i
1
JAN GROENHAAR
JOONTJE HEEFT EEN PAARD GETEKEND"
Opa Goudsblom te Schagerbrug,
de oudste Noorderkwartierder
RADIO
UIT DE KERMIS DER WERELD
De Prinses in het Winterslot
r
fag. 4
Zes en negentig jaren
Bioscoopbezoek
wordt weinig duurder
DE INTERNATIONALE JAARBEURS
IN TORONTO
Mr. Teulings trok
zijn amendement in
Sprookje van drie hofdames
en een lange sleep
-n
NIEUW NOORDHOLLANDS DAGBLAD - Dinsdag 27 Januari 1948
Posifie Nederlandse
passagiersschepen
EEN KIJKJE ACHTER
DE SCHERMEN
VJ
Bijzondere Ambassade
naar Venezuela
Motorrijder bij botsing
gedood
Vermakelijkheidsbelasting
lager voor culturele films
HEVICE AARDBEVING
op de Philippijnen
HET VATICAAN
over Bevin's rede
programma
Statuten Ned. Bank
nog niet geheel aan.vaard
Wordt Oder-Neisse-grens
gefortificeerd?
SPAAK's WENS
Geen onmiddellijk
aftreden van Leopold
VOOR DE JEUGD
ongPongPongDrie keer galxnt het geluid van
e zware gong achter het toneel door de voile zaal. Een minuut
»voren is het laatste gedeelte van het enorme brandscherm in
e hoogte verdwenen. Het geroezemoes in de zaal is verstild.
Halen". Zacht schuiven de gordijnen vaneen. En weinige minu-
m later is het publiek voor de zoveelste maal getuige van de
erwikkelingen, ontstaan, doordat Toontje recht tegenover de
preekkamer van zijn vader, de dokter, op de gangrftuur ,,een
pard heeft getekend".
Van de geweldige vlakte, waar-
p qrkesten en honderden leden
ellende koren een plaats kunnep
•inden, is een klein gedeelte af-
leschoten dopr coulissen. Rappe
ianden van toneelknechten heb-
>en in een minimum van tijd van
ie afzonderlijke stukken een stevig
;eheel opgebouwd. .jRoutinewerk,
ni.jnheer," zegt er een lachend als
vij bewonderend toezien hoe de
lerqprkte stukken als een legpuzzle
an elkaar worden geschoven.
..Toontje" staat er met ruwe let-
ers op geschreven. En op een deel
taat ook nog „de man die kwam
lineren".
..Dat is de deur. Die gebruiken
Ve voor beide stukken," Economie
•n de toneelwereld. En dat is no-
Idig bij het Residentietoneel, dat
.onder subsidie maar moet zien de
lindjes aan elkaar te knopen.
Het eerste lachsalvo davert door
le zaal. Dit is het moment waarop
'oneelspelers. amateurs zowel als
jeroeps. in spanning wachten. Het
>erste contact met de zaal. Met
•nijn hand voor de mond - hij mag
niet lachen. althans niet hardop
oert de man van de brandweer,
laar hetgeen er op het toneel ge-
jeurt. Vreemde gewaarwording. de
•nelers door een spleet in de cou-
'isSe van achteren te bekiiken.
Met grote. geschminkte schitter-
igen windt Lily Bouwmeester
kieh op om de zorgvuldig gekozen
:arcastische opmerkingen van haar
oneelechtgenoot Wim Pauw in zijn
Ja'itte doktersjas. die van nabij be-
\eken niet eens zo wit is.
Over enkele ogenblikken moe-
cn Jack Grimberg en Diny Sprock
op. Hij veegt nog vlug een paar
pluisjes van rijn costuum en zij
rtriikt haar japonnetje nog even
zlad. De rest van het gezelschap
'it in de kleedkamers of in de rook
'over, want overal hangen als een
bestraffend opgestoken vinger de
borden: Verboden te roken. Merk-
vaardig Niemand zal er aan den-
<en dit verbod te overtreden, ook
?ls de brandweerman even met
*ijkt. Toch zijn ook zij Nederlan-
ders. Plotseling ratelt het gordijn
u-per dieht. Flauw dringt het ap-
nlaus tot achter het toneel door.
Halen. buigen. zakken. Nog eens en
i<-eer een keer. Van alle kanten
.^bieten de toneelknechten toe.
H^t decor moet veranderd worden.
Zjoek maar een goed heenkomen.
want er is geen tijd om met een
boog om iemand heen te lopen.
Daar gaat de tafel, die al die tijd
kant en klaar naast de coulissen
heeft gestaan; de tafel, waaraan
ernotmoeder straks het meest glo-
n'euze moment van de dag zal be-
levn. bet ontbijt Niemand ki.lkt
of alles wel aanwezig is. de borden.
de kopjes, de sandwiches. Het is
er. ..Gooi die vierde herts eens
naar beneden". Hoog boven het
toneel loopt iemand over een soort
brug naar de ..Toneel-machineka-
mer" en even later zakt een ri.i
fel-witte lampen naar beneden.
Dan klinkt weer de stem van de
Aagtekerk. Rotterdam—Sydney,
25 Jan. te Antwerpen.
Aldabi. 25 Jan. van Antwerpen
te Rotterdam.
Amsteldijk. 25 Jan. van Antwer
pen te Rotterdam.
Alderamin, Rotterdam—Perzische
Golf. 25 Jan. te Antwerpen.
i^lhena. 25 Jan. van Montevideo
naar Santos.
Alphacca. MontevideoAmster
dam. pass 25 Jan. Vlissingen.
Amstelkerk. Amsterdam—West-
Afrika, pass 25 Jan. Las'Palmas.
Amstellapd. Las PalmasA'dam,
27 Jan. te IJmuiden verwacht.
Amstelstad, 25 Jan. van Monte
video te Rio Grande.
Annenkerk. 25 Jan. van Rotter
dam te Karachi.
B.ali. AmsterdamBatavia, 26 Jan.
van Suez.
Batavia. Rotterdam-^Batavia, 26
Jan. te Pan~''al Pinang
Balanipa, RotterdamBatavia, 25
Jan. ie Fort oam.
Bloemfontein, 25 Jan. van Loren
zo Marquez te Beira.
Blommersdijk, 25 Jan. van Rot
terdam te New York.
Blijdendijk, New-York—R'dam,
24 Jan. te Antwerpen.
Boskoop. 24 Jan. van Amsterdam
naar Curacao.
Congostroom, 26 Jan. van San
Thome te Lagos Verw.
Ga.asterkerk, RotterdamJapan,
25 Jan. van Antwerpen.
Helicon, 25 Jan. van New York
te Puerto Sucre.
Jaarstroom, 24 Jan. van Sapele
naar Takoradi.
Java, AmsterdamBatavia, 24
Jan. van Antwerpen.
Johan de Witt, Amsterdam—Ja
va. pass 25 Jan. Kaap Villano.
Joh. van Oldenbarnevelt, Java
Amsterdam, pass 25 Jan. Kaap
Guardafui.
Kamerlingh Onnes. 24 Jan. van
Macassar naar Soerabaja.
Kedoe, 25 Jan. van Java te Rot
terdam.
Kota Inten, Java—Rotterdam, 25
Jan. van Aden.
Kalianda, Rotterdam—Batavia,
25 Jan. van Singapore.
Leerdam. 25 Jan. van New York
via Antwerpen naar Rotterdam.
Lindekerk. Calcutta—Rotterdam,
25 Jan van Port Said.
Maasland. Amsterdam—Buenos
Aires. 25 Jan. van Rio de Janeiro
Maaskerk. wordt 28 Jan. te Free
town venwacht.
Meliskerk, Amsterdam—West-
Afrika. pass 26 Jan. Ouessant.
Modjokerto. 25 Jan. van Antwer
pen te Rotterdam.
Nieuw Amsterdam. Rotterdam
New York, 24 Jan. van Southamp
ton.
Noordam. 25 Jan. van New York
naar Rotterdam.
Oranjefontein, Amsterdam-Kaap-
stad. 25 Jan. te Antwerpen.
Poelau Laut. 25 Jan. van Soera
baja naar Balik Papan.
Polydorus. Amsterdam—java, 24
Jan. van Liverpool.
Prins Willem van Oranje, Ant
werpen— Alexandria, pass 24 Jan.
Gibraltar.
Salatiga, West Afrika—Amster
dam. pass 25 Jan. Ouessant.
Sibajak. 25 Jan. van Kaapstad te
Roterdam.
Sloterdijk. Patavia—Rotterdam
pass 25 Jan. Malta.
Westerdam. 25 Jan. van Rotter
dam naar New York.
Waterman. RotterdamBatavia,
"ass 25 Jan. Finisterre.
man op de begane grond. ..Nee,
niet de derde, de vierde zei ik. Ja.
zo is 't goed en laat nu die fries
nog even zakken". Het kleurige
doek rolt tot op de grond. De tuin,
die de toeschouwers dadelijk door
het tonselraam kunnen zien, is
..aangelegd". Dirk Verbeek. de 65-
jarige directeur van het Residen
tietoneel en vanavond Toontje's
grootvader komt eens kijken hoe
het er mee staat. Koning publiek
mag niet te lang wachten. Ergens
op een tafeltje ligt het getypte ma
nuscript, maar niemand kijkt erin.
Ach, als het stuk al tientallen ma-
len is gespeeld. kent men zijn rol
wel. Toch wordt niets aan het toe-
val overgelaten. Dan zou de souf-
fleur ook wel naar huis kunnen
gaan. Maar vanuit zijn hokje't
manuscript wordt door een petie-
terig lampje beschenen fluistert
deze onmisbare figuur in de toneel
wereld. die alleen bij zijn jubileum
op de planken komt, zijn zinnen.
Nog steeds wachten
bijzonders, op de een
wij
of
op iets
andere
frappante gebeurtenis. Waar blijft
het moment, dat de jeune premier
met een zwierige zwaai zijn hoed
zal ggan afnemen om op het laat
ste ogenblik tot de ontdekking te
komen, dat het hoofddeksel in zijn
kleedkamer ligt. Wanneer zal een
van de spelers met grote schrik-
ogen naar adem staan te happen
omdat hij niet meer weet wat hij
moet zeggen en in zijn schrik de
souffleur niet kan verstaan? Maar
er gebeurt niets. Van al die kleine
foutjes en vergissingen, die men
dikwijls bij het amateur-toneel ont-
dekt, is hier niets te bespeuren.
Ja. bij een premiere, dan hapert er
wel eens iets, maar dat wordt toch
meestal door de geroutineerde
krachten „weggespeeld".
Het blonde, kittige kleedstertje,
is al bezig de costuums netjes op
te vouwen en in koffers op te ber-
gen. De coulissen van de vorige
bedrijven liggen in een hoek van
het toneel opgestapeld. En als de
toeschouwers bij de vestiaire staan
te dringen om zo vlug mogelijk in
het bezit te komen van jas, hoed of
mantel, worden alle beriodigdhe-
den in grote vrachtauto's geborgen.
Want morgen gaat ..Toontje" in
Zutphen of Maastricht of Waalwijk.
Net zo lang tot heel N.ederland dit
kostelijke stuk heeft gezien.
ZES EN NEGENTIG JAREN,
voorwaar een leeftjjd waar
slechts weinigcn in Noord Holland
zich op kunnen beroemen. Maar
daarnaast nog gezond van ljjf en
leden zijn, nog prima „bij de wek-
ker" en goed van gehoor, nou dat
is nog groter uitzondering. Welnu
„Opa" Goudsblom, inwonende bij
zijn dochter mevr. v. d. Werf-
Goudsblom te Schagerbrug, zal
op 29 Januari a.s. zijn zes en ne-
gentigste jaar voleindigen, en op
hem zijn al deze dingen van toe-
passing. Hij is ook nog uitstekend
ter been, en loopt alle dagen nog
even op straat, in de gauwigheid
meestal zonder jas, want zodra hij
meent koud te worden, dan zoekt
hij weer haastig de gezellig ver-
warmde kamer op. „Ja" zegt Opa,
„0. L. Heer geeft mij wel een ge-
zegende ouderdom en gezondheid,
maar ik moet er zelf op passen".
Dat is onze entree. Ja deze oude
man ziet er nog vitaal genoeg uit.
Toch is er een ding dat hem erg
spijt, en dat is het feit, dat zijn ogen
hem niet meer in staat stellen om te
lezen. En dan moet je er zoveel van
houden. Gelukkig kan de radio hem
nog wat ontspanning bezorgen. maar
niet aldoor, want hij weet nog
drommels goed wat mooi is.
En na een kopje thee, we stop-
pen opa's pijp met onze shag, want
dat brand niet zo op de tong.
steekt de krasse baas van wal. Hoe-
wel geboren in Harenkarspel heeft
hij zijn jeugdjaren gesleten in St.
Maartensbrug, waar zijn vader Joh.
Goudsblom veertig jaar achtereen
knecht bij dezelfde bakker was.
Een Ieven lang werken.
Inderdaad, direct van school
moest de jonge Goudsblom aanpak-
ken. Eerst werd hij boerenknecht bij
G. Kampen te Burgerbrug. daarna
16 jaren werkman van diens buur-
man Klaas Franzen. Inmiddels had
hij voldoende overgespaard om een
eigen bedrijfje te Schagerbrug te
kopen, waarop hij zelf echter de
boerderij liet bouwen. Deze behui-
zing staat thans naast de Maalderij
„De Goede Verwdchting". Hier he,elt
hij 17 jaren goed geboerd, doch het
ongeluk zit soms in een klein hoek-
je. Bij het rietscheren kreeg hij een
infectie in zijn rechterduim, die zo
snel opkwam, dat Di. Smit van St.
Maartensbrug dienzelfden avond het
bovenste duimlid amputeerde. Van
nu af was melken hem onmogelijk.
De eerste tijd werd dit werk nog
door zijn vrouw en enige dochter,
onze gastvrouw, voortgezet, maar
dat was niet v°! te houden. Gouds
blom kreeg een goed bod voor zijn
bedrijf en vee, en trok naar de Dub-
bele Buurt. ..Is werkman diende hij
vandaar ruim 11 jaren Daan Jim-
mink aan de Grojatsloot. Toen, reeds
gevorderd op jaren, kocht hij een
flink stuk bos van Jan Rampen,
rooide de bomen en maakte daar
een prachtige tuin en boomgaard
van, die destijds de bewondering
van de gehele streek gaande maak
te. Zo werkte hij tot ziin 83ste jaar,
toen zijn echtgenote Eisje Spierdijk,
op bijna 84-jarige leeftijd hem ont-
viel. Beide oude mensen woonden
toen reeds 9 jaren bij v. d. Werf, dus
Opa is er nu bijna 22 jaren. Tot zijn
92ste jaar, fungeerde hij als getui
ge bij Notaris van Veen. Op een
goede, of liever gezegd kwade mor
gen, werd hij echter tweemaal ach
ter elkander geroepen, en de ver-
moeidheid van dien morgen bezorg-
de hem 3 maanden ziekbed.
Een eigenwijze schoolmeester.
Het helderst staat hem uit zijn
jeugdjaren, het onderwijs van Mees-
ter Wind voor de geest. Die mees-
ter verbood hem kortweg zyn
naam ..Goudsblom" te schrijven. In
school moest het „bloem" zijn. Va
der Jan was hierover zeer ontsticht
omdat hij zijn naam in ere wiide
houden. Ingevolge vaders bevel
schreef Arie dus stiekum ..Gouds
blom", doch iedere keer dat de
meester dit zag, volgde prompt een
vlnnige kneep in het oor of de arm
als strafmaatregel. Slaan deed deze
onderwijzer nooit.
He wereld is klein.
Met enige verbazing vernamen
we van „opa" dat hij jarenlang
Jhr. Dr. A. Loudon, lid van de
Raad van State en oud-ambassadeur
te Washington, zal aan het hoofd
van een bijzondere ambassade naar
Venezuela vertrekken.
Deze ambassade heeft tot taak
H.M. de Koningin en het kabinet te
vertegenwoordigen bij de ambtsaan-
vaarding van de nieuw gekozen pre
sident van Venezuela.
Voorts zullen als leden dezer bij
zondere ambassade optreden dr. P.
Kasteel gouverneur van Curacao en
de heer F. W. Kraandijk, Nederlands
gezant te Caracas.
buurjongen was van onze over-
grootvader, de zoon van hem die
met Napoleon de Berezina is over-
getrokken en in Wenen de PeSt-
epidemie overleefde, en voor hem
wekelijks met de wagen kaas naar
Alkmaar vervoerde. Als hij dan
hoort dat grootvader de tachtig juist
niet kon halen, schud „opa" meewa-
rig het hoofd, en zegt: „tjonge, nog
zo jong?"
Ja, opa Goudsblom houdt van al
le goede zaken des levens. Iedere
dag smaakt het eten en drinken
hem voortreffelijk, en hij rookt als
een schoorsteen.
„Meneer", zegt hij, „zet maar ge-
rust in de krant, dat al dat gesmoes
van roken is ongezond, leugen is.
Ik heb mijn leven lang alle dagen
stevig gerookt en een 96-jarige niet-
roker nog nooit ontmoet". De jaar-
wisseling blijkt hij nog tot 's nachts
half 2 meegevierd te hebben, en,
merkte zijn kleindochter op, „Opa
beliefde nog van alles."
s Nachts, als hij niet direct de
slaap kan vatten, hetgeen overigens
zelden gebeurt, herinnert hij zich
weer zijn jonge jaren? Hij ziet weer
voor zich de eerste trein, en het
eerste trammetje dat door de Zijpe
trok. de eerste auto in dit gewest,
van Notaris Bax uit ..Wieringer-
waard"! Wat ging dat merakel te
keer man. daar was het spoor niets
bij. Notaris Bax stalde zijn voertuig
altijd bij ome Jan Zwarthof, maar
als tante Trijntje het half verhin-
deren kon, deed ze dat helemaal.
Ze was als de dood voor die ben
zine moet je weten."
Ook herinnert hij zich nog als
van gister, de mobilisatiejaren van
1914 toen ook in deze buurt Belgi-
sctie vluchtelingen waren gehuis-
vest. Drie landbouwcrises heeft bij
meegemaakt, een voor de oorlog
van '70, een voor die van '14 en die
omstreeks de dertiger jaren. Maar
de laatste was de ergste.
Opa is nog lang niet uitgepraat.
Maar we moeten sluiten, want de
hoofdredacteur is er ook nog. Maar
dat deden we niet, dan na eerst
deze nestor van ons Noorderkwar-
tier met een stevige handdruk een
prettige verjaardag te hebben toe-
gewenst.
Maandagavond kwam op de gro
te vcrkeersweg UtrechtDen Bosch
de 36-jarige motorrijder G. D. uit
Tiel, te Deil (Betuwe) in voile vaart
in botsing met een auto. D. werd op
slag gedood. De motor werd totaal
vernield.
In een nadere circulaire aan de
gemeentebesturen inzake het verho-
gen der vermakelijkheidsbelasting
wordt gezegd, dat de minister van
binnenlandse zaken en zijn ambt-
genoot van financien zich nader
hebben beraden over deze aange-
legenheid. De ministers zijn tot de
conclusie gekomen, dat een heffing
van 45 procent vermakelijkheids
belasting voor bioscoopvoorstellingen
in het algemeen verantwoord is.
Teneinde echter het streven om het
bioscoopbezoek dienstbaar te maken
aan de opvoeding en voorlichting
van het publiek, te steunen, achten
de ministers het van belang, de
heffing voor de voorstellingen, die
dit belang dienen, op een lager per
centage te stellen. Daartoe kan in
de belastingverordening de bepaling
warden opgenomen, dat de belasting
35 procent bedraagt voor elke voor-
stelllng, waarin, naast andere films,
Nederlands journaal en/of culturele
en wetenschappelijke films worden
vertoond tot een gezamenlijke leng-
te van tenminste 500 meter.
Voor verhoging der belasting op
bioscoopvoorstellingen is zo
gaat de circulaire voort te meer
aanleiding nu, naar gebleken is. de
directeur-generaal van de prijzen
voornemens is de bioscooptarie-
ven met 12 procent "te verlagen.
Aan de exploitant zal de bevoegd-
heid worden verleend, de verma
kelijkheidsbelasting, voor zover
deze meer dan 20 pet. bedraagt,
op het publiek te verhalen. Dit
betekent, dat voor de voorstellin
gen, waarvoor 35 procent belas
ting verschuldigd is, de prijs voor
het publiek ongeveer geljjk blijft.
In aansluiting hieraan wordt er op
gewezen, dat vrijwel alle bioscopen
500 meter culturele film brengen,
zodat in het alggmeen het publiek
niet duurder zal uit zijn. Mocht in
enkele gemeenten de vermakelijk
heidsbelasting niet worden ver-
hoogd, dan zal de prijsverl aging,
waarvan in bedoelde mededeling
sprake is. ten goede komen van het
publiek. Daar waar aan bedoelde
voorwaarden niet zou worden vol-
daan, ontstaat een kleine prijsver-
hoging (van 5 a 10 cent per plaats).
De Philippijnen zijn getroffen
door een der hevigste aardbevin-
gen sinds vijftig jaar. Er werden
in totaal elf schokken waargeno-
mcn. In Panay kwamen dertien
personen om het leven. Enkele
mensen werden daar bedolven
door het puin van de klokkento-
ren van de kathedraal. Volgens de
laatste berichten werden 21 per
sonen gedood, terwijl er 35 ge-
wond raakten.
Ten Vaticane is Bevin's rede over
een ..Consolidatie van West-Europa'
geinterpreteerd als een „realistisch
voorstel tot vorming van een anti-
communistisch bloc, noodzakelijk
geworden door de onmogelijkheid
tot een xivereenkomst tussen Oost
en West te komen." Men deed ver
staan, dat de positie van het Vati-
caan in geval van een definitieve
splitsing van de wereld in twee
blocs moeilijker zou worden.
WOENSDAG 28 JANUARI
HILVERSUM I (301 M.) N.C.R.V.
7.00 nieuws; 7.15 ochtendgymn.; 8.00
nieuws; 9.00 ochtendbezoek bij de
jonge zieken; 9.30 symphonisch
morgenconcert; 11.00 werken van
Jos Haydn; 12.00 Celesta Ensemble;
12.33 Scala-sextet; 13.00 nieuws;
13.45 radio cembalo-gezelschap;
15.45 vertelling voor de kleuters;
16.45 voor onze jongens en meisjes;
17.35 ensemble „Donauklanken";
18.30 Ned. strijdkrachten; 19.00
nieuws; 19.45 Engelse les; 20.15 ra
dio Philharm. orkest; 21.40 amuse-
mentsorkest; 22.10 Zwitserse mu-
ziek; 22.30 nieuws; 23.57 sluiting en
Wilhelmus.
HILVERSUM II (415 M.) V.A.R.A.
7.00 nieuws; 8.00 nieuws en gr. pL;
8.50 voor de vrouw; 10.20 voor de
vrouw; 11.00 populair non-stop pro
gramma; 12.00 Carlo Carcassola en
zijn orkest; 12.33 voor het platte-
land; 12.38 The Kilima Hawaii'ans;
13.00 nieuws; 13.20 The Ramblers;
14.15 Jeugdconcert; 15.00 Rumoer
om Dikke Dries, hoor.spel; 15.45
programma voor de zieken; 17.15
ensemble ..Le Moulin Rouge"; 18.00
nieuws; 18.15 Vara-varia; 18.30
R.V.U.; 19.15 Regeringsuitzending;
20.00 nieuws; 20.15 Dolf van der
Linden en zijn Metropoleorkest;
21.00 Walter Rattenau, hoorspel;
22.45 in de tuin der poezie; 23t00
nieuws; 23.15 dansmuziek.
Er bestaat een oude Canadese le-
gende, waarin verteld wordt, dat
ongeveer 500 jaar geleden in 1436
om precies te zijn het grote In-
diaanse opperhoofd Cheneebeesh
honderden leden van Idiaanse stam-
men welkom heette op een officiele
handels „Row Wow" (conferentie)
aan de oevers van het Scanadone
Meer, dat we tegenwoordig kennen
als het Ontario Meer. Op precies
dezelfde plek treffen we vandaag
het grote Canadese handel- en in-
dustriecentrum aan: de stad Toronto!
Toronto betekent in het Indiaans'
..Verzamelplaats" of „Het punt waar
de wegen samenkomen" en van 31
Mei tot 12 Juni 1948 zal er te To
ronto weer een grote „Pow Wow"
gehouden worden.... de eerste
grote Canadese Internationale Jaar-
beurs.
Canada is op het ogenblik op twee
na de grootste hyidelsnatie van de
wereld. Voor dit land is een vrije
onderneming in een wereld waar
vrede heerst het allerbelangrijkste
punt, evenals voor zovele kleinere
landen. De Internationale Jaarbeurs
in Toronto is een van Canada's bij-
dragen tot de wederopbouw van het
reld ziet men de belangrijkheid van
Internationale leven. Overal ter we-
deze onderneming in. Meer dan 1200
vertegenwoordigers, afkomstig uit
23 verschillende landen. zullen uit
alle windrichtingen in Toronto sa
menkomen, om daar te kopen en te
verkopen.
De Internationale Dienst van de
Canadese Omroep, die door de da-
gelijkse uitzendingen in l^et Neder
lands een goede bekende is gewor
den bij de Nederlandse luisteraars,
is een organisatie die zeer veel be
lang stelt in „de samenkomst der
wegen", de samenkomst van ver
schillende ideeen. Daarom zal de
Internationale Dienst een belang-
rijke rol spelen op de Internationale
Jaarbeurs.
In de ontvangstzalen van de Jaar
beurs zullen studio's voor de Inter
nationale Dienst gebouwd worden
en van hieruit zullen uitzendingen
in de verschillende talen gedaan
worden over de activiteiten van het
zakenleven.
De handels vertegenwoordigers,
degenen, die stands hebben en de
verkopers van alle aanwezige lan
den zullen uitgenodigd worden om
in hun eigen taal hun indrukken
weer te geven in radio-uitzendin-
gen naar hun moederland. Er zullen
maatregelen getroffen worden met
de verschillende omroepstations van
de wereld om in de landen zelf her-
uitzendingen hiervan te doen voor
alle luisteraars, die er belang in
stellen.
Dat het met een scherpzinnig en
wetenschappelijk man als minister
Lieftinck kwaad debatteren is,
ondervond Vrjjdag de heer Ten-
lings, die met een amendement
op het statuut der Nederlandse
Bank een grotere zekerheid wilde
scheppen tcgen een ongelimiteerde
toename van het geldvolume. De
Nederlandse Bank kan nl„ wan
neer men de nieuwe toestand be-
kijkt, thans zeer gemakkelijk de
schatkist aan middelen helpen.
Zij accepteert dan eenvoudig
schatkistpapier van de staat en
geeft daar bankpapier voor terug
tot een waarde, die overeenkomt
met wat de stukken nominaal
waard zijn. Een prachtig middel
om. zonder dat de geld- en dis-
contomarkt daartegen een natnnr-
lijke rem vormen, aan mime mid
delen te komen en, wanneer het
systeem n^t in zeer kundige en
vertrouwde handen berust, ook
een voortreffelijke mothode om zo
spoedig mogeljjk inflatie op te
roepen.
De heer Teulings nu stelde in zijn
amendement dit voor. dat de geld-
en discontomarkt wel zou worden
ingesehakeld door aan het woord
schatkistpapier toe te voegen, dat
dit papier van derden afkomstig zou
zijn. dus op de beurs gekocht. De
minister trad aanstonds in het krijt
voor zijn nieuw monetair systeem.
dat hier werd aangevallen en beriep
zich o.ip. op het feit. dat in ver
schillende landen er vqjgde een
verrassend lange lijst dit systeem
reeds gevolgd wordt, zodat er niets
nieuws onder de zon was.
De heer Teulings werd door de
heer Smeenk bijgestaan in zijn ver-
dediging van het amendement. maar
eindigde toch na een lang debat met
toe te geven. Wij hadden sterk de
indruk. dat hij in de geheimen van
de open-markt-politiek systeem-
Lieftinck toch alleen maar vertrou-
wen heeft zolang deze minister zelf
aan het bewind blijft en dat hij ziin
hart vasthoudt voor opvolgers, die
minder knap zijn. Dit amendement
werd dus ingetrokken. Er werden
er nog enkele meer bqfiandeld, o,a.
een dat door mr. Sassen was ing%-
diend en ook door mr. Teulings ver-
dedigd werd. Dit sneuvelde bij de
stemming, waarbij de P.v.d.A. zich
op de vlakte higld en slechts gedeel-
telijk achter de minister ging stean,
hoewel hier toch een kwestie aan
de orde was. die de heren wel had
moeten aanspreken. nl. het feit. dat
door het inschakelen van de Bank-
raad bij bestuursbenoemingen het
PAARDEN-
MIDDEL
Twee politie-agenten
te Detroit ztin er ach"
ter gekomen wat de
beste behandeling is
voor een bevroren
eend. Zij troffen er
namelijk een aan en
hakten hem los uit het
ijs. Het beest gaf geen
teken van leven meer.
Een van de agenten
wrong echter de sna-
vel van het beest open
en goot er een scheut
wiskey in. De eend
begon terstond te kwa-
ken, klapte met zijn
vjeugels en vloog er
vandoor. Spulbaas
geeft de eend gelijk.
Op zo'n manier zou hij
ook bijkomen.
MACHINIST
ALS PORDER
De machinist van de
trein, die tegen halt
zeven des morgens uit
Hastings naar Ashford
(Engeland) vertrekt,
ontving de volgende
brief van een zorgzame
huismoeder: ..Zoudt ge
zo goed willen zijn een
stoot op de stoomfluit
te geven wanneer ge
over de ijzeren brug
rijdt achter het station
Rye, want mijn man
rekent op uw trein
voor het opstaan, daar
wij geen wekker kun
nen krijgen. Een P.S.
luidde nog: :„Mijn
man vraagt of u niet
al te hard wilt fluit^n,
maar ik vind: fluit er
maar op los". Spulbaas
heeft Goddank een
wekker.
EENVOUDIG
Het bevorderen van
de vriendschap en be-
grip tussen de ver
schillende landen
schijnt op moeilijkhe-
den te stuiten.
De eenvoudigste wij-
ze om Europese lan
den te bezoeken is om
per brief in code het
verzoek te doen aan
iemand in het buiten-
land, die iemand an-
ders kent, die onder
'n valse naam iemand
kan vinden, die wtl
verklaren, dat hjj een
oude vriend is van
jou vriend en die
iemand anders je bo-
telrekeningen in het
buitenland zal laten
be talen.
Spulbaas blijft <h»
jaar thuis!
NYLONS
In Stortford werd
door inbrekers een ge
heel huis leeggehaald.
Ze vergaten zes paar
Nylonkousen, die te
drogen hingen, mee te
nemen. Zullen die lui
van hun vrouw wat te
horen hebben gekre-
gen!
SPULBAAS
gemeenschapselement sterker naar
voren zou komen.
Een derde amendement-de Wilde,
strekkende om de controle van de
Ned. Bank over het credietwezen
bij de wet vast te leggen, haalde
het. nadat de minister er op zijn
bekende manier nog een spits zin-
netje aan had toegevoegd. zodat hij
toch ongeveer zijn zin heeft gekre-
gen.
Behalve de naasting der aande-
len, zijn dus de statuten nog
slechts gedeeltelijk door de Kamer
aanvaard en zal het nog minstens
een vergadering duren voor de na-
tionalisatie van de Ned. Bank is
aangenomen. Wel een bewijs, dat
de Kamer voelt, dat er belangrijke
zaken op het spel staan.
De Berlijnse correspondent van 't
Londense blad de ..Sunday Times"
meldt, dat de Russen bezig zijn met
de nieuwe Duits-Poolse grens langs
de rivieren Oder en Neisse te for-
tificeren. Russische ingenieurs zou-
den toezicht houden op het werk,
dat verricht wordt door arbeiders
uit de concentratiekampen. Ook
vrouwen zouden hieraan meewer-
ken. De arbeiders zouden, na de
voltooiing van het werk, naar de
Sovjet-Unie worden overgebracht.
Spaak, de Belgische minister-
president, heeft gistermorgen in
een vergadering van de algemene
raad van de socialistische raad
verklaard, geen voorstander te
zijn van een onmiddellijk aftre
den van koning Leopold, daar een
dergelijk aftreden in September
van dit jaar prins Boade.wijn op
de troon zou brengen, hetgeen 'n
ongeluk zou zijn voor hem zelf,
maar ook voor de dynastie en
voor Belgie.
Op de vraag of hij er goed aan
heeft gedaan zich naar de koning te
begeven, antwoordde Spaak vol-
mondig met „Ja". Indien wij tot 'n
oplossing van dit probleem willen
komen, zullen wij vroeg of laat toch
met de koning in contact moeten
treden. Een linkse noch een rechtse
meerderheid kan tot een oplossing
komen en daarom dringt persoon-
lijk contact met de vorst zich op.
Verder achtte Spaak het goed, dat
de koning ook eens gesproken
heeft met iemand. die nu juist niet
behoorde tot de Katholieke Volks-
partij of het Nationale Konings-
congres.
ER was eens een boze koning, die
Frigibald heette en in een land
woonde, waar het altijd winter was.
Er lag steeds een laag sneeuw op
zijn kastpel en er stonden elke mor
gen dikke ijsbloemen op de ruiten.
Dat waren de enigste bloemen, die
de koning kende. Hij had wel hon-
derdmaal in zijn pelsmantel door d.e
slottuin gewandeld, maar hij had
nog nooit iets anders gezien dan
kale bomen en bevroren vijvertjes.
Toch was koning Frigibald wel in
zijn schik. 's Avonds, als de Oosten-
wind om zijn kasteel floot, wreef hij
zijn handen lachend boven een
warm vuur in de haard. „Alles gaat
naar wens", zei hij dan met zijn
schorre verkoUden stem, „ja, alles
gaat naar wens. Mijn land is zo
koud, dat niemand het wil hebben
gnvolgend jaar komt de ko-
nings.bruid".
Wie was de koningsbruid? Dat
was een arme prinses, die door ko
ning Frigibald ten huwelijk was ge-
vraagd. Zij mdest wel met hem
trouwen, want anders zou Frigibald
haar land veroveren en haar vader
gevangen nemen. Maar was er dan
niets aan te doen? Jawel, er was
een middeltje om van de boze ko
ning af te komen. Als de prinses
drie raad^ls op kon lossen, die ko
ning Frigibald haar zou opgeven,
was zij voor altijd vrij. Dat had Fri
gibald aan de vader van de onge-
lukkige prinses beloofd. Hij maakte
zich echter geen zorgen, want hij
was er zeker van, dat de prinses het
antwoord op elk raadseltje schuldig
zou blijven.
TOEN er een jaar om was, werd j
de prinses met drie hofdames
naar koning Frigibald gebracht. Zij
zaten in een gouden koets met rode
robijnen, waar de zon in gl.ansde,
maar in het winterland van Frigi
bald was de mooie koets al gauw
onder de sneeuw bedolven.
,.Wat een naar, somber land",
snikte de prinses. toen zij uit het
venstertje van de koets naar buiten
keek. „Moet ik hier nu altijd blij
ven?"
De drie hofdames zuchtten. Zij
zouden de arme prinses graag hei-
pen, maar hoe? Koning Frigibald
stond al naar de prinses uit te" kij
ken. Hij was naar het hoogste
raampje van de kasteeltoren ge-
klommen en had er voor deze keer
de ijsbloemen af laten halen. Een
dienaar moest steeds tegen het ven-
sterglas ademen, zodat er geen nieu
we bloemen op kwamen. Zodra de
koning de koets zag komen, liep hij
vlug naar beneden, zo vlug als hij
tenminste met zijn stijve benen kon.
Nee maar, wat zag de prinses er
mooi uit in haar bruidskleed. Zij
had een jurk aan van blauw fluweel
waarop met zilverdraden gebor-
duurd was. Haar sluier was van
zware glanzende satijn. Daaronder
droeg zij een zijden mantel, die aan
haar schouders was vastgemaakt en
bijna even lang was als de sluier.
Dat was de hofsleep. De drie hof
dames, die de sluier en de hofsleep
voorzichtig hadden vbstgehouden,
mochten vrij door het kasteel en de
slottuin wandelen, maar de prinses
word alleen in een kamer opgeslo-
ten. Niemand mocht haar iets van
het vreemde winterslot vertellen.
Waarom, dat zul je straks wel be-
grijpen.
|^E volgende morgen moest de
prinses voor de koning komen.
De drie hofdames mochten bij haar
zjjn, om de sluier en de hofsleep
vast te houden. Koning Frigibald
zat op een troon van kristal en had
twee raadslieden naast zich. Een
raadsheer kwam van het hof van de
prinses en de andere was van ko
ning Frigibald. Zij moesten goed
luisteren, of de prinses de antwoor-
den wel wist en of er niets door de
hofdames werd voorgezegd. De
arme prinses wist niet, wat zij
moest beginnen. Frigibald zou haar
drie vragen over zijn winterslot
stellen. maaf hoe kon zjj daar op
antwoorden? Zjj had het kasteel
niet eens mogen zien. Haar raads
heer had gezegd, dat het niet eer-
lijk was. maar daar stoorde de ko
ning zich niet aan.
..Luister eens, prinses", zo begon
hij, „in mijn slottuin is een vijver,
waarop een dikke. doorzichtige ijs-
laag ligt. Weet u ook, hoeveel goud-
vissen er onder dat ijs zwemmen?"
Hij keek de prinses strak aan en
luisterde scherp toe, of de hofdames
ook iets fluisterden. Het'was echter
doodstil. Niemand dprfde echter een
woord te zeggen, maar t6ch wist de
prinses het antwoord! Want nauwe-
lijks had de koning het raadseltje
opgegeven, of zij voelde twee ruk-
jes aan haar hofsleep.
„Twee", zei ze flink, en het was
goed.
De koning trok een kwaad gezicht.
Hij was bang, dat de hofdames toch
nog hadden voorgezegd en daarom
moesten zij een eindje verder ach-
teruit. Maar nu konden zij n6g be-
ter aan de hofsleep trekken en dat
deden zij' dan ook!
In de boom naast .de vijver woont
een kraai", ging de koning verder,
„hoe vaak krast zij. voor zij uit de
kale takken vliegt?"
De prinses deed of zij diep na-
dacht, maar onderhand telde zij. hoe
vaak er aan haar sleep getrokken
werd. ..Twaalf", zei ze tenslotte, en
het was weer goed.
De koning werd n6g bozer dan hij
al was. ,,Het derde raadseltje zul
je nooit raden", riep hij nijdig,
..luister! Naast de vijver zit een
kleine ijsbeer. Hoe dikwijls moet hij
met zijn poot in het ijs slaan. als
hij een van de goudvissen wil op-
eten?"
Dat zal wel vaak zijn, daeht
de prinses. Zij voelde echter maar
6£n rukje aan haar sleep en daarom
zei zij vastberaden ,,E6n".
Toen gooide de koning zijn kroon
aan stukken. Hij stampte op de
grond en schreeuwde, dat de prinses
het gewonnen had.
Nog dezelfde dag rolde de gouden
koets het Winterland van koning
Frigibald uit Wie zaten er in? Wel,
dat weet iedereen: de raadsheer. de
overgelukkige prinses en de drie
flinke, slimme hofdames.
47. Daar zag Jan een zwaluw vliegen. Zou
ik die vlugge bliksem kunnen bijhouden?
dacht ons vriendje. Er achteraan! Dat viel niet
mee. Want een zwaluw is heel vlug en schiet
all ekanten uit. Maar de jongen vloog nog
sneller. Al gauw zat ie de vogel vlak aehter
zijn staart. Even gedag zeggen, dacht Jan. en
vloog voor de vogel uit, vlak voor zijn kop.
Maar toen schrok de jongen geweldig. Op-
eens deed de zwaluk zijn bek open en hapte
naar hem De vogel dacht zeker dat Jan een
beestje was. Van angst gaf de jongen een
harde schreeuw. Nu schrok het dier nog erger
dan ons vriendje en dook omlaag. Dat scheel-
de een haar, zuchte Jan en vloog naar beneden,
het bos in.
Op een stil plekje vloog ie achter een boom
en trok met zijn linkerhand drie keer aan zijn
rechteroor. Even later kwam er een gewone
Jan Pepers achter de boom vandaan Hij
stapte blij op huis toe. Hierna ging Jan nog
dikwijls vliegen. Ongemejkt, want hij maakte
zich eerst heel klein. Soms vloog ie naar een
grote stad, ver uit de buurt. Daar was altijd
wel iets leuks te zien.
