De „Volendam" vaart rustig door
NEEMT HET TOURNOOI EEN KEER?
BISKAYE:
Neptunus neemt examen af
r
Nederland tussen de Naties
Vertegenwoordigende Raad
NegaraOost-Sumatra
ERNSTIG VERMAAN
VAN FRANSE KARDINALEN
EUWE REDIVIVUS!
NIEUW NOORDHOLLANDS DACBLAD - Dinsdag 16 Maart 1948
PAG. 5
De zee is een steeds wisselend wonder
DE JONGENS IN VOLLE ZEE:
Truus gevonden
22 MAART
Fins-Russische
onderhandelingen
wm0mm
Zei U iets?
Dr. Kortenhorst sprak te Alkmaar
Verlofsregeling
Rijkspersoneel
Marshall-plan en V.S. van
Europa
De strijd tegen de
prijsopdrijving
Scheepsberichten
Eerste lifting
plechtig geopend
Graansmokkelaaii~
burgemeester
Het gevaar van lonen en prijzen
Wereldkampioenschap schaken
In Moskou valt de grote slag
Afscheidsdefile voor
Minister in 't Veld
Landstorm en
machtsapparaat
Kampioen
Wolven op komst?
(Acm boord s.s. „Volendam")
Dinsdag.
Het zou toch wel een tikje mal
zUn, als ze je, twee dagen nadat
je op school kwam, al examen
lieten afleggen. Maar aan Indie-
vaarders wordt zulk een lot nlet
bespaard. Die moeten er aan ge-
loven. Dat examen heet de Golf
van Biskaye en het wordt afgeno-
men, niet door een schoolmeester,
maar door de zeegod Neptunus
zelf. Al is het dan, dat hij eerst
aan de evenaar zich zal verwaar-
digen persoonlijk aan boord te ko-
men. „De Golf van Biskaye, bijge-
naamd het zeemansgraf. Berucht
om haar stormen". Zo staat het in
de schoolboekjes. Dat moet nu ook
al weer niet al te tragisch geno-
men worden, want er sterven nog
altijd meer zeelui op hun bed dan
in de Golf van Biskaye, en dat is
altijd zo geweest ook. Maar toen
wij Dlnsdagochtend tegen zevenen
aan bakboord het licht van Kaap
Finisterre in het grauwe morgen-
licht zagen, hebben vier en twin-
tig honderd man elkaar met een
zucht van verlichting verteld, dat
we gelukkig door de Golf van
Biskaye heen waren en nu langs
de Spaans-Portugese kust naar
het Zuiden voeren.
Het was laten we eerlijk zijn
een pak van ieders hart, al was het
dan nogal mevgcvallen met dat exa
men van ons. Natuurlijk had het
kunnen gebeuren, dat het stormde
in het beruchte zeemansgraf. Hui-
zenhoge golven die hele stortvloe-
den zeewater over het dek wierpen
en een schip, dat zulke capriolen
uitvoerde, dat je elk ogenblik ver-
wacht, dat het dek op de vloer van
je verblijf zich boven je hoofd zal
keren. Het had kunnen gebeuren,
en er waren heel wat jongens, die
er heimelijk benauwd voor waren,
maar het is niet geschied. En toch.
De storm heeft ons wel niet te pak-
ken gekregen in de golf, maar de
verraderlijke deining. die met een
machtig front zo uit de Oceaan
komt aanrollen, maakt op het dan-
send schip een wonderlijk wezen
van je, met een licht hoofd en een
ietwat wee gevoel onder je maag,
met rare, slappe beentjes, die je niet
meer in bedwang hebt en die be-
slist niet willen. in de richting,
waarin jij wilt. Dat is het lot van
de boffers. Want onder een paar
duizend man vind je er altijd wel
een stel, op wie de zeegod het spe-
ciaal gemunt schijnt te hebben en
die hem, met groen gezicht en wa-
terige ogen, over lie verschansing
het offer brengen, van dat, wat zij
beslist voor zich zelf hadden willen
bewaren. „Kijk, hij gaat de visjes
voeren", zei op het achterdek een
breeduit lachende Limburger tegen
mij en hij wees op een kameraad.
Je kon het hem aanzien, dat die uit-
drukking bij hem voor een pracht
van een vondst doorging, maar van
enig medelijden met het beklagens-
waardige slachtoffer was niets te
merken. Soldatenhumor is niet al
tijd even fijngevoelig. Toch was hij
dit op zijn manier nog wel. „Ik word
niet zeeziek", zo vertrouwde hij me
met een sarcastisch gezicht toe,
„maar als ik er maar e£n zo bezig
zie, dan wordt het me al te mach
tig". Dies draaide hij zich demon-
stratief af van het schouwspel, on
der hoongelach van zijn kornuiten.
Volkomen overbodig, naar mijn be-
scheiden mening, want de knaap
had een maag als een koperen ketel.
Terwijl wij stonden te praten had
hij het gepresteerd om drie rolletjes
pepermunt te verslinden, de een na
de ander, „tegen de zeeziekte", en
nog was hij gezond! Zo'n nummer
krijgt zelfs Neptunus er niet onder.
Maar ik ga geen reisdagboek voor
U schrijven, lezers.
Schrijfstof genoeg
Er zitten hier aan boord zoveel
honderden jongens dag in dag uit
vlijtig te pennen in dikke dagboe-
ken, dat ik het, oprecht gezegd, niet
over m'n hart kan kiijgen deze ijve-
rige kroniekschrijvers in de krant
gauw het beste gras voor de voeten
weg te maaien. Dat zou geen eer-
lijke concurrentie meer zijn. En
och, desondanks blijft er voor uw
correspondent toch nog wel vol-
doende copy over. Speciaal vandaag,
na Biskaye nu de zee weet glad is
als een spiegel, zitten ze op alle
plaatsen op het schip met boek of
blocnote op hun kniegn hun jour-
naal bij te houden. En die geen lan-
ge adem genoeg hebben voor een
dagboek, die schrijven brief na brief
aan vader, moeder, vrouw of meisje.
En ze vullen met hele drommen het
gangetje bij de marconistenhut om
via Radio-Scheveningen een tele-
grammetje naar huis te sturen. Alle
jongens schrijven brieven bij do-
zijnen en als straks de grote blanke
vogel van de K.L.M. met zijn kost-
bare last van Port Said naar het
vaderland terugkeert, zal een
stroom van groeten zijn weg vinden
naar duizenden gezinnen in dorpen
en steden. Soldaat Jan van Kessel
zat naast mij op het promenadedek
een epistel te schrijven en zijn ge-
dachten waren in Venhorst, bij
Eindhoven. Ze denken veel aan huis,
die jongens, en praten er graag over.
Bij zijn meisje thuis lazen ze Het
Huisgezin, vertelde hij en hij hoopte,
dat ze iets zou lezen over onze tocht.
Zo vergaat het al deze jongens.
Hun gedachtcn springen gedurig
heen en weer tussen twee polen, het
oude, vertrouwde leven, dat ze ach-
ter zich Uet;|i en de nieuwe, onbe-
kende toekomst, die ze tegemoet
gaan. En tussen deze twee ligt de
zee, de wijde waterplas. Die zee, dat
is een altijd wisselend wonder. Dat
is ze voor iemand, die geboren werd
in een stadje, aan drie zijden door
het water ingesloten, waar de ruige
winden zilt waren van het brljn dat
ze meevoerden vanuit zee en dat je
proefde op je lippen. Dat is ze, nog
oneindig veel meer, voor deze jon
gens uit vele delen van het land,
van wie de meesten de grote plas
nog nooit gezien hadden vo6r ze aan
boord kwamen. Een nieuwe wereld
gaat v°°r hen open op deze reis.
Zij hebben het grauwe water van
het Kanaal donkerblauw zien wor
den in de oceaan, terwijl de flarden
wit, kokend schuim van het boeg-
water wegschoten langs de flanken
van ons schip: Bruinvissen rolden
dartel spelend voorbij, toen Zondag
rond de middag het eiland Wight
opdoemde uit de nevels, groengrijze
hellingen, waar witte huisjes tegen
lagen uitgestrooid, onder de hoge
bescherming van twee ongenaak-
bare stalen zendmasten op de top.
Zij hebben de oeroude, romantische
verlokking gevoeld, die elke
vreemde kust op de zeevaarder uit-
oefent.
Wij hebben samen staan kijken
naar dat eeuwig nieuwe, sprookjes-
achtige mysterie van de rood-gou-
den vuurbol, die onder een sluier
van purperen wolken flarden, lang-
zaam wegzonk in de oceaan. Een
majesteitelijk gebeuren waarbij de
zee verandert in een vlak van Kost-
baar groen en pauwblauw email
met paarse weerschijn glanzen. Een
van de grootste glories van Gods
schepping, die Je je leven lang niet
meer vergeet.' Jo Wijburg uit het
Ondiep in Utrecht stond naast mij.
Hij was er stil van. „Prachtig", zei
hij eindelijk. Het had m6er inhoud,
dat ene woord, dan menig dik boek-
deel.
De „soldatenmoeder" van fi
ll R.I., Truus van Geneighen,
die zich alg verstekelinge aan
boord van het troepentrans-
portschip „Volendam" zou be-
vinden, is eindelijk in Neder-
land gevonden. Zondagmor-
gen werd zij ontdekt te Veld-
hoven, een dorp in de Kem-
pen. Truus verkeerde in een
feestelijke stemming, want zij
had zich juist verloofd met
een Veldhovense jongeman,
de korporaal van de Konink-
lijke Marechaussee Criet van
den Boomen.
Volgens radio-Moskou heeft Sta
lin voorgesteld de onderhandelingen
over het verdrag tussen Finland en
Rtisland op 22 Maart te openen. Dit
is twee dagen later dan Paasikivi
had voorgesteld.
In een radiorede heeft de Fmse
premier Pekkala medegedeeld, dat
de Finse delegatie op 20 Maart naar
Moskou zal gaan.
- - x
Gisteren verscheen alweer
nummer elf van de tweede jaar-
gang van onze Indie-krant. Hoe
ze gewaardeerd wordt, blijkt
wel daaruit, dat de redactie on-
ophoudelijk verzoeken krijgt,
om nieuwe rubrieken aan te
brengeh. Daaraan kan niet altijd
worden voldaan twee pagi~»
na's zijn gauw vol maar het
is toch te merkwaardig, om niet
even te vertellen, dat op verzoek
van verschillende militairen in
Indie voortaan, en dat is gisteren
begonnen, een overzicht van de
voornaamste gebeurtenissen in
de wereldpolitiek zal worden op-
genomen. Dit bewijst, dat de blik
van onze mannen en jongens
daar wordt verruimd. Wij ont-
vingen zo juist een brief uit
TjisompSt (Bandoeng) waarin
een korporaal uit Alkmaar zijn
dank betuigt voor de geregelde
ontvangst van de IndiS-krant,
die hij zeer waardeert en met
zijn kameraden verslindt. En
toen een andere familie uit
Noordholland een knipsel uit de
gewone krant over de reis van
de „Van Speyck" met de offici-
ele missie naar Caracas op Ve
nezuela, naar Curacao zond,
kreeg ze ten antwoord, dat ver
schillende jongens in de West
dat knipsel van hun familie ook
hadden ontvangen. Ik wiI maar
:eggen: het N.H.D. helpt mee,
goodwill te scheppen in Oost en
West. En wie zou niet m£6 wil
len helpen? Er zijn nog jongens
genoeg, die men met een abon-
nement op de IndiH-krant een
groot genoegen kan doen!
De raad van ministers heeft be-
sloten, dat in tegenstelling tot de
tot heden gevolgde gewoonte in het
vervolg op de verjaardagen van
prrinses Juliana en prins Bemhard
geen vrijaf meer zal worden ver-
leend. De Zaterdag zal bij de bere-
kening van verlofdagen uniform als
een hele dag worden aangemerkt.
Voorts ligt het in het voornemen
van het kabinet een wijziging te be-
vorderen van art. 23 van het alS®-
meen Rijksambtenarenreglement in
die zin, dat bij een diensttijd van
meer dan 30 jaren het bij dit arti-
kel toegekende jaarlijkse verlof met
2 dagen wordt verhoogd met dien
verstande. dat het maximum van 24
dagen gehandhaafd blijft.
In samenwerking met de St-
Adalbertsvereniging hicld de R.K.
Werkgeversvereniging gisteren-
avond in Victory-hotel een bijeen-
komst, waar het Tweede Kamer-
lid Dr. L. G. Kortenhorst een m-
leiding hield over „Nederland tus
sen de naties".
Spr. begon met een beeld te ge-
ven van de na-oorlogse wereld; de
gevolgen van de oorlog zijn erger
dan de grootste pessimist zich had
kunnen voorstellen. Met drastische
maatregelen moet overal in Europa
het inflatiegevaar worden gekeerd.
Hoewel vanuit het Oostenjde totali-
taire gedachte in nog afscllTiwelijker
vormen dreigt, dan deze in de jaren
40/45 tot uitdrukking kwam, achtte
spr. Rusland technisch en econo-
misch nog niet in staat, om n der-
de wereldoorlog te ontketenen. Het
zich omringen door vasalstaten naar
Duits voorbeeld zou men echter als
de inleiding tot zo'n oorlog kunnen
beschouwen.
Nederland zal bij elk conflict be-
trokken zijn en kan zich niet meer
isoleren; de neutraliteitspolitiek
heeft afgedaan. De gedachte van de
Ver. Staten van West-Europa begint
'n realiteit te vertegenwoordigen;
de Benelux-samenwerking heeft in
dit opzicht stimulerend gewerkt in
andere landen, die ook onder eco-
nomische druk staan.
Spr. gaat dan uitvoerig in op de
betekenis van de Benelux-gedachte
en van het Marshall-plan, dat de
bedoeling heeft West-Europa in vijf
jaar tijd weer economisch op de
been te helpen.
Nederland zal wat' de komende
samenwerking met andere landen
betreft, de uiterste consekwentie
moeten trekken uit de economische
nood, waarin het verkeert en n
groot deel van zijn economische sou-
vereiniteit prijs moeten geven.
Naast de economische en monetai-
re plannen van internationale sa
menwerking, komt onder de arel-
ging uit het Oosten ook een militair
samengaan ter sprake.
Spr. die hier slechts zijn per-
soonlijke opinie over een en ander
geeft meent echter, dat achter de
onderlinge garantie bij agressie ook
de garantie van de V.S. zal moeten
staan. Dat betekent, dat herbewape-
ning en het vormen van een groot
oorlogspotentieel zware lasten op de
West-Europese volken zal leggen.
In welke vorm zal deze totalitaire
samenwerking tussen West-Europa
en de V.S. georganiseerd worden?
Spr. ziet hier een boven-statelyk
gezag van een West-Europees po-
litiek lichaam met wetgevende be-
voegdheden, en meent dat dit denk-
beeld de voorkeur verdient boven
het sluiten van multi-laterale ver-
dragen.
Het zou sPr- niet verwonderen,
als de Marshall-hulp van deze eis
van samenwerking in een Europese
volksvertegenwbordiging afhanke-
lijk gesteld zal worden.
N.a.v. een aantal hem na de pauze
gestelde vragen, gaf dr. Kortenhorst
voorts als zijn mening te kennen,
dat de gelden van het Marshall-plan
besteed zullen worden zowel voor
consumptieve doeleinden als voor
investaties in de industrie. Na vijf
jaar zal de hegemonie van de dollar
overwonnen moeten zijn en de Mi
nisters v. d. Brink en Lieftinck zijn
in dit opzicht zo optimistisch, dat zij
verwachten, dat Nederland na vijf
jaar weer in staat is zijn eigen
boontjes te kunnen doppen.
In antwoord op 'n andere vraag
benadrukte spr., dat het Marshall-
Plan geen agressieve bedoelingen
heeft tegen Rusland; het is zelfs een
els van dit Plan, dat de Russische
vasalstaten door handelsovereen-
komsten in de Westerse sfeer be-
trokken worden.
Het Marshall Plan sluit voorts
ook het herstel in de Overzeese Ge.
biedsdelen in en in dit verband ver-
wijst spr. naar 'n geschrift van Min.
Gotzen, waaruit blijkt. dat het eco
nomisch herstel in Indonesie
vooral in de gebieden waar Neder
land het gezag uitoefent, reeds
ver gevorderd is.
Als voorwaarde voor hulp aan
Spanje stelt Amerika de sis. dat
Franco zekere concessies doet aan
de democratische gedachte.
Tenslotte gelooft spr., dat het
nuttig en raadzaam is mede te wer-
ken aan het streven van de Euro
pese Federalisten. die, door deze
gedachten onder het volk te bren
gen Europa willen redden voor de
ramp van het Communisme.
Mr. Leesberg, die de spreker had
ingeleid br«ht hem aan het slot^
dank, ook voor wat hij als volksver-'
tegenwoordiger gedurende zovele
jaren voor ons land gedaan had.
Namens de R.K. Werkgeversvereni
ging sloot de heer Arntz zich hierbij
aan.
Blijkens gegeven van het direc-
toraat Generaal voor de prijzen. die
ons verstrekt werden, behandelde
de Tuchtrechter in het Arrondisse-
ment Alkmaar in het jaar 1947 1807
gevallen van prijsovertreding en
werd door hem aan geldstraffen een
totaal bedrag van f 118.740.10 op-
gclcgcL
In 112 gevallen werd volstaan
met een waarschuwing. Voorts wer
den in verschillende gevallen bij-
komende straffcn opgelegd; in -
gevallen was dit sluiting van het
bedrijf; in 6 gevallen verbod van
uitoefening van het beroep; in 173
gevallen werden de in beslag ge-
nomen goederen verbeurd verklaard
en in 3 gevallen werd openbaarma-
king van het vonnis gelast. Er wer-
den in dit arrondissement in 1947
door het publiek in 724 gevallen een
klacht ingediend wegens prijsop-
drijving. De meeste klachten be-
troffen de textielbranche. dan volg-
den de voedings- en genotmiddelen,
vervolgens de ambachtstarieven,
huren. schoenrepgraties. huishoude-
lijke artikelen en meubelen. Door
het ingri.ipen van plaatseliike prii-
zencommissies werd in Noordhol
land door zaken. die zich aan prijs
opdrijving hadden schuldig ge-
maakt voor een bedrag van
f 13.962.98 aan de klanten terugbe-
taald.
Over het algemeen kon van de
medewerldng van het publiek meer
verwacht worden, om de prijsop
drijving tegen te gaan: in dit ver
band moge opgemerkt worden. dat
wie medehelpt de prijsopdrijving
te voorkomen, medewerkt aan de
strijd tegen de devaluatie van de
gulden.
..Abbedijk", Rotterdam—New York
13 Maart 18 uur van Antwerpen.
..Abbekerk", Rotterdam—Austra
lia. pass. 14 Maart Gilbraltar.
..Amsteldiep", 11 Maart van Ba-
tavia te Makassar.
..Colytogn", 14 Maart van Rotter
dam te Savona."
..Groote Beer". JavaAmsterdam,
,.15 Maart van Bizerte.
,.K. I. Luckenbach". 12 Maart van
New York naar Rotterdam.
..Nieuw Amsterdam", vertrekt
16 Maart van New York via Sout
hampton en Le Havre naar Rotter
dam.
Boven: De aalmoezenier tijdens een genoegelijk praatje met
officieren en manschappen. Onder: Waar het hart vol van is.
De zoveelste brief naar huis.
Maandagmorgen heeft in tegen-
woordigheid van de Landvoogd,
alsmede vele gewesteHjke autori-
teiten en gasten uit de gehele ar-
chipel, de plechtige opening plaats
gehad van de eerste zittlng van
de vertegenwoordigende raad der
Negara Oost-Sumatra.
In zijn openingswoord zeide ae
Wali Negara, Teungkoe Mansoer,
onder meer. dat voortaan het gehele
bestuur onder Indonesische ieiding
zal komen te staan. Alle krachten
zullen worden ingespannen om aan
de jongeren de noodzakelijke oplei-
ding te geven, opdat zij eenmaal de
thans door Nederlanders bezette
functies zullen kunnen overnemen.
Dit zal allerminst behoeven te ge-
schieden langs de weg van de chaos.
Mansoer vroeg van zijn Indonesi
sche medewerkers bezinning en
werkelijkheidszin, en van de Neder
landers begrip voor de nieuwe ver-
houdingen en vertrouwen in de
jonge Negara.-
Na een uiteenzetting over het tot
stand komen van de Negara Suma
tra's Oostkust, bracht Teungkoe
Mansoer dank aan de heer van
Mook voor diens steun, alsmede
aan zijn naaste Indonesische en Ne-
derlandse medewerkers. die hun
beste krachten hebben gegeven by
de opbouw van de nieuwe staat.
De voorzitter van de vertegen
woordigende raad, mr. Bahrioen,
zeide, dat de raad gaarne steun zal
verlenen aan de door Teungkoe
Mansoer geschetste maatregelen en
zegde in principe voile steun toe I
voor de uitvoering der door de re-
gering aangegeven plannen.
In zijn antwoordrede by de ope
ning der zitting van de Negararaad j
voor Oost Sumatra zejde dr. van
Mook o.m.: „Ook bij ons tracht men
de beginselen der vrijwillige samen
werking te verwezenlijken. H.U
zeide verder, dat er nog zeer vele
moeilijkheden zullen zijn te over-
winnen, alvorens deze samenwer
king op verschillende terreinen in
haar juiste en meest vruchtdragende
vormen toepassing zal hebben ge
vonden. Met grote nadruk wees de
heer van Mook op de gevaren. ver-
bonden aan de isolationistische ten-
denz, die bij sommigen ter Oostkust
van Sumatra wel eens naar voren
komt, en op het feit. dat de nieuwe
Negara in vele opzichten afhanke-
lijk blijft van geheel Indonesie. Wij-
zend op de noodzaak van samenwer
king. zeide dr. van Mook: „De tijd,
dat wij veel voor u dachten en de-
den, is voorbij. De tijd. dat ge uw
eigen zaken met eigen hand regelt,
is thans aangebroken. Gij moet nu
zelf de hand aan de ploeg slaan, en
met steeds vaster greep."
Op 23 Maart a.s. zal de burge
meester van Baarle-Hertog. die zich
het vorig jaar als graansmokkelaar
ontpopt heeft. voor de rechtbank
van Breda moeten verschijnen. Met
hem komen nog 180 andere ver-
dachten voor, waarbij enige graan-
handelaren als hoofdverdachten.
NA HUN JAARLIJKSE algemene vergadering hebben de Franse
Kardinalen en Aartsbisschoppen •vanuit het Aartsbiaschop-
pelijk paleis te Parijs een boodsrhap gezonden aan alle Franse
katholieken. In deze boodschap hebben de Kerkvorsten gewezen
op de grote gevaren die de gezinnen der crrbeiders bedreigen
ten gevolge van de loon- en prijzensituatie's in Frankriik en heb
ben zij gewezen op de rechten van het individu, om in de ver-
goeding van ziin arbeid voldoende te kunnen vinden voor zijn
levensonderhoud. Vervolgens hebben zij zich in scherpe bewoor-
dingen gekant tegen hen, die uit ego'isme alleen hun zakenbe-
langen dienen en dientengevolge de prijzen der noodzakelijke
levensbehoeften omhoog drljven. Tenslotte deden de Kardinalen
en Aartsbisschoppen een beroep op de Christelijke beginselen
ten aanzien van de duizenden krijgsgevangenen en politieke
delinguenten.
GAAT EUWE zich uit zijn zware inzinking herstellen? Dat
vroegen de honderden zich gisteren af, toen Keres, die met
wit speelde, tegen onze landgenoot na de 34e zet remise gaf.
In de eerste vijf ronden wist Euwe geen enkel winstpunt te be-
halen en zelfs in zijn partij tegen Smyslov moest hij een gewon-
nen stilling na een roekeloos paardenoffer cadeau doen. Nu is
dan, populair gezegd, het hek van de dam. Er zijn nog vier ron
den, waarin onze nationale kampioen veel goed kan maken.
En dan is er nog: Moskou, waar het grootste gedeelte van dit
tourjiooi nog moet verspeeld wo^denl Euwe behoeft tegen zijn
concurtenten niet eerloos onder te gaan.
De partij Keres—Euwe was een
gesloten verdediging van de Spaan-
se opening, waarin Euwe zich uit-
stekend weerde. Hij kreeg het beste
van het spel en veroverde een pion.
Op net ogenblik echter, dat men
meende hem te zien gaan winnen,
verliet hij de rechte weg welke
naar winst had moeten leiden. Hij
nam een andere route, welke naar
zijn idee even goed was, maar deze
leidde slechts tot remise.
Reshevsky opende Engels, maar
met verwisseling van zetten werd
het aangenomen Slavisch, waarbij
de Amerikaan een riskante voort-
zetting van de Wiesbadenvariant
koos. Smyslov kreeg vier pionnen
voor het geofferde stuk, maar Res
hevsky wist op handige wijxs er 2
van terug te winnen. Nadat de laat-
ste zwarte officier van het bord
verdwenen was, wist Smyslov op
zijn beurt de laatste witte pionnen
van het slagveld te verwijderen en
daarna was remise een feit.
De stand luidt:
1. Botwinnik 3'/i (4);
2. Reshevsky 3 (5);
3. Keres en Smyslov 2(5);
5. Euwe '/i (5).
Het verloop van de Spaanse party
tussen Keres en Euwe was als volgt:
Wit: Keres. Zwart: dr Euwe.
1. e2e4 e?e5
Pgl—f3 Pb8—c6
Lfl—b5 a7—a6
Lb5—a4 Pg8—f6
0—0 Lf8e7
Euwe is een liefhebber van de open
verdediging.
2.
3.
4.
5.
5Pe4; de Russen spe-
len bij voorkeur de gesloten verde
diging en Euwe bestrijdt nu zijn
tegenstander met zijn eigen wapens
6. Ddle2
Hier komt ook Tel in aanmerking.
6b7b5
7. La4b3 0—0
8. c2—c3
Geldt als het sterkste antwoord op
de korte rochade.
8d7d5
De zet, welke wijlen Schlecher zeer
goed speelbaar achtte.
9. d2d3
Hier kan wit met 9. ed5:, Pd5, 10.
Pe5, een pion veroveren, hetgeen
ook uit vroegere partijen bekend is.
Misschien laat Wit dit achterwege,
omdat hij vermoedt dat Euwe een
nieuwtje in petto heeft.
Euwe, die zich uit zijn zware
inzinking oprichtte, en Keres
wist te bedwingen.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
c3 x d4
Pf3 x d4
Lcle3
Pbl—c3
Lb3 x e6
d5d4
Pc6d4
Dd8 x d4
Dd4d6
Lc8e6
f7 x e6
Zwart schuwt de dubbele pion niet
en opent de f-lijn.
15. f2—f4 - e5 x f4
16. Le3 x f4 e6—e5
17. Lf4g3 Ta8—d8
18. Taldl Dd6e6
19. Tflf5
Valt pion e5 tweemaal aan. Zwart
dekt deze liever op d4 en doet dit
daarom via een schaak.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
Kgl—hi
Lg3—h4
Tdlcl
a2a3
b2 x c3
Wit neemt met de pion terug
in het centrum te steunen.
Le7—fc5t
Lc5—d4
Td8d7
Td7f7
Ld4 x c3
24Pf6d7
25. Tf5 x f7 Tf8 x f7
26. Lh4g3 De6b3
Eindelijk komt de zet, die velen
reeds eerder verwacht hadden.
27. d3d4 Db3 x a3
Zwart consumeert een pion en
dwingt tegelijk Wit tot bescherming
van het kasteel.
28. D?2—dl Pd7f6
Een fijne zet. Dreigt op e4 te slaan,
Wit kan niet dekken, b.v. met 29.
Dc2, daar Zwart toch neemt, omdat
na het terugslaan Tel en prise staat.
29. Tel—al Da3—f8
30. d4 x e5
Zwart kan pion e4 niet dekken.
30Pf6 x e4
31. Ddl—d3 Pe4c5
Zwart mag pion c3 niet nemen, we
gens e5e6. Hier was, zoals dr
Euwe zelf aangaf. Tf5, dreigt Te5:
neemt, veel sterker geweest. Wit
mag immers het kasteel niet nemen
wegens Pf2t met winst van de Ko-
ningin.
32. Dd3—e2 Pc5—e6
33. h2h3 Df8—c8
34. De2a2 remise
De slotstelling was:
Wit (Keres): Khl. Da2, Tal, Lg3, pi
op c3, e5. g2 en h3.
Zwart (Euwe): Kg8, Dc8. Tf7, Pfb,
pi op a6, b5, c7, g7 en h7.
Door deze uitspraken is de bood
schap van de Franse Kerkvorsten
een vermaan geworden tot het ge
hele Franse volk, waar gesproken
wordt over het feit, dat tegenover
de stijging der prijzen de middelen
van de meeste Fransen nog minder
zijn. dan een paar maanden geleden.
De Vergadering deed een dringend
beroep op alle instantie's, die de
verantwoordelijkheid dragen voor
de sociale en economische orde de
ernstige problemen aan te pakken
zonder naijver tegenover elkaar en
zonder politieke of partijkwestie's,
tot een oplossing te komen.
Over de eenzijdige vorming der
winsten oordeelde de Vergadering:
..Ofschoon van grote betekenis, is
het probleem van de lonen niet het
enige. Het is inderdaad nutteloos. de
muntvoorraad te vermenigvuldigen,
zo men niet tegelijkertijd tracht de
beschikbare rijkdommen te ver-
meerderen en de rechtvaardige ver-
deling ervan te verzekeren. Deze
kan niet anders. dan in de war ge-
bracht worden door al degenen, die
niet verder willen zien, dan hun
eigen egoi'stische belangen. In een
tijd van schaarste werkt degene. die
zijn winstbalans steeds uitbreidt.
mede tot waardevermindering van
het geld en tot de ondergang van
het land."
De Vergadering wees niet enkel
op de noden der arbeiders. ook voor
de ouden van dagen en de rente-
trekkers, voor de gehele burger-
stand werd een pleidooi gehouden
van recht en billijkheid.
Over de Christelijke vakbewegin-
gen zeiden de verzamelde Kardina
len en Aartsbisschoppen. dat zij de
overtuiging hadden. dat de Christe
lijke vakverenigingen voor de Ka
tholieken nog steeds het normale
middel zijn om hun belangen en
rechten als arbeiders te verdedigen.
De Vergadering herinnerde voorts
aan de 250.000 Duitse krijgsgevange
nen. die zich nog steeds in Frank-
rijk bevinden, waarbij de hoofdzaak
niet ging om goede behandeling en
menswaardige omgeving. maar om
het feit> dat velen van hen reeds
jaren van hun gezin gescheiden le
ven.
Tegenover de gevaren, die van
buiten komen, sporen de Kardina
len en Aartsbisschoppen het volk
aan tot grote eensgezindheid, omdat
er, aldus de vergadering „nu bijna
vier jaar na de bevrijding van het
land nog teveel haat is overgeble-
ven. Men moet zich beraden, of de
tijd nu niet gekomen is, dat met
amnestie en zeker met rechtvaardi
ge oplossingen, naar gelang van de
gevallen. rekening moet worden ge
houden."
Tevens heeft de Vergadering de
Franse Katholieken gewezen op hun
recht en plicht om het Katholiek
onderwijs terug te krijgen, zoals dat
in vroeger jaren bestond en zij moe-
digde de Christelijke ouders aan, om
op de weg voort te gaan een recht
vaardige oplossing van het school-
vraagstuk te verkrijgen.
Zaterdagavond namen circa ze-
ventig verenigingen deel aan het
defile, dat ter ere van het afscheid
van mr. dr. in 't Veld als burge
meester van de gemeente Zaandam
werd gehouden. Bijna vijf duizend
mensen en enige muziekcorpsen for-
meerden een fakkeloptocht, die
langs mr. dr. in 't Veld met zijn
echtgenote en drie kinderen trok.
Vanaf het bordes van het stadhuis
sloeg de nieuwe minister met zijn
gezin het defil6 gade.
Na afloop sprak mr. dr. in 't Veld
aan de achterzijde van het stadhuis
ten aanschouwe van vijftien tot
twintigduizend mensen een dank-
woord.
De plaat^elijke leiders en be-
stuursleden van plaatselijke land-
storm commissien in het gewest ,.de
stelling van Amsterdam" namen op
hun bijeenkomst te Amsterdam 'n
motie aan, waarin zij gehoord de
besprekingen over het voornemen
der regering tot de vorming van 'n
vrijwillige hulppolitie. als hun wens
uitspreken. dat de regering de bij-
zondere vrijwillige landstorm als
instituut in zijn geheel. zal inscha-
kelen bij de versterking van haar
machtsapparaat.
De bewoners van het stadje Ba-
tenburg aan de Maas hebben on-
rustige dagen achter de rug.
Tot nu toe zijn namelijk een groot
aantal schapen en zefs een rund het
slachtoffer geworden van een onbe-
kend dier ,dat 's nachts de beesten
doodt en verscheurt, met het ge-
volg dat allerlei geruchten de
ronde doen. Men denkt zelfs aan
wolven en er schijnen mensen te
zijn. die het roof dier al gezien
hebben.
De burgemeester en politieamb-
tenaren ter plaatse en uit de omge
ving hebben een klopjacht georga
niseerd, waarbij men met geweren
en stenguns gewapend was. Dcs
nachts wordt gewaakt, maar nog
steeds gaat het doden en yerscheu
ren van dieren door, terwijl de ka-
davers later worden weggesleept.
DIJ SPORT EN SPEL is het
een prikkel tot inspanning,
tot inzet van alle krachten, de
gedachte en de toil om de eerste
plaats te veroveren en de hoog-
ste prijs te behalen. Een voetbal-
club doet haar uiterste best,
kampioen te worden in haar
klasse, en gelukt dit haar inder
daad, dan is het gejuich niet van
de lucht en houdt het bestuur
der vereniging zelfs officieel re-
ceptie om de gelukwensen van
enthousiaste sportvrienden in
ontvangst te nemen. Iemand die
van biljarten houdt, gaat met
zijn geestverwanten wedstrijd
spelen op het groene taken en
tracht daar de lauwerkrans te
veroveren. Zo is het bij het spel.
Zo is het ook in het leven, dat
immers niet ten onrechte een
spel genoemd is. Daar moet
ieder zijn best doen vooruit te
komen, en streven naar hoger.
Maar dat het leven dan ook in-
derdaad „spel" blijve en de ech-
te sportiviteit er haar ereplaats
behoude!"
MARCUS
