HOE STAAN DE PARTIJEN ER
VOOR?
Herlevend verleden, groeiende toekomst
In het rijk van textiel
tassen en schoenen
Optimistischeberekeningen de
van het stembhsresultdat
kansen
Terug naar de schoolbanken
Een vacantie van hard werken
y
„BLOEMBOLLENCULTUUR
vergaderde te Haarlem
DE SPEURHOND
0 De slag in Italic
Zal de Gasperi 250 zetels halen?
Omzweryingen in Schoolstad
OP DE JAARBEURS
Aangenaam bezoek aan de Beatrix-hal
Het probleem van de grote overscbotten
NIEUW NOORDHOLLANDS DAGBLAD - Dinsdag 13 April \948
PAG. 3
Ned. kolonie te Bogota
in veiligheid
DE BIOSCOOPPRIJZEN
Goedkopere middag-
voorstellingen mogelijk
LIEFDESDRAMA
v TE ZWOLLE
21-jarig meisje slachtoffer
Ned. Bank.geeff
6 pCt. dividend
ROOSEVELT'S
STANDBEELD
te Londen onthuid
Brits vliegdekschip
naar Triest
EEN DWAZE VADER
Kolenproductie
in Maart gestegen
BEROEMD JONGENS-
KOOR JUBILEERT
FEUILLETON
ROME, 5 April 1948
op 18 April a.s. te
(Van een'bijzondere correspondent)
DE ITALIAANSE algemene verkiezingen, op 18 April a.s.
houden, hebben de aandacht van de gehele wereld. Deze
datum zal, naar berichten uit Amerikaanse bron afkomstig, een
keerpunt zijn in de politieke verhoudingen tussen dfe Verenigde
Staten en het Apenijnse schiereiland. Zo de verkiezingen een
gunstig resultaat zullen geven voor de democratische, anti-com-
munistische regeringsvorm, dan zal Amerika met nieuwe plan-
nen deze vorm met macht en kracht steupen, zou het resultaat
van tegenovergesteld karakter zijn en mocht het volksfront de
overwinning behalen, dan zal Amerika alle materiele en finan-
ciele hulp, tot nu toe aan het land verleend, stopzetten.
De twee massapartijen, die zich
onder de overige 14 partijen de vic-
torie betwisten, zijn de christen-
democraten <de Italiaanse katho-
lieke staatspartij) en het Volksfront,
gevormd door de Italiaanse commu-
nistische partij, de socialistische fu-
sionisten, de democratische partij
van de arbeid, de republikeinse
volksalliantie en de christelijke be-
weging: de laatste drie partijen zijn
van beslist ondergeschikt belang.
Naast deze twee massaformaties be
twisten nog acht andere partijen of
blokken van partijen, meer of min-
•der talrijk van leden, de 574 zetelS
van de tweede kamer: het natio-
nale blok bestaande uit de qualunc-
quisten (partij van. de „man van
de straat"), de nationale democra
tische unie en de liberale partij, de
socialistische unie, de Italiaanse
republikeinse partij, de nationale
beweging de sociale Italiaanse be-
weging, de sociale christelijke par
tij, de boerenpartij en de nationale
monarchistische partij.
Terwijl het volksfront een com-
binatie is, die reeds in Juni 1946
voor de verkiezing van de leden
van de Constituente in het leven
is geroepen, is het nationale blok
een samenstelling, welke eerst en
kele weken gelgden met het oog op
de aanstaande verkiezingen tot stand
is gekomen. De partijen van dit
blok hebben in de dagen van zijn
vorming meermalen de christen-
democraten uitgenodigd tot dit blok
toe te treden, maar de katholieke
partij heeft er de voorkeur aan ge-
geven de strijd fier en openlijk en
alleen tegen het volksfront in te
zetten,,6m bij een overwinning deze
niet principieel met de andere ver-
bonden partijen te moeten delen,
maar haar voor 100 pet. op haar
rekening te kunnen boeken en haar
ook, zo nodig, voor 100 pet. te kun
nen doen gelden bij de samenstel
ling van een nieuwe regering.
Het volksfront voor 18 April a.s.
is echter niet meer hetzelfde volks
front, hetwelk op 2 Juni 1946 ter
stembus optrok voor de verkiezing
van de 542 leden van de Consti
tuente. Het is door de actie van
Saragat een der hoofdfiguren van
de Italiaanse socialistische partij,
afgebrokkeld. In de laatste twee
jaren vertoonde deze partij, onder
de leiding van Nenni, steeds meer
en meer de neiging een fusie aan
te gaan met de communistische
partij. Deze fusie kon een groot
deel van de socialisten. door Saragat
aangevoerd, niet bevredigen en zij
hebben zich daarom onder de naam
van Saragatianen in de socialistische
vereniging van Nenni afgescheiden.
Dit proces van afscheiding in de
Italiaanse socialistische partij heeft
zich na het international socialis
tische congres, verleden maand te
Londen«gehouden, nog verder voort-
gezet. Dit cohgres heeft de partij
onder leiding van Nen^i v%rwege
haar communistische neigingen ge-
disqualificeerd en de Saragatianen
als quthentieke Italiaanse socialis-
tische partij erkend. Het gevolg van
deze erkenning is geweest, dat nog
veel meer leidende figuren met hun
aanhang uit de partij van Nenni zijn
getreden en zich bij die van Saragat
gevoegd of kleinere socialistische
partijen gevormd hebben. Vandaar
de naam van socialistische unie.
Van de 23 millioen stemmen, op
2 Juni 1946 uitgebracht. hebben de
communisten er 4.356.686 op zich
verenigd met het recht op 104 af-
gevaardigden. De socialisten. toen
nog in £en enkele partij, die van
Nenni, verenigd en verbonden met
de communisten ft het volksfront.
verwierven op die datum 4.748.129
stemmen met het recht op 114 af-
gevaardigden. Het volksfront telde
dus in de Constituente 218 gekozen
leden.
Voorzichtige berekeningen wijzen
uit, dat Nenni, door de splitsing in
zijn partij, op 18 April a.s. 45 zetels
zal verliezen. Zo men aan de com
munisten een aanwas van 15 pet.
stemmen voor de aanstaande ver
kiezingen zou willen schenken, een
aanwas, waarvoor geen redenen be-
staanf maar die we hier rftet dft
directeur van het goed ingelicht
Romeins dagblad „I1 Tempo" uit een
zuiver oogpunt van getemperd op-
timisme willen aanhouden. dan zal
het volksfront hoogstens 185 van
zijn candidaten naar de nieuwe
tweede kamer kunnen zenden, dat
wil zeggen 31 pet. van het totaal
aantal afgevaardigd^n.
Pessimistische berekenaars schat-
ten nu reeds het aantal zetels, dat
de christen-democraten alleen, als
alleenstaande partij, en vrij van
elke aanhang van blokvorming, zul
len bereiken op 220 en optimisten
durven^zelfs getallen te noemen, die
tot 250 gaan, terwijl het aantal af-
gevaardigden van deze partij bij de
verkiezingen voor de Constituente
in Juni 1946 slech^p 207 was. Bij
deze getallen moet men nog in
het oog houden, dat- nog andere
partijen en combinaties van par
tijen hun voile medewerking aan
een eventueel christen-democratisch
kabinet zullen geven, vooral met
het oog op het door de omstandig-
heden aBsoluut noodzakelijke- anti-
communistisch karakter van de
aanstaande regering.
Met deze profetische berekeningen
voor ogen kan men de samenstel
ling van de toekomstige Italiaanse
volksvertegenwoordiging schatten op
350 afgevaardigden voor de rechtse
partijen, 185 slechts voor het linkse
volksfront, terwijl de overige 39 ze
tels zullen verdeeld moeten worden
tussep de partijtjes, die het midden
der oppositiepartijen zullen vormen.
Uit deze getalleg ziet men, dat.
zo de Verkiezingen geen teleurstel-
lende verrassingen met zich mede
zullen brengen. tie formateur van
de nieuwe Italiaanse regering op
18 April een christen-democraat
moet zijn en dat de christen-demo
craten met de hun genegen zijnde
partijen op een overgrote meerder-
lieid tegen de oppositie van het
volksfront zullen kunnen rekenen.
Uit deze getallen blijkt ook, dat,
zo de verkiezingen zonder bedrog
of intimidatie van het volk, in de
mocratische vrijheid verlopen, de
toestand wegens deze verkiezingen
in Italie niet kritiek kan genoemd
worden en men de uitslag van de
stembus met een behoorlijke dosis
optimisme mag tegemoet zien.
m r
Amsterdam de'nkt er w^er over een nieuw raadhuis te laten
bouwen. (Reeds in 1936 begon men met plannen te maken, doch
tot op heden bleef het daarbij). In het Stedelijk Museum wordt
momenteel een tentoonetelling gehouden van maquettes van het
nieuw te bouwen raadhuis. Een aardig Amsterdams aandoend
ontwerp van Duintjer en Komter.
Op het ministerie van buiten-
landse zaken te Den Haag is via
Washington bericht ontvangen van
de Nederlandse gezant in Columbia,
dat de Nederlandse kolonie in Bo
gota in veiligheid is. De kanselarij
van het Nederlandse gezantschap
aldSar is uitgebrand.
Men behoeft warkelijk nog geen
schoolgaande kinderen te hebben
om als bdangstellende in het
katholieke onderwijs, en wie zou
daarvoor geen belangstelling heb
ben?, een massk leerrijke ervarin—
gen te kunnen opdoen in ..School
stad" de grote tentoonstelling van
het wel en wee van honderd jaar
katholiek onderwijs.
Zoals Mgr. Th. Verhoeven reeds
bij de opening van de, zelfs voor de
meesters nog leerrijke expositie,
zeid^ is de stand van het Nederland
se katholieke onderwijs een' unicum
in de wereld. En het za' een ieder,
die met deze wetenschap een paar
uur dwaalt door dg straten en plei-
nen van .'.Schoolstad" vergaan zoals
ons, zij zullen huiswaarts gaan met
een gevoel van trots over hetgeen
men „bij ons" presteert en met een
gevoel van dankbaarheid. Want met
alle ons vandaag aan de dag ten
dienste staande middelen, zouden
wij, mensen van een generatie toch
nooit hebben kunnen bereiken wat
anderen voor ons in honderd jaar
tot stand hebben gebracht.
Terug naar de schoolbanken.
Zo zwervend door ..Schoolstad"
doet men ipteressante ervaringen
op. We werden er geconfronteerd
met onze eigen voorbije school-
tijd en er waren momenten, waarin
wij lust gevoelden mee aan te schui-
ven in de, nu te nauwe, banken;
orize buurman aan te stoten en te
trachten, meesters alspiedend oog te
verschalken door knikkers te laten
rollen of bij onze voorman een som
af te kijken. Daar waren ook de
leerboekjes van Malmberg en
Noordhof. van Teulings en het Jon-
gensweeshuis, boekjdf, die wij nu
met meer interesse in de hand ne-
men dan een vijf en twint.g jaar
geleden. De uitgevers hadden er dan
ook een aantrekkelijke stand voor
ingericht.
Een eind verder zaten ijverige
kleuters matjes te vlechten onder
de zuster, U weet wel, zo een die
alleen reeds door haar geestelijk
gewaad een zeker respect weet in te
boezemen. We kregen een paar
stroken gekleurd papier in de hand,
maar vermochten er niets uit te
maken, ook deze handigheid hadden
wij al lang verleerd.
En v.o zijn er meer van die din-
gen, die herinneren aan onze eigen
jeugd. Destijds stond men er mis-
schien niet altijd even sympathiek
tegenover, vooral als er strafregels
bij te pas kwamen, maar achteraf
bezien, kunnen wij alien wel met
dankbaarheid aan die schoolbanken
terug denken.
'n Vacantie van hard werken
Schoolstad is eigenlijk een werk-
stad. Er wordt jieel de dag gede-
monstreerd, les gegeven, gekookt,
genaaid en gebreid, lipgelezen en
Op initiatief van het gemeentebestuur van Boekel (Noord-Bra-
bant) word! van alle inwoners een rontgenloto genomen door de
dienst Rontgenologisch borstonderzoek van de Koninklijke Land-
macht ter bestrijding van" de T.B.C. Voorwaar' een zeer goede
maatregel om de gevreesde ziekte te bestrijden. Ook de manne-
tjes uit het Tehuis voor. Ouden van Dagen ondergingen deze
operatie, zij 't met enig wantrouwen tegen de vreemde toestellen.
meer van dfe dingen gedaan, wbar-
van men hm bestaan nauwelijks
vermoedt.
Zo ziet men de jongens van het
nijverheidsoncferwijs, we moeten
daarbij direct Ian Voorhout denken,
aan de B.N.S., bezig met het bar
ken, het monteren van een halve
auto, werken aan de draaibank, een
pantalon in elkaar zetten; verderop
presenteren de meisjes van een
Haagse huishoudschool ons met
trots enige eigengebakken koekjes.
Een zuster van, we weten niet meer
wat voor congregatie, er waren er
zoveel, liet ons met een gepast ge
voel van eerzucht, want ze staan
met beide benen in de werkelijkheid
van het leven, die nonnetjes, een
prachtig bruidscostuum zien waar
voor wij als man zelfs bewondering
hadden.
En die dreumessen te zien werken
in hun frobel-klasjes, het is koste-
lijk. Ze trekken zich van hoog noch
laag bezoek iets aan, en ploeteren
maar voort, steken hun vingertje op
om aan de zuster of de juffrouw, ja
die moet U ook niet uitvlakken. iets
te vragen.
Ook de grijze oudheid, de tijd der
middeleeuwen, die heus nog niet z0
duister waren, dient zich in „School-
stad" aan. In een sfemmig lokaal,
kertnelijk een oude kloosterbiblio-
theek, met zware gewelven en
machtige zuilen, zitten een Bene-
dictijner- en een Cistercienser-mon-
■nik broederlijk naast elkaar. Zij
wachten de leerlingen nog die rond
de achtste en tiende eeuw het van
hun onderwijs alleen moesten heb
ben om vooruit te komen in een
wereld die in vele opzichten iets
gemeen had met de kloostersfeer.
Wij zijn er ook iets van de befaam-
de Latijnse scholen; welke stad die
zichzelf respecteerde heeft er niet
een gehad?
Buitengewone prestaties
Wel zeer bijzondere prestaties
worden er geleverd, dat moet men
he.bben gezien om er van doordron-
ge'n te zijn, door de religieuzen en
leken, die zich gewijd hebben aan
het buitengewoon lager onderwijs.
Hier heeft men wel een der mooiste
werken van katholieke charitas bij
de hand. Moderne methoden en
middelen, gepaard aan een liefde-
vollg toe wij ding, verrichten hier
wonderen. En de broeder, cfie in
een glazen kastje tracht. neen, het
lukt zelfs, een kleine doofstomme
jongen te leren spreken, verdient in
meer dan een opzicht onze warme
hulde. Het onderwijs aan blinden,
we zien er de»geweldige vooruit-
gang van. De leerlingen die_door
dergelijke insti^uten worden afge-
leverd, zijn weer volwaardige men-
sen!
Er zijn talloze takken van onder
wijs, die onze aandacht vragen.
Overal wordt iets gepresteerd. waar
men met reden en met recht trpts
op kan gaan. Neem b.v. eens dat
uitstekende land- en tuinbouw-
onderwijs, wat is dat al niet de
laatste tien, vijftien jaren ontwik-
keld?
En al zwervend ontdekt men
steeds hieuwe facetten aan de
schoolmedaille.
Men maakt deze wandeling door
..Schoolstad" met plezier. Daarvoor
zorgden ook de Benedictijnerpater
De vermakelijkheidsbelasting voor
bisocoopvoorstellingen is of wordt
in de loop van deze maand in de
meeste gemeenten verhoogd Het
publiek zal van deze verhoging niet
veel bemerken, daar tevens een
nieuwe pfijzenbeschikking ingaat,
'die de opbrengst voor de bioscoop-
exploitanten met ongeveer evenveel
verlaagt als de belasting wordt ver.
hoogd. Tegelijkertijd heeft het di-
rectoraat-gendfcal voor de prijzen
goedgevonden .dat het vooroorlogse
systeem van prijsverschilleft tussen
avond- en middagvoorstellingen,
Zondag- en weekvoorstellingen, bin-
nen zekere grenzen en op zekere
voorwaarden, weer wordt inge-
voerd. De bioscooptheaters, die van
deze mogelijkheid gebruik maken,
kunnen dus b.v. de avondvoorstel-
lingen met 510 cent per plaats
verhogen Zij zijn echter verplicht,
de meerdere opbrengst uit dezen
hoofde te compenseren door de
prijzen van andere voorstellingen te
verlagen.
.i
Dom. van der Mey en zijn orde-
broeder, broeder Frans Mes met
hun prachtige schildering alsmede
Jan Groeting en Jacques Kreykamp,
die met hun penseel en Tiun pen-
seel en hun toewijding voor het on-
derwerp ook een steentje bijdroegen
tot het succes van Schoolstad.
Ruim 750.000 kinderen, groot en
klein, de helft ongeveer .van de
schoolgaande Nederlandse jeugd,
genieten nu. profiteren straks, van
het katholieke onderwijs. Over een
jaar, een paar jaar misschien, ko
men uw kinderen, komen onze kin
deren aan de beurt! Meer dan het
praten met de eerwaarde 'moeder
van de school in uw straat, of met
het hoofd van de grote school in
uw wijk. of misschien met de rec
tor van het Gymnasium of Lyceum
te daar en daar. zult u nil kunnen
doen. u zult iets zien en het aan-
schouwde als een blijvende herin-
nering bewaren!
Daarom, wie er tijd en gelegen-
heid' voor heeft. waag een reisje
naar Schoolstad. U doet er vandaag.
uw kinderen morgen een voordeel
mede.
I
Met vier schoten uit een zwaar
kaliber revolver maakrte de 25-iarige
arbeider F. W. Pater Zondagavond
een eind aan het leven van de 21-
jarige Remkolina Woltman. waar-
mee P., een gescheiden man. nog
slechts kort omgang had Zij was
echter niet langer van hem gediend
daar er herhaaldelijk heftige ruzfe
tussen hen voorkwam, waarbij P.
bijzonder ruw optrad.
Reeds in begin Maart heeft hij,
naar nu eerst gebleken is, het meis
je met een mes in het schouderblad
gestoken. Kort daarna liep zij een
blauw oog en blauwe plekkert aan
de hals op en zijn hardhandige ma-
nieren.niet langer duldend. maakte
zij een eind aan de verhouding.
Zondagavond wachtte P haar op,
toen zij met een kennis uit de bios-
coop kwam. P. loste 4 schoten,
waarna zij. getroffen in schouder en
rechterbeen, ineen zakte. In het
ziekenhuis overfeed zij kort daarna.
De dader kon in de verwarring na
de aanslag ontsnappen Eenige uren
later werd hij echter, in vepregaan-
de staat van dronkenschap, in een
Zwols cafe gearresteerd.
Naar wij vernemen zal door di-
rectie en commissarissen van de
Nederlandse Bank N.V. in de op 27
April. 1948 te houden gewone alge-
meene vergadering van aandeelhou-
ders worden voorgesteld, over het
boekjaar 1947 een dividend van 60
gulden (vorig jaar 55 gulden) per
aandeel van flOOO uit te keren
Mevrouw Eleanor Roosevelt heeft
Maandagmorgen te Londen op het
Grosvenor Square in het West-End,
in tegenwoordigheid van de Britse
Koninklijke Familie en'een grote
menigte. het bronzen standbeeld
van wijlen president Roosevelt ont
huid. dat het eerbetoon van Groot-
Brittannie aan deze staatsman tot
uitdrukking brengt.
Koning George hield een toe-
spraak, waarin hij zeide. dat dit
standbeeld het volk van Groot Brit-
tannie zou blijven herinneren aan
het belang en de waarde van de
kameraadschap in oorlogstijd van
het Britse en het Amerikaanse volk,
en dat Groot-Brittannie zijn belofte
hernieuwde met het Amerikaanse
volk de idealen van vrede en,vrij
heid te zullen blijven delen, waar-
naar president Roosevelt heeft ge-
streefd.
Het Britse. 13.350 ton metende.
viiegdekschip ..Triumph" zal deze
week begeleid door de torpedoboot-
jager ..Cheviot" in de haven van
Triest zal binnenlopen.
De .Triumph" is het belangrijk-
ste oorlogsschip, dat sinds de vor
ming van het vrije territorium in
Triest zal aankoipen.
In de haven van Triest liggen
op het ogenblik reeds de Ameri
kaanse torpedobootjager Hanson
en het Britse advies jacht „Mer-
maid".
Te Middellaar in Limburg wilde
de heer N. een fosfor-granaat de-
monteren om zijn kinderen een
aardig vuurwerk te laten zien. Op
een gegeven moment begbn het pro-
jectiel te sissen, waarop de heer
N. de granaat wegwierp, met het
gevolg. dat de granaat ontplofte.
Het 8-jarig zoontje werd gedood en
een 6-jarig dochtertje zwaar ge-
wond.
Een betrekkelijk rustig
maar aantrekkelijk o6rd op
de Jaarbeurs is de afdeling tex
tiel, die in de Beatrixhal een
piaafe heeft gekregen. Hier wor
den geen opwindende uitvindin-
gen demonstreerd, hier zijn eigen
lijk geen „laatste snufjes", maar
er is een mooie collectie van
rijke stoffen en prettige kleding-
stukken. De manier, waarop de
textiel dit jaar is geexposeerd,
staat er borg voor, dat niemand
een bezoek aan deze intieme
ruimte zal betreuren.
Er zijn veel kunstzijden weefsels,
die vaak onder mooie patronen
schuil gaan. Er zijn kleine bloem-
motieven, maar ook grotere, die ons
het meest geschikt voor avondjur-
ken lijken. Behalve bloemen, laten
zich ook andere, dikwijls vreemde
figuren zien, zoals het slingerende
zandweggetje met paard en wagen,
dat steeds op een andere plaats
op de stof terug komt. Han van
Meegeren maakte als laatste ont
werp een.fantastisch patroon, waar
in wonderlijke dieren en Oosterse
letters telkens elkaar afwisselen. In
een van de stands draagt een witte
pop een mooie grijsblauwe stof die
met rose huisjes lichtgele bloemen
en zacht groen bedrukt is.
Er is weinig confectie op deze af-
'deling. Twee mantelfabrikanten ex-
poseren wollen", 'helder getinte rrfo-
dellen, die over het algemeen de
„new look", de nieuwe modelijnen
laten zien.
Hoofddoeken „op de film"
IN een stand met kunstzijden
hoofddoeken is het „film". De
vertoning bestaat hieruit, dat er
achter een opening in een karton-
nen vierkant langzaam een hoofd-
doek voortschuift, dfe voor de eer-
ste maal met een kleur bedrukt is.
De volgende is weer in een verder
stadium dan haar voorgangster en
zo gaat het door, tot de toeschou-
werg het procede van de klauren-
druk in grote lijnen hebben kunnen
volgen. De kunstzijden hoofddoek-
jes, die "in deze stand zijn uitge-
stald, zijn bijzonder fleurig. Heel
aardig zijn de doeken, die een
straatje uit oud Amsterdam tonen,
maar zij komen misschien beter uit
achter een „gouden" lijst, zoals op
de stand te zien, was. dan op het
hoofd van onze meisjes. Naar men
ons vertelde, komen er ieder half
jaar 9000 dozijn van deze hoofd
doeken in de binnenlandse handel.
Zij zijn echter tamelijk duur, maar
daarvoor zijn zij dan ook in veer-
tien-kleurendruk.
Natuurlijk is er ook mooi onder-
goed op deze expositie, degelijk ta-
fellinnen en Santrekkelijk tricot-
goed. Verder passeren wij verschil-
lende stands met wollen dekens en
fijne, geborduurde stoffen. Het Zwit-
serse borduurwerk wordt slechts in
een fabriek in ons land gemaakt.
Jammer genoeg is het hoofdzakelijk
voorexport. Als wij het woord
export noemen, voelen^wij ons min
of meer verplicht iets over de hui-
dige textielpositie te zeggen, hoewel
dat erg moeilijk is. De meningen
zijn namelijk verdeeld; verschillen-
de fabrikanten ihenen, dat er kunst-
zijde genoeg is. maar ancjeren zijn
iets minder optimistisch. Een ding
is echter zeker: er moet veel wor
den uitgevoerd, en daaraan is onze
behoefte aan machines en garens,
die wij door onze export weer kun
nen aanschaffen, niet vreemd. Met
de positie van de katoen en het
kamgaren, die grolendeels van over fr
de grens moeten komen, is het nog
niet al te best. Volgens sommigen
zouden kousen en tule en bepaalde
stof gemakkelijk van de bon of ue-
ver gezegd van de punten kunnen
gaan, maar niemand durfde stout-
moedige voorspellingen te doen.
Het is misschien wat moeilijk, om
met deze wetenschap over de tex
tielpositie, een wandeling langs ae
stands te maken.
Men doet beter, haar zo gauw
mogelijk te laten varen en alleen
maar te genieten. Genieten van
het grote palet, waarop stoflen als
verf zijn neergedropen en een
zeegroen weefsel uit een tube
komt, van de ronde, licht geschil-
Aerde tafel met het kleine, staan
de spiegeltje, dat onder een wolK
voile schuil gaat en van de boom-
njes Uit wit, buigzaam materiaal,
waar hartjes, stoffen en bonte
veren aan schijnen te groeien.
HET spreekt vanzelf, dat er niet
alleen interesse is voor stof en
kleren, maar ook voor tassen en
schoenen. Van de tassen zijn de
koffertjesmodellen, de bijna vierkan-
te brede exemplaren het grootst
in aantal. Schoudertassen zijn er
haast niet, maar er werd ons ver-
teld, dat zij in andere JaI\den, b«
voorbeeld in Zwitserland, de dames
•nog wel mogen vergezellen. Er zijn
weinig plastic tassqn geexposeerd
en naar men ons mededeelde, zou
Amerika, dat dit jaar geen plastic
leverde, hier een beetje schuld aan
hCBehaive de koffertjes, zijn er ook
minder brede, platte tassen, die
haast allemaal van hengsel en beu-,
gel voorzien zijn. lets aparts was
de elegante tas van slangenleer,
waarop aan weerszijden een fijn,
speciaal vakje was bevestigd. Deze
vakjes gingen met een ritssluiting
open en boden dan een vaste plaats
aan een poederdoosje, notitieboekje
en vulpen of vulpotlood.
In dezelfde stand was een handig
koffertje, waarop een klein lampje
was bevestigd. Een oruk op het
knopje onder het handvat doet ogs
avonds een lichtje over de weg
schijnen.
Van het schoenen-front hebben
we niet veel nieuws te melden.
Veel schoefien waren in twee kleu-
ren uitgevoerd, hetgeen vooral by
zomerschoenen een aardig effect
geeft. Vaak waren de teen, de hiel
of een plaatsje tussen deze twee,
o{*n. Als wij een voorbeeld van een
origineel model moeten noemen, ne-
men wij de schoen, die van voren
uit een vlinder van groen en bruin
leer bestond. Ook aan de sluiting
om de wreef zat een kleine vlinder.
Wat de schoenen aangaat, zijn de
vooruitzichten tamelijk gunstig. .Er
zijn op het ogenblik voldoende
schoenen, maar men durfde niets
van de bon te doen, omdat er
slechts voor drie maanden voor-
raad is. Er is echter kans, dat het
Marshall-plan hfer uitkomst brengt.
Als de zekerheid bestaat. dat de
voorraad leer regelmatig kan wor
den Sangevuld, zullen onze schoe-
nenbonnen ongetwijfeld gauw tot
de historie behoren.
Maandag is te Haarlem de 205e
algemene vergadering gehouden
van de Algemene Vereniging voor.*
Bloembollencultuur. De voorzitter,
jhr. dr. O. F. A. H. van Nispen,
opende de vergadering met een
rede, waarin hij als eerste onder-
werp behandelde de regeling der
z.g. vrijwillige inkrimping.
.Niet geheel ten onrechte wordt",
aldus de voorzitter, ,,aan deze
regeling verweten, dat zij het kapi-
taalkrachtige vakgenoten mogelijk
maakt door het bijhuren van teelt-
recht zich vrij te kopen van de
financiele risico's der ov^rschotten,
zonder in feite hun eigen aanplant
te verminderen". De voorzitter
meende. dat het probleem van de
te grote overschotten niet opgelost
wordt door de afschaffing der hui-
dige vrijwillige inkrimpingsregeling,
zoals de afcfeling Anna Paulowna
voorstelde.
..Uitgaande van de menmg, dat
het huidige'* systeem der vrijwillige
inkrimping verwerpelijk is, doch
uitgaande tevens van de noodzake-
lijkheid om de overschotten te be-
perken, zal dus een nieuw systeem
gevonden moeten worden, dat een
oplossing geeft, zonder bepaalde vak
genoten onverdiend te bevoordelen
of achter te stellen", aldus de voor
zitter „Zulk een systeem zal aan
drie zeer belangrijke vereisten ver
der zeer zeker moeten voldoen: le.
effectief moeten zijn, d.w.z. dat het
te veel aan bollen werkelijk groten-
deels ^erdwijnt. De vrijwillige in
krimpingsregeling heeft hieraan tot
nu toe niet voldoende voldaan; 2e.
de lasten van het surplus zoveel
mogelijk moeten leggen op hen, die
dit surpjus veroorzaakt hebben; 3e.
de hoge heffingen voor de surplus-
overname in belangrijke mate moe
ten verminderen".
Spreker ging uitvoerig op deze
punten in en wees daarbij op het
belang van een verplichte inkrim
ping. Daarna behandelde hij de door
de afdeling Heemstede geopperde
idee, dat een regeling zou moeten
komen waarbij zij. die meer dan het
achteraf berekende nuttig areaal be-
teeld hel^en, de lasten daarvan
dragen.
Volgens de voorlopige gegevens'
van het C. B. S. hebben de Lim-
burgse mijnen in Maart 953.254 ton
steenkool geproduceerd tegen 869.419
ton in Februari. De productie per
werkdag bedroeg 36.664 ton tegen
36.283 ton en het indexcijfer der
kolenproductie op basis 1938 is 100
kwam op 82. gelijk adn Januari. te
gen 81 in Februari. Voor binnen
landse behoefte werd door de mij
nen verzonden 696.348 ton tegen
646 250 ton in Februari, terwijl uit
het buitenland werd ingevoerd
395.592 ton steenkool tegen 244.269
ton in Februari.
Op 13 Mei 1498 ondertekende kei-
zer Maximiliaan I het besluit om
een knapenkoor voor de Weense
hofkapel op te richten.
Het beroemde koor bestaat dus
binnenkort 450 jaar. Leider van het
koor is thans dr. Schnitt. Het k°°r
bestaat uit 100 jongens, verdeeld
over 3 koren en een reservekoor.
Ht laatste zingt bij de dienst in de
hofkapel, de andere twee zijn voort-
duren'd op reis.
Het 450-jarig bestaan zal m We-
nen feestelijk herdacht worden, ge-
deeltelfjk met concerten in de.ten
dele herstelde Stefanskathedraal.
gedeeltelijk in de concqrtzaal met
de Weense Philharmonie. Bij dit
jubileum zullen de Saengerknaben
hun nieuwe woning in het Ausgar-
tenpaleis betrekken.
Oorspronkelijke ronton uit het Russische spionnenleven
En hoe werken die nog? Hebben
J H/Tianf
9. Hij kon
de gedachte niet verdragen, dat hij,
.die zoveel bijdroeg tot de ontmas-
kering van gevaarlijke vreemdelin-
gen, nog maar altijd de gerechts.
dienaar was. Krylow was minister
van justitie geworden en die was,
wat recherche en spionnagedienst
betrof, 'n kind bij hem>«ergeleken.
Tegfeff hoopte, hoopte: zou er
zich nooit 'n gelegenheid voor doen,
zich op de portefeuille van Krylow
te werpen? Secretaris Gleboff ant-
woordde niet. Dat achtte hij de
beste houding: Hij reikte z'n mees-
ter 'n brief over met de korte be-
merking: „Hier is haast bij".
Het was een rapport van de
hoofdman der kozakken, waarin
deze meldde, dat 'n sectie van het
zevende bataljon geweigerd had,
het brood te eten van gisteren, om
dat het verzuurd was.
Tegleff haalde de schouders op:
Laat de qpzichter van die afdeling
vijftig knoetslagen toedienen. Ik
wil geen ruzie met een minister
van oorlog. Je weet Gleboff, die
heeft zich het sterkst verzet tegen
mijn voorstel/ om deze bakkerij in
dienst te stellen van de opsporing.
Hij noemde dat ..krankzinijige ge-
dachten". Maar hoe hebben die
krankzinnige gedachten gewerkt?
we ziin aartsvijand, Miranow, niet
betrap" met .zijn veVgif plannen?
Hebben we Krassawin en Makla-
bow en Wjekow geen villa bezorgd
in Siberie? Dat heeft de krankzin
nige bakker van 'n Tegfef gedfcan.
Weer ging de telefooncel.
Ja, met de bedrijfsleider van de
Wiborgse bakkerijO, zo, ben jij
't weer, Rodmjanzow? Wat zeg je.
Heb je je vergist? Hm! Ha, ha, ha,
vermakelijk is dat! Woont le met
aan 'n adres, dat je z9 juist opgaf?
Aardig! Waar woont ,ie dan? Wat?
Nergens? Ik wil precies weten, wat
die vreemdelin^ doet, van uur tot
uur, begrepen?"
Toen noemde Tegleff een woord
dat het adres moest betekenen,
waar men hem rapport moest ko
men uitbrengen.
- Daarna wendde hij zich tot zijn
secretaris.
,,Is er verder nog iets? Niets? Dan
ga ik even op ziekenbezoek in de
Catharina-stichting. Bericht even,
dat 't zure brood vijftig stokslagen
heeft opgebracht, maar zet er niet
bij, dat ik zeker weet, dat het niet
zuur was. Ik wil dat de Wiborgse
bakkerij aan de spionnagedienst
verbonden blijft. Geef me het rap
port mee, dat Puschkin ov#r die
manifestenfabrikant heeft inge-
diend. Ik kan dat in de*taxi even
doorlezen. Ziekenbezoeken is een
goed werk, dat zul je ziep Gleboff,
dat zul je zien!"
Het zou de chef van de spionna
gedienst slechts een woord gekost
hebben, om de oude keet op de Pe-
tersburgerzijde te doen omsingelen
en de jonge man, die daar in gezel-
schap van Puschkin was aangeko-
men, te doen arresteren, maar hij
herinnerde zich de wens van Kry
low: „Ik wil met die manifesten-
schrijver spreken zonder dat die
vooraf van de zaak op de hoogte
gesteld is".
Hij zat nu in de taxi en las het
rapport, waarvan een ^fschrift naar
de minister gestuurd was.
„Hm, hm, arm, verwaarloosd,
maar naar het schijnt. zeergeleerd,
werkte samen die nacht met iemand,
wiens spoor mij is ontgaan. Bood
uit eigen beweging aan mij een be-
zodt te komen brengen de volgen
de morgen om tien uur> vermoede-
lijk om te trachten mij over te ha
len, ongecensureerd werk voor hem
te drukken".
De taxi hield stil voor het hoofd-
gebouw van de Catharina II-Stich-
ting, het vondelingenhuis, in 1770
door Catharina II gesticht en waar-
Jn meer dan veertig duizend kinde
ren kunnen worden onder gebracht,
een gesticht. indertijd door liefde-
zusters en broeders bestuurd, maar
welke later door lekenzusters en
broeders vervangen werden.
Van de aanwezige zuigelingen
stierven er jaarlijks 15 a 20 procent.
In dit gebouwen-complex. welks
oppervlakte nauwelijks te overzien
is en waarin 'n personeel van ze-
venduizend mensen werkt, werd
Michael voorlopig ondergebracht.
Tegleff stapte uit, liet een der
hoofdverpleegsters roepen en wis-
selde met deze haastig enige woor-
den. De man boog diep en eerbie-
dig en ging Tegleff *oor langs de
eindeloos brede gevels van de bij-
gebouwen, de apotheken, de was-
h'uizen, de electriciteitsgebouwpn,
de slagerijen en voerde de bezoeker
achter om het hoofdgebouw door
het park naar 'n poortje.
Dit gaf qnmiddellijk toegang tot
een kleiner bijgebouw, dat meer op.
een vesting dan op een ziekenhuis
geleek. De hoge vensters waren,
van buiten en van binnen van dik-
ke ijzeren tralies voorzien. Deze
maatregel was getroffen, om de ge-
kwetsten, die er bij de herhaalde
opstootjes vielen, tijdens hun ver-
pleging onder bewaking te kunnen
houden.
Tegleff trad zaal nummer 14 bin
nen. waar een man met zware
baard, gestoken in een wijde kiel
en op zware laarzen, de karabijn
bij de voet, de wacht hield. Deze
vroe§ naar Tegleffs papieren. Zon
der schriftelijke toestemming van
het hoofd der politie mocht geen
enkele bezoeker bij de gekwetsten
worden toegelaten.
Tegleff toonde een zilveren pen
ning. Zulk een penning bezaten
slechts de hoogste ambtenaren.
De man presenteerde de karabijn,
liet Tegleff passeren.
„Ha, ha, ha", lachte deze, ik ben
geen generaal, zet die proppenschie-
ter maar weer neer".
Hij wilde hier niet als ambtenaar
aangedlen worden.
Michael Gorocha was die nacht
bij kennis gekomen,. herinnerde
zich nu alles wat er was voorgeval-
len.
(Wordt vervolgd.)