BETERE VOORUITZICHTEN
voor de Provinciale Financien
u
Oaz^lnMlurf Mod
OM ERIC'S LIEFDE
RADIO
UIT DE KERMIS DER WERELD
HERSTEL VAN DE H. STEDE
Nieuwe Rijksuitkering
een millioen hoger geraamd
Japanners weigeren nederlaag
teerkennen
-Uet water vaade,VaaI
Steeq bijzomtet fiooq
Foresters w&d kampioeri
der seniot07...(2,^A1
em jaar
llmburij vecdiende isnruIIL-
omaande vKemdeiir^0i/
Zei U iets
Een beroep op de Stille Omgang
Drama in Brazilie
ORdetwijs - salarLbben zi/i (kti-
ruiii wckooqA.'..f^ra/)
NIEUW NOORDHOLLANDS DACBLAD - Maandag 12 Januari 1948
PAG. 3
PROGRAMME
iiiy
In Jeruzalem werd door de Joden weer een bomaanslag gepleegd
waarbij 16 Arabieren werden gedood en 41 Arabieren en 3 Britse
politie-agenten werden gewond. De aanslag werd gepleegd door
5 Joden, waarvan er 3 tijdens de achtervolging werden neerge-
schoten. De twee andere werden gewond. De Irgun Zwai Leumi-
organisatie nam alle verantwoordelijkheid voor deze aanslag
op zich. Britse troepen op zoek naar terroristen. Radiografisch
overgebrachte foto.
Vliegramp bij Florence
Noodwoning in elkaar
gereden
Noors schip in zinken.de
toestand
A.N.W.B.-HULP
bij pech onderweg
De „Oranje" vaart weer
Passagiers van de
,,Dwina" in veiligheid
EEN NATIONAAL
VREDES-ORGEL
Herinnering aan verzets-
lieden
Demonstraties te Essen
De voedselnood in het
Ruhrgebied
De zaak-Van Geelkerken
Voor het eerst wordt in Nederland op de kunstijsbaan te Amster
dam een ijsrevue gegeven. Hier ziet men een aantal kunstrijdsters
die in de show zullen meedoen.
V 1
Moskou beleeft
,,warmste" winter
in de 50 jaar
FEUILLETON
door HARRIS BURLAND
1
DE PROVINCIALE BEGROTING van Noordholland voor 1948
sluit, met een poet „onvoorziene uitgaven" van 300.000 gul
den, op een toiaal van inkomsten en uitgaven van 11.696.935,09
gulden voor de gewone dienst. Wat de kapitaaldienst betreft,
daarvan is het eindbedrag 27.631.853,93 gulden. De reserve-, kas
en verrekendienst, waarin de millioenen van de bedrijven zijn
gerecapituleerd, wijst een eindbedrag aan van 84.187.313,73 gld.
De begroting voor het Wegenlonds sluit voor de gewone dienst
op 1.750.500,gulden. De provincie Noordholland telde per
1 Januari 1947 1.759.499 zielen, de oppervlakte van ons gewest
is 287-211.63.71 ILA.
Het ontwerp van de provinciale
begroting staat niet alleen in
formeel, doch ook in materieel op-
zicht op een nieuwe grondsiag. Bij
de samenstelling daarvan zijn Ged.
Staten namelijk uitgegaan van de
onderstelling, dat het voorstel van
de gemeenten en de provincien
(commissie-Oud) betreffende de her
ziening van de provinciale finan-
cien wet wordt. Dit betekent geens-
zins, dat zij de mogelijkheid van
wijziging uit het oog verliezen, doch
alleen, dat de basis voor de dienst
1948 meer overeenkomst zal verto-
nen met genoemd ontwerp dan met
de regeling, die nog voor de dienst
1947 gegolden heeft.
Tegenover de oude rijksuitkering
die voor 1947 op j 433.200 geraamd
was, staat de nieuwe rijksuitkering
van 1.593.000 die in maximum op
S 1.788.000 zou zijn te schatten. Deze
nieuwe rijksuitkering is de belang-
rijkste winstpost in de financiele
verhouding volgens het ontwerp der
commissie-Oud.
De door deze provincie te ont-
vangen uitkering is, gelet op de om-
standigheid, dat met een gelijkblij-
vende opcentenheffing gerekend is
(dat derhalve de opcenten op de
Grondbelasting nog niet van 50 op
60 zijn opgevoerd) op 1.593.000 ge
raamd. Ofschoon door 10 opcenten
meer te heffen op de Grondbelas
ting niet alleen f 195.000 meer aan
rijksuitkering kan worden geraamd
maar ook 630.000 meer aan op
centen, hebben Ged. Staten na rijp
beraad, gemeend voor deze begro
ting geen voorstel tot verhoging
van het aantal dezer opcenten te
moeten doen. Wat de opbrengst van
de opcenten betreft, deze is, zowel
voor de Grondbelasting als voor de
Personele belasting te ramen op na-
genoeg hetzelfde bedrag als voor
1947.
De opbrengst van de motorrytui-
genbelasting is zo gestegen, dat zij
ongeveer overeenkomt met hetgeen
de motorrijtuigenbelasting en de rij -
wielbelasting tezamen voor de oor-
log opbrachten. Deze omstandigheid
moet geacht worden op te wegen
tegen het met ingang van 1948 ge-
heel vervalien van elke compensatie
voor de afgeschafte rijwielbelasting.
Voor deze provincie kan de uit
kering geraamd worden op /1775.000
(benevens f 450.000 voor de terti-
aire wegen)
Van deze f 1.775.000 blijft 235.000
beschikbaar voor het Wegenfonds.
Daarnaast zal uit de overige ge
wone middelen nog f 1.486.500 in
het Wegenfonds moeten worden ge-
stort. Tot dekking van de gewone
uitgaven van het Wegenfonds is na
melijk niet minder dan f 1.721.500,
waaronder f 1.686.500 voor rente en
aflossing van geleende en nog te
lenen bedragen, nodig.
Een nieuwe berekening van de
eisen, die de uitvoering van hetWe-
genplan aan de gewone middelen
stelt, wijst aan, dat boven het op
f 188.000 te ramen bedrag voor rente
en aflossing van de tot dusver uit-
gegeven bedragen voor het extra-
onderhoud, dat als gevolg van de
oorlogsjaren thans noodzakelijk is,
gerekend moet worden op 1 .355-590
(jaarlijks afnemend met ±/20.000)
voor rente en aflossing wegens tot
dusver uitgevoerde werken bene
vens voor rente en aflossing we
gens naar raming in 1948 uit te
voeren werken op f 143.000 (jaar
lijks toenemend met f 177.000 tot
f 1.650.000 in 1957 bij een voltoonng
in tien jaren van het Wegenplan).
De baten, die een eventuele op-
lossing van het ontwerp der Com-
missie-Oud zullen opleveren, we
gen niet op tegen een zo grote
druk alleen reeds van de uitvoering
van het Wegenplan. Daarnaast zul
len er ook nog uitgaven gemoeid
zijn met de aanleg van wegen en
de bbuw van bruggen, die met op
het Wegenplan voorkomen. Reeds
zijn verschillende verzoeken en
voorstellen gegaan, welke thans in
overweging zijn.
Een en ander gaf Ged. St. aan
leiding er bij de minister van bin-
nenlandse zaken op aan te drmgen,
althans enige correcties op het voor
gestelde ontwerp in overweging te
willen nemen.
Een storting in het ontgmnings-
fonds kan achterwege blijven en ten
behoeve van de werkverruiming be-
hoeft slechts f 25.000 te worden ge-
raamd
Op verschillende gronden menep
Ged. Staten voor de Economisch-
Technologische Dienst een storting
vart f 100.000 in het fonds voor
deze dienst te moeten uittrekken.
Voor recreatieve doeleinden is
thans een aanmerkelijk hoger be
drag dan vroeger geraamd.
Toegevende aan de drang van de
Prov. Staten hebben Ged. Staten
voorts de subsidies, waarop tot dus
ver 10 gekort werd, wederom tot
het voile bedrag uitgetrokken.
Daarin is weliswaar geen uitzon-
dering gemaakt voor de subsidie-
ring van het Nijverheidsonderwijs,
doch G.S. vinden dat er alle aan-
leiding is om deze aan de werking
van de afschaffipg van de oude
kortingsbesluiten te onttrekken. Zij
hebben- dit nader uiteengezet in een
voordracht tot nieuwe regeling van
deze subsidiering. De voorgestelde
opheffing van de nog op enige sub
sidies drukkende 10%-korting be
tekent een verzwaring van lasten
van 20.600. Het totaal der op de
begroting geraamde subsidies be-
loopt rond f 1.106.000, ongerekend
het aan de gemeenten ten behoeve
van het Nijverheidsonderwijs ti*e-
komende bedrag van f 250.000 en
afgezien van de voor recreatie uit-
getrokken f 120.000. van de voor
werkverruiming uitgetrokken /25000
en van de bijdragen in de kosten
van verpjeging van behoeftige gees-
teszieken.
De toeneming van het aantal aan-
vragen om bijdragen ten behoeve
van restauraties heeft Ged. Staten
aanleiding gegeven tot het instellen
van een nieuwe post op de begro
ting. f 80.000 is geraamd voor uit
gaven wegens instandhouding van
monumenten met geschiedkundige,
oudheidkundige of kunstwaarde.
Het f 1.211.373.54 bedragende ba-
tige saldo van de rekening over '45.
dat naar de oude stijl als eerste
ontvangstpost op de begroting voor
1948 zou zijn geraamd. komt thans
aan de gewone dienst ten goede. In
het geraamde is begrepen een be
drag van f 141.078.54, dat aan het
reservefonds (groot f 3.702.242.18)
moet worden onttrokken ten einde
de begroting te doen sluiten en te-
vens een bedrag van f 300.000 voor
onvoorziene uitgaven te kunnen ra
men.
„Volgend jaar, mijn lief, vol
gend jaar", dat herinner ik
me als de beginwoorden van
een beroemde hymne van het
ouderwetse Liedertafelreper-
toire. Uit de tijd, dat de Lieder-
tafels nog niet verdrongen wa-
ren door de gemengde koren
e.d. De Nationale Mannenzang-
vereniging, die Kabinet heet, en
die onder leiding van dirigent
Beel zulke beeldige liederen
zingt op het klassieke thema
van schaarste, rantsoenering en
deviezen, houdt die ouderwetse
tekst nog aan. „Volgend jaar"
zal het met de bouw van mon-
tage-woningen beter gaan, ver-
klaart de Minister van Weder-
opbouw. „Volgend jaar, mijn
lief, volgend jaar". En „volgend
jaar" hoop ik een betere voor-
ziening voor de huisbrand te
kunnen treffen", roept Minister
Huysmans triomfantelijk uit.
„Volgend jaar hoop ik de wet
op de Publiekrechtelijke Be-
drijfsorganisatie te kunnen aan-
bieden, belooft de zelfde be-
windsman. „Volgend jaar mijn
lief, volgend jaar." En volgend
jaar is de zaak van de zuivering
en van de politieke delinquen-
ten rond, verzekert de Minister
van Justitie. „Volgend jaar"
Wat zou Minister Lieftinck er
van zeggen, als de Nederlandse
belastingbetaler die hymne eens
overnam? Betalen? „Volgend
jaar, mijn lief, volgend jaar."
En dat elk jaar opnieuw.
Bij Florence is een militair vlieg-
tulg, uit Rome komende, neerge-
stort. De bemanning van vier per-
sonen kwam om het leven.
HYPNOSE
Een hypnotiseur trad
voor de B.B.C. televisie
op. Een mevrouw tele-
foneerde direct, dat
haar man in slaap was.
„Geef hem een klap in
zijn gezicht", luidde
het advies. Een andere
mevrouw wist niet ze-
ker of haar man onder
hypnose was, want hun
4-jarig zoontje had tij
dens de uitzending een
speelgoedlocomotief op
vaders hoofd laten
vallen. Het resultaat
was in ieder geval po-
sitief want papa was
onder zeil gegaan.
HETZELFDE
Spulbaas ziet graag
de circusman aan het
werk, die laat zien hoe
je met een leeuw moet
worstelen. Deze man
zeide: ,.Je moet het le-
ren". Dit betekent vol
gens Spulbaas dus, dat
je zo maar niet met een
leeuw uit wandelen
kunt gaan zonder voor-
afgaande oefening. Het
zelfde dus wanneer je
met een belastingamb-
tenaar vriendschap wilt
sluiten.
BANG
Over leeuwen gespro-
ken. Ergens in Frank-
rijk woont een dame,
die vroeger in het cir
cus 'n leeuw een klon-
tje suiker, dat ze tussen
haar tanden hield, liet
afbijten. Telkens als je
haar vroeg of ze bang
was, placht ze met een
zucht te antwoorden:
„Ja, want als je de sui
ker liet glippen, dan
verloor de man, die het
hoofd en de voorpoten
speelde, zijn humeur en
bedierf geheel de voor-
stelling.
UIT DE OUDE DOOS
Spulbaas moet altijd
lachen als het verhaal
verteld wordt van een
muziekavondje, waarop
een amateur het Lim-
burgs volkslied zong. De
gastvrouw, die iemand
met zijn hoofd in zijn
handen zag zitten, j
dacht dat deze man
ontroerd was en vroeg:
„Bent U een Limbur-
ger?" „Nee", zei de
gast, „ik ben musicus".
Hebt U dit al meer ge-
hoord? Spulbaas ook.
Alleen heeft Spulbaas
het weer op moeten
schrijven, terwijl U
het kunt overslaan.
SPULBAAS
Zondagmiddag reed een vracht-
wagen, die voetballers uit Maashees
naar Overloon vervoerd had met
een matige snelheid tegen een
noodwoning van de weduwe Krooy-
mans en drukte bijna de gehele zij-
gevel in. Het achtergedeelte van de
wagen kwam juist in de sjaapka-
mer terecht, waar een bedje van
een der kinderen zwaar werd be-
schadigd en verdere inboedel scha-
de opliep. Persoonlijke ongelukken
deden zich niet voor.
Volgens een radiobericht bevindt
het Noorse schip „Veni" zich ten
westen van Colomsey (Schotland)
in zinkende toestand. De „Veni"
meet 2982 ton en is op weg van
Leith (Schotland) naar Afrika. Een
Brits weerschip zou z,ich met spoed
naar de „Veni" begeven.
Met leedwezen hebben niet al
leen de dnizenden Amsterdam-
mers, die geregeld het kapelletje
aan het Bagiinhof in het centrum
van de hoofdstad bezoeken, maar
ook zeer velen, die slechts een
enkele maal naar de H. Stede
kunnen komen. moeten eonstate-
ren, dat een der oudste kerkelii-
ke centra van Amsterdam, de al-
oude Bagiinhofkapel. de zetel van
de Stille Omgang, in staat van
verval verkeert.
De Bagiinhofkapel. aan duizenden
en nog eens duizenden dierbaar, zo
wel door de sehilderaehtige ligeing
als door zijn eeuwenoude traditio
der H. Sacramentsverering, wordt
met ondergang bedreigd. Het grond-
water ondermiint de fundamenten.
en reeds beeint het verval zich
steeds duidelijker af te tekenen
door het neervallen van stukken
plafond en het seheuren der muren.
Onder leiding van de Deken van
Amsterdam. Mgr. G. P. J. van der
Burg, zijrv plannen ontworpen om
DINSDAG 13 JANUARI
HILVERSUM I (301 M.)
K.R.O. 7.00 Nieuws; 7.15 Ochtend-
gym.; 7.30 Morgengebed; 8.00 Het
Nieuws; 9.00 Lichtbaken Henri de
Greeve; 10.00 Voor de kleuters;
10.15 Opera favorieten; 11.30 Als de
ziele luistert; 12.00 Angelus; 12.03
Tenor en piano; 12.33 Dansorkesten;
13.00 Nieuws; 13.15 Boekbespreking;
13.20 Harmonieconcert; 14.30 Voor
de vrouw; 15.00 Pianokwartetten,
15.45 Liederen van Mendelssohn;
16.00 De Zonnebloem Radiozieken-
bezoek; 16.30 Ziekenlof; 17.15 Ned.
Kamerkoor; 18.20 Sportpraatje;
19.00 Nieuws; 20.05 De gewone man;
20.12 Het voorste legioen; 22.30 Het
Nieuws en Kath. Nieuws; 22.50 In
memoriam Willem Landre; 23.05
Pianoconcerten van Mozart.
HILVERSUM II (415 M.)
AVRO 7.00 Nieuws; 8.00 Nieuws en
gr.pl.; 10.30 Voor de vrouw; 10.50
Voor de kleuters, 13.00 Nieuws, 14.00
Voor de vrouw; 16.40 De schoolbel
voor de jeugd; 17.00 Muziek met
uitleg voor de jeugd; 18.00 Nieuws;
19.00 Voor de kleuters, 20.00 Nieuws,
20.15 Avro's Bonte Dinsdagavond-
trein; 22.15 Buitenlands Overzicht;
22.30 Beroemde liederenreeksen;
23.00 Nieuws; 23.15 Gr.pL
Over de Japanners, die in Brazi
lie leven, schrijft de Jezuiet, Pater
Lassaile. die zelf vele jaren in Ja
pan' werkte en aldaar een van de
liclite slachtoffers van de atoom-
bom werd, het volgende verhaal.
Gedurende 40 jaar wijken Japan
ners naar Brazilie uit. Hun aantal
bedraagt thans 300.000. waarvan de
meesten in de staat Sao Paulo wo-
nen, waar zli voornamelijk in de
koffieplantages werken. Daar voor-
al de volwassenen de Portugese taal
slechts gebrekkig kennen, heeft men
uit Japan ook Japans spjekende
missionarissen naar Brazilie gezon-
den. Voornamelijk zijn dit Francis-
canen. Paters van Steyl en Jezuie-
ten. Over het algemeen houden de
volwassenen aan de tradities van
hun vaderland vast en het aantal
bekeerlingen onder hen is dan ook
uiterst gering. Slechts 3000 perso-
nen, dat is dus 1 pet., is katholiek.
Ook na het einde van de oorlogs-
handelingen is het missiewerk onder
de Japannezen in Brazilie uiterst
moeilijk, te nleer daar zij vandaag
aan de dag absoluut niet willen ge-
loven, dat Japan de oorlog verloren
heeft. Tengevolge van dit haast on-
gelooflijke feit, heeft zich onder her^
in Brazilie een ware tragedie afge-'
speeld. De eerste berichten over het
einde van de oorlog door radio en
pers werden slechts door weinigen
geloofd en de anderen hielden het
voor Noord-Amerikaanse leugen-
propaganda, want men zeide: Een
capitulatie van Japan is ondenkbaar,
zolang er nog een Japanner in leven
is. Enige tijd later werd door het
Rode Kruis de tekst van het keizer-
lijke manuscript d.d. 15 Augustus
1945, waarin de overgave werd aan-
gekondigd, in het Engels aan de
Japanners in Brazilie medegedeeld.
Enigen. die in de echtheid ervan
geloofden, vertaalden het in het
Japans en ondertekenden het om de
juistheid van de vertaling aan te
geven. Maar ook dit hielp niet en
men zei, dat de tekst van het docu
ment verzonnen was, om de daad-
\verkelijke overwinning van Japan
op de wereld geheim te houden.
Bovendien werden zij, die hun hand-
tekening gezet hadden, voor land-
verraders gehouden, evenals zij, die
in de nederlaag geloofden. Doch
deze laatsten gingen onvermoeid
verder om gelden in te zamelen,
teneinde de noodlijdenden in Japan
te kunnen helpen. Tengevolge hier-
van kreeg men onder de Japanners
twee groepen, nl. zij (verreweg de
kleinste groep), die in de nederlaag
geloofden, en de anderen, die het
bij de overwinning hielden.
Maar het werd nog veel erger.
Men begon hen, die in een over-
winning geloofden, te ondersteu-
nen door nieuwe overwinningen
van Japan te melden, hoewel de
oorlog reeds lang voorbij was. En
op zekere dag kwam zelfs het be-
richt, dat er Japanse oorlogssche-
pen in de haven van het nabije
San)os zouden binnenlopen om al
degenen te straffen, die beweerd
hadden, dat de oorlog voor hen
verloren was. Duizenden trokken
naar Santos om de Japanse vloot
te begroeten, alle hotels waren in
die weken overvol. Natuurlijk
kwam de vloot nooit opdagen en
na lang wachten trokken de eerst
zo enthousiaste lieden, teleurge-
steld naar huis. Deze comedie
heeft zich nadien nog tweemaal
herhaald.
Verder verspreidde men geruch-
ten, dat de door de Japanners be-
zette eilanden van Nederlands Oost-
Indie, kolonien van Japan zouden
worden. Agenten trokken met land-
kaarten rond en boden landerijen
in Borneo aan. Eveneens werden er
agentschappen van scheepvaart-
maatschappijen opgericht, die pas
sage boekten voor de reis naar de
betrokken landstreken in de ge-
waande kolonien. Daar er zeer veel
aanvragen waren, haastten velen
zich, de passage door afbetaling te
verzekeren. Aan de betrokkenen
werd gezegd, dat er schepen van
Japan zouden komen om hen af te
halen. Deze geTiele affaire was een
grote zwendel, waarbij de agenten
rijk zijn geworden. Het treurige is
echter, dat die personen thans nog
niet geloven willen, dat zij bedrogen
werden.
Het allerergste kwam echter nog.
De verstandigen hielden het voor
hun plicht om de bedrogenen een
juiste voorlichting te geven. Daar-
entegen werd er geweld gepleegd
door hen, die in de overwinning ge
loofden. Zij maakten een lijst op
van de voornaamste tegenstanders
en besloten hen te doden. In Augus
tus 1946, juist een jaar na het einde
van de oorlog, begon de moord-
partij. Menigeen wist door toeval
het leven te redden, maar 14 van
de beste Japanners, meest intellec-
tuelen, werden door hun landgeno-
ten met pistool of dolk gedood. Toen
greep de politie in. De moordenaars
werden gearresteerd en vele ande
ren, die ook verdacht werden, on-
dergingen eenzelfde lot. In de Juli-
maand van dit jaar wilden onge
veer 80 pet. van de Japanners nog
Als aanvulling op de hulp. welke
de Wegenwacht van de A.N.W.B.
verjeent bij pech onderweg, legt de
A.N.W.B. thans de laatste hand aan
de organisatie van een net van
autohulpstations langs de grote
verkeerswegen, waarmee in 1939
was aangevangen en welk werk
door de oorlog was onderbroken.
Deze hulpstations bestaande re-
paratiebedrijven zullen na tele-
fonische waarschuwing uitrukken
om de gestrande automobijist te
hulp te komen.
Tot heden waren de garages veel-
al huiverig, dit te doen daar zij
vaak tevergeefs gingen. doordat b.v.
de gestrande automobilist intussen
van andere zijde reeds hulp gekre-
gen had, doch in zulke gevaljen
neemt de A.N.W.B. die kosten nu
voor zijn rekening.
niet geloven, dat hun land de oor- j
log verlorert had en werden daar-
door een gevaar voor de anderen,
nog geheel afgezien van het feit,
dat zij de hulpacties voor het vader
land boycotten. Hun argument te
gen al deze berichten was, dat nog
niemand na de oorlog uit Japan
naar Brazilie was gekomen. Nu was
Pater Lassaile gedurende de gehele
oorlog in Japan geweest en had het
land e£n jaar na afloop verlaten.
Van alle kanten werd hem gevraagd
lezingen te houden over de stand
van zaken in Japan. Niettegenstaan-
de de tegenpropaganda van de z.g.
overwinnaars, werden de voor-
drachten, die op meer dan 30 ver
schillende plaatsen werden gehou
den. goed bezocht en kwamen velen
tot de overtuiging, dat zij zich ver-
gist hadden.
De motorstoring ten gevolge
waarvan het motorschip ..Oranje"
op zijn uitreis in Gibraltar moest
aaniopen, is door de scheepsstaf her-
steld, zodat het schip Vrijdagavond
om 1 uur de reis naar Indie heeft
kunnen voortzetten.
De 780 passagiers van het Sovjet-
Kussische schip „Dwina" zijn alien
aan boord van ter hulp uitgevaren
Sovjetschepen genomen. Het schip
zelf is met onbekende bestemming
op sleeptouw genomen, zo verklaar-
den Amerikaanse marine-autoritei-
ten.
het kapelletje weer in zijn oude
luister te herstellen en het te maken
tot een blijvend centrum van Sa-
cramentele Mirakelverering. Zoals
dam was vaak een tweede Rome
het in vroeger dagen was, Amster-
tijdens Eucharistische Congressen
e.d., moet het ook in de toekomst
kunnen blijven. Het hof. dat door
de Amsterdamse overheid op de
monumentenlijst werd geplaatst. en
waar schoonheid en traditie zijn
samengegroeid met een sterke en
diepe godsverering, moet als een
lichtend baken ook in de toekomst
kunnen blijven schitteren.
Daartoe moeten belangrijke repa-
raties en verbouwingen worden ver-
richt. De kapel moet voorzien wor
den van nieuwe ramen en tot slot
zou men gaarne een orgel ook in
deze ruimte de lof van God horen
verkondigen. Zo dient. naast de al-
lernoodzakelijkste herstelingen aan
fundering en muren. deze gelegen-
heid te worden benut om deze his-
torische plek haar oude, eerbied-
waardige aanzien terug te geven en
haar te bewaren voor de komende
geslachten.
Het bestuur van de Amsterdamse
Stillen Omgang doet derhalve een
dringend beroep op haar zusterver-
enigingen en alien die in het Ba-
gijnhof een monument van geeste-
lijke waarden zien, om deze plan
nen financieel te steunen. Giften
voor dit doel kunnen worden ge-
stort op giro 212031 t.n.v. het se-
cretariaat van de Stillen Omgang
Amsterdam met vermelding: Her-
stel H. Stede.
Een comite, waarvan Z. K. H.
Prins Bernhard erevoorzitter is. pa
ter Dr. C. Huigens O.F.M., Prof.
Kors O.P. en Mevr. M. v. Nispen tot
Sevenaer-Ruys de Beerenbrouck o.a.
tot leden van het aanbevelingsco-
mite behoren, beoogt de bouw van
een Nationaal Vredes-orgel.
Dit orgel zal als een blijvend mo
nument de gedachtenis aan de ge-
vallenen in het verzet bewaren en
geregeld bespeeld worden. de netto-
opbrengsten komen ten goede aan
de invaliden en nagelaten betrek-
kingen van hen, die voor onze vrij-
heid hun leven gaven.
Men verzocht ons nog mede te
delen dat giften voor de bouw van
het Vredes-orgel kunnen worden
gestort op giro 505.200, nationaal
Vredesorgel.
Te Essen hebben Vrijdag 30000
arbeiders onder wie 1000 mijnwer-
kers gestaakt uit protest tegen de
slechte voedselpositie. Op een open-
bare bijeenkomst voerde een plaat-
selijke vakvcrenigingsleider het
woord. Toen hij over de ..toekom-
stige verenigde Duitse Republiek"
sprak, werd hij luide toegejuicht.
Op spandoeken der stakers stond:
..De eenheid van Duitsland zal een
einde maken aan de honger." In
Solingen hielden 15000 arbeiders 'n
betoging.
In verband met de dreiging van
een algemene staking in het Ruhr
gebied heeft de minister-president
van Noordrijn-Westfalen, dat grote
steenkoolgebieden omvat. een be
roep gedaan op de andere Duitse
staten in de Br. zone om alle be-
schikbare voorraden aan vet, vlees
en aardappelen aan de hongerlij-
dende bevolking te zenden, teneinde
een economische ineenstorting te
voorkomen. De minister-president,
Karl Arnold, zond een telegram van
deze strekking aai» zijn coljega's
van alle andere staten in de Bizone.
Het onderzoek in de zaak van
Geelkerken, de plaatsvervanger van
Mussert, zal. naar wij vernemen,
een zeer uitgebreid onderzoek van
twee 5 drie maanden vergen. Min-
stens twintig zeer bezware.nde pun-
ten worden tegen van Geelkerken
aangevoerd, o.a. zijn leiderschap
van de Jeugdstorm en het feit, dat
hij inspecteur-generaal van de
Landwacht was. Hij zal voor het
Amsterdamse Bijzonder Gerechts-
hof terecht staan.
-.'v
rbqOr~~
[n^tcflanJ I
Na 24 uur dooi en regen zijn de
straten van Moskou in modderba-
nen veranderd, jets dat in Januari
bijna niet voorkomt. De hoofdstad
der Sowjet-Unie beleeft de „warm-
ste" winter sedert 50 jaar.
De anderen werden slechts met
moeite wakker en toen ze in staat
waren, uit hun ogen te kijken, was
er in het maanlicht niets te zien als
zwarte rotsen op het wine zand.
Alles zag er weer heel gewoon uit.
Ze vroegen Tregat, wat er dan toch
wel aan de hand was. Hij vertelde
het hun en wees op het halfver-
brandde dier. Die nacht deed geen
van alien meer een oog dicht.
HOOFDSTUK II
Het woud der verschrikking
De volgende morgen waren noch
kapitein Villard, noch Morgand
terug en hun kameraden besloten
daarom, op zoek te gaan. Nadat ze
vroeg met vis hun ontbijt gedaan
hadden, begaven ze zich naar de
zoom van het woud en zochten zich
ieder een stevige knuppel in het
struikgewas.Zodra ze 't eerste te-
ken vonden, door Morgand in een
palmboom gesneden, begonnen ze
hun tocht.
Het viel hun gemakkelijk, het
spoor der vermisten te volgen. Elke
twintig meter hadden ze een boom
gemerkt en ook al hadden ze dat
niet gedaan, dan zou het toch ge
makkelijk genoeg te zien zijn ge
weest aan de platgetrapte planten
op de grond. Ze hadden zich door
lianen en klimplanten een pad
schoon gehakt en het was wonder-
lijk, hoeveel arbeid die twee ujtge-
putte mensen toch nog hadden kun
nen verrichten.
In het begin zagen de zoekenden
niets, dat hun bijzondere aandacht
trok, behalve de totale afwezigheid
van dieren of vogels en de grote
massa insecten. Maar toen ze onge
veer een honderd en vijftig meter
ver het bos waren binnengedrongen
scheen dit plotseling op geheimzin-
nige wijze levend te worden. Zon
der overdrijving kon men zeggen,
dat zich overal spinnen bevonden.
Ieder blad en iedere varen trilde
onder hun gewicht. De struiken rit-
selden door hun duizendvo'udig be-
wegen. Honderden zochten hun heil
in de vlucht en honderden werden
onder de voet vertreden. Van tak
tot tak en van plant tot plant had
den ze hun web gespannen, zodat
alles overdekt was met een grijzen
sluier vol bewegende, grauwe plek-
ken. En overal hingen gevleugelde
insecten verstrikt te sterven.'
Het was 'n afstotend en afgrijse-
lijk schouwspel. De mannen waren
nauwelijks 110 meter verder gegaan
of hun kleren waren geheel met
grijs, zijde-achtig weefsel overtrok-
ken en ze moesten zich voortdurend
de insecten van gezicht en handen
verjagen. De spinnen waren van
verschillende grootten. Sommige
van vijf tot zeven centimeter in
dorsnee; andere nauwelijks een
speldenkop groot. Ze schenenj vol-
komen onschadelijk. Hugo greep er
een beet en het dier worstelde als
een rat om weg te komen. Maar
bijten deed het niet. En toch, of
schoon ze niets deden en er slechts
op bedacht schenen, te vluchten,
vonden de mannen het zo griezelig,
dat Tregat de grootste moeite had,
hen te bewegen met zoeken door te
gaan. Hij schilderde hun in zo vrese-
lijke kleuren het lot van hun twee
kameraden, die in dat griezelige bos
verdwaald waren, dat ze er niet toe
konden komen, terug te gaan.
Na een uur kwamen ze op een
plek, waar de bomen lager waren
en verder uiteen stonden. Alle
struikgewas bleek opeens verdwe-
nen. De grond was nu hard en rots-
achtig. Maar de spinnen waren er
nog. Het was hun nu mogelijk naar
alle kanten uit te kijken en, hoe
vreemd het ook schijnen moge. juist
op dit punt raakten ze de weg kwijt
Ze vonden nog een teken van Mor
gand op een dikke mahonieboom en
dat was het laatste, wat ze ontdek-
ken konden. Weliswaar waren er nu
op de bodem geen sporen meer te
vinden en was de rotsgrond zo hard,
dat een voet er geen indruk op kon
achterhalen, maar ook ieder teken
op de bomen ontbrak. Ze beraad-
slaagden en besloten, stelselmatig te
gaan zoeken. Tregat zou bij de ma
honieboom blijven en de drie ande
ren ieder een kant uitgaan. Ze spra.
ken af, dat hij op zijn post zou blij
ven en nu en dan een schreeuw ge
ven. om hen te helpen, hun richting
te bepalen. Binnen vijf minulen wa
ren ze alien uit het gezicht verdwe-
nen, doch Tregat kon nog wel horen
hoe ze met hun knuppels tegen de
bomen slpegen. Iedere drie minuten
gaf hij een luiden schreeuw en van
drie verschillende plaatsen uit het
woud kwam een kreet terug. Na
twintig minuten hoorde hij slechts
tweemaal antwoord. Hij wachtte nog
met het horloge in de hand, drie mi
nuten en scheeuwde een paar maien
vlug achtereen, maar slechts van
twee zijden kwam er antwoord.
Daarop hooade hij haast'.ge voet-
stappen naar zich toekomen. Het
was Denis, die doodsbleek kwam
aangehold.
„Meneer.... ik heb iets gevon-
den.Komt u eens mee!"
Tregat uitte driemaal een schrille
kreet, het afgesproken signaal tot
terugkeer en begon Denis te onder-
vragen over wat hij gevonden had.
„Het geweer", antwoordde de man
schor, „en bloed wEn dan is er
nog watik weet niet, hoe ik het
zeggen moet.... maar het lijkt wel
wat op een visnetde hemel mag
weten wat het is...."
Na enkele minuten kwam Hugo
aangelopen. Hij had niets gezien of
gevonden. Maar de Alikruik was
nergens te bekennen en drie minu
ten lang riepen de beide mannen
onafgebroken. Maar nog kwam hij
niet. Toen besloten ze, te gaan kij
ken naar wat Denis gevonden had.
Om de vijf bomen maakten ze een
insnijding om gemakkelijk terug te
kunnen gaan en dan neg een tijd op
de jongen te waehten.
Het duurde niet heel lang, voor-
dat ze de plaats bereikten, door De
nis bedoeld. Het geweer lag op de
grond en een afgeschoten huls er
naast. Tregat sloeg het geweer open
en haalde de andere patroon er uit
Die was ook leeg.
Er was dus tweemaal geschoten
en dat kwam overeen met de twee
schoten, die ze in de nacht gehoord
hadden. Op de grond waren bloed-
vlekken en sporen van een worste-
ling zichtbaar. (Wordt vervolgd.)
