HOE STAAN DE PARTIJEN ER VOOR? Herlevend verleden, groeiende toekomst In het rijk van textiel tassen en schoenen Optimistischeberekeningen de van het stembhsresultdat kansen Terug naar de schoolbanken Een vacantie van hard werken y „BLOEMBOLLENCULTUUR vergaderde te Haarlem DE SPEURHOND 0 De slag in Italic Zal de Gasperi 250 zetels halen? Omzweryingen in Schoolstad OP DE JAARBEURS Aangenaam bezoek aan de Beatrix-hal Het probleem van de grote overscbotten NIEUW NOORDHOLLANDS DAGBLAD - Dinsdag 13 April \948 PAG. 3 Ned. kolonie te Bogota in veiligheid DE BIOSCOOPPRIJZEN Goedkopere middag- voorstellingen mogelijk LIEFDESDRAMA v TE ZWOLLE 21-jarig meisje slachtoffer Ned. Bank.geeff 6 pCt. dividend ROOSEVELT'S STANDBEELD te Londen onthuid Brits vliegdekschip naar Triest EEN DWAZE VADER Kolenproductie in Maart gestegen BEROEMD JONGENS- KOOR JUBILEERT FEUILLETON ROME, 5 April 1948 op 18 April a.s. te (Van een'bijzondere correspondent) DE ITALIAANSE algemene verkiezingen, op 18 April a.s. houden, hebben de aandacht van de gehele wereld. Deze datum zal, naar berichten uit Amerikaanse bron afkomstig, een keerpunt zijn in de politieke verhoudingen tussen dfe Verenigde Staten en het Apenijnse schiereiland. Zo de verkiezingen een gunstig resultaat zullen geven voor de democratische, anti-com- munistische regeringsvorm, dan zal Amerika met nieuwe plan- nen deze vorm met macht en kracht steupen, zou het resultaat van tegenovergesteld karakter zijn en mocht het volksfront de overwinning behalen, dan zal Amerika alle materiele en finan- ciele hulp, tot nu toe aan het land verleend, stopzetten. De twee massapartijen, die zich onder de overige 14 partijen de vic- torie betwisten, zijn de christen- democraten <de Italiaanse katho- lieke staatspartij) en het Volksfront, gevormd door de Italiaanse commu- nistische partij, de socialistische fu- sionisten, de democratische partij van de arbeid, de republikeinse volksalliantie en de christelijke be- weging: de laatste drie partijen zijn van beslist ondergeschikt belang. Naast deze twee massaformaties be twisten nog acht andere partijen of blokken van partijen, meer of min- •der talrijk van leden, de 574 zetelS van de tweede kamer: het natio- nale blok bestaande uit de qualunc- quisten (partij van. de „man van de straat"), de nationale democra tische unie en de liberale partij, de socialistische unie, de Italiaanse republikeinse partij, de nationale beweging de sociale Italiaanse be- weging, de sociale christelijke par tij, de boerenpartij en de nationale monarchistische partij. Terwijl het volksfront een com- binatie is, die reeds in Juni 1946 voor de verkiezing van de leden van de Constituente in het leven is geroepen, is het nationale blok een samenstelling, welke eerst en kele weken gelgden met het oog op de aanstaande verkiezingen tot stand is gekomen. De partijen van dit blok hebben in de dagen van zijn vorming meermalen de christen- democraten uitgenodigd tot dit blok toe te treden, maar de katholieke partij heeft er de voorkeur aan ge- geven de strijd fier en openlijk en alleen tegen het volksfront in te zetten,,6m bij een overwinning deze niet principieel met de andere ver- bonden partijen te moeten delen, maar haar voor 100 pet. op haar rekening te kunnen boeken en haar ook, zo nodig, voor 100 pet. te kun nen doen gelden bij de samenstel ling van een nieuwe regering. Het volksfront voor 18 April a.s. is echter niet meer hetzelfde volks front, hetwelk op 2 Juni 1946 ter stembus optrok voor de verkiezing van de 542 leden van de Consti tuente. Het is door de actie van Saragat een der hoofdfiguren van de Italiaanse socialistische partij, afgebrokkeld. In de laatste twee jaren vertoonde deze partij, onder de leiding van Nenni, steeds meer en meer de neiging een fusie aan te gaan met de communistische partij. Deze fusie kon een groot deel van de socialisten. door Saragat aangevoerd, niet bevredigen en zij hebben zich daarom onder de naam van Saragatianen in de socialistische vereniging van Nenni afgescheiden. Dit proces van afscheiding in de Italiaanse socialistische partij heeft zich na het international socialis tische congres, verleden maand te Londen«gehouden, nog verder voort- gezet. Dit cohgres heeft de partij onder leiding van Nen^i v%rwege haar communistische neigingen ge- disqualificeerd en de Saragatianen als quthentieke Italiaanse socialis- tische partij erkend. Het gevolg van deze erkenning is geweest, dat nog veel meer leidende figuren met hun aanhang uit de partij van Nenni zijn getreden en zich bij die van Saragat gevoegd of kleinere socialistische partijen gevormd hebben. Vandaar de naam van socialistische unie. Van de 23 millioen stemmen, op 2 Juni 1946 uitgebracht. hebben de communisten er 4.356.686 op zich verenigd met het recht op 104 af- gevaardigden. De socialisten. toen nog in £en enkele partij, die van Nenni, verenigd en verbonden met de communisten ft het volksfront. verwierven op die datum 4.748.129 stemmen met het recht op 114 af- gevaardigden. Het volksfront telde dus in de Constituente 218 gekozen leden. Voorzichtige berekeningen wijzen uit, dat Nenni, door de splitsing in zijn partij, op 18 April a.s. 45 zetels zal verliezen. Zo men aan de com munisten een aanwas van 15 pet. stemmen voor de aanstaande ver kiezingen zou willen schenken, een aanwas, waarvoor geen redenen be- staanf maar die we hier rftet dft directeur van het goed ingelicht Romeins dagblad „I1 Tempo" uit een zuiver oogpunt van getemperd op- timisme willen aanhouden. dan zal het volksfront hoogstens 185 van zijn candidaten naar de nieuwe tweede kamer kunnen zenden, dat wil zeggen 31 pet. van het totaal aantal afgevaardigd^n. Pessimistische berekenaars schat- ten nu reeds het aantal zetels, dat de christen-democraten alleen, als alleenstaande partij, en vrij van elke aanhang van blokvorming, zul len bereiken op 220 en optimisten durven^zelfs getallen te noemen, die tot 250 gaan, terwijl het aantal af- gevaardigden van deze partij bij de verkiezingen voor de Constituente in Juni 1946 slech^p 207 was. Bij deze getallen moet men nog in het oog houden, dat- nog andere partijen en combinaties van par tijen hun voile medewerking aan een eventueel christen-democratisch kabinet zullen geven, vooral met het oog op het door de omstandig- heden aBsoluut noodzakelijke- anti- communistisch karakter van de aanstaande regering. Met deze profetische berekeningen voor ogen kan men de samenstel ling van de toekomstige Italiaanse volksvertegenwoordiging schatten op 350 afgevaardigden voor de rechtse partijen, 185 slechts voor het linkse volksfront, terwijl de overige 39 ze tels zullen verdeeld moeten worden tussep de partijtjes, die het midden der oppositiepartijen zullen vormen. Uit deze getalleg ziet men, dat. zo de Verkiezingen geen teleurstel- lende verrassingen met zich mede zullen brengen. tie formateur van de nieuwe Italiaanse regering op 18 April een christen-democraat moet zijn en dat de christen-demo craten met de hun genegen zijnde partijen op een overgrote meerder- lieid tegen de oppositie van het volksfront zullen kunnen rekenen. Uit deze getallen blijkt ook, dat, zo de verkiezingen zonder bedrog of intimidatie van het volk, in de mocratische vrijheid verlopen, de toestand wegens deze verkiezingen in Italie niet kritiek kan genoemd worden en men de uitslag van de stembus met een behoorlijke dosis optimisme mag tegemoet zien. m r Amsterdam de'nkt er w^er over een nieuw raadhuis te laten bouwen. (Reeds in 1936 begon men met plannen te maken, doch tot op heden bleef het daarbij). In het Stedelijk Museum wordt momenteel een tentoonetelling gehouden van maquettes van het nieuw te bouwen raadhuis. Een aardig Amsterdams aandoend ontwerp van Duintjer en Komter. Op het ministerie van buiten- landse zaken te Den Haag is via Washington bericht ontvangen van de Nederlandse gezant in Columbia, dat de Nederlandse kolonie in Bo gota in veiligheid is. De kanselarij van het Nederlandse gezantschap aldSar is uitgebrand. Men behoeft warkelijk nog geen schoolgaande kinderen te hebben om als bdangstellende in het katholieke onderwijs, en wie zou daarvoor geen belangstelling heb ben?, een massk leerrijke ervarin— gen te kunnen opdoen in ..School stad" de grote tentoonstelling van het wel en wee van honderd jaar katholiek onderwijs. Zoals Mgr. Th. Verhoeven reeds bij de opening van de, zelfs voor de meesters nog leerrijke expositie, zeid^ is de stand van het Nederland se katholieke onderwijs een' unicum in de wereld. En het za' een ieder, die met deze wetenschap een paar uur dwaalt door dg straten en plei- nen van .'.Schoolstad" vergaan zoals ons, zij zullen huiswaarts gaan met een gevoel van trots over hetgeen men „bij ons" presteert en met een gevoel van dankbaarheid. Want met alle ons vandaag aan de dag ten dienste staande middelen, zouden wij, mensen van een generatie toch nooit hebben kunnen bereiken wat anderen voor ons in honderd jaar tot stand hebben gebracht. Terug naar de schoolbanken. Zo zwervend door ..Schoolstad" doet men ipteressante ervaringen op. We werden er geconfronteerd met onze eigen voorbije school- tijd en er waren momenten, waarin wij lust gevoelden mee aan te schui- ven in de, nu te nauwe, banken; orize buurman aan te stoten en te trachten, meesters alspiedend oog te verschalken door knikkers te laten rollen of bij onze voorman een som af te kijken. Daar waren ook de leerboekjes van Malmberg en Noordhof. van Teulings en het Jon- gensweeshuis, boekjdf, die wij nu met meer interesse in de hand ne- men dan een vijf en twint.g jaar geleden. De uitgevers hadden er dan ook een aantrekkelijke stand voor ingericht. Een eind verder zaten ijverige kleuters matjes te vlechten onder de zuster, U weet wel, zo een die alleen reeds door haar geestelijk gewaad een zeker respect weet in te boezemen. We kregen een paar stroken gekleurd papier in de hand, maar vermochten er niets uit te maken, ook deze handigheid hadden wij al lang verleerd. En v.o zijn er meer van die din- gen, die herinneren aan onze eigen jeugd. Destijds stond men er mis- schien niet altijd even sympathiek tegenover, vooral als er strafregels bij te pas kwamen, maar achteraf bezien, kunnen wij alien wel met dankbaarheid aan die schoolbanken terug denken. 'n Vacantie van hard werken Schoolstad is eigenlijk een werk- stad. Er wordt jieel de dag gede- monstreerd, les gegeven, gekookt, genaaid en gebreid, lipgelezen en Op initiatief van het gemeentebestuur van Boekel (Noord-Bra- bant) word! van alle inwoners een rontgenloto genomen door de dienst Rontgenologisch borstonderzoek van de Koninklijke Land- macht ter bestrijding van" de T.B.C. Voorwaar' een zeer goede maatregel om de gevreesde ziekte te bestrijden. Ook de manne- tjes uit het Tehuis voor. Ouden van Dagen ondergingen deze operatie, zij 't met enig wantrouwen tegen de vreemde toestellen. meer van dfe dingen gedaan, wbar- van men hm bestaan nauwelijks vermoedt. Zo ziet men de jongens van het nijverheidsoncferwijs, we moeten daarbij direct Ian Voorhout denken, aan de B.N.S., bezig met het bar ken, het monteren van een halve auto, werken aan de draaibank, een pantalon in elkaar zetten; verderop presenteren de meisjes van een Haagse huishoudschool ons met trots enige eigengebakken koekjes. Een zuster van, we weten niet meer wat voor congregatie, er waren er zoveel, liet ons met een gepast ge voel van eerzucht, want ze staan met beide benen in de werkelijkheid van het leven, die nonnetjes, een prachtig bruidscostuum zien waar voor wij als man zelfs bewondering hadden. En die dreumessen te zien werken in hun frobel-klasjes, het is koste- lijk. Ze trekken zich van hoog noch laag bezoek iets aan, en ploeteren maar voort, steken hun vingertje op om aan de zuster of de juffrouw, ja die moet U ook niet uitvlakken. iets te vragen. Ook de grijze oudheid, de tijd der middeleeuwen, die heus nog niet z0 duister waren, dient zich in „School- stad" aan. In een sfemmig lokaal, kertnelijk een oude kloosterbiblio- theek, met zware gewelven en machtige zuilen, zitten een Bene- dictijner- en een Cistercienser-mon- ■nik broederlijk naast elkaar. Zij wachten de leerlingen nog die rond de achtste en tiende eeuw het van hun onderwijs alleen moesten heb ben om vooruit te komen in een wereld die in vele opzichten iets gemeen had met de kloostersfeer. Wij zijn er ook iets van de befaam- de Latijnse scholen; welke stad die zichzelf respecteerde heeft er niet een gehad? Buitengewone prestaties Wel zeer bijzondere prestaties worden er geleverd, dat moet men he.bben gezien om er van doordron- ge'n te zijn, door de religieuzen en leken, die zich gewijd hebben aan het buitengewoon lager onderwijs. Hier heeft men wel een der mooiste werken van katholieke charitas bij de hand. Moderne methoden en middelen, gepaard aan een liefde- vollg toe wij ding, verrichten hier wonderen. En de broeder, cfie in een glazen kastje tracht. neen, het lukt zelfs, een kleine doofstomme jongen te leren spreken, verdient in meer dan een opzicht onze warme hulde. Het onderwijs aan blinden, we zien er de»geweldige vooruit- gang van. De leerlingen die_door dergelijke insti^uten worden afge- leverd, zijn weer volwaardige men- sen! Er zijn talloze takken van onder wijs, die onze aandacht vragen. Overal wordt iets gepresteerd. waar men met reden en met recht trpts op kan gaan. Neem b.v. eens dat uitstekende land- en tuinbouw- onderwijs, wat is dat al niet de laatste tien, vijftien jaren ontwik- keld? En al zwervend ontdekt men steeds hieuwe facetten aan de schoolmedaille. Men maakt deze wandeling door ..Schoolstad" met plezier. Daarvoor zorgden ook de Benedictijnerpater De vermakelijkheidsbelasting voor bisocoopvoorstellingen is of wordt in de loop van deze maand in de meeste gemeenten verhoogd Het publiek zal van deze verhoging niet veel bemerken, daar tevens een nieuwe pfijzenbeschikking ingaat, 'die de opbrengst voor de bioscoop- exploitanten met ongeveer evenveel verlaagt als de belasting wordt ver. hoogd. Tegelijkertijd heeft het di- rectoraat-gendfcal voor de prijzen goedgevonden .dat het vooroorlogse systeem van prijsverschilleft tussen avond- en middagvoorstellingen, Zondag- en weekvoorstellingen, bin- nen zekere grenzen en op zekere voorwaarden, weer wordt inge- voerd. De bioscooptheaters, die van deze mogelijkheid gebruik maken, kunnen dus b.v. de avondvoorstel- lingen met 510 cent per plaats verhogen Zij zijn echter verplicht, de meerdere opbrengst uit dezen hoofde te compenseren door de prijzen van andere voorstellingen te verlagen. .i Dom. van der Mey en zijn orde- broeder, broeder Frans Mes met hun prachtige schildering alsmede Jan Groeting en Jacques Kreykamp, die met hun penseel en Tiun pen- seel en hun toewijding voor het on- derwerp ook een steentje bijdroegen tot het succes van Schoolstad. Ruim 750.000 kinderen, groot en klein, de helft ongeveer .van de schoolgaande Nederlandse jeugd, genieten nu. profiteren straks, van het katholieke onderwijs. Over een jaar, een paar jaar misschien, ko men uw kinderen, komen onze kin deren aan de beurt! Meer dan het praten met de eerwaarde 'moeder van de school in uw straat, of met het hoofd van de grote school in uw wijk. of misschien met de rec tor van het Gymnasium of Lyceum te daar en daar. zult u nil kunnen doen. u zult iets zien en het aan- schouwde als een blijvende herin- nering bewaren! Daarom, wie er tijd en gelegen- heid' voor heeft. waag een reisje naar Schoolstad. U doet er vandaag. uw kinderen morgen een voordeel mede. I Met vier schoten uit een zwaar kaliber revolver maakrte de 25-iarige arbeider F. W. Pater Zondagavond een eind aan het leven van de 21- jarige Remkolina Woltman. waar- mee P., een gescheiden man. nog slechts kort omgang had Zij was echter niet langer van hem gediend daar er herhaaldelijk heftige ruzfe tussen hen voorkwam, waarbij P. bijzonder ruw optrad. Reeds in begin Maart heeft hij, naar nu eerst gebleken is, het meis je met een mes in het schouderblad gestoken. Kort daarna liep zij een blauw oog en blauwe plekkert aan de hals op en zijn hardhandige ma- nieren.niet langer duldend. maakte zij een eind aan de verhouding. Zondagavond wachtte P haar op, toen zij met een kennis uit de bios- coop kwam. P. loste 4 schoten, waarna zij. getroffen in schouder en rechterbeen, ineen zakte. In het ziekenhuis overfeed zij kort daarna. De dader kon in de verwarring na de aanslag ontsnappen Eenige uren later werd hij echter, in vepregaan- de staat van dronkenschap, in een Zwols cafe gearresteerd. Naar wij vernemen zal door di- rectie en commissarissen van de Nederlandse Bank N.V. in de op 27 April. 1948 te houden gewone alge- meene vergadering van aandeelhou- ders worden voorgesteld, over het boekjaar 1947 een dividend van 60 gulden (vorig jaar 55 gulden) per aandeel van flOOO uit te keren Mevrouw Eleanor Roosevelt heeft Maandagmorgen te Londen op het Grosvenor Square in het West-End, in tegenwoordigheid van de Britse Koninklijke Familie en'een grote menigte. het bronzen standbeeld van wijlen president Roosevelt ont huid. dat het eerbetoon van Groot- Brittannie aan deze staatsman tot uitdrukking brengt. Koning George hield een toe- spraak, waarin hij zeide. dat dit standbeeld het volk van Groot Brit- tannie zou blijven herinneren aan het belang en de waarde van de kameraadschap in oorlogstijd van het Britse en het Amerikaanse volk, en dat Groot-Brittannie zijn belofte hernieuwde met het Amerikaanse volk de idealen van vrede en,vrij heid te zullen blijven delen, waar- naar president Roosevelt heeft ge- streefd. Het Britse. 13.350 ton metende. viiegdekschip ..Triumph" zal deze week begeleid door de torpedoboot- jager ..Cheviot" in de haven van Triest zal binnenlopen. De .Triumph" is het belangrijk- ste oorlogsschip, dat sinds de vor ming van het vrije territorium in Triest zal aankoipen. In de haven van Triest liggen op het ogenblik reeds de Ameri kaanse torpedobootjager Hanson en het Britse advies jacht „Mer- maid". Te Middellaar in Limburg wilde de heer N. een fosfor-granaat de- monteren om zijn kinderen een aardig vuurwerk te laten zien. Op een gegeven moment begbn het pro- jectiel te sissen, waarop de heer N. de granaat wegwierp, met het gevolg. dat de granaat ontplofte. Het 8-jarig zoontje werd gedood en een 6-jarig dochtertje zwaar ge- wond. Een betrekkelijk rustig maar aantrekkelijk o6rd op de Jaarbeurs is de afdeling tex tiel, die in de Beatrixhal een piaafe heeft gekregen. Hier wor den geen opwindende uitvindin- gen demonstreerd, hier zijn eigen lijk geen „laatste snufjes", maar er is een mooie collectie van rijke stoffen en prettige kleding- stukken. De manier, waarop de textiel dit jaar is geexposeerd, staat er borg voor, dat niemand een bezoek aan deze intieme ruimte zal betreuren. Er zijn veel kunstzijden weefsels, die vaak onder mooie patronen schuil gaan. Er zijn kleine bloem- motieven, maar ook grotere, die ons het meest geschikt voor avondjur- ken lijken. Behalve bloemen, laten zich ook andere, dikwijls vreemde figuren zien, zoals het slingerende zandweggetje met paard en wagen, dat steeds op een andere plaats op de stof terug komt. Han van Meegeren maakte als laatste ont werp een.fantastisch patroon, waar in wonderlijke dieren en Oosterse letters telkens elkaar afwisselen. In een van de stands draagt een witte pop een mooie grijsblauwe stof die met rose huisjes lichtgele bloemen en zacht groen bedrukt is. Er is weinig confectie op deze af- 'deling. Twee mantelfabrikanten ex- poseren wollen", 'helder getinte rrfo- dellen, die over het algemeen de „new look", de nieuwe modelijnen laten zien. Hoofddoeken „op de film" IN een stand met kunstzijden hoofddoeken is het „film". De vertoning bestaat hieruit, dat er achter een opening in een karton- nen vierkant langzaam een hoofd- doek voortschuift, dfe voor de eer- ste maal met een kleur bedrukt is. De volgende is weer in een verder stadium dan haar voorgangster en zo gaat het door, tot de toeschou- werg het procede van de klauren- druk in grote lijnen hebben kunnen volgen. De kunstzijden hoofddoek- jes, die "in deze stand zijn uitge- stald, zijn bijzonder fleurig. Heel aardig zijn de doeken, die een straatje uit oud Amsterdam tonen, maar zij komen misschien beter uit achter een „gouden" lijst, zoals op de stand te zien, was. dan op het hoofd van onze meisjes. Naar men ons vertelde, komen er ieder half jaar 9000 dozijn van deze hoofd doeken in de binnenlandse handel. Zij zijn echter tamelijk duur, maar daarvoor zijn zij dan ook in veer- tien-kleurendruk. Natuurlijk is er ook mooi onder- goed op deze expositie, degelijk ta- fellinnen en Santrekkelijk tricot- goed. Verder passeren wij verschil- lende stands met wollen dekens en fijne, geborduurde stoffen. Het Zwit- serse borduurwerk wordt slechts in een fabriek in ons land gemaakt. Jammer genoeg is het hoofdzakelijk voorexport. Als wij het woord export noemen, voelen^wij ons min of meer verplicht iets over de hui- dige textielpositie te zeggen, hoewel dat erg moeilijk is. De meningen zijn namelijk verdeeld; verschillen- de fabrikanten ihenen, dat er kunst- zijde genoeg is. maar ancjeren zijn iets minder optimistisch. Een ding is echter zeker: er moet veel wor den uitgevoerd, en daaraan is onze behoefte aan machines en garens, die wij door onze export weer kun nen aanschaffen, niet vreemd. Met de positie van de katoen en het kamgaren, die grolendeels van over fr de grens moeten komen, is het nog niet al te best. Volgens sommigen zouden kousen en tule en bepaalde stof gemakkelijk van de bon of ue- ver gezegd van de punten kunnen gaan, maar niemand durfde stout- moedige voorspellingen te doen. Het is misschien wat moeilijk, om met deze wetenschap over de tex tielpositie, een wandeling langs ae stands te maken. Men doet beter, haar zo gauw mogelijk te laten varen en alleen maar te genieten. Genieten van het grote palet, waarop stoflen als verf zijn neergedropen en een zeegroen weefsel uit een tube komt, van de ronde, licht geschil- Aerde tafel met het kleine, staan de spiegeltje, dat onder een wolK voile schuil gaat en van de boom- njes Uit wit, buigzaam materiaal, waar hartjes, stoffen en bonte veren aan schijnen te groeien. HET spreekt vanzelf, dat er niet alleen interesse is voor stof en kleren, maar ook voor tassen en schoenen. Van de tassen zijn de koffertjesmodellen, de bijna vierkan- te brede exemplaren het grootst in aantal. Schoudertassen zijn er haast niet, maar er werd ons ver- teld, dat zij in andere JaI\den, b« voorbeeld in Zwitserland, de dames •nog wel mogen vergezellen. Er zijn weinig plastic tassqn geexposeerd en naar men ons mededeelde, zou Amerika, dat dit jaar geen plastic leverde, hier een beetje schuld aan hCBehaive de koffertjes, zijn er ook minder brede, platte tassen, die haast allemaal van hengsel en beu-, gel voorzien zijn. lets aparts was de elegante tas van slangenleer, waarop aan weerszijden een fijn, speciaal vakje was bevestigd. Deze vakjes gingen met een ritssluiting open en boden dan een vaste plaats aan een poederdoosje, notitieboekje en vulpen of vulpotlood. In dezelfde stand was een handig koffertje, waarop een klein lampje was bevestigd. Een oruk op het knopje onder het handvat doet ogs avonds een lichtje over de weg schijnen. Van het schoenen-front hebben we niet veel nieuws te melden. Veel schoefien waren in twee kleu- ren uitgevoerd, hetgeen vooral by zomerschoenen een aardig effect geeft. Vaak waren de teen, de hiel of een plaatsje tussen deze twee, o{*n. Als wij een voorbeeld van een origineel model moeten noemen, ne- men wij de schoen, die van voren uit een vlinder van groen en bruin leer bestond. Ook aan de sluiting om de wreef zat een kleine vlinder. Wat de schoenen aangaat, zijn de vooruitzichten tamelijk gunstig. .Er zijn op het ogenblik voldoende schoenen, maar men durfde niets van de bon te doen, omdat er slechts voor drie maanden voor- raad is. Er is echter kans, dat het Marshall-plan hfer uitkomst brengt. Als de zekerheid bestaat. dat de voorraad leer regelmatig kan wor den Sangevuld, zullen onze schoe- nenbonnen ongetwijfeld gauw tot de historie behoren. Maandag is te Haarlem de 205e algemene vergadering gehouden van de Algemene Vereniging voor.* Bloembollencultuur. De voorzitter, jhr. dr. O. F. A. H. van Nispen, opende de vergadering met een rede, waarin hij als eerste onder- werp behandelde de regeling der z.g. vrijwillige inkrimping. .Niet geheel ten onrechte wordt", aldus de voorzitter, ,,aan deze regeling verweten, dat zij het kapi- taalkrachtige vakgenoten mogelijk maakt door het bijhuren van teelt- recht zich vrij te kopen van de financiele risico's der ov^rschotten, zonder in feite hun eigen aanplant te verminderen". De voorzitter meende. dat het probleem van de te grote overschotten niet opgelost wordt door de afschaffing der hui- dige vrijwillige inkrimpingsregeling, zoals de afcfeling Anna Paulowna voorstelde. ..Uitgaande van de menmg, dat het huidige'* systeem der vrijwillige inkrimping verwerpelijk is, doch uitgaande tevens van de noodzake- lijkheid om de overschotten te be- perken, zal dus een nieuw systeem gevonden moeten worden, dat een oplossing geeft, zonder bepaalde vak genoten onverdiend te bevoordelen of achter te stellen", aldus de voor zitter „Zulk een systeem zal aan drie zeer belangrijke vereisten ver der zeer zeker moeten voldoen: le. effectief moeten zijn, d.w.z. dat het te veel aan bollen werkelijk groten- deels ^erdwijnt. De vrijwillige in krimpingsregeling heeft hieraan tot nu toe niet voldoende voldaan; 2e. de lasten van het surplus zoveel mogelijk moeten leggen op hen, die dit surpjus veroorzaakt hebben; 3e. de hoge heffingen voor de surplus- overname in belangrijke mate moe ten verminderen". Spreker ging uitvoerig op deze punten in en wees daarbij op het belang van een verplichte inkrim ping. Daarna behandelde hij de door de afdeling Heemstede geopperde idee, dat een regeling zou moeten komen waarbij zij. die meer dan het achteraf berekende nuttig areaal be- teeld hel^en, de lasten daarvan dragen. Volgens de voorlopige gegevens' van het C. B. S. hebben de Lim- burgse mijnen in Maart 953.254 ton steenkool geproduceerd tegen 869.419 ton in Februari. De productie per werkdag bedroeg 36.664 ton tegen 36.283 ton en het indexcijfer der kolenproductie op basis 1938 is 100 kwam op 82. gelijk adn Januari. te gen 81 in Februari. Voor binnen landse behoefte werd door de mij nen verzonden 696.348 ton tegen 646 250 ton in Februari, terwijl uit het buitenland werd ingevoerd 395.592 ton steenkool tegen 244.269 ton in Februari. Op 13 Mei 1498 ondertekende kei- zer Maximiliaan I het besluit om een knapenkoor voor de Weense hofkapel op te richten. Het beroemde koor bestaat dus binnenkort 450 jaar. Leider van het koor is thans dr. Schnitt. Het k°°r bestaat uit 100 jongens, verdeeld over 3 koren en een reservekoor. Ht laatste zingt bij de dienst in de hofkapel, de andere twee zijn voort- duren'd op reis. Het 450-jarig bestaan zal m We- nen feestelijk herdacht worden, ge- deeltelfjk met concerten in de.ten dele herstelde Stefanskathedraal. gedeeltelijk in de concqrtzaal met de Weense Philharmonie. Bij dit jubileum zullen de Saengerknaben hun nieuwe woning in het Ausgar- tenpaleis betrekken. Oorspronkelijke ronton uit het Russische spionnenleven En hoe werken die nog? Hebben J H/Tianf 9. Hij kon de gedachte niet verdragen, dat hij, .die zoveel bijdroeg tot de ontmas- kering van gevaarlijke vreemdelin- gen, nog maar altijd de gerechts. dienaar was. Krylow was minister van justitie geworden en die was, wat recherche en spionnagedienst betrof, 'n kind bij hem>«ergeleken. Tegfeff hoopte, hoopte: zou er zich nooit 'n gelegenheid voor doen, zich op de portefeuille van Krylow te werpen? Secretaris Gleboff ant- woordde niet. Dat achtte hij de beste houding: Hij reikte z'n mees- ter 'n brief over met de korte be- merking: „Hier is haast bij". Het was een rapport van de hoofdman der kozakken, waarin deze meldde, dat 'n sectie van het zevende bataljon geweigerd had, het brood te eten van gisteren, om dat het verzuurd was. Tegleff haalde de schouders op: Laat de qpzichter van die afdeling vijftig knoetslagen toedienen. Ik wil geen ruzie met een minister van oorlog. Je weet Gleboff, die heeft zich het sterkst verzet tegen mijn voorstel/ om deze bakkerij in dienst te stellen van de opsporing. Hij noemde dat ..krankzinijige ge- dachten". Maar hoe hebben die krankzinnige gedachten gewerkt? we ziin aartsvijand, Miranow, niet betrap" met .zijn veVgif plannen? Hebben we Krassawin en Makla- bow en Wjekow geen villa bezorgd in Siberie? Dat heeft de krankzin nige bakker van 'n Tegfef gedfcan. Weer ging de telefooncel. Ja, met de bedrijfsleider van de Wiborgse bakkerijO, zo, ben jij 't weer, Rodmjanzow? Wat zeg je. Heb je je vergist? Hm! Ha, ha, ha, vermakelijk is dat! Woont le met aan 'n adres, dat je z9 juist opgaf? Aardig! Waar woont ,ie dan? Wat? Nergens? Ik wil precies weten, wat die vreemdelin^ doet, van uur tot uur, begrepen?" Toen noemde Tegleff een woord dat het adres moest betekenen, waar men hem rapport moest ko men uitbrengen. - Daarna wendde hij zich tot zijn secretaris. ,,Is er verder nog iets? Niets? Dan ga ik even op ziekenbezoek in de Catharina-stichting. Bericht even, dat 't zure brood vijftig stokslagen heeft opgebracht, maar zet er niet bij, dat ik zeker weet, dat het niet zuur was. Ik wil dat de Wiborgse bakkerij aan de spionnagedienst verbonden blijft. Geef me het rap port mee, dat Puschkin ov#r die manifestenfabrikant heeft inge- diend. Ik kan dat in de*taxi even doorlezen. Ziekenbezoeken is een goed werk, dat zul je ziep Gleboff, dat zul je zien!" Het zou de chef van de spionna gedienst slechts een woord gekost hebben, om de oude keet op de Pe- tersburgerzijde te doen omsingelen en de jonge man, die daar in gezel- schap van Puschkin was aangeko- men, te doen arresteren, maar hij herinnerde zich de wens van Kry low: „Ik wil met die manifesten- schrijver spreken zonder dat die vooraf van de zaak op de hoogte gesteld is". Hij zat nu in de taxi en las het rapport, waarvan een ^fschrift naar de minister gestuurd was. „Hm, hm, arm, verwaarloosd, maar naar het schijnt. zeergeleerd, werkte samen die nacht met iemand, wiens spoor mij is ontgaan. Bood uit eigen beweging aan mij een be- zodt te komen brengen de volgen de morgen om tien uur> vermoede- lijk om te trachten mij over te ha len, ongecensureerd werk voor hem te drukken". De taxi hield stil voor het hoofd- gebouw van de Catharina II-Stich- ting, het vondelingenhuis, in 1770 door Catharina II gesticht en waar- Jn meer dan veertig duizend kinde ren kunnen worden onder gebracht, een gesticht. indertijd door liefde- zusters en broeders bestuurd, maar welke later door lekenzusters en broeders vervangen werden. Van de aanwezige zuigelingen stierven er jaarlijks 15 a 20 procent. In dit gebouwen-complex. welks oppervlakte nauwelijks te overzien is en waarin 'n personeel van ze- venduizend mensen werkt, werd Michael voorlopig ondergebracht. Tegleff stapte uit, liet een der hoofdverpleegsters roepen en wis- selde met deze haastig enige woor- den. De man boog diep en eerbie- dig en ging Tegleff *oor langs de eindeloos brede gevels van de bij- gebouwen, de apotheken, de was- h'uizen, de electriciteitsgebouwpn, de slagerijen en voerde de bezoeker achter om het hoofdgebouw door het park naar 'n poortje. Dit gaf qnmiddellijk toegang tot een kleiner bijgebouw, dat meer op. een vesting dan op een ziekenhuis geleek. De hoge vensters waren, van buiten en van binnen van dik- ke ijzeren tralies voorzien. Deze maatregel was getroffen, om de ge- kwetsten, die er bij de herhaalde opstootjes vielen, tijdens hun ver- pleging onder bewaking te kunnen houden. Tegleff trad zaal nummer 14 bin nen. waar een man met zware baard, gestoken in een wijde kiel en op zware laarzen, de karabijn bij de voet, de wacht hield. Deze vroe§ naar Tegleffs papieren. Zon der schriftelijke toestemming van het hoofd der politie mocht geen enkele bezoeker bij de gekwetsten worden toegelaten. Tegleff toonde een zilveren pen ning. Zulk een penning bezaten slechts de hoogste ambtenaren. De man presenteerde de karabijn, liet Tegleff passeren. „Ha, ha, ha", lachte deze, ik ben geen generaal, zet die proppenschie- ter maar weer neer". Hij wilde hier niet als ambtenaar aangedlen worden. Michael Gorocha was die nacht bij kennis gekomen,. herinnerde zich nu alles wat er was voorgeval- len. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuw Noordhollandsch Dagblad : voor Alkmaar en omgeving | 1948 | | pagina 3