IN GESLAAGD is om een voldoen de voor aard ryks kunde op z'jn rap port te kr'jgen (Van onze New Yorkse correspondente) DIT IS MISSCHIEN een vreemd onderwerp om als vrouw en en leek over te schrijven, maar daar ik onlangs zelf vele ervaringen heb opgedaan op dit gebied, moet 'ik toch eens ver tellen dat alles hier in de U.S. niet zo ideaal is als het wel lijkt. De geneeskunde is hier zeker ver gevorderd, vooral gedurende de oorlog, en nog steeds staat de „research" aan de top, verge leken bij andere landen. Ook ben ik er van overtuigd dat ze hier zeer ver zijn gevorderd in specials gevallen, doordat er dan doktoren van wereldnaam aan dat geval werken en de beste instrumenten ervoor aanwezig zijn. Maar als doodgewoon inwo ner en dan nog vreemdeling erger je je beslist aan de manier, waarop je als patiënt behandeld wordt. Ten eerste de dokten Ik heb er al verscheidene versleten, terwijl ik heus geen abnormale patiënt ben. De eerste dokter, bij wig ik kwam, wilde allereerst dat ik geld op tafel legde, voordat hij naar mijn geval wilde kijken. Zonder meer ben ik toen opgestapt, denkende dat als hij zo op zijn centjes gesteld was, hij nooit eert goed dokter kon zijn. De volgende wilde telkens bij de klein ste kleinigheid opereren en het dan nog liefst zelf doen zonder er een specialist bij te halen. Ook bij deze liep ik op de duur weg. Na zo doende verscheidene desillusies te hebben opgedaan, heb ik nu einde lijk een goede en normale dokter gevondeij. Waarschijnlijk omdal de ze man over de gehele wereld ge reisd heeft en ook lang genoeg in Europa is geweest om te begrijpen, dat er nog iets anders bestaat dan de Amerikaanse dollar. Niet als op de film Ik heb verder eens in een groot zjekenhuis buiten New York rond geneusd en ik stond verbaasd, dat dit vooruitstrevende land zo achtei was in normale dingen. Het zieken huis, dat het grootste is in die buurt en waar patiënten mijlen ver van daan naar_toe komen, is een oud en ongeverfd'gebouw. Van binnen ziet het er onaantrekkelijk en „groeze lig" uit. Niets té bespeuren van de kraakheldere en moderne inrichting van de hospitalen, welke men op reclameplaten en in de film ziet. Natuurlijk zijn die er wel, maar niet zo veel als men verwacht. Meestal ziet men het soort, wat ik hier be schreef. Het gebrek aan verpleegsters maakt tevens, dat de patiënten veel aan hun lot overgelaten worden en het zodoende op de zalen niet fris ruikt. Een van de ergste dingen is de onbeschrijfelijke nonchalance, waar mee alles gebeurt en wat de door- snee-Amerikaan kenmerkt. Ze heb ben trouwens ook geen tijd om het' nauwkeurig te doen. Dit geldt zo wel voor de doktoren als voor de verpleegsters. Met verbazing heb ik het geheel aangezien en vurig gehoopt, dat ik voor ziekte gespaard zou blijven, opdat ik nooit in dit ziekenhuis zou moeten liggen. Alles gebeurt zonder enige liefde voor het vak of voor de patiënt; zo sterk heb ik het in Holland nooit meegemaakt. Je bent volledig een nummer en verder niets. Het is dan ook een grote des illusie voor iemand, die uit Holland komt en zich zo veel voorstelt van de hoogstaande geneeskunde in de U.S. Arme vaders Ik heb ook medelijden met de Hollandse oorlogsbruidjes, die hun eerste baby hier krijgen. De behan deling van de kraamvrouwtjes is wel heel anders dan in ons kleine landje. Om te beginnen mag de baby niet in de-kamer van de moe der en ligt dus in een nursery met alle andere baby's tezamen. De arme vader mag zijn jongste spruit slechts door het raam aan schouwen. Op bezoekuur staat hij in de rij met and,ere vaders met een nummertje in de hand. Is het zijn beurt, dan houdt hij het num mer voor het raam. De verpleegster haalt de bijbehorende baby uit zijn wiegje en houdt het al vriendelijk glimlachend voor de ruit. Na weder zijdse knippen van vader en ver pleegster wordt de baby weer weg gedragen. That's all! De moeder ziet haar kind eens per dag, omdat het verder in de babyzaal met de zuigfles gevoed wordt. Daar het te ingewikkeld is voor de verpleegsters om de mop- der haar eigen kind borstvoeding te laten geven, werken ze dat zo veel mogelijk tegen! Je moet dus met de dokter samen vechten om gedaan te krijgen, dat de baby om de drie uur bij je wordt gebracht om het zelf te voeüen. Na zes tot acht dagen, wordt je' weer naar huis gestuurd. Gelukkig begint die voedings kwestie iets te veranderen en heeft men er zelfs al doktoren en zieken huizen, die voorschrijven, dat de moeder haar kind zelf moet voeden en.dat de baby overdag op de ka mer rt"; staan. In Nederland is dit de gewoonste zaak van de wereld, maar hier is het iets heel nieuws. Zo zijn er verscheidene' dingen, die hier anders zijn dan in Holland. Het heeft zijn charme om eens iets anders mee te maken dan je je hele leven -^wend bent geweest; maar als je ziek bent, verlang je toch wel erg naar het oude.bekende'en naar je eigen omgeving "en methodes. En dan is er in dit land een massa waarover je je kunt ergeren, ook al lijkt het uit de verte allemaal zo mooi! Men schept zich een eenzijdig beeld der Sovjet-Russische aspira ties in het Westen wanneer men 'daarbij niet tegelijkertijd de Russi sche activiteit in Oostelijke richting in het "oog houdt. Met name China is voor de uitbreiding van de Pan- Slavische invloedsfeer van even groot zo niet van groter belang dan de verziekte randstaten van het West-Europese continent. China heeft een onuitputtelijke reserve aan mensen en grondstoffen, de uit gestrektheid van de bodem evenaart die van een gans werelddeel, het be zit een zeer oude cultuur en wan neer het zich voldoende aan de mo derne technische vooruitgang op het gebied van ver keer, grond- SOVJET- BELANGEN Een kijkje in de staalfabriek van het hoogovenbedrijf te Ijmuiden, waar, evenals in de meeste fabrieken van dit be drijf, continu gewerkt wordt. Met ingang van 30 Juni jl. werd een besluit van kracht, dat belang rijke wijzigingen heeft gebracht in de Bijzondere Rechtspleging. Onder mêer wordt in dit besluit bepaald, dat onder het -„bekleden van amb ten" niet wordt verstaan het ver richten van werkzaamheden op ar beidsovereenkomst. Hieruit volgt, dat zij, die krachtens hun vonnis geen openbare ambten mogen be kleden, geen vaste aanstelling kun- Ëen heel bijzondere kip be zit Murray Weiss in Brook lyn. Dit pluimvee-exemplaar heeft 4 poten, 2 staarten en zij legt eieren met 2 dooiers. De kip gebruikt echter slechts twee poten, daar de beide anderen korter zijn dan normaal. nen krijgen bij rijks- of gemeente- bureaux, maar wel op arbeidscon tract te werk mogen worden ge steld. Niet mindgr interessant is de,nieu- we regeling betreffende uitspraken van het Tribunaal. Thans is name lijk bepaald, dat, wanneer iemand wordt veroordeeld tot internering, de straf niet behoeft te worden uit gevoerd, wanneer blijkt, dat de uit voering van de straf onnodig hard is voor de betrokkene 'of het gezin. De veroordéelde wordt dan onder bepaalde voorwaarden in vrijheid gesteld. Deze voorwaarden zijn o.a. onder foezichtstelling en het zich houden aan bepaalde voorschriften gedurende een zekere proeftijd. Aan de algemeen bekende voorwaarden is een nieuwe toegevoegd, namelijk „verbod om om te gaan met be paalde personen". Het Tribunaal kan voorts de opgelegde voorwaar den wijzigen, hetzij ambtshalve, het zij op verzoek van de veroordeelde. Art. 16 van het nieuwe besluit bepaalt, dat ieder, die zich langer dan 14 dagen in bewaring bevindt, een schriftelijk verzoek tot invrij- heidsstelling kan indienen bij het Bijzonder Gerechtshof of bij het Tribunaal. Zij, die reeds zijn ver oordeeld, moeten hun verzoek om invrijheidsstelling indienen bij het college, dat de veroordeling heeft uitgesproken. Wordt het verzoek af gewezen, dan zal in de beslissing worden bepaald, op welk tijdstip een nieuw verzoek om invrijhëids- stelling kan worden ingediend. In de procedure der rechtspraak is een aanzienlijke verandering aan gebracht. Er zijn „raadsheren" be noemd, die zaken in behandeling nemen, waarvoor geen grotere straf stoffenexploita- tie, bodemcul- IN HET tuur en bewa- OOSTEN pening heeft I aangepast, is het voorbe stemd een zeer grote rol te spelen in de wereld van kolossen, welke sinds de ondergang van Hitler's Derde Rijk gegroeid is. De Russische infiltratie stuit hier echter op de aanwezigheid der Amerikanen, die met de Chinezen op zeer vriend schappelijke voet staan, sinds zij de gehate Japanners uit hun Hemelse Rijk verdreven. In tegènstelling met het over drié partijen verdeelde Duitsland, is Japan'een eenheid ge bleven, doch onder uitsluitend Ame rikaans bewind.' Van hier uit be heersen de V. S. het vasteland van Oost-Azië en laten zij de aanwezig heid van hun legers duidelijk mer ken zowel aan de Chinese commu nisten. die in hèt Noorden opereren, als aan de Russische voorposten aan de Mandsjoerijse grenzen. Tot nu toe volgden de Russen het bekende systeem waarmede ook de Duitsers zoveel successen oogstten in de laat ste oorlog. Zij laten de minderheden, in dit geval hun politieke soortgeno ten het verkênningswerk opknappen zoals.dat gebeurt in Noord-Grieken land door de aanhangers van Tito. In feite is de oorlog in het Oosten echter reeds aan de gang, al zal het de vraag zijn of een der partijen het nu reeds zal aandurven tot groter krachtsontplooiing over te gaan. B.ehalv'e het zeer groot belang dat Rusland in China stelt, vormt dit 1 land met zijn pro-Amerikaanse instelling momenteel echter ook nog een reëel gevaar voor de Russische expansiepolitiek in het Westen. Want Bet is duidelijk, dat wanneer het in het Westen tot een treffen mocht komen, ook het front in het Oosten ipso facto in beweging zal komen. Rusland zal deze stap in het Westen niet aandurven, alvorens het zijn posities in het Oosten zal heb ben gestabiliseerd. Zowel aan deze zijde van zifn stalen gordijn als aan gene zijde van hetfciberisch achter land zal het Amerika vinden met zijn kolossaal militair en technisch apparaat en het zal zich wel twee maal bedenken eer het tot zulk een gewichtige stap overgaat. dan een afzondering van zes jaren kan worden opgelegd. Het besluit voorziet tevens in d<P moeilijkheid, dié ontstaat, wanneer iemand b.v. terecht moet staan we gens verraad. Wanneer door dit ver raad iemand naar een concentratie kamp wordt gezonden en niet meer is teruggekeerd, ontbreekt dikwijls het officiële doodsbericht. In dit geval kon de verrader niet worden veroordeeld voor het plegen van een misdaad, die de dood tengevolge heeft gehad. Thans is bepaald, dat veroordeling plaats kan vinden op grond van een vermissing, waaruit redelijkerwijze de dood kan worden' afgeleid. De scheepsramp in de Arabische zee Tot nog toe zijn 150 opvarenden van het stoomschip Ramdad, dat Donderdag bij Bombay door de storm is gezonken, gered. Iri totaal bevonden zich 740 personen aan boord. Vandaag is een voorlopig onderzoek naar de oorzaak van de ramp begonnen. 9. „Ik meen, dat het voldoende is, als ik u beloof....", begon hij en tot mijn verontwaardiging kreeg ik het zelfde verhaaltje te horen, bijna woord voor woord, dat Monsieur Binbonnet mij twee dagen geleden had verteld. Hij zei zelfs, dat hij helemaal niet trots was op zijn aan deel in de onverkwikkelijke ge schiedenis en stelde mij voor, dat ik hem zou beoordelen naar zijn toe komstig gedrag en niet naar zijn verleden. Ook gaf hij mij geen ver klaring. Het was vrij gemakkelijk mij voor te stellen, wat er in Bin- bonnet's brief aan Gérard had ge staan! Zou Gérard zo bij Monsieur Binbonnet onder de duim zitten? Maar, niet ziende wat ik anders zou kunnen doen op dat ogenblik, stem de ik ook hier in met een maand proef. We schudden elkaar de hand. Tegelijkertijd hoorde ik opnieuw het geblaf van een hond dichtbij, waarbij mij voor de tweede maal het voorval met de grote Deense dog te binnen schoot. Uit een oogpunt van conversatie en misschien om mijn teleurstelling over de gang van zaken te camou fleren, begon ik hem te vertellen over de hond, dié Faust heette. Ik kon zien. dat hij met slecht verbor gen ongeduld, zelfs_ een tikje ner veus, op het einde "zat te wachten. De trek van opluchting op zijn^ ge laat, toen ik geëindigd was, "was zelfs nog-meer opvallend. Gérard stond op en zei, dat we nu weg moesten. We zaten nauwelijks FEUILLETON door DAVID KEITH in zijn auto of zijn zenuwachtigheid verdween als bij toverslag en nu bleek, dat hij een geestig en char mant causeur was als er maar niet over zaken en speciaal over jodium werd gepraat. Toch bleek ik mij in het eerste te vergissen, want toen ik even later vroeg of we die mid dag niet wat jodium-zeewier kenden gaan bekijken, stemde hij daar op gewekt in toe. Het lag voor de hand dat de bespreking van zaken hem alleen nerveus maakte, als hij op zijn eigen kantoor was. Zijn wagen was een Packard, wat in Frankrijk rijkdom betekent. Gé rard vertelde mij, dat hij de gehele middag en avond tot mijn beschik king was en verzocht het voorrecht mij het een en ander van het om ringende landschap en de kust te laten zien. Tevens nodigde, hij mij uit een nacht bij hem door te bren- ben en in plaats van de nachttrein de volgende dag de odhtend-expres- se naar Parijs te nemen. Ik sloeg deze uitnodiging af, eraan denkende dat Binbonnet tenslotte gelijk had gehad, toen hij zei, dat mijn tocht tevergeefs zou zijn. Waarom zou Binbonnet mij toch zulke grove on waarheden hebben verteld over Gé rard en zijn fabriek? Terwijl ik hieraan dacht, begreen iV hm rrnm reis naar Brest eigenlijk toch niet voor niets was geweest, want nu had ik ontdekt, dat Binbonnet niet alleen over die telefoon,' maar ook over andere dingen had gelogen. Het huis van Gérard, een-aantrek kelijke ouderwets-gezellige woning, bevond zich in een van de voor stadjes. Zodra we binnen waren, veranderde Gérard direct van een zakenman in een toegewijde echtge noot en vader. Zijn vrouw was knap en ontving me hartelijk en zijn dochtertje van zes jaar was aller liefst. Het was duidelijk, dat Gérard geen man was, die zich thuis ver veelde. Zijn ogen volgden' zijn vrouw en dochter met een aanbid dende blik. Hij had er natuurlijk geen idee van, wat dat allemaal voor mij be tekende; de schok die de aanblik van zijn dochtertje mij had gegeven Ik wist hoe hij zich voelde em hoe ik eens lang geleden had ge voeld; een trotse man en vader. Ik kon het nauwelijks verdragen en had moeite mijn tranen te onder drukken. Op een gegeven ogenblik na de lunch, kwam Louisette, 't dochtertje naar me toe. Ze onderzocht mijn krukken en ik liet haar zien, hoe de beugels in mijn schoenen pasten en hoe ik daardoor kon staan. Ze toon de een diepgaande belangstelling. ,.U bent zeker erg blij, dat u met die dingen kunt lopen, niet?" vroeg ze. Ik zei, dat dat zo was. „Maar u zoudt toch nog veel blijer zijn, als u ze niet nodig had, niet waar?" Daar stemde ik ook mee in. Na dat gesprek waren we op ver trouwelijker voet komen te staan, wat alles nog veel moeilijker voor mij maakte. We dronken een kop koffie en 'n cognacje en Louisette moest een liedje voor ons zingen. Daarna ging ze naar bed. Ze kwam bij me en gaf mij een kusje. Ook dat over leefde ik. Tenslotte stond Gérard op en zei, dat het tijd.was om het voorgeno men tochtje te gaan maken. Ziin vrouw herhaalde het verzoek ofn te blijven logeren en deze keer sloeg ik het niet af. In de deuropening staande, hoorde ik mijzelf aan Ma- dame Gérard vragen: „En zie ik Louisette vanavond ook weer?" Toen zij mij glimlachend een beves tigend antwoord gaf, besefte ik, dat ik het met verwachting in mijn stem- had gevraagd, niet met angst. Na een kort bezoek aan het mo nument reden we de stad uit en passeerden dorpjes met nhmen als Ploualmezan, Aber-Warch, Pro-Po- der enz. We gingen over heuvels, langs groene en gele velden, met hier en daar een glimp van de Oceaan. We passeerden enkele vrou wen, kennelijk afkomstig uit die kleine met lei bedekte huisjes op de klippen en het verbaasde mij, dat Gérard verschillende van hen kende Deze middag leerde ik een hele boel oyer het product jodium. Gé rard vertelde mij, dat het van zee wier wordt gefabriceerd, dat 't ver ste in zee groeit, zodat het verzame len het beste kon geschieden bij eb. Het wordt afgesneden met een sik kelvormig mes, op een primitieve wijze aan een lange stok bevestigd. Het beste zeewier wordt door de verzamelaars aan verschillende fa brieken verkocht, die het of tot as branden, of het behandelen met ge heime preparaten. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1947 | | pagina 3