KEVIN EN MACHTSEVENWICHT
OM ERICS LIEFDE
Engelandsbuitenlandse politiek
verouderd
Aansporing tot alle katholieken,
hun aandeel te nemen
in het politieke leven
Wie heeft de grootste macht
in Hongarije?
EEN HULDE AAN DE BOER
N1EUW NOORDHOLLANDS DACBLAD - Zaterdag 21 Februari 1948
PAG. 3
De „kleintjesonder
Bevin's para pi u
Belgische mijnstoking
ten einde
Noodkreet van Frankrijk
aan de Ver. Staten
Amerikaanse luchtmacht
moet worden uitgebreid
VASTENBRIEF VAN" KARDINAAL GRIFFIN
De plicht als staats-
burger
Zuivering in Hongarije
Burgemeester Oud pleit
voor Rotterdamse haven
De akker des doods
^Farrebique", film vol eenvoud
en bekoring
Hymne van, het leven
Bijna 39000 „zwarte"
sigaretten in beslag
genomen
K
Politieke wapenstilstand
in Italie
Nieuwe aanval
Niet als de heidenen
FEUILLETON
(Van-onze bijzondere medewerker)
BEVIN heeft merkwaardige dingen gezegd in zijn Lagerhuis-
rede van 22 Januari, waarin hij zijn „plan" aankondigde tot
oprichtinc' van een Westerse Unie. Als het aankomt op de
toekomstige organisatie van Europa, zo zei hij, dan gaat
Engeland uit van drie bcginselen. Vooreerst: Europa mag nooit
overheerst worden door een mogendheid. Vervolgens: de ouder
wetse opvatting, dat er in Europa een ..evenwicht van machten"
moet zijn, dient „zo mogelijk" overboord te worden gezet. Ten-
slotte: daarvoor moet in de plaats komen de samenwerking der
vier grote mogendheden, Amerika, Engeland, Frankrijk en Rus-
land, die gevieren de landen van Europa moeten helpen.
Aan die „toekomstige" organisatie
van Europa, aan de samenwerking
der vier grote mogendheden, zijn
wij voorhands nog niet toe. Rusland
en de drie anderen staan in beginse-
len en belangen niet enkel ver uit-
een, maar thans zelfs scherp tegen-
over elkaar. Toch kunnen de kleine
landen het zich nu reeds voor ge
zegd houden: uiteindelijk zo
vindt Bevin moeten de grote vier
in Europa de dienst uitmaken. De
kleintjes moeten er wel de kans
krijgen, zich zonder vrees en con-
flicten te- ontwikkelen, maar
onder de paraplu van de groten"
voegt hij eraan toe. Hier mag zeker
wel eens de vraag worden overwo-
gen, of de kleine naties ook reeds
in de Westerse Unie onder Bevin's
paraplu zouden moeten blijven.
Het ..perfide Albion"
Lezen wij in dit verband hog
eens de drie beginselen die Bevin
stelde. Europa mag nooit overheerst
worden door een mogendheid. Het
klinkt heel grootmoedig. Blijkbaar
is het echter de bedoeling, Europa
uiteindelijk wel door vier mogend
heden te iaten overheersen. Verder:
„zo mogelijk" breken met de ouder
wetse politiek van machtsevenwicht
in Europa. Wat was die politiek
van machtsevenwicht in Europa?
Het was de Britse politiek, dat de
twee grote machten op het Vaste-
land van Europa, Frankrijk en
Duitsland, elkaar in evenwicht
moesten houden. Dreigde de een
sterker te worden, dan steunde En
geland de ander en omgekeerd. Dooi
deze eeuwenlang volgehouden poli
tiek is de indruk gevestigd, dat En
geland trouweloos was; men sprak
van het perfide Albion.
Dat dit beleid verouderd en on-
houdbaar is, spreekt vanzelf. Duits
land is vernietigd, verdeeld en on-
machtig. Frankrijk is ernstig ver-
zwakt. Er is nog maar 6en hoofd-
macht op het Europese vasteland:
Rusland.
Britse zelfspot
Nu zeide Bevin echter en dat is
belangwekkend. hoewel hij er geen
nadruk op legde die ouderwetse
evenwichtspolitiek moet „zo moge
lijk" worden verlaten. Waarom zo
mogelijk? Het is bar moeilijk, het
waarom te geven van de Britse bui
tenlandse politiek. Een Engels
staatsman heeft eens gezegd: Ons
Ministerie van Buitenlandse Zaken
geeft nooit de redenen voor zijn be-
sluiten. want die besluiten zijn al-
tijd juist, ook al zijn de redenen
fout. In die uitspraak zit een stuk
Britse zelfspot. Maar ook een stuk
waarheid.
Waartoe nu diende de veilig-
Keidsklep van dit „zo mogelijk"?
Zeker niet, om t6ch nog te kunnen
tefugkeren naar een overwichtspoli-
tiek in zijn ouderwetse vorm. Dat
De stakende Belgische mijnwer-
kers hebben Donderdag het werk
hervat. De staking heeft 9 dagen
geduurd.
WASHINGTON, 19 Febr. (A.P.)
De Franse regering heeft het Ame-
rikaanse departement van buiten
landse zaken er van in kennis ge-
steld, dat zijn dollarvoorraad begin
1 Maart zal zijn uitgeput. tenzij de
Ver. Staten binnen de eerstkomen-
de weken Frankrijk bij wijze van
noodhulp 150 millioen dollar zul-
len verschaffen.
Italie, Nederland en Oostenrijk
hebben doen weten, dat zij hulp no-
dig hebben, indien het Marshall-
plan niet op 1 April van kracht
wordt.
De commandant van de Ameri
kaanse luchtmacht, generaal Strate-
mayer. heeft aangedrongen op een
Amerikaans luchtleger. dat sterk
genoeg is om onmiddellijk na het
uitbreken van een nieuwe oorlog
meer dan 10.000 vliegtuigen in 't
gevecht te werpen. De militaire
inlirhtingendienst heeft de schat-
ting gemaakt, dat ,.onze concurren-
ten" (later geTdentificeerd als Rus
land) „op het ogenblik 14.000 vlieg
tuigen gereed hebben in gevechts-
eenheden. die in de eerste linies
gebruikt kunnen worden.
kan eenvoudig niet meer, omdat er
op het Europese vasteland niet
nj^eer twee, maar nog slechts den
overwegende macht bestaat; alleen
de Sovjet-Unie, zoals zij zagen. Er
moet dus een andere oorzaak zijn
voor dit „zo mogelijk", dat zeker
niet als een toevallig stopwoordje
door Bevin erbij is gezegd.
Het kan. geloven wij, onder twee
omstandigheden voor Engeland van
enig belang zijn, wel weer te gaan
doen aan evenwichtspolitiek.
Gevaarltfke politiek
De eerste mogelijkheid is, dat
Rusland en Amerika twee tegenge-
stelde machten blijven. Dan zou er
weer. grond zijn, om tussen die
twee „het evenwicht" te bewaren.
De tweede mogelijkheid zou zijn,
als West-Europa als geheel een z6
sterke macht werd, dat zij even
zwaar zou gaan wegen-'als Rusland.
In het eerste geval zou het een we-
reldevenwicht, in het laatste weer
een Europees evenwicht worden.
Het loont de moeite, deze twee
mogelijkheden nauwkeurjg te gaan
onderzoeken. Dat zullen wij een
volgende keer doen. Nu echter wil-
len wij over die politiek zelve van
machtsevenwicht reeds dit zeggen:
Zij heeft nooit oorlog kunnen voor-
komen. Zij heeft oorlog wel steeds
langere of kortere tijd tegengehou-
den, maar tenslotte heeft zij altijd
tot oorlog geleid. Het zou dus van
zeer weinig wijsheid getuigen, als
men tdch weer naar een soort even
wichtspolitiek terugwilde. Zodat wij
6ok de vraag onder het °°6 hebben
te zien: Wat dan wel?
Een aardig kijkje op de grote bolbloemententoonstelling, uit-
gaande van de afdelingen Bovenkarspel en Grootebroek van de
algemene v'ereniging voor Bloembollencultuur. In de gebouwen
van de bekende bloembollenveilingvereniging „Westfriesland"
te Bovenkarspel is, tot morgen nog, een ware lusthof
te aanschouwen!
Kardinaal Griffin, Primaat van
Engeland en Aartsbisschop van
Westminster, een dringend beroep
op de Engelse katholieken, om
deel te nemen aan het politieke
leven en er een voorbeeld te ge
ven van goed staatsburgerschap.
Hieronder volgen de belangrijkste
passages uit deze vastenbrief;
„Heden wil ik U spreken over uw
plicht, om als Katholieken een
goed voorbeeld van staatsburger
schap te geven", aldus Kardinaal
Griffin in zijn openingswoord. Te-
zelfdertijd waarschuwt hij er echter
voor, dat deze herderlijke brief
daarom niet Minder een „geestelijke
boodschap" is en voegt hier aan toe:
„Het is van belang, dat wij leren,
ons dagelijks leven en ons dagelijks
werk te heiligen. Licht vergeten wij,
dat onze geestelijke plichten een
onmiddellijke invloed hebben op
ons leven hier op aarde niet minder
dan voor wat betreft ons eeuwig
leven. Wij leven in de wereld. Wij
zien haar dwaasheid, corruptie en
verdorvenheid."
„Wij mogen daarom misschien de
bekoring in ons voelen opkomen,
om onszelf af te sluiten voor de
normale omgang met anderen, om
ons binnen onszelf terug te trekken,
om slechts aan onze religieuze ge-
voelens te voldoen, em voorts om
zo te zeggen aan alle andere so-
ciale en openbare activiteiten voor-
bij te zien en er afstand van te
doen. Het is evenwel onchristelijk
om Pilatus na te bootsen, door onze
handen in onschuld te wassen voor
wat betreft openbare daden, waar
wij, als leden van de gemeenschap,
een deel van de algemene verant-
woordelijkheid voor dragen."
Indien onze regeerders, handelend
in onze naam, iets doen wat tegen
het geweten is, dan moeten wij ons
afvragen: Wie bekleedde deze man-
nen met macht? Ik critiseer thans
echter niet onze huidige regering.
Ik zeg slechts, dat in een democrati-
sche gemeenschap alien, die het
kiesrecht hebben, een zekere ver-
In Noord-Frankrijk nabij Rijsel heeft een spoorwegbotsing plaats
gevonden, die aan 22 mensen het leven kostte, terwijl er 40 per-
sonen gewond werden. Een foto van de ontzettende ravage.
De pro-communistische socialis-
tenleider Gyoergy Marosan heeft
Donderdagavond op een party-
congres onverwacht een lange
ljjst bekend gemaakt van hoge
functionarissen van de Hongaar-
se socialistlsche partij, die ont-
slag hebben moeten nemen uit
hun ambtelijke functies, omdat
zu grote fouten hebben gemaakt
of zelfs getracht hebben, de socia-
listische massa's te misleiden".
Onder hen bevinden zich de vice-
voorzitter van het parlement, Anna
Kethly, de minister van industrie,
Antal Ban en veteranen der socia-
listische partij als Ferenc Szeder,
Imre Szelig, Andor Milok, de voor-
zitter van de raad der vakvereni-
gingen, Oedoen Kisahzi, en anderen,
die zijn verdwenen.
Burgemeeater Oud van Rotter
dam, die momenteel in Amerika
vertoeft, heeft een bezoek gebracht
aan de onderminister van buiten
landse zaken, bij wie tiij er op
heeft aangedrongen, Amerikaanse
schepen met ladingen voor Duits
land over Rotterdam en Amster
dam te leiden.
Mr Oud wees er op, dat het voor
het Amerikaanse militaire bestuur
voordeliger zou zijn, de havens van
Nederland en Belgie te gebruiken
dan Bremen en Hamburg.
Hij betoogde verder, dat het ge-
bruik van de Nederlandse en Bel
gische havenfaciliteiten een ver-
lichting zou betekenen van het
overbelaste spoorwegverkeer in
Duitsland, omdat Rijnaken gebruikt
kunnen worden om steenkool over
Rotterdam en Antwerpen aan te
voeren, hetgeen niet kan over de
Duitse havens.
in.
Na ZIJN BEVRIJDING begaf de
Kardinaal zich regelrecht naar
zijn gelovigen. In een boerenwagen
reisde hij de dorpen af, bezichtigde
ac geschonden kerken, de verwoeste
parochies, scholen en huizen. Over-
al waar hij kwam, wprd hij ontvan-
gen met klachten ?n gejammer: nog
maanden na het voorbijtrekken van
de frontlegers, werden zij geplun-
derd door de „bevrijders", de voer-
tuigen werden geroofd en het vee
weggehaald. Daarna volgde een
angstwekkende aanval van de com-
munistische partij op de moraliteit
van de jeugd en de katholieke ver-
enigingen. Na deze ervaringen
schreef de kardinaal zijn eerste her
derlijke brief, even voordat de ver-
kiezingen in de herfst van 1945 zou
den plaats hebben. Hierin maakte
hij zijn klachten wereldkundig en
accentueerde hij de katholieke ge-
loofsovertuiging van Hongarije.
Deze zendbrief vormde de inlei-
ding tot de strijd. In dit door de
Russen zwaarbezette land, was de
uitslag der eerste verkiezingen: 18
pet. der stemmen voor de commu-
nistische partij, tegenover een over-
weldigende meerderheid der overige
partijen. De nederlaag werd toege-
schreven aan de brief van de kardi
naal en men begon door middel van
de pers, de radio en op volksmee-
tings de Kardinaal persoonlijk aan
te vallen, terwijl later de katholieke
instituten, scholen, het godsdienst-
onderwijs en de godsdienstige ver-
enigingen het doelwit waren.
antwoordelijkheid dragen voor de
daden van hen, die de hoge ambten
bekleden. Sommigen beroemen zich
erop, dat zij weigeren te stemmen
vanwege de corruptie der politici."
„Het is mijn taak, U te vertellen
dat een katholiek staatsbufger de
verplichting heeft om van zijn stem-
recht gebruik te maken. De H. Va-
der zelf verklaarde nog onlangs, dat
wanneer ernstige zaken op het
spel staan het verwaarlozen van
het stemre<?ht een ernstige zonde
van verzuim betekent."
„In uw kiesdistrict kan een candi-
daat gekozen worden, die zich ver
volgens als een vijand der Kerk ont-
popt. Indien gij niet hebt gestemd,
kunt gij de verantwoordelijkheid
hiervoor niet ontkennen. Gij kunt
niet zeggen: „Mij treft geen blaam.
Ik bracht mijn stem niet op hem
uit." Gij zoudt moeten zeggen: „Ik
verwaarloosde het, mijn stem uit te
brengen, welke deze verkiezing had
kunnen voorkomen."
„Aldus heeft zowel in de plaat-
selijke als algemene verkiezingen
iedere Katholiek de plicht, om ge
bruik te maken van het stemrecht.
Doch onze plicht houdt daarmede
niet op", aldus de Kardinaal, die
alle Katholieken aanspoort, om op
de hoogte te blijven van de open-
bare aangelegenheden, en hun pro-
testen, bezwaren en eisen bekend te
maken aan de Parlementsleden.
In aansluiting hierop. richt de
Kardinaal „in het bijzonder het
woord tot diegenen, wier omstan
digheden hun zouden toestaan, actief
deel te nemen aan het plaatselijke
of nationale bestuur. Als katholie
ken hebben wij veel te bieden. Het
is onze plicht om wat wiJ te bieden
hebben, ook te geven. Velen, die vol
goede wil zijn. ontberen immers de
leiding van c#: christelijke zeden-
leer."
„Indien de katholieken niet van
plan zijn, om de bijeenkomsten bij
te wonen van de politieke groepe-
ringen, waartoe zij behoren, kunnen
zij niet aan de niet-katholieke poli
tici verwijten, dat deze handelen in
onwetendheid omtrent de leer van
de traditionele christelijke filosofie.
Dit vereist studie en voorbereiding."
De Kardinaal richt zich hierna tot
diegenen, die gezien hun omstandig
heden niet actief kunnen deelnemen
aan de plaatselijke en nationale po
litiek. ..In de huidige omstandighe
den" aldus de Kardinaal. „zijn de
meesten van onze Katholieken lid
van een of andere vakbond."
„In stijgende mate beynvloeden de
beslissingen van de vakbonden niet
slechts het welzijn van de arbeiders
zelf, doch ook de politiek van de
gehele Natie. Daarofn is het ge-
wenst, dat degelijk onderlegde Ka
tholieken hun inzichten bekend ma
ken. Het is een opmerkelijk feit, dat
de meeste leden van de vakbonden
de vergaderingen niet bijwonen. Zo-
doende is het zekere groepeq moge
lijk om, door ijverige deelneming
aan de bijeenkomsten, de politiek
van een geheel gebied te controle-
ren. Het is duidelijk, dat de Katho
lieken, die verkondigen dat zij °P
de bres staan voor de sociale recht-
vaardigheid, de bijeenkomsten van
de vakbonden trouw moeten bijwo-
Tot slot richt Kardinaal Griffin
zioh tot de werkgevers, „die niet
minder verplicht zijn, om te ijveren
voor de sociale rechtvaardigheid*
Naar gelang hun macht groter is,
hebben zij een grotere verantwoor
delijkheid."
WE GAAN er eigenlijk zo nuch-
ter aan voorbij, aan het leven
van de boer, aan het leven op het
land. We ondergaan niet, zoals
de man van het land, de invloed
van de wisseling der jaargetijden
en we staan vaak zo ontzettend
ver weg van de bronnen van het
leven.
De film „Farrebique", een schep-
ping van een eenvoudige Franse
zetter, die zelf onder de bekoring
kwam van het boerenleven, brengt
ons nader tot de 'vruchtbare aarde
en doet ons iets begrijpen van de
zin van het boer-zijn. ..Farrebique"
is de naam van een boerderij, er-
gens in Zuid-Frankrijk, waaraan de
geschiedenis van een oud boeren-
geslacht nauw verbonden is. Deze
boerderij is het middelpunt van alle
leven, van mens en dier. "Lente en
herfst, geboorte en dood, bloei en
verval, het gaat in een schoon
rhythme aan ons oog voorbij. We
slaan de oude boer gade in zijn
zorgen en zijn vreugden en leven
na enkele momenten reeds mede in
het bedrijf. Een hele generatie be-
volkt deze oude stam-boerderij, en
het gewone leven van ieder van hen
wordt voor ons uitgebeeld.
Georges Rouquier, de regisseur,
heeft ongeveer een jaar besteed om
het leven op het land te observeren
en met zijn camera te grijpen. Hij
is daarin wel uitstekend geslaagd.
We hebben nog zelden zo een zuiver
stemmingsbeeld van leven van mens
en dier aanschouwd. Wat het witte
doek toont, is niet het leven van
een boer, maar het boerenleven.
Wij zijn nooit voorstanders ge-
weest van de z.g. „star-films". „Far-
rebique" is weer eens een bewijs.
dat het zonder croonende jongelui
en dames met een kunst-glimlach
ook kan, ja veel beter kan. Dit brok,
soms wel eens harde, maar toch
schone leven moet op ieder wel een
diepe indruk maken. Het leven in
al zijn vormen, afspiegeling van de
eeuwigheid.
We leven mede met de vier jaar
getijden, zowel van de mensen, als
van de dieren en de planten. De
oude boer, die zijn einde voelt na-
de#en, de zoon, die met zijn ietwat
bitse. maar toch zo door en door
moederlijke vrouw en zijn kinderen
De Amsterdamse politie heeft
Donderdag op aanwijzing van een
particuliere tipgever een inval ge-
daan in een perceel aan de Linaeus-
parkdwarsstraat te Amsterdam eD
daarbij 38.980 cigaretten in beslag
genomen. De 47-jarige vertegen-
woordiger J. G. die men er van
verdenkt de cigaretten zwart te
hebben ingekocht om ze nog zwar-
tfer te verkopen en die de politie in
het perceel aantrof, werd gear-
resteerd.
zich een weg door het leven moet
slaan. De jongere zoon, die liefde
opvat voor een buurmeisje. Het is
allemaal zo heel eenvoudig, klaar-
blijkelijk zonder een roman, die er
echter, men speurt het uit de beel-
den, wel degelijk is. Hoe prettig zijn
de stemmingen der natuur niet
weergegeven. En zelfs de dood heeft
■in deze omgeving niets verschrik-
kelijks meer. Dat was trouwens wel
een der mooiste momenten, het af-
sterven en de begrafenis van de
oude boer. Want gelijk met de dood
klopt ook weer het nieuwe leven
aan de poorten van „Farrebique".
Wie weinig vertrouwen mocht
hebben gehad in de toekomst der
Franse filmkunst. en daar was wel
reden toe, zal zijn oordeel nu wel
wijzigen. ..Farrebique" bewijst. dat
er nog steeds krachten leven in dit
oude cultuurvolk, in staat tot de
schepping van iets schoons.
Het ware te wensen, dat dit prach-
tige document van natuur en leven
spoedig naar de provincie kwam.
Men zal er, misschien niet meer,
maar zeker niet minder vreugde
aan beleven dan de mensen uit de
grote stad, voor wie ..Farrebique"
ongetwijfeld een ontdekking is.
L. S.
Argentinie is op het ogenblik
de leverancier voor Europa
van bevroren vlees. Zeer grote
hoeveelheden worden daar
voor de export naar Europa
klaar gemaakt en dit geschiedt
in de grote fabrieken op hy-
gienische wijze. Deze fabrie
ken zijn tot in de perfectie ge-
mechaniseerd. Het vlees wordt
met electrische zagen gezaagd.
Toen in Februari 1946 te Rome
de voorbereidingen werden getrof-
fen om de nieuwbenoemde Kardina-
len, waartoe ook Mindszenty be-
hoorde, te installeren, hadden in
iedere Hongaarse stad demonstraties
plaats tegen Mindszenty. De fa-
brieksarbeiders werden, onder be-
dreiging met ontslag, gedwongen
aan deze demonstraties deel te ne
men.
In Budapest waren borden te zien
met het volgende opschrift: „Ar-
beid en brood voor Mindszenty
de dood!"
Met uitzondering van hen, die
bang waren en de opgehitsten, liep
de reusachtige arbeidersmassa met
neergeslagen ogen in de staat en
schonk geen aandacht aan de phra-
sen van de communistische rede-
naars.
De aanvallen werden zonder on-
derbreking voortgezet. Katholieke
kloosterscholen werden bestempeld
als nesten van tegenrevolutie, huis-
zoekingen en gevangennemingen,
zonder enige grond, volgden elkan-
der op. In Maart 1947 nam iedereen
met ontzetting kennis van enkele
in de pers en sommige politieke
kringen opduikende berichten om
trent het volgende plan: met kracht
van wet zou het verplichte gods-
dienstonderwijs worden opgeheven
en zou dit facultatief gesteld wor
den. Hiermede was de maat vol.
De jeugd hield openbare betogin-
gen v6or het verplichte godsdienst-
onderwijs, met het gevolg, dat op
ministerieel bevel de ouders werden
bijeengeroepen om te worden inge-
licht omtrent de plannen, met het
doel hen hiertoe over te halen. Het
resultaat was, dat de katholieke
ouders als de waarachtige stem
des volks zich tegen deze plan
nen uitspraken.
De huidige Cultuurminister, Gyu-
la Ortutay, verwierf in die dagen
het brevet, de meest impopulaire
man van Hongarije te zijn. Hij ge-
niet in de jeugdkringen niet het ge-
ringste aanzien en wordt eenvou-
digweg „Tutus" genoemd. Als een
teteressante episode zal de geschie
denis het volgende voorval boek-
staven, wat deze jonge cultuurT
minister in Esztergom, de residentie
van de Kardinaal, overkwam.
Toen het tot hem doordrong, dat
hij met zijn plan de knuppej in het
hoenderhok had geworpen, die als
een „boomerang" op zijn eigen
hoofd dreigde neer te komen, begaf
hij zich, spijt voorwendende, naar de
Kardinaal in Esztergom.
De audientie duurde slechts kort
en, de Kardinaal kennend, zal deze
gevraagd hebben: „Trekt u dit wets-
ontwerp in, of niet? Zo niet, dan heb
ik niets meer te zeggen."
Na de zeer kort gejiouden audien
tie gaat de minister met zijn secre-
taris, als een strijder voor de demo
cratic, een der cafetaria's in de stad
binnen en bestelt, als een onbekend
man, een maaltijd.
Gelijk met het eten wordt hem
hier echter nog iets opgediend.
Want, nauwelijks gezeten, begin-
nen de waard zowel als de gasten
hem met vragen te overstelpen.
„Hebt u al gehoord, jonge heer,
dat de communisten nu ook het ge-
loof willen uitroeien? Is het al niet
verschrikkelijk, dat zij onze jongens
onze mannen, naar Siberie willen
overbrengen? Moet ons nu ook het
geloof worden ontnomen? Maar nee,
dit zullen wij nooit toestaan!"
Het hapje blijft de minister in de
keel steken en stotterend verklaart
hij. dat het geloof niet zal worden
aangetast, alleenmaar verder
komt hij niet.
„0, schei toch uit! Je kunt zien,
dat u nog jong bent en geen kin
deren hebt. U kunt zich niet voor-
stellen, wat het betekent, kinderen
zonder godsdienst op te voeden. Het
worden allemaal vadermoorde-
naars!"
Zo werd een cultuurminister nog
nooit tevoren de les gelezen.
C. O. K.
De leidende Italiaanse politieke
partijen hebben Donderdag een wa
penstilstand gesloten voor de natio
nale verkiezingen.
In een oproep aan het volk wordt
gezegd, dat het woord „bestrijden"
niet betekenen moet „oorlog".
Een centraal comit6, bestaande
uit vertegenwoordigers van partijen
beloofde,
1. de vrijheid van het woord van
alle tegenstanders te eerbiedigen;
2. vergaderingen van hun tegen
standers niet te verstoren.
De partijen beloofden verder niet
tegelijkertijd te vergaderen, geen
vergaderingen te houden, die aan-
leiding zouden geven tot inciden-
ten en geen demonstraties in uni
form te houden.
De commiSfcie legde de geloite
af, dat de partijen een verkiezings-
campagne zouden houden zonder
haat te verwekken en bij overtre-
dingen van de wapenstilstand niet
tot geweld over zouden gaan, doch
zouden volstaan met daarover rap
port uit te brengen aan het cen-
trale comite.
HET
WERELD-
GEBEUREN
1
Het oude pantserdekschip de
Van Heemskerk bestaat niet
meer, d.w.z. men heeft dit schip
omgebouwd tot logementsschip,
dat plaats biedt aan 800 mari-
nemannen. Ook de naam is
verdwenen en nu heet het offi-
cieel „Neptunus".
We hebben in het kader van deze
rubriek het verstandiger geoordeeld
de stakingsgolf, die over Belgie
heerste, even onbehandeld te iaten,
daar de oorzaken en beweegredenen
pas na enige tijd duidelijk aanwijs-
baar zijn en objectieve conclusies
getrokken kunnen worden. Nu heeft
de Belgische minister van Acker
botweg de communisten beschul-
digd de huidige stakingen wegens
politieke redenen te hebben aange-
blazen.
Deze zet heeft noch in Belgie,
noch in het buitenland verbazing
gewekt, daar pogingen om de Bel
gische economie schipbreuk te doen
lijden of de uitgestrektere economie
der Benelux-landen te verwarren,
een te duidelijk deel vormen van
de tactiek in
de strategie,
om een econo-
mische integra
te in West-
Europa te voor
komen. Deze
pogingen vor
men bovendien een chronologisch
zuiver afgestemd deel van het al
gemene communistische offensief,
gericht tegen het Marshall-plan en
de hierop ingestelde Europese ac-
ties.
De Benelux-landen zijn op het
ogenblik ten nauwste verbonden
met en gei'nteresseerd in de plan
nen van de Engelse minister van
buitenlandse zaken, Ernest Bevin,
tot vorming van een Europese Unie
In feite kunnen deze landen be-
schouwd worden als het middel
punt van dit idee en voor het ge
val geen bevredigend accoord be-
reikt wordt tussen Engeland, Frank
rijk en de Benelux-staten, is de
hoop op een bevordering der inte
grate zeer gering. Tegelijkertijd
bezetten Nederland, Belgie en Lu
xemburg een sleutelpositie met be-
trekking tot de besprekingen, die
deze week in Londen over de toe
komst van West-Duitsland zullen
worden gehouden.
Of de eisen van de Belgische
ministerpresident Spaak, om gelijke
medezeggenschap, al dan niet zul
len worden ingewikkeld, blijft het
toch vanzelfsprekend, dat de drie
grensstaten een belangrijke rol
moeten spelen in de economie van
de Britse-. Amerikaanse- en Franse
-bezettingszones in Duitsland.
De Belgische stakingen kunnen
daarom niet anders worden be-
schouwd als een zet van de cen
traal gedirigeerde communistische
sabotage-samenzwering, tegen alle
plannen van West-Europa gericht.
SIC TRANSIT
Aan Christus scheiden zich de
mensen. Hijzelf heeft het gezegd,
dat Hij scheiding is komen bren
gen tot in de intiemste familie-
betrekkingen toe. Hij is een te-
ken van val en opstanding. Men
zal Hem aanvaarden of verwer-
pen. Voor of tegen Hem zijn. Wie
Christus partij kiest, aan Zijn
kant gaat staan, Zijn wetten en
geboden naleeft, zal zich ge-
plaatst vinden tegenover een an
dere levensopvattingdie van de
wereld welke zonder God, zon
der Christus is. De scheiding, de
tegenstelling is duidelijk. De eer-
lijke, consekwente Christen, de
goede katholiek streeft naar hei-
liging van zijn leven, de heide
nen onteren het, omdat zij God
niet kennen,niet willen kennen,
Hem bewust uitschakelen. In
onze omgeving puilt het moder-
ne heidendom naar alle kanten
als een zieke plek uit. Laat ons
christelijk leven in zijn gaafheid
daartegen afsteken.
MARCUS
40.
Solange keek op en zag de twee
sleutels in de hand der andere. Si-
mone's gelaat kreeg een harde en
wrede uitdrukking.
„Hiermee kun je de kelderd&ur
openen en hiermee de boeien. Je
moogt ze hebbenop edn voor-
waarde
.,Wat dan?" hijgde Solange in de
uiterste verbazing. „Hoe kom je er
aan?"
Ze stond op en wilde Simone om
de hals vallen. maar deze strekte de
hand uit en hield haar op een af
stand.
Je moogt ze hebbenop e6n
voorwaardeen die zal je mis
schien onaannemelijk voorkomen.
maar ik kan je verzekeren, dat 't
mij meer gekost heeft, om ze te
krijgen."
„Toe, Simonemag ik ze heb
bennu dadelijk? Ik wil je alles
geven, wat me maar mogelijk is!"
riep ze, de handen smekend uit-
strekkend.
„Ik vraag slechts e6n ding", zei
Simone, „en dat is, dat je mij wilt
beloven niet met Eric Tregat te
trouwen, voordat ik dood ben....
of je van je belofte ontsla."
„Tot je dood bent?" vroeg So
lange met wijdopengesperde ogen.
„Ik begrijp je niet.... Je hebt toch
niets op mijn huwelijk met hem
tegen?"
door HARRIS BURLAND
Simone Cantri
greep het meisje
bij de arm en draaide haar met een
ruk naar het licht toe.
„Luister eens, Solange, dan be
grijp je me misschien. Een uur. ge-
leden heb ik deze sleutels van Jean
Vallon weten te krijgen. Haarvoor
heb ik mezelf met lichaam en ziel
aan hem overgeleverd. Ik heb be-
loofd hem te trouwen, als hij me
wilde trouwen voor deze twee stuk-
jes ijzer. Ik zeg niet te veel, als ik
beweer, dat ik mijn hele leven op-
geofferd heb om Eric Tregat van
de dood te redden. Begrijp je me
nu?"
Solange keek Simone in het ge
laat en zag het gloeien van zelfop-
offering. Ze wrong zenuwachtig de
handen en wendde het gelaat af.
..Ik begrijp je," zei ze zachtjes.
„0.... wat moet je mij haten
wat moet je een afkeer van me
hebben!"
„Als ik een goed mens was, dan
zou ik tevreden zijn met een goed
werk gedaan te hebben. Maar ik
ben een afgunsiige vrouw, wier
liefde niet beantwoord wordt. Ik
zou liever zien, dat Eric stierf, dan
dat ik hem met jou getrouwd zag!
Ik heb mijn offer gebracht! Nu
moet je het jouwe brengen!"
..Wat wreed!" fluisterde Solange.
„Wat wreed!"
„Ja.'t is wreed.voor mij
en voor jou.... en voor hem. Mis
schien zou het beter zijn, hem aan
zijn lot over te Iaten."
„Neen, neen, alles liever dan dat!
O.... wat moet ik doen.... Kan ik
hem maar even spreken. het hem
vragenniemand geeft me ook
raad!"
„Je doet het beste, mijn voor
waarde aan te nemen". zei Simone,
op haar horloge kijkend. „En je
hebt niet veel tijd te verliezen. Ik
heb de voorwaarde zo licht moge
lijk gemaakt. Je bent slechts ge-
bonden tot ik dood ben. Ik kan
morgen al sterven. Wat heb ik
trouwens aan mijn leven?"
„Waarom stel je mij zo op de
proef?" riep Solange radelops. „Als
ik daarin toestem, word ik inner-
lijk een moordenares. Ik zal naar
je dood gaan verlangen."
„Neen .Solange. daar ben je te
goed voor. Als ik in jouw plaats
stond. ja, dan kon jouw leven wel
eens in gevaar zijn. Maar jij bent
te goed en te rein. Jouw liefde ver-
edelt je. De mijne verteert me en
heeft al wat goed in me was veri
nietigd. MaarIaten we niet
verder redeneren't is nu twee
uur. Ik zal je vijf minuten bedenk-
tijd geven."
Ze liep naar het raam en wierp
het open. Dan, zich tot Solange
kerend. zei ze:
„Er ligt een vijver vlak voor dit
raam. Als ik over vijf minuten
geen antwoord heb, zal ik de sleu
tels door het raam in die vijver
gooien."
Besluiteloos en radeloos bleef So
lange geruime tijd staan. Eindelijk
bracht ze met moeite uit: „Ik be-
loof het je! Ik geef er mijn woord
op!"
„En je zult er geen woord van
zeggen tegen Eric Tregat? Hem geen
enkele uitle'g geven?"
„Ik beloof het!"
Simone hield haar de sleutels
voor en Solange nam ze gevend aan.
„Waar is die kelder?" vroeg ze
nauwelijks verstaanbaar.
„Ik zal je de weg wijzen." zei Si
mone. „Maar wees doodstil. Vallon
zal niet tussenbeide komen, maar
je vader of de mijne, of een der
bedienden mocht ons eens horen.
Alles hangt er van af of je het stil
genoeg doet. En hiergeef dit
aan Eric. alsof jij het hem te
leen geeft."
Ze reikte haar een pakje bank-
biljetten over.
..Neen, dat kan ik niet", zei So
lange beslist.
„Goed..... maar dan kan hij net
zo goed blijven, waar hij is. Hii
heeft geen geld om uit het land
weg te komen."
Solange nam het geld zwijgend
aan en de beide vrouwen gingen zo
stilletjes mogelijk de kamer uit en
naar beneden. In huis was niets
hoorbaar dan het tikken van de
gangklok. Alles was donker.
Beneden gekomen, wees Simone
de deur aan, liet haar de blaker en
keerde in het donker naar haar ka
mer terug.
i En toen brak tenslotte haar zelf-
beheersing. Zij wierp zich op haar
bed en schreide als een kind en
bad. dat God haar met de dood
mocht straffen voor de slechte daad
zo juist bedreven.
(Wordt vervolgd)
